Ep.67
_ឡានរបស់ Jimin ត្រូវក្រឡាប់បួនប្រាំត្រឡប់បណ្ដាលអោយអ្នកដែលនៅខាងក្នុងឡានទាំងពីររូប រងរបួសមិនស្ទើរតែជាសំណាងឬក៏ជារឿងចៃដន្យដែលឡានរបស់ពួកគេក្រឡាប់ប៉ុន្មានជុំក៏ទៅទើរនៅ លើថ្មដែលលយចេញមកពីដីភ្នំបិទបាំងឬគ្របដណ្ដប់ដោយដើមឈើធំប៉ុន្តែពេលដែលឡានវាបញ្ឈប់សកម្មភាពក្រឡាប់ហើយអ្នកដែលនៅក្នុងឡានក៏ សន្លប់បាត់បង់ស្មារតីអស់ដោយម្នាក់ៗសុទ្ធមានរបួសធ្ងន់នៅលើខ្លួនទាំងពីរមិនថា ដៃ ជើង រាងកាយ មុខ មាត់គឺរងប៉ះពាល់ទៅដោយអំបែងនៃកញ្ចក់ឡាន ដែលបែកមកខ្ទាតត្រូវពួកគេនោះ។
<SCENE>
_Kris កាលបើឃើញឡានរបស់ Jimin ក្រឡាប់ទៅតាមជម្រាលភ្នំបែបនេះហើយនាយក៏រហ័សចុះពី លើឡានសម្លឹងមើលទៅឡានដែលកំពុងតែទើរនៅ លើថ្មលយរបេះៗនោះទាំងភាពស្រឡាំងកាំងនឹងដូចត្រូវគេយកដុំថ្មមកគប់កណ្ដាលមុខអោយដឹងខ្លួនឡើង វិញអញ្ចឹងថាគេកំពុងតែសម្លាប់មនុស្សហើយសម្លាប់ មនុស្សដែលគេស្រលាញ់ទៀតផង
«ចៅហ្វាយ...ធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅ?»Sasuki ចុះពីលើឡានតាមអ្នកជាចៅហ្វាយហើយចោទសួរគេទាំងភ័យខ្លាច
«Tae...Tae របស់យើង»Kris លុតជង្គង់ចុះនៅ លើផ្លូវហើយសម្លឹងមើលឡានដែលប្រេះបែក ដោយសារការប៉ះទង្គិចនោះទាំងកើតអារម្មណ៍ស្ដាយ ក្រោយ
«ពួកយើងគួរតែរត់គេចទៅចៅហ្វាយព្រោះពួកយើងគឺជាដើមហេតុធ្វើអោយឡានពួកវាក្រឡាប់»ដោយដឹងថាមិនស្រួល Sasuki ក៏រហ័សបញ្ចុះបញ្ចូលអ្នក ជាចៅហ្វាយអោយរត់គេច
«ទេ...Tae របស់យើងនៅក្នុងនោះ យើងនឹងទៅជួយគេ»Kris គ្រវីក្បាលតតាត់ហើយបម្រុងនឹងលោតចុះទៅតាមជម្រាលភ្នំតែកូនចៅប៉ុន្មាននាក់ ទៀតរួមទាំង Sasuki ចូលទៅចាប់នាយជាប់
«ចៅហ្វាយឈប់តាមគេទៅបានទេ ពេលនេះសង្ស័យតែស្លាប់ហើយក៏មិនដឹង»Sasuki
«គេមិនស្លាប់ទេ..លែងយើងទៅ យើងទៅជួយ Tae»នាយស្រែកចេចចាកចង់ចុះទៅជួយស្រោច ស្រង់ Tae របស់គេមកវិញប៉ុន្តែគេធ្វើអីកើតបើក្នុងខ្លួនមិនសម្បីតែមានកម្លាំងរើបម្រាស់ចេញពីរង្វង់ដៃកូនចៅផង
«ខ្ញុំថាយើងទៅវិញទៅបើប៉ូលីសមកទាន់យើងច្បាស់ ជាចូលគុកទាំងអស់គ្នាហើយ»Sasuki ស្រែកសម្លុតអ្នកជាចៅហ្វាយហើយព្យាយាមអូសគេទៅឡានប៉ុន្តែ Kris រឹងទទឹងមិនចង់ទៅតាម
«យើងមិនទៅទេ ហឹក ហឹក ដរាបណាយើងនៅរស់យើងនៅតែចង់បាន Tae មកនៅក្បែរយើង ហឹក លែងយើងទៅពួកអាចង្រៃយ៍»នៅទីបំផុតនាយក៏ ដាច់ចិត្តសម្រក់ទឹកភ្នែកចេញមកអោយកូនចៅឃើញ បញ្ជាក់ពីវិប្បដិសារីរបស់នាយដែលខ្លួននាយបានសាងវាឡើងដោយផ្ទាល់
«ចៅហ្វាយបានហើយ...ឈប់ចង់បានមនុស្សដែល គេមិនបានស្រលាញ់ចៅហ្វាយទៅ ចៅហ្វាយមិន ឃើញទេហេស៎គេស្មោះស្មគ្រ័ជាមួយគ្នាដល់ថ្នាក់ ហ៊ានស្លាប់ជាមួយគ្នា?? ឈប់បំផ្លាញខ្លួនឯងដោយ សារគេទៅចៅហ្វាយ»ពេលដែលឃើញចៅហ្វាយខ្លួនធ្លាក់ក្នុងសភាពបែបនេះហើយ Sasuki ក៏គ្មានអីនិយាយក្រៅពីលួងលោមគេដែរ
«បើគេស្រលាញ់ចៅហ្វាយមែនមិនមែនគេស្រែកក្ដែងៗដាក់មុខចៅហ្វាយថាគេជិតរៀបការជាមួយអ្នកផ្សេងទេ...ត្រូវចាំថាស្នេហាមិនអាចបង្ខំបានឡើយទោះជាចៅហ្វាយទៅយកគេបានមកវិញមែនប៉ុន្តែ ចៅហ្វាយមិនអាចទាញយកចិត្តនិងបេះដូងរបស់គេ មកបានទេព្រោះចិត្តនិងបេះដូងរបស់គេបាននៅជា មួយអ្នកផ្សេងដែលជាមនុស្សដែលគេស្រលាញ់ហើយ»ប្រយោគទាំងប៉ុន្មានដែល Sasuki និយាយចេញមកដូចយកទឹកជះកណ្ដាលមុខ Kris អោយ ស្វាងពីឆ្គួតយ៉ាងអញ្ចឹង
«ខ្ញុំស្ដាយណាស់ ស្ដាយដែលមិនអាចហាមឃាត់ចៅ ហ្វាយតាំងពីដំបូង..បើពេលនោះខ្ញុំហាមចៅហ្វាយ ម្ល៉ោះហើយពេលនេះចៅហ្វាយមិនមែនមកយំសោក បោកខ្លួនដោយសារមនុស្សដែលគេមិនដែលអោយតម្លៃចៅហ្វាយបែបនេះទេ»ប៉ុន្មានឃ្លានេះកាន់តែធ្វើ អោយបេះដូង Kris ឈឺឆៀបៗដូចមានគេយកកាំបិត មកឆ្កៀលយ៉ាងអញ្ចឹង
«ពួកយើងទៅវិញទៅអោយគ្រប់យ៉ាងវាចប់ត្រឹមនេះចុះ»Sasuki លួងលោមអ្នកជាចៅហ្វាយហើយលើកគេអោយឡើងឈរត្រង់ខ្លួនមុននឹងគ្រាគេដើរ ទៅឡានតែ...
ផាំង ផាំង«សម្លេងស្នូរកាំភ្លើងបានលាន់ឡើងផ្អើលអស់សត្វស្លាប គ្រាប់សំណរពីរគ្រាប់ចេញមកពីលើអាកាសក៏ហោះលឿនស្លេវមកចាក់ទម្លុះស្មារួមទាំងចង្កេះខាងស្ដាំរបស់ Kris បណ្ដាលអោយនាយដួលព្រូសទៅលើដី»
_Sasuki រួមទាំងកូនចៅផ្សេងទៀតបើកភ្នែកធំៗក្រោយពេលដែលឃើញចៅហ្វាយខ្លួនរងរបួសពួក គេក៏ងាកទៅរកប្រភពសម្លេងនៃគ្រាប់កាំភ្លើងក៏ឃើញឧទ្ធមាគចក្រខ្នាតតូចមួយគ្រឿងកំពុងហោះឆ្វែលភ្នំហើយបើតាមពួកគេស្មាននោះគ្មាននរណាក្រៅពីកូន ចៅរបស់ Jimin ទេ
«វីវរហើយ!! ពួកវាមកដល់ហើយ...ឆាប់ឡើងឡានអោយលឿនឡើង»Sasuki ស្រវេស្រវាបើកទ្វារឡានមុននឹងរុញចៅហ្វាយខ្លួនចូលទៅខាងក្នុងឡានឯខ្លួនបម្រុងនឹងឡើងឡានហើយតែ...
ផាំង«មួយគ្រាប់ពីផ្នែកខាងលើនៃអាកាសបានបាញ់តម្រង់មកត្រូវដើមទ្រូងខាងស្ដាំរបស់នាយធ្វើអោយគេដួលខ្ពោកទៅលើដីភ្លាមៗទាំងឈាមក្រហមច្រាលចាប់ផ្ដើមហូរមកច្រោកៗ»
«លោកបង»កូនចៅឯទៀតពេលដែលឃើញលោក បងរបស់ខ្លួនត្រូវគ្រាប់បែបនេះក៏រហ័សចូលទៅជួយគ្រាគេឡើងមុននឹងដកកាំភ្លើងដែលសៀតនឹងចង្កេះពួកគេលើកតម្រង់ទៅកាន់ឧទ្ធមាគចក្រនោះ
_នៅពេលនេះសម្លេងស្នូរកាំភ្លើងបាញ់ទៅបាញ់មករវាងកូនចៅ Kris និង Jimin ក៏បន្លឺឡើងផ្អើលអស់ឋានទាំងបីបណ្ដាលអោយសត្វព្រៃរួមទាំងសត្វស្លាបរួ សរាន់បណ្ដើរគ្នារត់ចូលទៅលាក់ខ្លួនពួនអាត្មានៅក្នុងរូងរៀងៗខ្លួនដោយសារខ្លាចសម្លេងនៃការបាញ់នោះ
វ៉េវ វ៉េវ«សម្លេងសុីរ៉ែននៃឡានប៉ូលីសបានបន្លឺឡើងមួយតង់ទៀតបង្កអោយកូនចៅ Kris ដែលកំពុងសកម្មក្នុងការបាញ់គ្នាតតាំងនឹងកូនចៅ Jimin ដែល នៅលើឧទ្ធមាគចក្រនោះបង្អាក់សកម្មភាពងាកទៅ មើលប្រភពសម្លេងក៏ឃើញឡានប៉ូលីសចំនួនប្រាំ មួយគ្រឿងមកឈប់សំចតពីក្រោយឡានពួកគេ»
«ឆាប់នាំគ្នាដាក់អាវុធចុះភ្លាម»លោកអធិការដែលជាអ្នកទទួលប្រចាំការនៅតំបន់នេះក៏ស្រែកបញ្ជាទៅកូន ចៅនាយ Kris ទាំងសម្លេងរឹងកំព្រឹសដោយមិនភ្លេចលើកដៃជាសញ្ញាអោយកូនចៅខ្លួនលើកកាំភ្លើងឡើងតម្រង់ទៅជនល្មើស
«ងាយពេកទេដឹង»កូនចៅ Kris ម្នាក់ក្នុងចំណោមកូនចៅទាំងអស់បានបន្លឺសម្លេងឡើងហើយក៏បង្វែរកាណុងកាំភ្លើងខ្លីតម្រង់ទៅក្រុមប៉ូលីសនោះ
«អោយយើងចាប់តាមសម្រួលឬក៏ចង់ឈឺខ្លួន?» លោកអធិការ
«ដេកស្រមៃទៅ»គេញញឹមចុងមាត់មុននឹងលើក ដៃជាសញ្ញាអោយគ្នាវាបាញ់តទល់ជាមួយប៉ូលីសតែជាអកុសលអីកាំភ្លើងពួកវាសុទ្ធតែអស់គ្រាប់ដោយ សារតែពួកវាចំណាយទៅលើការបាញ់តតាំងជាមួយក្រុម Ethan
«ពួកឯងចូលចាប់វា»ពេលដែលដឹងថាជនល្មើសអស់គ្រាប់ដាក់លោកអធិការស្រែកបញ្ជាក្រុមប៉ូលីសមួយ ក្រុមអោយចូលទៅចាប់ពួកគេដាក់ខ្នោះភ្លាមៗរួមទាំង Kris និង Sasuki ដែលរងរបួសផងដែរនោះ
«ហើយពួកឯងទៅវាស់វែងកន្លែងកើតហេតុហើយដើរល្បាតមើលថាមានអ្នករបួសទៀតឬអត់»ចំណែកឯប៉ូលីសមួយក្រុមទៀតក៏ត្រូវលោកអធិការបញ្ជាអោយទៅដើរពិនិត្យមើលគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ
_កូនចៅរបស់ Kris រួមទាំងនាយផ្ទាល់ក៏ត្រូវក្រុមប៉ូលីសចាប់ក្រៀកដាក់ខ្នោះនាំខ្លួនគេចូលទៅខាងក្នុងឡានប៉ូលីសក្រោមការសើចចម្អកពីក្រុម Ethan ដែលឈរមើលពីភាពបរាជ័របស់សត្រូវចៅហ្វាយខ្លួន នៅលើអាកាស
<SCENE>
_Ethan ឈរសម្លឹងមើលក្រុមប៉ូលីសដែលចាប់ខ្លួនក្រុមរបស់ Kris ទាំងស្នាមញញឹមចុងមាត់មុននឹងនឹក ឃើញដល់ចៅហ្វាយរបស់ខ្លួនដែលជាប់គាំងក្នុងឡានដែលកំពុងបញ្ឈរជើងកង់ទាំងបួនឡើងលើនោះ
«ឯងបន្ទាបឧទ្ធមាគចក្រចុះបន្តិចទៀតយើងចុះទៅជួយចៅហ្វាយនិងអ្នកប្រុស»Ethan ស្រែកបញ្ជាអ្នក បើកឧទ្ធមាគចក្រនោះដោយត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចក្នុងការចុះទៅជួយចៅហ្វាយ
_ឧទ្ធមាគចក្រខ្នាតតូចរបស់គ្រួសារត្រកូល Park ក៏ បានបន្ទាបខ្លួនចុះបន្តិចក្បែរថ្មលយនៃភ្នំមុននឹងទម្លាក់ជណ្ដើរខ្សែចុះដើម្បីអោយ Ethan និងកូនចៅគេ ម្នាក់ទៀតងាយស្រួលចុះទៅ
_Ethan និងកូនចៅម្នាក់ទៀតនាំខ្លួនចុះទៅតាមជណ្ដើរខ្សែដែលកំពុងយោលយោគទៅតាមកម្លាំង នៃខ្យល់អាកាសនោះពីមួយកាំទៅមួយកាំរហូតដល់ជើងទាំងគូរបស់ពួកគេប៉ះនឹងថ្មលយចេញពីភ្នំនោះទើបពួកនាយរហ័សទៅរកឡានដែលរលត់ ម៉ាសុីនអស់នោះ
«ចៅហ្វាយ...អ្នកប្រុសតូច»Ethan ស្រែកឡើងហើយក៏បន្ទាបខ្លួនបន្តិចសម្លឹងមើលចៅហ្វាយរបស់ខ្លួនទាំងពីរដែលសន្លប់ស្ដូកស្ដឹងក្នុងឡានទាំងពីរនោះ
«ឯងជួយយកអ្នកប្រុសតូចចេញឯយើងជួយយកចៅ ហ្វាយចេញ»Ethan ស្រែកបញ្ជាកូនចៅដែលឈរក្រោយខ្លួននោះមុននឹងដើរវាងឡានទៅរកកន្លែងដែលចៅហ្វាយខ្លួនអង្គុយហើយយកកូនដុំថ្មវាយបំ បែកកញ្ចក់ខាងរបស់ Jimin អោយបែកអស់ហើយចុចបើក Lock ឡានហើយក៏ទាញទ្វារឡានបើកមក
«ពុទ្ធោ!! ចៅហ្វាយ»Ethan សឹងតែដួលសន្លប់ពេលដែលឃើញរាងកាយចៅហ្វាយរបស់ខ្លួនស្រោចស្រប់ទៅដោយឈាមក្រហមច្រាលមុននឹង បណ្ដេញអារម្មណ៍តក់ស្លុតចេញពីខ្លួនហើយជួយទាញរាងកាយចៅហ្វាយគេចេញពីឡានអោយបានលឿនមុនពេលដែលឡានវាកាន់តែកើនកម្ដៅហើយផ្ទុះឡើង
_នៅពេលដែលពួកគេទាញយករាងកាយគូស្នេហ៍មួយគូនោះចេញបានហើយម្នាក់ៗក៏ដើរទៅជិតជណ្ដើរខ្សែនៃឧទ្ធមាគចក្រវិញ
«ឯងនាំចៅហ្វាយឡើងទៅមុនយើងទៅហើយចាំយើងនាំអ្នកប្រុសតូចឡើងទៅតាមក្រោយ»Ethan ប្រគល់ចៅហ្វាយខ្លួនអោយកូនចៅគេគ្រប់គ្រឯខ្លួនក៏ ទទួលយករាងកាយ Tae មកអោបជាប់ខ្លួន
_កូនចៅរបស់ Ethan ក៏លើក Jimin ដាក់លើស្មាមាំរបស់គេហើយប្រើដៃម្ខាងទប់ជណ្ដើរខ្សែឡើងទៅមួយៗត្បិតតែគេមាឌធំតែក៏មិនអាចទ្រាំទ្រនឹងទម្ងន់របស់ Jimin បានដែរទម្រាំតែឡើងដល់ខាងលើឧទ្ធមាគចក្រគេសឹងតែធ្លាក់អណ្ដាតដល់ចុងជើងទៅហើយ
_ឯ Ethan ពេលដែលអ្នកមុននេះឡើងទៅផុតគេក៏ លើករាងតូចមកដាក់លើស្មាខ្លួនដូចដែលកូនចៅខ្លួនលី Jimin ឡើងមុននេះអញ្ចឹងមុននឹងដាក់ជើងជាន់នឹងជណ្ដើរដែលទន់ល្វិកល្វក់នោះទាំងញ័រជើងតតាត់
«ចាំទទួលផងវើយ»Ethan ងើយមុខឡើងស្រែក បញ្ជាកូនចៅខ្លួនដែលអង្គុយអើតមើលមកគេនោះក្រោយពេលដែលទទួលបានសញ្ញា Okay ពីអ្នកខាងលើហើយខ្លួនក៏ខំប្រមូលកម្លាំងចូលខ្លួនហើយនាំយករាងកាយតូចស្ដើងរបស់ Tae ឡើងទៅខាងលើ មួយៗរហូតដល់គោលដៅទើបអោយកូនចៅគេជួយយក Tae ចេញពីស្មាខ្លួន
«ពួកយើងគ្មានពេលច្រើនទេ..ឆាប់ធ្វើដំណើរត្រឡ ប់ទៅសេអ៊ូលវិញអោយលឿនតាមដែលអាចធ្វើបាន ព្រោះចៅហ្វាយនិងអ្នកប្រុសតូចកាន់តែមិនស្រួលហើយ»Ethan បញ្ជាអ្នកបើកឧទ្ធមាគចក្រអោយចេញដំណើរឆ្ពោះទៅគោលដៅដែលបានដៅទុកអោយលឿនតាមដែលអាចធ្វើបានដោយមិនភ្លេចសម្លឹងមើល Jimin និង Tae ដែលសន្លប់គ្មានដឹងខ្យល់ស្អីនោះ
_ចំណែកឯក្រុមប៉ូលីសដែល Ethan បានប្ដឹងអោយ មកចាប់ខ្លួនជនល្មើសនោះក៏បាននាំយកក្រុមកូនចៅ របស់ Kris ទៅប៉ុស្តិ៍ប៉ូលីសដោយទុកអោយប៉ូលីស ចំនួនប្រាំនាក់នៅពិនិត្យវាស់វែងនឹងដើរល្បាតអោយគ្រប់ជ្រុងជ្រោយដើម្បីអោយប្រាកដថាមិនមានសល់អ្នកណានៅម្ដុំភ្នំនេះឡើយ។
____________
_ពេលវេលាចេះតែរំកិលទៅមុខរហូតដល់រយៈពេលវាឆ្លងផុតអស់ទៅជិត1ម៉ោងទើបក្រុមកូនចៅ Ethan បាននាំយករាងកាយចៅហ្វាយនិងអ្នកប្រុសតូចខ្លួនមកដល់មន្ទីរពេទ្យដោយឡានស្ព័រផ្ទាល់ខ្លួនក្រោយពីពួកគេចុះពីឧទ្ធមាគចក្រហើយភ្លាមៗ
~Hospital~
_ពេលដែលមកដល់មន្ទីរពេទ្យភ្លាមក្រុមគ្រូពេទ្យនាំ គ្នាយកគ្រែរុញចំនួនពីរមកដាក់អ្នកទាំងពីរដែលកំពុង តែរងរបួសធ្ងន់រៀងៗខ្លួននោះ។ គ្រែរុញរបស់ Jimin និង Tae ក៏ត្រូវក្រុមគ្រូពេទ្យជាច្រើនសង្វាតរុញទន្ទឹមគ្នាសម្ដៅចូលក្នុងបន្ទប់សង្រ្គោះបន្ទាន់ក្រោម ការងឿងឆ្ងល់របស់មនុស្សគ្រប់គ្នាដែលនៅទីនោះ
«ព្រះអើយ!! សុំជួយអោយអ្នកប្រុសតូចនិងចៅហ្វា យបានរួចផុតពីគ្រោះថ្នាក់ផងទៅចុះណា»ក្រោយ ពេលដែលចៅហ្វាយនិងអ្នកប្រុសតូចខ្លួនត្រូវពេទ្យរុញចូល Emergency room អស់ហើយ Ethan ក៏លើកដៃបន់ដល់ព្រះអោយជួយតាមថែ រក្សា Jimin និង Tae
គ្រីង គ្រីង«សម្លេងទូរសព្ទ័រោទិ៍ក៏បានកាត់ផ្ដាច់គំនិត របស់ Ethan ពាំនាំយកអារម្មណ៍របស់គេអោយទៅចាប់ផ្ដោតលើទូរសព្ទ័គេនោះ»
_នាយលូកដៃចូលហោប៉ៅទាញទូរសព្ទ័ចេញមក មុននឹងចុចទទួលភ្លាមៗដោយមិនអោយរងចាំយូរ
«ហាឡូ...Ethan និយាយ»Ethan យកទូរសព្ទ័មកផ្អឹបនឹងត្រចៀកហើយឆ្លងឆ្លើយទៅកាន់ខ្សែម្ខាងទៀត ដោយសម្លេងគួរសម
«សួស្ដីខ្ញុំជាអិធការនៃតំបន់ភ្នំនៅក្បែរជាយក្រុងសេ អ៊ូល»ខ្សែម្ខាងទៀក៏ឆ្លើយតបដោយមិនភ្លេចណែនាំខ្លួនអោយ Ethan ដឹងលឺ
«អូ៎...សួស្ដីលោកអធិការ!! យ៉ាងម៉េចទៅហើយរឿង នៅទីនេះ»Ethan
«ក៏រៀបចំរៀបរយហើយពួកខ្ញុំបានអោយពួកគេនៅ ក្នុងឃុំបណ្ដោះអាសន្នទាល់តែស្អែកបានក្រុមប៉ូលីស បានសួរចម្លើយព្រោះមានជនល្មើសពីរនាក់រងរបួសដូច្នេះខាងយើងមិនទាន់អាចសួរនាំគេបានពេលនេះទេ»លោកអធិការ
«មិនអីទេលោកខ្ញុំបានបញ្ជូនកូនចៅរបស់ខ្ញុំអោយទៅ ដោះស្រាយហើយបើមានអីធំដុំចាំនាំសារតាមកូនចៅ របស់ខ្ញុំមក»Ethan
«បាទលោក...ខ្ញុំខលទៅនេះគ្រាន់តែចង់ផ្ដល់ដំណឹងខ្លះអោយលោកបានជ្រាបមិនអោយមានការបារម្ភខ្លាចថាជនល្មើសរត់គេចខ្លួន»លោកអធិការ
«បាទអរគុណលោកអធិការហើយដែលបានសហ ការជាមួយខ្ញុំ»នាយពោលពាក្យអរគុណឡើងទាំងស្នាមញញឹមក្រោយពីពេលដឹងដំណឹងថាជនល្មើស ទាំងអស់គ្មាននរណារួចខ្លួនមួយ
«មិនអីទេលោកនេះជាតួនាទីខាងខ្ញុំស្រាប់ហើយ»
«បាទ...អញ្ចឹងប៉ុណ្ណឹងសិនបានហើយណាលោកអធិការ»Ethan
«បាទជំរាបលា»គ្រាន់តែខាងនោះបញ្ចប់ប្រយោគភ្លាម Ethan ក៏ដាក់ទូរសព្ទ័ចុះភ្លាមៗផ្ដាច់ការសន្ទាន
រវាងគេនិងលោកអធិការខាងនោះ
«Kris Haruki នៅចុងបញ្ចប់ឯងនៅតែចាញ់ចៅ ហ្វាយយើងដដែល»Ethan បន្លឺឡើងទាំងញញឹមចុងមាត់ក្រោយពីខ្លួនបានយកជ័យជំនះអោយចៅ ហ្វាយខ្លួនរួចរាល់..ជាការពិតណាស់រឿងប៉ូលីស ដែលទៅតាមចាប់ខ្លួនក្រុមរបស់ Kris នោះគឺ Ethan ជាអ្នករៀបចំឡើងទាំងអស់គ្រាន់តែចៅហ្វា យខ្លួនខលមកប្រាប់ថាមានគ្រោះថ្នាក់ប៉ឹបនាយក៏រហ័ សទាក់ទងទៅប្ដឹងប៉ូលីសដែលនៅគាំពាថែរក្សាសុវត្ថិ ភាពនៅតំបន់ក្បែរភ្នំនោះអោយសហការជាមួយខាងខ្លួនហើយចុះទៅចាប់ក្រុមរបស់ Kris ដែលកំពុងតែ ប្រហើនប្រឡែងលេងនឹងភ្លើង...
«ចៅហ្វាយកុំកើតអីអោយសោះណា..ខ្ញុំបានយកវាទៅញាត់គុកហើយចៅហ្វាយនិងអ្នកប្រុសតូចមិនត្រូវកើតអីទេណា»ស្នាមញញឹមប្រៀបដូចជាទេវបុត្រក៏លេចឡើងអោយឃើញយ៉ាងច្បាស់នៅលើផ្ទៃមុខ សង្ហាររបស់ Ethan បញ្ជាក់ពីភាពជោគជ័យដែលខ្លួននាំយកអោយចៅហ្វាយខ្លួន
_2 hours later_
_រយៈពេល 2 ម៉ោងបានកន្លងផុតបាត់ទៅអ្នកដែល នៅក្នុងបន្ទប់សង្រ្គោះបន្ទាន់ទាំងពីរនោះនៅតែទទួល បានការព្យាបាលយ៉ាងសកម្មនិងដិតដល់ពីក្រុមគ្រូពេ ទ្យដែលកំពុងខ្វែងដៃខ្វែងជើងជួយសង្រ្គោះដល់ជីវិត ពួកគេដោយម្នាក់ៗមិនបន្ធូរបន្ថយដៃអីបន្តិចសោះឡើយតែអ្នកដែលនៅខាងក្រៅវិញកំពុងតែអន្ទះសារ ក្នុងចិត្តអង្គុយមិនជាប់កៅអីដោយសារតែគេរងចាំយូរពេក
«ហេតុអីក៏យូរយ៉ាងនេះ?»Ethan អើតមើលទៅក្នុងបន្ទប់សង្រ្គោះបន្ទាន់ហើយដើរទៅដើរមកឥតឈប់តែម្នាក់ឯងនៅខាងមុខនោះ
«Ethan»សម្លេងសម្រែកបានហៅដល់ស្មារតី នាយកម្លោះអោយងាកទៅមើលប្រភពសម្លេងភ្លាមៗ
«លោក Yoongi អ្នកនាង Ken»គេក៏ភ្ញាក់ផ្អើលមិនស្ទើរដែរពេលនេះ Yoongi និង Kendy បង្ហាញ ខ្លួននៅចំពោះមុខគេបែបនេះ
«Jimin និងTae យ៉ាងម៉េចហើយ?»មកដល់មិន ទាន់ Yoongi ក៏ហាស្ដីសួរពីស្ថានភាពរបស់ Jimin និង Tae ភ្លាមតែម្ដង
«គឺមិនទាន់ដឹងទេព្រោះនៅក្នុងបន្ទប់សង្រ្គោះបន្ទាន់យូរហើយមិនទាន់មានពេទ្យណាចេញមកផ្ដល់ដំណឹ ងអោយដឹងសោះ»Ethan
«ពុទ្ធោអើយ!!! ហើយមានរឿងដល់ថ្នាក់នេះម៉េចមិនខលប្រាប់យើងហាស៎? នេះកុំតែឃើញព័ត៌មានមុន នេះទេកុំអីក៏យើងមិនដឹងដែរថាពួកគេជួបរឿងបែប នេះ» Yoongi ស្ដីបន្ទោសអោយនាយជាកូនចៅ របស់សម្លាញ់ខ្លួនផាំងៗដែលមិនព្រមផ្ដល់ដំណឹងដ៏ សែនសំខាន់អោយគេដឹង
«សុំទោសលោក..ខ្ញុំស្លន់ស្លោរពេកភ្លេចនឹងគិតខល ទៅប្រាប់លោក»Ethan
«ហើយចុះអ្នកមីងដឹងទេ?»Kendy ចោទសួរទៅ កាន់ Ethan ដែលឃ្លាថា"មីង"នាងចង់សម្ដៅដល់ម៉ាក់ Jimin
«ប្រហែលជាមិនទាន់ដឹងទេបើគាត់ដឹងគាត់នឹងខល មកខ្ញុំហើយ»Ethan
«ស្អី? ព័ត៌មានល្បីរន្ទឺថ្នាក់នេះហើយគាត់មិនទាន់ដឹងថាកូនរបស់គាត់កើតអីទៀតឬ?»Yoongi
«គាត់មិនដឹងក៏ល្អព្រោះគាត់ចាស់ហើយបើគាត់ដឹង រឿងបែបនេះវាអាចប៉ះពាល់ដល់ផ្លូវអារម្មណ៍គាត់ណា ស្រ្តេសរឿងការងារនៅទីនោះណាស្លុតចិត្តនឹងរឿងកូនខ្លួនឯង....យ៉ាងណាៗចាំដឹងពីអាការៈរបស់ពួក គាត់ទាំងពីរចាំខ្ញុំខលទៅប្រាប់គាត់តែម្ដងថាមានរឿងអីកើតឡើងចំពោះចៅហ្វាយនិងអ្នកប្រុសតូច» Ethan
«Ethan និយាយត្រូវបើគាត់មិនដឹងក៏កាន់តែល្អកុំអោយគាត់មានការតក់ស្លុតចិត្តខ្លាំងជាងនេះ»Ken dy យល់ស្របនឹងគំនិតរបស់ Ethan ហើយងាក ទៅចរចានឹងអនាគតប្ដីខ្លួន
«ហឹម»Yoongi ដកដង្ហើមធំហើយដើរទៅអង្គុយលើកៅអីដែលគេដាក់អោយសាច់ញាតិអ្នកជម្ងឺអង្គុយរងចាំនៅខាងមុខនោះ
_មួយសន្ទុះធំក្រោយមកទ្វារនៃបន្ទប់សង្រ្គោះបន្ទាន់បានរបើកឡើងបណ្ដាលអោយអ្នកទាំងបីដែលមាន ចិត្តអន្ទះសាររងចាំដំណឹងពីគ្រូពេទ្យនោះរហ័សងើប ឈរឡើងហើយដើរទៅរកគ្រូពេទ្យដែលទើបតែ ដើរចេញពីបន្ទប់សង្រ្គោះបន្ទាន់មុននេះ
«លោកគ្រូពេទ្យ!! ចៅហ្វាយនិងអ្នកប្រុសរបស់ខ្ញុំយ៉ាងម៉េចហើយ»Ethan
«លោក Park បានរួចផុតពីគ្រោះថ្នាក់ហើយប៉ុន្តែជើងស្ដាំរបស់គាត់ប្រេះឆ្អឹងដោយសារតែទទួលរងការសង្កត់ខ្លាំងពេកអញ្ចឹងគាត់អាចនឹងដើរមិនបានមួយរយៈចំណែកឯផ្នែកក្បាលក៏បែកនៅលើថ្ងាសនិងចំ ហៀងក្បាលបន្តិចតែកុំបារម្ភពួកយើងបានលាងរបួសអោយគាត់រួចរាល់ហើយនៅឡើយតែអំបែងដែល នៅជាប់ខ្លួនគាត់នោះក្រុមគ្រូពេទ្យខ្ញុំពេលនេះកំពុង តែចាត់ចែងដកនូវអំបែងចេញពីសាច់របស់គាត់ ហើយនិងលាងរបួសអោយគាត់ពេលដែលរួចរាល់ខ្ញុំនឹងបញ្ជូនគាត់ទៅសម្រាកបន្ទប់ធម្មតាវិញ»គ្រូពេទ្យម្នាក់នោះបានរ៉ាយរ៉ាប់ពីស្ថានភាពរបស់ Jimin អោយពួកគេបានដឹងលឺនៅឡើយតែ Tae ប៉ុណ្ណោះដែលគាត់មិនទាន់រៀបរាប់
«ចុះអ្នកប្រុសតូចខ្ញុំ»Ethan
«ហឹម...តាមមើលទៅអ្នកជម្ងឺម្នាក់ទៀតហាក់បីដូចជា រងរបួសធ្ងន់ធ្ងរណាស់ក្បាលគេខាងក្រោយហូរ ឈាមមិនឈប់ដោយសារការប៉ះទង្គិចត្រង់ក្បាលខ្លាំងដែលជាហេតុធ្វើអោយរាងកាយរបស់គេបាត់បង់នូវគ្រាប់ឈាមក្រហមជាច្រើនប៉ុន្តែមិនអីទេខាងយើង នឹងបន្តោកថង់ឈាមបញ្ចូលឈាមអោយអ្នកជម្ងឺវិញឯរាងកាយមើលទៅទ្រុឌទ្រោមជាងលោក Park ច្រើនគួរសមគ្រាន់តែឆ្អឹងដៃឆ្អឹងជើងរបស់គាត់មិនទទួលរងការបាក់ឬប្រេះទេប៉ុន្តែឆ្អឹងជំនីរចំនួនពីរផ្ទាំងផ្នែកខាងស្ដាំបានបាក់ហើយត្រូវការធ្វើការវះកាត់បើមិនអញ្ចឹងទេប្រពន្ធ័ផ្លូវដង្ហើមរបស់គាត់អាចនឹងមាន បញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះហើយអ្នកជម្ងឺអាចនឹងពិបាកក្នុងការដកដង្ហើមចេញចូលព្រោះតែសាច់ដុំឆ្អឹងជំនីរដំ ណើរការមិនបានល្អ»គ្រាន់តែគាត់រៀបរាប់ពីអាការៈ របស់រាងតូចចប់ភ្លាមម្នាក់ៗក៏លើកដៃខ្ទប់មាត់មិននឹក ស្មានថារាងតូចត្រូវរងរបួសខ្លាំងដល់ថ្នាក់នេះសោះ
«ចុះបើវះកាត់អាចនឹងវះកាត់នៅពេលណា?»Ethan
«គឺយប់នេះពួកយើងនឹងធ្វើការវះកាត់ជូនគាត់ព្រោះពេលនេះខាងយើងកំពុងផ្ដោតទៅលើផ្នែកក្បាលរបស់គាត់នឹងមុខរបួសផ្សេងៗដែលរងប៉ះពាល់ដោយ សារតែកញ្ចក់ចាក់ចូលទៅលើរាងកាយគាត់»
«ធ្វើយ៉ាងម៉េចក៏ធ្វើទៅយ៉ាងណាអោយតែអ្នកប្រុសតូចខ្ញុំឆ្លងផុតពីគ្រោះថ្នាក់គឺជារឿងដែលល្អបំផុតហើយ»Ethan
«អញ្ចឹងលោកសុំមកតាមខ្ញុំដើម្បីបំពេញបែបបទ ព្រមព្រៀងនៃការវះកាត់របស់គាត់»
«បាទលោក...ខ្ញុំទៅសិនហើយលោក Yoongi អ្នក នាង Kendy»ថាចប់នាយក៏ដើរទៅតាមគ្រូពេទ្យពី ក្រោយដើម្បីទៅបំពេញបែបបទព្រមព្រៀងក្នុងការ វះកាត់ដោយទុកអោយ Yoongi និង Kendy ឈរចាំនៅខាងមុខបន្ទប់សង្រ្គោះបន្ទាន់
To be continued....❤️