Jazz's POV
(♪I got everything I wanted - Billie Eilish♪)
♪I had a dream, I got everything I wanted...♪
"Thank you Mama!"
♪Not what'd you think, and if I'm bein' honest it might've been a nightmare...♪)
"Mama matte! Watashi o oite ikanaide!" (Don't leave me!)
♪To anyone who might care...♪
"Kinamumunihan ko kayong lahat!"
"Poking shit!" mura ko nang pasigaw at napa balikwas ako ng bangon. I feel like I'm sweating. I removed my earphones from my ear. Bigla nanamang nanikip ang aking dibdib. Ewan ko ba kung bakit ko iyon napaginipan.
Kaya naman pala, yung music na pinapakinggan ko ay sumasabay sa panaginip ko. I just realized that I have been wearing earphones all night.
Biglang may pumasok ng basta basta sa aking room. Si Steph.
Pwedeng itanggal mo nalang siya dito, otor? Tutal epal lang naman siya sa kwento ko.
A/N: Hindi pwede😑
"Hey I have something to say!"
"Hmm... Halata nga..." pangaasar ko sa kanya. Halata sa kanya na pipiste na. Pikon itong magaling kong kapatid eh wala tayong magagawa.
"The hell---?! You're... Crying?"
A-Ako?
I touched my cheek. It is getting wet. I looked in the mirror in front of me. Lumuluha nga ako...
"Ha! Lindsay Jazz is still a crybaby!" she said at tumawa ng tumawa.
"Anata wa bakamitai..." (You're like a fool) I answered dahilan matigilan siya. Geh! Tignan natin kung maintindihan mo. I stood up and I took the towel.
"W-What?! Atana... Minumura mo ba ako?!"
"What are you doing here?" I asked. Bakit kasi nandito ito? Ano ba kelangan nito?
"Sabi ni Mom at Dad gagala tayo"
"What?!"
"You are suspended and you have nothing to do here at home" I ignored her and I touch the doorknob.
"I do not want to go"
Hindi ko na pinakinggan ang sunod niyang sasabihin at agad na pumasok ako sa banyo. I lock the door and I take a shower. You read that right. I was SUSPENDED for TWO WEEKS. They didn't even speak to me as long as they decided. A week has passed and somehow my wounds are healing. I still have one week to stay here! I have missed many lessons!
I deliberately slowed down my movement. I feel like I'm lazy. Tinapos ko ang pagliligo at nagbihis. I went out of the bathroom and Steph came up to me sitting on my bed. Napa taas naman ang isa kong kilay. What the fvck is she doing here?!
"Get. Out. In. My. Room"
"Hell no! You're going with us!"
"Hindi niyo ba kaya? Do I still have to go with you? You go guys if you want!" I shouted. Wala ako sa mood ngayon. My day is ruined!
Biglang binatuhan niya ako ng unan sa mukha! Agad ko itong inilagan!
"Mom and Dad are just concerned about you! Didn't you know that?!" She shouted at me. Ah... Si Mom at Dad lang pala. Kala ko siya din...
Siyempre... What do you expect? Demonya yan eh!
I have no choice, they forced me, eh!
Nagbihis ako sa banyo. Parang may naririnig akong bumubulong sa labas ng banyo. I just shrugged at lumabas ng bathroom suot ang maong pants at oversized t-shirt na kulay green. Napa taas ang isa niyang kilay.
"Ba't yan ang suot mo?" - Steph.
"Pvtangina! Ano ba?! Ke dami mong arti!"
"Here!"
Inabot niya sa akin ang puting off-shoulder shirt dress. Lechugas! There's no way I'll wear that dress!
Tatakas na sana ako pero na hawakan niya ang buhok ko!
"Wear. This!"
"O-Oo na! Oo na! Pvnyeta!"
I did what she said. Ngayon lang ito! Ngayon lang talaga! Mapilit itong kasama ko eh!
Pinagmasdan ko ang sarili ko sa salamin.
Nyeta gusto ko manapak! Ayoko ng maiiksing damit!
I went downstairs and went to the car. I tried to pull my skirt down but it was really short! Pvta, ang nipis pa ng tela!
"Wow! Ang ganda mo ng suot mo Jazz" - Mom.
"She's already grown up" - Dad.
(-.-)
Walang pa sabi sabi pumasok ako ng kotse. I open the window.
"Let's go so that all these nonsense things of you can end" I said. They just shrugged and shook. Sumakay na rin sila at pinaandar ang kotse. Kung nagtataka kayo kung bakit di kami magkasundo ni Steph... Aba eh, malay ko rin. Tanong mo kay Author.
The car stopped. Tumingin ako sa labas ng bintana kung saang lupalop ba nila ako dinala.
Orphanage?
Seriously?! They just forced me to go to the orphanage!?
"We're here!"
Nagsibaba na sila while ako naman nanatiling nakaupo.
"Jazz, won't you get out of the car?" Mom asked.
"I'll stay here..." I answered at kinuha ko ang phone ko para mag Wattpad sana pero may humila sa akin pababa ng kotse. "Ano ba?!"
"Jazz! Wag mong sigawan kapatid mo!" Awat ni Mom sa akin kahit sa totoo lang handa na ang kamao ko kay Steph. Nauna nang maglakad sina Mom at Dad. Ngayon ko lang napansing may dala dala silang box. Kaya naman pala nagtatanong sila nung last time kung mayroon ba akong hindi na ginagamit. Siyempre inilagay ko sa kahon lahat ng bistida na sagabal sa aking closet.
"Naalala mo ba kung saan ka nagmula? Wait! I will remind you. That's where we got you. Mom and Dad just felt sorry for you so they adopted you. But if you act at home it seems like you own everything! I will remind you. You are not a real Cresencia!"
"Ano ba?! Nakakailan ka na ah? Umalis ka nga sa dinadaanan ko"
Nilagpasan ko siya at naglakad. Pumasok ako sa loob. Wala paring pinagbago. Nagpaalam muna ako't naisipang mag-ikot ikot. Habang nagiikot ikot, may nakita akong kumikinang kinang sa may damo. I picked it up. It is a silver pendant but half is rusty and it is also soiled by the ground. I feel like there is a letter D in the middle. I opened it to look inside. Suddenly there was a dripping liquid on the pendant I was holding. I feel something squeezing my heart. It hurts. Umiiyak nanaman ako. Naka ramdam ako ng tuwa dahil nahanap ko ito. Narito ang larawan ni Mama, Papa, at ni Kuya. Lungkot dahil hindi ko alam kung mahahanap pa ba sila.
"Jazz! Come on let's go to the mall!" Tawag sa akin ni Mom. Inayos ko muna ang sarili ko bago humarap at lumakad papalapit sa kanila. Ibinulsa ko muna ang pendant. Tahimik akong naupo sa aking pwesto at tumingin sa labas ng bintana. Next stop ay sa mall. Until we get to the mall. The pendant I found will not disappear from my mind. As I remember, the little ones lost my pendant. I could not find it then. Now I just meet it outside.
Nagdinner muna kami bago gumala ng gumala. Kami muna daw ni Steph gumala kasi magspa spa kasi sila Mom at Dad. Ko-kontakin nalang daw kami kung magkikita na raw kami. They gave us 5,000 pesos. We are supposed to buy clothes. Of course that is not my goal. I want to buy Wattpad books.
Matiped ito sa pera men!
Habang naglalakad ay pilit kong isantabi ang nasa isip ko. I shook my head and slapping myself until I bumped someone, and spilled on the two of us what he was drinking. Kumuha akk ng tissue para ipahid sa damit ko.
"Ms.. Are you're oka--- Babay Girl?!"
(O___O)?!
Dahan dahan kong inangat ang paningin ko sa kaharap ko...
"Alonzo?!"
"Look at what you did! That you mock my shirt!"
Ah ganon?
Ha! Ako pa talaga may kasalanan? Hindi sana kami magkakabangga kung tumitingin siya sa dinadaanan niya.
"Ano ba? Nanadya ka ba?!" I shouted on his face. I don't care jung pinagtitinginan na kami ng mga tao.
"Ba't ka naninigaw? Inaano kita? Baka ikaw?!"
"Look! Ang gwapo naman yung kasama ni Girl!"
"Bestie ang cute ng mag couple oh! Bagay na bagay sila"
"Nakaka inggit naman sila... Sana ako nalang yung babae.."
The fvck?!
They think we are a couple? Ha! Isang malaking NOO! Kung yan ang naging jowa ko naka handusay na yan sa sahig makikita niyo.
Nakita ko si Alonzo kumakaway kaway sa mga ilang kababaihan habang yung mga babae kilig na kilig sa nilalang na ito. Oo nga gwapo itong nilalang nato pero mongoloid naman ang kaugalian.
Habang busy siya. Nilayasan ko na siya. Tsk! Pano yan? Wala akong extrang damit. Nyeta naman kasi!
Biglang may humila sa aking braso. Nilingon ko yung nasa likod ko.
"Ano ba? Bitiwan mo nga ako!"
"You'll pay for this" he said and pulled me like a child. Sinubukan kong mag pumiglas pero matibay ang pagkakahawak niya sa akin. Tumigil kami sa Department store na ikinunot ng noo ko.
"Aano tayo rito?"
"Bakit? Ayaw mo bang magpalit? Sige rumampa ka dito sa mall"
Isa nalang... Sasapakin ko na ito!
Padabog kong inilagay ang gamit kong dress sa aking bag. Pvtangina naman kasi ang kapal ng mukha! Ako ang nagbayad ng damit niya samantalang may pera naman siya! Sabi niya yun na raw ang ka bayaran dahil natapunan ang mamahalin niyang damit. Tae yung branded na Nike ang binili niya ah?! 'Di na ako makakabili ng libro lechugas naman kasi!
(〒﹏〒)
Lumabas ako ng comfort room at inantay siya. Habang nagaantay, nakita ko si Russell sa isang sulok at may kasama ito.
A/N: If you do not know or remember Russell re-read Chapter 4😊
Parang narinig ko ang pangalan ko sa kanila. Nagtago ako sa isang pader para mapakinggan ang pinaguusapan nila.
"Yun nga! Kinakabahan ako! Patay ako niyan kay Jazz!"
Patay?
"Dapat di mo na ninakaw yun. Yan tuloy na damay si Jazz"
Ninakaw--- what the fvck?!
Si Russell ang nagnakaw nung mga pera sa school? But how? Panong napunta iyon sa bag ko?! Imposible naman kung lalakad yun magisa!
Now I know. Alam ko na kung sino malalagot. Dapat ka lang matakot.
Susugurin ko na sana siya kaso nakita ko si Allan pati ang mga kasama niya.
"Ayun siya!"
Turo sa akin nung isa tapos patakbo silang lumapit sa akin. The hell?! Hinahanap ba nila ako?! Oh, shit! Shit!
Agad ako tumakbo papalayo, nakita ko si Alonzo nakatingin kina Allan, lumapit ako sa kanya at hinila siya papalayo sa kanila.
"Tara!"
Tumakbo kami papalayo sa kanila. Binilisan talaga naming tumakbo.
"S-Sorry... Excuse me!"
Sabi ko na nakikisingit sa mga tao.
"Baby Girl what's going on?"
"Mamaya ko na ipapaliwanag. K-Kailangan nating makatakas" I said and I felt tense! Bumibilis ang tibok ng aking puso. Kinakabahan ako baka maabutan nila kami.
Iginala ko ang aking paningin at may nakita akong elevator.
"Doon tayo!"
Hinila ko siya papasok sa elevator. Sinara ko ang pinto at pinindot sa ground floor. I sigh of relief. Nakaka pagod ang ginawa namin. Hayssttt!
"Hinahabol tayo ni Allan... Am I right?" he asked dahilan mangunot ang aking noo.
"How did you---?" Biglang umalog ang elevator at namatay ang ilaw dahilan matigilan ako at mapakapit sa may hawakan. "T-The hell?!"
"Sira ba itong elevator?" Alonzo asked at nagpaumikot. "Hello! Help! Tulungan mo kami!"
He shouted and waved on the CCTV camera. Pumunta naman akong pintuan at nagsisigaw.
"Saklolo! Naririto kami!"
Nakailan kaming sigaw pero wala kaming napala. I felt nervous. Baka di na kami makakalabas dito.
"Tulong! Nasa loob kami!"
"That's enough. It's useless. Can you just... calm? Wala namang nakakita satin pumasok dito sa loob" awat sa akin ni Alonzo.
"What do you mean, just calm?! Look, we're at the serious incident. Then I should just calm?!" Parang maiiyak na ako. Malalim ang kaba ang nararamdaman ko. Hindi pa ako nakakaranas ng ganito. Hindi rin alam ni Alonzo kung pano ako patatahimikin. Tumalikod ako ulit para humingi ng tulong pero biglang hinarap ako ni Alonzo sa kanya at...
Hinalika niya ako.....
THE FVCK?!!!??!!!
Tatlong segundo. Tatlong segundo bumitiw ang loko. Di ko alam pero na nanahimik ako bigla.
"You are really noisy..." he said at naupo sa tabi habang ako na istatwa. Sobrang bilis ng tibok ng aking puso! Sheteng kalabaw!
Yung first kiss ko!
A/N: What will happen next? Bakit nga ba magkagalit sina Steph at Jazz? Ano ba yung tinutukoy ni Jazz na pendant? Ano na ang mangyayari kay Russell? (Hindi ko alam kung bakit siya nasama sa mga kalokohan kong ito😑)
- Don't forget to vote, comment, and share -