[Unicode + Zawgyi]
ကားကိုစက်သတ်လိုက်တာနဲ့ Baekhyunကအရင်ဆင်းသွားပြီးအရှေ့ကတက်သွားတာကိုကြည့်ရင်း Chanyeolအနောက်ကနေ တထွေထွေနဲ့ပဲလိုက်ခဲ့လိုက်သည်။
"Chanyeol.. မင်းရေသွားချိုးလိုက်နော်"
တိုက်ခန်းထဲရောက်တာနဲ့ နားထဲဝင်လာတဲ့အသံတစ်ခုကို ဘာဆိုလိုသည်စဉ်းစားမနေတော့ဘဲ
Chanyeolခေါင်းညိပ်လိုက်ပြီး Baekhyunစကားအတိုင်းရေချိုးဖို့သွားသည်။
"Chanyeol.. အေးအေးဆေးဆေးချိုးနော်"
Chanyeolအခန်းထဲဝင်သွားတဲ့အခါ Baekhyunမီးဖိုခန်းထဲလိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ဖုန်းဖြင့်ဆက်နေလိုက်သည်။
မှာချင်တာမှာပြီးတဲ့အခါ Chanyeolတိုက်ခန်းထဲ လိုက်ပတ်ကြည့်နေလိုက်သည်။
မှာတာတွေရောက်လာတဲ့အခါလည်း စားသောက်ဖို့အကုန်ပြင်ဆင်လိုက်ပြီး နောက်ဆုံးChanyeolအခန်းထဲဝင်လာတော့ Chanyeolက အိပ်ယာပေါ်လှဲနေလေသည်။
"Ya ... ရေချိုးခိုင်းတာလေ.. ဘာလို့လှဲနေတာလဲ
မင်းရေချိုးနေတယ်ထင်တာကို ဘာမှလုပ်မထားဘူး
ပြီးရင်မင်းက အိမ်ပြန်ဦးမှာဆို
ထ.. ရေချိုးလေ
ငါဗိုက်ဆာနေတာ တစ်ခုခုစားကြမယ်"
Baekhyun လှဲနေတဲ့Chanyeolကိုဆွဲထူနေတဲ့အခါ Chanyeolစိတ်ရှုပ်လာသည်။
"ငါစိတ်ရှုပ်နေလို့ မင်းညိမ်ညိမ်နေပေးပါလား.."
Baekhyunဆွဲထူနေတာရပ်သွားခဲ့ပြီး Chanyeolဘေးမှာထိုင်လိုက်သည်။
"ငါ့ကိုပြောပြလို့မရဘူးလား.. မင်းစိတ်ထဲရှုပ်နေတာတွေကို ငါနားထောင်ပေးမယ်လေ ဘာကမင်းကိုစိတ်ရှုပ်စေတာလဲ"
"မင်း"
"ဟမ်..??"
ငါက မင်းကိုစိတ်ရှုပ်စေတာလား
ငါလည်း ဘာမှမလုပ်ဘဲနဲ့ကို
Chanyeol Baekhyunကိုကြည့်တဲ့အခါ တိတ်သွားပြီးညိမ်ညိမ်လေးပဲထိုင်နေတာတွေ့တော့ သက်မချလိုက်ကာ လှဲနေရာကနေထလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းဆီဝင်သွားတာကို Baekhyunကလိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။
ငါဘာလုပ်မိလို့ ငါ့အချစ်လေးစိတ်ရှုပ်နေတာလဲ
သူ့တိုက်ခန်းကိုအတင်းလိုက်လာလို့များလား
ဒါပေမဲ့လည်း သူအိမ်ပြန်မှာကိုလိုက်သွားတာလည်းမဟုတ်ဘဲ
ငါ့ပါ့ငါ သူ့တိုက်ခန်းမှာနေမယ်လို့ပြောတာကို
အီယားးး စဉ်းစားလို့မရတော့ဘူး
Baekhyun Chanyeolအဝတ်တွေလိုက်ထုတ်ကာ Chanyeolရေချိုးပြီးရင်ဝတ်ဖို့အတွက်ရှာနေသည်။
"ငါ့အချစ်လေးရဲ့အဝတ်ထဲအနံ့လေးကမွှေးနေတာ..ကြိုက်လိုက်တာနော်.. ဟီးဟီးး.. သူ့အင်္ကျီတွေက ငါနဲ့ဆိုအကြီးကြီးတွေပဲ"
"ဘာလုပ်နေတာလဲ"
" !! .. လန့်လိုက်တာ Chanyeolကလည်း"
"ငါ့အဝတ်တွေ ဖွနေပြန်ပြီလား"
"ဟင့်အင်း.. မဖွပါဘူး.. မင်းအတွက်အဝတ်ထုတ်ပေးချင်လို့ နည်းနည်းလေး ရှာထားတာ"
Baekhyunရယ်ပြနေကာ ထိုးပေးလာတဲ့အင်္ကျီကို Chanyeolကြည့်ပြီး တခြားတစ်ခုယူဝတ်နေသည်။
"ငါထုတ်ပေးထားတာဝတ်လေ"
ChanyeolကBaekhyunထုတ်ထားတာကိုမဝတ်ဘဲ တခြားတထည်ဝတ်ပြီးထွက်သွားတော့ Baekhyunလက်ထဲက အဝတ်တွေကိုချေပစ်လိုက်သည်။
Chanyeolအခန်းအပြင်ရောက်တော့.. သေချာပြင်ဆင်ထားတဲ့အစားအစာ စားပွဲဝိုင်းကိုမြင်တဲ့အခါ Baekhyunဗိုက်ဆာနေတာကိုသတိရသွားပြီး အခုန Baekhyunဆန္ဒအတိုင်းမလုပ်မိခဲ့တာကို နောင်တရချင်သွားသည်။
"မင်းကြိုက်တာတွေပဲ ငါမှာထားပေးတာ"
အနောက်ကကြားလာရတဲ့ Baekhyunအသံကြောင့်လှည့်ကြည့်မယ်လုပ်တော့ Baekhyunကလျှောက်လာပြီး စားပွဲဝိုင်းမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
"စားပြီးမှ အိမ်ကိုသွားလို့ရတယ်မလား"
"Baekhyun"
"ငါတို့ဘာမှမပြောဘဲ စားပဲစားကြရအောင်လား.."
မင်းကအိမ်ကိုပြန်ရဦးမှာမလား.. စကားများရင်း ငါတို့အချိန်တွေအကုန်မခံကြရအောင်
မင်းပင်ပန်းနေတာကို ငါနားလည်ပါတယ်Chanyeol
တကယ်ဆို ပင်ပန်းတဲ့မင်းအတွက် မင်းချစ်သူဖြစ်တဲ့ငါကိုယ်တိုင် ချက်ကျွေးချင်တာ ငါကချက်ပြုတ်တတ်တဲ့သူမဟုတ်ဘူးလေ
နောက်ရက်တွေထပ်ပင်ပန်းရရင် မင်းခံနိုင်ရည်ရှိအောင် မင်းကြိုက်တာတွေမှာထားပေးတာပဲ
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းများများစားပေါ့
Baekhyunက ဟင်းတော်တော်များများကို Chanyeolပန်းကန်ထဲချည်း ထည့်ပေးနေတာနဲ့ Chanyeolပန်းကန်မှာစားမရအောင်များနေလေသည်။
"တော်တော့!"
"အာ... Chanyeolပန်းကန်ထဲ ငါထည့်တာ အရမ်းများသွားပြီ"
Chanyeolရဲ့တားသံကြားမှ Baekhyunသွားတန်းလေးတွေပေါ်အောင်ရယ်ပြနေကာ Chanyeolပန်းကန်ထဲက တချို့ကိုပြန်ယူနေလိုက်သည်။
သေချာတယ်Baekhyun.. မင်းကို ငါဘယ်တော့မှအဆုံးရှုံးမခံဘူး
ဖြစ်လာတဲ့ပြဿနာကို ထိပ်တိုက်ဖြေရှင်းတာပေါ့
Chanyeol Baekhyunကိုသေချာကြည့်နေပြီး လက်တွေကိုချုပ်ကိုင်လိုက်တဲ့အခါ Baekhyunလက်ထဲကတူပင်ပြုတ်ကျသွားတော့သည်။
"ဟာ.. ဖိတ်ကုန်ပြီ"
Baekhyunမျက်လုံးလေးပြူးပြီး ဟင်းတွေဆီကြည့်နေတော့ Chanyeolထလာကာ Baekhyunဘေးမှာရပ်နေလိုက်သည်။
"Chan..Chanyeol.. ဘာဖြစ်လို့လဲ"
Chanyeol Baekhyunမျက်နှာနားတိုးကပ်လာကာ ကိုင်ထားတဲ့လက်ကိုလွှတ်ပြီးခေါင်းဆီထိန်းကိုင်လိုက်ရင်းနမ်းလာတော့ Baekhyun Chanyeolခါးတွေကိုဖက်ထားမိသွားသည်။
နူးညံ့တဲ့အထိတွေ့ကြားထဲ မျက်လုံးများစုံမှိတ်ထားကာ Chanyeolရဲ့ခေါ်ဆောင်မှုတွေနောက်ကို Baekhyunငြင်းဆန်မနေဘဲ အသာတကြည်လိုက်ပါလာခဲ့သည်။
Baekhyunရဲ့နှုတ်ခမ်းဖျားမှတဆင့်တိုးဝင်လာချင်နေတဲ့ ချစ်ရသူရဲ့လျှာဖျားကို လက်ခံကာပွင့်ဟပေးလိုက်တော့ ခံတွင်းထဲအတိုးအဝေ့ရှိနေသည်။
ထိုအချိန် ကျောပြင်တလျှောက်သွားလာနေတဲ့ ရေချိုးပြီးစအေးစက်စက်လက်ချောင်းလေးတွေရဲ့အထိအတွေ့.. ပေါင်တံပေါ်မှာလာကလူနေတဲ့ ကျန်ရှိတဲ့လက်ချောင်းလေးတွေရဲ့အထိအတွေ့တွေက ရင်ထဲမောဟိုက်လာစေကာ ရင်ဘတ်ကိုနိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်လာစေသည်။
"Chan.."
Chanyeol..နမ်းနေတာကိုခွာလိုက်တဲ့အခါ Baekhyunမျက်နှာတစ်ခုလုံးရဲနေပြီး နီထွေးနေတဲ့နှုတ်ခမ်းပါကတော့အထင်အရှား.. ထို့ပြင်ပါးစောင်ဆီကစီးကျနေတဲ့ အရည်တချို့ကစိတ်ကိုမြူးကြွစေသည်။
Chanyeolပြုံးလိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းတွေကိုထပ်မံငုံထွေးမိပြန်တော့ ခါးကလက်တွေက အသေအချာဖက်တွယ်ထားသည်။
ထို့မှ.. လည်တိုင်ဆီအနမ်းပို့လိုက်တဲ့အခါ ဝင့်ဝင့်ကြွားကြွားပေါ်လွင်လာတဲ့ လည်ဇလုပ်လေးက အထင်းအလင်းနဲ့ မေးကိုပင်မော့ပင့်ထားစေသည်။
Chanyeol ရှေ့ကချစ်သူရဲ့ပေါ်လွင်နေတဲ့လည်ဇလုပ်ကို စုပ်ယူလိုက်တော့ ထွက်လာတဲ့ညည်းသံတစ်စက လိုချင်မှုကိုမီးစထိုးနေပြီ။
ခုံပေါ်ထိုင်နေသေးတဲ့Baekhyunကို ပွေ့ချီလိုက်တဲ့အခါ လက်တွေကလည်တိုင်ဆီသိုင်းဖက်လာပြီး ခြေထောက်တွေကခါးဆီချိတ်တွယ်လာခဲ့သည်။
ကိုယ်ပေါ်ကBaekhyunကိုသေချာကြည့်မိတဲ့အခါ အဝတ်တို့ကဖရိုဖရဲဖြစ်ပြီးပေါ်လွင်နေတဲ့ပုခုံးသားကိုထပ်ပြီးနမ်းရှိုက်လိုက်တော့ မျက်နှာကလည်တိုင်ဆီမှာတိုးဝေ့ပြီးလိုက်ဖွက်နေလေသည်။
ချီထားတဲ့ကိုယ်လေးကိုလွတ်နေတဲ့စားပွဲပေါ်တင်လိုက်ပြီး မျက်လုံးချင်းအကြည့်ဆုံစေတဲ့အခါ Baekhyunကအကြည့်မခံ မျက်လုံးတွေမှိတ်ထားသည်။
"ရှက်နေတာလား"
"အင်း"
Baekhyun.. Chanyeolကိုအတင်းဖက်ထားကာမျက်နှာကိုအကြည့်မခံဘဲ ငြိမ်နေသည်။
"ငါ့ကိုကြည့်ပါ"
"ဟင့်အင်း"
"ဒါကို ငါရှေ့ဆက်ရမလား"
Baekhyun ပါးစပ်ကမဖြေဘဲ ခေါင်းညိပ်ပြတော့ Chanyeolကပြုံးလိုက်ပြီး Baekhyunနားရွက်ကိုကိုက်နေသည်။
"တကယ်ရှေ့ဆက်ရမှာလား"
Baekhyun ခေါင်းထပ်ညိပ်ပြတဲ့အခါ Chanyeolကပြုံးပြီးပဲ Baekhyunရဲ့လည်တိုင်ကို လျှာဖြင့်လျှက်နေလိုက်သည်။
"ငါ့ကိုအဖြေပြန်မပေးဘူးပဲ.."
"ငါ.. ငါလက်ခံပေးနေတာကို ဘာလို့ ခဏခဏမေးနေတာလဲ"
Chanyeolအသံထွက်ပြီးရယ်တော့ Baekhyunက စူစူပုတ်ပုတ်နဲ့ကြည့်လာခဲ့သည်။
Chanyeol Baekhyunဘေး လက်တွေထောက်ထားလိုက်ကာကိုယ်ချင်းကပ်လိုက်တော့ Baekhyun Chanyeolမျက်လုံးတွေဆီသေချာစိုက်ကြည့်ပြီး တံတွေးမျိုချမိသည်။
"ငါ မင်း စား ဖို့ မှာ မှာထားပေး တာတွေကို ပစ်လိုက်ရ ရရင် သ သမျောစရာကြီး ဖြစ်သွား မှာပေါ့"
"ငါကမှဗိုက်မဆာဘဲ"
"မင်း ပင် ပင်ပန်း နေခဲ့တာမလား.. နောက်ရက်တွေ ပင်ပန်းရရင်လည်း မင်းခံနိုင်ရည်ရှိအောင် ငါ ငါက မင်းကြိုက်တာတွေ ချက်ကျွေးချင်တာ မချက် တတ်လို့ မှာပဲ မှာထားပေးလိုက်တာ"
"ငါက အဲ့တာတွေမှမစားချင်တာ"
"ဒါဆို ဘာ ဘာစားချင်တာ လဲ.. ဒါ ဒါတွေကလည်း မင်း ကြိုက်တာ တွေပဲလေ"
Chanyeolကမျက်နှာနားကပ်လာလေ Baekhyunက မျက်နှာကိုနောက်ဆုတ်လေလေ..
"မင်းပဲရှေ့ဆက်ဆို.. ဘာလို့ရှောင်နေတာလဲ"
Baekhyunအောက်နှုတ်ခမ်းကိုပြန်ကိုက်ထားပြီးကြည့်နေတော့ Chanyeolကပြန်ပွေ့ချီလိုက်ပြီး အိပ်ယာဆီဦးတည်နေတော့သည်။
အားးယားးယားး ငါ ရင်ခုန်လွန်းလို့ ငါ့ရင်ဘတ်ကြီးပေါက်ကွဲထွက်တော့မလိုပဲ...
ဒါပေမဲ့.. ဒါပေမဲ့.. ကြောက်တယ် အဲ့တာကြီးလုပ်ရမှာကိုကြောက်နေတယ်
ငြင်းလိုက်ရင်ကော.. ငြင်းလိုက်ရင် Chanyeolကစိတ်ဆိုးသွားမှာလား
အူဝါးးးး ကြောက်တယ်
Chanyeol Baekhyunကိုအိပ်ယာပေါ်အသာချပြီး အပေါ်ကမိုးထားကာစိုက်ကြည့်နေသည်။
Baekhyunရင်ဘတ်မှာ နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေပြီး တော်တော်စိတ်လှုပ်ရှားနေသည့်ပုံ.. လက်တွေကလည်း Chanyeolလည်တိုင်ဆီကမဖြုတ်သေး။
"Chanyeol.. "
Chanyeolက ပြောဆိုပြီးမျက်ခုံးပင့်ပြတော့ Baekhyunမှာငိုမဲ့မဲ့ဖြင့် Chanyeolကိုနိမ့်ချလိုက်ပြီး ရင်ဘတ်ဆီမျက်နှာအပ်ထားလိုက်သည်။
"ကြောက်တယ်.. ငါကြောက်တယ်.. ဟို ဟိုတခါမျိုး လုပ်ရမှာကို ငါကြောက်တယ်Chanyeol"
"ဒါဆို ဘာလို့ရှေ့ဆက်လို့ပြောလဲ"
"မင်းဖြစ်နေလို့ပေါ့"
"ဒီလိုမျိုးငါ့ချစ်သူကို လိုချင်မိတာကအပြစ်လို့ဘယ်ဆိုလို့ရတော့မလဲ"
Chanyeolဘေးကိုလှဲချလိုက်ကာ Baekhyunမျက်နှာကိုတဖြေးဖြေးချင်းကိုင်ယူလိုက်ပြီး ဖွဖွလေးစနမ်းနေသည်။
အပေါ်နှုတ်ခမ်း.. အောက်နှုတ်ခမ်း အသာအယာထိတွေ့ပေးနေပြီး လည်တိုင်ဆီဆင်းလာခဲ့ကာ ထင်းနေတဲ့လည်ဇလုပ်လေးကိုရန်မူနေလိုက်သည်။
"Chan..."
Chanyeol Baekhyunရဲ့ပွယောင်းနေတဲ့အင်္ကျီကို အပြီးဆုံးထိဖွင့်ဟလိုက်ကာ ပွင့်ချပ်တွေဆီရန်မူလေပြန်တော့ Baekhyunမှာ Chanyeolဆံပင်တွေကို ထိုးဆွနေသည်။
အဆီပိုမရှိကျစ်နေတဲ့ ဗိုက်သားတွေဆီရောက်တဲ့အခါ Chanyeolကထလာလိုက်ပြီး Baekhyunအပေါ်ကနေ နေရာယူလာခဲ့ပြီ။
Baekhyunရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေဆီ ထိတွေ့မှုကပြန်ရောက်လာတဲ့အခါ နှစ်ဦးသားလက်တွေက ကနဦးလိုဟုတ်မနေဘဲ ကိုယ်ပေါ်ရှိအဝတ်တို့ကို ကွာကျနေစေသည်။
လွတ်သွားတဲ့ထိတွေ့မှုတွေကြား အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတွေကဝင်ရောက်လာပြီး နှစ်ဦးလုံးအဝတ်ကင်းကွာသွားချေပြီ။
အောက်ဆီကထိတွေမှုမစရခင်မှာပဲ နဂိုလိုမဟုတ်ဘဲ မာန်ကြွနေတဲ့အငယ်လေးတွေက ဦးစွာသဘောကျထိတွေနေခဲ့ပြီး အချင်းချင်းယှက်နွယ်နေသည်။
Chanyeolသဘောတကျပြုံးလိုက်ပြီး ချစ်ရသူပေါင်တံတွေကြားဒူးထောက်ချလိုက်တော့ မာန်ကြွနေတဲ့အငယ်လေးတွေကမခွဲချင်ဘဲ အချင်းချင်းခိုင်မြဲစွာထိကပ်နေတုန်းမို့ အတူတူဆုပ်ကိုင်လိုက်တဲ့အခါ ချစ်ရသူဆီကဦးစွာစီးကျလာတဲ့ဖြူညစ်ညစ်အရည်တွေကို လက်ခံကိုင်ဆောင်လိုက်ကာ အပြင်တွင်ပဲလှုပ်ရှားမှုကိုစလိုက်သည်။
"Chanyeol...."
Baekhyunလက်ကိုပြန်ကိုက်ထားတာမြင်တော့ Chanyeolကရပ်ပစ်လိုက်သည်။
"လက်တွေပြန်မကိုက်နဲ့"
Baekhyunခေါင်းညိပ်ပြတော့ လှဲနေတဲ့Baekhyunကို ကိုယ်ပေါ်ထိုင်စေလိုက်သည်။
"Chan.."
"ဒီတိုင်းပဲ ဆက်သွားချင်လား"
"ဟမ်.."
"ကိုယ်ကိုကြွလိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးပြန်ထိုင်"
Chanyeol Baekhyunကိုယ်ကိုတဖြေးဖြေးကြွစေလိုက်ပြီး အငယ်လေးကိုသေသေချာချာတေ့ထားကာ တဖြေးဖြေးပြန်ထိုင်စေသည်။
"Chan-ah.. နာတယ်"
Chanyeolအငယ်လေးက Baekhyunအတွင်းထဲအဆုံးထိဝင်ရောက်သွားတဲ့အခါ Baekhyun Chanyeolပုခုံးကိုကိုက်ခဲထားမိသည်။
"Chan..ah.. မလုပ်ချင်တော့ဘူး.. ငါမလုပ်ချင်တော့ဘူး"
Baekhyunကငိုလာတော့ Chanyeolမှာဘာလုပ်ရမည်မသိ.. Baekhyunကျောလေးကိုသာသတ်ချပေးနေလိုက်သည်။
"မလုပ်ချင်တော့ဘူးလို့... နာတယ်.. နာပါတယ်ဆို"
Chanyeolအတွက် အတွင်ထဲရောက်ပြီးသားအငယ်လေးကိုပြန်ထုတ်ပြီးအပြင်တွင်ပဲပြီးဆုံးလိုက်သင့်လား
ရှေ့ပဲဆက်ပြီးပဲလုပ်သင့်လားက Baekhyunမျက်ရည်တွေကြား ဆုံးဖြတ်ရခက်နေသည်။
"Chanyeol.. ငါနာတယ် နာတယ်လို့"
"ငါတို့ပြီးကြတော့မှာကို ဘာလို့ဒီလိုတဝက်တပြတ်ကြီးမှာ ရပ်ခိုင်းရတာလဲ"
"နာလို့လေ.. ငါအများကြီးနာလာလို့ပေါ့"
"Baekhyun.. ငါရှေ့ဆက်ချင်တယ်"
"နာနေပါတယ်ဆို..ဒီထက် ဒီထက်နာလာရင် ငါတစ်ခုခုဖြစ်သွားတော့မှာ"
Baekhyunငိုရင်းပြောနေတုန်း Chanyeol လှုပ်ရှားကြည့်တဲ့အခါ Baekhyunကသူ့လက်တွေကိုပြန်ကိုက်နေပြန်သည်။
"ဟင့်... နာ.. နာတယ်... ဖြေး . . ဖြေး.. "
Chanyeol Baekhyunပါးစပ်ကလက်တွေကိုဖယ်လိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းတွေဆီနမ်းတော့ Baekhyunကငိုနေပြီး ပြန်မနမ်း..
အောက်ဆီကလှုပ်ရှားမှုလည်းမပြတ်ဘဲ Baekhyunစိတ်ပြောင်းအောင် Chanyeolအမျိုးမျိုးကြိုးစားကြည့်သည်။
အဆုံးမှာတော့ Baekhyunအဆင်ပြေလာခဲ့ပြီး နမ်းနေတဲ့Chanyeolကိုပြန်တုံ့ပြန်လာကာ အတိုင်အဖောက်ညီညီ နာရီချီကြာမြင့်လာစေခဲ့သည်။
"Ahhh....!!!"
Baekhyunရဲ့အသံအဆုံး အိပ်ယာဆီလှဲချလိုက်ကာ Chanyeolက Baekhyunရင်ဘတ်ပေါ်မှီပြီးငြိမ်နေလိုက်သည်။
"Chanyeol..ya ငါတောင်းပန်ပါတယ်.. ငါ့ကိုစိတ်ပျက်မသွားပါနဲ့"
Baekhyunအတွက် Chanyeolစိတ်တိုင်းကျမလုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့ဘဲ Chanyeolစိတ်ပျက်သွားမှာကိုကြောက်နေသည်။
ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်ငိုနေတဲ့ Baekhyunငိုနေသံထပ်ကြားလာရပြန်တော့ Chanyeolခေါင်းထောင်လာခဲ့သည်။
"Chanyeol.. ငါ့ကိုစိတ်ပျက်သွားပြီလား"
Baekhyunမျက်ရည်သုတ်လိုက်ကာ ထဖို့ကြိုးစားတဲ့အခါ Chanyeolကခွင့်မပြု..
"Chanyeol..ငါ့ကို စိတ်မပျက်ပါနဲ့
မင်း အဲ့လိုစကားတစ်လုံးမှမပြောတာ ငါမနေတတ်ဘူး
Chanyeol"
"ငါမပြီးသေးဘူး ငြိမ်ငြိမ်နေ"
"မ.. မပြီးသေးဘူး..?? ထပ် ထပ်ပြီးလား"
Baekhyunအငိုတိတ်သွားပြီး အထစ်ထစ်ဖြစ်နေတာက Chanyeolကိုသဘောကျစေသည်။
Chanyeol Baekhyunကိုနမ်းလိုက်ကာ ကိုယ်ထဲကထွက်လိုက်ပြီးထတော့ BaekhyunကChanyeolကိုအနောက်ကနေဖက်ထားသည်။
"ငါ..ငါ စမ်းပြီး လုပ် လုပ်ကြည့်မယ်"
Baekhyunနာနေတာကို သည်းခံပြီး Chanyeolရှေ့လာရပ်တဲ့အခါ အစကChanyeolကြည့်နေပေမဲ့ ထိုင်ချလိုက်တဲ့Baekhyunရဲ့ဆိုလိုရင်းကိုသဘောပေါက်သွားကာ ချက်ချင်းပြန်ဆွဲထူသည်။
"မင်းကိုသန့်ရှင်းပေးမယ် ပြီးရင်နားလိုက်.. မင်းနိုးလာတဲ့အခါ ငါအိမ်ပြန်ပို့ပေးမယ်"
"Chanyeolက ငါ့ကိုစိတ်ဆိုးသွားတာလား.. ဟုတ်လားဟင်.. ဟုတ်လား..
အဲ့တာကြောင့်အိမ်ပြန်ပို့မှာမလား
ငါ့ကိုစကားတွေအများကြီးမပြောချင်တော့လို့မလား"
Chanyeol Baekhyunနဖူးကိုနမ်းလိုက်ပြီး ပြုံးနေသည်။
"ကိုယ့်ချစ်သူနဲ့ဒီလုပ်နေတဲ့အချိန် ဘယ်နားကစိတ်ဆိုးလို့ရလဲ.. ပေါက်ကရတွေလိုက်တွေးမနေနဲ့ အဆိုးလေး.. ထိုင်နေ ငါမင်းကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးမယ်"
Chanyeol Baekhyunကိုအိပ်ယာပေါ်ထိုင်စေကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတော့ Baekhyunကပြုံးနေသည်။
Chanyeolက ငါ့ကိုစိတ်မဆိုးဘူးပေါ့..
ပျော်လိုက်တာ
နောက်တစ်ကြိမ်.. အဲ့လိုမဖြစ်အောင် ငါကြိုးစားပါမယ်
နောက်တစ်ကြိမ်..??? ဘာနောက်တစ်ကြိမ်လဲ
မင်းပဲလုပ်ရမှာကြောက်တယ်ဆို
ပြီးတော့ နာတယ်ဆိုပြီး အော်ဟစ်နေတာလေ
အဲ့ဒါကိုများ နောက်တစ်ကြိမ်တဲ့လား
Chanyeolနဲ့သာဆိုရင် နောက်တစ်ကြိမ်မကဘူး ငါ ငါက လက်ခံပေးမှာ
ပြီးတော့ ဒါကို ငါ သဘောကျတယ်
အီးးးး ရှက်စရာကြီး
TBc...
Oct 6 ဆိုတော့ မနက်ဖြန်ပေါ့ Wattpadက Maintenanceလုပ်မယ်ဆို ဘာတွေပြောင်းလဲနိုင်လဲမသိဘူး
ဒါကအသိပေးရုံသက်သက်ပါ
PS# စကားလုံးတွေထဲလွန်လွန်ကြူးကြူးဖြစ်သွားတာမျိုးရှိရင် စာရေးသူကပဲတောင်းပန်ပါတယ်
ဒီလိုစာမျိုးရေးတဲ့အခါ ပုံမှန်ထပ်ပိုစိတ်လှုပ်ရှားရတယ်
အဆိုးဆုံးက ငါဒီလိုရေးလိုက်လို့ ငါ့ချစ်တဲ့သူတို့ သူများပြောစရာများဖြစ်သွားမလားပေါ့
ဒါပေမဲ့လည်း Ficကို Ficလိုပဲသဘောထားပေးကြပါနော်
စိတ်ကူးစိတ်သန်းသက်သက်မို့ နားလည်ပေးနိုင်ကြဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်
အားလုံးပဲစိတ်ချမ်းသာ ကိုယ်ကျန်းမာကြပါစေ
[Zawgyi 👇]
ကားကိုစက္သတ္လိုက္တာနဲ႔ Baekhyunကအရင္ဆင္းသြားၿပီးအေရွ႕ကတက္သြားတာကိုၾကည့္ရင္း Chanyeolအေနာက္ကေန တေထြေထြနဲ႔ပဲလိုက္ခဲ့လိုက္သည္။
"Chanyeol.. မင္းေရသြားခ်ိဳးလိုက္ေနာ္"
တိုက္ခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ နားထဲဝင္လာတဲ့အသံတစ္ခုကို ဘာဆိုလိုသည္စဥ္းစားမေနေတာ့ဘဲ
Chanyeolေခါင္းညိပ္လိုက္ၿပီး Baekhyunစကားအတိုင္းေရခ်ိဳးဖို႔သြားသည္။
"Chanyeol.. ေအးေအးေဆးေဆးခ်ိဳးေနာ္"
Chanyeolအခန္းထဲဝင္သြားတဲ့အခါ Baekhyunမီးဖိုခန္းထဲလိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ဖုန္းျဖင့္ဆက္ေနလိုက္သည္။
မွာခ်င္တာမွာၿပီးတဲ့အခါ Chanyeolတိုက္ခန္းထဲ လိုက္ပတ္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
မွာတာေတြေရာက္လာတဲ့အခါလည္း စားေသာက္ဖို႔အကုန္ျပင္ဆင္လိုက္ၿပီး ေနာက္ဆုံးChanyeolအခန္းထဲဝင္လာေတာ့ Chanyeolက အိပ္ယာေပၚလွဲေနေလသည္။
"Ya ... ေရခ်ိဳးခိုင္းတာေလ.. ဘာလို႔လွဲေနတာလဲ
မင္းေရးခ်ိဳးေနတယ္ထင္တာကို ဘာမွလုပ္မထားဘူး
ၿပီးရင္မင္းက အိမ္ျပန္ဦးမွာဆို
ထ.. ေရခ်ိဳးေလ
ငါဗိုက္ဆာေနတာ တစ္ခုခုစားၾကမယ္"
Baekhyun လွဲေနတဲ့Chanyeolကိုဆြဲထူေနတဲ့အခါ Chanyeolစိတ္ရႈပ္လာသည္။
"ငါစိတ္ရႈပ္ေနလို႔ မင္းညိမ္ညိမ္ေနေပးပါလား.."
Baekhyunဆြဲထူေနတာရပ္သြားခဲ့ၿပီး Chanyeolေဘးမွာထိုင္လိုက္သည္။
"ငါ့ကိုေျပာျပလို႔မရဘူးလား.. မင္းစိတ္ထဲရႈပ္ေနတာေတြကို ငါနားေထာင္ေပးမယ္ေလ ဘာကမင္းကိုစိတ္ရႈပ္ေစတာလဲ"
"မင္း"
"ဟမ္..??"
ငါက မင္းကိုစိတ္ရႈပ္ေစတာလား
ငါလည္း ဘာမွမလုပ္ဘဲနဲ႔ကို
Chanyeol Baekhyunကိုၾကည့္တဲ့အခါ တိတ္သြားၿပီးညိမ္ညိမ္ေလးပဲထိုင္ေနတာေတြ႕ေတာ့ သက္မခ်လိုက္ကာ လွဲေနရာကေနထလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းဆီဝင္သြားတာကို Baekhyunကလိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။
ငါဘာလုပ္မိလို႔ ငါ့အခ်စ္ေလးစိတ္ရႈပ္ေနတာလဲ
သူ႔တိုက္ခန္းကိုအတင္းလိုက္လာလို႔မ်ားလား
ဒါေပမဲ့လည္း သူအိမ္ျပန္မွာကိုလိုက္သြားတာလည္းမဟုတ္ဘဲ
ငါ့ပါ့ငါ သူ႔တိုက္ခန္းမွာေနမယ္လို႔ေျပာတာကို
အီယားးး စဥ္းစားလို႔မရေတာ့ဘူး
Baekhyun Chanyeolအဝတ္ေတြလိုက္ထုတ္ကာ Chanyeolေရခ်ိဳးၿပီးရင္ဝတ္ဖို႔အတြက္ရွာေနသည္။
"ငါ့အခ်စ္ေလးရဲ႕အဝတ္ထဲအနံ႔ေလးကေမႊးေနတာ..ႀကိဳက္လိုက္တာေနာ္.. ဟီးဟီးး.. သူ႔အက်ႌေတြက ငါနဲ႔ဆိုအႀကီးႀကီးေတြပဲ"
"ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
" !! .. လန႔္လိုက္တာ Chanyeolကလည္း"
"ငါ့အဝတ္ေတြ ဖြေနျပန္ၿပီလား"
"ဟင့္အင္း.. မဖြပါဘူး.. မင္းအတြက္အဝတ္ထုတ္ေပးခ်င္လို႔ နည္းနည္းေလး ရွာထားတာ"
Baekhyunရယ္ျပေနကာ ထိုးေပးလာတဲ့အက်ႌကို Chanyeolၾကည့္ၿပီး တျခားတစ္ခုယူဝတ္ေနသည္။
"ငါထုတ္ေပးထားတာဝတ္ေလ"
ChanyeolကBaekhyunထုတ္ထားတာကိုမဝတ္ဘဲ တျခားတထည္ဝတ္ၿပီးထြက္သြားေတာ့ Baekhyunလက္ထဲက အဝတ္ေတြကိုေခ်ပစ္လိုက္သည္။
Chanyeolအခန္းအျပင္ေရာက္ေတာ့.. ေသခ်ာျပင္ဆင္ထားတဲ့အစားအစာ စားပြဲဝိုင္းကိုျမင္တဲ့အခါ Baekhyunဗိုက္ဆာေနတာကိုသတိရသြားၿပီး အခုန Baekhyunဆႏၵအတိုင္းမလုပ္မိခဲ့တာကို ေနာင္တရခ်င္သြားသည္။
"မင္းႀကိဳက္တာေတြပဲ ငါမွာထားေပးတာ"
အေနာက္ကၾကားလာရတဲ့ Baekhyunအသံေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္မယ္လုပ္ေတာ့ Baekhyunကေလွ်ာက္လာၿပီး စားပြဲဝိုင္းမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
"စားၿပီးမွ အိမ္ကိုသြားလို႔ရတယ္မလား"
"Baekhyun"
"ငါတို႔ဘာမွမေျပာဘဲ စားပဲစားၾကရေအာင္လား.."
မင္းကအိမ္ကိုျပန္ရဦးမွာမလား.. စကားမ်ားရင္း ငါတို႔အခ်ိန္ေတြအကုန္မခံၾကရေအာင္
မင္းပင္ပန္းေနတာကို ငါနားလည္ပါတယ္Chanyeol
တကယ္ဆို ပင္ပန္းတဲ့မင္းအတြက္ မင္းခ်စ္သူျဖစ္တဲ့ငါကိုယ္တိုင္ ခ်က္ေကြၽးခ်င္တာ ငါကခ်က္ျပဳတ္တတ္တဲ့သူမဟုတ္ဘူးေလ
ေနာက္ရက္ေတြထပ္ပင္ပန္းရရင္ မင္းခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္ မင္းႀကိဳက္တာေတြမွာထားေပးတာပဲ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းမ်ားမ်ားစားေပါ့
Baekhyunက ဟင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို Chanyeolပန္းကန္ထဲခ်ည္း ထည့္ေပးေနတာနဲ႔ Chanyeolပန္းကန္မွာစားမရေအာင္မ်ားေနေလသည္။
"ေတာ္ေတာ့!"
"အာ... Chanyeolပန္းကန္ထဲ ငါထည့္တာ အရမ္းမ်ားသြားၿပီ"
Chanyeolရဲ႕တားသံၾကားမွ Baekhyunသြားတန္းေလးေတြေပၚေအာင္ရယ္ျပေနကာ Chanyeolပန္းကန္ထဲက တခ်ိဳ႕ကိုျပန္ယူေနလိုက္သည္။
ေသခ်ာတယ္Baekhyun.. မင္းကို ငါဘယ္ေတာ့မွအဆုံးရႈံးမခံဘူး
ျဖစ္လာတဲ့ျပႆနာကို ထိပ္တိုက္ေျဖရွင္းတာေပါ့
Chanyeol Baekhyunကိုေသခ်ာၾကည့္ေနၿပီး လက္ေတြကိုခ်ဳပ္ကိုင္လိုက္တဲ့အခါ Baekhyunလက္ထဲကတူပင္ျပဳတ္က်သြားေတာ့သည္။
"ဟာ.. ဖိတ္ကုန္ၿပီ"
Baekhyunမ်က္လုံးေလးျပဴးၿပီး ဟင္းေတြဆီၾကည့္ေနေတာ့ Chanyeolထလာကာ Baekhyunေဘးမွာရပ္ေနလိုက္သည္။
"Chan..Chanyeol.. ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
Chanyeol Baekhyunမ်က္ႏွာနားတိုးကပ္လာကာ ကိုင္ထားတဲ့လက္ကိုလႊတ္ၿပီးေခါင္းဆီထိန္းကိုင္လိုက္ရင္းနမ္းလာေတာ့ Baekhyun Chanyeolခါးေတြကိုဖက္ထားမိသြားသည္။
ႏူးညံ့တဲ့အထိေတြ႕ၾကားထဲ မ်က္လုံးမ်ားစုံမွိတ္ထားကာ Chanyeolရဲ႕ေခၚေဆာင္မႈေတြေနာက္ကို Baekhyunျငင္းဆန္မေနဘဲ အသာတၾကည္လိုက္ပါလာခဲ့သည္။
Baekhyunရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွတဆင့္တိုးဝင္လာခ်င္ေနတဲ့ ခ်စ္ရသူရဲ႕လွ်ာဖ်ားကို လက္ခံကာပြင့္ဟေပးလိုက္ေတာ့ ခံတြင္းထဲအတိုးအေဝ့ရွိေနသည္။
ထိုအခ်ိန္ ေက်ာျပင္တေလွ်ာက္သြားလာေနတဲ့ ေရခ်ိဳးၿပီးစေအးစက္စက္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြရဲ႕အထိအေတြ႕.. ေပါင္တံေပၚမွာလာကလူေနတဲ့ က်န္ရွိတဲ့လက္ေခ်ာင္းေလးေတြရဲ႕အထိအေတြ႕ေတြက ရင္ထဲေမာဟိုက္လာေစကာ ရင္ဘတ္ကိုနိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္လာေစသည္။
"Chan.."
Chanyeol..နမ္းေနတာကိုခြာလိုက္တဲ့အခါ Baekhyunမ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးရဲေနၿပီး နီေထြးေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းပါကေတာ့အထင္အရွား.. ထို႔ျပင္ပါးေစာင္ဆီကစီးက်ေနတဲ့ အရည္တခ်ိဳ႕ကစိတ္ကိုျမဴးႂကြေစသည္။
Chanyeolၿပဳံးလိုက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုထပ္မံငုံေထြးမိျပန္ေတာ့ ခါးကလက္ေတြက အေသအခ်ာဖက္တြယ္ထားသည္။
ထို႔မွ.. လည္တိုင္ဆီအနမ္းပို႔လိုက္တဲ့အခါ ဝင့္ဝင့္ႂကြားႂကြားေပၚလြင္လာတဲ့ လည္ဇလုပ္ေလးက အထင္းအလင္းနဲ႔ ေမးကိုပင္ေမာ့ပင့္ထားေစသည္။
Chanyeol ေရွ႕ကခ်စ္သူရဲ႕ေပၚလြင္ေနတဲ့လည္ဇလုပ္ကို စုပ္ယူလိုက္ေတာ့ ထြက္လာတဲ့ညည္းသံတစ္စက လိုခ်င္မႈကိုမီးစထိုးေနၿပီ။
ခုံေပၚထိုင္ေနေသးတဲ့Baekhyunကို ေပြ႕ခ်ီလိုက္တဲ့အခါ လက္ေတြကလည္တိုင္ဆီသိုင္းဖက္လာၿပီး ေျခေထာက္ေတြကခါးဆီခ်ိတ္တြယ္လာခဲ့သည္။
ကိုယ္ေပၚကBaekhyunကိုေသခ်ာၾကည့္မိတဲ့အခါ အဝတ္တို႔ကဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ၿပီးေပၚလြင္ေနတဲ့ပုခုံးသားကိုထပ္ၿပီးနမ္းရႈိက္လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာကလည္တိုင္ဆီမွာတိုးေဝ့ၿပီးလိုက္ဖြက္ေနေလသည္။
ခ်ီထားတဲ့ကိုယ္ေလးကိုလြတ္ေနတဲ့စားပြဲေပၚတင္လိုက္ၿပီး မ်က္လုံးခ်င္းအၾကည့္ဆုံေစတဲ့အခါ Baekhyunကအၾကည့္မခံ မ်က္လုံးေတြမွိတ္ထားသည္။
"ရွက္ေနတာလား"
"အင္း"
Baekhyun.. Chanyeolကိုအတင္းဖက္ထားကာမ်က္ႏွာကိုအၾကည့္မခံဘဲ ၿငိမ္ေနသည္။
"ငါ့ကိုၾကည့္ပါ"
"ဟင့္အင္း"
"ဒါကို ငါေရွ႕ဆက္ရမလား"
Baekhyun ပါးစပ္ကမေျဖဘဲ ေခါင္းညိပ္ျပေတာ့ Chanyeolကၿပဳံးလိုက္ၿပီး Baekhyunနား႐ြက္ကိုကိုက္ေနသည္။
"တကယ္ေရွ႕ဆက္ရမွာလား"
Baekhyun ေခါင္းထပ္ညိပ္ျပတဲ့အခါ Chanyeolကၿပဳံးၿပီးပဲ Baekhyunရဲ႕လည္တိုင္ကို လွ်ာျဖင့္လွ်က္ေနလိုက္သည္။
"ငါ့ကိုအေျဖျပန္မေပးဘူးပဲ.."
"ငါ.. ငါလက္ခံေပးေနတာကို ဘာလို႔ ခဏခဏေမးေနတာလဲ"
Chanyeolအသံထြက္ၿပီးရယ္ေတာ့ Baekhyunက စူစူပုတ္ပုတ္နဲ႔ၾကည့္လာခဲ့သည္။
Chanyeol Baekhyunေဘး လက္ေတြေထာက္ထားလိုက္ကာကိုယ္ခ်င္းကပ္လိုက္ေတာ့ Baekhyun Chanyeolမ်က္လုံးေတြဆီေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ၿပီး တံေတြးမ်ိဳခ်မိသည္။
"ငါ မင္း စား ဖို႔ မွာ မွာထားေပး တာေတြကို ပစ္လိုက္ရ ရရင္ သ သေမ်ာစရာႀကီး ျဖစ္သြား မွာေပါ့"
"ငါကမွဗိုက္မဆာဘဲ"
"မင္း ပင္ ပင္ပန္း ေနခဲ့တာမလား.. ေနာက္ရက္ေတြ ပင္ပန္းရရင္လည္း မင္းခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္ ငါ ငါက မင္းႀကိဳက္တာေတြ ခ်က္ေကြၽးခ်င္တာ မခ်က္ တတ္လို႔ မွာပဲ မွာထားေပးလိုက္တာ"
"ငါက အဲ့တာေတြမွမစားခ်င္တာ"
"ဒါဆို ဘာ ဘာစားခ်င္တာ လဲ.. ဒါ ဒါေတြကလည္း မင္း ႀကိဳက္တာ ေတြပဲေလ"
Chanyeolကမ်က္ႏွာနားကပ္လာေလ Baekhyunက မ်က္ႏွာကိုေနာက္ဆုတ္ေလေလ..
"မင္းပဲေရွ႕ဆက္ဆို.. ဘာလို႔ေရွာင္ေနတာလဲ"
Baekhyunေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုျပန္ကိုက္ထားၿပီးၾကည့္ေနေတာ့ Chanyeolကျပန္ေပြ႕ခ်ီလိုက္ၿပီး အိပ္ယာဆီဦးတည္ေနေတာ့သည္။
အားးယားးယားး ငါ ရင္ခုန္လြန္းလို႔ ငါ့ရင္ဘတ္ႀကီးေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့မလိုပဲ...
ဒါေပမဲ့.. ဒါေပမဲ့.. ေၾကာက္တယ္ အဲ့တာႀကီးလုပ္ရမွာကိုေၾကာက္ေနတယ္
ျငင္းလိုက္ရင္ေကာ.. ျငင္းလိုက္ရင္ Chanyeolကစိတ္ဆိုးသြားမွာလား
အူဝါးးးး ေၾကာက္တယ္
Chanyeol Baekhyunကိုအိပ္ယာေပၚအသာခ်ၿပီး အေပၚကမိုးထားကာစိုက္ၾကည့္ေနသည္။
Baekhyunရင္ဘတ္မွာ နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္ေနၿပီး ေတာ္ေတာ္စိတ္လႈပ္ရွားေနသည့္ပုံ.. လက္ေတြကလည္း Chanyeolလည္တိုင္ဆီကမျဖဳတ္ေသး။
"Chanyeol.. "
Chanyeolက ေျပာဆိုၿပီးမ်က္ခုံးပင့္ျပေတာ့ Baekhyunမွာငိုမဲ့မဲ့ျဖင့္ Chanyeolကိုနိမ့္ခ်လိုက္ၿပီး ရင္ဘတ္ဆီမ်က္ႏွာအပ္ထားလိုက္သည္။
"ေၾကာက္တယ္.. ငါေၾကာက္တယ္.. ဟို ဟိုတခါမ်ိဳး လုပ္ရမွာကို ငါေၾကာက္တယ္Chanyeol"
"ဒါဆို ဘာလို႔ေရွ႕ဆက္လို႔ေျပာလဲ"
"မင္းျဖစ္ေနလို႔ေပါ့"
"ဒီလိုမ်ိဳးငါ့ခ်စ္သူကို လိုခ်င္မိတာကအျပစ္လို႔ဘယ္ဆိုလို႔ရေတာ့မလဲ"
Chanyeolေဘးကိုလွဲခ်လိုက္ကာ Baekhyunမ်က္ႏွာကိုတေျဖးေျဖးခ်င္းကိုင္ယူလိုက္ၿပီး ဖြဖြေလးစနမ္းေနသည္။
အေပၚႏႈတ္ခမ္း.. ေအာက္ႏႈတ္ခမ္း အသာအယာထိေတြ႕ေပးေနၿပီး လည္တိုင္ဆီဆင္းလာခဲ့ကာ ထင္းေနတဲ့လည္ဇလုပ္ေလးကိုရန္မူေနလိုက္သည္။
"Chan..."
Chanyeol Baekhyunရဲ႕ပြေယာင္းေနတဲ့အက်ႌကို အၿပီးဆုံးထိဖြင့္ဟလိုက္ကာ ပြင့္ခ်ပ္ေတြဆီရန္မူေလျပန္ေတာ့ Baekhyunမွာ Chanyeolဆံပင္ေတြကို ထိုးဆြေနသည္။
အဆီပိုမရွိက်စ္ေနတဲ့ ဗိုက္သားေတြဆီေရာက္တဲ့အခါ Chanyeolကထလာလိုက္ၿပီး Baekhyunအေပၚကေန ေနရာယူလာခဲ့ၿပီ။
Baekhyunရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြဆီ ထိေတြ႕မႈကျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါ ႏွစ္ဦးသားလက္ေတြက ကနဦးလိုဟုတ္မေနဘဲ ကိုယ္ေပၚရွိအဝတ္တို႔ကို ကြာက်ေနေစသည္။
လြတ္သြားတဲ့ထိေတြ႕မႈေတြၾကား အသက္ရွဴသံျပင္းျပင္းေတြကဝင္ေရာက္လာၿပီး ႏွစ္ဦးလုံးအဝတ္ကင္းကြာသြားေခ်ၿပီ။
ေအာက္ဆီကထိေတြမႈမစရခင္မွာပဲ နဂိုလိုမဟုတ္ဘဲ မာန္ႂကြေနတဲ့အငယ္ေလးေတြက ဦးစြာသေဘာက်ထိေတြေနခဲ့ၿပီး အခ်င္းခ်င္းယွက္ႏြယ္ေနသည္။
Chanyeolသေဘာတက်ၿပဳံးလိုက္ၿပီး ခ်စ္ရသူေပါင္တံေတြၾကားဒူးေထာက္ခ်လိုက္ေတာ့ မာန္ႂကြေနတဲ့အငယ္ေလးေတြကမခြဲခ်င္ဘဲ အခ်င္းခ်င္းခိုင္ၿမဲစြာထိကပ္ေနတုန္းမို႔ အတူတူဆုပ္ကိုင္လိုက္တဲ့အခါ ခ်စ္ရသူဆီကဦးစြာစီးက်လာတဲ့ျဖဴညစ္ညစ္အရည္ေတြကို လက္ခံကိုင္ေဆာင္လိုက္ကာ အျပင္တြင္ပဲလႈပ္ရွားမႈကိုစလိုက္သည္။
"Chanyeol...."
Baekhyunလက္ကိုျပန္ကိုက္ထားတာျမင္ေတာ့ Chanyeolကရပ္ပစ္လိုက္သည္။
"လက္ေတြျပန္မကိုက္နဲ႔"
Baekhyunေခါင္းညိပ္ျပေတာ့ လွဲေနတဲ့Baekhyunကို ကိုယ္ေပၚထိုင္ေစလိုက္သည္။
"Chan.."
"ဒီတိုင္းပဲ ဆက္သြားခ်င္လား"
"ဟမ္.."
"ကိုယ္ကိုႂကြလိုက္ၿပီး ေျဖးေျဖးျပန္ထိုင္"
Chanyeol Baekhyunကိုယ္ကိုတေျဖေျဖးႂကြေစလိုက္ၿပီး အငယ္ေလးကိုေသေသခ်ာခ်ာေတ့ထားကာ တေျဖးေျဖးျပန္ထိုင္ေစသည္။
"Chan-ah.. နာတယ္"
Chanyeolအငယ္ေလးက Baekhyunအတြင္းထဲအဆုံးထိဝင္ေရာက္သြားတဲ့အခါ Baekhyun Chanyeolပုခုံးကိုကိုက္ခဲထားမိသည္။
"Chan..ah.. မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး.. ငါမလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး"
Baekhyunကငိုလာေတာ့ Chanyeolမွာဘာလုပ္ရမည္မသိ.. Baekhyunေက်ာေလးကိုသာသတ္ခ်ေပးေနလိုက္သည္။
"မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔... နာတယ္.. နာပါတယ္ဆို"
Chanyeolအတြက္ အတြင္ထဲေရာက္ၿပီးသားအငယ္ေလးကိုျပန္ထုတ္ၿပီးအျပင္တြင္ပဲၿပီးဆုံးလိုက္သင့္လား
ေရွ႕ပဲဆက္ၿပီးပဲလုပ္သင့္လားက Baekhyunမ်က္ရည္ေတြၾကား ဆုံးျဖတ္ရခက္ေနသည္။
"Chanyeol.. ငါနာတယ္ နာတယ္လို႔"
"ငါတို႔ၿပီးၾကေတာ့မွာကို ဘာလို႔ဒီလိုတဝက္တျပတ္ႀကီးမွာ ရပ္ခိုင္းရတာလဲ"
"နာလို႔ေလ.. ငါအမ်ားႀကီးနာလာလို႔ေပါ့"
"Baekhyun.. ငါေရွ႕ဆက္ခ်င္တယ္"
"နာေနပါတယ္ဆို..ဒီထက္ ဒီထက္နာလာရင္ ငါတစ္ခုခုျဖစ္သြားေတာ့မွာ"
Baekhyunငိုရင္းေျပာေနတုန္း Chanyeol လႈပ္ရွားၾကည့္တဲ့အခါ Baekhyunကသူ႔လက္ေတြကိုျပန္ကိုက္ေနျပန္သည္။
"ဟင့္... နာ.. နာတယ္... ေျဖး . . ေျဖး.. "
Chanyeol Baekhyunပါးစပ္ကလက္ေတြကိုဖယ္လိုက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေတြဆီနမ္းေတာ့ Baekhyunကငိုေနၿပီး ျပန္မနမ္း..
ေအာက္ဆီကလႈပ္ရွားမႈလည္းမျပတ္ဘဲ Baekhyunစိတ္ေျပာင္းေအာင္ Chanyeolအမ်ိဳးမ်ိဳးႀကိဳးစားၾကည့္သည္။
အဆုံးမွာေတာ့ Baekhyunအဆင္ေျပလာခဲ့ၿပီး နမ္းေနတဲ့Chanyeolကိုျပန္တုံ႔ျပန္လာကာ အတိုင္အေဖာက္ညီညီ နာရီခ်ီၾကာျမင့္လာေစခဲ့သည္။
"Ahhh....!!!"
Baekhyunရဲ႕အသံအဆုံး အိပ္ယာဆီလွဲခ်လိုက္ကာ Chanyeolက Baekhyunရင္ဘတ္ေပၚမွီၿပီးၿငိမ္ေနလိုက္သည္။
"Chanyeol..ya ငါေတာင္းပန္ပါတယ္.. ငါ့ကိုစိတ္ပ်က္မသြားပါနဲ႔"
Baekhyunအတြက္ Chanyeolစိတ္တိုင္းက်မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ဘဲ Chanyeolစိတ္ပ်က္သြားမွာကိုေၾကာက္ေနသည္။
ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ငိုေနတဲ့ Baekhyunငိုေနသံထပ္ၾကားလာရျပန္ေတာ့ Chanyeolေခါင္းေထာင္လာခဲ့သည္။
"Chanyeol.. ငါ့ကိုစိတ္ပ်က္သြားၿပီလား"
Baekhyunမ်က္ရည္သုတ္လိုက္ကာ ထဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့အခါ Chanyeolကခြင့္မျပဳ..
"Chanyeol..ငါ့ကို စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔
မင္း အဲ့လိုစကားတစ္လုံးမွမေျပာတာ ငါမေနတတ္ဘူး
Chanyeol"
"ငါမၿပီးေသးဘူး ၿငိမ္ၿငိမ္ေန"
"မ.. မၿပီးေသးဘူး..?? ထပ္ ထပ္ၿပီးလား"
Baekhyunအငိုတိတ္သြားၿပီး အထစ္ထစ္ျဖစ္ေနတာက Chanyeolကိုသေဘာက်ေစသည္။
Chanyeol Baekhyunကိုနမ္းလိုက္ကာ ကိုယ္ထဲကထြက္လိုက္ၿပီးထေတာ့ BaekhyunကChanyeolကိုအေနာက္ကေနဖက္ထားသည္။
"ငါ..ငါ စမ္းၿပီး လုပ္ လုပ္ၾကည့္မယ္"
Baekhyunနာေနတာကို သည္းခံၿပီး Chanyeolေရွ႕လာရပ္တဲ့အခါ အစကChanyeolၾကည့္ေနေပမဲ့ ထိုင္ခ်လိုက္တဲ့Baekhyunရဲ႕ဆိုလိုရင္းကိုသေဘာေပါက္သြားကာ ခ်က္ခ်င္းျပန္ဆြဲထူသည္။
"မင္းကိုသန႔္ရွင္းေပးမယ္ ၿပီးရင္နားလိုက္.. မင္းႏိုးလာတဲ့အခါ ငါအိမ္ျပန္ပို႔ေပးမယ္"
"Chanyeolက ငါ့ကိုစိတ္ဆိုးသြားတာလား.. ဟုတ္လားဟင္.. ဟုတ္လား..
အဲ့တာေၾကာင့္အိမ္ျပန္ပို႔မွာမလား
ငါ့ကိုစကားေတြအမ်ားႀကီးမေျပာခ်င္ေတာ့လို႔မလား"
Chanyeol Baekhyunနဖူးကိုနမ္းလိုက္ၿပီး ၿပဳံးေနသည္။
"ကိုယ့္ခ်စ္သူနဲ႔ဒီလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဘယ္နားကစိတ္ဆိုးလို႔ရလဲ.. ေပါက္ကရေတြလိုက္ေတြးမေနနဲ႔ အဆိုးေလး.. ထိုင္ေန ငါမင္းကိုသန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေပးမယ္"
Chanyeol Baekhyunကိုအိပ္ယာေပၚထိုင္ေစကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ Baekhyunကၿပဳံးေနသည္။
Chanyeolက ငါ့ကိုစိတ္မဆိုးဘူးေပါ့..
ေပ်ာ္လိုက္တာ
ေနာက္တစ္ႀကိမ္.. အဲ့လိုမျဖစ္ေအာင္ ငါႀကိဳးစားပါမယ္
ေနာက္တစ္ႀကိမ္..??? ဘာေနာက္တစ္ႀကိမ္လဲ
မင္းပဲလုပ္ရမွာေၾကာက္တယ္ဆို
ၿပီးေတာ့ နာတယ္ဆိုၿပီး ေအာ္ဟစ္ေနတာေလ
အဲ့ဒါကိုမ်ား ေနာက္တစ္ႀကိမ္တဲ့လား
Chanyeolနဲ႔သာဆိုရင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္မကဘူး ငါ ငါက လက္ခံေပးမွာ
ၿပီးေတာ့ ဒါကို ငါ သေဘာက်တယ္
အီးးးး ရွက္စရာႀကီး
TBc...
Oct 6 ဆိုေတာ့ မနက္ျဖန္ေပါ့ Wattpadက Maintenanceလုပ္မယ္ဆို ဘာေတြေျပာင္းလဲႏိုင္လဲမသိဘူး
ဒ
ါကအသိေပး႐ုံသက္သက္ပါ
PS# စကားလုံးေတြထဲလြန္လြန္ၾကဴးၾကဴးျဖစ္သြားတာမ်ိဳးရွိရင္ စာေရးသူကပဲေတာင္းပန္ပါတယ္
ဒီလိုစာမ်ိဳးေရးတဲ့အခါ ပုံမွန္ထပ္ပိုစိတ္လႈပ္ရွားရတယ္
အဆိုးဆုံးက ငါဒီလိုေရးလိုက္လို႔ ငါ့ခ်စ္တဲ့သူတို႔ သူမ်ားေျပာစရာမ်ားျဖစ္သြားမလားေပါ့
ဒါေပမဲ့လည္း Ficကို Ficလိုပဲသေဘာထားေပးၾကပါေနာ္
စိတ္ကူးစိတ္သန္းသက္သက္မို႔ နားလည္ေပးႏိုင္ၾကဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္
အားလုံးပဲစိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာၾကပါေစ