The next day, nagpunta ulit si Mej sa bahay. Wala kaming ginawa the whole day kundi mag-movie marathon.
“Sa lahat ng pinanood natin, anong pinakanagustuhan mo?” tanong ko.
“My Sassy Girl”, kinikilig niyang sagot.
“Bakit My Sassy Girl?”
“Kasi naalala ko ‘yong nagpalit tayo ng sapatos no’ng puro paltos na ‘yong paa ko”, natatawang balik-tanaw ni Mej. “In fairness, bagay sa ‘yo ang naka-heels”, pang-aasar niya.
“Ah, gano’n?” tanong ko sabay tingin ng masama. Alam na niya ang binabalak ko, OPERATION KILITI! Kikilitiin ko siya hangga’t hindi niya binabawi ‘yong sinabi niya.
“Joke lang”, hindi pa man ay nakikiliti na siya.
“Hala! Wala pa nga eh!” sa halip na kilitiin ay hinawakan ko na lang ang mukha niya. “Nasabi ko na ba sa ‘yo?”
“Na?” tila biglang kinabahan niyang tanong.
“Na mahal na mahal kita.”
Isang napakatamis na halik ang isinagot niya. “Mas mahal kita.”
“Hindi, mas mahal kita”, ayaw-patalo kong sagot.
“Asa, mas maha kita.”
“Sinabi na ngang mas mahal kita eh.”
“Ah, basta! Mas mahal kita”, sabi niya.
“Mas mahal kita”, sabi ko.
“Mas mahal nga kita eh”, sagot niya.
“No, I love you more”, lambing ko.
“No”, tutol niya.
“Ganito na lang. . .”, sabi ko. “Kung ano ang nararamdaman mo para sa ‘kin, doble no’n ang nararamdaman ko para sa ‘yo.”
At isa na namang matamis na halik ang isinagot niya.