Προσπαθώ να συγκεντρωθώ στην δουλειά μου.Ο Harry δεν μου έχει μιλήσει καθόλου όλη μέρα.Ξέρω ότι το καταλαβαίνει που τον κοιτάω αλλά δεν κάνει τίποτα.
Πεθαίνω να του μιλήσω.Να τον ρωτήσω τι συμβαίνει μεταξύ μας.
''Πςςτ'' Γυρνάω το βλέμα μου από τον Harry στον Zayn.
''Kαλά είσαι;'' με ρωτάει.
Νεύω. ''Απλά λίγο αποσπασμένη.''
Ο Ζayn γελάει. ''Από τον Styles;;''
''Οχι..απλά..αυτό το έγγραφο είναι χάλια.''
Ο Ζayn γυρνάει στη δουλειά του και κοιτάω την ώρα.10:30.Το διάλειμμα θα αρχίσει σε μιάμιση ώρα οπότε αποφασίζω να πάρω ένα καφέ.
Ευτυχώς είναι ακόμα ζεστός και βγάζω μια κούπα.Θυμάμαι που εγώ και ο Harry πίναμε τσάι.Δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε να γελάμε.
Κάποιος μπαίνει στο δωμάτιο και γυρνάω περιμένοντας να βρω τον Harry αλλά τελικά ειναι η Perrie.
''Εμεινε άλλος καφές;;'' ρωτάει χαμογελώτας.
''Ναι λίγος.''
Μιλάμε όσο βγάζει μια κούπα και ετοιμάζει τον δικό της.
''Λοιπόν..ο Ζayn θα με πάει για φαγητό Παρασκευή βράδυ.'' μου λέει και κοκκινίζει.
''Μου κάνεις πλάκα.Πότε σε ρώτησε;;''
''Χθες μετά τη δουλειά.Ηταν τόσο νευρικός έπρεπε να τον έβλεπες.'' Χαμογελάω με τον τρόπο πoυ τα μάτια της φωτίζονται όταν μιλάει για τον Zayn.
''Tι γλυκό.''
''Λοιπόν..τι κάνει ο Aaron;;'' λέει και σηκώνει το φρύδι της.
Εγώ γελάω. ''Πολύ καλά.'' το χαμόγελο μου εξαφανίζεται ''Ακόμα έχουμε κάποια προβλήματα.''
Η Perrie νεύει. ''Εύχομαι να τα ξεπεράσετε.''
Εγώ όχι.
''Και εγώ.'' λέω αγνοώντας τις σκέψεις μου.
