Binabawi
Buong lakas ko tinanggal ang pagkakahawak sakin ng kapatid ni tinay. Nu'ng nakawala na ako halos madulas na ako makalapit lang sa pagkakahiga ni tinay sa sahig.
Nanghina ang tuhod ko nu'ng nasa harapan na ako ni tinay, kasabay no'n ang pagluhod ko. Nanginginig ang kamay ko na inabot ang pisngi niya at maingat na hiniga sa hita ko.
"Love....dumilat ka muna. Dadalhin kita sa hospital ha?" Nakangiting sambit ko pero masyadong traydor ang luha sa mata ko at bumagsak sa pisngi ni tinay ito
Ginamit ko'ng pangpunas ang likod ng palad ko ang dugong nagkalat sa pisngi at labi niya at wala sa sariling napahid na lang sa damit ko.
"Van, bitawan mo siya."
Nagtagis ang bagang ko sa inis. Matalim na tingin ang tinapon ko sa magkakapatid lalo na sa nagsalita na si Xenon. Bakit ba sila ganito?!
I hissed. "Putangina niyo! Gusto niyo talaga mamatay kapatid niyo?! Anong klase kayong kapatid?!"
Hindi man lang sila natinag sa pagsigaw ko. Nanatili silang may seryosong mata at hindi mo pagkakakitaan ng pagaalala na mas lalo ko'ng kinagalit.
I scoffs in disbelief. Marahan at maingat ang pagkarga ko sa walang malay na si tinay. "Kung kayo walang paki, ako meron, at ayokong mamatay ang babaeng 'to." Matigas na sabi ko at tinalikuran na silang lahat
Hindi ako nakaramdam ng kahit anong takot mula sa tatlong Del Ernil nu'ng mga oras na 'yon, isa lang nararamdaman ko sa kanila kundi galit. Hindi parusa ang ginagawa nila, pinapatay nila.
Pagkasipa ko ng pinto palabas ng malaking bahay na 'to, bumungad sakin ang dalawang lalaki na hindi pamilyar sakin. Pareho silang napauwang ang labi nu'ng nakita nila si tinay na duguan.
"Who did that?" Maarteng tanong nu'ng isa
"I don't have time to explain to you, please give me way. Dadalhin ko siya sa hospital."
Nagkatingnan silang dalawa at kapwa naguusap ang mata at ilang saglit lang bumaling na sila sa akin. Naguguluhan ang tingin na tinapon ko sa kanila nu'ng hinila nila ako papunta sa isang kotse at inalalayan na sumakay sa backseat.
Nagbaba tingin ako kay tinay na nasa bisig ko pa din at wala pa di'ng malay. Nagtaas tingin ako upang pigilan ang nagtatangkang luha nanaman.
Hindi ko sila inimik, pakiramdam ko naman na mabait sila at nakita ko ang pagaalala sa mata nila nu'ng nakita nila si tinay.
MINUTES LATER, nasa hospital na kami. Hiniga ko si tinay sa isang kama sa emergency room. Naging aligaga ang mata ko dahil wala akong nurse o doctor na lumalapit sa pwesto namin. Bakit ngayon pa sila nawala?!
Hinawi ko ang kurtina at nakita sa counter ang dalawa na halos sungaban na ng sapak 'yung lalaking nurse. Agad ako'ng lumapit sa kanila.
"Why so tamad?! You have a patient in bed 2! If you don't punta there i'm gonna suntok your ugly mukha!" Gigil na sabi nu'ng maarte magsalita
"Kumalma ka nga," pagsasaway nu'ng isang lalaki. Nakangiti siyang bumaling sa lalaking nurse. "ALAM MO KUYANG NURSE KUNG MAHAL MO BUHAY MO, ASIKASUHIN MO YUNG BABAE DOON! GUSTO MO MAPUNTA SA HEAVEN SA HINDI MASARAP NA PARAAN?! HUH?"
Okay...
Sino ba 'tong mga 'to? Kaibigan din ba sila ni Tinay? Dami naman kaibigan na lalaki no'n, wala akong nakitang kaibigan niya na babae eh. Hindi ba uso sa kanya 'yon?
Nasindak naman ang nurse kaya dali dali siyang pumunta sa kama ni tinay. Hindi na lang ako nagsalita at sumunod na lang sa nurse na pumunta sa kama ni tinay.
Napahilamos ako sa mukha at napamura ng paulit ulit dahil sa kaba na nararamdaman. Naging mabilis naman ang kilos ng nurse at doctor para asikasuhin si tinay pero hindi pa din nawawala ang pagkakaba ko, mawawala lang 'to pag nagising na siya at okay na.
Halos mapatalon ako sa gulat nu'ng may bigla na lang tumapik sa balikat ko. Binalingon ko 'yon at nakitang 'yung maarte na nagsasalita kanina 'yon.
He smiled sadly to me. "S-She's gonna be fine, don't make yourself worry, doctors here is the best." Pagpapalakas loob niya
I gave him a half smile, but still worried. "She receive a lot of lashes...in her...her back....she bleed like a water earlier." Naramdaman ko nanaman 'yung kanina at nakaramdaman nanaman ng panghihina. Napaupo ako sa upuan dito sa waiting area napatakip sa mukha para hindi nila makita ang pagiging iyakin ko.
I heard them cursed and sighed.
"I respect the respected and beloved leader of them but...I can't understand why? Why her? I can't stand seeing her brother hurting her...but when I see what that Madness did to my love...I want to kill her... for doing this to my lovely puncher..." kumuyom ang kamao ko kasabay ng pagangat tingin sa dalawang lalaki sa harapan ko
Bakas ang pagkailang sa mukha nila, na kinataka ko.
"Si Madness ang may gawa no'n kay Calestina?" Parang nahihirapan pa na tanong nung isa
Nagtagis ang bagang ko. "Oo siya, pinarusahan niya si Calestina dahil sa walang kwenta nilang batas! Nakiusap lang na huwag ipapatay ang kaibigan ko, latigo ang kapalit no'n?! Bulok ang sistema nila!" Halos magsuntukan na ang kilay ko sa gigil na nararamdaman
"T-Teka...totoo ba 'yang sinisay mo?" Maarteng tanong nu'ng isa at bakas sa mata niya ang takot
I glared to him. "Mukha ba akong nagbibiro? Edi sana kung hindi totoo ang sinasabi ko, edi sana wala si Calestina dito." Iritableng sabi ko
"Madness what the hell did you this time?" Napahilamos pa sa mukha ang maarteng lalaki kahit pabulong 'yon narinig ko dahil tahimik dito
Hindi ko na pinansin ang dalawa, dahil naguusap na silang dalawa na para ba'ng hindi nila ako kasama.
...
NANDITO AKO ngayon sa gilid ng kama ni tinay, nakaupo sa upuan at hindi maalis ang tingin sa mukha niya at inaantay ang pagdilat niya.
Natahi na ang mga iilang bumukang balat niya dahil sa latigo, thankful pa din na hindi gano'n kahaba at kalaki ang mga 'yon. Inabot ko ang kanang kamay niya at walang pagaalinlangan na dinampi ang labi sa likod ng palad niya. Medyo hinigpitan ko ang hawak sa kamay niya at nilagay sa pisngi ko, napapikit ako kasabay ng pagngiti.
"Gumising kana love, para makita mo ang pinakapogi mo'ng trouble...." napahagikhik ako sa sariling sinabi
I smiled again. "Tao ka, nakakaramdam ka ng sakit, don't do that again please? You make me worried..."
I sighed and kiss again her hand. "Gumising kana, sasamahan mo pa ako sa linggo, binyag ng kapatid ko..." I laughed bitterly. "Hindi ko alam kung ikakatuwa mo 'yon, pero I want to try fixing relationship with my mother...hindi naman siguro masama?" I shrugs then laughed again
I cupped his cheek with my hand. "Samahan mo ako ha? I think I can't do this alone, I want you to come with me." Mahinang sabi ko kasabay ng pagyuko ko
"Pwede ba'ng bigyan mo ako ng oras para mabantayan siya?"
I gasped in shock when someone talked. I glance to the door, hindi ko napansin ang pagpasok niya sa pinto. Napatitig ako sa mukha niya na may bangas na halatang nakipagaway siya. Napalunok ako kasabay ng pagbitaw sa kamay ni tinay, tanging tango lang ang nasagot ko sa kanya.
Walang nagbago sa ekspresyon niyang malamig at seryoso. Naging matunog ang sapatos niya sa loob ng kwarto nu'ng naglakad na siya sa gilid ng kama ni tinay. Tanging tingin lang ang binigay ko sa kanya.
Palihim ko'ng nakuyom ang kamao ko sa likuran ko nu'ng hinawakan niya ang kamay ni tinay.
"Binabawi ko na ang sinabi ko," napakurap ako nu'ng nagsalita siya at bumaling sa akin na may ngiti sa labi. "Hindi ko na siya iiwanan, ako na ang bahala sa kanya."
Umuwang labi ko para sana magsalita kaso para akong napipi sa parang bomba na sinabi niya sa akin.
"Maaari ka ng magbigay ng atensyon sa iba, nandito na ako para sa kanya." Nagbalik tingin na siya kay tinay
I smiled hurtly. Damn, hirap talaga kalaban ang first love at inaantay niya mula noon pa.
I need a drink after this.