Τα χέρια του Harry ακουμπάνε στην επιφάνεια του γραφείου καθώς μιλάει στον άνδρα, ο οποίος κάθεται στην καρέκλα μπροστά του.Η έκφραση του είναι μπερδεμένη όταν με κοιτάει.
''Πρέπει να είσαι η Rose'' χαμογελάει.''Robert Crystal,ο διευθυντής της Crystal Publishing'' σηκώνεται όρθιος και μου δίνει το χέρι του για χειραψία.
Προσπαθώ να αγνοήσω το επίμονο βλέμμα του Harry ''Είναι τιμή μου''
''Οχι.Η τιμή είναι δική μου'' λέει ο Crystal.Φαίνεται ανακουφισμένος που τον έσωσα από τον Harry και την φωνή του.
''Ο κ.Greenman μου είπε να σας φέρω το έγγραφο που επεξεργάστηκα''
''Φυσικά.Ας μιλήσουμε για αυτό'' λέει και το παίρνει στα χέρια του.
''κ.Crystal..δεν τελειώσαμε--''
''Ο,τι έγινε έγινε κ.Styles.Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό''
''Ναι μπορούμε'' του λέει ο Harry ''υπάρχει μια πολύ απλή λύση--''
''Λυπάμαι'' τον διακόπτει ξανά ''Ο,τι έγινε έγινε''
''Mε όλο το σεβασμό κ.Crystal αλλά έχετε καθόλου μυαλό;''
''Πίσω στη δουλειά Styles''
''Δεν θα επιστρέψω στην δουλειά αν αυτοί οι αριθμοί δεν μειωθούν τουλάχιστον 6%''
''Μπορεί να είσαι ο καλύτερος λογιστής που έχουμε Styles αλλά μπορώ άνετα να σε απολήσω'' ο Crystal φωνάζει.
Ο Harry ξεροκαταπίνει.''Κοιτάξτε, ξέρω ότι είμαι τεμπέλης.Ξέρω ότι δεν δουλεύω πολύ.Αλλά πρέπει να με ακούσετε για αυτές τις μειώσεις γιατί αν δεν το κάνετε η εταιρεία θα χρεωκοπήσει.'' Τον κοιτάει μια ακόμα φορά πριν αρχίσει να περπατάει προς την έξοδο.
Ο κ.Crystal αναστενάζει.''2 ώρες.Νέο ρεκόρ''
''Ερχεται εδώ πέρα συχνά;'' ρωτάω και κάθομαι.
''Τουλάχτιστον 2 φορές το τέταρτο'' Βγάζει κάτι χαρτιά και τα διαβάζει.Αργότερα κουνάει το κεφάλι του. ''Δεν θέλω να το παραδεκτώ, αλλά πιστεύω πως αυτό το αγόρι έχει δίκιο''
''Όλοι λένε πως είναι ο καλύτερος λογιστής εδώ.Μήπως πρέπει να τον ακούσετε;'' του λέω.
''Γαμώτο.'' Σηκώνει το τηλέφωνο.''Πες τον Styles να ξανάρθει''
Μέσα σε δευτερόλεπτα o Harry ήταν πίσω λαχανιασμένος.''Με ζητήσατε ξανά;'' ρωτάει.
''Σκέφτηκα αυτά που είπες και ίσως έχεις δίκιο''
Ανακούφιση υπάρχει στο πρόσωπο του Harry. ''Ευχαριστώ'' χαμογελάει.
''Οχι εμένα αλλά την Rose που με έκανε να το ξανα σκεφτώ'' o Harry με κοιτάει και εγώ κοιτάω κάτω.
''Λοιπόν'' λέει ''Ευχαριστώ κ.Crystal δεν θα το μετανιώσετε, θα κερδίσετε πολλά χρήματα.''
Ο κ.Crystal νεύει και ο Harry βγαίνει από το γραφείο αφού με κοιτάει μια ακόμη φορά.
Μόλις ακούω την πόρτα να κλείνει, σηκώνομαι.''Πρέπει να πηγαίνω, χάρηκα που σας γνώρισα.''
Χαμογελάει ''Παρομοίως κ.Knight.Θέλω να δω κι άλλες δουλειές σου αν είναι τόσο καλές όσο λεει ο Greenman''
Toν ευχαριστώ και βγαίνω έξω.Βλέπω ότι πήγε 4.Πότε πέρασε η ώρα;;
Μαζεύω τα πράγματα μου και βγαίνω απ'το κτίριο.Δεν εκπλήσσομαι που βλέπω τον Harry ακουμπισμένο σε ένα τοίχο με τα χέρια στις τσέπες.Μάλλον πρέπει κάπου να ακουμπάει πάντα.Μόλις με βλέπει με πλησιάζει.
''Rose,''
''Xμμ;;''
''Γιατί με βοήθησες;''
Σταματάω να περπατάω. ''Τι;''
''Επεισες τον Crystal ότι έχω δικιο.Γιατί;''
''Θέλω να έχω δουλειά για περισσότερα από 3 χρόνια''
''Θα τον είχα πείσει μόνος μου.''
''Προφανώς δεν θα μπορούσες''
''Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν χρειάζομαι την βοήθεια σου.''
''Γιατί απλά δεν με ευχαριστείς;'' Αρχιζω να νευριάζω.
''Γιατί ποτέ δεν ζήτησα την βοήθεια σου''
''Έλεος Harry.Tην επόμενη φορά που θα αποτύχεις με την διάσωση της εταιρείας μην περιμένεις να ανακατεύτω.''
Συνέχισα να περπατάω.
''Ήταν για το καλό και της δικής σου δουλειάς'' Φώναξε από πίσω μου.
''Εύχομαι να μην ήταν για το καλό της δικής σου δουλειάς.Γιατί δεν κάνεις τίποτα άλλο από το να με νευριάζεις.'' Φώναξα και εγώ ανοίγοντας την πόρτα και μπαίνοντας μέσα στο αμάξι.