11
" အင္း.....ကြၽတ္စ္ .....ကြၽတ္စ္..."
ေခါင္းတစ္ခုလံုးတူနဲ႔အထုခံရသလိုမ်ိဳးထံုက်င္
ေနေသာေၾကာင့္နားထင္ကိုလက္နဲ႔ဖိထားလိုက္
ရင္းက်န္လက္တစ္ဖက္ဆီကေႏြးေႏြးအိအိေလးနဲ႔
တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္အကိုင္ခံထားရသျဖင့္ၾကည့္
လိုက္ေတာ့ မိဖုရားေခါင္အသစ္စက္စက္ငေမႊထိုး
ေလး
ကုတင္ေအာက္ကေနသူ႔ရဲ႕လက္တစ္ဖက္ေလး
ကိုကိုင္ၿပီးအိပ္ေနသည္။
တျခမ္းေစာင္းအိပ္ေနေသာေၾကာင့္ႏႈတ္ခမ္း
ေလးကအနည္းငယ္ဆူထြက္ၿပီးရဲေနသည္။
ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးနဲ႔မ်က္လႊာခ်ထားသျဖင့္
႐ွာ္လ်ားၿပီးေကာ့ၫႊတ္ေနေသာမ်က္ေတာင္မ်ား
ကိုေတြ႔ရသည္။
ဒီတိုင္းေလးပဲအိပ္ေနပါလားကြာမင္းႏိုးလာရင္ငါ့
ခမ်ာေသြးတက္ေတာ့မွာ
နန္းေတာ္ထဲေရာက္တာတစ္လမျပည့္ေသးဘူး
စားဖိုေဆာင္ကမီးေလာင္သြားၿပီ
တႏွစ္ေလာက္သာဆိုရင္ငါ့နန္းေတာ္ကိုေနရာေရႊ႔
ၿပီးေဆာက္ရမ့ဲကိန္း
" ေ႐ွာင္းက်န္႔....ေ႐ွာင္းက်န္႔...ထ.. ထစမ္း..."
ဂိမ္းေဆာ့ေနတံုးတစ္ေယာက္ေယာက္ကပုခံုးကို
လာလုွပ္ၿပီးေခၚေနသျဖင့္ရန္ထေတြ႔မယ္အလုပ္
သလြန္ေပၚကေနမ်က္ေထာင့္နီႀကီးနဲ႔စိုက္ၾကည့္
ေနေသာသူေၾကာင့္လက္ရိွအေျခအေနကိုသတိ
ရသြားတယ္
" အဟီး.....ဝမ္ကိုကိုေလး သတိရလာၿပီလားဟင္
အိုက္ယား ဝမ္ကိုကိုေလးကအသည္းႏုတယ္ေနာ္
ဒီလိုေလးေခၚတာကိုေမ့လဲသြားတယ္ ခ္ခ္.... "
" ေနပါဦး ဘာကိစၥေၾကာင့္ငါကေမ့လဲရမွာလဲ "
" ဟင္ ဝမ္ကိုကိုေလးလို႔ေခၚလိုက္လို႔ရင္ထဲထိသြား
ၿပီးေမ့လဲသြားတာမဟုတ္ဘူးလားဟင္ "
Ageyo ေတြထုတ္ျပၿပီးမ်က္ေတာင္ေလးေတြ
ကိုပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ျပေတာ့ ဝမ္ကိိုုကိုေလး
ရဲ႕နားရြက္ေတြကနီရဲလာသည္။
အားဟ ေ႐ွာင္းက်န္႔ပါ အိမ္မွာမုန္႔ဖိုးမရရင္အ့ဲလို
လုပ္ၿပီးေတာင္းေနၾကငါရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းမုွတစ္
သိန္းမွာေႂကြၾကစမ္း !!!.....
" တိတ္စမ္း... !! ေပါက္ကရေျပာတာေတြရပ္ ဒီေန႔
မင္းလုပ္လိုက္တဲ့အျပစ္ကိုသိလား "
" အဟင့္....အီးဟီး....ရႊတ္ က်န္႔က်န္႔ကအိမ္မွာဆို
ေျခေမႊးမီးမေလာင္လက္ေမႊးမီးမေလာင္ေနရတာ
ေလ ဝမ္ကိုကိုေလး အားျပတ္ေနမွာဆိုးလို႔ၾကက္
ေပါင္းေလးလုပ္ေပးလ်င္တာက်န္႔က်န္႔အျပစ္လား
လို႔....ျဗဲ.... "
ေျပာင္စပ္စပ္မ်က္ႏွာကေနခ်က္ခ်င္းမ့ဲကာငိုခ်
ေသာမိဖုရားေၾကာင့္ရိေပၚလဲခ်က္ခ်င္းခ်ီလိုက္ၿပီး
ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာေက်ာကုန္းေလးကိုပြတ္ေပး
ေနမိသည္။
( အမ္...မ...မဟုတ္ဘူးေလ ေနပါဦး ငါသူ႔ကိုဆူရဦး
မွာေလ ေခ်ာ့ရမွာမဟုတ္ဘူး )
သို႔ေသာ္လဲသစၥာမရိွေသာလက္ေတြကေလ်ာ့ၾက
မသြားပဲ ေက်ာကုန္းကိုပြတ္ေပးလ်က္သာရိွသည္။
အေတာ္ၾကာေသာအခါ ရင္ခြင္ထဲကအေကာင္
ေပါက္အသက္႐ုွသံမွန္မွန္နဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့မွ
ေမြ႔ယာေပၚျဖည္းျဖည္းေလးခ်ကာေစာင္ပါျခံဳေပး
လိုက္သည္။
" ေအာ္....ငါ့ႏွယ္ဆူေတာင္မဆူရေသးဘူးေခ်ာ့ေန
ရတာကအရင္.... "
____________________________
" တကယ္လားအားခ်င္း အ႐ွင္ကသူ႔ကိုအျပစ္မေပး
တဲ့အျပင္ ေခ်ာ့ပါေခ်ာ့ေနရတယ္ေပါ့ဟုတ္လား "
"ဟုတ္ပါတယ္ မိဖုရားငယ္ အ႐ွင့္နန္းေဆာင္ကသူ
ေတြေျပာေနၾကတာကိုၾကားခဲ့တာပါ.... "
" ဒုန္း.... !! "
ခံုကိုလက္သီးဆုပ္ကာခပ္ျပင္းျပင္းထုလိုက္သည္....
( ထင္းေခြမၾကံဳရင္ေရခပ္ေတာ့ၾကံဳမွာေပါ့ အ႐ွင္ကိုယ္
တိုင္အျပစ္ေပးမယ့္ေန႔ကိုေရာက္လာေစရမယ္ )
__________________________
" ဝူကုန္းကုန္း "
" ရိွပါတယ္ အ႐ွင္ "
" မၾကာခင္မယ္ေတာ္ႀကီးရဲ႕ေမြးေန႔ပဲေရာက္ေတာ့
မွာမလား "
" ဟုတ္ပါတယ္ အ႐ွင္ အ့ဲဒီ့အတြက္နန္းတြင္းကလူ
ေတြလဲအကုန္စီစဥ္ေနၾကပါတယ္ "
ဖတ္ေနတဲ့သဝဏ္လႊာကိုခ်လိုက္ၿပီးရိေပၚ
လူယုုတ္မာျပံဳး ျပံဳးလိုက္သည္ ။
" မိဖုရားေခါင္ကိုအမူအက်င့္ေတြသင္ေပးဖို႔အတြက္
စည္းကမ္းတင္းက်ပ္တဲ့့လုေယာင္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္
ပါ "
" ဟုတ္က့ဲအ႐ွင္ "
လုေယာင္ဆိုတာကနန္းေတာ္က်င့္ဝတ္စည္းကမ္း
ေတြသင္ေပးတဲ့ေနရာမွာအလြန္တင္းက်ပ္တဲ့
သူတစ္ဦးျဖစ္သည္။
ငါ့စားဖိုေဆာင္ကိုမီးျမႇိဳက္ပစ္တဲ့အေကာင္ေပါက္
မင္းကိုလဲျပန္ၿပီးတစ္ခုခုလုပ္ပစ္ရမယ္
" ဟတ္.....ဟတ္ခ်ိဳး ဘုရားအျမတ္တႏိုးထား bo di
ေလးနဲ႔ငါနဲ႔ညႇား..."
" သခင္ေလးစားခ်င္ရင္အထဲမွာစားေလအျပင္မွာ
မစားပါနဲ႔လား အေအးပတ္ေနဦးမယ္ "
စားဖိုေဆာင္ကဓားျပတိုက္လာတဲ့မုန္႔ေတြကို
ပါးစပ္ထဲပစ္ထည့္ကာဒူးတစ္ဖက္ေထာင္ၿပီး
ထိုင္ေနေသာမိဖုရားေခါင္
" အိုက္ယား...နင္ဘာသိလို႔လဲမိန္စု အခုလိုမ်ိဳးေန
ေရာင္ျခည္ေလးခံၿပီးမုန္႔စားတာကမွ feel ပဲ "
" အမ္....ဖလီး....အ့ဲတာကဘာကိုေျပာတာလဲ "
" ေအာ္...တံုးရန္ေကာငါ့အပ်ိဳေတာ္ရယ္ နင္တို႔ကို
ေျပာလဲ ဥာဏ္ေလးတစ္ထြာေလာက္နဲ႔ဘာမွနား
လည္မွာမဟုတ္ဘူး "
လက္တစ္ဖက္ကမုန္႔ကိုကိုင္ကာတစ္ဖက္ကတစ္
ထြာလုပ္ျပေနေသာ မိဖုရားေခါင္ကိုအပ်ိဳေတာ္
ေတြကၾကည့္ကာတခြီခြီနဲ႔ရီေနၾကသည္။
" အႀကီးအကဲလုေယာင္ ေရာက္လာပါတယ္
မိဖုရား "
ကုန္းကုန္းနဲ႔အတူေဘးနားမွာအေရာင္ရင့္ရင့္ကို
ဝတ္ထားၿပီး႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔လာရပ္ေနတဲ့သူကို
တစ္ခ်က္သာၾကည့္ၿပီးမုန္႔ျပန္စားေနသည္။
" အယ္...ဒါ...ဒါက... "
လုေယာင္သူ႔ကိုဂ႐ုမစိုက္ပဲမုန္႔ျပန္စားေနေသာ
မိဖုရားကိုၾကည့္ကာအခ်ဥ္ေပါက္သြားသည္။
နန္းေတာ္ကလူေတြအကုန္လံုးကလုေယာင္ဆို
မေၾကာက္တဲ့သူမရိွ။
အ့ဲတာကိုဒီေလာက္ေတာက္ေလာက္ရိွတဲ့မိဖုရား
ေခါင္ကအေရးေတာင္မစိုက္ေပ။အ့ဲတာေၾကာင့္
ျခေသၤ့မွန္းသိေအာင္ဟိန္းသံေတာ့ေပးရမယ္မလား
တစ္ခုခုေျပာဖို႔လုပ္ေနေသာကုန္းကုန္းကို
မ်က္စပစ္ျပကာအျပင္ကိုထြက္ခိုင္းၿပီးသူကိုယ္
တိုင္ကသာစကားစသည္။
" အ့ဲတာဘာလုပ္ေနတာလဲမိဖုရား "
( အဖြားရယ္အသက္ႀကီးေနေတာ့မ်က္လံုးကမုွန္ေန
ၿပီလား )
" မုန္႔စားေနတာေလ မေတြ႔ရဘူးလား စားဦးမလား "
လုေယာင္ယူလာေသာၾကက္ေမႊးတံျမက္စည္းနဲ႔
မိဖုရားေခါင္ကိုလႊဲ႐ိုက္သည္။
" ျဖန္း... !! ျဖန္း... !! "
" အ့... !! အဘြားႀကီး႐ူးေနလို႔လာ႐ိုက္တာလား "
အသားနာသြားေသာေၾကာင့္စိတ္တိုၿပီးၾကက္ေမႊး
တံျမက္စည္းကိုလုယူကာေဘးကိုပစ္ထုတ္သည္။
ျပန္႐ိုက္ရင္လဲငယ္သူကအႏိုင္က်င့္မည္ဟု
ထင္မည္ဆိုေသာေၾကာင့္မ႐ိုက္ျဖစ္ေပ။
" ကြၽန္မက မိဖုရားမယ္မယ္ကို နန္းတြင္းရဲ႕အမူ
အက်င့္ေတြသင္ေပးရမယ့္သူပါ မလိမၼာတာရိွရင္
အ႐ွင္က႐ိုက္ၿပီးဆံုးမႏိုင္တယ္လို႔ေျပာပါတယ္ "
" အဟင္း....အဟင္း....ဘုရင္စုတ္အလွည့္က်မႏြဲ႔
စတမ္းေပါ့...."
____________________________________
Unicode
11
" အင်း.....ကျွတ်စ် .....ကျွတ်စ်..."
ခေါင်းတစ်ခုလုံးတူနဲ့အထုခံရသလိုမျိုးထုံကျင်
နေသောကြောင့်နားထင်ကိုလက်နဲ့ဖိထားလိုက်
ရင်းကျန်လက်တစ်ဖက်ဆီကနွေးနွေးအိအိလေးနဲ့
တင်းတင်းကျပ်ကျပ်အကိုင်ခံထားရသဖြင့်ကြည့်
လိုက်တော့ မိဖုရားခေါင်အသစ်စက်စက်ငမွှေထိုး
လေး
ကုတင်အောက်ကနေသူ့ရဲ့လက်တစ်ဖက်လေး
ကိုကိုင်ပြီးအိပ်နေသည်။
တခြမ်းစောင်းအိပ်နေသောကြောင့်နှုတ်ခမ်း
လေးကအနည်းငယ်ဆူထွက်ပြီးရဲနေသည်။
ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့မျက်လွှာချထားသဖြင့်
ရှာ်လျားပြီးကော့ညွှတ်နေသောမျက်တောင်များ
ကိုတွေ့ရသည်။
ဒီတိုင်းလေးပဲအိပ်နေပါလားကွာမင်းနိုးလာရင်ငါ့
ခမျာသွေးတက်တော့မှာ
နန်းတော်ထဲရောက်တာတစ်လမပြည့်သေးဘူး
စားဖိုဆောင်ကမီးလောင်သွားပြီ
တနှစ်လောက်သာဆိုရင်ငါ့နန်းတော်ကိုနေရာရွှေ့
ပြီးဆောက်ရမ့ဲကိန်း
" ရှောင်းကျန့်....ရှောင်းကျန့်...ထ.. ထစမ်း..."
ဂိမ်းဆော့နေတုံးတစ်ယောက်ယောက်ကပုခုံးကို
လာလုှပ်ပြီးခေါ်နေသဖြင့်ရန်ထတွေ့မယ်အလုပ်
သလွန်ပေါ်ကနေမျက်ထောင့်နီကြီးနဲ့စိုက်ကြည့်
နေသောသူကြောင့်လက်ရှိအခြေအနေကိုသတိ
ရသွားတယ်
" အဟီး.....ဝမ်ကိုကိုလေး သတိရလာပြီလားဟင်
အိုက်ယား ဝမ်ကိုကိုလေးကအသည်းနုတယ်နော်
ဒီလိုလေးခေါ်တာကိုမေ့လဲသွားတယ် ခ်ခ်.... "
" နေပါဦး ဘာကိစ္စကြောင့်ငါကမေ့လဲရမှာလဲ "
" ဟင် ဝမ်ကိုကိုလေးလို့ခေါ်လိုက်လို့ရင်ထဲထိသွား
ပြီးမေ့လဲသွားတာမဟုတ်ဘူးလားဟင် "
Ageyo တွေထုတ်ပြပြီးမျက်တောင်လေးတွေ
ကိုပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်ပြတော့ ဝမ်ကိိုကိုလေး
ရဲ့နားရွက်တွေကနီရဲလာသည်။
အားဟ ရှောင်းကျန့်ပါ အိမ်မှာမုန့်ဖိုးမရရင်အ့ဲလို
လုပ်ပြီးတောင်းနေကြငါရဲ့ ချစ်စရာကောင်းမုှတစ်
သိန်းမှာကြွေကြစမ်း !!!.....
" တိတ်စမ်း... !! ပေါက်ကရပြောတာတွေရပ် ဒီနေ့
မင်းလုပ်လိုက်တဲ့အပြစ်ကိုသိလား "
" အဟင့်....အီးဟီး....ရွှတ် ကျန့်ကျန့်ကအိမ်မှာဆို
ခြေမွှေးမီးမလောင်လက်မွှေးမီးမလောင်နေရတာ
လေ ဝမ်ကိုကိုလေး အားပြတ်နေမှာဆိုးလို့ကြက်
ပေါင်းလေးလုပ်ပေးလျင်တာကျန့်ကျန့်အပြစ်လား
လို့....ဗြဲ.... "
ပြောင်စပ်စပ်မျက်နှာကနေချက်ချင်းမ့ဲကာငိုချ
သောမိဖုရားကြောင့်ရိပေါ်လဲချက်ချင်းချီလိုက်ပြီး
ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာကျောကုန်းလေးကိုပွတ်ပေး
နေမိသည်။
( အမ်...မ...မဟုတ်ဘူးလေ နေပါဦး ငါသူ့ကိုဆူရဦး
မှာလေ ချော့ရမှာမဟုတ်ဘူး )
သို့သော်လဲသစ္စာမရှိသောလက်တွေကလျော့ကြ
မသွားပဲ ကျောကုန်းကိုပွတ်ပေးလျက်သာရှိသည်။
အတော်ကြာသောအခါ ရင်ခွင်ထဲကအကောင်
ပေါက်အသက်ရုှသံမှန်မှန်နဲ့အိပ်ပျော်သွားတော့မှ
မွေ့ယာပေါ်ဖြည်းဖြည်းလေးချကာစောင်ပါခြုံပေး
လိုက်သည်။
" အော်....ငါ့နှယ်ဆူတောင်မဆူရသေးဘူးချော့နေ
ရတာကအရင်.... "
____________________________
" တကယ်လားအားချင်း အရှင်ကသူ့ကိုအပြစ်မပေး
တဲ့အပြင် ချော့ပါချော့နေရတယ်ပေါ့ဟုတ်လား "
"ဟုတ်ပါတယ် မိဖုရားငယ် အရှင့်နန်းဆောင်ကသူ
တွေပြောနေကြတာကိုကြားခဲ့တာပါ.... "
" ဒုန်း.... !! "
ခုံကိုလက်သီးဆုပ်ကာခပ်ပြင်းပြင်းထုလိုက်သည်....
( ထင်းခွေမကြုံရင်ရေခပ်တော့ကြုံမှာပေါ့ အရှင်ကိုယ်
တိုင်အပြစ်ပေးမယ့်နေ့ကိုရောက်လာစေရမယ် )
__________________________
" ဝူကုန်းကုန်း "
" ရှိပါတယ် အရှင် "
" မကြာခင်မယ်တော်ကြီးရဲ့မွေးနေ့ပဲရောက်တော့
မှာမလား "
" ဟုတ်ပါတယ် အရှင် အ့ဲဒီ့အတွက်နန်းတွင်းကလူ
တွေလဲအကုန်စီစဉ်နေကြပါတယ် "
ဖတ်နေတဲ့သဝဏ်လွှာကိုချလိုက်ပြီးရိပေါ်
လူယုတ်မာပြုံး ပြုံးလိုက်သည် ။
" မိဖုရားခေါင်ကိုအမူအကျင့်တွေသင်ပေးဖို့အတွက်
စည်းကမ်းတင်းကျပ်တဲ့့လုယောင်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်
ပါ "
" ဟုတ်က့ဲအရှင် "
လုယောင်ဆိုတာကနန်းတော်ကျင့်ဝတ်စည်းကမ်း
တွေသင်ပေးတဲ့နေရာမှာအလွန်တင်းကျပ်တဲ့
သူတစ်ဦးဖြစ်သည်။
ငါ့စားဖိုဆောင်ကိုမီးမြှိုက်ပစ်တဲ့အကောင်ပေါက်
မင်းကိုလဲပြန်ပြီးတစ်ခုခုလုပ်ပစ်ရမယ်
" ဟတ်.....ဟတ်ချိုး ဘုရားအမြတ်တနိုးထား bo di
လေးနဲ့ငါနဲ့ညှား..."
" သခင်လေးစားချင်ရင်အထဲမှာစားလေအပြင်မှာ
မစားပါနဲ့လား အအေးပတ်နေဦးမယ် "
စားဖိုဆောင်ကဓားပြတိုက်လာတဲ့မုန့်တွေကို
ပါးစပ်ထဲပစ်ထည့်ကာဒူးတစ်ဖက်ထောင်ပြီး
ထိုင်နေသောမိဖုရားခေါင်
" အိုက်ယား...နင်ဘာသိလို့လဲမိန်စု အခုလိုမျိုးနေ
ရောင်ခြည်လေးခံပြီးမုန့်စားတာကမှ feel ပဲ "
" အမ်....ဖလီး....အ့ဲတာကဘာကိုပြောတာလဲ "
" အော်...တုံးရန်ကောငါ့အပျိုတော်ရယ် နင်တို့ကို
ပြောလဲ ဉာဏ်လေးတစ်ထွာလောက်နဲ့ဘာမှနား
လည်မှာမဟုတ်ဘူး "
လက်တစ်ဖက်ကမုန့်ကိုကိုင်ကာတစ်ဖက်ကတစ်
ထွာလုပ်ပြနေသော မိဖုရားခေါင်ကိုအပျိုတော်
တွေကကြည့်ကာတခွီခွီနဲ့ရီနေကြသည်။
" အကြီးအကဲလုယောင် ရောက်လာပါတယ်
မိဖုရား "
ကုန်းကုန်းနဲ့အတူဘေးနားမှာအရောင်ရင့်ရင့်ကို
ဝတ်ထားပြီးရုပ်တည်ကြီးနဲ့လာရပ်နေတဲ့သူကို
တစ်ချက်သာကြည့်ပြီးမုန့်ပြန်စားနေသည်။
" အယ်...ဒါ...ဒါက... "
လုယောင်သူ့ကိုဂရုမစိုက်ပဲမုန့်ပြန်စားနေသော
မိဖုရားကိုကြည့်ကာအချဉ်ပေါက်သွားသည်။
နန်းတော်ကလူတွေအကုန်လုံးကလုယောင်ဆို
မကြောက်တဲ့သူမရှိ။
အ့ဲတာကိုဒီလောက်တောက်လောက်ရှိတဲ့မိဖုရား
ခေါင်ကအရေးတောင်မစိုက်ပေ။အ့ဲတာကြောင့်
ခြငေ်္သ့မှန်းသိအောင်ဟိန်းသံတော့ပေးရမယ်မလား
တစ်ခုခုပြောဖို့လုပ်နေသောကုန်းကုန်းကို
မျက်စပစ်ပြကာအပြင်ကိုထွက်ခိုင်းပြီးသူကိုယ်
တိုင်ကသာစကားစသည်။
" အ့ဲတာဘာလုပ်နေတာလဲမိဖုရား "
( အဖွားရယ်အသက်ကြီးနေတော့မျက်လုံးကမုှန်နေ
ပြီလား )
" မုန့်စားနေတာလေ မတွေ့ရဘူးလား စားဦးမလား "
လုယောင်ယူလာသောကြက်မွှေးတံမြက်စည်းနဲ့
မိဖုရားခေါင်ကိုလွှဲရိုက်သည်။
" ဖြန်း... !! ဖြန်း... !! "
" အ့... !! အဘွားကြီးရူးနေလို့လာရိုက်တာလား "
အသားနာသွားသောကြောင့်စိတ်တိုပြီးကြက်မွှေး
တံမြက်စည်းကိုလုယူကာဘေးကိုပစ်ထုတ်သည်။
ပြန်ရိုက်ရင်လဲငယ်သူကအနိုင်ကျင့်မည်ဟု
ထင်မည်ဆိုသောကြောင့်မရိုက်ဖြစ်ပေ။
" ကျွန်မက မိဖုရားမယ်မယ်ကို နန်းတွင်းရဲ့အမူ
အကျင့်တွေသင်ပေးရမယ့်သူပါ မလိမ္မာတာရှိရင်
အရှင်ကရိုက်ပြီးဆုံးမနိုင်တယ်လို့ပြောပါတယ် "
" အဟင်း....အဟင်း....ဘုရင်စုတ်အလှည့်ကျမနွဲ့
စတမ်းပေါ့...."
____________________________________