Hindi ako halos nakatulog kagabi. Iyak lang ako ng iyak at kung minsan ay natutulala na lang sa kawalan. Gusto ko na umuwi pero hindi ako makalabas dahil parang preso akong ikinulong ni Logan dito.
Dinalan ako kagabi ng pagkain ng isang kasambahay ngunit hindi ko iyon pinansin. I just want to go home. Siguro nag-aalala na si Bont at ang mga anak ko. Ang paalam ko pa naman kay Manang ay saglit lang akong pupunta sa Mall kahapon.
Nagkunwari akong tulog nang marinig kong nagbukas ang pinto at ilang saglit pa, naramdaman ko ang paglubog ng kama sa gilid ko. Kahit hindi ko tignan ay alam ko kung sino ito. I hate him. I fucking hate him. Wala naman siyang mapapala sa'kin kung ikukulong niya ako dito. Si Bont na ang mahal ko, hindi na siya.
"I know you're awake."
Galit na tinignan ko siya at umupo sa kama. Halata sa mukha niya na wala siyang magandang tulog pero wala akong pake!
"Hanggang kailan mo ako ikukulong dito, Logan? Ilang beses ko bang uulitin sa'yo na hindi na ikaw ang mahal ko?" I know it's kinda harsh but, the hell I care. Iyon ang totoo at iyon ang tanggapin niya!
He heave a deep sigh and looked at other direction. Hindi ko pinansin ang nakita kong sakit na dumaloy sa mata niya dahil sa sinabi ko.
"You need to eat, Elizabeth. Ang sabi ng maids hindi mo ginagalaw ang pagkain mo--"
"I don't fucking care about the foods. I want to go home. I need to go home now!"
"You eat first, Elizabeth."
"I don't want to!"
"Then, you're not going home!" biglang sigaw niya kaya natahimik ako. "I will send you home if you eat your food first. End of discussion." Hindi na niya ako nilingon pa at nagtuloy-tuloy sa labas. Tumakbo ako para sana pigilan magsara ang pinto ngunit, nahuli na ako. He locked me again!
Damn it! Fuck you talaga Logan!
Tinitigan ko muna ang pagkain at inamoy-amoy. Mamaya may kung anong nilagay ang bwisit na lalaking 'yon. Nang kumalam ang sikmura ko hindi na ako nag-atubili pa at paunti-unting sumubo. Napaiyak ako habang ngumunguya. Namimiss ko na ang mga anak ko. Nami-miss ko na si Bont..
Hindi ko na naubos ang pagkain ko dahil sa pag-iyak ko. Muling bumukas ang pinto at pumasok ang isang babae na may dalang paper bag. Yumuko ito sa harap ko at iniabot sa akin ang hawak.
"Magpalit na daw po kayo ng inyong kasuotan at aalis na daw po kayo ni Sir Logan."
Sumisinghot na kinuha ko sa kaniya ang hawak na paper bag at tinignan ang laman niyon. Isang white floral dress ang nakita ko at isang pares ng underwear. Nang iangat ko ang small size na panty biglang nag-init ang pisngi ko.
"S-sandali.." Pinigilan ko ang akmang paglabas ng kasambahay na dala ang pinagkainan ko.
"Kanino.. s-sino bumili nito?" alanganing tanong ko habang tinitignan ang prize. Umabot ng sampung libo ang halaga ng dress at underwear sa paper bag.
"Binili po yata ni Sir Logan ang mga iyan, Ma'am." sagot nito na tinanguan ko na lang. Agad akong pumasok sa banyo at nagbihis. Hindi na ako naligo pa dahil ayokong magtagal dito.
Tahimik lang kaming dalawa sa kotse habang siya nagd-drive pupunta sa sinabi kong address. Nang ihinto niya ang sasakyan sa tapat ng gate, naghanda na akong lumabas.
"Elizabeth,"
Napahigpit ang hawak ko sa seatbelt na inaalis ko pa lang.
"Hindi m-mo.. hindi mo na ba talaga ako mahal? Kahit kaunti ba wala ka ng nararamdaman pa sa'kin?" Halos pabulong na ang sinabi niya pero narinig ko pa rin ng malinaw.
"Hindi pa ba malinaw sa'yo lahat? Hindi na kita mahal." Kumabog ng malakas ang dibdib ko. Nakaramdam ako ng kaunting pagsisisi sa sinabi ko nang makita ko kung paano siya matigilan at mapaluha.
Pero wala akong pake!
"Do you think mamahalin pa rin kita pagkatapos mo akong saktan?" He was taken a back but, I still continue. "Hindi ako kalapati na kapag inihagis mo sa malayo, babalik pa rin sa'yo ano mang oras. Tao ako, Logan, tao ako na nasasaktan at napapagod din." Tuluyan ko nang nakalas ang seatbelt ko. Hinawakan ko na ang pinto nang pigilan niya ako.
"I l-love you.."
Blangko ko siyang nilingon at umiling. "Kung dati mo pa sinabi 'yan baka naniwala pa ako." Napailing ako. "Hindi na ako 'yung Elizabeth na nakilala mo, Logan. Hindi na ako 'yung dating Elizabeth na uto-uto at tatanga-tanga pagdating sa'yo." Lumabas na ako ng kotse at muli siyang nilingon. Isinara ko ang pinto at hindi na siya pinansin pa. Mabibigat ang paang pumasok ako sa gate. Napahawak ako sa dibdib ko ng bigla itong nanikip. Agad kong pinunasan ang luha sa mata ko nang bumukas ang pinto ng bahay at lumabas si Bont na karga-karga ang anak namin.
"Babe,"
I faked a smile. I kissed him and divert my eyes to Sharnella who looks cute while pouting her lips. Kinuha ko sa kaniya si Sharnella at niyakap ng mahigpit.
"You okay? How's your overnight with your friends?"
Natigilan ako nang sabihin niya iyon. Overnight? Magtataka na sana ako at magtatanong nang tumunog ang phone niya.
"Wait, I'll just answer this." He kissed me on my cheeks before stepping away.
Inayos ko ang pagkakabuhat ko kay Sharnella at lumingon sa labas ng gate na nakabukas pa rin. Nandoon pa rin ang kotse niya sa labas. Naputol lang ang pagkakatitig ko sa kotse ni Logan nang maramdaman ko ang kamay ni Bont sa beywang ko.
"Let's go inside, babe. May ipinahanda ako kay Manang na paborito mo." Ngumiti si Bont at kinuha ulit si Sharnella. Ngumiti na lang din ako nang hapitin niya ako sa beywang habang naglalakad kami papasok. Ako na ang nagsara ng pinto at paglingon ko sa labas, wala na doon ang kotse ni Logan.
Huminga ako ng malalim at pinaypayan ang sarili upang hindi matuloy ang akmang pagluha.
"Mommy." Naramdaman ko ang yakap ni Ino sa aking beywang. Nang lumingon ako sa anak ko ay tuluyan na akong napaluha. Nanginginig na hinaplos ko ang mukha niya.
"Why are you crying, Mom? Did Daddy hurt you?"
Napakagat ako ng labi at umiling. Ngumiti ako at pinalis ang luha sa mata ko. Niyaya ko na siya sa kusina para kumain. Halatang halata sa itsura niya na hindi siya kumbinsido dahil na rin sa pinapakitang reaksyon niya. I somehow saw his father's resemblance. No wonder, hindi niya sa'kin namana ang mukha niya.
IT'S BEEN weeks pero hindi pa rin ako tinatantanan ni Logan. May pagkakataon na nakikita ko siyang nakasunod sa akin saan man ako magpunta. Hindi niya ako nilalapitan pero alam kong ako ang sinusundan niya.
"How about this?"
Napalingon ako kay Tanya na pumipili ng dress niya. May date daw siya bukas at ang bruha sa akin pa nagpasama.
"It's kinda short. Try the other one." komento ko. Tumango siya at iniwan ako para maghanap ng ibang dress.
Naglakad-lakad ako sa boutique at hindi sinasadyang may nakabungguan. Tumilapon ang hawak kong mga paper bag na pinamili ko kanina.
Walang sali-salitang pinulot ko 'yon at kinalma ang sarili na huwag sigawan ang nakabungguan ko. Tinulungan din ako nito sa pagpulot at nang tignan ko ang nakabungguan ko natigilan ako. Umusbong ang inis sa loob ko nang makita ko ang seryosong mukha niya.
"Hindi mo ba ako titigilan?!"
Tumiim ang bagang niya at nakatitig lang sa'kin.
"I told you to stop messing my life. Masaya na ako, Logan. Ikakasal na ako." I burst out. Pasalamat siya dahil wala masyadong tao sa paligid namin.
"Masaya ka? Ako hindi." Nagulat ako nang hawakan niya ako sa braso at kaladkarin palabas ng boutique.
"Bitawan mo ako. Ano ba, Logan?!" Nagpumiglas ako sa hawak niya pero shit, ako lang nasasaktan sa ginagawa ko.
"Tama na, Logan. Pagod na ako!" Bakit ba ang kitid ng utak niya? Hindi pa ba niya nakikitang masaya na ako ngayon na wala siya?
"You are mine, Elizabeth. I won't let anyone steal you away from me."
Natakot ako nang biglang mandilim ang mukha niya.
"L-let go of me."
"No. Never."
"Sisigaw ako 'pag hindi mo ako binitawan." banta ko ngunit hindi niya ako pinansin. "Sisigaw talaga ako dito. Isa!"
"Go ahead. Magmukha kang tanga diyan."
Inis na iwinaksi ko ang kamay ko. "Ano ba, Logan?! Heto na naman ba tayo? Ano bang mahirap intindihin sa hindi na kita mahal?" Nanggilid ang luha ko. "Tigilan mo na 'to. May fiancee na ako, Logan."
"I don't fucking care." Humigpit ang hawak niya pagkalabas namin ng mall. Pinagtitinginan na kami pero walang nagtangkang lumapit sa amin.
"Na-nasasaktan ako, Logan!" Tumingin ako sa mga tao sa labas. "Tulungan niyo ako. Nababaliw na 'tong taong ito!"
Mas lalong kumulo ang dugo ko nang hindi man lang kami pinakialaman ng mga guard sa labas ng mall. What the? Nagwawala na ako at nagsisigaw-sigaw, dedma pa rin?
"A-anong..?"
Tinutulak niya ako papasok sa isang kotse pero nagpupumilit ako.
"Get inside!"
"Please, Logan, tama na.."
"Pumasok ka na sa loob, Elizabeth."
Umiling ako at sumusukong tinignan siya.
"Hindi pa ba malinaw sa'yo? H-hindi na kita mahal, Logan. Tigilan mo na ako.."
He just smirked and push me inside. Agad kong pinigilan ang pagsara ng pinto ngunit sa sobrang lakas niya, muntik pa akong maipit. Sinamaan niya ako ng tingin sa labas bago umikot. I tried to open the door pero ayaw niya mabuksan.
"Palabasin mo ako dito, Logan! This is kidnapping!"
Pumasok siya sa driver seat at sinuot ang seatbelt.
"Ipapa-Tulfo kita 'pag hindi mo ako pinalabas dito!"
Hindi niya ako pinansin at pinaandar lang ang kotse.
"Logan, ano ba?! Bingi ka ba?"
Nilingon niya ako at sinamaan ng tingin. "Isuot mo ang seatbelt mo, Elizabeth."
"No. Palabasin mo na ako dito! Ano bang kailangan mo?!"
Irritation and anger started to filled me. Sinubukan kong buksan ang pinto sa gilid ko pero hindi talaga siya mabuksan.
"P-palabasin mo na ako, Logan. Wala ka namang mapapala pa sa'kin.." Hindi niya ako pinakinggan at sinimulan ng paandarin ang kotse. Hindi pa man kami nakakalabas ng parking lot may pamilyar na kotseng humarang sa daraanan namin.
Kumalabog ng malakas ang dibdib ko habang nakatitig sa bintana ng driver seat.
"Fuck!" Ilang beses binusinahan ni Logan ang driver ng itim na McLaren pero hindi ito umatras man lang.
Bumukas ang pinto ng driver seat at halos sumabog sa kaba ang dibdib ko nang makita ko ang pamilyar na mukha ng lalaki.
"B-Bont.."
Bont run to my side and knocked on the window.
"Marie! Marie, buksan mo 'to."
Halata sa mukha niya ang takot at galit habang sunod-sunod kinakatok ang bintana sa gilid ko. Tumulo ang luha ko at bumaling kay Logan.
"B-buksan mo.." Lumingon ako kay Bont na pilit binubuksan ang pinto ng passenger seat. "Palabasin mo na ako, Logan!" sigaw ko.
"B-Bont.." Narinig ko ang makina ng sasakyan ni Logan. Halos mapatili ako nang i-atras niya ang kotse. Sumunod si Bont at galit na kinatok ang bintana sa gilid ko.
"Nababaliw ka na ba talaga?!" baling ko. "Palabasin mo na ako! My fiancee is here!"
He just smirked at me. Mas lalong umusbong ang inis at galit ko nang i-abante naman niya ang kotse.
"Logan!" Hinampas ko siya. "Tigilan mo na kami ni Bont! Palabasin mo na ako!"
Paulit-ulit na umaabante at umaatras ang kotse niya. He is annoying me! Napalingon ako kay Bont na sunod-sunuran sa pag-atras abante ng kotse ni Logan.
"Tumigil ka na! Logaaan!" Sinipa ko ang paa niya sa sobrang galit.
Madilim ang mukhang nilingon niya ako. "I won't let him get you. You are mine, Elizabeth. You are mine alone."
Tumulo ang luha ko at agad na kinain ng takot nang maglabas siya ng baril.
"L-Lo-Logan.."
Lumabas siya ng kotse. Agad na nakalapit si Bont sa kaniya. Mabilis pa sa isang segundo akong lumabas sa driver seat at pinigilan si Bont at Logan na nakikipagsukatan ng masamang tingin.
"P-please, L-Logan.. h-huwag.." pagmamakaawa ko at umiling-iling. Hinawakan ko sa braso si Bont at inilayo kay Logan.
"U-umuwi na tayo, B-Bont.."
"No, Marie. Hindi tayo uuwi hangga't hindi ko natuturuan ng leksyon itong ex mo."
"B-Bont.."
Nilingon niya ako. "Minsan na akong naisahan ng lalaking ito. Hindi ko na hahayaan na kidnappin ka niya ulit!"
Natigilan ako sa sinabi niya. Bago pa ako makapagsalita ay sinugod na niya si Logan at inambangan ng suntok.
"Bont! Oh my God!"
Noong una ay hindi lumalaban pabalik si Logan pero nang masuntok siya sa sikmura ni Bont doon na ako mas lalong kinabahan. Nakangising nag-angat si Logan ng tingin at blangkong binalingan si Bont.
"Ito ba ang pinalit mo sa'kin, Elizabeth? Parang bata kung sumuntok." Dumura siya sa gilid at tumayo habang pinupunasan ang dugo sa pumutok nitong labi.
"Anong sabi mo?!"
Akmang susugorin ni Bont si Logan nang mapahinto ito dahil sa inilabas ni Logan na baril. Nanlaki ang mata ko at agad na hinarangan si Bont.
"I-ibaba mo 'yan, L-Logan.."
"Tumabi ka d'yan, Elizabeth."
Hindi ko siya sinunod. Umiling ako, "Hindi ka gan'yan, Logan. Please, i-ibaba m-mo na 'yan." Pagmamakaawa ko.
Tumiim ang kaniyang bagang at sinamaan ng tingin si Bont na nasa likod ko. Bumaba ang tingin niya sa kamay ni Bont na nasa tagiliran ko.
Naibaba na niya ang baril niya bago pa man dumating ang ilang guard. Kinuha ng isang guard ang baril na hawak ni Logan habang ang iba naman ay nakapigil sa kaniya.
"Ayos lang po ba kayo?"
Tumango ako nang magtanong ang isang guwardya pagkalapit sa amin. Hinawakan ko si Bont na masama ang tingin kay Logan.
"U-umuwi na tayo, p-please.."
Nang titigan niya ako sa mata, tumango siya. He held me on my waist and lead me to his car. Lumingon ako sa likuran at nakita si Logan na pinalilibutan ng mga guards habang kinakausap siya, ngunit ang mga mata'y nakapokus sa akin. Sari-saring emosyon ang nakita ko mula roon.
"Let's talked when we get home."
Tumango ako sa sinabi ni Bont at tumingin na lang sa labas ng bintana.