Chapter 105
Jennie's POV
"Let's go ?". My mom smiled at me in the human size mirror here in the room where am I . We do a final look before deciding to go to the church where Lisa is waiting as long as the other visitors and our friends.
Huminga muna ako ng malalim bago humarap kay Mommy na nakatingin sa akin. She seems so happy looking at me.
"Your so beautiful sweetie." Saad nito sa akin. Lumapit naman ako sa kanya at ipinulipot ang kamay ko na walang hawak na bulaklak sa braso nito.
"Thank you Mom". Sagot ko naman sa kanya bago tuluyang lumabas ng kwarto na kinaroroonan namin. Veronica's staff also holding the end of my wedding gown para hindi sumayad.
"You really looks your Mom Jennie sweetie". saad naman sa akin ni Daddy ng makalabas kami sa sala. Hindi na kami sa taas nagpunta dahil baka mahirapan pa akong bumaba.
Ngumiti naman ako kay Daddy at binitawan ang braso ni Mommy at niyakap ito.
" You'll be married later. I'm so happy to the both of you. " Humiwalay naman ako sa pagkakayakap kay Daddy .
"I'm so happy too Dad. " saad ko sa kanya.
"Come on let's go. Your honey is waiting. Baka isipin nung hindi mo siya sisiputin gaya ng naramdaman ko noong ikinasal kami ng Mommy mo." Natawa naman ako sa sinabi ni Daddy at inalalayan niya akong makalabas ng bahay at makasakay sa isang Porsche Cayenne na sasakyan ko papuntang simbahan.
Kasama ko si Mommy sa backseat at nasa tabi naman ng driver si Daddy. I let a deep sighed when the car starts moving .
I am on my way to the church together with my parents and my heart is beating so fast. Ramdam ko din ang pamamasa ng kamay ko. I'm freaking nervous but at the same time happy and excited to our wedding. Sana walang mangyaring hindi maganda mamaya. Sana maging maayos ang daloy ng kasal. Hindi naman ako nag-aalala sa seguridad namin sa loob ng simbahan dahil dalawang blocks ang kinaroroonan ng mga media's at hindi sila pwedeng lumapit sa parameter dahil kakasuhan sila ni Manoban. Yeah she's kinda exaggerated in that case but it's okay for me dahil gusto nitong maging pribado ang kasal.
Our families , friends and visitors are the one who are allowed in the said Grand Wedding and the Grand Ceremony.
There were also tons of guards surrounding the church building and they were all armed and wearing an earpiece.
Hanggang sa hindi ko namalayang malapit na pala kami sa simbahan. When the bridal car I am riding stops in the end of the red carpet a few meters from the people who are now outside the church is looking at us. Hindi naman nila kami makikita dahil tinted ang sasakyan. I saw Lisa's squad and my friend's in the line and I think the march will start in any minute. Maging na ang mga bisita at mga ninong at ninang namin ay nasa labas na din .
But the person I want to see wasn't there kaya naman umiwas na ako agad ng tingin doon.
"Jennie sweetie , maiwan ka na namin ng Daddy. We will wait for you in the center of the red carpet sweetie. This is your day. Were so happy and proud of you. " sambit sa akin ni Mommy at hinalikan ako nito sa pisngi bago tuluyang lumabas kasama ni Daddy .
Ang nakagawiang maglalakad ako papuntang altar kasama ang mga magulang ko ay hindi na nasunod dahil gusto nilang makita akong maglakad mag-isa and they were accompany me when two meters away to Lisa.
Then all of the things happened to us in the passed five years flash in my mind. From our first sex during my parents anniversary in my room hanggang sa naulit na ng naulit. Ang pagkakaroon nito ng girlfriend , ang pag-alis ko ng Seoul papuntang New Zealand kasama ang mga magulang ko para kalimutan ang nararamdaman ko para sa kanya , ang pagsabi sa akin ni Jisoo unnie kung ano ang nangyayari kay Lisa those passed few years , ang pagbabalik ko ng Seoul na sinundan ko siya sa bar and ended fucking each other in her unit , the feelings for her that never been disappeared , those trials being in a relationship pero siya pa rin ang tinitibok ng puso ko , ang pagsuko ko sa nararamdaman ko sa kanya at ang pangalawang pagkakataon ng relasyon namin ni Kai but he just cheated on me , the Paris time , ang pagbubuntis ko , ang balak ko sanang pag-alis ko ng bansa , ang aksidente na nauwi sa pagkakaaminan na siyang dahilan ng pag-iibigan namin simula pa pala noong mga kabataan namin.
Destiny is really playing with us and it's game is kinda shit. Dapat marunong kang makipaglaro dito cause you didn't even know na ang mahal mo pala ay malapit lang sayo . Hindi mo lang napapansin dahil iba ang binibigyan mo ng pansin. Huwag ka ding puro akala dahil hindi iyon maganda.
Nabalik ako sa reyalidad ng biglang tumunog ang wedding march . Our wedding is finally start. Nakita ko namang papunta sa kinaroroonan ko si Veronica. She's also wearing an earpiece and a dress na akma sa kulay ng motif ng kasal.
Ibinaba ko naman ang bintana ng sasakyan para makita ako nito .
"Hi Jennie. You looks so beautiful. Hindi na ako magtataka kung bakit whipped na whipped sayo si Lisa. " saad nito na ikinangiti ko. Totoo nga iyon. Cause the design in my wedding gown is not totally that I planned.
"Pasok ka muna." Sambit ko sa kanya dahil nakayuko lang ito sa bintana. Binuksan naman nito iyon at pumasok sa sasakyan kasama ko.
I couldn't believe that she doesn't want to reveal my back in this gown kaya naman ang dating plano na hanggang sa may hips line ko ang backless ng damit ko ay hindi nasunod. Nagtampo ito at hindi ako kinakausap nung araw na sinusukatan kami kaya naman pina-adjust ko ang backless ng gown sa may waist line ko. She's kinda possessive kahit na magkakaanak na nga kami.
"We will be going out in a minute so prepare your self Mrs. Manoban. Congratulations". Sambit nito sa akin.
" Thankyou Vi." Sagot ko sa kanya. Nakakatawa lang dahil pinagselosan ko siya noon .
Hanggang sa makita na naming wala na ngang natira sa may labas ng pintuan ng simbahan and it indicates that I'm going to in. Bumaba naman ng sasakyan si Vi at inilahad nito ang kamay nito sa akin na agad ko namang tinanggap .
"See you later Mrs. Manoban. " saad nito sa akin matapos ako nitong maalalayan sa tapat ng malaking pinto ng simbahan. Ang ilang mga staff din ni Veronica ay inaayos ang dulo ng suot kong gown . Nakaalis na din ang sinakyan ko at mukhang nagpark iyon.
When everything's okay. She hold her earpiece and it makes me more nervous.
"The bride is ready open the door after 15seconds".
I shut my eyes closed at humigpit ng hawak sa bulaklak na daisy na hawak hawak ko until the song Best Part by H.E.R played but using a piano and violin.
Then I heard the door opens and that also makes my eyes open too and directly saw the one I was looking earlier in the end of the aisle looking at me. I saw her wiped her cheeks when I started walking towards her and put a smile in my face.
Lisa's POV
My heartbeat skip for a moment when the door finally opened and it reveals her. She's wearing her long back less gown holding a daisy flower in her hand. She's looking at me and I can't help myself tears up. Agad ko namang pinunasan iyon at lalong tumingin sa kanya. She's here. She's finally walking towards me. My wife is here.
" She's so beautiful." I murmured to myself while looking at her.
Ramdam ko naman ang tapik ng dalawa kong kaibigan na sina Jisoo unnie at Seulgi na nasa tabi ko. Nasa kabilang side naman sina Irene at Chaeng and I know they also crying dahil nakakarinig ako ng pagsinghot.
Then suddenly the words of the middle old man tells me back in Paris.
Flashback in Paris , France
It's almost 15 minutes when me and Mr. J roaming around Paris for finding a daisy flower vendor or store.
I am looking at the window when my eyes finally caught a store selling the flower we've been looking for.
"Mr.J stop the car. I saw a store back there. " saad ko sa kanya na agad naman nitong inihinto ang sasakyan at binalikan namin ang store na sinasabi ko.
Nang makaparada ito sa tapat ng tindahan ay agad akong bumaba at pumasok sa loob.
"Bonjour Sir." Bati ko sa isang hindi masyadong katandaan na lalaki.
"Bonjour young lady. " bati nito sa akin pabalik.
"We've been looking for this flower's for almost 15 minutes sir and I'm glad that your selling this kind of flowers." Saad ko naman sa kanya.
Ngumiti ito sa akin and he looks at me directly in my eyes. It kinda weird pero hindi ko na lang pinansin.
"People are rare to buy my flowers and you are the first one for today whose going to buy." Saad nito sa akin at kumuha ng bulaklak at inumpisahang i-ayos sa bouquet form.
"I think your going to give it your love ones young lady because according to you you've been looking for it for almost fifteen minutes. I can see in your eyes that you love that person too much. But you can't tell her your feelings cause you are afraid I am right ?" .
I was literally shocked for what he said. How did he know ? Wala akong maisagot sa sinabi nito dahil sa gulat .
"Here. It's free young lady. " iniabot nito ang bulaklak sa akin. Gulat na kinuha ko naman ito. Until I heard someone enters the shop too.
"Ms. Manoban we have to go back to your hotel suite now. " rinig kong sambit ni Mr. J
"Okay." Sambit ko sa kanya at umalis na ito . Mas lalo akong nagulat sa sunod na sinabi nito .
"Congratulations in advanced young lady. And there will be a blessing coming in your way. Take care of them both and to her. " ngumiti ito sa akin bago ako tuluyang iniwang mag-isa sa loob ng shop at pumasok ito sa isang pintuan.
End of flashback
So that's what he's telling to me. Now it makes sense and he's so genius with that. He's congratulating me cause now we are going to married and the blessing he's telling me back then was our baby na ipinagbubuntis nito.
When she is two meters away from me lumapit sa kanya ang mga magulang nito para sumabay sa kanya sa paglalakad. Everyone is looking at her but we are looking at each other's eye .
Nang malapit na sila sa kinaroroonan ko ay sinalubong si Jennie kasama ng mga magulang nito. Humalik ako sa pisngi ni Tita at nagmano , maging kay Tito ay yumakap ako at nagmano sa kanya.
"Take care of our door Lisa iha. As long as your child soon." Sambit sa akin ni Tita and I just smiled . "Opo Tita. Maaasahan niyo po ako."
Then someone cleared his throat at humarap ako kay Tito. He's now looking at me intensely. I gulped because of his expression.
"Alam mo na ang mangyayari kapag may nangyaring hindi maganda ang anak ko at magiging apo ko na ikaw ang dahilan. I will get them both and bring back to us. Got it. "
"Yes Sir and I won't make that happened. Mahal ko po ang anak niyo at ang magiging anak namin kaya wala po kayong dapat ipag-alala."
Tinignan ko naman si Jennie na ngayon ay mukhang natatawa sa nangyayari .
"I'll kill you with my own hands young lady. " saad nito sa akin.
"Dad please stop." Pang-aawat sa kanya ni Jennie.
"Okay , I'm sorry. Take care of our daughter Manoban." Saad nito sa akin at iniabot sa akin ang kamay ni Jennie.
Agad ko namang tinanggap iyon at may tila kuryente na dumaloy sa katawan ko ng mahawakan ko ang kamay nito . Nanginginig pa ako ng mailagay ko na sa braso ko ang kamay nito.
Umalis na din ang mga magulang nito at kaming dalawa na lang ang naiwan .
"Your shaking honey. Are you okay ?". nag-aalalang tanong nito sa akin.
"I'm fine . I'm just nervous right now . Your so beautiful as always. " saad ko dito and I saw her smiled kahit na may takip ito sa mukha nito.
"Thankyou and you too honey." sagot naman nito sa akin.
"Let's go ? I can't wait to finally say I do my Mrs. Manoban. " I said to her and we both faced the altar at inalalayan siyang makaakyat sa platform na kinaroroonan ng upuan namin. We smiled to each other before facing the priest in front of us.
I can't wait and I'm so excited.