(Unicode)
ရိပေါ်ဒီနေ့တော့ training အချိန်ကလိုသေးတာမို့ ကော်ဖီဝယ်နေကျ Zio မှာပဲ မနက်စာအေးဆေးစားဖို့ စဉ်းစားလိုက်တယ်..အိမ်ကမထွက်ခင် စာတိုက်ပုံးကို စစ်ဖို့လဲ မမေ့မလျော့...
~မရောက်သေးဘူးပဲ... အဟက် ဘယ်သူကရော နေ့တိုင်းပို့ပါ့မယ် ကတိပေးထားလို့လဲကွာ~
၁လကျော်တဲ့ထိ နေ့တိုင်းရနေကျစာလေး မရသေးတော့လဲ တစ်ခုခုလိုနေသလိုလို..
ရိပေါ်ကော်ဖီဆိုင်ရောက်တော့ ထူးထူးခြားခြား outdoor မှာထိုင်ချင်စိတ်ဖြစ်မိတယ်..ဒါနဲ့ လွတ်နေတဲ့စားပွဲကိုဝင်ထိုင်တော့ စာအုပ်တစ်အုပ်ကရှိနေတယ်..
~အရင်ထိုင်သွားတဲ့သူများကျန်သွားလား~
Waiter ကိုစာအုပ်ပေးဖို့ကောက်ယူလိုက်တော့ စာအုပ်စီကနေ ရင်းနှီးနေတဲ့ အနံ့တစ်ခု...
သေချာအောင်အနီးကပ်ရှူကြည့်မိတော့ အတွေးထဲဝင်လာတာက အပြာနုရောင်စာအိတ်လေးတွေ..
~ဆေးလိပ်နံ့တွေကတော့ အတူတူပဲနေမှာပါ~
တွေးနေရင်း အသံတစ်ခု သူ့နောက်ကျောကနေထွက်လာတယ်
"Excuse me.. ဒါကျွန်တော်ထိုင်နေတာခင်ဗျ"
ရိပေါ်မော့ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ
~damnnnn ငါ့ရဲ့ artwork လေး~
ရိပေါ်မေ့မေ့လျော့လျော့ကြည့်နေမိတယ်..တစ်ဖက်လူကလဲ တုတ်တုတ်မလှုပ်..
ရိပေါ်ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ထိန်းရင်းနဲ့
"အာ.. sorry ပါဗျ.. ကျွန်တော်ကလွတ်တယ်ထင်တာနဲ့"
ရိပေါ်ပြောလိုက်တော့ ထိုသူက ပြုံးပြလာတယ်
~wow မှဲ့လေး..~
"အကို ကျွန်တော်ရော ဒီမှာထိုင်လို့ရမလား.. အပြင်မှာတစ်ခြားခုံတွေကလဲပြည့်နေလို့လေ"
"ရပါတယ်.. ဒါပေမဲ့ ကိုယ်က ဆေးလိပ်သောက်လို့"
"အာ ကိစ္စမရှိပါဘူးအကို ကျေးဇူးပါ"
သီးသန့်နေတတ်တဲ့ ဆေးလိပ်မသောက်တဲ့ရိပေါ်က indoorမှာ စားပွဲလွတ်တွေရှိရက်နဲ့ ဆေးလိပ်သောက်မဲ့လူနဲ့ တစ်စားပွဲထဲထိုင်ဖို့ခွင့်တောင်းတယ်တဲ့လေ..
"ကျွန်တော့်နာမည် ဝမ်ရိပေါ်ပါ.. ဒီဆိုင်ကို အမြဲလာဖြစ်တယ်.. အကိုရောလာဖြစ်လား"
"ရှောင်းကျန့်ပါ.. ကိုယ့်အလုပ်က Zio Gallery မှာဆိုတော့ ဒီမှာ အမြဲရှိတာ"
"ဪ..ဒါကြောင့် ဟိုတစ်ခါအကို့ကိုတွေ့လိုက်တာ"
ရိပေါ်ပြောလိုက်တော့ ထိုသူက အံ့ဩရိပ်ကလေးနဲနဲဖြတ်ပြေးသွားသလိုလို..
"ကျွန်တော်က ၂၃ နှစ်ရှိပြီ... အကိုက ကျွန်တော့်ထက်နဲနဲပိုကြီးမယ်ထင်တယ်"
"ကိုယ်က ၂၈"
"ဒါဆို ကျန့်ကော လို့ခေါ်မယ်လေ.. နောက်တွေ့ရင်လဲ ကော်ဖီအတူတူသောက်ကြတာပေါ့...ကျွန်တော်က ခဏခဏလာဖြစ်တယ်ဒီကို"
ဘုရားစူးရိပေါ်ပါပဲ... စကားတွေဘယ်လိုတောင်ဖောင်ဖွဲ့မိနေတာပါလိမ့်...ခဏခဏလာဖြစ်တဲ့ဒီဆိုင်ကို နောက်ကျရင် ပိုလာဖြစ်တော့မယ်ဆိုတာ ရိပေါ် ကိုယ့်ကိုကိုယ်သိလိုက်ပါတယ်...
ရိပေါ်စကားတွေပြောနေတဲ့တစ်လျှောက်လုံး ကျန့်ကောကို ကြည့်နေတာ..
ကောရဲ့ပုံစံက ဘယ်လိုလေးပါလိမ့်..
မခင်ချင်တဲ့ပုံလားဆိုလဲမဟုတ်..
ခင်နေတဲ့ပုံလားဆိုလဲမဟုတ်..
တစ်ခုခုဖြစ်နေသလို.. အဲ့ဒီတစ်ခုခုက ဘာမှန်းလဲရိပေါ်မသိ..
ရိပေါ်စကားပြောနေရင်းနဲ့ နောက်ထပ်သိလိုက်ရတာက ကျန့်ကောက အတော်ကို အကြည့်ခံပါတယ်။ ကြည့်လိုက်တာနဲ့ ဆက်ငေးချင်စရာကောင်းတဲ့သူမျိုး...
ဆံပင်တွေဝဲကျနေတဲ့နဖူးရယ်...
ခပ်နက်နက်မျက်ခုံးတန်းလေးတွေရယ်..
ကြည်လဲ့နေပေမဲ့ တစ်ပြိုင်တည်းထဲမှာပဲ နားလည်ရမလွယ်တဲ့ မျက်လုံးအိမ် တောက်တောက်လေးတွေရယ်..
နှာတံသွယ်သွယ်လေးရယ်...
မှဲ့နက်ကလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးရယ်...
နောက်တော့ လည်ပင်းက အကြောဖောင်းဖောင်းလေးရယ်..
စီးကရက်ညှပ်ထားတဲ့ လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေရယ်...
ကျန့်ကောရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုချင်းကို ရိပေါ်အလွတ်ကျက်နေမိတယ်...
~ကျန့်ကောဆိုတဲ့အမျိုးကလေ ဆေးလိပ်သောက်ကြတာချင်းအတူတူတောင် သူကကဗျာဆန်နေတာမျိုး~
ရုတ်တရက် မန်နေဂျာဆီက ဖုန်းဝင်လာလို့ ရိပေါ်အတွေးတွေ ပြတ်တောက်ကုန်တယ်။
"ရိပေါ် မလာသေးဘူးလား"
နာရီကောက်ကြည့်မိတော့ မိနစ်၂၀လောက် နောက်ကျနေပြီ...
~shit အချိန်က ဘယ်လိုကုန်သွားတာလဲ~
"လာပြီကော.. နောက်၁၅ မိနစ်လောက်ဆိုရောက်ပြီ"
ရိပေါ်ဖုန်းချလိုက်ပြီး ကော်ဖီကို မြန်မြန်လက်စသတ်ကာ..
"ကျန့်ကောသွားပြီနော်.. ကျွန်တော် training နောက်ကျနေပြီမို့.. နောက်မှတွေ့မယ်"
ရိပေါ်နှုတ်ဆက်ရင်း ဆိုင်ကယ်ဆီပြေးနေတုန်း ရင်ထဲဒိန်းကနဲ....
"Ok ကောင်လေး" တဲ့..
ရိပေါ်မေးချင်တာတွေပေါ်လာပေမဲ့ အချိန်ကလင့်နေပြီမို့ မြန်မြန်သာ ထွက်လာလိုက်ရတော့တယ်..ဆိုင်ကယ်မောင်းရင်း လမ်းတစ်လျှောက်လုံး အတွေးတွေက သောင်းခြောက်ထောင်မက..
ကောင်လေးတဲ့...
ပြီးတော့ စာအုပ်ကရတဲ့ စီးကရက်နံ့....
ပြီးတော့ Zhan ဆိုတဲ့ သူ့ရဲ့နာမည်....
ရိပေါ်ရင်တွေခုန်နေတယ်..
ဒါပေမဲ့ စတွေ့တုန်းက ကျန့်ကောက သူ့ကိုမသိသလိုနေနေတာမဟုတ်လား..
~သူပို့တာဆိုရင် စာအကြောင်းမပြောရင်တောင် မသိချင်ယောင်ဆောင်စရာတော့မရှိဘူးလို့ ထင်တာပဲ...ဒါမှမဟုတ် ငါ့များရှက်နေတာလား~
ဆိုင်ကယ်ဦးထုတ်အောက်က ရိပေါ်ရဲ့မျက်နှာက ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့ပေါ့...ရိပေါ် အတွေးပေါင်းစုံနဲ့ လေ့ကျင့်ကွင်းကိုရောက်လာပါတော့တယ်..
~မနက်ဖြန်ထပ်သွားတွေ့တာပေါ့..သူ့အလုပ်ကအဲ့မှာပဲကို မတွေ့စရာမရှိဘူး..ကော်ဖီဆိုင်မှာမတွေ့တော့လဲ gallery မှာဝင်ရှာမှာပေါ့~
.
.
.
.
ဒီလိုနဲ့ ရိပေါ်တစ်နေကုန်လေ့ကျင့်ပြီးတော့ အိမ်ပြန်ရောက်ပါပြီ.. အရင်ဆုံးစာတိုက်ပုံးလေးဆီသွားကြည့်တော့ စာအိတ်အပြာလေးက စောင့်လို့..
ရိပေါ်အိမ်ထဲတောင်မဝင်နိုင်သေးပဲ စာတိုက်ပုံးဘေးတင် ဖွင့်ဖတ်လိုက်တော့...
"ဆိုင်ကယ်ကို ဖြေးဖြေးစီးပါကောင်လေးရ... စိတ်ပူနေရတယ်...
From Z"
~ဘာလဲ ဘာလဲ မနက်က အမြန်ကြီးစီးသွားမိလို့မလား ကျန့်ကော~
လိပ်ကြီးရိပေါ်ရဲ့ရင်ထဲမှာ ဖောက်လက်စ ပေါက်ပေါက်ဆုပ်တွေလိုပဲ...ခုန်ပေါက်လို့ အငြိမ်ကိုမနေနိုင်ဘူး..
~မနက်ဖြန်တော့ ကျန့်ကောနဲ့ ကျွန်တော်တွေ့ပြီပေါ့..~
(Zawgyi)
ရိေပၚဒီေန႔ေတာ့ training အခ်ိန္ကလိုေသးတာမို႔ ေကာ္ဖီဝယ္ေနက် Zio မွာပဲ မနက္စာေအးေဆးစားဖို႔ စဥ္းစားလိုက္တယ္..အိမ္ကမထြက္ခင္ စာတိုက္ပုံးကို စစ္ဖို႔လဲ မေမ့မေလ်ာ့...
~မေရာက္ေသးဘူးပဲ... အဟက္ ဘယ္သူကေရာ ေန႔တိုင္းပို႔ပါ့မယ္ ကတိေပးထားလို႔လဲကြာ~
၁လေက်ာ္တဲ့ထိ ေန႔တိုင္းရေနက်စာေလး မရေသးေတာ့လဲ တစ္ခုခုလိုေနသလိုလို..
ရိေပၚေကာ္ဖီဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ထူးထူးျခားျခား outdoor မွာထိုင္ခ်င္စိတ္ျဖစ္မိတယ္..ဒါနဲ႔ လြတ္ေနတဲ့စားပြဲကိုဝင္ထိုင္ေတာ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ကရွိေနတယ္..
~အရင္ထိုင္သြားတဲ့သူမ်ားက်န္သြားလား~
Waiter ကိုစာအုပ္ေပးဖို႔ေကာက္ယူလိုက္ေတာ့ စာအုပ္စီကေန ရင္းႏွီးေနတဲ့ အနံ့တစ္ခု...
ေသခ်ာေအာင္အနီးကပ္ရႉၾကည့္မိေတာ့ အေတြးထဲဝင္လာတာက အျပာႏုေရာင္စာအိတ္ေလးေတြ..
~ေဆးလိပ္နံ့ေတြကေတာ့ အတူတူပဲေနမွာပါ~
ေတြးေနရင္း အသံတစ္ခု သူ႔ေနာက္ေက်ာကေနထြက္လာတယ္
"Excuse me.. ဒါကၽြန္ေတာ္ထိုင္ေနတာခင္ဗ်"
ရိေပၚေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ
~damnnnn ငါ့ရဲ့ artwork ေလး~
ရိေပၚေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ၾကည့္ေနမိတယ္..တစ္ဖက္လူကလဲ တုတ္တုတ္မလႈပ္..
ရိေပၚကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ထိန္းရင္းနဲ႔
"အာ.. sorry ပါဗ်.. ကၽြန္ေတာ္ကလြတ္တယ္ထင္တာနဲ႔"
ရိေပၚေျပာလိုက္ေတာ့ ထိုသူက ျပဳံးျပလာတယ္
~wow မွဲ႕ေလး..~
"အကို ကၽြန္ေတာ္ေရာ ဒီမွာထိုင္လို႔ရမလား.. အျပင္မွာတစ္ျခားခုံေတြကလဲျပည့္ေနလို႔ေလ"
"ရပါတယ္.. ဒါေပမဲ့ ကိုယ္က ေဆးလိပ္ေသာက္လို႔"
"အာ ကိစၥမရွိပါဘူးအကို ေက်းဇူးပါ"
သီးသန္႔ေနတတ္တဲ့ ေဆးလိပ္မေသာက္တဲ့ရိေပၚက indoorမွာ စားပြဲလြတ္ေတြရွိရက္နဲ႔ ေဆးလိပ္ေသာက္မဲ့လူနဲ႔ တစ္စားပြဲထဲထိုင္ဖို႔ခြင့္ေတာင္းတယ္တဲ့ေလ..
"ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ ဝမ္ရိေပၚပါ.. ဒီဆိုင္ကို အျမဲလာျဖစ္တယ္.. အကိုေရာလာျဖစ္လား"
"ေရွာင္းက်န္႔ပါ.. ကိုယ့္အလုပ္က Zio Gallery မွာဆိုေတာ့ ဒီမွာ အျမဲရွိတာ"
"ဪ..ဒါေၾကာင့္ ဟိုတစ္ခါအကို႔ကိုေတြ႕လိုက္တာ"
ရိေပၚေျပာလိုက္ေတာ့ ထိုသူက အံ့ဩရိပ္ကေလးနဲနဲျဖတ္ေျပးသြားသလိုလို..
"ကၽြန္ေတာ္က ၂၃ ႏွစ္ရွိၿပီ... အကိုက ကၽြန္ေတာ့္ထက္နဲနဲပိုႀကီးမယ္ထင္တယ္"
"ကိုယ္က ၂၈"
"ဒါဆို က်န္႔ေကာ လို႔ေခၚမယ္ေလ.. ေနာက္ေတြ႕ရင္လဲ ေကာ္ဖီအတူတူေသာက္ၾကတာေပါ့...ကၽြန္ေတာ္က ခဏခဏလာျဖစ္တယ္ဒီကို"
ဘုရားစူးရိေပၚပါပဲ... စကားေတြဘယ္လိုေတာင္ေဖာင္ဖြဲ႕မိေနတာပါလိမ့္...ခဏခဏလာျဖစ္တဲ့ဒီဆိုင္ကို ေနာက္က်ရင္ ပိုလာျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ရိေပၚ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သိလိုက္ပါတယ္...
ရိေပၚစကားေတြေျပာေနတဲ့တစ္ေလၽွာက္လုံး က်န္႔ေကာကို ၾကည့္ေနတာ..
ေကာရဲ့ပုံစံက ဘယ္လိုေလးပါလိမ့္..
မခင္ခ်င္တဲ့ပုံလားဆိုလဲမဟုတ္..
ခင္ေနတဲ့ပုံလားဆိုလဲမဟုတ္..
တစ္ခုခုျဖစ္ေနသလို.. အဲ့ဒီတစ္ခုခုက ဘာမွန္းလဲရိေပၚမသိ..
ရိေပၚစကားေျပာေနရင္းနဲ႔ ေနာက္ထပ္သိလိုက္ရတာက က်န္႔ေကာက အေတာ္ကို အၾကည့္ခံပါတယ္။ ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ဆက္ေငးခ်င္စရာေကာင္းတဲ့သူမ်ိဳး...
ဆံပင္ေတြဝဲက်ေနတဲ့နဖူးရယ္...
ခပ္နက္နက္မ်က္ခုံးတန္းေလးေတြရယ္..
ၾကည္လဲ့ေနေပမဲ့ တစ္ၿပိဳင္တည္းထဲမွာပဲ နားလည္ရမလြယ္တဲ့ မ်က္လုံးအိမ္ ေတာက္ေတာက္ေလးေတြရယ္..
ႏွာတံသြယ္သြယ္ေလးရယ္...
မွဲ႕နက္ကေလးနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းပါးရယ္...
ေနာက္ေတာ့ လည္ပင္းက အေၾကာေဖာင္းေဖာင္းေလးရယ္..
စီးကရက္ညႇပ္ထားတဲ့ လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးေတြရယ္...
က်န္႔ေကာရဲ့ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခ်င္းကို ရိေပၚအလြတ္က်က္ေနမိတယ္...
~က်န္႔ေကာဆိုတဲ့အမ်ိဳးကေလ ေဆးလိပ္ေသာက္ၾကတာခ်င္းအတူတူေတာင္ သူကကဗ်ာဆန္ေနတာမ်ိဳး~
႐ုတ္တရက္ မန္ေနဂ်ာဆီက ဖုန္းဝင္လာလို႔ ရိေပၚအေတြးေတြ ျပတ္ေတာက္ကုန္တယ္။
"ရိေပၚ မလာေသးဘူးလား"
နာရီေကာက္ၾကည့္မိေတာ့ မိနစ္၂၀ေလာက္ ေနာက္က်ေနၿပီ...
~shit အခ်ိန္က ဘယ္လိုကုန္သြားတာလဲ~
"လာၿပီေကာ.. ေနာက္၁၅ မိနစ္ေလာက္ဆိုေရာက္ၿပီ"
ရိေပၚဖုန္းခ်လိုက္ၿပီး ေကာ္ဖီကို ျမန္ျမန္လက္စသတ္ကာ..
"က်န္႔ေကာသြားၿပီေနာ္.. ကၽြန္ေတာ္ training ေနာက္က်ေနၿပီမို႔.. ေနာက္မွေတြ႕မယ္"
ရိေပၚႏႈတ္ဆက္ရင္း ဆိုင္ကယ္ဆီေျပးေနတုန္း ရင္ထဲဒိန္းကနဲ....
"Ok ေကာင္ေလး" တဲ့..
ရိေပၚေမးခ်င္တာေတြေပၚလာေပမဲ့ အခ်ိန္ကလင့္ေနၿပီမို႔ ျမန္ျမန္သာ ထြက္လာလိုက္ရေတာ့တယ္..ဆိုင္ကယ္ေမာင္းရင္း လမ္းတစ္ေလၽွာက္လုံး အေတြးေတြက ေသာင္းေျခာက္ေထာင္မက..
ေကာင္ေလးတဲ့...
ၿပီးေတာ့ စာအုပ္ကရတဲ့ စီးကရက္နံ့....
ၿပီးေတာ့ Zhan ဆိုတဲ့ သူ႔ရဲ့နာမည္....
ရိေပၚရင္ေတြခုန္ေနတယ္..
ဒါေပမဲ့ စေတြ႕တုန္းက က်န္႔ေကာက သူ႔ကိုမသိသလိုေနေနတာမဟုတ္လား..
~သူပို႔တာဆိုရင္ စာအေၾကာင္းမေျပာရင္ေတာင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္စရာေတာ့မရွိဘူးလို႔ ထင္တာပဲ...ဒါမွမဟုတ္ ငါ့မ်ားရွက္ေနတာလား~
ဆိုင္ကယ္ဦးထုတ္ေအာက္က ရိေပၚရဲ့မ်က္ႏွာက ျပဳံးျပဳံးႀကီးနဲ႔ေပါ့...ရိေပၚ အေတြးေပါင္းစုံနဲ႔ ေလ့က်င့္ကြင္းကိုေရာက္လာပါေတာ့တယ္..
~မနက္ျဖန္ထပ္သြားေတြ႕တာေပါ့..သူ႔အလုပ္ကအဲ့မွာပဲကို မေတြ႕စရာမရွိဘူး..ေကာ္ဖီဆိုင္မွာမေတြ႕ေတာ့လဲ gallery မွာဝင္ရွာမွာေပါ့~
.
.
.
.
ဒီလိုနဲ႔ ရိေပၚတစ္ေနကုန္ေလ့က်င့္ၿပီးေတာ့ အိမ္ျပန္ေရာက္ပါၿပီ.. အရင္ဆုံးစာတိုက္ပုံးေလးဆီသြားၾကည့္ေတာ့ စာအိတ္အျပာေလးက ေစာင့္လို႔..
ရိေပၚအိမ္ထဲေတာင္မဝင္နိုင္ေသးပဲ စာတိုက္ပုံးေဘးတင္ ဖြင့္ဖတ္လိုက္ေတာ့...
"ဆိုင္ကယ္ကို ေျဖးေျဖးစီးပါေကာင္ေလးရ... စိတ္ပူေနရတယ္...
From Z"
~ဘာလဲ ဘာလဲ မနက္က အျမန္ႀကီးစီးသြားမိလို႔မလား က်န္႔ေကာ~
လိပ္ႀကီးရိေပၚရဲ့ရင္ထဲမွာ ေဖာက္လက္စ ေပါက္ေပါက္ဆုပ္ေတြလိုပဲ...ခုန္ေပါက္လို႔ အၿငိမ္ကိုမေနနိုင္ဘူး..
~မနက္ျဖန္ေတာ့ က်န္႔ေကာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ၿပီေပါ့..~
to be continued...