Marinette Dupain-Cheng
Elimde tuttuğum kalın kitabı derin bir nefes alarak açtım ve yüksek ses ile okumaya başladım.
Birinci bölüm;
Seçilme.
Herkesin gözleri benim üzerimdeydi. Sayfayı çevirdim ve okumaya devam ettim.
"Ve Ay, bilge olanı seçti!"
Koskoca sayfa da sadece bu yazıyordu. Giriş cümlesi olarak düşündüm ve sayfayı tekrar çevirdim.
Ay'ın eğitmeni Bayan Azura'nın seçilmesi:
Hiçlikti. O an, her şey hiçlikti. Hiçbir şey yoktu. Su yoktu. Hava yoktu. Toprak yoktu. Ateş yoktu. Ay yoktu. Güneş yoktu. Hayat yoktu. Evren yoktu...
Ve sonrasında oluştu evrenler, teker teker.
Gök evren,
Toprak evren,
Ateş evren,
Ve daha nicesi.
Sonra hayat başladı yavaş yavaş.
İlk insanlar doğdu.
Tam 2000 insan doğdu en başta.
Aradan 20 sene geçti ardından.
Tanrı, o 2000 insanı topladı evrenlerin buluştuğu noktaya.
20 yaşında, 2000 insan.
Kimisi beyaz,
Kimisi siyah,
Kimisi kadın,
Kimisi erkek,
Ayrım yoktu.
Başta hiç ayrım yoktu.
İnsan ayrımı denilen şeyi insanlar kendi bulmuştu.
"Seçileceksiniz." Dedi uzaktan bir ses.
"Ve başlayacaksınız göreve."
Ay doğdu birden gökyüzünde.
Işığı tüm insanları aydınlattı.
Sonra yavaş yavaş daralmaya başladı ışık.
Tek tek çekildi ışık, insanların üzerinden.
Ve ardından tek bir kişinin üzerinde durdu.
O sırada bir ses duyuldu.
"Ay, seni seçti bilge Azura!"
°°°
"Sıkıcı." Tüm gözler Luka'nın üzerine döndüğünde kahvesini elinden bıraktı. "Ne ya? Yok tanrı seçmişte yok bilgeymiş. Yok mitoloji dizisi!"
Hepimiz ona göz devirirken, o kahvesini tekrar eline almış içiyordu. "Ne var be!"
Elimi çeneme koyup düşünüyormuş gibi yaptım. Sonra aklıma dank etti. "Her varisin kendi güçleri hariç bir özel gücü daha olur, ve bu güç zaman içinde keşfedilmiş. Hatta bu güce kristal güç deniyor. Arşivde kitap karıştırırken görmüştüm. Sanırım Bayan Azura'nın kristal gücü de bu, bilgelik."
"Nasıl bir bilgelik?"
"Fark etmedin mi? Sürekli yanlış bir şey yaptığımızda düzeltiyor, her zaman olması gereken yerde, sürekli bir yerlerden çıkıp bizi gözetliyor resmen kadın."
"He ya. Yakında banyomuzdan çıkacak diye ödüm kopuyor."
"Luka 5 dakika ciddi olamaz mısın sen?"
"Yoo, ne münasebet." Göz devirip güldüm.
"Birde siz kitaplarınıza bakın, sizde ne yazıyor?"
Herkes kitaplara bakmaya başladı. Bende onları izliyordum.
"Ve Güneş, sabırlı olanı seçti!"
"Sabırlı?"
"Hocam bana, öfke kontrolü konusunda çokça bilgi verdi. Sanırım, bunu kast ediyor."
"İlginç..." Gözlerim Luka'ya çevrildi. "Luka sende ne yazıyor?"
"Ve Bulut, duyanı seçti!" Diyerek okudu Luka.
"Duyan derken?"
"Hocam iç sesler dahil her sesi duyuyor."
"""Ne!"""
"Ne ne? Söylemedim mi?" Hepimiz bezgin bakışlar atarken o dudaklarını büzdü. "A-ov, unutmuşum."
"Salak."
"Mal."
"Aynılarından." Bu sefer gözlerimiz Adrien'a kaymıştı. "Ne ya? Hiç mi üşengeç insan görmediniz?"
"Mal demek aynılarından demekten daha kolay Adrien."
"Eeee, bu beni ilgilendirmez." Diyerek önündeki keki yemeye devam etti. Sessizce güldüm ve Chloe'ye döndüm.
"Sende ne yazıyor?"
"Ve Rüzgar, aşkı bileni seçti!"
"Aşkı bilen mi?" Masayı büyük bir sessizlik kapladı o an.
"Bu ne demek şimdi?"
"Bende anlamadım." Chloe ile birbirimize bezgin bakışlar attık, Luka ve Adrien'ın bu tepkileri üzerine.
"Yani, aşık olmuş ve aşkı iyi biliyor."
"Eeeeee bunun anlamı ne?"
"Taç giyme töreninden önce, kıyafet seçmeye çalıştığımız günü hatırlıyor musunuz gençler?" Dediğimde Luka'nın içtiği kahve, Adrien'ın yediği kek boğazına kaçmıştı.
"B-Bakışları yanlış mı anladı diyorsun yani?" Dedi Luka öksürürken.
"Anladı demiyorum, anlamış olabilir diyorum."
Flashback
Tam o sırada Bayan Abella elinde kravatlar ile geldi. "Alın bakalım gençler. Kusura bakmayın burada unutmuşlar sanırım."
"Sorun değil Bayan Abella. İyi günler."
"Size de." Adrien gitmeden dudaklarını oynatarak, "Çok güzel olmuşsun." Diyip göz kırptı. Arkasını dönüp gittiğinde yüzümde bir tebessüm olduğunu fark edip kendime geldim.
Flashback end.
Gözlerim hatırladığım şey ile Adrien'a kaydığında onunda bana baktığını gördüm. Ben ona bakınca bakışlarını benden kaçırdı ve konuşmaya başladı. "Yani, bakışlarda bir şey yoktu da yanlış anlamış olabilir diyor." Dedi ellerine bakarak.
Bakışlarda bir şey yoktu..
"Bekle," Dedi Luka. Önemli bir şey hatırlamış gibi bir hali vardı.
"Ne oldu Luka?"
"Eğitmenim bana şey demişti..."
"Ne demişti?"
"Eş kutbundan uzak dur." Chloe'nin gözlerinin içine bakıyordu. "Ve bunları söylerken, gözlerinde hüzün gördüm.." Diye ekledi. Sesi fısıltı gibi çıkmıştı.
Masayı sessizlik kaplamıştı. Sanırım, herkes aynı şeyi düşünüyordu..
"Yani," Dedim sessizliği bozarak. "Bay Amaud ve Bayan Abella..."
Sertçe yutkundum. Bu gerçekten olabilir miydi?
"Birbirlerine, aşık mı?" Dedi Adrien sorumu tamamlayarak.
"O zaman Bayan Azura ve Bay Albaric'te..." Hepimiz şoka uğraşmıştık.
"Bu yüzden, birbirinizden uzak durun diyorlar sanırım." Dedi Chloe, yavaşça.
"İmkansız olduğumuz için..."
Ve son!
Bu bölümde burada bitti, biraz kısa oldu üzgünüm ama heyecanlı bir yerde bırakmak istedim. Gizemler yavaş yavaş ortaya çıkmaya başlıyor ve ortalık daha da karışıyor!
Bölümü bitirmeden önce birkaç şey söylemem gerekiyor.
Öncelikle, bu wattpad'de belki de her gün karşılaştığınız herhangi bir miraculous kitabından daha farklı. Olaylar karmaşık, birden fazla gizem ve sırlar var. Bu kitap basit bir kitap değil arkadaşlar gerçekten. Öylesine yazılmış bir hayran kurgu kitap değil bu.
Bilen bilir ben bu kitabı ilk yayımladığımda kitabın kurgusu daha değişikti. Olaylara neredeyse kitabım başından başlıyor gibi olmuştum ve bu beni rahatsız etmişti. Bu yüzden kitabı kaldırıp en baştan kurguladım ve tekrar yayımladım.
Bu kitabın sırları öyle bir tane falan değil. Birden fazla. Ve ben o sırların nerede nasıl ortaya çıkacağını en ince ayrıntısına kadar düşünmek zorundayım ki kitapta yanlış giden ya da birbiri ile uyuşmayan bölümler olmasın. Eğer ben kitabı düzlemesine yazarsam belki bir gizemi atlayıp cevapsız bırakabilirim ya da yazdıklarım birbiri ile uyuşmayabilir.
Dediğim gibi bu kitap zor bir kitap ve bölüm yazmak hele de böyle karmaşık bir kitaba bu gibi bir pandemi sürecinde, okula gidemezken ve dersleri anlamak daha da zorlaşmışken yazmak benim için çok zor. Ama elimden geldiğince, boş vaktim oldukça yazmaya çalışıyorum.
Ve sizden ricam şu, bölüm beklerken birazcık sabır göstermeniz. Anlayışla karşılayacağınızı umuyorum çiçeklerim. 🌸
Umarım beğenmişsinizdir.
Kendinize iyi bakın. ✨
Sizi seviyorum. 💙
~Lune'