အရင်တုန်းကဆိုရင် မှန်ရှေ့မှာ 5 မိနစ်တောင်ရပ်ပြီး မကြည့်ဘူးတဲ့ ကျတော် က ဒီနေ့ကျမှ
ဟိုဆော့ ဆီ က ယူထားတဲ့ ဘောင်းဘီနဲ့ အပေါ်ကုတ်ဆွယ်တာတို့ကို ၀တ်ထားရင်း မှန်ကြည့်လိုက် ပြင်၀င်လိုက်လုပ်နေသည်မှာ နာရီ၀က်လောက်တောင်ရှိတော့မည်
အကြောင်းအရင်း မရှိပဲ ထိုအ၀တ်အစားများကို၀တ်ထားရင်း မှန်ကြည့်နေရ တာကိုပင်အလိုလို နေရင်း သဘောကျလာ၏
ဒါမှမဟုတ် ကျောင်းရောက်ရင် လုပ်မယ့် အစီစဉ်
အတွက် ကျေနပ်ပြီး ပျော်နေတာများလား....
ထိုအကြောင်းကို တွေးလိုက်တော့ အပြုံးတစ်ပွင့်
က ကျတော့် မျက်နှာပေါ်မှာအဆင့်သင့်နေရာယူပြီးသား......ဒါပေါ့ ဒီကစားပွဲမှာ ကျတော် အနိုင်ရမယ်ဆိုတာ သိနေတယ်လေ
ဒီလောက်ထိ လိုလို့လားလို့ မေးချင်မေးကြလိမ့်မယ်
ဒါပေမယ့်......ဂျောင်ဟိုဆော့ တခြားလူ လက်ထဲ
မရောက်ဖို့ဆိုရင်တော့ လိုအပ်သည်ဖြစ်စေ
မလိုအပ်သည်ဖြစ်စေ ကျတော် က ၀င်ပါနေရမှာ
မလို့
ကျတော် သတိမထားမိလိုက်ခင်မှာပဲ ဒုတိယအကြိမ်ထပ်ပြုံးမိလိုက်ပြန်တာကို မှန်ထဲကတစ်ဆင့် မြင်လိုက်ရ၏
ဟိုဆော့ကို ကျတော် မချစ်ဘူး......ဒါပေမယ့်
သူ က ကျတော် တစ်ယောက်တည်း အတွက်ပဲ
ရှိနေရမယ်
-------
ဒီနေ့ ထယ်ယောင်း က အနည်းငယ်တော့ ထူးဆန်းနေသလို ရှိသောကြောင့် ကျတော်ပင် လန့်ချင်သလိုဖြစ်လာသည်
အကြောင်းမှာ တစ်ခါမှ သူများအတန်းကို သွား
မလည်ဘူးသော ထယ်ယောင်းသည် ယနေ့ အတန်းနားချိန်၌ ဂျောင်ကုတို့ မေဂျာဘက်သွားမည်ဟုဆို၍ ကျတော့်ကို ဇွတ်လိုက်ခိုင်းနေခြင်းကြောင့်သာ
"အံမယ် မိုးတွေရွာရုံတင်မကဘူး မိုးကြိုးတွေလည်းပစ်ချနေအုံးမယ်
တစ်ခါမှ ငါတို့ မေဂျာရဲ့ အရိပ်တောင် မနင်းဖူးတဲ့
ကောင်တွေ က ဒီနေ့မှ ဘာစိတ်ကူးပေါက်ပြီး
လာလည်နေရတာလဲလို့လေ အထူးသဖြင့်
ကင်ထယ်ယောင်း ပေါ့"
"ဟက်!! ငါ က အလကားနေရင်းလာပါ့မလား
ကိစ္စရှိလို့လာတာ"
"ငါ ကတော့ သူ ခေါ်လို့လိုက်လာတာ"
"အေး....ကောင်းပါ့ကွာ"
"ဟိုဆော့..... ငါ့ကို အချိုရည်တစ်ဗူးလောက် သွား၀ယ်ပေးပါလား"
"ဟင်.... အခုလား"
"အေး ဟုတ်တယ်လေ"
"ငါက မုန့်ဆိုင်ပြန်သွားနေရအုံးမှာလား အလာ
ကတည်း က တစ်ခါတည်း၀င်ဝယ်လိုက်ရင် ပြီးနေပြီဟာကို"
"လုပ်ပါကွာ.... မင်းကလည်း"
"အေးဟာ ၀ယ်ပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား"
"ဟိုဆော့.....မုန့်ဆိုင်မှာ ဂျီမင်း ကိုတွေ့ရင် တစ်ခါတည်းခေါ်ခဲ့ပါလား
သူ မုန့်၀ယ်သွားတာ အခုထိပြန်မလာသေးလို့
ငါမျှော်နေရတာ သစ်ကုလားအုတ်ဖြစ်တော့မယ်"
"အေးပါကွာ တွေ့ရင် ပြန်ခေါ်ခဲ့မယ်"
"အေးအေး ကျေးဇူးပါကွာ"
ဟိုဆော့ လည်းထွက်သွားတော့ ထယ်ယောင်း က ဘေးဘီကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ရင်း-
"ထယ်ယောင်း မင်း ငါ့ကို တစ်ခုခုပြောစရာရှိလို့လားအဲ့တာကြောင့် ဟိုဆော့ကို ပထုတ်လိုက်တာမလား"
"ဂျီဆူရီ အခန်းက ဘယ်အခန်းလဲ"
"သူက တန်းခွဲ B က"
"အော်.... အဲ့တာဆို မင်းတို့အတန်းရဲ့ နောက်တစ်ခန်းပေါ့"
"အေး ဟုတ်တယ် .....ဒါနဲ့ နေပါအုံး သူ့အကြောင်းလာမေးနေတယ်ဆိုတော့ တစ်ခုခုဖြစ်သွားခဲ့လို့လား"
"ဆိုပါတော့.....ဟိုတစ်နေ့ကထပ်ဖြစ်သွားတာ"
"ဘယ်လို.... ပြောစမ်းပါအုံး"
"ငါတို့ Basketball လေ့ကျင့်တဲ့ကွင်းတဲအထိရောက်လာတာ.....အချိုရည်ဘူး လာပေးသွားတာ
Hoodie အပွကြီး နဲ့ Mask နဲ့ဆိုတော့ ငါလည်း သေချာမမြင်ရဘူး
ဒါတောင် ကစားနေရင်းကနေ မြင်လိုက်တာဆိုတော့ သတိလျော့သွားလို့ အသင်းသားတွေ ရဲ့ အပြောခံလိုက်ရသေးတယ်"
"ဒါဆို အဲ့တာ ဂျီဆူရီ ဆိုတာ တကယ်သေချာနေတာလား...."
"မိန်းကလေးဆိုတာတော့ သေချာတယ်
သူ ဟုတ် မဟုတ်ဆိုတာဝော့ာ ငါမသိဘူး"
"ငါလည်း အဲ့တာ သူ့အသံဆိုတာသေချာတယ်ကွာငါ့တုန်းက သူကစကားပြောသွားသေးတယ်လေ"
"အေး..... ငါ စဉ်းစားနေတယ်"
"ဒါပေမယ့် နေပါအုံး...သူ ဟုတ်တယ်ဆိုရင်
တောင် ဘာဖြစ်လို့လဲ
ကာယကံရှင် ဖြစ်နေတဲ့ ဟိုဆော့ ဆိုရင် တစ်စက်
လေးမှကို စိတ်မ၀င်စားတာ.... မင်း က ဘာဖြစ်လို့ ဒီလောက်တောင်...."
"မင်း မသိပါဘူး အဲ့တာ ငါ့အတွက်အရေးကြီးလို့ပါ"
ထယ်ယောင်း ကျတော့်ကို တစ်ခုခုလျှို့ဝှက်ထားတယ်ဆိုတာတော့ သေချာပါသည်
အမှန်တိုင်းပြောရရင် သူဘာဖြစ်နေလဲဆိုတာ လိမ်လို့မရတဲ့ သူ့ကိုယ်စောင့်နတ်ပဲ သိပါလိမ့်မည်
ကျတော့်ကို လည်းသိပ်ပြောပြချင်ပုံမရသဖြင့်
ကျတော်လည်း ထယ်ယောင်းကို ဆက်မမေးတော့ပါ
"အေး....အဲ့တာဆိုလည်း ပြီးတာပဲ"
ထိုစဉ် တန်းခွဲ B မှ ထွက်လာသော ဂျီဆူရီ
သေချာဝာာပေါ့.....အဲ့တာသူပဲ မနှစ်က ကျတော့်
ကို ရည်းစားစကားလာပြောခဲ့တဲ့ ကောင်မလေး
"ဟာ....ထယ်ယောင်း... အဲ့တာ ဆူရီမဟုတ်လား"
"အေး...ဟုတ်တယ် မင်းကော ဘယ်လိုထင်လဲ"
ရုတ်တရက် ဆူရီ က ကျတော့်ကို လှမ်းမြင်သွားသောကြောင့် အနည်းငယ် ရှက်သွားသည့်ဟန်
ဖြစ်နေလေသည်
ဘာလဲ... တစ်ချိန်က ကိုယ် ရည်းစားစကားသွားပြောလိုက်တဲ့ လူကို အခုလို မျက်စိရှေ့မှာ ပြန်တွေ့လိုက်ရလို့ အရမ်းကို အံ့ဩသွားတာများလား
ထိုအချိန် သူ့ဘေးနားကို ကောင်မလေး သုံးယောက်လောက်ရောက်လာပြီး ကျတော့် ဘက်ကိုကြည့်လိုက် တစ်ခုခုပြောပြလိုက်လုပ်နေကာ ရီနေ၏
"ဘာလဲဟ!!"
"ထယ်ယောင်း.....ရော့ မင်းမှာထားတဲ့ အချိုရည်"
"ဟက်!!! ဒါအချိန်ကောင်းပဲ"
အချိုရည်၀ယ်ပြီးပြန်လာတဲ့ ဟိုဆော့ ကို
ကျတော် ပခုံးကနေဖက်လိုက်ရင်း-
"ဟိုဆော့..... ဒီမှာကြည့် မင်းဆီကယူထားတဲ့
ဒီဘောင်းဘီ နဲ့ ဆွယ်တာ က ငါနဲ့ အရမ်းလိုက်တယ်မလား"
ကျတော့်ရဲ့ လက်ရှိအခြေအနေနှင့်မကိုက်ညီပဲ ရုတ်တရက်ဆန်လှသည့် အမေးကြောင့် ဟိုဆော့ ကတော့ ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွားသော်လည်း
"အမ်....အော်....အေး လိုက်ပါတယ် ဘာဖြစ်လို့လဲ"
ကျတော့်စိတ်ထင်တော့ ဆူရီတစ်ယောက်
ကျတော် ပြောတာတွေကြားလောက်ပြီး ဒေါသတွေထွက်သွားလောက်ပြီ
သူ က ဟိုဆော့ အတွက် လက်ဆောင်တွေ၀ယ်ပေးတယ်ဆိုပေမယ့်လည်း အခု အဲ့ဒီပစ္စည်းအချို့က ကျတော်ကိုယ်ပေါ်မှာဆိုတာတွေ့လိုက်
ရတော့
ဟားးး ...... ငါနိုင်တယ် ဂျီဆူရီ
သို့သော် ကျတော့် အတွေး နဲ့ လက်တွေ့ က တခြားစီ
ဂျီဆူရီကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူကရီပြီး ပျော်နေပုံ ပေါက်နေတဲ့ အပြင် သူ့သူငယ်ချင်းတွေ ကလဲ ခုနကထက်ဝောာင် သူ့ကို ဝိုင်းနောက်နေကြသည်
ကျတော့်တို့ဘက်ကို ခဏခဏ လက်ညှိုးထိုးပြီး
စကားတွေ ရီမောကာလည်း ပြောနေကြ၏
ရုတ်တရက် ဆူရီက ကျတော့်တို့ ဘက်ကိုကြည့်ပြီး ပြုံးပြနေသောကြောင့် ဟိုဆော့ကို ကြည့်နေတာပဲဖြစ်ရမည်ဟု ကျတော်တွေးလိုက်သည်
သို့သော် ဟိုဆော့ က သူ့ဘက်ကိုတောင် လှည့်
မကြည့်အား.... ဂျီမင်း နဲ့စကားပြောလိုက်
ဂျောင်ကုကို ရိုက်လိုက်နှင့် အလုပ်ရှုပ်နေလေ၏
ဒါဆို.... သူပြုံးပြနေတာက....
ထပ်သေချာစေရန်အလို့ငှာ ဂျီဆူရီ ကိုပြန်ကြည့်မိတော့ သူက ကျတော့်ကို စိုက်ကြည့်ပြီး ပြုံးနေသည်
သူ့ ပုံစံ က မျက်လုံးထဲမှာလည်း အပျော်တွေ
စုနေတဲ့ပုံ
What....the hell....!!!
"တောက်!!!!!"
ကျတော့် အသံမှာ အလွန်ပင်ကျယ်သွားသည်တူ၏
စကားပြောနေကြတဲ့ ဟိုဆော့ ဂျီမင်း နှင့်
ဂျောင်ကု တို့ကပါ ကျတော့်ကို ကြောင်အန်းအန်းဖြင့် ကြည့်နေကြသည်
"ရုတ်တရက်ကြီး.... ဘာ ထဖြစ်တာလဲ
ထယ်ယောင်း"
ကျတော်လည်း ခုနကအဖြစ်အပျက်ကို စဉ်းစားရင်း ဒေါသအနည်းငယ်ရလာပြီဖြစ်၍ ဟိုဆော့ လက်ကို အကြမ်းပတမ်းဆောင့်ဆွဲလိုက်ကာ
"လာ ပြန်မယ် ဟိုဆော့"
"ဟင်...."
ဟိုဆော့ ကတော့ ထယ်ယောင်းနောက်ကို လိမ်ဖယ်လိမ်ဖယ်နှင့်ပါသွားလေသည်
ဂျောင်ကု က အခြေအနေကို နားလည်သလိုရှိပေမယ့် ဂျီမင်းကတော့ အံဩစွာနှင့်-
"ထယ်ယောင်း ဘာဖြစ်သွားတာလဲဟင်
ခုနကတောင် အကောင်းကြီးရှိနေသေးတာကို"
"မသိပါဘူး.... သူ တစ်ခုခုဖြစ်သွားလို့ ရှိမှာပေ့ါ"
"အော်....သူ့ကို ကြည့်ပြီး လန့်တောင်လန့်တယ်"
"ဘာမှမဖြစ်လောက်ပါဘူး....စိတ်ထဲထားမနေပါနဲ့"
ဂျီမင်း ထယ်ယောင်းအား သံသယမ၀င်
စေရန် အလို့ငှာ ကျတော် အပြုံးတစ်ခု နှင့် နှစ်သိမ့်လိုက်ရ၏
သို့သော် ထယ်ယောင်း က စိတ်ဆက် တဲ့ သူ ဖြစ်သည့်အတွက် အဆင်မသင့်တဲ့အခါကြရင် တစ်ခုခုဆိုးဆိုးရွားရွားဖြစ်တော့မည်
ဆိုတာကိုတော့ ကျတော် မြင်ယောင်နေမိပါသည်
ထိုအခါ ကြားထဲက အပြစ်မရှိတဲ့ ဟိုဆော့ က
ထယ်ယောင်း ဒေါသရဲ့ ဓားစာခံဖြစ် ရင် ဒုက္ခပါပဲ ဟု တွေးရင်းနှင့်သာ ရင်လေးနေမိတော့၏
Beautifully Illustrated : Me & He
"ထယ်ယောင်း..... လွှတ်အုံး ဟ ငါ့ လက် အရမ်းနာနေပြီ "
ကျတော် ဖြစ်စေချင်သလို ဖြစ်မသွားသည့်အတွက် ဒေါသ က ငယ်ထိပ်ရောက်နေ
လေပြီ
ဝုန်းဝုန်း ဒိုင်းဒိုင်းနဲ့ ပေါက်ကွဲပစ်လိုက်ချင်သည်
ဆိုသော်ငြား ကျောင်း၀င်းအတွင်း၌ဖြစ်နေ၍
ဒေါသတွေစုပုံလိုက်ရင်း ဟိုဆော့ လက်ကို အားပါပါနှင့် အရမ်းတင်းကြပ်စွာဆုပ်ကိုင်လိုက်တာကို သတိမရမိချေ
ဟိုဆော့ပြောမှ ကျတော် အသိ၀င်လာတော့
လက်ကို ချက်ချင်းဖြုတ်ချလိုက်ရင်း
"အား.... နာလိုက်တာ ထယ်ယောင်းရာ... ဒီမှာကြည့်အုံး မင်းရဲ့လက်ရာကြီးကဒီအတိုင်းကျန်နေခဲ့တာ.....ပြီးတော့ ဟာ.... ငါ့အသားပြဲသွားတာပါ့ကော မင်း လက်သည်း နဲ့ ကုတ်ဆွဲမိသွားတာမလား"
"ငါ... အရမ်းဒေါသဖြစ်နေလို့ မရည်ရွယ်ပဲ လုပ်မိသွားတာပါ"
"ဟမ်.... ဘာဖြစ်လို့ ဒေါသထွက်ရတာလဲ မင်းကိုဘယ်သူ က ဘာလုပ်လို့လဲ"
"ငါ...ငါ ကျောင်းဆေးခန်းကနေ မင်းလိမ်းဖို့ ဆေးယူခဲ့မယ် ခဏလေးစောင့်နေနော်"
"ဟင်....... ထယ်ယောင်း နေအုံးလေ ငါမေးတာလဲဖြေမသွားဘူး ဒီကောင်ဘာဖြစ်သွားတာလဲ"
ကျောင်းဆင်းတော့ ကစားကွင်းတစ်ခုကို သွားချင်၍ အဖော်လိုက်ပေးပါဟု အရှင်မင်းသား ကပြောသောကြောင့် ကျတော့်မှာ Club သွားတာထက်စာရင် အနည်းငယ်တော်ပါသေးသည်ဟု ဖြေသိမ့်ရင်း သူ့နောက်လိုက်ခဲ့ရလေသည်
ကစားကွင်းရောက်တော့ ထယ်ယောင်း က
ဒန်းစီးနေလေသည်
ကျတော်ကတော့ ကစားကွင်းထဲ ဟိုလျှောက်ဒီလျှောက်ပေါ့
ကျောင်းဆင်းတာ တစ်နာရီကြာသွားပြီဖြစ်၍
ကစားကွင်းထဲမှာတော့ ကလေးတွေမရှိကြ
တော့ပေ
နောက်တော့ အော်သံတွေနဲ့အတူ ဝုန်းဝုန်းဒိုင်းဒိုင်း
အသံတွေပါကြားလာရသောကြောင့် လျှောစီးမယ်ကြံနေတဲ့ ကျတော့်မှာ ထယ်ယောင်း ရှိရာဆီ အပြေးအလွှား သွားလိုက်ရသည်
"အဲ့တာ ဘာလဲ!!! ဘာသောက်ချိုးလဲလို့....မင်း ဖြစ်စေချင်တာ အဲ့ဒီလို မဟုတ်ဘူးမလား...!! ဟမ်!!!
မင်း စိတ်တိုသွားရမှာလေ.... မင်း ဟိုဆော့ ကို
စိတ်ပျက်သွားရမှာလေ.... ဘာလို့ ပြုံးပြနေရ
တာလဲ
အားးး.......စိတ်တိုလိုက်တာကွာ.... ဒီကစားပွဲမှာ
မင်း ပဲ ရှုံးရမှာလေ..... ဘယ်သူပဲ ဖြစ်ဖြစ်
သူ့ကို ငါ့ဆီကနေ ခေါ်သွားလို့ မရဘူး နားလည်လား!! မင်း အဲ့တာ နားလည်လား! သူ ကငါ့အပိုင်.... ငါငြင်းဆန်နေရင်တောင် သူ က ငါ့ တစ်ယောက်တည်း အတွက်ပဲ ဖြစ်နေရမယ်"
ထယ်ယောင်း ဘာတွေပြောနေတာလဲဆိုတာ
ကျတော် မကြားလိုက်ပါ.... ကျတော် သူ့လုပ်ရပ်ကိုကြည့်ပြီး အံ့ဩနေခြင်းကြောင့်ဖြစ်၏
တုတ်တစ်ချောင်းကို လက်၌ ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ကိုင်ထားကာ သစ်ပင်ကို အဆက်မပြတ်ရိုက်နေခြင်း....
မသိရင် အပြစ်မဲ့တဲ့ သစ်ပင်အား အငြိုးအတေး
ရှိလို့ ရိုက်နေသလားတောင် အောက်မေ့ရသည်
အမှန်တိုင်းပြောရရင် သူ့အနားနေခဲ့တဲ့ နှစ် 20 လုံး နီးပါး သူ ဒီလောက်ထိ ဒေါသဖြစ်နေတာ ကျတော် တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးပါ
ကျတော် စိုးရိမ်တကြီးနှင့် ထယ်ယောင်း အနားကို
ခပ်မြန်မြန်သွားလိုက်ရင်း-
"ထယ်ယောင်း......"
ရုတ်တရက် သူ အာရုံက ကျတော့်ဆီ ရောက်လာတော့ သူ သတိမထားမိလိုက်ခင် သူ့လက်ထဲက တုတ်ကို အမြန်ဆွဲယူလိုက်ကာ ကျတော် အဝေးကို လွှင့်ပစ်လိုက်လေသည်
"ဟိုဆော့ မင်း.....ဒါ ဘာလုပ်....အု..."
ဒီအချိန်မှာ ကျတော် ထယ်ယောင်းကို စကားပြောခွင့်မပေးတော့ပါ
ထို့ကြောင့် သူ့ နှုတ်ခမ်းပါး ပေါ်ကို ကျတော်နှုတ်ခမ်းသား တစ်စုံဖြင့် ခဏတာ ထပ်တူကျစေကာ ဆိုင်းငံ့စေလိုက်သည်
ထယ်ယောင်း....ဒီ အနမ်းတွေက ရမ္မက်မပါဘူး
ဆိုတာတော့ ယုံကြည်ပေးပါ
ငါ ဒီလိုမျိုး ရုတ်တရက်ကြီး နမ်းလိုက်တော့
မင်း အရမ်းအံ့ဩသွားမယ်ဆိုတာကို ငါသိပါတယ်
ဒါကြောင့် မင်း အခု ဘယ်လိုပုံစံဖြစ်နေမလဲ
ဆိုတာကို ငါမသိချင်ဘူး.....ဒါ့ကြောင့် ငါ့ကို မျက်စိမှိတ်ထားခွင့်ပေးပါ
ခဏလေးပါ... တစ်က္ကန့်စာခဏလေးပါပဲ...
ထယ်ယောင်းရယ်
မင်း မှာ လောလောဆယ် ရှိနေတဲ့ အခက်အခဲတွေ မင်းအခု ဖြစ်နေတဲ့ ဒေါသတွေက ဘယ်သူကြောင့်လဲ ဘယ်ကနေစပြီး အရင်းတည်တာလဲ လို့ မမေးခင်
ငါ မင်း ကို အရင် နှစ်သိမ့်ပေးချင်လို့ပါ......
ကျတော့် ဘက်မှ စတင်လိုက်တဲ့ အနမ်းများကို
ကျတော် ကပဲ ပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်တော့....
ထယ်ယောင်း က ကျတော် ထင်ထားသလို
မျက်လုံးအပြူးသားဖြစ်နေပြီး ကျတော့်ကိုလည်း
ပြူးကြောင်ကြောင် ကြည့်နေလေသည်
"ငါ့ကို ဘာကြောင်ကြည့်နေဝာာလဲ ထယ်ယောင်း
မမြင်ဖူးလို့လား"
"မင်း....မင်း ခုနက ငါ့ကို နမ်းလိုက်တာလား"
"အင်းလေ.... မင်း အခု ဒေါသထွက်တာတွေ မရှိတော့ဘူးမလား
ခုနက မင်းဒေါသ တွေကို ငါအကုန် စုပ်ယူသွားလိုက်သွားပြီမလို့လေ"
"ဟင်...."
"ငါတို့ ပြန်ရအောင် ထယ်ယောင်း....ဒီနေ့ အိမ်ပြန်အရမ်းနောက်ကျရင် ငါတို့ အမေတွေ စိတ်ပူနေ
လိမ့်မယ်"
"ဟိုဆော့..."
"ထယ်ယောင်း မင်း ဘယ်ကိစ္စကြောင့် ဒေါသဖြစ်ရတာလဲလို့ ငါမမေးတော့ဘူး
မင်းကိုပြန်ပြီး စိတ်မညစ်စေချင်တော့လို့
ပြီးတော့.... ခုနက ကိစ္စကိုလည်း...."
"စိတ်ချပါ.... မင်းပြောချင်တာကို ငါ နားလည်ပါတယ် အဲ့တာကြောင့် ခုနက ကိစ္စကို ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလို သဘောထားပြီး ငါ မေ့လိုက်ပါ့မယ်
ဒါဆို ငါ သွားနှင့်ပြီ....."
ကျတော့်အပြောကို မစောင့်ပဲ ထယ်ယောင်း က အကုန်လုံးကို သူ့သဘောအတိုင်း တစ်ဖက်ပိတ်ပြောသွားခဲ့တာလား
" ဟားး မေ့လိုက်ပါ့မယ်....ဟုတ်လား
ငါ မင်းကိုတောင်းဆိုလို့လား...ဟမ်!! ခုနက ကိစ္စကို ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလိုဟန်ဆောင်ပေးပါလို့ ငါတောင်းဆိုနေလို့လား အရူးကောင်ရဲ့...!!!
တကယ်တော့ ငါပြောချင်နေခဲ့တာက ခုနက ကိစ္စက ငါ့ဘက်ကအရင်စခဲ့တာကြောင့် နားလည်ပေးပါ လို့ ပြောမလို့လေ
မင်း ပြောချင်ရာတွေပဲဇွတ်ပြောသွားပြီး
ဘာဖြစ်လို့ ငါ့ ခံစားချက်ကို နည်းနည်းလေးမှတောင် မမေးခဲ့တာလဲ....."
"ကင်ထယ်ယောင်း.....အသုံးမကျတဲ့ကောင်!!!
သူများ ခံစားချက်ကို နည်းနည်းလေးမှ နားလည်
မပေးတဲ့ကောင်!!!
နှလုံးသားမရှိတဲ့ အရိုင်းအစိုင်းကောင်!!!
အရိပ်ပြရင်တောင် အကောင်မြင်မှာမဟုတဲ့
ငတုံးကောင်!!!!
ဟူးး အဲ့ဒီလို အရူးကောင်ကို ငါချစ်မိနေတာ
ပါ့လား....."
ထိုနေ့က ကျတော် နှင့် ထယ်ယောင်း အိမ်အတူတူ
မပြန်ဖြစ်ခဲ့ကြပါ
ထယ်ယောင်း ထွက်သွားပြီး နောက်ထပ်နာရီ၀က်လောက်နေမှ ကျတော် လည်း အိမ်ပြန်ဖြစ်ခဲ့၏
ဇာတ်လမ်းကငြိမ်နေလို့ဖတ်ရတာမပျင်းသွားပါနဲ့အုံးလို့😢
အနည်းဆုံးနောက် နှစ်ပိုင်းလောက်ပါပဲ
အဲ့တာပြီးရင် ပိုးစိုးပက်စက်ရနိုင်သလောက် ကြမ်းပေးပါ့မယ်နော်🤧
ကြမ်းတယ်ဆိုတာ ဇာတ်လမ်းကိုပြောတာပါနော်
ဟိုတွေးဒီတွေးလျှောက်ပြီး တွေးမနေကြပါနဲ့အုံးလို့🌚
အရင္တုန္းကဆိုရင္ မွန္ေရွ႕မွာ 5 မိနစ္ေတာင္ရပ္ၿပီး မၾကည့္ဘူးတဲ့ က်ေတာ္ က ဒီေန႕က်မွ
ဟိုေဆာ့ ဆီ က ယူထားတဲ့ ေဘာင္းဘီနဲ႕ အေပၚကုတ္ဆြယ္တာတို႔ကို ၀တ္ထားရင္း မွန္ၾကည့္လိုက္ ျပင္၀င္လိုက္လုပ္ေနသည္မွာ နာရီ၀က္ေလာက္ေတာင္ရွိေတာ့မည္
အေၾကာင္းအရင္း မရွိပဲ ထိုအ၀တ္အစားမ်ားကို၀တ္ထားရင္း မွန္ၾကည့္ေနရ တာကိုပင္အလိုလို ေနရင္း သေဘာက်လာ၏
ဒါမွမဟုတ္ ေက်ာင္းေရာက္ရင္ လုပ္မယ့္ အစီစဥ္
အတြက္ ေက်နပ္ၿပီး ေပ်ာ္ေနတာမ်ားလား....
ထိုအေၾကာင္းကို ေတြးလိုက္ေတာ့ အၿပဳံးတစ္ပြင့္
က က်ေတာ့္ မ်က္ႏွာေပၚမွာအဆင့္သင့္ေနရာယူၿပီးသား......ဒါေပါ့ ဒီကစားပြဲမွာ က်ေတာ္ အနိုင္ရမယ္ဆိုတာ သိေနတယ္ေလ
ဒီေလာက္ထိ လိုလို႔လားလို႔ ေမးခ်င္ေမးၾကလိမ့္မယ္
ဒါေပမယ့္......ေဂ်ာင္ဟိုေဆာ့ တျခားလူ လက္ထဲ
မေရာက္ဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ လိုအပ္သည္ျဖစ္ေစ
မလိုအပ္သည္ျဖစ္ေစ က်ေတာ္ က ၀င္ပါေနရမွာ
မလို႔
က်ေတာ္ သတိမထားမိလိုက္ခင္မွာပဲ ဒုတိယအႀကိမ္ထပ္ၿပဳံးမိလိုက္ျပန္တာကို မွန္ထဲကတစ္ဆင့္ ျမင္လိုက္ရ၏
ဟိုေဆာ့ကို က်ေတာ္ မခ်စ္ဘူး......ဒါေပမယ့္
သူ က က်ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း အတြက္ပဲ
ရွိေနရမယ္
-------
ဒီေန႕ ထယ္ေယာင္း က အနည္းငယ္ေတာ့ ထူးဆန္းေနသလို ရွိေသာေၾကာင့္ က်ေတာ္ပင္ လန႔္ခ်င္သလိုျဖစ္လာသည္
အေၾကာင္းမွာ တစ္ခါမွ သူမ်ားအတန္းကို သြား
မလည္ဘူးေသာ ထယ္ေယာင္းသည္ ယေန႕ အတန္းနားခ်ိန္၌ ေဂ်ာင္ကုတို႔ ေမဂ်ာဘက္သြားမည္ဟုဆို၍ က်ေတာ့္ကို ဇြတ္လိုက္ခိုင္းေနျခင္းေၾကာင့္သာ
"အံမယ္ မိုးေတြ႐ြာ႐ုံတင္မကဘူး မိုးႀကိဳးေတြလည္းပစ္ခ်ေနအုံးမယ္
တစ္ခါမွ ငါတို႔ ေမဂ်ာရဲ႕ အရိပ္ေတာင္ မနင္းဖူးတဲ့
ေကာင္ေတြ က ဒီေန႕မွ ဘာစိတ္ကူးေပါက္ၿပီး
လာလည္ေနရတာလဲလို႔ေလ အထူးသျဖင့္
ကင္ထယ္ေယာင္း ေပါ့"
"ဟက္!! ငါ က အလကားေနရင္းလာပါ့မလား
ကိစၥရွိလို႔လာတာ"
"ငါ ကေတာ့ သူ ေခၚလို႔လိုက္လာတာ"
"ေအး....ေကာင္းပါ့ကြာ"
"ဟိုေဆာ့..... ငါ့ကို အခ်ိဳရည္တစ္ဗူးေလာက္ သြား၀ယ္ေပးပါလား"
"ဟင္.... အခုလား"
"ေအး ဟုတ္တယ္ေလ"
"ငါက မုန႔္ဆိုင္ျပန္သြားေနရအုံးမွာလား အလာ
ကတည္း က တစ္ခါတည္း၀င္ဝယ္လိုက္ရင္ ၿပီးေနၿပီဟာကို"
"လုပ္ပါကြာ.... မင္းကလည္း"
"ေအးဟာ ၀ယ္ေပးမယ္ ဟုတ္ၿပီလား"
"ဟိုေဆာ့.....မုန႔္ဆိုင္မွာ ဂ်ီမင္း ကိုေတြ႕ရင္ တစ္ခါတည္းေခၚခဲ့ပါလား
သူ မုန႔္၀ယ္သြားတာ အခုထိျပန္မလာေသးလို႔
ငါေမွ်ာ္ေနရတာ သစ္ကုလားအုတ္ျဖစ္ေတာ့မယ္"
"ေအးပါကြာ ေတြ႕ရင္ ျပန္ေခၚခဲ့မယ္"
"ေအးေအး ေက်းဇူးပါကြာ"
ဟိုေဆာ့ လည္းထြက္သြားေတာ့ ထယ္ေယာင္း က ေဘးဘီကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ရင္း-
"ထယ္ေယာင္း မင္း ငါ့ကို တစ္ခုခုေျပာစရာရွိလို႔လားအဲ့တာေၾကာင့္ ဟိုေဆာ့ကို ပထုတ္လိုက္တာမလား"
"ဂ်ီဆူရီ အခန္းက ဘယ္အခန္းလဲ"
"သူက တန္းခြဲ B က"
"ေအာ္.... အဲ့တာဆို မင္းတို႔အတန္းရဲ႕ ေနာက္တစ္ခန္းေပါ့"
"ေအး ဟုတ္တယ္ .....ဒါနဲ႕ ေနပါအုံး သူ႕အေၾကာင္းလာေမးေနတယ္ဆိုေတာ့ တစ္ခုခုျဖစ္သြားခဲ့လို႔လား"
"ဆိုပါေတာ့.....ဟိုတစ္ေန႕ကထပ္ျဖစ္သြားတာ"
"ဘယ္လို.... ေျပာစမ္းပါအုံး"
"ငါတို႔ Basketball ေလ့က်င့္တဲ့ကြင္းတဲအထိေရာက္လာတာ.....အခ်ိဳရည္ဘူး လာေပးသြားတာ
Hoodie အပြႀကီး နဲ႕ Mask နဲ႕ဆိုေတာ့ ငါလည္း ေသခ်ာမျမင္ရဘူး
ဒါေတာင္ ကစားေနရင္းကေန ျမင္လိုက္တာဆိုေတာ့ သတိေလ်ာ့သြားလို႔ အသင္းသားေတြ ရဲ႕ အေျပာခံလိုက္ရေသးတယ္"
"ဒါဆို အဲ့တာ ဂ်ီဆူရီ ဆိုတာ တကယ္ေသခ်ာေနတာလား...."
"မိန္းကေလးဆိုတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္
သူ ဟုတ္ မဟုတ္ဆိုတာေဝာ့ာ ငါမသိဘူး"
"ငါလည္း အဲ့တာ သူ႕အသံဆိုတာေသခ်ာတယ္ကြာငါ့တုန္းက သူကစကားေျပာသြားေသးတယ္ေလ"
"ေအး..... ငါ စဥ္းစားေနတယ္"
"ဒါေပမယ့္ ေနပါအုံး...သူ ဟုတ္တယ္ဆိုရင္
ေတာင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ
ကာယကံရွင္ ျဖစ္ေနတဲ့ ဟိုေဆာ့ ဆိုရင္ တစ္စက္
ေလးမွကို စိတ္မ၀င္စားတာ.... မင္း က ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ေတာင္...."
"မင္း မသိပါဘူး အဲ့တာ ငါ့အတြက္အေရးႀကီးလို႔ပါ"
ထယ္ေယာင္း က်ေတာ့္ကို တစ္ခုခုလွ်ို႔ဝွက္ထားတယ္ဆိုတာေတာ့ ေသခ်ာပါသည္
အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ သူဘာျဖစ္ေနလဲဆိုတာ လိမ္လို႔မရတဲ့ သူ႕ကိုယ္ေစာင့္နတ္ပဲ သိပါလိမ့္မည္
က်ေတာ့္ကို လည္းသိပ္ေျပာျပခ်င္ပုံမရသျဖင့္
က်ေတာ္လည္း ထယ္ေယာင္းကို ဆက္မေမးေတာ့ပါ
"ေအး....အဲ့တာဆိုလည္း ၿပီးတာပဲ"
ထိုစဥ္ တန္းခြဲ B မွ ထြက္လာေသာ ဂ်ီဆူရီ
ေသခ်ာဝာာေပါ့.....အဲ့တာသူပဲ မႏွစ္က က်ေတာ့္
ကို ရည္းစားစကားလာေျပာခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလး
"ဟာ....ထယ္ေယာင္း... အဲ့တာ ဆူရီမဟုတ္လား"
"ေအး...ဟုတ္တယ္ မင္းေကာ ဘယ္လိုထင္လဲ"
႐ုတ္တရက္ ဆူရီ က က်ေတာ့္ကို လွမ္းျမင္သြားေသာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ရွက္သြားသည့္ဟန္
ျဖစ္ေနေလသည္
ဘာလဲ... တစ္ခ်ိန္က ကိုယ္ ရည္းစားစကားသြားေျပာလိုက္တဲ့ လူကို အခုလို မ်က္စိေရွ႕မွာ ျပန္ေတြ႕လိုက္ရလို႔ အရမ္းကို အံ့ဩသြားတာမ်ားလား
ထိုအခ်ိန္ သူ႕ေဘးနားကို ေကာင္မေလး သုံးေယာက္ေလာက္ေရာက္လာၿပီး က်ေတာ့္ ဘက္ကိုၾကည့္လိုက္ တစ္ခုခုေျပာျပလိုက္လုပ္ေနကာ ရီေန၏
"ဘာလဲဟ!!"
"ထယ္ေယာင္း.....ေရာ့ မင္းမွာထားတဲ့ အခ်ိဳရည္"
"ဟက္!!! ဒါအခ်ိန္ေကာင္းပဲ"
အခ်ိဳရည္၀ယ္ၿပီးျပန္လာတဲ့ ဟိုေဆာ့ ကို
က်ေတာ္ ပခုံးကေနဖက္လိုက္ရင္း-
"ဟိုေဆာ့..... ဒီမွာၾကည့္ မင္းဆီကယူထားတဲ့
ဒီေဘာင္းဘီ နဲ႕ ဆြယ္တာ က ငါနဲ႕ အရမ္းလိုက္တယ္မလား"
က်ေတာ့္ရဲ႕ လက္ရွိအေျခအေနႏွင့္မကိုက္ညီပဲ ႐ုတ္တရက္ဆန္လွသည့္ အေမးေၾကာင့္ ဟိုေဆာ့ ကေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားေသာ္လည္း
"အမ္....ေအာ္....ေအး လိုက္ပါတယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
က်ေတာ့္စိတ္ထင္ေတာ့ ဆူရီတစ္ေယာက္
က်ေတာ္ ေျပာတာေတြၾကားေလာက္ၿပီး ေဒါသေတြထြက္သြားေလာက္ၿပီ
သူ က ဟိုေဆာ့ အတြက္ လက္ေဆာင္ေတြ၀ယ္ေပးတယ္ဆိုေပမယ့္လည္း အခု အဲ့ဒီပစၥည္းအခ်ိဳ႕က က်ေတာ္ကိုယ္ေပၚမွာဆိုတာေတြ႕လိုက္
ရေတာ့
ဟားးး ...... ငါနိုင္တယ္ ဂ်ီဆူရီ
သို႔ေသာ္ က်ေတာ့္ အေတြး နဲ႕ လက္ေတြ႕ က တျခားစီ
ဂ်ီဆူရီကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူကရီၿပီး ေပ်ာ္ေနပုံ ေပါက္ေနတဲ့ အျပင္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြ ကလဲ ခုနကထက္ေဝာာင္ သူ႕ကို ဝိုင္းေနာက္ေနၾကသည္
က်ေတာ့္တို႔ဘက္ကို ခဏခဏ လက္ညွိုးထိုးၿပီး
စကားေတြ ရီေမာကာလည္း ေျပာေနၾက၏
႐ုတ္တရက္ ဆူရီက က်ေတာ့္တို႔ ဘက္ကိုၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးျပေနေသာေၾကာင့္ ဟိုေဆာ့ကို ၾကည့္ေနတာပဲျဖစ္ရမည္ဟု က်ေတာ္ေတြးလိုက္သည္
သို႔ေသာ္ ဟိုေဆာ့ က သူ႕ဘက္ကိုေတာင္ လွည့္
မၾကည့္အား.... ဂ်ီမင္း နဲ႕စကားေျပာလိုက္
ေဂ်ာင္ကုကို ရိုက္လိုက္ႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနေလ၏
ဒါဆို.... သူၿပဳံးျပေနတာက....
ထပ္ေသခ်ာေစရန္အလို႔ငွာ ဂ်ီဆူရီ ကိုျပန္ၾကည့္မိေတာ့ သူက က်ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးေနသည္
သူ႕ ပုံစံ က မ်က္လုံးထဲမွာလည္း အေပ်ာ္ေတြ
စုေနတဲ့ပုံ
What....the hell....!!!
"ေတာက္!!!!!"
က်ေတာ့္ အသံမွာ အလြန္ပင္က်ယ္သြားသည္တူ၏
စကားေျပာေနၾကတဲ့ ဟိုေဆာ့ ဂ်ီမင္း ႏွင့္
ေဂ်ာင္ကု တို႔ကပါ က်ေတာ့္ကို ေၾကာင္အန္းအန္းျဖင့္ ၾကည့္ေနၾကသည္
"႐ုတ္တရက္ႀကီး.... ဘာ ထျဖစ္တာလဲ
ထယ္ေယာင္း"
က်ေတာ္လည္း ခုနကအျဖစ္အပ်က္ကို စဥ္းစားရင္း ေဒါသအနည္းငယ္ရလာၿပီျဖစ္၍ ဟိုေဆာ့ လက္ကို အၾကမ္းပတမ္းေဆာင့္ဆြဲလိုက္ကာ
"လာ ျပန္မယ္ ဟိုေဆာ့"
"ဟင္...."
ဟိုေဆာ့ ကေတာ့ ထယ္ေယာင္းေနာက္ကို လိမ္ဖယ္လိမ္ဖယ္ႏွင့္ပါသြားေလသည္
ေဂ်ာင္ကု က အေျခအေနကို နားလည္သလိုရွိေပမယ့္ ဂ်ီမင္းကေတာ့ အံဩစြာႏွင့္-
"ထယ္ေယာင္း ဘာျဖစ္သြားတာလဲဟင္
ခုနကေတာင္ အေကာင္းႀကီးရွိေနေသးတာကို"
"မသိပါဘူး.... သူ တစ္ခုခုျဖစ္သြားလို႔ ရွိမွာေပ့ါ"
"ေအာ္....သူ႕ကို ၾကည့္ၿပီး လန႔္ေတာင္လန႔္တယ္"
"ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ပါဘူး....စိတ္ထဲထားမေနပါနဲ႕"
ဂ်ီမင္း ထယ္ေယာင္းအား သံသယမ၀င္
ေစရန္ အလို႔ငွာ က်ေတာ္ အၿပဳံးတစ္ခု ႏွင့္ ႏွစ္သိမ့္လိုက္ရ၏
သို႔ေသာ္ ထယ္ေယာင္း က စိတ္ဆက္ တဲ့ သူ ျဖစ္သည့္အတြက္ အဆင္မသင့္တဲ့အခါၾကရင္ တစ္ခုခုဆိုးဆိုး႐ြား႐ြားျဖစ္ေတာ့မည္
ဆိုတာကိုေတာ့ က်ေတာ္ ျမင္ေယာင္ေနမိပါသည္
ထိုအခါ ၾကားထဲက အျပစ္မရွိတဲ့ ဟိုေဆာ့ က
ထယ္ေယာင္း ေဒါသရဲ႕ ဓားစာခံျဖစ္ ရင္ ဒုကၡပါပဲ ဟု ေတြးရင္းႏွင့္သာ ရင္ေလးေနမိေတာ့၏
Beautifully Illustrated : Me & He
"ထယ္ေယာင္း..... လႊတ္အုံး ဟ ငါ့ လက္ အရမ္းနာေနၿပီ "
က်ေတာ္ ျဖစ္ေစခ်င္သလို ျဖစ္မသြားသည့္အတြက္ ေဒါသ က ငယ္ထိပ္ေရာက္ေန
ေလၿပီ
ဝုန္းဝုန္း ဒိုင္းဒိုင္းနဲ႕ ေပါက္ကြဲပစ္လိုက္ခ်င္သည္
ဆိုေသာ္ျငား ေက်ာင္း၀င္းအတြင္း၌ျဖစ္ေန၍
ေဒါသေတြစုပုံလိုက္ရင္း ဟိုေဆာ့ လက္ကို အားပါပါႏွင့္ အရမ္းတင္းၾကပ္စြာဆုပ္ကိုင္လိုက္တာကို သတိမရမိေခ်
ဟိုေဆာ့ေျပာမွ က်ေတာ္ အသိ၀င္လာေတာ့
လက္ကို ခ်က္ခ်င္းျဖဳတ္ခ်လိဳက္ရင္း
"အား.... နာလိုက္တာ ထယ္ေယာင္းရာ... ဒီမွာၾကည့္အုံး မင္းရဲ႕လက္ရာႀကီးကဒီအတိုင္းက်န္ေနခဲ့တာ.....ၿပီးေတာ့ ဟာ.... ငါ့အသားၿပဲသြားတာပါ့ေကာ မင္း လက္သည္း နဲ႕ ကုတ္ဆြဲမိသြားတာမလား"
"ငါ... အရမ္းေဒါသျဖစ္ေနလို႔ မရည္႐ြယ္ပဲ လုပ္မိသြားတာပါ"
"ဟမ္.... ဘာျဖစ္လို႔ ေဒါသထြက္ရတာလဲ မင္းကိုဘယ္သူ က ဘာလုပ္လို႔လဲ"
"ငါ...ငါ ေက်ာင္းေဆးခန္းကေန မင္းလိမ္းဖို႔ ေဆးယူခဲ့မယ္ ခဏေလးေစာင့္ေနေနာ္"
"ဟင္....... ထယ္ေယာင္း ေနအုံးေလ ငါေမးတာလဲေျဖမသြားဘူး ဒီေကာင္ဘာျဖစ္သြားတာလဲ"
ေက်ာင္းဆင္းေတာ့ ကစားကြင္းတစ္ခုကို သြားခ်င္၍ အေဖာ္လိုက္ေပးပါဟု အရွင္မင္းသား ကေျပာေသာေၾကာင့္ က်ေတာ့္မွာ Club သြားတာထက္စာရင္ အနည္းငယ္ေတာ္ပါေသးသည္ဟု ေျဖသိမ့္ရင္း သူ႕ေနာက္လိုက္ခဲ့ရေလသည္
ကစားကြင္းေရာက္ေတာ့ ထယ္ေယာင္း က
ဒန္းစီးေနေလသည္
က်ေတာ္ကေတာ့ ကစားကြင္းထဲ ဟိုေလွ်ာက္ဒီေလွ်ာက္ေပါ့
ေက်ာင္းဆင္းတာ တစ္နာရီၾကာသြားၿပီျဖစ္၍
ကစားကြင္းထဲမွာေတာ့ ကေလးေတြမရွိၾက
ေတာ့ေပ
ေနာက္ေတာ့ ေအာ္သံေတြနဲ႕အတူ ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒိုင္း
အသံေတြပါၾကားလာရေသာေၾကာင့္ ေလွ်ာစီးမယ္ႀကံေနတဲ့ က်ေတာ့္မွာ ထယ္ေယာင္း ရွိရာဆီ အေျပးအလႊား သြားလိုက္ရသည္
"အဲ့တာ ဘာလဲ!!! ဘာေသာက္ခ်ိဳးလဲလို႔....မင္း ျဖစ္ေစခ်င္တာ အဲ့ဒီလို မဟုတ္ဘူးမလား...!! ဟမ္!!!
မင္း စိတ္တိုသြားရမွာေလ.... မင္း ဟိုေဆာ့ ကို
စိတ္ပ်က္သြားရမွာေလ.... ဘာလို႔ ၿပဳံးျပေနရ
တာလဲ
အားးး.......စိတ္တိုလိုက္တာကြာ.... ဒီကစားပြဲမွာ
မင္း ပဲ ရႈံးရမွာေလ..... ဘယ္သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္
သူ႕ကို ငါ့ဆီကေန ေခၚသြားလို႔ မရဘူး နားလည္လား!! မင္း အဲ့တာ နားလည္လား! သူ ကငါ့အပိုင္.... ငါျငင္းဆန္ေနရင္ေတာင္ သူ က ငါ့ တစ္ေယာက္တည္း အတြက္ပဲ ျဖစ္ေနရမယ္"
ထယ္ေယာင္း ဘာေတြေျပာေနတာလဲဆိုတာ
က်ေတာ္ မၾကားလိုက္ပါ.... က်ေတာ္ သူ႕လုပ္ရပ္ကိုၾကည့္ၿပီး အံ့ဩေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္၏
တုတ္တစ္ေခ်ာင္းကို လက္၌ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ကိုင္ထားကာ သစ္ပင္ကို အဆက္မျပတ္ရိုက္ေနျခင္း....
မသိရင္ အျပစ္မဲ့တဲ့ သစ္ပင္အား အၿငိဳးအေတး
ရွိလို႔ ရိုက္ေနသလားေတာင္ ေအာက္ေမ့ရသည္
အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ သူ႕အနားေနခဲ့တဲ့ ႏွစ္ 20 လုံး နီးပါး သူ ဒီေလာက္ထိ ေဒါသျဖစ္ေနတာ က်ေတာ္ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးပါ
က်ေတာ္ စိုးရိမ္တႀကီးႏွင့္ ထယ္ေယာင္း အနားကို
ခပ္ျမန္ျမန္သြားလိုက္ရင္း-
"ထယ္ေယာင္း......"
႐ုတ္တရက္ သူ အာ႐ုံက က်ေတာ့္ဆီ ေရာက္လာေတာ့ သူ သတိမထားမိလိုက္ခင္ သူ႕လက္ထဲက တုတ္ကို အျမန္ဆြဲယူလိုက္ကာ က်ေတာ္ အေဝးကို လႊင့္ပစ္လိုက္ေလသည္
"ဟိုေဆာ့ မင္း.....ဒါ ဘာလုပ္....အု..."
ဒီအခ်ိန္မွာ က်ေတာ္ ထယ္ေယာင္းကို စကားေျပာခြင့္မေပးေတာ့ပါ
ထို႔ေၾကာင့္ သူ႕ ႏႈတ္ခမ္းပါး ေပၚကို က်ေတာ္ႏႈတ္ခမ္းသား တစ္စုံျဖင့္ ခဏတာ ထပ္တူက်ေစကာ ဆိုင္းငံ့ေစလိုက္သည္
ထယ္ေယာင္း....ဒီ အနမ္းေတြက ရမၼက္မပါဘူး
ဆိုတာေတာ့ ယုံၾကည္ေပးပါ
ငါ ဒီလိုမ်ိဳး ႐ုတ္တရက္ႀကီး နမ္းလိုက္ေတာ့
မင္း အရမ္းအံ့ဩသြားမယ္ဆိုတာကို ငါသိပါတယ္
ဒါေၾကာင့္ မင္း အခု ဘယ္လိုပုံစံျဖစ္ေနမလဲ
ဆိုတာကို ငါမသိခ်င္ဘူး.....ဒါ့ေၾကာင့္ ငါ့ကို မ်က္စိမွိတ္ထားခြင့္ေပးပါ
ခဏေလးပါ... တစ္ကၠန႔္စာခဏေလးပါပဲ...
ထယ္ေယာင္းရယ္
မင္း မွာ ေလာေလာဆယ္ ရွိေနတဲ့ အခက္အခဲေတြ မင္းအခု ျဖစ္ေနတဲ့ ေဒါသေတြက ဘယ္သူေၾကာင့္လဲ ဘယ္ကေနစၿပီး အရင္းတည္တာလဲ လို႔ မေမးခင္
ငါ မင္း ကို အရင္ ႏွစ္သိမ့္ေပးခ်င္လို႔ပါ......
က်ေတာ့္ ဘက္မွ စတင္လိုက္တဲ့ အနမ္းမ်ားကို
က်ေတာ္ ကပဲ ျပန္႐ုတ္သိမ္းလိုက္ေတာ့....
ထယ္ေယာင္း က က်ေတာ္ ထင္ထားသလို
မ်က္လုံးအျပဴးသားျဖစ္ေနၿပီး က်ေတာ့္ကိုလည္း
ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ ၾကည့္ေနေလသည္
"ငါ့ကို ဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနဝာာလဲ ထယ္ေယာင္း
မျမင္ဖူးလို႔လား"
"မင္း....မင္း ခုနက ငါ့ကို နမ္းလိုက္တာလား"
"အင္းေလ.... မင္း အခု ေဒါသထြက္တာေတြ မရွိေတာ့ဘူးမလား
ခုနက မင္းေဒါသ ေတြကို ငါအကုန္ စုပ္ယူသြားလိုက္သြားၿပီမလို႔ေလ"
"ဟင္...."
"ငါတို႔ ျပန္ရေအာင္ ထယ္ေယာင္း....ဒီေန႕ အိမ္ျပန္အရမ္းေနာက္က်ရင္ ငါတို႔ အေမေတြ စိတ္ပူေန
လိမ့္မယ္"
"ဟိုေဆာ့..."
"ထယ္ေယာင္း မင္း ဘယ္ကိစၥေၾကာင့္ ေဒါသျဖစ္ရတာလဲလို႔ ငါမေမးေတာ့ဘူး
မင္းကိုျပန္ၿပီး စိတ္မညစ္ေစခ်င္ေတာ့လို႔
ၿပီးေတာ့.... ခုနက ကိစၥကိုလည္း...."
"စိတ္ခ်ပါ.... မင္းေျပာခ်င္တာကို ငါ နားလည္ပါတယ္ အဲ့တာေၾကာင့္ ခုနက ကိစၥကို ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလို သေဘာထားၿပီး ငါ ေမ့လိုက္ပါ့မယ္
ဒါဆို ငါ သြားႏွင့္ၿပီ....."
က်ေတာ့္အေျပာကို မေစာင့္ပဲ ထယ္ေယာင္း က အကုန္လုံးကို သူ႕သေဘာအတိုင္း တစ္ဖက္ပိတ္ေျပာသြားခဲ့တာလား
" ဟားး ေမ့လိုက္ပါ့မယ္....ဟုတ္လား
ငါ မင္းကိုေတာင္းဆိုလို႔လား...ဟမ္!! ခုနက ကိစၥကို ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလိုဟန္ေဆာင္ေပးပါလို႔ ငါေတာင္းဆိုေနလို႔လား အ႐ူးေကာင္ရဲ႕...!!!
တကယ္ေတာ့ ငါေျပာခ်င္ေနခဲ့တာက ခုနက ကိစၥက ငါ့ဘက္ကအရင္စခဲ့တာေၾကာင့္ နားလည္ေပးပါ လို႔ ေျပာမလို႔ေလ
မင္း ေျပာခ်င္ရာေတြပဲဇြတ္ေျပာသြားၿပီး
ဘာျဖစ္လို႔ ငါ့ ခံစားခ်က္ကို နည္းနည္းေလးမွေတာင္ မေမးခဲ့တာလဲ....."
"ကင္ထယ္ေယာင္း.....အသုံးမက်တဲ့ေကာင္!!!
သူမ်ား ခံစားခ်က္ကို နည္းနည္းေလးမွ နားလည္
မေပးတဲ့ေကာင္!!!
ႏွလုံးသားမရွိတဲ့ အရိုင္းအစိုင္းေကာင္!!!
အရိပ္ျပရင္ေတာင္ အေကာင္ျမင္မွာမဟုတဲ့
ငတုံးေကာင္!!!!
ဟူးး အဲ့ဒီလို အ႐ူးေကာင္ကို ငါခ်စ္မိေနတာ
ပါ့လား....."
ထိုေန႕က က်ေတာ္ ႏွင့္ ထယ္ေယာင္း အိမ္အတူတူ
မျပန္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါ
ထယ္ေယာင္း ထြက္သြားၿပီး ေနာက္ထပ္နာရီ၀က္ေလာက္ေနမွ က်ေတာ္ လည္း အိမ္ျပန္ျဖစ္ခဲ့၏
ဇာတ္လမ္းကၿငိမ္ေနလို႔ဖတ္ရတာမပ်င္းသြားပါနဲ႕အုံးလို႔😢
အနည္းဆုံးေနာက္ ႏွစ္ပိုင္းေလာက္ပါပဲ
အဲ့တာၿပီးရင္ ပိုးစိုးပက္စက္ရနိုင္သေလာက္ ၾကမ္းေပးပါ့မယ္ေနာ္🤧
ၾကမ္းတယ္ဆိုတာ ဇာတ္လမ္းကိုေျပာတာပါေနာ္
ဟိုေတြးဒီေတြးေလွ်ာက္ၿပီး ေတြးမေနၾကပါနဲ႕အုံးလို႔🌚