Get To Know You More
Damon's POV.
"Eat slowly Bella we're not in the rush." I said to her because she's moresloffoding so fast.
"Ang sarap po kasi Sir Damon ng pagkain. Ngayon lang po ako nakakain nito." Masayang sabi nya sa akin habang kumakain at may laman ang bibig nya. I saw so many eyes that was staring at us. Or maybe just at her? I wonder how poor are they kaya ganon na lang sya kasabik sa mga ganitong klase ng pagkain.
"Ngayon ka lang nakakain ng steak?" Natatawang sabi ko sa kanya at sumubo rin ng pagkain ko. Nandito kami ngayon sa isang restaurant dahil narinig ko lang naman ang tyan nya na nagrereklamo na. Ayaw pa nga nya noong una dahil nahihiya parin sya sakin dahil sa nangyari kanina na pakikipagtawaran nya sa sales lady. Kapag tuloy naaalala ko I can't stop myself to laugh.
"Opo Sir Damon. Masarap po pala 'to magkano po ba 'to? Mukang mahal po."
"Why are you always thinking about the price?" I ask her because everytime we buy something or a certain things she would always ask about the price.
"Samin po kasi Sir Damon mahalaga po 'yong presyo. Budget na budget po ang pera namin. Kapag po hindi kailangan hindi po namin binibili."
"Ganon ba? Ano pa bang gusto mo kainin? Let's order it." Natatawang sabi ko sa kanya but I notice that her face was slowly frowning.
"What's wrong?" I ask her dahil bigla syang tumigil sa pagkain.
"Naalala ko lang po kasi yung mga kapatid ko sa probinsya. Hindi pa po sila nakakatikim ng ganitong pagkain." I was so amused because of what she said. She's too kind.
"Don't be sad. Don't worry just tell me when you will go back in your province we will shop everything they want." I said to cheer her up because I can see that she's missing her family.
"Naku hindi na po Sir ako na lang po bahala sa kanila." Nakangiting sabi nya sa akin at sumubo na ulit ng pagkain.
"Except to your family, do you have a boyfriend there?" Bigla na lamang lumabas sa bibig ko ang tanong na iyon at hindi ko alam kung bakit. I look at her and I recognize the pain in her face. I felt a little bit guilty.
"I'm sorry I shoudn't asked yo-"
"It's okay Sir." She said but I can see her teary eyes.
"Are you okay?"
"Yes. Okay lang po ako Sir." She said but her tears betrayed her. She's such a soft hearted. Such a crying baby.
"Don't be sad. I'm sorry." I said and wipe her tears away. Because of that I get a chance to look at her eyes. She has a charcoal like eyes. I can see pain inside her but she just smile at me.
"Pasensya na po kayo kapag po kasi naaalala ko sya hindi ko po mapigilan na maiyak. Sorry po nadumihan ko pa po ang kamay nyo." Sabi nito sa akin at kinuha ang table napkin para punusan ang kamay ko na ginamit ko para punasan ang luha nya.
I look at her intently. She was so jolly and always smilling but I know that deep inside she has a deep story. And that makes me want to know her more. I just fake a cough to get her attention.
"Finish your food Bella I'll drive you home."
"Naku wag na po. Magjejeep na lang po ako."
"I insist."
"Pero Si-"
"I already said that I don't want buts and no from you right? That's in our contract."
"Nasa kontrata po ba 'yon?"
"Oo pero di mo alam dahil di mo naman binasa diba?" Sabi ko sa kanya. Nahihiya naman syang tumingin sa akin.
"Oo nga po pala. Pero Sir Damon, bakit po ba sobrang bait nyo sa akin?" She said to me innocently.
"I'm kind to all of my employees Bella."
"Pinag-shopping nyo rin po ba si Sir Adolfo noong naging secretary nyo sya?" Nasamid naman ako sa iniinom ko dahil sa sinabi nya.
"Of course not."
"Eh kung ganon po bak-"
"Because he's not unfashionable like you."
"Ganon po ba?" Nahihiyang sabi nito sa akin saka nya pinagpatuloy ang pagkain nya. I just waited her to finish her food para makauwi na kami. I just call the waiter for the bill at lumapit naman agad sa amin at ibinigay ang bill.
"Magkano po ang bill Sir? Ako na po magbayad nakakahiya naman po kasi sa inyo." Sabi nya at kinuha ang bill sa waiter. I saw her eyes widen kaya natawa naman ako sa kanya.
"Ah Sir mauna na po kayo umuwi."
"Why?"
"Eh kasi po maghuhugas ako ng plato." Sabi nito sa akin at nagtataka ko naman syang tiningnan. What is she saying?
"What? Anong maghuhugas ng plato?" Nakita ko namang kinuha nya ang wallet nya at tiningnan ang laman nito. I saw how much her money is in her wallet. So I get my own wallet and give the payment to the waiter.
"Let's go." I said to her.
"Sir Damon umuna na po kay-"
"I already pay the bill Bella so let's go." Nahihiya naman syang sumunod sa akin at dinala lahat nang pinamili namin.
"Nabusog ka ba?" Tanong ko sa kanya habang naglalakad kami pabalik sa parking lot.
"O-Opo naman Sir."
"Alam mo kanina ko pa napapansin ang pagtawag mo sa akin ng Sir? I told you that you should just call me Damon right? And please, can you scratch the po? I feel so old because of that."
"Bakit po? Ilang taon ka na po ba?"
"Yan nanaman yang po na yan."
"Sorry Damon."
"Better." I said to her then I feel my lips curved into a smile.
"Eh ilang taon ka na nga ba?" Sabi nya sa akin sa nahihiyang tono.
"I'm just 31."
"Ahhh Kuya na pala kita." Nakangiting sabi nya sa akin but I frowned at her.
"Kuya?" I asked her irritately. What the hell? I don't want to be a big brother.
"Oo kasi 6 years ang tanda mo sakin."
"Tsk. Whatever." Sabi ko sa kanya at sumakay na sa kotse ko. Hinayaan ko naman syang sumakay sa passengers seat.
"Galit ka?" Tanong nya sa akin sa gitna ng byahe.
"Where do you live here?" I said to her because I'm not in the mood.
"Ituturo ko na lang po sa inyo ang daan." Sabi nya sa akin at di na ako sumagot. She just guide me where she live. She was talking so much in my car but I didn't talk her. I was annoyed and I don't know why.
"Dito na lang." Sabi nya kaya itinabi ko ang sasakyan ko.
"Dito ka nakatira?" Tanong ko sa kanya habang inililibot ang mata ko sa lugar habang nandito parin sa loob ng kotse ko. Tumango naman sya sakin.
"This place seems not safe for you." Sabi ko sa kanya dahil nakikita ko ang mga nag-iinuman doon sa may tindahan na nakatingin sa amin. My eyes laid to the old house na mukang panahon pa ng hapon.
"Safe naman dito. Saka ito lang kasi ang kaya ng budget ko. Kesa naman sa Luneta ulit ako matulog."
"Natulog ka sa Luneta?" Gulat na tanong ko sa kanya.
"Oo. Noong unang dating ko po dito. Dalawang gabi akong natulog sa Luneta kaya sana po maintindihan nyo kung bakit ako nagmaka-awa sa inyo noong araw na yon na bigyan nyo ako ng trabaho." Nahihiyang sabi nito sa akin.
She's unbelievable. Kaya pala muka syang pulubi noong nagpunta sya sa opisina ko.
"Find another safer place Bella."
"Per-"
"No buts."
"Eh kasi nakapag-advance at deposit na ako dito masasayang ang bayad ko."
"I doubled your salary right?"
"Seryoso po kayo doon?"
"Do I look joking?" I seriously said to her kaya naman mabilis syang umiling.
"Kung ganon find another place to live."
"Sige tatapusin ko lang ang dalawang buwan na binayaran ko dito kasi sayang talaga ang pera." Sabi nito sa akin kaya napahinga na lang ako ng malalim.
"Are you comfortable here?"
"Oo naman." She said and then smile at me. Tumango na lang naman ako sa kanya.
"So paano? Pasok na ako? Salamat sa paghatid ingat pag-uwi." Sabi nito sa akin saka bumaba ng kotse ko at naglakad sa may pinto ng bahay. Kumaway pa ito sa akin bago sya pumasok sa loob ng bahay.
I start my engine and leave that place.
Maria Bella's POV.
Pagpasok ko pa lang sa sala ay agad akong sinalubong ni Addison.
"Ano 'yon huh? Si Sir Damon 'yon ah? Anong meron? At ano 'to?" May tono ng panunukso ang boses nya.
"Bigay sakin ni Sir Damon kasi ayaw nya sa pananamit ko. Baduy daw ako kaya binigyan nya ako ng mga damit."
"Ang mamahal nito ah? Kaya pala di kita nakita kanina kasama mo pala si Sir." Panunukso pa nya sa akin at saka kami pumasok doon sa kwarto namin. Awtomatikong napatingin ako sa kama ni Adara kaya napansin kong wala sya doon.
"Nasaan si Adara?" Tanong ko kay Adisson.
"Ah wala nasa trabaho pa sya mamaya pa ang uwi non." Sabi nito sa akin at tumango na lang ako sa kanya.
"So mabalik tayo sayo. Magkwento ka naman." Masayang sabi nito sa akin at naupo pa sa kama ko.
"Ano bang dapat kong ikwento?" Nahihiyang sabi ko sa kanya.
"Edi ito? Ang bait ni Sir Damon diba kahit medyo may pagkastrikto? At isa pa napakagwapo nya kaso mas type ko lang si Sir Peter." Kinikilig na sabi nya kaya natawa naman ako sa kanya.
"Wala naman kaming ginawa ni Sir Damon binigyan nya lang ako ng mga damit at kumain kami sa mall. Saka sino si Sir Peter?"
"Si Sir Peter ay ang pangalawang kapatid ni Sir Damon. Tatlo kasi silang magkakapatid kaso namatay yung panganay nila sa isang aksidente."
"Ah ganon ba? Hindi ko pa kasi nakikita yung si Sir Peter."
"Naku kapag nakita mo sya siguradong magiging crush mo sya."
"Wala akong oras sa mga lalaki na yan Adisson. Isa pa trabaho ang ipinunta ko dito."
"May boyfriend ka ba sa probinsya nyo?" Tanong nya sa akin kaya umiling lang ako sa kanya.
"Wala naman pala eh bakit ganyan ka mag-inarte? Broken ka ba?" Natatawang sabi nya sa akin. Natahimik naman ako sa sinabi nya.
Bigla kong naalala si Cohen. At dahil doon bigla na lamang akong may naramdaman na kakaiba sa dibdib ko at parang may bumara sa lalamunan ko. Tears are slightly building up in my eyes. Pinigilan ko naman agad ito bago pa ito mapansin ni Adisson.
"Wala lang talaga akong oras sa mga lalaki ngayon Adisson. Maraming bagay ang dapat kong unahin. Ako lang ang inaasahan ng pamilya ko sa probinsya." Sabi ko na lang sa kanya at inayos yung mga paper bag na dala ko at inilagay sa isang tabi.
"Nasaan ba ang tatay mo?"
"Iniwan na nya kami."
"As in nasa langit na?" Tanong nya sa akin pero ngumiti lang ako sa kanya at umiling.
"Kung ganon nasaan sya?"
"Iniwan na nya kami kasi sumama sya sa ibang babae. May pamilya na syang iba ngayon."
"Hindi ka ba nagagalit sa kanya?" Tanong nya sakin pero umiling lang ako.
"Siguro oo nasasaktan. Pero ok lang yon kasi mas mabuting iniwan na rin nya kami dahil sinasaktan nya lang si Nanay at araw araw syang naglalasing." Malungkot na sabi ko sa kanya kaya naramdaman ko na lang na niyakap nya ako.
"Sorry dapat di ko na lang tinanong."
"Ano ka ba? Okay lang 'yon." Sabi ko sa kanya at tinapik ng bahagya ang likod nya.
"Bukas sabay tayo pumasok sa opisina huh?" Sabi nya sa akin nang kumalas sya sa pagkakayakap sa akin.
"Oo naman." Nakangiti kong sabi sa kanya.
"Pati sa pag-uwi huh? Baka takasan mo nanaman ako?" Sabi nito sa ako tinawanan dahil inaasar nanaman nya ako.
"Oo sabay tayo." Nakangiti kong sabi sa kanya na medyo nahihiya dahil baka kung anong isipin nya sa mga bagay na ginagawa ni Damon.
"Sige na magpahinga na tayo maaga pa ang pasok natin bukas." Sabi nya sa akin kaya tumango na lang ako saka sya dumeretso sa kama nya. Nagpunta naman muna ako sa banyo para magbihis ng pantulog ko saka ako nahiga sa kama ko.
Bigla namang pumasok sa isip ko ang mga nangyari kanina. Sobrang bait ni Sir Damon. Nakakapagtaka naman na wala pa syang asawa at anak sa edad nyang 'yon? Walang babaeng hindi magkakagusto sa kanya. Dahil bukod sa mayaman at gwapo sya napakabait pa nya. Nasa kanya na lahat ng gusto ng isang babae.
Pero hindi ko maiwasan isipin na bakit sobrang bait nya sa akin? Hindi naman normal na ipamili ng mga damit ang isang sekretarya hindi ba? Isa pa sinabi nyang dodoblehin nya ang sweldo ko? Napakabait naman nyang boss.
Kinabukasan
"So ano? Kita na lang ulit tayo mamaya?" Sabi sa akin ni Adisson nang tumigil na ang elevator kung saang floor sya.
"Oo." Nakangiting sabi ko naman sa kanya bago sya umalis. Agad naman akong dumeretso sa opisina ni Damon. Babatiin ko sana sya pagpasok ko pa lang ng opisina pero hindi ko sya nakita doon sa table nya. Wala pa sya.
Dumeretso aman ako doon sa table ko at inilagay lahat nang gamit ko doon. Tiningnan ko rin ang mga scheadule nya ngayon at may 2 lang syang meeting sa araw na ito at mamaya pa iyon. Pagkatapos noon ay nagpunta naman ako doon sa mga papeles at inayos yun. Tiningnan ko naman ang orasan sa dingding ng opisina at nakita ko doong alas dyes y media na ng umaga. Bakit wala pa si Damon?
Bumalik ulit ako sa table ko at nag-isip ng pwedeng gawin. Nakita ko naman doon ang isang basahan na pwede kong ipampunas. Siguro maglilinis na lang ako. Kinuha ko 'yon at nagpunta sa CR. Sakto namang meron doong planggana. Nilagyan ko ito ng tubig at saka bumalik doon sa opisina at nagsimulang maglampaso. Nangangalahati na ako ng bigla kong marinig ang mga boses na nagtatawanan na papasok ng opisina. Nakita ko naman sina Damon doon at yung lalaki na nagpunta dito kahapon.
"Yeah, she's still mad at me." Tawa noong kasama nyang lalaki.
"Becuase you're too slow Easton. Come on."
"Good morning Damon." Bati ko sa kanya pagpasok nya ng opisina. Nakita ko namang tumingin sya sa planggana na katabi ko at sa basahan na hawak ko.
"What are you doing?"
"Naglilinis po ng sahig." Nakangiti kong sabi sa kanya.
"Bakit? We have janitors here. You don't need to do that. That's not your work."
"Wala po kasi akong ginagawa kaya naisipan kong maglinis na lang ng opisina nyo." Sabi ko sa kanya pero nakatingin lang sya sa akin.
"Wearing that kind of clothes?" Sabi nya kaya napatingin naman ako sa suot ko. Suot ko ngayon yung isa sa mga binili nya kahapon na damit. Naka-fitted pink dress ako na hanggang tuhod ko na pencil cut at naka-heels at may suot na semi formal coat.
"Kayo po ang bumili nito? Hindi parin ba bagay sakin?" Nagtataka ko namang tanong sa kanya.
"Stand up, madudumihan ka dyan. Isasama pa naman kita sa meeting ko." Sabi nito sa akin at nagpunta na sya sa table nya kasama yung lalaki.
"You're so lucky Damon. May secretary ka na nga may janitress ka pa?" Natatawang sabi sa kanya nung lalaki.
"Shut up Easton." Sabi lang ni Damon dito. Tumayo naman na ako at nagpunta sa CR para maghugas ng kamay. Pagbalik ko ay magkausap parin sina Sir Easton doon sa table nya. Tumingin naman ulit ako sa orasan na nandoon sa loob ng opisina at nakita kong mag-lulunch na. May meeting si Damon.
"Excuse me po. Damon meron kang meeting with Mr.Alvarez this lunch at the Greniarty Cafe." Sabi ko sa kanila. Tumingin naman si Damon sa wrist watch nya.
"I have to go. Maybe we can talk some other time."
"Busy mode ka nanaman."
"Yeah. You know work?" Natatawang sabi ni Damon kay Sir Easton.
"So I'll go too? Bye Ms.Bella." Sabi naman nito sa akin napangiti ako.
"Flirtation is not allowed inside my office." Sabi ni Damon pero tinawanan lang sya ni Sir Easton saka ito lumabas ng opisina ko.
"Call Mr.Alvarez. Tell him that I will be late for a minute."
"Ah, wala po akong cellphone."
"What? Taga-bundok ka ba?"
"Actually malapit po ako sa bundok pero di naman po as in bund-"
"Okay okay let's go. I have a spare phone in my car you can use it." Sabi nito saka nya kinuha ang mga papeles na kaylangan nyang dalhin saka iniabot sa akin. Kinuha ko lang naman ang bag ko sa table at saka sumunod sa kanya palabas ng opisina.
Pagdating namin sa parking lot ay nauna na ako sa kotse nya para pagbuksan sya ng pinto.
"You don't need to do this everytime Bella, you're not my driver." Sabi nya kaya napatungo naman ako sa kanya saka ko umikot doon sa kabilang side para doon sumakay.
"Here's the phone." Sabi nya sa akin pagpasok ko sa kotse nya at skaa iniabot sa akin ang isang cellphone na mukang mamahalin dahil mansanas na may kagat ang logo nito.
"Ang mahal naman nito Damon. Magkano ang bili mo dito? Sa probinsya namin naiisangla ito eh."
"What?"
"Naiisangl-"
"Alam ko pero bakit isinasangla?"
"Eh kasi mahal 'to samin." Sabi ko sa kanya at napakunot lang ang noo nya sa akin. Paano nya nga ba ako maiintindihan eh mayaman pa sya sa dilang mayaman? Malamang hindi nya naranasan magipit.
"Wag kayong mag-alala pag po nagkapera ako bibili ako ng cellphone para maibalik agad ito sa inyo." Sabi ko sa kanya at binuksan ang cellphone para tingnan ang camera.
"Don't bother. Hindi ko naman ginagamit yan."
"Kahit na po." Sabi ko sa kanya bago ako nagpose sa harap ng camera.
"Ang linaw naman nito! Tapos ang ganda ganda ko dito. Tingnan mo po oh? Kamukhang kamuka ko?" Natatawang sabi sa kanya.
"What the heck Bella. Malamang kamukha mo yan kasi camera yan."
"Ang linaw po kasi. Samin sa probinsya blurred po ang mga picture ko sa nokia ni Nanay."
"Hayst. Bawasan mo ang pagiging sano mo." Sabi nito sa akin habang fucos na fucos sa pagmamaneho.
"Pasensya na po. Picture naman tayo tingnan natin kung malinaw din sayo." Masayang sabi ko sa kanya at iniharap saming dalawa ang camera. Nag peace sign naman ako habang nakangiti.
"Stop that Bella!" Sigaw nya sa akin pero naclick ko na ang camera. Tiningnan ko naman agad ang kuha namin at hindi ko napigilan ang sarili ko na matawa dahil epic fail sya sa kuha namin. Blurred sya pero kahit na ganon gwapo parin naman sya.
"Why are you laughing?" Kunot noo na tanong nya sakin.
"Ang gwapo mo po kasi dito." Sabi ko saka ipinakita sa kanya ang picture namin.
"Fuck Bella. Delete that." Sabi nya sa akin at inaabot ang phone pero iniwas ko sa kanya 'yon.
"Gwapo ka naman po dito." Sabi ko sa kanya habang natatawa pero ayon sya at nakasimangot na mukhang nabadtrip yata.
xyvil_keys