Pagtapos namin ni tita sa courtroom, dumeretso na agad kami sa hospital to tell the good news.
"Anong balita?" tanong nilang lahat.
"We won" sabi ko.
Nagyakapan sila. And me, I just smiled.
"Congrats to us" sabi nila.
"Guys!" napalingon kami kay Eliana. Napangiti siya.
Nagtinginan kaming lahat.
Sinundan namin siya.
Nakita namin yung doctor na lumabas mula dun sa room ni Lee na nakangiti.
"He's awake. He's in good condition" sabi nung doctor.
I smiled. Finally, maayos na siya
Pumasok na sila sa room ni Lee. Unang pumasok ay sina tito, tita, at Lia.
I can't wait to see his smiles again. As if he can smile. Sana nga...
After some time, lumabas na din sin tita sa room ni Lee. Nakasimangot silang tatlo.
Niyakap agad ni tita si mom.
Na confused ako bakit ganun sila so pumasok ko sa loob.
I saw Lee, nakabukas ang mga mata.
"Lee..." sabi ko tsaka nilapitan siya.
"Who are you?" tanong niya. I smirked
"Seriously? Pwede ba, tigilan mo na ako kakaganyan mo? Ang dami mong alam" sabi ko.
"Miss?" tanong niya. I looked at his eyes. He can look at my eyes straightforward...
Napalingon ako kina tita. Hindi pa din maipinta ang mukha nila.
"So, you can't remember me?" tanong ko.
"Remember you? Do I have to remember something?" tanong niya.
Wala siyang maalala?
"Tigilan mo nga ako" sabi ko.
"Sino ka ba?" tanong niya.
"I'm... I'm your girlfriend" sabi ko. Kumunot noo niya.
"Paano ako nagka girlfriend?" tanong niya. Hinawakan niya yung ulo niya. Sign that he's having a headache.
"Nurse... I think he's having a headache" sabi ko.
Pumasok yung mga nurse at lumabas muna ako.
"He can't remember anything?" tanong ko.
"Probably... Wala siyang nakikilala sa amin..." sabi ni tito.
Napayuko lang ako.
"Sino na pala ang Incharged kay kuya?" tanong ni Lia.
"May business trip ako" sabi ni tito.
"I'll try... I'm busy" sabi ni tita.
"Ahm, tito, tita... If you insist... Ako na po magbabantay kay Lee" sabi ko.
"Ikaw?" tanong nilang lahat.
"Yun ay kung papayag kayo, ganun na din si Clint. Work is work" sabi ko.
"Don't worry Atty. Ainah, ako ang bahala sa works mo" nakita ko si Morganna. Hindi ko siya napansin kanina, kasama pala siya ni Clint.
"Yeah, you're stressed enough" sabi ni Clint.
"Eh lagi nalang si Morganna sumasalo ng works ko" sabi ko.
"Ayos lang Atty. Ainah, may kasama naman po ako eh" sabi niya.
"So... If you insist, ako na po bahala'ng mag alaga sakanya" sabi ko.
"Sure Ainah... Thanks" sabi ni tita.
__
First thing in the morning, Punta sa hospital.
Andito na uli ako sa ospital. Nagdala ako ng mga damit dahil maghapon ako dito.
Pumasok nako sa room ni Lee.
"Hi Lee, good morning" sabi ko.
Tumingin lang siya sakin. "Ikaw yung nagpakilalang girlfriend ko kahapon, right?" tanong niya.
"Yes... Ako yun" sabi ko. "How do you feel?" tanong ko.
"Good" sabi niya. "I wanna take a rest" sabi niya.
"Sure. Magpahinga ka muna jan" sabi ko.
Natulog siya.
Hays. Paano ba alagaan toh?
May pumasok na nurse sa hospital.
"Ahm, Hi po ma'am, you're the..." sabi nila.
"Girlfriend po" sabi ko.
"Okay po. Ahm, bumaba nalang po kayo papuntang pharmacy para kunin yung mga gamot ni Mr. Gonzaga" sabi nung nurse.
"Okay po, thanks po" sabi ko.
Lumabas na yung nurse. Lumabas na din ako.
Kinausap ko yung nagbabantay na guard kay Lee.
"Kuya, bantayan niyo pong maigi Si Lee, bababa lang po ako, para sa mga gamot" sabi ko.
"Yes po ma'am, makakaasa kayo" sabi nila.
Bumaba na ako papuntang pharmacy para kunin yung mga pinapakuhang gamot.
"Yes po ma'am?" tanong nung nasa pharmacy.
"Ahm, yung dun po kay Ellison Gonzaga" sabi ko.
"Oh okay po. Eto po ma'am" sabi nila tsaka ini abot yung naka basket na meds at additional Dextrose ni Lee.
"Thank you" sabi ko.
Bumalik na ako sa room ni Lee. Tulog pa din siya.
Inilapag ko yung bitbit ko sa mesa at Umupo muna ako saglit.
"Ahm, Good Morning again ma'am, nakuha niyo na po ba yung pinapakuha sa pharmacy?" tanong nung nurse.
"Yes po ma'am eto po" sabi ko.
Pinalitan niya yung dextrose ni Lee. May tinurok din siyang mga gamot dun sa dextrose niya.
"Sige po ma'am, thanks po" sabi nung nurse.
"Salamat" sabi ko.
Maya maya nagising si Lee.
"Oh? Ayos ka lang ba?" tanong ko.
"Sumasakit ugat ko" sabi niya.
"Relax..." sabi ko. "Malamang yung gamot na itinurok sayo lang yun, dumadaloy lang sa ugat mo, kaya sumasakit. You'll be okay" sabi ko.
Maya maya kita kong guminhawa na ang pakiramdam niya.
"Ayos ka na?" tanong ko.
"Oo... Salamat" sabi niya.
Bigla akong napayuko. He's not Lee or Iso anymore... Hindi niya na talaga ako kayang tandaan...
"Labas muna ako, bili lang ako tubig. Nauuhaw na ako" sabi ko.
Tumango siya.
Lumabas muna ako ng kwarto niya, hindi naman talaga ako nauuhaw.
Hay!
Bakit pa kasi namgyari lahat ng toh? Kung kailan nga naman wala na si Kaye, na amnesia pa tong lalaking toh. Bakit ganito ka sa akin tadhana?
Ano bang nagawa ko sayo?
After a while, bumalik na dinko sa kwarto niya.
Napatingin siya sa akin.
"Akala ko iinom ka?" tanong niya.
"Ahm... Naubos ko na" sabi ko.
Umupo ako saglit...
"Ano pala kita noon?" tanong niya.
"Girlfriend mo ako... Actually magkababata tayo. Nung seven ako, umalis kami. At dahil na miss kita, na aksidenye ako at na amnesia. Then after how many years, nagkita ulit tayo nung pinaglaban ko kaso ng kapatid mo. Then ayun, ypu started courting me. Kaso ang daming nanagyari" sabi ko
"Oh okay" sabi niya.
Alam kong kita niya sa mukha ko ang bakas ng pagkalungkot.
"Number one law, distance isn't a barrier between the two person. Second, when you love, use your heart, not mind. Third, whatever the mind forgets, the heart will remember" sabi niya.
Napatingin ako sakanya. Nagtinginan kami.
"AHAHAHAHAH! Paniwalain ka talaga Ainah! HAHAHAHA!" sabi niya.
Tuloy pa din ang halakhak niya.
Kumunot noo ko.
Ibig sabihin...
Gosh!
Wala siyang amnesia?
Napatayo ako.
"What the hell?!" sigaw ko.
"Oh? Oh! Sige saktan mo ko ngayon kung di ako matuluyan dito" sabi niya.
"Kainis ka! All this time I thought you had amnesia?! Para saan? Para alagaan kita? Gusto mo sapak?" tanong ko.
"Subukan mo... Mamatay na boyfriend mo" sabi niya. Napairap ako. "Yie! Boyfriend pala ha! Ang sarap palang mag amne-amnesia-han mapapasagot mo agad nililigawan mo" sabi niya.
"Gusto mo bawiin ko?" tanong ko.
"Wag na... So ano? Official na tayo?" tanong niya.
Tumango ako.
"Nuks! I love you" sabi niya.
"I love you too... Pero galit ako" sabi ko.
"Hoy! Wag ka ngang magalit, ang hirap manuyo pag nasa hospital bed ka" sabi niya.
"Balaka nga jan" sabi ko.
Ewan ko sa lalaking toh...
Those Laws of love...
Mga palatandaan ko sa pag ibig...