Lucas POV
"Ready kana?"
tanong ko kay Parsa na halatang kabadong kabado
"Hmm...matagal ko ng hinanda ang sarili lalo na ngayon na kasama kita"
nakangiti pa niyang sagot
Its good to know that she's ready to face and accept the reality.
Hinintay lang muna namin sila Dem and Aïs sa cafe kung saan kami madalas napunta ni Aïs.
Ang alam ng dalawa ay ako ang kakausap sa kanila dahil pag sinabi ko na kasama ko si Parsa ay baka hindi si Aïs sumipot alam ko na maytampo pa ito sa kaniyang kapatid
"Lucas"
Nalingon naman ako sa kaniya
"Thank you"
Seryoso pa niyang sabi nangiti naman ako bago sumagot
Kung bibilangin ko ay mahigit pa sa mga daliri ko ang paulit ulit niya ng "thank you and sorry"
"Ano ka ba,okay na napatawad na kita at basta para sa ikasusundo niyong magkapatid gagawin ko"
Ani ko at hinawakan ang kamay niya
"No,thank you kasi bumalik ka"
Naiiyak pa niyang sabi at niyakap ako
"alam mo nung una hindi ko alam kung bakit pa ako bumalik dito gayong wala naman na akong kailangan balikan,pero nung inamin mo ang lahat sa akin nasagi sa isip ko na this is the reason why God let me back here yun ay dahil sayo at kay Sarra and I'm happy kasi meron akong kayo"
Ani ko habang pinupunasan ang mga luha niya
Siguro nga ang pagkakakilala ng lahat ay mataray,masama ugali at ma attitude si Parsa pero yun ang pinapakita niya sa mga taong hindi deserved makita ang totoong siya
Siya lang ang nakilala kong sweet,sobrang care sa kapatid at mapagmahal na ina.
That's the reason why I fell inlove with her!
"Lucas"
Sabay pang sambit ni Aïs and Dem na nasa likod na pala ni Parsa
Kaagad naman akong umupo ng ayos at sumenyas kay Parsa na punasan ang mga basa niyang mata
"Maupo kayo"
Ani ko at naupo naman sila sa upuan na nasa harapan namin ni Parsa
medyo gulat pa sila ng makitang si Parsa pala ang babaeng kasama ko
"Anong ibig sabihin nito"
my inis pang sabi ni Dem
"Look,pwede maupo muna kayo may gusto lang sabihin si Parsa sa inyo. Aïs please"
Paghingi ko pa ng pabor sa dalawa
Nang naupo ang dalawa ay sinenyasan ko naman si Parsa na magsalita kahit alam ko na sobrang kaba ang kaniyang nadarama
Kaya para mabawasan ang kaba na iyon ay hinawakan ko ng mas mahigpit ang kaniyang isang kamay at ramdam ko naman ang paghawak niya sa kamay ko
"Aïs,Dem m-my gusto lang akong linawin at ipaalam"
Kinakabahan pa niyang sabi
"Ano yun"
Kalmadong sabi pa ni Aïs
"First,I want to say sorry s-a sa lahat ng naging kasalanan ko sayo Aïs. A-alam ko naging masama akong kapatid,nag-ing madamot ako sayo kahit na ikaw yung laging nandiyan para sa akin at nagbibigay"
Naiyak na niyang sabi
Kita ko naman sa mata niya ang sinseridad sa paghingi ng tawad sa kaniyang kapatid at ang paglambot ng puso ni Aïs sa kapatid niya
Kilala ko si Aïs a simple sorry is enough lalo na pag dating sa kapatid niya
"Parsa"
"Ate,I-im sorry kasi all this time ang inisip ko lang is yung sarili ko,kung ano yung desire ng puso ko at yun ay yung matalo ka sa larong binuo ko dahil ng inggit ate sorry kasi sa kitid ng utak ko nadamay nasira pati relasyon natin. Hi-hindi ko alam kung bakit siguro kasi nagising nalang din ako isang araw na sawang sawa na akong icompare at isipin na mas magaling ka kesa sakin"
"Parsa ano ka ba,ilang beses ko bang sasabihin sayo na magaling ka at kahit sino merong kaniya kaniyang sariling galing na hindi magagawa ng iba. At ikaw ikaw tandaan mo lagi na naiiba ka kasi matalino at marunong ka"
naiyak na rin nitong sabi
"Sorry kung nasira ko yung relasyon natin dahil sa akin sorry kasi nawala ka sakin at sorry dahil sa akin nagkalayo kayo ni Dem"
Dagdag pa nito
Kami naman ni Dem ay tahimik lang na pinapanuod ang dalawa na nag uusap at nag iiyakan
Ewan ko ba pero nadadala ako sa iyak nilang dalawa dahil nakikita ko yung isang bagay na matagal ng gusto mangyari ni Aïs
Yun ay ang magka ayos sila ni Parsa
"Shhh stop saying sorry kasi hindi ba sabi ko naman sayo kahit ano pa ang naging kasalanan mo tatanggapin kita ulit ng buo at papatawarin dahil kapatid kita at mahal kita"
Ani Aïs at lumapit dito para yakapin
Halos nagtitinginan naman ang mga tao sa amin dahil sa hagulhol ng dalawa
Natatawa naman ako sa ginagawa ni Dem na humihingi ng paumanhin sa lahat ng tao
But he's nice tho.
"Sorry Myïs"
"Dem"
Pagtawag naman nito sa atensyon ni Dem na nakatingin lang sa kanila
"Actually may sasabihin din ako sayo na importante"
Aniya ng makakalas ng yakap kay Aïs
"About what"
Nagtataka naman nitong sabi
"It's about Sarra"
Ani ko
"What about her? Lucas"
Aniya at muling tumingin kay Parsa
"S-she's not your d-daughter"
nabubulol pa nitong sabi I grabbed her hands again at ako na nagpatuloy mag salita
"W-what"
Aniya
Kita ko naman ang pagkabigla sa mukha nilang dalawa lalo na kay Dem na hindi alam ang sasabihin at mararamdaman
I know the feeling tho but iba siguro pag nalaman mo na ang katotohanan sa batang akala mo ay anak mo
"You heard it right Dem,hindi mo anak si Sarra. At oo nagawa ni Parsa yun dahil natakot siyang walang kilalaning ama ang bata dahil baka hindi ito matanggap ng tunay niyang ama. Pero she's here now infront of both of you to clear everything and for your forgiveness"
Dagdag ko pa
"Pero ba-bakit sa akin Parsa"
Galit na tono nitong sabi
"Parsa"
Ani Aïs
"I'm sorry Dem,it's actually not my intention to ruin your life but I have no choice that time. Naipit lang din ako at napangunahan ng takot. Takot para sa anak ko. Hindi ko sinasadya,nagsisi ako kasi mas pinili kong matakot na ipaalam ang totoo kesa sabihin ng mas maaga sa iyo at sa tunay niyang ama"
"It's not your intention? Pero ginawa mo pa rin at nilihim mo ng matagal"
Medyo pasigaw pa nitong sabi
"Dem lower your voice"
Pagsaway ko pa dito
Naiintindihan ko na galit siya but he still has no right to shout on my girl!
"Dem he's right lower your voice mapag uusapan naman ito ng ayos"
Pag sang ayon pa ni Aïs habang hinahagod ang likod ni Dem
"Oh come on Aïs,paano ako kakalma narinig mo! Narinig mo kung pano ako pinaikot ng kapatid mo! no tayo"
mas lumakas pang sigaw nito
"Dem"
Sigaw ko sa kaniya
"What"
Aniya
"You stop!"
"No you stop ano bang ganap mo dito"
anito sa akin
And now he's asking me kung ano ang ganap ko?
"Ako lang naman ang laging nandito para sa magkapatid na ito na nag aaway ng dahil sayo! Ako lang naman ang taong laging nagpapaalala sa kanila na mas magandang magkapatawaran at magmahalan dahil pamilya sila,eh ikaw? Ano ba talagang role mo sa buhay nila"
Pagpapaliwanag ko dito na may pagmamalaki
Hindi ko na rin naiwasan na masigawan siya sa harap ng dalawa kahit na inaawat na ako ni Aïs at Parsa
"Stop both of you ano ba"
Pag awat naman ni Parsa
"Dem please ano ba"
Ani Aïs at pinakalma muli si Dem
"Look Bro,I'm sorry kung pwede sana makinig ka muna dahil hindi maaayos ang gulo kung uunahin mo ang galit"
Pag papaumanhin ko pa dito
"Dem,alam ko hindi madali para sayo ang malaman lahat ng ito pero handa akong hintayin na mapatawad ako hindi man ngayon pero sana balang araw lumambot ang puso mo at mapatawad ako."
Pagtatapos ni Parsa sa usapan
Natayo naman siya at hinawakan ang kamay para ayaing umalis,
Pero bago pa man makahakbang si Parsa ay hinarang na siya ni Dem
"Sino ang ama"
nakatungo nitong sabi
"Ako"
Pagsagot ko sa tanong niya at hinila na si Parsa paalis
It seems so rude but that's all I can do para maiwasan na ang bangayan alam kong pagod na din si Parsa sa mga usapang ito at kakaiyak.
Honestly, Im so proud of her I know its hard for her to tell the truth pero nilakasan niya ang loob niya para sa kaniyang anak for our daughter. Knowing that it might ruined everything but still she take the risk!
She did everything for our daughter,she's doing the right thing.
Parsa's POV
Natingin nalang ako kay Lucas na deretso ang tingin sa kalsada habang nagdadrive
I thank God for having him,mabuti nalang at nandun siya kanina kasi siguro kung wala baka hindi ko na alam ang sasabihin at gagawin nung nalaman ni Dem ang totoo
I know hindi niya ako kaagad mapapatawad but okay na din kesa ilihim ko sa kanila ang katotohanan ayoko din naman na sa iba pa nila malalaman ang totoo
At tsaka tulad nga ng sabi nila HINDI MATATAMA NG ISA PANG PAGKAKAMALI ANG ISANG MALI
"baka matunaw na ako niyan"
Maloko pa niyang sabi
Nagulat naman ako sa sinabi niya,ni hindi ko namalayan na natitigan ko na pala siya ng sobra dahil sa malalim kong pag iisip
"Grabe ka naman"
Natatawa ko pang sabi
"Haha joke lang,oh kita mo napangiti kita"
Natawa nalang ako sa sinabi niya at muling tumingin sa labas
"Huwag mo na masyadong isipin ang mga pinagsasabi ni Dem,ang mahalaga ay okay na kayo ni Aïs and nasabi mo na ang katotohanan"
Pagpapagaan pa niya ng loob ko
Actually he's right AGAIN!
Medyo gumaan na ang loob ko dahil una sa lahat okay na kami ni Myïs and second nasabi ko na din kay Demi and totoo tungko kay Sarra.
"Paano si Sarra"
Ani ko
"Don't worry about her tutulungan kitang ipaliwang sa kaniya ang buong katotohana and yes naniniwala ako na dadating yung araw na ituturing niya din akong Daddy"
Aniya
Hayst,ano pa bang hihilingin ko kung meron akong siya na laging nandiyan para tulungan ako sa mga gusot na ginawa ko.
"And promise ko sayo na lahat gagawin ko para maging okay kayo ni Sarra and mamahalin at tatanggapin ka niya bilang Daddy"
Nahawakan ko naman ang kamay niya at ramdam ko ang pagbawi niya dito
"Thank you"
Aniya at hinalikan ang kamay ko
Kilig?
Enebe,parang ewan pero kinilig ako ng ber ber lyt!
Ngayon lang din ata ulit ko naramdaman ang ganito at may humalik sa kamay ko na ramdam ko yung pagmamahal.
"Maybe we should talk to her tomorrow"
Suggest ko pa sa kaniya
"Sounds great,ngayon ay magpahinga ka na muna okay"
Napansin ko pang iba ang daan na pinuntahan niya
"Saan tayo pupunta"
Nagtataka ko pang tanong
"Secret"
Pilyo pa niyang sabi
Natawa nalang ako sa inasal niya at nasandal sa seat ko para ipahinga ang ulo at napikit.
It seems like a long drive seeing the road na parang nakita ko na noon pero hindi ko maalala kung saan patungo.
Luca's POV
Mukhang pagod na pagod nga siya maghapon ng dahil sa kakaiyak at pagsasabi ng sorry!
Halos mag iisang oras na siyang tulog din at ako ito nagdadrive pa rin medyo malayo layo pa rin kasi yung bahay ko na hindi ko alam kung natatandaan pa niya.
Habang nakikinig ako ng music ay bigla naman tumunog ang cellphone ko.
Text message
Lucas,kasama mo ba si Parsa?nasan na kayo? Is she okay? Textback she's not answering my calls and messages. I m worried"
Reply :
Don't worry Im with her,actually nakatulog na siya sa sasakyan kakaiyak din but okay na siya. Baka hindi na muna kami umuwi
Anaïs message:
WHAT? BAKIT? Nasaan ba kayo?
Ang butihing kapatid is waving na!
Ganyan talaga si Aïs para laging nasasapian pag wala ang kapatid at hindi nakakarinig ng balita dito
Reply:
OA? Wag kana mag alala okay lang siya dahil ako kasama niya. Iuuwi ko siya ng buo bukas ang alam ko lang sa ngayon ay kailangan niya ng pahinga sa lahat ng nangyari ngayong araw. Kaya ikaw kumalma kana okay?
Anaïs message:
Fine,basta ikaw bahala ha,makakatikim ka talaga sa akin pag may nangyaring masama sa kapatid ko.Ako na bahala kay Sarra uwi kayo ng maaga bukas ha magluluto ako ng breakfast para magkakasabay tayong kumain
Reply:
Opo Mam,thank you Aïs for taking care of our daughter I promise na uuwi kami ng maaga and can't wait to see her na din I want to hug her and sabihin na mahal ko siya
Anaïs message:
No,actually ako dapat mag thank you dahil nandiyan ka para kay Parsa and kita ko yung care mo para sa kaniya and Im sorry din sa nagawa ni Parsa,but you know what, both of you are lucky for having Sarra. Sana maging mabuti kayong magulang and mag partners. Alam ko naman na kahit hindi ko ito sabihin sayo alam ko na mamahalin mo ng buong puso si Sarra and Parsa kasi naramdaman ko yun sayo kahit magkaibigan lang tayo
LSM?
Grabe hindi talaga nagbabago ang isang ito napakadrama pa rin
Pero nakakatuwa na tanggap niya ako para sa kaniyang pinakamamahal na kapatid.
Knowing her? Hindi siya basta basta pagdating sa taong papayagan niya na mag alaga sa kaniyang kapatid.
Reply:
No worries naintindihan ko si Parsa and never akong magsasawang intindihin siya.thank you Aïs for trusting me,Yes Mam I will love them forever.
Anaïs message :
Okay then,goodnight and take care!
Hindi ko na siya nareplayan pa dahil sa nagmamadali na rin akong magdrive para hindi kami abutin ng dilim.
Mga ilang minuto pa ay nakarating na din kami sa bahay ko.
Tulog pa rin siya,hay naku kapatid nga siya ng isang Anaïs Green dahil tulad niya lagi din yun tulog pag nasa sasakyan!
Binuhat ko na siya papasok sa bahay para naman mas maging okay ang tulog niya.
Am I lucky or it's just me thinking that I am lucky?
Still thankful!
Siguro ganun talaga pag nagmahal ka pag nalaman mong nagkamali sayo ang taong mahal mo tatangapin mo ang pagkakamaling iyon at mas mamahalin mo siya para matabunan ang kaslanan na yun
isa pa we have our different POV sa nangyayari sa atin
Marahil ngang hindi niya nakita ang pagmamahal ko sa kaniya kaya nakagawa siya ng maling desisyon
Sa isang pagkakamali naman hindi laging iisa lang ang may mali minsan pareho kayong maypagkakamali at pagkukulang.
What we need to do is to always show and make them feel that you love them,para doon malaman niya na hindi sila nag iisa sa relasyon na meron kayo.
But in our situation,alam ko na pareho naming mali dahil pareho kaming humahanap at nanlilimos sa mga taong hindi kami mahal,naging bulag kami pareho na hindi namin kaagad nakita yung pagmamahal namin sa isa't isa.
Well that's love,minsan nagiging tanga,pipi,bingi at bulag.
Pero alam mo yung mas magandang love,
Yun ay yung maging totoo at open kayo sa isa't isa.
Thank you!!! 😢💋
Vote and comment 💛