Nandito ako ngayon sa kwarto ko at nakahiga lang. Dalawang buwan na. Dalawang buwan na simula nung magising siya at hindi niya ako maalala. Dalawang buwan na din ako na nag-iisip ng kung anu-ano na gagawin ko para maalala niya ako.
Bumuntong hininga naman ako, hindi ko talaga alam kung ano ang gagawin ko. Medyo magulo talaga ako ngayon, medyo magulo talaga yung sitwasyon ngayon. Pero syempre mahal ko si Clyde, titiisin ko lahat para sa kanya. Ayaw ko siyang mawala sa akin. Hindi ko hahayaan mawala siya sa akin kahit may anoxia pa siya o nawalan siya ng alaala.
"I got you, Clyde."
Tumingin naman ako sa ceiling. Kakayanin natin ito, Clyde. Pagsubok lang ito. Wala dapat susuko.
Naisip ko naman na pumunta sa bahay nila Clyde. Nakalabas na siya sa hospital nung isang buwan, at sabi naman ni Tita ay pwede akong dumalaw sa kanila na madalas ko namang ginagawa. Madalas naman na mukhang naiirita siya sa akin kapag nandun ako sa bahay nila pero hindi ako natitinag. Naalala ko naman ang reaksyon niya nang makita niya ako sa bahay nila, the day after ng paglabas niya.
Nakaupo ako sa sofa habang sila Caster ay naglalaro ng video games. Hinihintay ko na bumaba si Clyde para i-surprise siya.
Konting minuto pa ang lumipas ay nakita ko siyang bumababa sa hagdanan habang nagsscratch ng mata— kagigising niya lang. Medyo maaga pa kasi, 10am pa lang, nandito na ako, excited kasi akong makita siya. Alam ko naman na kapag wala siyang ginagawa madalas ay late siya nagigising kaya ganitong oras ako pumunta. Buti na lang at hindi ako nagkamali.
"Cast—" naputol naman ang sasabihin niya nang makita ako. Kakababa niya lang sa last step, mukha naman siyang nagulat.
Unti unti namang kumunot ang noo niya. "You? What are you doing here? You are so early to be here if you are a visitor of this two." sabay turo niya kay August at Caster saka ako tinaasan ng kilay.
"Hindi naman sila ang binibisita ko." sambit ko ng casual saka nagde quatro.
Mas lalo naman nagsalubong ang kilay niya at kulang na lang ay magkadikit ito. "Then who?"
"Ikaw malamang. Masama bang makita ang boyfriend ko?" tanong ko.
"I told you, I am not your boyfriend. I don't have any girlfriend."
Natigil naman ang pag-alala ko nang maalala ko yung sinabi niya. Parang lumubog ang puso ko nang maalala ko yun. Oo nga pala, hindi niya ako matanggap as her girlfriend, ang naaalala niya kasi ay wala siyang girlfriend, what hurts me more is even being a friend, hindi niya ako maalala at hindi niya ako matanggap. He is just labeling me 'August and Caster's friend' pero hindi sa kanya.
Actually bago pa nga siya makalabas ay sinabi niya na yun sa akin. Nung unang sinabi niya yun sa akin ay parang gumuho ang mundo ko. Umuwi ako na umiiyak. Hindi ko nga alam kung paano pa ako nakauwi dahil wala ako sa sarili ko nun.
Ngunit ngayon tinake ko yun as a challenge. Kung dati, He will make me fall, ngayon naman ay vice versa, I will make him fall, kaso sobrang hirap pala. Lalo pa't pinu-push away niya ako sa kanya.
Napailing naman ako sa iniisip ko. Hindi dapat ako mag-isip ng ganyan.
"Dapat positive lang, Maly." bulong ko sa sarili ko.
Muli ay napabugtong hininga ako. Nagsimula naman ako mag-asikaso para pumunta kila Clyde.
To: Caster Guzman
Hi Caster! Pupunta ako diyan ngayon. Please huwag mo sabihin sa Kuya mo.
Pagkasend ko ng message ay nagpatuloy na ako sa pag-aasikaso at naligo na.
-----
Nagbayad ako sa taxi at bumaba na saka tinawagan si Caster. Agad naman siyang sumagot.
[Nasa labas ka na?]
"Oo."
[Sige, palabas na ako]
Pagkasabi niya nun ay namatay na ang tawag. Nakita ko naman siyang lumabas sa main door. Binuksan niya naman ang gate.
"Tuloy ka." sambit niya at pumasok naman ako.
Nang masara niya ang gate ay sabay kaming pumasok sa loob. Hindi talaga ako gumamit ng doorbell at alam naman nila yun, para yun hindi malaman ni Clyde na may ibang tao na dumating— na dumating ako. Baka kasi umiwas siya. May time kasi na nagdoorbell ako at siya ang nagbukas. Pagkapasok namin ay agad siyang umakyat sa kwarto niya at hindi na bumaba hanggang sa umalis ako.
"Nasa may pool si Kuya." sambit ni Caster nang makarating kami sa sala. "Gusto mo ba tawagin ko?" umiling naman ako saka ngumiti.
"Hayaan mo lang muna."
Tumango naman siya. "Upo ka muna. May kukuhain lang ako sa taas."
"Okay."
Nagtingin tingin naman ako sa sala. May frame sa side table at family picture nila yun. Kinuha ko naman yun at nakita ko si Clyde sa picture. Ang kyut niya dito at halata mo ang saya sa mukha at mga ngiti niya.
Binaba ko ang bag ko sa sofa at naisipan ko naman na tignan si Clyde sa may pool.
Nang makita ko si Clyde na nakaupo sa side ng pool ay tumigil ako sa kinatatayuan ko. Ang mga binti niya ay nakalubog sa tubig.
Nang hindi ko mapigilan ay lumapit ako sa kanya, tinanggal ko ang sandals ko at umupo ako sa tabi niya saka nilubog ang binti ko, buti na lang nakashorts lang ako.
Katahimikan. Katahimikan ang namayani sa amin. Nanatili kaming nakatingin sa pool. Masaya na ako sa sitwasyon namin ngayon dahil hindi siya umalis.
"C-clyde." sambit ko, pambabasag ng katahimikan.
"Lucas." sambit niya naman. "I don't want anyone to call me by my first name."
Napangiti ako ng mapait. "I know."
Natahimik kami ulit pero binasag niya din ito. "Can I ask for a favor?"
Napatingin ako sa kanya nang sabihin niya yun pero nanatili sa tubig ang tingin niya. Tumango ako bilang tugon.
"Can you please stop this? I'm not your boyfriend and you are younger than me, I know I wouldn't get a girlfriend like you."
Napayuko ako para pigilan ang luha gusto kumawala sa mga mata ko. Parang nadudurog ang puso ko.
Hindi ako umimik, hindi ko alam ang sasabihin, hindi ko rin alam ang gagawin.
"Can you do the favor for me.... Maly?" gusto ko humagulgol nang marinig ko ang pangalan ko sa kanya. Sa dalawang buwan, hindi niya sinasabi ang pangalan ko.
Ayaw kong gawin... Ayaw kong bumitaw...
Dahan dahan akong tumango. Tumayo ako at sinuot ang sandals ko saka umalis sa lugar na yun.