Nang makarating sa bahay ay agad akong bumaba. Sabi ni Jeremy ay hindi na raw siya bababa at hihintayin niya na lang daw ako. Hindi ko na rin kinulit na bumaba dahil alam kong nagmamadali rin kami. Nagpalit lang ako ng pants at t-shirt sabi ni mama ay mag dress ako pero hindi naman yon formal na lunch kaya hindi ako nagsuot non. Nang makababa ay nagpaalam na ako kina Mama at Tatay. Nakita ko rin si Kuya na galing sa kusina. Halatang kadarating lang. Nang sabihin ko na lalabas kami ni Jeremy ay nawala ang maganda niyang ngiti at agad na nagpaalam kay mama na gagamitin niya daw ang cellphone nito. Ang weird ni Kuya sa part na yon pero hindi ko na lang pinansin. Si Josh naman ay baka naliligo na nauna kasi siyang umalis sa amin. Nilagyan ko lang ng pulbo at lipbalm ang mukha at labi ko para simple lang hindi naman mag mukhang OA ang itsura ko.
Nang matapos mag paalam ay agad akong lumabas dahil alam kong nagmamadali si Jeremy at isa pa ayokong pag intayin ang kuya niya. Nang makalabas ay nakita kong may kausap si Jeremy sa cellphone habang nakaharap kay.. Aldrin? Si Aldrin nga! Ano namang ginagawa niya dito? Did Jeremy invited him? I have no idea.
"Ano ngang ginagawa mo dito?" Tanong ni Jeremy matapos ibaba ang cellphone.
"Uhm.. W-wala naman, ganda kasi ng view dito e, yeah! T-thats the reason why!" Ngiti ni Aldrin na napalitan ng gulat nang makita ako.
"Anong meron?" No idea kong tanong.
"I was just asking him," simpleng sagot ni Jeremy.
"Ano namang tinatanong mo?" Tanong ko pa.
"Kung anong ginagawa niya dito," simple niya pa ring sagot.
"Ahh," sambit ko saka tumango tango. "So ano ngang ginagawa mo dito?" Baling ko kay Aldrin.
"A-ano, like what I've said kanina, I'm just enjoying t-the view!" Tila nagpapanic niyang ani saka nagpalinga linga sa paligid. Sinundan ko ang tingin niya hanggang sa mabaling sa isang kotse na pamilyar sa akin. Ito yung laging nasa tapat ng bahay!
"Sa'yo yon?" I asked pointing to the familiar car.
"Ha? No..!" He smiled.
"Alam kong masyadong mura ang kotse mo, Aldrin. But sana hindi mo tinatanggi!" Jeremy say in sarcastic way.
"Kotse mo?" Sabat ko.
"Yep, Kotse niya," sambit ni Jeremy habang tinataas taas ang kilay.
"Talaga ba?" Hindi makapaniwala kong tanong.
"Mukha bang hindi sa kaniya?" Tanong ni Jeremy na natatawa tawa pa.
"Uhm.. palagi ko kasi yang nakikita dito e, akala ko kung kanino lang.." may pagtataka kong tanong.
"Aldrin?" Patanong na tawag ni Jeremy dito.
"Yes, Bo--? Jeremy!" Ngiti niya.
"Anong ginagawa mo daw dito?" Seryoso niyang tanong.
"Sinagot ko na kanina yan, Jeremy." Sambit niya na tila naiinip.
"Ibig kong sabihin, bakit ka nandito palagi? Palagi ka raw nakikita ni Carrie." Seryoso niya pa ring sagot.
"Maganda e," simple niyang ani.
"Maganda alin?" Agad na tanong ni Jeremy.
"Maganda ang view nga! Kulit neto!" Naiirita niyang ani.
"Sigurado kang yan ang dahilan?" Tanong niya pa.
"Oo nga, kulit." Sabi nito na napapailing iling pa.
"Siguraduhin mo," sabi ni Jeremy saka itinuro ang gawi ng kotse niya. "Alis na tayo, naghihintay si Kuya," seryoso niyang ani saka ako sinundan papuntang kotse at binuksan ito. Nakita ko pang tumingin siya kay Aldrin ng nag tatanong bago kami umalis.
"So bakit ka nga galit?" I asked.
"I'm not." Seryoso niyang ani.
"Really? Di halata." I pouted.
"Hindi bagay." He rolled his eyes.
"Arte neto! Bakit ka nga galit?" Pangungulit ko.
"You told her that she can say that hindi tayo bagay." Iritado niyang ani habang nakatingin lang sa harapan.
"Really? It was just the reason why?!" I laughed.
"Oo! What just? Intindihin mo kaya ako!" Sigaw niya. Seryoso.
"Childish." Asar ko.
"Hindi kaya."
"Oo kaya." Pag pupumilit ko.
"Childish ako? You sure? Paano kung sabihin ko sayong ex ko ang nakausap mo kanina?" He asked. Tumingin pa sa gawi ko.
I'm speechless. Hindi ko alam ang sasabihin. Kaya pala ang harsh ni toasted chocolate sa akin. After 5 minutes of silence he laughed.
"Ano?" He laugh.
Hindi ako nag salita. nakakainis kasi.
"Hoy!" Pambubulabog niya. Ikinaway kaway niya pa ang kamay niya sa harap ng mukha ko.
"Ha?" I responsed.
"Tahimik ah?" Asar niya.
"Ah.." yun lang ang nasabi ko.
"Bakit hindi ka ata madaldal ngayon?" He asked. He's teasing me.
"Hindi naman ako madaldal." Sambit ko saka nag cross arms at tumingin sa kalsada.
"Talaga lang ha?" He teased.
"Oo." Simple kong sagot.
"Okay fine. Kunyare I agreed." He laugh.
After that nagkaroon ng long silence hanggang sa makarating kami sa mall. Nag park lang kami at pumasok na rin kami. Walang nagsasalita sa pagitan namin. Hanggang sa makarating kami sa isang stall ng ice cream?
"Good afternoon, Kuya." Jeremy greeted his brother. It's 4 or 5 pa lang that's why it's still afternoon. Yung Kuya niya ay gwapo rin. Lahi na siguro nila.
"Good aft." Tipid niyang ani. "Good aft. There, lady." He greeted me.
"Good afternoon po." I greeted back. Nakita ko sa mukha niya ang pagiging shock.
"H-hi.." he waved while in his face I saw a shocked reaction.
"Nice meeting you po!" Ngiti ko. Hindi agad siya naka response in a reason na hindi ko alam.
"Y-yeah.. nice meeting you too, Ms. Carrie Ann.." he smiled after a long seconds of responding.
"Kilala niya po ako?" I asked.
"H-ha? Hindi masyado. Ano lang.. Jeremy introduced you to me.. haha.. na kwento ka kasi niya sakin.. lagi naman.." he smiled pero halata pa rin ang kaba sa mukha.
"Kuya!" Saway ni Jeremy.
"Sorry!" He laugh even their are a awkward side on him. Nginitian ko lang sila.
"S-so.. what do you want for lunch? Meryenda?" Aligaga niyang ani. "Ms. Carrie Ann?" He asked.
"Po?" Tanong ko.
"Thinking about something? Or someone?" Jeremy asked.
"Seloso!" I rolled my eyes.
"Dahil ako ang kasama mo pero may iba kang iniisip," he whispered kahit dinig ko naman.
"Don't be jealous, Jeremy. Hindi bagay." Singit ng kuya niya.
"Kuya!" Kunot noo niyang ani.
"Fine you can get jelous now." Aasar nito ngunit nang mapatingin sa akin ay ngumiti lang ng kaunti.
"So," baling niya sa akin. "Are you thinking about what? Who?" Seryoso niyang ani.
"Thinking about you?" Kunyari ay seryoso ko ding ani.
"Not really sure huh?" Sambit niya habang nakataas ang isang kilay.
"But you blush huh?" Asar ng kuya niya.
"Kuya!" Asar na anito.
"Sorry (2)!" tawa nito. Ngumiti na lang ako sa kanila. Ang cute nilang tingnan. "You have a brother." Parang siguradong ani Kuya Jervic matapos dumating iyong inorder niya na ice cream.
"Pa'no niyo po nalaman?" I asked.
"N-no! I mean do you have?" Sambit niya sa nagtatanong na tono.
"Meron po," ngiti ko. Tumango ito.
"You already meet her brother?" Baling niya kay Jeremy.
"Not yet." Sagot nito.
"He's busy huh?"
"Opo," ako na ang sumagot dahil hindi naman alam ni Jeremy ang meron kay kuya.
"I see," sambit nito saka tumango.
Wala pang isang oras ang lumilipas ay nagpaalam na ito. Kailangan niya na daw kasing bumalik sa Manila. Mapapagalitan daw siya kung nag tatagal pa siya dito sa probinsya. Matapos ang pag alis niya ay sumunod na rin kaming umalis para umuwi naman.
Nang makarating sa bahay ay nakita pa rin namin ang kotse ni Aldrin. Well hindi ko alam kung bakit nandito pa siya pero mag si-6 na rin kasi at dumidilim na ang paligid. Inutusan ako ni Jeremy na pumasok na kakausapin niya daw si Aldrin at aalis na rin sila pag katapos.
Nang makapasok naman ako ay naabutan ko si Kuya na naka silip sa bintana ng sala.
"Kuya!" Tawag ko.
"What? And.. San ka galing?" Kunot noo niyang tanong.
"Mall." I smiled.
"Ginawa mo don?" Tanong niya agad.
"I already met Jeremy's Brother." I smiled again.
"What's his name?" He asked.
"Kuya Jervic." I answered.
"Yeah, it's Jervic." Parang natatangahan niyang sabi sa sarili. Nagtaka ako.
"Kilala mo?" Tanong ko.
"N-no." Madiin niyang ani bagamat utal.
"Well, he's handsome." Bulong ko.
"I'm more handsome." Agad niyang sabi.
"Hindi rin." Asar ko.
"What??" Tanong niya. Inis.
"Just Kidding!" I laughed. Saka umakyat sa taas. Nang maka akyat ay nakasalubong ko si Josh. Nagulat pa ako.
"How's the meryenda?" Tanong niya nang makita ako.
"That's just fine." Sagot ko agad.
"How's food?" Tanong niya pa.
"Okay lang din." Sagot ko.
"Ok." Sabi niya lang saka umakmang bababa pero nagsalita ako.
"How you and Eli?" Tanong ko. Nang aasar.
"I'm still mad, Carrie." Iritado niyang ani.
"You're courting her but you're the one who's mad huh?" I teased.
"Hindi ba dapat?" Tanong niya. Naka kunot pa ang noo.
"Of course! Bawas points yan na'ko!" Asar ko pa.
"Totoo?!" Tanong niya agad. Halatang gulat.
"Well.. yeah!" I said then laugh.
"Ah sige!" Sigaw niya saka bumalik sa kwarto nila. Di ko alam kung ano ang gagawin niya.
Napairap na lang ako sa kawalan. Marupok din naman pala siya. Akala ko ako lang. Hindi pwede yon siya din dapat. Charot lang.
Matapos iyon ay pumasok na ako ng kwarto. Nagpalit ng shorts saka bumaba ulit. Nang makababa naman ay si Kuya na may kausap sa phone ang nadatnan ko sa likod ng bahay. Hindi ko alam kung sinong kausap niya. Well palagi naman siyang may kausap. Hindi ko rin kilala kung sino. Nagsimula iyong pagiging busy niya sa cellphone ni mama nang hindi na ako namamansin.
Isang beses kong narinig na si Andrei ang kausap niya. Barkada niya sa Manila. Well they are close pero never ko pa narinig na kausap ni Kuya yon sa phone. Sa school lang sila lagi magkausap. Well naguusap sila sa phone dati dahil parang may importante daw na sasabihin si Andrei about someone.
~ F L A S H B A C K ~
"Hey! Carlo! I need to tell you something!" Sigaw ni Andrei mula sa phone.
"Tulog si Kuya." Sagot ko.
"Wake him up, then!" Sigaw niya pa.
"Hoy! Kung sampalin kaya kita!" sigaw ko din.
"What's that? And.. who's that?" Kunot noong tanong ni Kuya nang makitang may kausap ako gamit ang phone niya.
"Andrei was so annoying!" Sigaw ko saka ibinigay sa kaniya yung phone.
"Wag ka kasi maki alam ng phone." Sabi niya saka lumabas.
~ E N D O F F L A S H B A C K ~
Well that was the first time na narinig kong mag usap sila sa phone. Hindi naman na siguro importante yon. Kahit naman hindi sabihin ni Kuya sa'kin ang mga bagay na yon ay alam ko sa sarili kong hindi niya sasabihin kahit anong gawin ko. Kapag nalaman ko pa yon sa iba ay ewan ko na.