24
Year.....2021.......
Xiao An Hostipal.......
Patient name.... Xiao Zhan
Diagonis. ..... Car Accident.....
ဆိုေသာအခန္းဝတြင္ခ်ိတ္ထားေသာကဒ္ျပား
ေလးရိွေနသည္မွာအခ်ိန္အေတာ္ျကာရိွေနသည္။
သို႔ေသာ္လဲလူနာဝတ္ဆံုနဲ႔ေကာင္ေလးမွာမူ
အိပ္ေမာက်ေနသည့္အလားႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္
စက္ေနသည္။
ေဘးနားတြင္ေတာ့တန္ဖိုးႀကီးလွေသာအဝတ္
အစားမ်ားကိုဝတ္ဆင္ထားေသာအမ်ိဳးသမီးတစ္
ဦးက ခံုတြင္ထိုင္ကာ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုဖတ္ျပ
ေနသည္။
တန္ဖိုးႀကီးမားေသာပစၥည္းမ်ားေၾကာင့္တမူ
ထူးျခားၿပီးလွပေနေသာ္လဲသူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာထက္တြင္
ေတာ့စိတ္မခ်မ္းေျမ့ျခင္းမ်ား ေနာင္တတရားမ်ားကို.
ခံစားေနရသည့္အလား။
" ေကာင္ေလးကေျပာတယ္သူေငြေတြမလိုခ်င္ပါ
ဘူးတဲ့ အေမနဲ႔အေဖဆီကေပြ႔ဖက္ခြင့္ေလးပဲလို
ခ်င္တာတဲ့ ေကာင္ေလးကအ့ဲလိုေျပာေတာ့သူ႔ရဲ႕
ေမေမနဲ႔ေဖေဖက ရီၿပီးအျပင္ကိုအသီးသီးထြက္
သြားၾကတယ္ ဧည့္ခန္းအလယ္မွာေကာင္ေလး
တစ္ေယာက္ထဲပဲက်န္ေနခ့ဲတယ္တဲ့ "
" တီ....တီ....တီ....တီ..."
ေ႐ွာင္ဟြားစာအုပ္ဖတ္ျပေနတံုးႏွလံုးခုန္စက္ကေန
တတီတီမည္လာၿပီးေအာက္ဆီဂ်င္တပ္ထားေသာ
ႏွာေခါင္းစည္းတြင္ေသြးမ်ားလ်ံွၾကလာသည္။
ေ႐ွာင္ဟြားခ်က္ခ်င္းပင္အေရးေပၚခလုတ္ကို
ႏိွပ္လိုက္တဲ့အခါ doctor နဲ႔ nurse မေတြ
ခ်က္ခ်င္းပင္ေရာက္လာၿပီး သားငယ္ကို
ခြဲခန္းထဲေခၚသြားၾကသည္။
" ဆ...ဆရာ...သား..သား...အေျခအေနဘယ္လို
ရိွလဲ "
"လူနာကအရမ္းပင္ပန္းေနၿပီထင္တယ္ ၾကည့္ရတာ
သူဒီႏွစ္ကိုေတာင္ေက်ာ္ႏိုင္ပါ့မလားပဲ သူေ႒းက
ေတာ္တို႔စိတ္ကိုအတတ္ႏိုင္ဆံုးျပင္ဆင္ထားတာက
အေကာင္းဆံုးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ "
ဆရာဝန္ရဲ႕စကားအဆံုးေ႐ွာင္ဟြားၾကမ္းျပင္ေပၚ
သို႔ဒူးေထာက္လ်က္သားက်သြားၿပီးအသံတိတ္မ်က္
ရည္က်ေနမိသည္။
"သား.....သား....သားငယ္...ေတာင္းပန္ပါတယ္
ျပန္လာေပးပါ...ေတာင္းပန္ပါတယ္ အရင္လိုမ်ိဳး
ပစ္ထားမွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ျပန္လာေပးပါ "
" ေမေမ....ေမေမ.."
* ျပန္လာေပးပါသားရယ္ *
" ေမေမ..ေမေမ.."
* ျပန္လာခ့ဲပါ... "
" ေမေမ... !! "
အိမ္မက္ျဖစ္ေနေသာ္လဲေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ရင္ထဲတြင္.
တဆစ္ဆစ္နဲ႔နာက်င္ေနရသည္။
ပတ္ဝန္းက်င္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ထြန္းထားေသာ
ဖေယာင္းတိုင္တစ္ေခ်ာင္းသာေတြ႔ရၿပီးတျခားေနရာ
ေတြကအေမွာင္အတိ
အေပၚဝတ္ရံုေလးကိုဝတ္ကာပုေလြေလးကို
ခါးမွာခ်ည္ၿပီးအျပင္ထြက္လာေတာ့အိပ္ငိုက္ေန
ေသာအပ်ိဳေတာ္မ်ားနဲ႔မီးတုတ္ကိုင္ကာသြားေနၾက
ေသာအေစာင့္တခ်ိဳ႕ကိုေတြ႔ရသည္။
ညေလကတိုက္ေသာအခါထြက္ေနေသာေခြၽးေစး.
တို႔ကေအးစက္သြားသည္။
အေဆာင္ကေနအျပင္ကိုထြက္ေတာ့ဗ်ပ္ေစာင္းသံ
သဲ့သ့ဲကိုၾကားရသည္။
အသံၾကားရာအတိုင္းသူသြားလိုက္ေတာ့ၾကာကန္
အလယ္မွာရိွေနတဲ့အေဆာင္အေသးေလးမွာ
သူ႔ကိုေက်ာေပးကာဗ်ပ္ေစာင္းတီးေနတဲ့သူကို
ေတြ႔ရသည္။
ဘယ္သူလဲဆိုတာသိခ်င္ေသာေၾကာင့္အနားကုိ
သြားလိုက္ေတာ့သူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္ကာရီျပေန
ေသာသူ႔ရဲ႕မတ္ေလးကိုေတြ႔ရသည္။
" မအိပ္ေသးဘူးလားမရီး "
မရီးဆိုေသာေခၚသံႀကီးေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔ႏႈတ္ခမ္း
ဆူသြားၿပီးဝမ္ဖန္းလီကိုဘုၾကည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
" နာမည္ပဲေခၚစမ္းပါ မင္းအ့ဲလိုေခၚေတာ့ငါ့ကိုယ္ငါ
လံုးရာကေနျပားသြားသလိုခံစားရတယ္ "
" အာ...ဟုတ္ပါၿပီ အားက်န္႔လို႔ေခၚမယ္ေနာ္ "
" Ok....Ok..."
" ဟမ္...အ့ဲတာဘာကိုေျပာတာလဲ "
" အာ....ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာတာ..."
" ေအာ္..."
ရပ္ေနရတာေညာင္းေသာေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔လဲ
လြတ္တဲ့ခံုတြင္ဝင္ထိုင္ကာဝမ္ဖန္းလီတီးေသာ
ဗ်ပ္ေစာင္းကိုၾကည့္ေနသည္။
" တီးၾကည့္မလား အားက်န္႔ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔လက္ေရာေျခေရာခါျပသည္။
မခါလို႔လဲမရေပ သူငယ္ငယ္ကတေယာစသင္
တံုးကႀကိဳးကျပတ္သြားၿပီးမ်က္ခြက္ကိုလာမွန္
သြားထဲကႀကိဳးပါတဲ့တူရိယာမွန္သမ်ဘာမွ
မတီးေတာ့ေပ.၊
" ဝါသနာမပါဘူး အ့ဲတာကို ပုေလြပဲႀကိဳက္တာ "
" အ့ဲတာဆိုတူတူတပုဒ္ေလာက္တီးၾကမလားကိုယ္
ကဗ်ပ္ေစာင္းတီးမယ္အားက်န္႔ကပုေလြမုွတ္ေလ
ဘယ္လိုလဲ..."
" အြန္း...အြန္းေကာင္းတယ္..."
မၾကာခင္ပင္သာယာေသာဗ်ပ္ေစာင္းသံနဲ႔
ပုေလြသံကတူညီစြာထြက္လာသည္။
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ
ျပံဳးေနေသာေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္သည္
မ်က္ေထာင့္နီႀကီးနဲ႔စူးရဲစြာၾကည့္ၿပီးလက္သီးဆုပ္
ကာလွည့္ထြက္သြားေသာတစ္စံုတစ္ေယာက္ကို
ေတာ့သတိမထားမိေပ။
" ေဟာက္ရႊမ္း... !! "
ရိေပၚရဲ႕အလိုမက်ေသာေအာ္သံေၾကာင့္ေဟာက္
ရႊမ္းခ်က္ခ်င္းပင္အနားေရာက္လာၿပီး
" အမိန္႔ရိွပါအ႐ွင္...."
" ကိုယ့္မိန္းမက ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲကိုပဲအျမဲစိတ္
ထဲရိွေအာင္ဘာလုပ္သင့္လဲ "
" သူ.....မႀကိဳက္တာေတြခဏခဏလုပ္ေပးရင္အ႐ွင့္
ကိုသတိထားမိလာၿပီး စိတ္ထဲကေနမၾကာခဏ
ေတြးမိေနပါလိမ့္မယ္အ႐ွင္... "
" ေဒါက္.... !! "
" အ့... !! "
ေဟာက္ရႊမ္းရဲ႕စကားအဆံုးမွင္ေသြးတဲ့ေက်ာက္တံုး
ႀကီးကေလထဲဝဲကာေဟာက္ရႊမ္းေခါင္းတည့္တည့္
ကိုလာမွန္သည္။
" မင္းႀကီးေတာ္ကိုသူမႀကိဳက္တာေတြလုပ္....
ဟိုကတစ္ခါထဲေစာက္ျမင္ကပ္တယ္အနားမလာ
နဲ႔ဆိုရင္မင္းငါ့ကိုတာဝန္ယူမလားေျပာ "
" ဆုေတာင္းေလ.... "
" ဘာ.... !! "
" မ...မဟုတ္ပါဘူး မွားလို႔ ကံေတြနိမ့္ေနလို႔ဘုရား
ေက်ာင္းသြားၿပီးဆုသြားေတာင္းမို႔ "
_____________________
" မိဖုရားမယ္မယ္ မင္းသမီးစုန္႔ဆုရီ ေရာက္...
ေရာက္.."
ကုန္းကုန္းရဲ႕စကားဆံုးခ်ိန္ေတာင္မေစာင့္ေတာ့ပဲ
ဆုရီအလွေလးရဲ႕နန္းေဆာင္ကိုဝင္လိုက္သည္။
အလွေလးကအတြင္းဝတ္ရံုအျဖဴ သာဝတ္ထား.
ၿပီးၾကမ္းျပင္တြင္လက္ေထာက္ကာယပ္ေတာင္.
တျဖတ္ျဖတ္ခပ္ေနသည္။
ျဖဴ ေဖြးႏုႂကြေနေသာရင္ဘက္သားေတြကအတိုင္း
သားေပၚေနေသာေၾကာင့္ဆုရီအေငးလြန္ၿပီး
သားေရေတြပါက်လာသည္။
" ဆုရီပါလား....လာ..လာငါနင့္ကိုေစာင့္ေနတာ "
" ဟီး...ေ႐ွာင္းက်န္႔ "
ငမ္းေနတာကိုရပ္ၿပီးရီျပကာအလွေလးအိပ္ေနတဲ့
ေနရာနားသို႔သြားၿပီးၾကမ္းျပင္တြင္သူပါေရာၿပီး.
ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
ေဘးနားတြင္ခ်ထားေသာစပ်စ္သီးသံုးေလးလံုး.
ကိုယူကာပါးစပ္ထဲတစ္ခါထဲထိုးထည့္ၿပီးအခ်ိဳအ
ရသာကုန္သည္အထိဖိဝါးေနလိုက္သည္။
" ေ႐ွာင္းက်န္႔ နန္းေတာ္မွာပ်င္းစရာႀကီး ေဆာ့လို႔
ေကာင္းတဲ့ေနရာမရိွဘူးလား "
ဆုရီေျပာမွေ႐ွာင္းက်န္႔သတိရသြားၿပီးလူယုတ္မာ...
ျပံဳး....ျပံဳးကာ...
" ရိွ....တာ...ေပါ့..."
" ဘယ္ေနရာလဲဟင္..."
" အ....ေနာက္....နန္း....ေဆာင္...."
_____________________________
24
Year.....2021.......
Xiao An Hostipal.......
Patient name.... Xiao Zhan
Diagonis. ..... Car Accident.....
ဆိုသောအခန်းဝတွင်ချိတ်ထားသောကဒ်ပြား
လေးရှိနေသည်မှာအချိန်အတော်ကြာရှိနေသည်။
သို့သော်လဲလူနာဝတ်ဆုံနဲ့ကောင်လေးမှာမူ
အိပ်မောကျနေသည့်အလားနှစ်ခြိုက်စွာအိပ်
စက်နေသည်။
ဘေးနားတွင်တော့တန်ဖိုးကြီးလှသောအဝတ်
အစားများကိုဝတ်ဆင်ထားသောအမျိုးသမီးတစ်
ဦးက ခုံတွင်ထိုင်ကာ စာအုပ်တစ်အုပ်ကိုဖတ်ပြ
နေသည်။
တန်ဖိုးကြီးမားသောပစ္စည်းများကြောင့်တမူ
ထူးခြားပြီးလှပနေသော်လဲသူ့ရဲ့မျက်နှာထက်တွင်
တော့စိတ်မချမ်းမြေ့ခြင်းများ နောင်တတရားများကို.
ခံစားနေရသည့်အလား။
" ကောင်လေးကပြောတယ်သူငွေတွေမလိုချင်ပါ
ဘူးတဲ့ အမေနဲ့အဖေဆီကပွေ့ဖက်ခွင့်လေးပဲလို
ချင်တာတဲ့ ကောင်လေးကအ့ဲလိုပြောတော့သူ့ရဲ့
မေမေနဲ့ဖေဖေက ရီပြီးအပြင်ကိုအသီးသီးထွက်
သွားကြတယ် ဧည့်ခန်းအလယ်မှာကောင်လေး
တစ်ယောက်ထဲပဲကျန်နေခ့ဲတယ်တဲ့ "
" တီ....တီ....တီ....တီ..."
ရှောင်ဟွားစာအုပ်ဖတ်ပြနေတုံးနှလုံးခုန်စက်ကနေ
တတီတီမည်လာပြီးအောက်ဆီဂျင်တပ်ထားသော
နှာခေါင်းစည်းတွင်သွေးများလျံှကြလာသည်။
ရှောင်ဟွားချက်ချင်းပင်အရေးပေါ်ခလုတ်ကို
နှိပ်လိုက်တဲ့အခါ doctor နဲ့ nurse မတွေ
ချက်ချင်းပင်ရောက်လာပြီး သားငယ်ကို
ခွဲခန်းထဲခေါ်သွားကြသည်။
" ဆ...ဆရာ...သား..သား...အခြေအနေဘယ်လို
ရှိလဲ "
"လူနာကအရမ်းပင်ပန်းနေပြီထင်တယ် ကြည့်ရတာ
သူဒီနှစ်ကိုတောင်ကျော်နိုင်ပါ့မလားပဲ သူေဋ္ဌးက
တော်တို့စိတ်ကိုအတတ်နိုင်ဆုံးပြင်ဆင်ထားတာက
အကောင်းဆုံးဖြစ်ပါလိမ့်မယ် "
ဆရာဝန်ရဲ့စကားအဆုံးရှောင်ဟွားကြမ်းပြင်ပေါ်
သို့ဒူးထောက်လျက်သားကျသွားပြီးအသံတိတ်မျက်
ရည်ကျနေမိသည်။
"သား.....သား....သားငယ်...တောင်းပန်ပါတယ်
ပြန်လာပေးပါ...တောင်းပန်ပါတယ် အရင်လိုမျိုး
ပစ်ထားမှာမဟုတ်တဲ့အတွက် ပြန်လာပေးပါ "
" မေမေ....မေမေ.."
* ပြန်လာပေးပါသားရယ် *
" မေမေ..မေမေ.."
* ပြန်လာခ့ဲပါ... "
" မေမေ... !! "
အိမ်မက်ဖြစ်နေသော်လဲရှောင်းကျန့်ရဲ့ရင်ထဲတွင်.
တဆစ်ဆစ်နဲ့နာကျင်နေရသည်။
ပတ်ဝန်းကျင်ကိုကြည့်လိုက်တော့ထွန်းထားသော
ဖယောင်းတိုင်တစ်ချောင်းသာတွေ့ရပြီးတခြားနေရာ
တွေကအမှောင်အတိ
အပေါ်ဝတ်ရုံလေးကိုဝတ်ကာပုလွေလေးကို
ခါးမှာချည်ပြီးအပြင်ထွက်လာတော့အိပ်ငိုက်နေ
သောအပျိုတော်များနဲ့မီးတုတ်ကိုင်ကာသွားနေကြ
သောအစောင့်တချို့ကိုတွေ့ရသည်။
ညလေကတိုက်သောအခါထွက်နေသောချွေးစေး.
တို့ကအေးစက်သွားသည်။
အဆောင်ကနေအပြင်ကိုထွက်တော့ဗျပ်စောင်းသံ
သဲ့သ့ဲကိုကြားရသည်။
အသံကြားရာအတိုင်းသူသွားလိုက်တော့ကြာကန်
အလယ်မှာရှိနေတဲ့အဆောင်အသေးလေးမှာ
သူ့ကိုကျောပေးကာဗျပ်စောင်းတီးနေတဲ့သူကို
တွေ့ရသည်။
ဘယ်သူလဲဆိုတာသိချင်သောကြောင့်အနားကို
သွားလိုက်တော့သူ့ကိုမော့ကြည့်ကာရီပြနေ
သောသူ့ရဲ့မတ်လေးကိုတွေ့ရသည်။
" မအိပ်သေးဘူးလားမရီး "
မရီးဆိုသောခေါ်သံကြီးကြောင့်ရှောင်းကျန့်နှုတ်ခမ်း
ဆူသွားပြီးဝမ်ဖန်းလီကိုဘုကြည့်ကြည့်လိုက်သည်။
" နာမည်ပဲခေါ်စမ်းပါ မင်းအ့ဲလိုခေါ်တော့ငါ့ကိုယ်ငါ
လုံးရာကနေပြားသွားသလိုခံစားရတယ် "
" အာ...ဟုတ်ပါပြီ အားကျန့်လို့ခေါ်မယ်နော် "
" Ok....Ok..."
" ဟမ်...အ့ဲတာဘာကိုပြောတာလဲ "
" အာ....ကောင်းတယ်လို့ပြောတာ..."
" အော်..."
ရပ်နေရတာညောင်းသောကြောင့်ရှောင်းကျန့်လဲ
လွတ်တဲ့ခုံတွင်ဝင်ထိုင်ကာဝမ်ဖန်းလီတီးသော
ဗျပ်စောင်းကိုကြည့်နေသည်။
" တီးကြည့်မလား အားကျန့် "
ရှောင်းကျန့်လက်ရောခြေရောခါပြသည်။
မခါလို့လဲမရပေ သူငယ်ငယ်ကတယောစသင်
တုံးကကြိုးကပြတ်သွားပြီးမျက်ခွက်ကိုလာမှန်
သွားထဲကကြိုးပါတဲ့တူရိယာမှန်သမျဘာမှ
မတီးတော့ပေ.၊
" ဝါသနာမပါဘူး အ့ဲတာကို ပုလွေပဲကြိုက်တာ "
" အ့ဲတာဆိုတူတူတပုဒ်လောက်တီးကြမလားကိုယ်
ကဗျပ်စောင်းတီးမယ်အားကျန့်ကပုလွေမုှတ်လေ
ဘယ်လိုလဲ..."
" အွန်း...အွန်းကောင်းတယ်..."
မကြာခင်ပင်သာယာသောဗျပ်စောင်းသံနဲ့
ပုလွေသံကတူညီစွာထွက်လာသည်။
တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ကာ
ပြုံးနေသောကောင်လေးနှစ်ယောက်သည်
မျက်ထောင့်နီကြီးနဲ့စူးရဲစွာကြည့်ပြီးလက်သီးဆုပ်
ကာလှည့်ထွက်သွားသောတစ်စုံတစ်ယောက်ကို
တော့သတိမထားမိပေ။
" ဟောက်ရွှမ်း... !! "
ရိပေါ်ရဲ့အလိုမကျသောအော်သံကြောင့်ဟောက်
ရွှမ်းချက်ချင်းပင်အနားရောက်လာပြီး
" အမိန့်ရှိပါအရှင်...."
" ကိုယ့်မိန်းမက ကိုယ်တစ်ယောက်ထဲကိုပဲအမြဲစိတ်
ထဲရှိအောင်ဘာလုပ်သင့်လဲ "
" သူ.....မကြိုက်တာတွေခဏခဏလုပ်ပေးရင်အရှင့်
ကိုသတိထားမိလာပြီး စိတ်ထဲကနေမကြာခဏ
တွေးမိနေပါလိမ့်မယ်အရှင်... "
" ဒေါက်.... !! "
" အ့... !! "
ဟောက်ရွှမ်းရဲ့စကားအဆုံးမှင်သွေးတဲ့ကျောက်တုံး
ကြီးကလေထဲဝဲကာဟောက်ရွှမ်းခေါင်းတည့်တည့်
ကိုလာမှန်သည်။
" မင်းကြီးတော်ကိုသူမကြိုက်တာတွေလုပ်....
ဟိုကတစ်ခါထဲစောက်မြင်ကပ်တယ်အနားမလာ
နဲ့ဆိုရင်မင်းငါ့ကိုတာဝန်ယူမလားပြော "
" ဆုတောင်းလေ.... "
" ဘာ.... !! "
" မ...မဟုတ်ပါဘူး မှားလို့ ကံတွေနိမ့်နေလို့ဘုရား
ကျောင်းသွားပြီးဆုသွားတောင်းမို့ "
_____________________
" မိဖုရားမယ်မယ် မင်းသမီးစုန့်ဆုရီ ရောက်...
ရောက်.."
ကုန်းကုန်းရဲ့စကားဆုံးချိန်တောင်မစောင့်တော့ပဲ
ဆုရီအလှလေးရဲ့နန်းဆောင်ကိုဝင်လိုက်သည်။
အလှလေးကအတွင်းဝတ်ရုံအဖြူ သာဝတ်ထား.
ပြီးကြမ်းပြင်တွင်လက်ထောက်ကာယပ်တောင်.
တဖြတ်ဖြတ်ခပ်နေသည်။
ဖြူ ဖွေးနုကြွနေသောရင်ဘက်သားတွေကအတိုင်း
သားပေါ်နေသောကြောင့်ဆုရီအငေးလွန်ပြီး
သားရေတွေပါကျလာသည်။
" ဆုရီပါလား....လာ..လာငါနင့်ကိုစောင့်နေတာ "
" ဟီး...ရှောင်းကျန့် "
ငမ်းနေတာကိုရပ်ပြီးရီပြကာအလှလေးအိပ်နေတဲ့
နေရာနားသို့သွားပြီးကြမ်းပြင်တွင်သူပါရောပြီး.
ထိုင်ချလိုက်သည်။
ဘေးနားတွင်ချထားသောစပျစ်သီးသုံးလေးလုံး.
ကိုယူကာပါးစပ်ထဲတစ်ခါထဲထိုးထည့်ပြီးအချိုအ
ရသာကုန်သည်အထိဖိဝါးနေလိုက်သည်။
" ရှောင်းကျန့် နန်းတော်မှာပျင်းစရာကြီး ဆော့လို့
ကောင်းတဲ့နေရာမရှိဘူးလား "
ဆုရီပြောမှရှောင်းကျန့်သတိရသွားပြီးလူယုတ်မာ...
ပြုံး....ပြုံးကာ...
" ရှိ....တာ...ပေါ့..."
" ဘယ်နေရာလဲဟင်..."
" အ....နောက်....နန်း....ဆောင်...."
_____________________________