ស្អែកឡើង*
តឹបៗ........
រាងស្ដើងបោះជំហានចុះពីជណ្ដើរចុះមកក្រោមទាំងតុបតែងខ្លួនស្អាតបាតទំនងហាក់ចង់ទៅខាងក្រៅដោយពាក់ខោវែងរឹបចង្កេះនិងអាវសស្ដើងមួយដែលអាចមើលធ្លុះសាច់ដ៏សខ្ចីពីខាងក្នុងបាន
"ឯងទៅណាទាំងព្រឹកបែបនេះ ឬមានណាត់ជាមួយនឹងនរណាម្នាក់?"អ្នកស្រីxiao
"គឺខ្ញុំចង់ទៅទិញអីវ៉ាន់!យ៉ាងមិច?គ្រាន់តែប៉ុណ្ណឹងមិនបានឬ?"xiao zhan
"ទេ!ម៉ាក់គ្រាន់តែឆ្ងល់!ទៅចុះ!ហើយឆាប់មកវិញ!"អ្នកស្រីxiao
"បាទ!"បន្ទាប់ពីសម្រុះសម្រួលជាមួយអ្នកជាម្ដាយរួច xiao zhanក៏ចាកចេញទៅខាងក្រៅបាត់តែម្ដង
ក្នុងឡាន*
"អូរព្រះអើយ!!!ឯងនៅឯណា?ដឹងថាយើងបារម្ភពីឯងខ្លាំងប៉ុណ្ណាអត់?អាប្រែតនេះ!!!"រាងតូចជ្រួញចិញ្ចើមចូលគ្នា បើឡានបណ្ដើររអ៊ូបណ្ដើរ មានតែបើកទៅវិមានរបស់រាងក្រាស់ទូរសព្ទក៏តេមិនចូល!ឬមានរឿងអីកើតឡើងទៅ?ហឺយ....ស៊ាំណាស់!គេដូចមិនហ៊ានទៅជាន់វិមាននោះទេ!តែដើម្បីមិត្ត មានតែប្រថុយ!
រយៈពេល1ម៉ោងក្រោយមកទើបxiao zhanទៅដល់វិមានរបស់រាងក្រាស់ ជើងទាំងគូបោះជំហ៊ានចុះពីលើឡានរួចដើរចូលទៅគោះទ្វារ
តុកៗ....
"សួស្ដី!!"នៅពេលនោះមេឃក៏ចាប់ផ្ដើមងងឹតចុះអាប់និងមានពពកហុំព័ទ្ធហាក់រកកលចង់ភ្លៀង ខ្យល់ត្រជាក់ក៏បក់ផើយផាត់មកក្បែរxiao zhanធ្វើឲ្យxiao zhanលែងចង់ចូលទៅក្នុងជាលើកទី2
"កុំខ្លាច!កុំខ្លាច!រឹងមាំ!យ៉ាងណាក៏ឯងគង់តែចូលមករស់នៅទីនេះដដែលទេ!"រាងតូចដកដង្ហើមវែងៗសម្រួលអារម្មណ៍ដើម្បីកុំឲ្យរន្ធត់ បើចូលទៅដល់ជួបរឿងអ្វីអាក្រក់ត្រូវតែហ៊ានប្រឈមមុខនឹងវា!បើនៅតែខ្លាចដដែល!ជម្រើសល្អមានតែរត់ដាច់ជើងចោល!
ក្រាក.....
ពេលនោះទ្វារធំក៏បើកដោយខ្លួនឯងទើបxiao zhanដើរចូលទៅខាងក្នុង
គ្រាំង...
"អ្ហាយ...!!!!!"ដោយសារតែសម្លេងទ្វារបិតខ្លាំងពេកទើបxiao zhanភ័យរហូតដល់ថ្នាក់ស្រែកសឹងតែបែកសម្លេង
"ហ៊ឹម?????"កែវភ្នែកទាំងគូសម្លឹងមើលទៅទីនោះទាំងចម្ងល់មិចក៏មិនងងឹតខ្លាំងដូចយប់នោះ?ថែមទាំងមានពន្លឺភ្លឺព្រៀងៗអាចមើលពីទិដ្ឋភាពនៅខាងក្នុងវិមាននោះបានទៀតផង!បែបនេះក៏ល្អ!ព្រោះស្រួលរកផ្លូវចេញ!
ដើរអស់រយៈពេលមួយសន្ទុះធំនៅតែមិនដឹងគោលដៅរបស់ខ្លួន តើyiboនៅបន្ទប់ណា?ហើយគេមកដល់កន្លែងណាហើយ??
"អ្ហាយ....!!!"
វឹប.....
ស្រាប់តែពេលនោះក៏ប្រទះនឹងពីងពាងធំមួយក្បាលធំជាងក្បាលមនុស្សវារសម្ដៅទៅរកគេទើបxiao zhanភ័យពេកឈានជើងថយក្រោយបម្រុងនឹងរត់ស្រាប់តែទាក់ជើងដួលវិសនឹងបែកក្បាលតែមានអ្នកមកទប់ចង្កេះជាប់
វឹប...
ច្រូច....
រាងក្រាស់ក្រវីកាំបិតខ្លីប៉ុន្មានជុំគប់ទៅពីងពាងធ្វើឲ្យចាក់ទម្លុះរាងកាយពីងពាងងាប់បាត់តែម្ដងទៅ
កម្លោះតូចមិនហ៊ានបើកភ្នែកនោះទេ!គេកំពុងតែក្រឡាប់ខួរហើយ!មិចនឹងអាចមានពីងពាងធំយ៉ាងនេះទៅ?មិនតែប៉ុណ្ណោះមើលទៅដូចជាបីសាចថែមទៀតផង!នេះមិនមែននៅក្នុងរឿងទេណា
"ហឹុម...ក្រអូបណាស់!!"រាងក្រាស់លេចស្នាមញញឹមឱនស្រង់ខ្លិនពីកញ្ចឹងកសខ្ចីមួយនោះមើលទៅហាក់កំពុងតែពេញចិត្តនឹងវា
នៅពេលដែលឮសម្លេងអ្នកម្ខាងទៀតទើបxiao zhanប្រញាប់បើកភ្នែកហើយរើខ្លួនចេញពីនាយនិងសម្រួលឥរិយាបថឡើងវិញ
"ប្រុសស្អាត!មករកអីនៅទីនេះ?មិនខ្លាចស្លាប់ទេឬ?"haoxian
"គឺ...មិត្តរបស់ខ្ញុំបាត់ខ្លួន!ទើបខ្ញុំមករកគេ!ខ្ញុំបារម្ភពីគេ...គេបាត់ខ្លួនពេញមួយយប់ហើយ...ដោយសារតែខ្ញុំទើបទៅជាបែបនេះ!"xiao zhanនិយាយទាំងទឹកមុខសោកសៅបញ្ចាក់ថាមិនបានលេងសើចតែជាអារម្មណ៍ពិត jiyangហ៊ានប្រថុយមកទីនេះជាមួយគេ តែគេបែរជារត់ចោលjiyangទៅវិញ
"អរ...យើងដឹងថាគេនៅឯណា...."haoxuan
"ពិតមែន?កុំកុហកណា!"ស្នាមញញឹមស្រាលៗលេចឡើងទាំងក្ដីសប្បាយចិត្ត
"ប្រាកដណាស់ប្រុសស្អាត!តែត្រូវមានរង្វាន់!"រាងក្រាស់និយាយបណ្ដើរខិតទៅក្បែររាងតូចនិងក្រសោបចង្កេះគេបណ្ដើរ
"ជាអីទៅ?"xiao zhan
"ចាំដល់ចាំគិត!មោះ!"គេព្រលែងចង្កេះរាងតូចហើយលាដៃម្ខាង
"?"xiao zhan
"កាន់ដៃយើងឲ្យជាប់មក!ស្រួលយើងការពារ!ព្រោះផ្លូវខាងមុខអាចនឹងមានគ្រោះថ្នាក់!"haoxuanនិយាយទាំងទឹកមុខព្រាន
"អរ...បាទ!"xiao zhanឈោងទៅចាប់ដៃhaoxuanហើយក៏នាំគ្នាទៅរកjiyang
នៅតាមផ្លូវរាងតូចបានរៀបរាប់រឿងរ៉ាវទាក់ទងគ្នារវាងគេឲ្យរាងក្រាស់ដឹងទោះជាទើបតែស្គាល់គ្នាក៏ដោយតែគេបែរជាមានអារម្មណ៍ថាជិតដិតទៅវិញ ហើយក៏ជឿថារាងក្រាស់មិនមែនជាមនុស្សអាក្រក់ទេ
ក្រាក....
"....."អ្វីៗហាក់គាំងស្ញេញមួយកន្លែងនៅពេលដែលឃើញមហាមិត្តដែលយើងបារម្ភស្ទើរស្លាប់កំពុងតែអង្គុយបកគ្រឿងសមុទ្រនៅលើតុជាច្រើនមុខញ៉ាំធ្វើមិនដឹង
"Jiyang!!!"xiao zhan
"ញ៉ាំទេ?ឆ្ងាញ់ខ្លាំងណាស់!"jiyangហុចបង្កងដែលបករួចឲ្យxiao zhan
"នេះយើងខំតាមរកឯងជិតឆ្កួតហើយ!ទូរសព្ទក៏តេមិនលើក!ឯងដឹងថាយើងបារម្ភពីឯងខ្លាំងប៉ុណ្ណាដែរទេ?មកអង្គុយញ៉ាំធ្វើព្រងើយ!ចាំមើលលើកក្រោយពេលដែលបាត់ឯងយើងខ្ពើមចេញមកតាមរកទាំងព្រឹកបែបនេះទៀត"xiao zhanច្រត់ចង្កេះស្រែកញ៉ែតៗដាក់មិត្តរបស់ខ្លួន
"ហឺយ...មកញ៉ាំអត់ប្រយ័ត្នអស់?"មិនត្រឹមតែមិនខ្វល់jiyangនៅនិយាយឌឺថែមទៀតផង តែស្ដាប់មិនសូវបានព្រោះអាហារនៅពេញមាត់
"អេ...ឯងរកឃើញគេហើយ!រង្វាន់សម្រាប់យើង!"haoxuan
"ចង់ឲ្យខ្ញុំធ្វើអី?"xiao zhan
"ថើបថ្ពាល់យើង1ខ្សឺតទុកជាការអរគុណ!"haoxuan
"តែ...!"xiao zhan
"ឲ្យលឿន!!!"នៅពេលដែលឮអ្នកម្ខាងទៀតសង្រ្កឺតធ្មេញសម្លក់មុខគម្រាមxiao zhanទើបគេយល់ព្រមខិតមុខទៅរកនាយទាំងស្ទាក់ស្ទើរ ឯរាងក្រាស់ក៏ញញឹមចុងមាត់រួចហុចថ្ពាល់ខាងស្ដាំឲ្យxiao zhan
ឌឹប...
ព្រូស....
ជុប....
បបូរមាត់ស្ដើងពណ៍ផ្កាឈូកប៉ះទៅបបូរមាត់អ្នកម្ខាងទៀតក្រោមរបាំងមុខពាក់កណ្ដាលច្រមុះ រាងស្ដើងថើបតែបន្តិចក៏ដកមាត់ចេញហើយសម្លឹងមើលទៅកាន់នាយសង្ហារ
"លោកមកដល់តាំងពីពេលណា?"xiao zhanសួរទាំងភ្ញាក់ផ្អើល
"អំបិញមិញ!"រាងក្រាស់អង្អែលបបូរមាត់ខ្លួនឯងហើយសម្លក់ទៅកាន់ប្អូនប្រុសមហាសែនព្រានរបស់ខ្លួន អំបិញមិញវិសនឹងត្រូវបានប៉ះបបូរមាត់របស់ប្រពន្ធគេទៅហើយ!តែសំណាងល្អនាយមកទាន់ធាក់មួយជើងដួលផ្កាប់មុខហើយxiao zhanក៏ជ្រុលទៅថើបនាយវិញ-,-
"អូយ...ចាំបាច់ធាក់?"haoxuanងើបឈរបោះដីតិចៗ
"អ្នកណាឲ្យឯងហ៊ានប៉ះប្រពន្ធយើង???"មិនត្រឹមតែនិយាយថែមទាំងទាញចង្កេះរាងស្ដើងយកមកអឹបជាប់នឹងខ្លួនថែមទៀតផង
"បងនិយាយអី?"មិនមែនតែhaoxuanទេដែលភ្ញាក់ផ្អើល សូម្បីតែអ្នកដែលកំពុងតែញ៉ាំក៏ត្រូវបើកភ្នែកធំៗដូចគ្នា
"គេ...ជាអនាគតប្រពន្ធយើង!អាណាប៉ះឆ្កែ!"yibo
"បង..បងថ្លៃ???"haoxuan
"យ៉ាងមិច?"yibo
"គឺ..គឺគ្មានអីទេ!អូយឈឺថ្ងាស់ណាស់លោកអើយ!មើលទៅបែបយប់មិញដេកលក់ជ្រុលហើយទើបបែបនេះ!"haoxuan
"លោកមិនបាច់ផ្កាច់ការបែបនេះក៏បានដែរ!"xiao zhan
"មិនបានទេ!យើងមិនអាចឲ្យឯងត្រូវបានអ្នកដទៃប៉ះពាល់រាងកាយរបស់ឯងក្រៅពីយើងនោះទេ!"yibo
"តែមិចប្អូនលោកឱបខ្ញុំហើយបន្លំប៉ះរាងកាយខ្ញុំទៀត!មិនឃើញអីផង!"xiao zhan
"...."yiboមិនមាត់ក៏លូកដៃចូលហោប៉ាវទាញកាំភ្លើងខ្លីមួយដើមចេញមក
"ប..បងប្រុស!!!ខន្តី!!!ខន្តី!!!បើដឹងថាជាបងថ្លៃខ្ញុំនឹងមិនប៉ះនោះទេ!!"haoxuanស្រែកឃាត់អ្នកដែលភ្ជុងកាំភ្លើងមកខ្លួន
"..."yibo
"បានហើយ!!ខ្ញុំនិយាយលេងទេ!ប្អូនលោកមិនបានប៉ះពាល់ខ្ញុំទេ!"xiao zhanលើកដៃកាន់ដៃyiboឲ្យទម្លាក់កាំភ្លើងចុះ
"???"រាងក្រាស់សម្លឹងមើលមុខរាងស្ដើងទាំងស្មើធេង
"ខ្ញុំនិយាយមែន!មើលចុះ!មិនលើកលែងសូម្បីតែប្អូនខ្លួនឯង!"xiao zhan
"លើកក្រោយហាមលេងបែបនេះទៀតណា!"yibo
"បាទដឹងហើយ!ឆ្ងល់ណាស់!ចាំបាច់ភ្ញាក់ផ្អើលដែរឬគ្រាន់តែគេប៉ះខ្លួនខ្ញុំសោះ!ឬ...លោក...ប្រចណ្ឌ?"រាងស្ដើងសួររាងក្រាស់និងធ្វើមុខឌឺ
"គ្មានទេ!"yiboរហ័សព្រលែងហើយងាកមុខចេញ
"បុរសសង្ហារហា...លោកប្រចណ្ឌខ្ញុំនឹងប្អូនប្រុសលោកមែនទេ?"xiao zhan
"ថាទេ...!!!"នាយនៅតែប្រកែកទោះជាមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនក្ដៅមុខភាយៗក៏ដោយ
"អរ.....បងសម្លាញ់ហា...អូនឃ្លាន!!!"xiao zhanលើកដៃទាំងគូស្រាក់កyiboជាប់ហើយខិតមុខទៅជិតនាយ
"អូនចង់ញ៉ាំបង!"សម្លេងស្រទន់ស្រាលៗបែបទាក់ទាញបន្លឺឡើងកាន់តែធ្វើឲ្យរាងក្រាស់ក្រហមមុខកាន់តែខ្លាំង
"គ្មានអារម្មណ៍នោះទេ!!"នាយប្រញាប់រុញរាងតូចនិងនិយាយសម្លេងរាបស្មើហើយរហ័សចាកចេញពីទីនោះមិននៅបន្ត
"អេ...ចាំអូនផង!!យប់នេះអូនកំដរហើយធ្វើឲ្យបងពេញចិត្ត!!!"xiao zhanស្រែកឌឺបន្ថែមកាន់តែធ្វើឲ្យyiboបន្ថែមល្បឿនចាកចេញពីទីនោះដូចគ្នា គេមិនយល់ទេ!គ្រាន់តែពាក្យប៉ុន្មានម៉ាត់របស់រាងស្ដើងសោះហេតុអីគេត្រូវក្រហមមុខ?ឬគេអៀន?ទេ!មិនអាចទេ!ប្រហែលមិនស្រួលខ្លួនហើយ!
"អរគុណដែលការពារខ្ញុំ...បងថ្លៃ!!!"haoxuan
"អីយ៉ា...ជិតក្លាយជាគ្រួសារតែ1ហើយមានអីត្រូវអរគុណទៅ!"xiao zhan
"បើបងរៀបការនឹងគាត់!កុំទុកគាត់ចោលអី!"haoxuan
"Ha?"xiao zhan
"មិនអីទេ!មុននេះខ្វះការគួរសមហើយ!បើជ្រុលជសមកហើយចាំខ្ញុំនាំដើរមើលវិមានមួយនេះចុះ!"haoxuan
"Kk!មោះយើងញ៉ាំដែរ!"xiao zhanដើរទៅអង្គុយជិតjiyangហើយយកអាហារមកចែកគ្នាញ៉ាំ មិនទាន់ញ៉ាំអាហារពេលព្រឹកផង
សូមរង់ចាំភាគបន្ត.......