22
" မယ္ေတာ္ "
" ဖန္းအာ..."
စြတ္စြတ္ျဖဴ ေနေသာဝတ္ရံုကိုဝတ္ဆင္ၿပီး
မယ္ေတာ္ႀကီးရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကိုဝင္ကာကေလး
တစ္ေယာက္လိုခြၽဲေနတဲ့သူကိုၾကည့္ၿပီး
ေ႐ွာင္းက်န္႔အ့ံျသသြားသည္။
တကယ္ေတာ့သူ႔ဘဝတြင္အေမျဖစ္သူနဲ႔ဘယ္
ေတာ့မွလက္ပြန္းတတီးမေနခ့ဲေသာေၾကာင့္
ျဖစ္သည္။
မယ္ေတာ္ႀကီးနဲ႔ထိုသူကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့.
ေမြးထားေပးတဲ့အေမကိုသတိရသြားသည္။
အခုဆိုရင္သူတို႔ငိုေနၾကမလား ဒါမွမဟုတ္.
ငါ့စ်ာပနာကိုမလာႏိုင္ေလာက္ေအာင္အလုပ္မ်ား
ေနၾကသလား
ငါေသတာကိုေရာသိၾကရဲ႕လားဆိုေသာတစ္ခါမွ
မေတြးဖူးေသာအေတြးမ်ားဝင္လာသည္။
" ဟုတ္သားပဲမိတ္ဆက္ေပးရမယ္ ဖန္းလီ ဒါကငါ့
ရဲ႕မိဖုရားေခါင္ ေ႐ွာင္ေ႐ွာင္းက်န္႔လို႔ေခၚတယ္
အခ်စ္ ဒါကကိုယ့္ရဲ႕ညီေတာ္ ဝမ္ဖန္းလီ "
အေမ့အေၾကာင္းေတြးကာဝမ္းနည္းေနတံုး
အခ်စ္ဆိုတဲ့စကားႀကီးကနားထဲကန္႔လန္႔ႀကီး
ဝင္လာေသာေၾကာင့္ရိွသမ်အေမႊးေတြအကုန္
ေထာင္သြားသည္။
ဖန္းလီအစ္ကိုေတာ္ရဲ႕မိဖုရားကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေစ်းထဲမွာတုတ္တိုးခ်ိဳခ်ဥ္စားေနေသာဟိုခ်စ္စရာ
ေကာင္ေလးျဖစ္သည္.။
အစ္ကိုေတာ္ရဲ႕မိဖုရားဟုၾကားလိုက္ရေသာ
အခါနာက်င္ေနတဲ့ႏွလံုးသားကိုမ်က္ကြယ္ျပဴၿပီး
တ႐ိုတေသပဲႏုွတ္ဆက္လိုု္က္သည္။
" ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္ မရီး "
( wait what...အား... !! စိတ္တိုတယ္ ငါက
ေယာက်ာ္းေလးေလ ခ်ီးကိုမရီးလား ငါ့ရဲ႕ေမြးစား
အစ္ကိုနဲ႔ေပးစားၿပီးမင္းကိုလဲမရီးလို႔ျပန္ေခၚပစ္
မယ္ )
" အင္း...ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္ မတ္ေလး "
" ေဟာက္ရႊမ္း....ဒီနားကိုခဏ "
ရိေပၚေဟာက္ရႊမ္းနားကိုကပ္ကာတစ္ခုခုေျပာ.
လိုက္ၿပီးေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုၾကည့္ကာႏႈတ္ခမ္းေလး
တြန္႔သြားရံုသာျပံဳးလိုက္သည္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ကေတာ့ေ႐ွ႕ကအကကိုစိတ္ဝင္စား
ေနေသာေၾကာင့္သူတို႔ကိုသတိမထားမိေပ။
အကသမားေတြေဖ်ာ္ေျဖေနမုွကိုေငးေနေသာ
ေ႐ွာင္းက်န္႔နား...နားကိုကပ္ကာႏွစ္ေယာက္ထဲ
ၾကားေလာက္ေသာေလသံေလးနဲ႔ေျပာလိုက္
သည္။
" ပြဲၿပီးသြားရင္ ဦးယ်ာဥ္ေတာ္ထဲခဏသြားၾကရ
ေအာင္ အ့ဲဒီ့မွာ ခ်န္အန္းျပည္ကယူလာတဲ့မုန္႔
ေတြသြားစားၾကရေအာင္ "
" တကယ္လား "
မ်က္လံုးေလးဝိုင္းကာေမးလာေသာမိဖုရားေခါင္
ရဲ႕ပံုစံေလးကိုအသဲယားလာေသာေၾကာင့္
ရိေပၚ ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္ထားမိသည္။
စုန္႔ဆုရီ စင္ျမင့္ေပၚကအခ်စ္ငွက္ႏွစ္ေကာင္ကို
ၾကည့္ၿပီးမ်က္လံုးေတြကအလင္းတန္းေတြထြက္
ေနသည္။
သူတို႔တိုင္းျပည္မွာဆိုရင္ လိင္တူလက္ထပ္ခြင့္
ရိွေသာေၾကာင့္ဒီလိုျမင္ကြင္းမ်ိဳးကအဆန္းတက်ယ္
မဟုတ္ေပ။
သူကလဲအားရင္အားသလိုနန္းေတာ္ထဲကလူ
ေတြကိုေပးစားတတ္သည္။
အ့ဲတာအျပင္လိင္တူဆက္ဆံတဲ့စာအုပ္ေတြကို
ပါသူကတစ္ခါတစ္ေလ ခိုးဖတ္တတ္ေသးသည္။
နန္းေတာ္ထဲကပညားေရးအမတ္နဲ႔စစ္သူႀကီးက
သူ႔ေၾကာင့္ဖူးစာဆံုသြားသျဖင့္အမတ္ေတြကသူ႔
ေတြ႔တိုင္းေဝးေဝးေ႐ွာင္ၾကသည္။
အ့ဲတာေၾကာင့္သူ႔ခမည္းေတာ္ကတစ္ေယာက္.
ထဲရိွေသာသမီးေလးေျခၿငိမ္ေနေစရန္ ေယာက်ာ္း
ေပးစားသည္၊
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့အ့ဲေယာက်ာ္းကအခုလိုေကြးေနမယ္
လို႔ဘယ္သူကထင္ထားမွာလဲ
သဝန္တိုတာမ်ားခ်စ္စရာေလးမိဖုရားေခါင္ကို
ခ်စ္ရည္ရႊမ္းေနတဲ့အၾကည့္ေတြလူတိုင္းအားက်.
စရာပင္
" ကိုကို....ကိုကို..."
" ဟမ္...အင္း...ေျပာေလ "
" သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟိုဟာျဖစ္ၿပီးသြားၿပီးလာမသိဘူး
ေနာ္..."
" ဘယ္ဟာတံုး "
လက္မနဲ႔လက္ညိဳးကိုဝိုင္းကာအထဲကိုလက္ခလယ္
ထိုးထည့္ျပေနေသာညီမျဖစ္သူေၾကာင့္က်ိရန္
မ်က္ႏွာႀကီးရဲလာၿပီးေဘးနားကခြက္နဲ႔ေခါင္းကို
ေခါက္ၾကလိုက္သည္။
" အ့... !! နာတယ္...ကိုကိုရဲ႕ "
တကယ္သူ႔ညီမဟာေလမိန္းကေလးျဖစ္ၿပီး
အ႐ွက္အေၾကာက္မရိွေပ။
မိန္းကေလးေတြရဲ႕အိေျနၵဆိုတာဝယ္ကပ္ေပး
ထားရင္ေတာင္ကြာက်မ့ဲအမ်ိဳး
" အိမ္ေ႐ွ႕စံ ဧည့္ခံတဲ့အပိုု္င္းမွာအဆင္ေျပရဲ႕လား
တစ္ခုခုလိုအပ္တာရိွရင္ ကြၽန္ေတာ့ကိုေျပာပါ "
" အာ...မင္းက "
" ကြၽန္ေတာ္ကမင္းႀကီးရဲအနီးကပ္သက္ေတာ္
ေစာင့္ ဝမ္ေဟာက္ရႊမ္း လို႔ေခၚပါတယ္ အိမ္ေ႐ွ႕
စံလိုတာတစ္ခုခုရိွရင္ ကြၽန္ေတာ့ကိုေျပာပါ "
" အာ...ဟုတ္က့ဲ ေဟာက္ရႊမ္း အကုန္အဆင္ေျပ
ပါတယ္ "
" အ့ဲတာဆိုကြၽန္ေတာ့္ကိုခြင့္ျပဳပါဦး..."
ထြက္သြားေသာ မင္းႀကီးရဲ႕ကိုယ္ရံေတာ္ကို
က်ိရန္မ်က္စိတစ္ဆံုးလိုက္ၾကည့္မိသည္။
" ဟိဟိ...ကိုကိုနဲ႔လိုက္တယ္ အဆင္ေလး အင္း...
သန္စြမ္းၿပီးေတာင့္ေျဖာင့္တဲ့သက္ေတာ္ေစာင့္နဲ႔
ပန္းေလးလိုလွပၿပီးႏူးညံ့တဲ့အိမ္ေ႐ွ႕စံတို႔ရဲ႕စြတ္ပ်ံ့
ၾကည္ႏူးစရာဇာတ္လမ္း အဟင္း...အဟင္း..."
" စုန္႔....ဆု....ရီ..."
" ႐ွင္...."
___________________________
မယ္ေတာ္ႀကီးရဲ႕ေမြးေန႔ပြဲၿပီးသြားေသာအခါ
အခ်ိန္ကညလယ္ေလာက္ရိွေနၿပီျဖစ္သည္။
ေကာင္းကင္တြင္လျပည့္ေနေသာေၾကာင့္အရင္
ေန႔ေတြကထက္လင္းလင္းထိန္ထိန္ရိွသည္။
လေရာင္ကိုအားျပဳကာမက္မြန္ပင္ေတြခ်ည္း
စိုက္ထားေသာဥယ်ာဥ္ထဲသို႔ငေမႊထိုးကိုေခၚခ့ဲ
သည္။
ေလတိုက္တိုင္းမက္မြန္ပန္းပြင့္ခ်ပ္ေတြေႂကြက်ေန
ၿပီးပန္းန႔ံေလးေတြကသင္းေနသည္။
" ဝါး...မုန္႔ေတြအမ်ားႀကီးပဲ "
" မင္းႀကိဳက္မယ္ထင္လို႔ေလ "
" ၾကဳိက္တယ္..ႀကိဳက္တယ္.."
ေက်ာက္စားပြဲအေပၚတြင္ အျပည့္ခင္းထား
ေသာမုန္႔ေတြကိုပါးစပ္ထဲထိုးထည့္ကာ
ေ႐ွာင္းက်န္႔စားေနသည္။
အေတာ္အတန္စားၿပီးသြားေသာအခါ
ေ႐ွာင္းက်န္႔ဗိုက္ကအင့္လာၿပီးမ်က္စိေလးေမွး
ကာၿငိမ္ေနလိုက္သည္။
" ၅.....၄....၃....၂.....၁....."
" အင္း....ဟင္း.....ပူ....ပူတယ္...."
ညီးသံေလးထြက္လာေသာအခါရိေပၚရဲ႕ႏႈတ္ခမ္း.
ထြက္တြင္အျပံဳးေလးတစ္ခုထြက္လာသည္။
ေသခ်ာတယ္လူယုတ္မာျပံဳး
_____________________________
တံုးေခါက္သံၾကားတဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ
သူတို႔ရဲ႕ခ်စ္ခရီးလမ္းၿပီးဆံုးသြားေသာေၾကာင့္ပင္
ပန္းကာအိပ္ေမာက်ေနေသာေကာင္ေလးရဲ႕နားသယ္
စပ္နားကိုဖြဖြေလးနမ္းလိုက္သည္။
" ခ်လြင္....ခ်လြင္... "
" ဟမ္....ဒီျခဴ သံ "
ရိေပၚျခဴ သံလာရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
အခ်စ္ရဲ႕ေျခေထာက္ကျဖစ္သည္။
ေျခေထာက္ေလးကိုကိုင္ယူၾကည့္လိုက္ေတာ့
သူအရင္ကယုန္ေပါက္ကိုေပးထားတဲ့ျခဴ လံုးေလးနဲ႔
တူတာကိုသတိထားမိသြားသည္။
ေျခေထာက္ကိုဆြဲယူကာျခဴ လံုးတြင္ထိုးထားေသာ
စာလံုးေလးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ရိေပၚအတိုင္း
မသိဝမ္းသာသြားရသည္။
" ဒါ....ဒါ...ဒါဆို...သူ...သူကယုန္ေပါက္လား "
ပင္ပန္းသြားလို႔အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာသူကိုၾကည့္ၿပီး
တိတ္တဆိတ္မ်က္ရည္က်မိသည္။
အိပ္စက္ေနေသာသူ႔ရဲ႕ကိုယ္ေလးကိုဆြဲယူကာ
အက်ႌျပန္ဝတ္ေပးၿပီးေတာ့ႏႈတ္ခမ္းေတြကို
အနမ္းေတြေႁခြမိသည္။
" ေကာင္းေကာင္းအိပ္အခ်စ္ ဒီတစ္ခါေတာ့မင္းကို
အေကာင္းဆံုးကာကြယ္ေပးပါ့မယ္ "
" ႁပြတ္စ္..."
____________________
" ဆုရီ ဘယ္ေတြေလ်ာက္သြားေနတာလဲညဘက္
ႀကီး ကိုကိုဘယ္ေလာက္စိတ္ပူ.... ဟမ္...ဆု..ဆုရီ
ႏွာ...ႏွာေခါင္းေသြးေတြက်ေနတယ္ေနမေကာင္း
ဘူးလား "
" ၇လက္မေလာက္ရိွမယ္ အႀကီးႀကီး အဟိအဟိ"
" ဆု..ဆုရီ အဆင္ေျပရဲ႕လားႏွာေခါင္းေသြး "
ကိုိုကိုေျပာေသာေၾကာင့္က်ေနေသာႏွာေခါင္း
ေသြးေတြကိုသုတ္ကာ
" ေျပတာမွ...ေျပ...ေျပ..ေျပနဲ႔ေတာင္ျမည္ေသး
အဟိ အဟိ "
ကိုကိုေျပာေနေသာစကားကိုလ်စ္လ်ဴ႐ႈကာ
ခုနကေတြ႔ခဲ့တဲ့ျမင္ကြင္းႀကီးကိုျပန္စဥ္းစားရင္း
ဆုရီ ႏွာေခါင္းေသြးေတြျပန္က်လာသည္။
_____________________________
22
" မယ်တော် "
" ဖန်းအာ..."
စွတ်စွတ်ဖြူ နေသောဝတ်ရုံကိုဝတ်ဆင်ပြီး
မယ်တော်ကြီးရဲ့ရင်ခွင်ထဲကိုဝင်ကာကလေး
တစ်ယောက်လိုချွဲနေတဲ့သူကိုကြည့်ပြီး
ရှောင်းကျန့်အ့ံသြသွားသည်။
တကယ်တော့သူ့ဘဝတွင်အမေဖြစ်သူနဲ့ဘယ်
တော့မှလက်ပွန်းတတီးမနေခ့ဲသောကြောင့်
ဖြစ်သည်။
မယ်တော်ကြီးနဲ့ထိုသူကိုကြည့်လိုက်တော့.
မွေးထားပေးတဲ့အမေကိုသတိရသွားသည်။
အခုဆိုရင်သူတို့ငိုနေကြမလား ဒါမှမဟုတ်.
ငါ့ဈာပနာကိုမလာနိုင်လောက်အောင်အလုပ်များ
နေကြသလား
ငါသေတာကိုရောသိကြရဲ့လားဆိုသောတစ်ခါမှ
မတွေးဖူးသောအတွေးများဝင်လာသည်။
" ဟုတ်သားပဲမိတ်ဆက်ပေးရမယ် ဖန်းလီ ဒါကငါ့
ရဲ့မိဖုရားခေါင် ရှောင်ရှောင်းကျန့်လို့ခေါ်တယ်
အချစ် ဒါကကိုယ့်ရဲ့ညီတော် ဝမ်ဖန်းလီ "
အမေ့အကြောင်းတွေးကာဝမ်းနည်းနေတုံး
အချစ်ဆိုတဲ့စကားကြီးကနားထဲကန့်လန့်ကြီး
ဝင်လာသောကြောင့်ရှိသမျအမွှေးတွေအကုန်
ထောင်သွားသည်။
ဖန်းလီအစ်ကိုတော်ရဲ့မိဖုရားကိုကြည့်လိုက်တော့
ဈေးထဲမှာတုတ်တိုးချိုချဉ်စားနေသောဟိုချစ်စရာ
ကောင်လေးဖြစ်သည်.။
အစ်ကိုတော်ရဲ့မိဖုရားဟုကြားလိုက်ရသော
အခါနာကျင်နေတဲ့နှလုံးသားကိုမျက်ကွယ်ပြူပြီး
တရိုတသေပဲနုှတ်ဆက်လို်က်သည်။
" တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် မရီး "
( wait what...အား... !! စိတ်တိုတယ် ငါက
ယောကျာ်းလေးလေ ချီးကိုမရီးလား ငါ့ရဲ့မွေးစား
အစ်ကိုနဲ့ပေးစားပြီးမင်းကိုလဲမရီးလို့ပြန်ခေါ်ပစ်
မယ် )
" အင်း...တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် မတ်လေး "
" ဟောက်ရွှမ်း....ဒီနားကိုခဏ "
ရိပေါ်ဟောက်ရွှမ်းနားကိုကပ်ကာတစ်ခုခုပြော.
လိုက်ပြီးရှောင်းကျန့်ကိုကြည့်ကာနှုတ်ခမ်းလေး
တွန့်သွားရုံသာပြုံးလိုက်သည်။
ရှောင်းကျန့်ကတော့ရှေ့ကအကကိုစိတ်ဝင်စား
နေသောကြောင့်သူတို့ကိုသတိမထားမိပေ။
အကသမားတွေဖျော်ဖြေနေမုှကိုငေးနေသော
ရှောင်းကျန့်နား...နားကိုကပ်ကာနှစ်ယောက်ထဲ
ကြားလောက်သောလေသံလေးနဲ့ပြောလိုက်
သည်။
" ပွဲပြီးသွားရင် ဦးယျာဉ်တော်ထဲခဏသွားကြရ
အောင် အ့ဲဒီ့မှာ ချန်အန်းပြည်ကယူလာတဲ့မုန့်
တွေသွားစားကြရအောင် "
" တကယ်လား "
မျက်လုံးလေးဝိုင်းကာမေးလာသောမိဖုရားခေါင်
ရဲ့ပုံစံလေးကိုအသဲယားလာသောကြောင့်
ရိပေါ် ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်ထားမိသည်။
စုန့်ဆုရီ စင်မြင့်ပေါ်ကအချစ်ငှက်နှစ်ကောင်ကို
ကြည့်ပြီးမျက်လုံးတွေကအလင်းတန်းတွေထွက်
နေသည်။
သူတို့တိုင်းပြည်မှာဆိုရင် လိင်တူလက်ထပ်ခွင့်
ရှိသောကြောင့်ဒီလိုမြင်ကွင်းမျိုးကအဆန်းတကျယ်
မဟုတ်ပေ။
သူကလဲအားရင်အားသလိုနန်းတော်ထဲကလူ
တွေကိုပေးစားတတ်သည်။
အ့ဲတာအပြင်လိင်တူဆက်ဆံတဲ့စာအုပ်တွေကို
ပါသူကတစ်ခါတစ်လေ ခိုးဖတ်တတ်သေးသည်။
နန်းတော်ထဲကပညားရေးအမတ်နဲ့စစ်သူကြီးက
သူ့ကြောင့်ဖူးစာဆုံသွားသဖြင့်အမတ်တွေကသူ့
တွေ့တိုင်းဝေးဝေးရှောင်ကြသည်။
အ့ဲတာကြောင့်သူ့ခမည်းတော်ကတစ်ယောက်.
ထဲရှိသောသမီးလေးခြေငြိမ်နေစေရန် ယောကျာ်း
ပေးစားသည်၊
ဖြစ်ချင်တော့အ့ဲယောကျာ်းကအခုလိုကွေးနေမယ်
လို့ဘယ်သူကထင်ထားမှာလဲ
သဝန်တိုတာများချစ်စရာလေးမိဖုရားခေါင်ကို
ချစ်ရည်ရွှမ်းနေတဲ့အကြည့်တွေလူတိုင်းအားကျ.
စရာပင်
" ကိုကို....ကိုကို..."
" ဟမ်...အင်း...ပြောလေ "
" သူတို့နှစ်ယောက်ဟိုဟာဖြစ်ပြီးသွားပြီးလာမသိဘူး
နော်..."
" ဘယ်ဟာတုံး "
လက်မနဲ့လက်ညိုးကိုဝိုင်းကာအထဲကိုလက်ခလယ်
ထိုးထည့်ပြနေသောညီမဖြစ်သူကြောင့်ကျိရန်
မျက်နှာကြီးရဲလာပြီးဘေးနားကခွက်နဲ့ခေါင်းကို
ခေါက်ကြလိုက်သည်။
" အ့... !! နာတယ်...ကိုကိုရဲ့ "
တကယ်သူ့ညီမဟာလေမိန်းကလေးဖြစ်ပြီး
အရှက်အကြောက်မရှိပေ။
မိန်းကလေးတွေရဲ့အိနြေ္ဒဆိုတာဝယ်ကပ်ပေး
ထားရင်တောင်ကွာကျမ့ဲအမျိုး
" အိမ်ရှေ့စံ ဧည့်ခံတဲ့အပို်င်းမှာအဆင်ပြေရဲ့လား
တစ်ခုခုလိုအပ်တာရှိရင် ကျွန်တော့ကိုပြောပါ "
" အာ...မင်းက "
" ကျွန်တော်ကမင်းကြီးရဲအနီးကပ်သက်တော်
စောင့် ဝမ်ဟောက်ရွှမ်း လို့ခေါ်ပါတယ် အိမ်ရှေ့
စံလိုတာတစ်ခုခုရှိရင် ကျွန်တော့ကိုပြောပါ "
" အာ...ဟုတ်က့ဲ ဟောက်ရွှမ်း အကုန်အဆင်ပြေ
ပါတယ် "
" အ့ဲတာဆိုကျွန်တော့်ကိုခွင့်ပြုပါဦး..."
ထွက်သွားသော မင်းကြီးရဲ့ကိုယ်ရံတော်ကို
ကျိရန်မျက်စိတစ်ဆုံးလိုက်ကြည့်မိသည်။
" ဟိဟိ...ကိုကိုနဲ့လိုက်တယ် အဆင်လေး အင်း...
သန်စွမ်းပြီးတောင့်ဖြောင့်တဲ့သက်တော်စောင့်နဲ့
ပန်းလေးလိုလှပပြီးနူးညံ့တဲ့အိမ်ရှေ့စံတို့ရဲ့စွတ်ပျံ့
ကြည်နူးစရာဇာတ်လမ်း အဟင်း...အဟင်း..."
" စုန့်....ဆု....ရီ..."
" ရှင်...."
___________________________
မယ်တော်ကြီးရဲ့မွေးနေ့ပွဲပြီးသွားသောအခါ
အချိန်ကညလယ်လောက်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။
ကောင်းကင်တွင်လပြည့်နေသောကြောင့်အရင်
နေ့တွေကထက်လင်းလင်းထိန်ထိန်ရှိသည်။
လရောင်ကိုအားပြုကာမက်မွန်ပင်တွေချည်း
စိုက်ထားသောဥယျာဉ်ထဲသို့ငမွှေထိုးကိုခေါ်ခ့ဲ
သည်။
လေတိုက်တိုင်းမက်မွန်ပန်းပွင့်ချပ်တွေကြွေကျနေ
ပြီးပန်းန့ံလေးတွေကသင်းနေသည်။
" ဝါး...မုန့်တွေအများကြီးပဲ "
" မင်းကြိုက်မယ်ထင်လို့လေ "
" ကြိုက်တယ်..ကြိုက်တယ်.."
ကျောက်စားပွဲအပေါ်တွင် အပြည့်ခင်းထား
သောမုန့်တွေကိုပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ကာ
ရှောင်းကျန့်စားနေသည်။
အတော်အတန်စားပြီးသွားသောအခါ
ရှောင်းကျန့်ဗိုက်ကအင့်လာပြီးမျက်စိလေးမှေး
ကာငြိမ်နေလိုက်သည်။
" ၅.....၄....၃....၂.....၁....."
" အင်း....ဟင်း.....ပူ....ပူတယ်...."
ညီးသံလေးထွက်လာသောအခါရိပေါ်ရဲ့နှုတ်ခမ်း.
ထွက်တွင်အပြုံးလေးတစ်ခုထွက်လာသည်။
သေချာတယ်လူယုတ်မာပြုံး
_____________________________
တုံးခေါက်သံကြားတဲ့အချိန်ရောက်သောအခါ
သူတို့ရဲ့ချစ်ခရီးလမ်းပြီးဆုံးသွားသောကြောင့်ပင်
ပန်းကာအိပ်မောကျနေသောကောင်လေးရဲ့နားသယ်
စပ်နားကိုဖွဖွလေးနမ်းလိုက်သည်။
" ချလွင်....ချလွင်... "
" ဟမ်....ဒီခြူ သံ "
ရိပေါ်ခြူ သံလာရာကိုကြည့်လိုက်တော့
အချစ်ရဲ့ခြေထောက်ကဖြစ်သည်။
ခြေထောက်လေးကိုကိုင်ယူကြည့်လိုက်တော့
သူအရင်ကယုန်ပေါက်ကိုပေးထားတဲ့ခြူ လုံးလေးနဲ့
တူတာကိုသတိထားမိသွားသည်။
ခြေထောက်ကိုဆွဲယူကာခြူ လုံးတွင်ထိုးထားသော
စာလုံးလေးကိုကြည့်လိုက်တော့ရိပေါ်အတိုင်း
မသိဝမ်းသာသွားရသည်။
" ဒါ....ဒါ...ဒါဆို...သူ...သူကယုန်ပေါက်လား "
ပင်ပန်းသွားလို့အိပ်ပျော်နေသောသူကိုကြည့်ပြီး
တိတ်တဆိတ်မျက်ရည်ကျမိသည်။
အိပ်စက်နေသောသူ့ရဲ့ကိုယ်လေးကိုဆွဲယူကာ
အကျႌပြန်ဝတ်ပေးပြီးတော့နှုတ်ခမ်းတွေကို
အနမ်းတွေခြွေမိသည်။
" ကောင်းကောင်းအိပ်အချစ် ဒီတစ်ခါတော့မင်းကို
အကောင်းဆုံးကာကွယ်ပေးပါ့မယ် "
" ပြွတ်စ်..."
____________________
" ဆုရီ ဘယ်တွေလျောက်သွားနေတာလဲညဘက်
ကြီး ကိုကိုဘယ်လောက်စိတ်ပူ.... ဟမ်...ဆု..ဆုရီ
နှာ...နှာခေါင်းသွေးတွေကျနေတယ်နေမကောင်း
ဘူးလား "
" ၇လက်မလောက်ရှိမယ် အကြီးကြီး အဟိအဟိ"
" ဆု..ဆုရီ အဆင်ပြေရဲ့လားနှာခေါင်းသွေး "
ကိိုကိုပြောသောကြောင့်ကျနေသောနှာခေါင်း
သွေးတွေကိုသုတ်ကာ
" ပြေတာမှ...ပြေ...ပြေ..ပြေနဲ့တောင်မြည်သေး
အဟိ အဟိ "
ကိုကိုပြောနေသောစကားကိုလျစ်လျူရှုကာ
ခုနကတွေ့ခဲ့တဲ့မြင်ကွင်းကြီးကိုပြန်စဉ်းစားရင်း
ဆုရီ နှာခေါင်းသွေးတွေပြန်ကျလာသည်။
_____________________________