|Chapter|34|Love|
Tulalang nakatingin ako sa pinto ng Operating Room. Kanina pa tumutulo ang luha ko pero wala akong lakas para iangat ang kamay ko at punasan ang mga luha ko. I never wished to be saved by him. Oo naisip kong ano sa pakiramdam ang may sumalo ng bala para sayo, pero ni minsan di ko hiniling na gawin niya iyon.
At gaya kanina, pinahiran ng katabi ko ang pisnge ko gamit ang panyo niya, he then placed my head on his hard chest and place small kisses on my temple. "He'll be fine."
Gusto kong sumang-ayon pero walang lumalabas na boses galing sa akin, tumulo ulit ang luha ko.
"Ty... come on, pull yourself together. " sabi ni kuya sabay upo sa tabi kong upuan at tapik sa balikat ko. "Ty this is not your fault. Ang he'll survive, you know him." Saad ni kuya pero halata namang hindi siya sigurado sa mga sinasabi.
Imbes na sagutin siya ay napadpad kay mama ang mga mata ko, gaya ko ay tulala din siya habang nakatingin sa pinto ng Operating Room. Gusto ko siyang lapitan, pero nahihiya ako, Gusto ko siyang yakapin pero natatakot ako na baka galit siya, Gusto ko siyang kausapin pero paano?
Awtomatikong napatayo ako ng may lumabas na doktor mula sa Operating Room. Ganoon din si kuya at iba pa. Nang maglakad ako papalapit sa kay Doktora Lyean ay hinayaan lang nila ako, nilakasan ko ang loob ko at pinilit ang sarili na magsalita.
"H-how's he?" Nanginginig kong sabi.
She smiled warmly. "Hes fine now, may malay na din siya and he wanted to talk to you." Malumanay niyang sabi sa akin.
Nilingon ko si mama na ngayoy nakatingin sa akin, she smiled at me, mas naiyak ako. Tumango ako sa kaniya at binalingan muna ng tingin si Rogue at Kuya, bago pumasok sa loob. Pinunasan ko ang mukha ko bago ko binilisan ang paglalakad patungo sa kaniya. Maraming nakakabit ng kung ano-ano sa kaniya but When he saw me, he smiled, kaya naman nagunahan sa paglabas ang mga pinigilan kong luha, at wala sa sariling tumakbo ako palapit sa kaniya at niyakap siya.
"Papa.." humihikbi kong sabi.
"Beauty Lin Ashley. Of course I know your name, anak kita eh." Namamaos niyang sabi.
Lumayo ako sa kaniya at hinila ang upuan sa gilid, ng maka-upo ako at ng harapin ko siya ay agad niyang sinapo ang aking pisnge.
"Papa, I'm sorry... for being childish, For being unreasonable, for being nonsense-"
"Shhh." He smiled. "It should be me saying those. I'm sorry for making you feel that way. Ang totoo niyan ay hindi ko lang alam kung papaano ka i-handle. Your my princess, my only princess. Hindi ako sanay na mag-alaga ng babaeng anak dahil lalaki ang una kong naalagaan at iyon ang kuya mo, I thought treating you just like how I treat your kuya is fine, nakalimutan kong prinsesa kita at hindi prinsepe."
Bahagya pa kaming natawa.
"Anak. Don't ever think that you can die. Walang sino man sa atin ang pwedeng mamatay. You don't have to always take the bullets my beauty." Inabot niya ang kamay ko at hinalikan ito. "At gusto ko ring malaman mo, na handa si papa na saluin ang balang tatama sayo, kasi anak kita, at mahal na mahal kita, anak."
I burst into tears. How I wish To hear those words. At tama nga ako, ang sarap pakinggan ng mga katagang iyon. "Mahal na mahal din kita papa. And you don't have to take the bullets for me, dahil iilag ako bago pa man ako matamaan." Nagtawanan kami.
Ilang minuto pa kaming nag-usap patungkol sa paano niya ako tratuhin noon, I also explained to him about Me and Rogue, sinabi ko sa kaniya ang mga dahilan ni Rogue, he warned me, na kapag daw sinaktan ako ni Rogue ay baka di na niya mapigilan ang sarili at mapatay niya ito, I assured him that Rogue will not. Sinabi ko din sa kaniyang ikakasal na kami, Pinakita ko sa kaniya ang singsing na bigay sa akin Rogue, ang singsing na sinabi niyang susuotin ko daw. Biniro pa ako ni papa na pwede ko daw'ng isangla ang singsing ko dahil totoong diamond ito, papa became a joker all of sudden, at ito ang side niya na hindi ko nakita noon, ang side niya na di ko alam na mayroon.
"I'm glad your papa is ok." Nakangiting sabi ni Rogue habang nakayakap sa likuran ko.
We are now at his house, particularly in his bed. Matapos kasi naming mag-usap ni papa ay siya naman ang kina-usap, at hindi ko alam kung ano ang sinabi ni papa sa kaniya dahil pagkalabas niya ay nag-aya siyang pumunta dito sa bahay niya, and when we enter his house ay agad niya akong sinunggaban, which leads us here in his bed, naked.
"Mhh." I kissed his cheek. "I'm glad too. Ano ba ang pinag-usapan niyo kanina ni papa?" I ask.
He hugged me tighter. "I ask your father about you being part of HUE." Tumango ako, signaling him to continue. Huminga siya ng malalim. "Ang sabi niya, pwede ka naman daw'ng ialis sa pagiging leader mo, pagkagising ni Light. Pero ayaw kong mangyari ulit tu and we don'tknow when will he wake up, You don't know how scared I am and dyesebel, sa bawat minuto ay mas kinakabahan ako, I know I couldn't be there with you, I can't even hold a gun, so I want you to be out of that group, to make sure you're safe." He kissed my bare shoulder before putting his chin on it. "I can't fight like Paul, I can't kill like Paul, I can't protect you like Paul, so I'll do everything to pull you out instead."
Bumuntong hininga ako. "Bakit nasali si paul-"
"Shhh."he pressed his lips on mine to shut me off. "I can't help but be jealous, when It comes to him, he always protects you and all that, so please don't mention his name, it pisses me more." Madilim na mukhang sabi niya.
Umiling ako at napalabi. "You're the one who's mentioning hi-"
He pressed his lips again. "Your father said that he'll make Grey as the leader again once your pregnant, and dysebel is on her right age to have a brother or sister, too. " He said while still kissing my neck.
I bite my lower lip when I remembered something, napahawak din ako sa tyan ko at sa sugat na kakatahi lang. "Actually. I am."
Napatigil siya sa paghalik sa leeg ko at inangat niya ang kaniyang mukha, nanlalaki ang mga mata niya at para siyang nabuhusan ng malamig na tubig, umawang ang bibig niya at hinawi ang kumot na nakatakip sa katawan ko, hinawakan niya ang tyan ko at agad ding nagdilim ang mukha niya ng mahawakan niya ang bagong tahi kong sugat.
"Yes You are." Malamig niyang sabi, at walang sabi-sabing tumayo.
Alam kong ganito ang magiging reaksyon niya kaya tumayo na din ako habang may kumot na nakabalot sa aking katawan habang siya ay walang ni isang saplot habang naglalakad sa walk in closet niya. Iniwasan kong tumingin sa babang bahagi ng katawan niya dahil alam kong isa iyong temtasyon at imbes na makapag-usap kami ay mauuwi lang din iyon sa pag-iisa ng aming katawan kaya, taas noo ko siyang nilapitan.
"Im sorry.." malambing kong sabi.
Patuloy lang siya sa pagsuot ng boxer, at nagpapasalamat ako doon.
"Hindi ko naman alam na buntis ako, eh. I just learned that I am ng tahiin na ang sugat ko."
Inis na hinarap niya ako. "Sabihin nating alam mong buntis ka bago pa ang insidenteng iyon, hindi ka ba sasama kay Paul?"
Nagkasalubong ang kilay ko. "Hindi lang naman si Paul ang kasama ko-"
"Just answer the damn question, damn it." Nanggigil na sabi niya.
Bumuntong hininga ako. "Im sorry. I know I am such a bad mother for risking our baby's life, pero hindi ko naman alam, and.." masuyo ko siyang nilapitan at hinawakan ang kaniyang kamay. "No, hindi ako sasama kila Kuya, I will not Risk our baby, ok na?"
Magkasalubong parin ang kilay niya habang nakatingin sa akin. "Hindi parin." Sabi niya at bigla akong sinunggaban.
I moan when I felt his hands touching my sensitive parts. "A-akala ko ba.. oh.. H-hindi parin?"
"I love you.." he whispered before biting my earlobe and sliding his tongue downwards, and started kissing my jaw line.
"I-I love you too.." padaing kong sabi.
Tumigil siya sa paghalik sa akin at tinitigan ako diresto sa mata. "Pakasal na tayo." He then lean to kiss my forehead. "Please?"
My heart beats at its wildest. Damn, alam ba ng lalaking ito ang epekto niya sa akin?
"Um-oo naman ako noon pa diba?" Naguguluhan kong sabi.
He groan. "Yes or no, baby."
I smiled and cupped his face. "My answer is always a Yes."
Malawak siyang ngumiti sa akin at hinalikan ako ng may katagalan din. "Then let's get married now."
Itutuloy pa...