Fancy POV
I don't know what push me to talk to Blake. I need to. Naguguluhan ako at alam kong siya lang ang makakasagot sa'ken.
Breaktime na at sinundan ko ng tingin si Hazel na lumabas na. Narinig ko na nagpabili nalang ng snack si Blake at dito daw sila sa room. Pinauna ko na sina Sydd at Daniella sa cafeteria. Mabuti nalang at naki-ayon ang pagkakataon. I really want to talk with him.
Tumayo ako at lumapit sa kanya. "Blake.."
He looked at me. Pero emotionless ang tingin niya. "Why?"
"C-can we talk?"
"Wala tayong pag-uusapan. So please, Jewel? Don't disturb me and don't talk to me."
Masakit ang pagsabihan niya ng ganito. Feeling ko bawat salita niya, may tumutusok na matalim na bagay sa puso ko. Naiiyak ako pero pinigilan ko. I don't want to look like a mess lalo't andito kami sa room.
"Please, Blake. Kahit sandali lang? Pwede? Kahit sa rooftop sana?"
He sighed then looked at me. Frustrated. "Fine. I'll give you time. But after this, 'wag na 'wag ka ng lalapit sa'ken."
That hits me. Masakit talaga. At wala akong idea kung bakit ganito magsalita si Blake. He loves me, right?
Tumingin ako sa kanya. Diretso sa mata saka tumango. If that's what he wants. But I'll try to ask him to stay with me. I love him and I don't care about Hazel.
Naglakad nako palabas ng room. Good thing walang sign ng Hazel. So diretso nako sa hallway papunta sa gilid kung saan andon ang hagdan paakyat sa rooftop. Ramdam kong tahimik na sumusunod sa'ken si Blake. Ibang iba na siya. Ang mga mata niya..they were cold. Parang walang emosyon.
"Now, talk." Sabi nya nang makarating kami dito sa rooftop. Okay, pinaparamdam niyang ayaw niyang mag-aksaya ng oras saken. Pero mabuti na yung binigyan nya ako ng time kahit papaano.
"Blake gusto kong malaman ang dahilan mo. Bakit? Tell me. Alam na ba ni Hazel? Kaya ba iniwasan moko at nilayuan? Tinatako--"
"Stop it, Jewel. You already know the reason."
Naiyak na akong tuluyan. "Pero Blake..kung 'yun lang ang dahilan, 'yung ugali ko? Pwede ko 'yun baguhin. Pwede kong tanggalin lahat ng ugaling ayaw mo saken. Basta 'wag mo na ako iwan, Blake.."
I'm desperate. Mahal ko si Blake. Since the day I met him, nagustuhan ko na siya. I'm really inlove with him. At ngayong abot-kamay ko na siya, hindi ko alam kung paano. Hindi ko alam kung kaya kong hayaan na mawala siya saken. Mahal nya din ako..
"You're acting desperate, Jewel. No, there's another reason.."
Humihikbi ako. Nanatiling nakatingin sa kanya. "Ano 'yun? Tell me, Blake.."
"I don't love you."
Lalo akong naiyak at mariing napapikit. "You're lying.."
"No, Jewel. Accept it. That's the truth. So please? Move on!"
Napahagulhol ako. Sa tingin ba niya ganon lang kadali yun? Na kapag sinabi nyang mag-move-on ako, makaka-move-on agad ako? "No, Blake. I love you. I know you love me too. Wag na ganito, please. Masakit na..d-di ko na kaya.."
He stared at me. "I don't care." Mariing sabi niya. "If you don't mind, magte-take pa ako ng breaktime ko."
Pagkasabi niyon ay tinalikuran na niya ako at iniwan akong mag-isa dito sa rooftop. I'm desperate. I'm idiot. Anong nagawa ko para mangyari saken 'to? Dahil ba sa mga trippings ko? Edi sana trippings lang din ang ginawa saken! Hindi yung ganito na..
Totoo.
Hindi niya nga ako mahal. Ayaw nya saken. He hates me. Kitang-kita sa mukha niya 'yun. Nagmakaawa na ako pero nabalewala lang. Ang sakit sakit..
Bakit ganon? Akala ko, puso lang ang masakit pag brokenhearted ka. Bakit pati buong sistema at pagkatao ko, apektado? Ang hirap. Ang hirap tanggapin na hindi ako mahal ni Blake. Na pinaasa niya lang ako. Na..na..
T.T
Can't help to cry. Halos kapusin nako ng hininga sa pag-iyak. Napaupo ako habang nakahawak sa dibdib ko. Crying in pain. Bakit pa kasi nagmahal ako, e'di sana 'di ako nasaktan ng ganito. Bakit kasi umasa ako na totoo ang lahat? Sana nakuntento nalang ako sa pagde-day-dream ko--na kami na ni Blake, na ikakasal na kami, na magkakapamilya na kami..at lease, hindi 'yun nakakasakit. Kesa eto! Etong reality na 'to!
Ayoko na. I did my part. Kung hindi naman pala ako talaga mahal, bakit ko pa nga isisiksik ang sarili ko? Nagmumukha lang akong tanga. Hindi ganito si Fancy Jewel Abellano. Hindi ako nagpapa-api. Ako ang nang-aapi.
Pinahid ko ang luha ko at tumayo. "Tama! I realized something..."
Hindi ko na iiyakan si Blake pagkatapos nito. Last na'to. Promise.
--
Sydd POV
Naiinip na ako. Wala pa rin si wifey. Sabi nya susunod sya dito sa cafeteria. Eh ten minutes na nakakalipas.
"Where's besty na kaya?" Maarteng tanong ni Daniella. She's kind, but she's clingy. And I hate it. Masyado syang obvious na may gusto sya saken. Fvck! Ayoko nga sa kanya. Tch.
Tumayo ako. "Sunduin ko lang siya sa room. Dyan kalang." Paalala ko kay Daniella saka bumalik sa room.
One hour naman ang breaktime namin. Baka may ginawa pa si wifey kaya 'di pa nasunod. Pag-akyat ko ng hagdan, saktong nakita ko si gagong Blake na bumaba sa hagdan na papunta sa rooftop.
Napatigil ako. 'Di ko alam kung bakit kinutuban ako. Gumagana ang instinct ko. Umakyat muna ako sa rooftop. Iba talaga pakiramdam ko eh.
Pag-akyat ko dito sa rooftop, natigilan ako. My wifey is crying..and I don't know how to comfort her.
Damn. Ang gago talaga ng Blake na 'yon para paiyakin ang wifey ko. Tch. Hahamunin ko nga 'yun ng one on one na suntukan. Bakla yata eh! Nagpapaiyak ba naman ng babae.
Lalapitan ko na sana si Fancy pero bigla syang napaupo at lalong humagulgol. Napako ako sa tayo ko. Ang sakit saken na makita syang umiiyak at nasasaktan. Worst, dahil sa ibang lalaki. Kung pwede lang na burahin ko nalang ang ala-ala nya para 'di siya nasasaktan ng ganito. Kung pwede lang ilipat agad ang pagmamahal ng isang tao, e'di sana masaya kami. Dahil ako, 'di ko siya sasaktan.
Bahagya akong napaurong nang biglang sumigaw at tumayo si Fancy.
"Tama! I realized something..." Sabi nya sa sarili nya.
She realized something? Sana na-realize na nyang hindi lang si Blake ang lalaki sa mundo. Tch. Dahil bakla siya.
"S-Sydd?"
Tumunghay ako. Nakatingin at nakaharap na sa'ken si Fancy. Her eyes were swollen. Pulang pula pa at may luha-luha pa.
Ngumiti ako at lumapit sa kanya. Pinahid ko ang luha sa mga mata niya, then kiss her forehead and hugged her.
"Breath. Andito lang ako, wifey." Bulong ko sa kanya hanggang maramdaman ko ang pagganti niya ng yakap.
Lalo akong napangiti. Sana ay napapagaan ko ang loob nya. Kahit sa pamamagitan lang ng yakap ko.
--
Pagkatapos ng yakapan namin ni wifey sa rooftop kanina ay niyaya ko na siyang umuwi. Kailangan niya ng pahinga. Ayoko din naman na pagtinginan siya ng mga classmates namin dahil namumugto na ang mga mata niya, namumula rin ang ilong niya at hindi siya nagsasalita. Isa pa, baka 'pag tumagal pa kami sa room, mailibing ko ng buhay ang gagong Blake na 'yun.
Hanggang ngayon hindi pa din siya nagsasalita. Nandito na kami sa mansyon. Kinakausap ko siya pero puro tango lang ang sagot nya. Naba-bother ako. I know she's not okay. Pero hindi na siya umiiyak. Pinapakita niya lang siguro na okay na siya kahit hindi.
"Wifey, tara sa amusement park." Yaya ko sa kanya. Gusto kong pasayahin siya at malimutan 'yung sakit na nararamdaman niya.
Ngumiti siya at tumango. Napangiti rin ako. "Tara?"
Tumayo kami pareho dito sa living room. Kinuha ko kay butler ang susi ng isang kotse ng mga Abellano. Nakakatuwa lang kase para na rin nila akong ka-pamilya. Malaki ang tiwala nila sa'ken na patirahin dito sa mansyon nila. At nakakagamit ako ng mga kotse nila.
Hawak ko ang kamay ni Fancy nang lumabas kami ng mansyon. Di na namin kailangang magpalit ng damit dahil pareho namang okay ang suot namin.
Sumakay kami sa kotse at nag-drive ako papuntang Star City. Habang nasa byahe, 'di ko maiwasang tumingin kay Fancy. She's quiet. Parang malalim ang iniisip but she looked calm and okay. Ayos na ba talaga siya? Pero 'di pa din siya nagsasalita.
Maya maya pa ay nakarating din kami. Inalalayan ko siyang bumaba at magkahawak kamay kaming pumasok sa loob. Bumili ako ng ticket saka kami pumasok sa entrance.
"Saan mo unang gustong sumakay?" Tanong ko na pilit pinapasigla ang boses. Mahirap din palang magsalita na hindi ka sinasagot ng kausap mo.
Saglit siyang tumingin sa paligid. Nasa mata niya ang amusement. Mukhang masaya siya dahil maganda ang ngiti niya. 'Yung ngiti na hindi pilit at fake. Totoong ngiti. Sa paninirahan ko sa Abellano, naging observant ako at alam ko na ang ngiti ng isang Fancy Jewel Abellano.
Humarap siya sa akin at ngumiti. Tinuro niya 'yung wild river. Ngumiti din ako saka hinila siya papunta dun.
Pumili na kami sa entrance. Tahimik pa din si Fancy. Hay, kelan kaya sya magsasalita. Tch. Ako ang nahihirapan para sa kanya.
Nagulat nalang ako ng hilahin ako ni Fancy. Kami na pala ang sasakyan sa log na ginawang boat.
Pagkasakay namin ay nagsimula na 'yung umandar. Pabilis ng pabilis.
"AHHHHHHH!"
Nanlaki ang mga mata ko nang nakita kong sumigaw si Fancy. Oh. Magsasalita na ba ulit siya? Putek, kinakabahan ako.
Natapos kami at puro sigaw ni Fancy ang narinig ko. Masaya na ako na kahit papaano ay nagsalita siya.
"Waaaa! It's super nakakatuwa that I want to make ulit. But look, we're medyo basa na and I feel cold. Can we buy damit here?"
Natulala ako sa kanya.
"Hey! Sydd! You're so bingi ba? What happened to you? You're tulala kaya!"
Tumikhim ako. "A-Ah, oo. Sige may mga shirt na mabibili don. Bili tayo.." Yaya ko sa kanya.
Putek! Nagbalik na ang Fancy ko. Her fancy language at ang energy niya. Shit! Wild river lang pala ang makakapagpalabas ng boses niya. Ayos!
Napangiti na ako nang makarating kami dito sa stall ng mga shirts. May couple shirts and meron na may mga tatak ng Star City.
"Alin gusto mo, wifey?" Tanong ko.
"Nako! Sir, eto po bagay na bagay sa inyo ng girlfriend mo." Sabi nung tindera. Tinuturo niya 'yung couple shirt na may print na "SHE'S MINE" tapos 'yung isa "HE'S MINE"
Napakamot ako sa batok ko at napatingin kay Fancy. Eh, putek! 'Di ko siya girlfriend saka gusto kong si Fancy ang mag-decide.
"Okay! We will bili that!" Sagot niya sa tindera na ikinalaki ng mata ko. Asdfghjkl pumayag si Fancy sa couple shirt? What the..
"Hoy Sydd! You make it bayad na dali. I didn't dala may wallet eh. Please? Para we can make palit na agad." Nag-puppy eyes siya. Putek! Nai-inlove ako lalo kay Fancy.
Tumango ako saka dumukot ng pera sa wallet ko. Nagbayad ako at kinuha ang shirts na nasa plastic na.
"Thank you ma'am, sir!" Sabi nung tindera.
Hinila na ako Fancy papuntang CR. "Let's make palit na!" Sabi nya at kinuha ang shirt na para sa kanya sa plastic. Pumasok na siya sa ladies room. Kaya pumasok na ako sa panlalaki.
Ilang saglit lang ay sabay kaming lumabas. Namilog ang mata ko. Ang cute pala naming tingnan ni Fancy. Feeling ko tuloy girlfriend ko na siya. Putek! Baka namumula na pisngi ko. Ang bakla!
"We are terno! It's cute naman Sydd! Let's go sa ibang rides. I want to try all. It's my first time kaya dito. You know no one make yaya me here. This is exciting pala lalo na 'yung rides! Errrrr! I cannot wait to ride them all. Goooo!"
Speechless ako at nagpadala nalang sa hila ni Fancy. She's back. The real Fancy Jewel Abellano.