Xiao Zhan, bu defa uyandığında kendisini bir odada buldu.
Ne kadar denesede bu odadan dışarı çıkamamıştı. Bu yüzden etrafı kurcalamaya başladı.
Odanın içinde büyük bir yatak vardı. Hemen ilerisinde ise ahşaptan bir küvet duruyordu.
Köşede ise bir kitaplık ve masa vardı.
"Çok az eşya var ve çok ruhsuz, asla böyle bir yerde kalamazdım." Diye düşündü.
Xiao Zhan önce kitaplığa bir göz attı ama neredeyse hiçbir kitaptan bir şey anlamamıştı. Hepsi efsundan ve ruh dinlendirmekten bahsediyordu...
Bu yüzden masaya yöneldi, masa'nın üstünde fırça, mürekkep ve arasında kurutulmuş çiçek olan bir kitap vardı.
Zhan kitap ellerine aldı ve karıştırdı.
Bu bir kitap değildi.. çizim defteriydi
Xiao Zhan heyecanla sayfaları karıştırmaya başladı.
"Bunları çizen kişi gerçekten yetenekliymiş"
Defteri karıştırmaya devam etti.
Tavşanları severken çizilen adamın resmine uzun süre bakakaldı.
Parmaklarını yavaşça resmin üzerinde gezdirdi.
İçi yine garip bir hisle dolmuştu. Neydi bu?
"Neden sana bakınca içim acıyor? Neden tanımadığım birine karşı özlem duyuyorum?"
///////////////////////////////////////////////////////////////