merhaba, uzun süredir uğramıyorum bu satırlara. sebebi şu ki; yapmam gereken çok şey var ve ben yetişemiyorum bu curcunaya. ayaklarım birbirine dolanıyor, düşüyorum. bağcıklarım çözülüyor, bağlayamıyorum. gün içinde yapmam gereken çoğu şeyi yapamıyorum ama hissetmem gerekenden fazla yoruluyorum. uyuya kalıyorum, masa başında- gecelerce uyuyamayan ben. sanırım alışamadım bu büyümek hâline. tüm karmaşanın içinde kendimi unutuyorum, yazmam gereken satırları unutuyorum. özlemem gereken insanları, akıtmam gereken gözyaşlarını. vaktim bile kalmıyor yas tutmaya. yetişkinlerin ruhsuzluklarından yakınır dururdum hep, onlara dönüştüğümü çok geç farkediyorum.
1110-