I sighed and looked coldly at the night sky. My classmates are practicing and here I am sitting near the tree. Kanya-kanyang tunog ng espada at mga daing ang naririnig.
This school seems really weird. Saang paaralan ba ang tuturuan ang mga estudyanteng makipag-away gamit ang espada? I don't really know what gotten into them.
I sigh once again at ipinikit nalang ang mga mata hanggang sa nakarinig ako ng kalampag ng mga espadang nahulog. Noisy. Speaking of Scarlett, bago pa man lumaki ang gulo kanina ay kaagad na pinigilan kami ng mga kasamahan niya. Kennedy was holding me firmly while Scarlett was being stopped by her friends. Mukhang gusto talaga niya ng gulo.
Minulat ko ang mga mata dahil pakiramdam ko may mga matang nakatingin saakin at hindi nga ako nagkamali. Napaawang pa ang mga labi ko ng makitang may taong nakakapa habang may bitbit na box.
Natigalgal ako at napatitig sa box. Hindi ko matutukoy ang kasarian niya dahil nakakapa at nakayuko siya pwera nalang kong magsasalita siya.
“Is that for me?” hindi ko mapigilang hindi magtanong. I don't want to assume baka hindi saakin at ibinigay lang saakin para ibigay sa may ari.
Tumango ito. Dahan-dahan kong kinuha ang box at napahinto pa ako ng makita ko ang kamay nitong nakagloves.
“Forgive me for being late.”
Am I hearing something? Or baka guni-guni ko lang. But I never saw his/her mouth opens. I just shook my head.
“Thank you.” taos puso kong pasalamat dahil ewan ko. Maybe I'm glad that me and Scarlett could now fight with these armor.
Hindi na siya nagsalita at mas lalo kong ikinataka ng nagsiyukuan ang mga kaklase ko ng napadaan siya. Same as Scarlett and friends.
Kaagad na linapitan ako ni Kennedy and she's throwing me unknown looks. “Who is that Ken?” I suddenly asked out of the blue.
She looked at the box before looking at my face deeply. “Kennedy!” dumiin ang boses ko dahilan para mabalik siya sa huwisyo.
Napakurap-kurap siya. “Huwag tayong mag-usap tungkol sakanya.”
“Why not?” I'm curious, bakit bawal siyang pag-usapan. I believe tao rin naman ang nilalang na 'yun. Pwedeng pag-usapan.
“Just don't K. But if ever that person approach you again umiwas ka na.”
I stared coldly at Kennedy there's something off of her. She seems unpredictable this night and full of weirdness.
Agad na iniwan ko nalang siya doon na nakatulala. Agad na nagtungo ako sa dressing area para magbihis. As what I've said Royal Blood never fail to amaze me and here I am now wearing the royal self defense armor.
Professor Bancroft saw me wearing an armor kaya naman mabilis na pinulong niya kami.
“We well have a duel everyone at kung sino ang mananalo ay makakuha ng mataas na marka sa self defense class.” mukhang seryoso ata siya sa duel na gusto niya.
Scarlett raised her hand. “Can I volunteer?” napatingin ako sa Professor namin dahil sa pagtaas ni Scarlett ng kamay niya but he just nod his head.
“If you say so, pick your partner.” and I wasn't wrong, her picking me as her partner. Whatever.
Professor Bancroft must surprised cause Scarlett chose me. “O-okay, kung sino ang unang matutumba siya kaagad ang talo. Position ladies.”
Kaagad na naglakad ako papunta sa gitna kung saan pinalibutan kami ng mga kaklase namin. Hindi matanggal tanggal ang ngisi ni Scarlett habang naglalakad rin sa gitna. But I remained my face stoic.
“Remember the rules ladies, don't go too far.” huling paalala ni Professor bago nagsimula ang laban.
Gumaywang ako sa unang atake ni Scarlett. She was undeniably fast. Nang tingnan ko siya she has this proud smile ng makita ang kalagayan ko.
“I bet I can beat you in 30 seconds.” hambog niyang saad. Inayos ko ang porma ko sa sinabi niya. Remember Kianna, mas hambog ka pa sakanya.
“Then be it.” inatake na naman niya ako at kaagad na naging alerto ako at nahawakan ang kamao niya. She frozed ng mahuli ko siya and looked at me with wide eyes. Mukhang hindi niya ini-expect na mahuhuli ko ang kamao niya sa bilis niya.
I smirked at her and slowly crawled my fingers towards her neck. She tried to twist her hand but I was holding it tightly. Humawak ang isang kamay niya sa balikat ko and gripped it tightly but it wasn't hurt anyway.
Akmang sisipain niya ako ng mabilis kong pinisil ang ugat niya sa leeg and I expected her to fall pero hindi kaya kunot-noo ko nalang siyang sinuntok sa mukha at binigyan ng uppercut na ikinatumba niya.
“Omygosh!” I heard her friends shouted in shock.
Nang tingnan ko siya ay nagdurugo ang labi niya. Parang maiiyak na napahawak siya sa mukha niya. Mukhang hindi niya matanggap na linagyan ko ng sugat ang mapupula niyang labi.
Kaagad na tumayo siya at akmang susuntukin din ako ng magsalita si Professor. “Enough. Lady Scarlett you lose.” malakas niyang anunsiyo.
I smirked at Scarlett. “I thought this one is a self defense. Ba't di ka marunong umilag?” tumalikod na ako.
“Kianna!” hinarap ko ulit siya at ganoon nalang ang pagkagulat ko ng kinalmot niya ako sa braso dahilan para magdugo ng labis-labis ng braso ko.
My wide eyes looked at Scarlett who's having a big smile on her face. Napatingin ako sa mga kaklase ko ng bigla silang nag-iwas ng tingin at sabay-sabay na napapalunok. Kennedy too.
I looked at Professor Bancroft and she's giving Scarlett a cold stare.
Then I heard a loud growl dahilan para magsitumbahan ang mga kasama ko including Scarlett and friends.
Napatakip ako sa taenga ko dahil sa talagang masakit siya sa taenga. When the growl stops, Professor Bancroft walk near us and spoke with shaky voice.
“Headmistress' office now Scarlett. Now!”
Mukhang natakot kaagad si Scarlett dahil mabilis siyang sumunod. “Ms. Crimson. Bring Kianna to the Royal Hospital now.” agarang utos niya.
“Professor Bancroft why not in the clinic?”
Malamig siyang tiningnan ni Professor Bancroft. “Just do what I say so! No questions asked.”
Mabilis na hinila ako ni Kennedy sumunod ang tingin ko sa kamay niya sa sobrang higpit ng pagkahawak sa braso ko. Sinalubong kami ng isang puting van at kaagad na pumasok kami ni Kennedy sa loob then I noticed her unsteady breathing. Kaagad namang dinaluhan ako at ginamot ang sugat ko hanggang sa hindi na ito tumutulo.
I held Kennedy's both shoulders. “Ken.. breathe in..” sumunod siya.
“Breathe out.” ilang beses din niyang ginawa 'yun hanggang sa naging maayos na siya at naging malikot ang mga mata. Tila natatakot siyang natatanungin ko kung ano ang nangyari sakanya.
Binalingan ko ang mga nagfirst-aid saakin. “Do we really need to go to the hospital? I'm fine with clinics.”
Inilingan ako ng isang babae. “I'm sorry miss but we only follow the El Rey's order.”
Hindi na ako umapila pa, when we reached the hospital ganoon nalang ang pagkagulat ko ng sinalubong ako madaming doctor at inasikaso kaagaad ako.
Hindi ako nakaimik dahil sa nangyari. Okay.. Royal Blood is really really weird. Paano nagkaroon ng madaming doktor na umaasikaso saakin sa hospital na 'to kung sa mga pambublikong hospital nagkulang ang mga doktor kaya maraming namamatay dahil ang iba napabayaan na o hindi kaagad naasikaso.
May kung ano-ano silang nilagay sa sugat ko at hindi na ako natanong pa. When we went back Kennedy is in old self again, she's now smiling ear to ear.
Ni hindi nga siya tumitigil sa paghingi ng tawad. “Sorry talaga K kung nablack out ako kanina. It's just I have fear of blood. I'm so sorry.”
Natigalgal ako sa sinabi niya. She fears blood? How? Instead of asking further questions I just take a look at her then look outside the van.
Wherever in Philippines am I, this place is so wonderful. So green.
Kakababa lang namin sa van sa loob ng paaralan ng sinalubong kaagad kami ni Headmistress Lucy na sobrang seryoso ng mukha.
She looked at me with worried eyes before looking at Kennedy. “Ms. Crimson, I thank you for coming with Kianna to the hospital.”
Kaagad na tumugon si Kennedy at nagpaalam na umalis. Napalingon pa ako sa sasakyan na papaalis rin kaya kami nalang dalawa ni Headmistress Lucy ang naiwan.
Sinundan ko ang tingin niya at doon ko napag-alaman na nakatingin pala siya sa sugat ko na naka bandage na.
“Follow me Kianna. We'll settle something.” sumunod ako sakanya hanggang sa napunta kami sa offce niya.
Andoon si Scarlett na nakaupo lang but unlike back then she's not having this annoying smirk nor smile on her face. Nasa malalim na pag-iisip na hindi niya namalayan na nakaupo na ako sa tapat niya.
“So, now tell me what's with the two of you?” bigla akong kinilabutan dahil sa narinig ko mula kay Headmistress Lucy.
Binalingan niya si Scarlett. “Ms. Romacort, you've been attacking Ms. Santiago for an unknown reason and now, you scratched her. Give me one valid reason for me not to suspend you.”
Scarlett slowly lick her lips na merong dugong natuyo. “She stole my card and destroys my uniform Headmistress and she never fail to annoy me.” sinamaan niya ako ng tingin pero walang gana ko lang siyang tiningnan.
Headmistress clasped her hands and slowly nodding her head. “I don't think so, I've asked your friends and they told me the truth.”
Scarlett paled. “I-i'm telling the truth Headmistress. It wasn't me. It's her!” the she pointed me in so much frustration.
I sighed.
“And why it's her Ms. Romacort?” binalingan ako ni Headmistress.
“Kianna, explain.”
Tinitigan ko si Scarlett habang nagsasalita. “First, I did not do anything to you Miss so-called-perfect.You accused me that I stole your card in fact I also have the same card as yours. When our paths crossed you insulted me many times. And this happens, you, scratching me for defeating you at the duel.”
Umawang ang mga labi niya dahil sa sinabi ko. “You're lying you bitch!”
“Enough!”
Muntik na kaming mapatalon sa gulat when Headmistress' voice raised.
“How can we settle this if you keep on fighting? Ms. Romacort calm down.”
When the both of us cooled down ay agad na nagsalita si Headmistress. “My decision is final. Scarlett Romacort you're having your two weeks suspension.”
Napatayo si Scarlett sa narinig at napapadyak. “No! You can't do this to me headmistress. The Schatten will be here any time soon! No!”
Headmistress looked at her coldly. “Suspension or expelled?”
Napalunok si Scarlett. “Choose Romacort? Hindi ka naman malaking kawalan sa Royal Blood. You bring no good in this school and kept bitching around.” both of our mouths' widen in shock.
Headmistress Lucy spits fire. Nang hindi sumagot si Scarlett ay ngumiti siya ng matamis. “Suspension it is, now get out 'cause the royal guards are waiting for you.”
Kaagad na naglakad siya papalabas ng room at hindi ako tinapunan ng tingin. When she's gone ay kaagad na humingi ng pasensiya si Headmistress saakin.
“I'm sorry again Kianna and her father won't mind if she got suspended again. This wasn't her first time anyways.” tumango ako.
Parang nakahinga siya ng maluwag dahil sa reaksiyon ko dahil nakangiti na siya. Bipolar.
“I hope this won't happen again. But knowing Scarlett she won't back off. Just be careful Kianna. In this school everyone's look like a sheep but they're literally a lion. Keep your eyes close and sharpen your hearing. That's the only way of survival here in Royal.”
Ngumisi ako dahil sa narinig. Royal Blood are full of surprises, must be full of secrets too. I must figure it out.
Kaagad na nagpaalam ako sakanya pagkatapos niyang sabihin iyon. Nang makalabas ako kumunot ang noo ko ng makitang walang katao-tao sa labas. Where are they?
Napailing nalang ako. I went to the changing area again for me to change into my uniform before attending my other subjects.
It's 4 am when our class dismissed. Sobrang antok na antok ako habang nakikinig sa klase at mga kaklase ko naman ay sobrang tahimik at parang hindi man lang dinapuan ng kunting antok. Mukhang mga anemic narin dahil sa kakaligo nila sa gabi dahil night school kami.
Palaging problema ng mga estudyante ay ang antok at ang gutom. Nakakainis. Noong nasa dati pa akong skwelahan ko kapag nakakaluwag-luwag ako hindi ako pinaparamdam ng gutom pero kapag wala akong pera at baon na pumapasok talo ko pa ang isang batang kalye dahil sa sobrang gutom.
Gutom na gutom ako pero mas dinaig ng antok ko 'yung gutom ko. Antok na antok akong naglakad papabalik sa dorm ko. May fridge sa dorm sana naman may pagkain doon kahit mansanas lang.
Parang nawala yata ang antok ko ng may makabungguan ako at linampasan lang ako.
Nilingon ko siya. “Sorr—” napahinto ako ng makitang walang tao sa likod ko.
What the heck? Napahawak ako sa puso ko dahil nagwawala siya at kinilabutan din ako. Bigla 'ding sumakit tiyan ko.
The scent of that person's perfume still invading my nostrils and it's making me insane.
Halos magtatalon ako sa tuwa ng makakita ako ng pizza sa doorstep ko at may sulat pa.
A pizza for you Kianna,
—Headmistress Lucy
Damn! Sana may soda or fresh juice sa fridge. Yum! Malaki ang ngiting pumasok ako sa dorm at natigilan pa ng makaramdam ako ng kakaiba. But I step it aside kasi may pizza ako.
Mas lumawak ang ngiti ko ng may fresh juice sa fridge kaya kinuha ko ito at agad na dinala ang buong box ng pizza sa room ko. Kaya kong makaubos ng isang box ng pizza ng hindi tumataba. Aside from having fast metabolism I also engaged into extra curricular activities and aside from that I spent hours working out.
Paglapag ko sa pizza sa may entertainment area ay kumunot ang noo ko ng may makitang letter sa desk ko. Paano 'to napunta dito? Must be with the uniform. Hindi ko lang napansin.
Binuksan ko ang sulat at napatulala sa nabasa. Oh damn.