CHAPTER SEVENTEEN
“TRUST me this time, Max.” Napahilamos sa mukha si Maxus dahil sa pagmamakaawa sakanya ni Zho. Humahagulgol na ito. “P-Please Max. Just give me another chance. H-Hindi ko kagustuhan ang lahat. They j-just force m-me to do it! T-they want me d-dead kapag hindi ako sumama sakanila!”
“Paano ako maniniwala sayo?” tanong niya. Naguguluhan na rin siya sa nararamdaman. Napaka sincere ng dalaga at hindi niya talaga ito nakikitaan na nagsisinungaling lang. “How can you prove it?”
Natahimik ang dalaga. Huminga ito ng malalim at pinakalma ang sarili. Tumingin ito sa mga mata niya habang tumutulo pa rin ang luha nito sa mga mata. Hindi ito kumukurap. Seconds after, hinubad nito ang sariling t-shirt kaya napasinghap nalang siya ng makita ang katawan nito. Punong puno ng latay at pasa ang katawan ng dalaga. May ilang sugat pa doon.
“I t-told you, they want me dead. Binugbog muna ako bago nila ako isinama s-sakanila.” Humagulgol muli ang dalaga. Tapos ay sunod nitong hinubad ang soot na pantalon. At doon na kumawala ang luha niya ng makitang mas maraming pasa at sugat na naroon. “I-It’s painful, M-max.”
“Sorry…” wala sa sariling niyakap niya ang dalaga. Naaawa siya rito. Mukhang nagsasabi nga ito ng totoo.
“C-can you trust me again?” humiwalay ang dalaga sa yakap at tinitigan siya sa mga mata. Tumango siya bilang tugon. Sumilay naman ang ngiti sa labi ng dalaga. “T-Thank you, Max.”
“How bad your bruises are?” he asked. Naaawa talaga siya sa dalaga. Naghahalo ang kulay ube at berde ang mga pasa, sa tingin palang ay alam niyang napakasakit ng mga iyon. Sa sandaling iyon ay nagalit siya sa taong kung sino man ang gumawa. “Who did this to you? Tell me, Zho. Ngayon din ay ipapa—”
“Shhhh. J-Just stop, Max. Mga pasa lang ito kaya kong tiisin ang lahat ng sakit sa katawan ko. Ang hindi ko kaya ay yung hindi kana naniniwala saakin.”
“I trust you, okay? Naniniwala na ako sayo.” Sagot niya. Bumaba ang tingin niya sa labi ng dalaga at agad niya iyong siniil ng halik. Sa mga halik na iyon ay kinalimutan niya ang mga masasakit na sinabi ni Zho noong gabing pinuntahan niya ito sa mga Fathons. “I love you, Zho. And I’m gonna kill that guy kung sino man ang bumugbog sayo.”
“I’m really sorry, Max.” Zho whispered tapos ay ipinagpatuloy nila ang paghahalikan. Punong puno ang halikang iyon ng pagmamahal at pananabik. Lumandas na rin ang mga haplos niya sa iba’t ibang parte ng katawan ng dalaga. “A-aw…Be c-careful…”
“Sorry.” Sagot niya. Masyado yata niyang nadidiinan ang pag pisil sa katawan nito. Nakalimutan niyang may mga pasa ang dalaga.
Dahan dahan niyang inihiga ang dalaga sa ibabaw ng kanyang kama. At maingat ang bawat pagdampi ng palad niya sa parte nito. Habang naghahalikan ay unti-unti niyang niyang tinanggal ang mga natitira pang saplot ng dalaga. Bumaba ang mga halik niya sa leeg ng dalaga. Namiss niya ito ng sobra. Habang pinapaliguan ng halik ang katawan ng dalaga ay napapatingin siya sa mga pasa.
***
A continues moans on Zholianna's lips. With the intensity of Maxus' kiss, she could hardly breathe with great pleasure. Especially when his kisses descended from her neck down to her breast and then to her stomach. Nalalasing siya sa mga halik ng binata.
Maxus is a damn good kisser!
Pinagmasdan ni Maxus ang kanyang katawan. Nakikitaan niya ito ng awa at pagnanasa sa kabila ng lahat. Tapos ay mabilis nitong hinubad ang soot na sando at boxer saka ito pumatong muli sakanya. He kissed her forehead tapos ay siniil muli siya ng halik sa mga labi. Bumaba ang mga halik nito hanggang sa maseselang parte niya.
“M-max…” she moans. Every time Max do that, she felt like she’s going crazy. Napapaliyad siya sa sarap na nadarama at kahit pa may mga pasa siya ay hindi na siya masyadong nasasaktan dahil napapalitan na iyon ng pleasure na ginagawa ng binata. “I want you n-now, Max.”
“Huh?” anito na busy pa rin sa paghalik sa kanyang pagkababae.
“I want you…” ulit niya. “Please Max.”
Pumantay nga muli sakanya si Maxus at siniil muli siya ng halik, ngunit sa pagkakataon na iyon ay mas lumalim at mas nakakalunod. Tapos ay naramdaman nalamang niya ang pagkalalaki. Napakagat siya sa labi ng simulan ng ipasok nito ang pagkalalaki sa kanyang pagkababae. Dahan-dahan itong naglabas masok at sunod sunod naman ang ginawa niyang pag ungol. Hinawakan pa nito ang kanyang bewang habang unti unting bumilis ang pag labas masok nito.
Pinagsaluhan nilang dalawa ang mainit na sandaling iyon. Nang nasa kalagitnaan sila ng kanilang ginagawa, napahinto sila dahil biglang nag-ring ang telepono ni Maxus na nasa bedside table. Akmang dadamputin ito ni Maxus pero mabilis niya itong pinigilan. Mabilis siyang pumaibabaw sa binata at siya na ngayon ang may control sa kanilang pagtatalik.
“It’s Ajax.” Saad pa nito na tila gusto talagang sagutin.
“Don’t answer it.” Tugon niya at nagsimula na siyang gumalaw sa ibabaw nito. Kinuha pa niya ang dalawang palad ng binata at inilagay niya iyon sa magkabila niyang dibdib. Hinayaan lang nilang mag ring ng mag ring ang telepono.
“Ahhh!” ungol nilang pareho ng bumilis na siya ng bumilis. Hanggang sa tila may nabubuo nasa kanyang pantog. Pero bago pa niya marating ang sukdulan. Binuhat siya nito at pinatalikod.
“Shit Max!” sigaw niya ng magsimula na itong gumalaw. Halos nakadapa siya sa kama at ang kanyang pwet lamang ang naka angat kaya naman mas lalong nakakadagdag ito ng sarap. Ng malapit na silang pareho ay mabilis humiwalay si Maxus at sumirit na nga ang mainit at puting likido sa pisngi ng kanyang puwet.
Nang matapos, agad silang umayos ng higa at niyakap ang isa’t isa.
“I love you, Zho.” Bulong ni Maxus habang yakap yakap siya. Tumulo ang luha sa kanyang pisngi. Pumikit nalamang siya at hinintay na makatulog ang binata.
I’m sorry…
***
“ANO ba, Elliot. Bakit hindi ka sumasagot?” si Ajax na napapakamot pa sa ulo. Natuklasan kasi nito na ang nasa likod ng mga Fathons ay ang mga Collins ang magulang ni Zho. And Zholianna is the spy all over the years. Simula pa noong bata pa ito. Sinubukan niya muling tawagan si Maxus ngunit hindi pa rin ito sumasagot. Kung sabagay ay madaling araw palang. Baka tulog pa ito.
Kahit ganon ay masama ang kutob niya. Kaarawan ngayon ni Maxus at hindi niya alam kung ano pa ang maaaring mangyari.
Shit! Napapamura na lamang siya. Siguro, pupuntahan na lamang niya ang kaibigan. Kaya naman mabilis niyang kinuha ang susi ng sasakyan saka siya nagbihis.
***
NAGISING si Maxus sa isang madilim na lugar. May isang bumbilya lamang nakatutok sakanya. Magsasalita na sana siya ngunit napansin niyang naka-tape ang kanyang bibig at nakatali siya sa mga pader. Yung tipong parang pagkakapako ni Jesus sa krus, ganon ang pwesto niya. He’s also half naked.
Nasaan siya? Dahil sa hitsura niya, naalarma na siya. Inalala pa niya kung bakit siya nandoon. Panaginip lang ba ang pagtatalik nila ni Zho ng madaling araw? Kinabahan siya bigla. Na-traydor na naman ba siya ng babaeng minamahal?
Ilang sandali pa, biglang lumiwanag ang paligid. Napapikit pa siya dahil nasilaw siya sa sobrang liwanag. Nang alam niyang naka adjust na ang mga mata, iminulat na niya ang mga mata. Nasa maluwang na kwarto siya na walang kagamit gamit. At ang ikinagualt niya ng sobra, nasa harapan niya si Zho. She’s smirking.
Dahil hindi siya makapagsalita, tanging mata niya ang nagsisilbing lenggwahe niya. Sa mga mata niya ngayon ay nagtatanong, kung ano ang nangyari? Bakit ganon ang kanyang pwesto? Naluha siya dahil doon. She loved her. Ang hitsura nito ngayon ay parang yung histura nito nung pinuntahan niya ito sa mga Fathons. Cold and mukha at may ngisi sa labi. She’s wearing long fitted black above the knee dress. At hindi siya makapaniwala na si Zholianna ang kaharap. Ibang iba ito. She look’s cold, she’s fierce. At biglang may sumulpot sa tabi nito. Nakangisi at nakatingin rin sakanya. Matangkad at may hitsura ang lalaki. Mukha itong british at mas matangkad pa ito sakanya.
Napalingon pa siya sa kamay ng lalaki na biglang pumulupot sa bewang ng dalaga. Doon na tumulo ang luha niya. He already knew what’s happening.
“Hi, Elliot! How are you?” Si Zho na nakangisi. Napansin din niya ang sing-sing sa daliri ng dalaga. “Oh, and by the way this is Zhaino Raddison, my fiancé.”
Tama ang nasa isip niya.
May nangyari sakanila bago pa siya napunta sa ganung sitwasyon kaya paanong na engage ito agad sa iba? Dahan-dahan namang lumapit sakanya si Zho. Habang papalapit ang dalaga ay pinilit niyang basahin ang mga mata nito ngiunit blanko ang mga iyon. Tinanggal nito ang tape sa kanyang labi.
“Zho…” iyon ang una niyang nasabi. “Can you tell me what the hell is happening here?!”
“Maxus Stanford, you know what? Kahawig na kahawig mo ang kambal mo.” Saad ng nagngangalang Zhaino na fiancé raw ni Zho. Kinabahan muli siya. Hindi siya nakasoot ng make up, at kilala na siya ng ibang tao. Madadamay na ba ang kanyang pamilya sa gulong napasok niya?
“Leave my family alone.” Matigas niyang saad. Tumingin siya kay Zho na may pagtatanong sa mga mata. “How could you do this, Zho? Where am I?”
“You know what Max? Hindi na ako magtataka kung bakit nagpa uto ka na naman saakin. Kaninang madaling araw habang tulog na tulog ka, pinaamoy kita ng sleeping powder para hindi ka magising kaagad. Tapos binuhat ka ng mga bodyguards ko at dinala rito.” Sagot ni Zho at humalakhak pa. “Ikaw kasi eh, ang bilis mong maniwala sa mga kasinungalingan ko. Ganun mo na ba ako kamahal, Maxus Standford?”
Muli, nasaktan nanaman siya sa mga sinasabi ng dalaga. How could she do things like that to him?
“Yung mga. . .yung mga sugat at pasa mo? Kalokohan din ba lahat ng iyon?” ngmiti siya ng mapakla. “Oo, siguro nga kaya ako naniwala sayo dahil mahal kita Zho!”
“Then, you’re a fool!” sigaw ng dalaga. Tapos ay bigla itong sumigaw. “Boys!”
Limang lalaki ang pumasok sa kwartong iyon. Mukhang mga bodyguards ito dahil nakasoot din ng itim. Matatangkad at malalaki ang katawan. Tumingin muna ang isa sakanila sa pwesto ni Zho at isang tango lamang ang ginawa ni Zho. Tapos ay nagulat nalang siya ng salitan siyang pinagsusuntok ng mga lalaking iyon. Wala siyang magawa dahil nakatali siya tanging daing lang ang nasasambit niya. Pinapanood lamang siya ni Zho at mas masakit iyon kaysa sa bugbog na natatamo niya. Tumigil lang ang mga ito ng may lumabas ng dugo sa bibig niya. Hinang hina na siya.
“Boys, stop.” Utos ni Zho sa mga lalaki. Mabilis namang lumabas ang mga ito. Napansin rin niyang wala na ang lalaking kasama ni Zho.
“Z-Zho…” nanghihina niyang saad ng lapitan siya nito. Nanghihina na ang kanyang katawan. Siguro kung hindi siya nakatali ay kanina pa siya napahiga sa sahig. “H-How c-could you do t-this to m-me?”
“Hindi pa tayo tapos, Max.” nakangising saad nito. “Sinong gusto mong unahin ko sa pamilya mo?”
“Z-zho, don’t. Y-you know how m-much I l-love them.” Lumuluha na niyang saad. “P-please leave them, a-alone.”
“Oh! So, you wanna die first?” she asked.
Umiiyak na siya. Nakakabakla man ngunit sa sitwasyon niya ngayon ay hindi niya alam kung makakalabas pa ba siya doon ng buhay. Paano na ang pamilya niya kung siya ang unang mamamatay? Paano niya masisigurong ligtas ang mga ito? Kaya naman may naisip siya.
“If you’ll kill me now, then please give me a chance to leave a message to my family.” Tugon niya. Tiningnan naman siya ng dalaga na hindi makapaniwala. “It’s Thalisa’s birthday soon. I just wanna greet her atleast. P-please.”
Nakita niya ang paglunok ni Zho na tila nagpipigil ng luha. Pero agad ding bumalik sa pagka fierce ang mukha nito. Ang akala niya ay hindi siya pagbibigyan sa hiling. Lumabas kasi ito at iniwan siya sa kwartong madilim. Namatay muli ang ilaw sa buong kwarto at tanging yung bumbilya na naka tutok lamang sakanya ang naka ilaw. Pumapalahaw na siya sa sakit na nararamdaman. He’s being tortured, mentally and physically. Lumalabas na ang ibang pasa sa katawan niya. Napansin din niyang may sugat na ang ilang parte ng katawan niya. Hindi niya alam kung san niya nakuha ang mga sugat na iyon. Siguro may dala ring patalim ang mga lalaki kanina, hindi lamang niya napansin.
Nagulat muli siya ng pumasok si Zho at may hawak na itong tripod at camera. Isinet up nito iyon sa harap niya.
“Do it.” Utos nito ng walang ka emo emosyon. Hindi siya makapagsalita. “Akala ko ba gusto mong batiin si Thalisa? Gawin mo na habang buhay ka pa at may pasensya pa ako!”
Umalingaw ngaw sa loob ng silid ang sigaw ng dalaga. Napalunok siya at tumingin na lamang sa camera na nakatutok sakanya.
“T-to my nephew, Happy Birthday Thalissa!” umpisa niya habang tumutulo ang mga luha niya. “I don’t know where I am. But, they g-gave me a chance to speak. Thalissa turns one now, right? Alam k-kong marangya ang birthday party ng p-pamangkin ko. Kaya wala na akong mahihiling pa kundi sana, lumaki siyang maganda, makulit, masiyahin at matalino. To my family, huwag niyo na akong h-hanapin. Ayoko kayong m-madamay sa g-gulong napasok ko.”
Huminto pa siya dahil hindi na niya napigilang mapahagulgol. Katapusan na ba talaga niya?
“Faster!” mahinang banta ni Zho na nasa likod ng camera. Tumango siya.
“Sorry I lied. Hindi naman ako n-nakalimot. From the day na nagising ako sa hospital, hindi ko kayo n-nakalimutan. Nahihiya lang ako sa mga kasalan ko sainyo kaya ako lumayo ako. M-mommy, daddy, sorry. I love you guys so much.” Sambit niya. Kung mawawala man siya, sisiguraduhin niyang makakahingi siya ng tawad sa mga ito. “Marcus, sorry sa lahat ng n-nagawa ko sainyo ni Calixtah. I regretted all, bro. Calixtah, sorry and thank you. I miss you all, guys. Maybe tomorrow, they’ll s-send my ashes to you. Huwag niyo na akong paimbestigahan dahil wala ring mangyayari. G-goodbye.”
Matapos iyon ay agad pinatay ni Zho ang camera.
“I’ll send this video sa birthday ng pamangkin mo. Don’t worry.” Saad ni Zho.
“T-Thank you…” nanghihina niyang tugon.
“Are you ready?” nagulat nalang siya ng nakatutok na ang baril ng dalaga sa kanyang ulo.
“W-why, Zho? Why are you doing this?”
“You’re really a living idiot, Max.” ngisi nito. Ayaw pa niyang mamatay. Gusto pa niyang makasama ang kanyang pamilya.
“Help me…” he pleaded. Alam niyang kahit papano, may pinagsamahan sila ng dalaga. Nakatingin siya sa mga mata nito habang lumuluha.
“Sorry.” she answered.
“I love you,” saad niya, pero hindi ito sumagot. And then he cried. Mahal niya naman talaga ng sobra ang dalaga. Simula noong nakasama niya ito ay unti unti siyang nahulog. Sapat nang ito lang ang kasama niya o sapat na, na ito lang ang kakampi niya. Pero bakit ngayon? Bakit nito ginagawa ang bagay na iyon sa kanya? “Just lie to me, Zholianna! Gaya ng pagpapaikot mo saakin! Tell me you love me! Kahit kasinungalingan lang!”
“Fine. I love you too.” And then she pointed the gun to his head.
-FOLLOW ME FOR MORE UPDATES-