Chapter Forty*
PRECIE's POV
Three months have passed. Kuya Jm married Ate Sandra last month. It was the beautiful and emotional beach wedding I have seen in my life.
My brother was crying while sayings his vow and I feel the love between them as they just smiling with each other.
Ah. Love. Painful yet so wonderful. Wonderful yet painful. Haha.
I breathe hard.
Tama na ako sa kaka-english ko. Dumudugo na utak ko kaya magtatagalog na lang ako. Haha. Aba naman, nagmomonolouge na nga lang ako papahirapan ko pa sarili ko sa kaka-english. Kaloka.
At naloloka na din ako dito. Ano bang meron at nandito kami sa J.A.X.K.E Park? One hour na kaming naka-upo.
Naiinip na ako at hindi din ako komportable sa suot ko. Naman kasi, long gown! First time kong maglong gown! Ay nakagown din pala ako sa kasal ng kapatid ko.
Pero grabe naman kasi. Ano bang meron at pinaghihintay nila kami dito? Birthday party ba ito? At saka wala yung limang magbabarkada.
Kaduda-duda.
"Sister in law, ngumiti ka naman dyan." Nakangiting sabi ni Ate Sandra. Kauuwi lang nito noong isang araw galing sa one month honeymoon nito.
Pinilit ko namang ngumiti pero ngiwi ang lumabas.
"Naiinip ka na? Sandali na lang nadarating na sila." Sabi naman ni Ate Ella.
Nagpout ako. Nasa iisang table lang naman kami. "Hindi pa ba tayo pwedeng kumain. Gutom na ako e."
"Nagtext na ang Kuya Ej mo, malapit na sila." Sabi naman ni Ate Chocola. Hindi nito kasama ang cute kong pamangkin dahil kinuha na naman ng in laws ni Kuya.
"San ba kasi sila pumunta? Tagal ah." Reklamo ko. E kasi naman, tinitext ko si Cheesecake ko, hindi nagrereply! Kainis!
"Secret." Sabay sabay nilang sabing tatlo at yung mga ngiti nila, kaduda-duda.
Argh. Tagal.
Naiinip na talaga ako. Buti hindi naiinip yung ibang guestm. Well, nandito din sila daddy at mommy, Tito Vic and mommy Katrina at ang mga anak nito. Mommy na daw dapat ang itawag ko sa kaniya kaya naman mommy na tawag ko sa kaniya.
Pero tagal talaga. Hindi ba pwedeng kumain na muna? Nagwawala na mga bulate ko sa tyan e. Mamaya magigising na yung anaconda tss. Gutom na talaga ako.
"Ms. Precie Joy Andres, Can you come here in the stage please."
Napatingin ako sa stage nang marinig ko ang pangalan ko. Nangunot ang noo ko nang makita si Kuya Keith at Kuya Andrei doon.
"Precie, halika na." Sabi ng lalaking naglalahad sa akin ng kamay. Si Kuya Jm, katabi nito si Kuya Ej.
"Anong nangyayari? Birthday ko ba?" Pero hindi ko birthday ngayon e.
"Halika na sa stage." Sibi ni Kuya Ej. Kinawit nila ang kamay ko sa mga braso nila at giniya ako papuntang stage.
May isang upuan doon na nilagyan ng mga bulaklak sa may gilid. Pinaupo nila ako doon.
Halla! Ano bang nangyayari? Debut ko ba? Ay tange. Hindi ko nga birthday e.
Pero wala talaga akong idea kung bakit nila ginagawa to. Pinagtritripan kaya nila ako?
"Kuya Jm, anong meron?" Si Kuya Jm kasi ang pinakamalapit sa akin.
He look at me then smiles. He kneel to the ground then gave me a paper.
Naguguluhan man sa mga nangyayari, kinuha ko ang papel. Well, colored paper siya.
"Be happy okay. I love you." Sabi nito at hinalikan ako sa noo.
Napatango ako.
Lumapit naman si Kuya Ej at binigyan din ako ng colored paper.
"I love you my dearest sister." Just like his twin, he kiss me at my forehead.
Okay. What's happening? Mamamatay na ba ako at parang nagpapaalam na sila sa akin?
"Hey little sister, hindi man kita kapatid, always remember that I am your brother okay." Si Kuya Keith na nakangiti at inabot din sa akin ang isang piraso ng colored paper.
Ewan ko kung ano nang nangyayari. Nababaliw na ata ako.
"Stay as what you are right now okay. You're all our precious little sister." Si Kuya Andrei at katulad ng tatlo ay inabutan din ako ng papel.
Wala namang nakasulat sa papel. Nakakainis. Anong meron? Gusto lang ba nilang itapon ang papel pero sa akin nila gustong ipatapon ganun ba? Waaa! Gulo naman!
Tatayo na sana ako ng biglang nagbrown out. Waaaah! Napaupo nalang tuloy ako tapos biglang may nag-abot sa akin ng flashlight.
Kinuha ko naman agad iyon.
"Can you see what's written in the paper?"
Waaaah! Si Xander yun ah!
Tssk! Pinagloloko niya naman ako e. Walang nakasulat sa papel. Tinutok ko pa ang flashlight sa papel pero nanlaki ang mata ko ng makitang may nakasulat nga doon!
Waaah! Magic!
Binasa ko ang mga nakasulat doon.
You're the only one for me.
I now believe in True Love.
You're my happily ever after.
I love you so much cheesecake.
Nang mabasa ko iyon ay bigla na lang nagliwanag at nakita ko sa baba si Xander, kasama si Ron, Glem at Mik-Mik. Nagtama ang paningin namin ni Xander, ngumiti ito at saka kinindatan ako.
XANDER's POV
Kita kong naguguluhan na siya sa nangyayari kaya nang magtama ang mga mata namin, kinindatan ko siya at nginitian.
Ngumiti naman ito.
Sinimulan ko nang i-istrum ang gitara ko at tumutugtog na din ang tatlong kasama ko.
Sila Keith sana ang isasamo ko kaso sila din kasi ang magbibigay ng mga papel na yun kaya sabi ni Ej, sila Ron na lang daw.
(By My Side by David Choi)
I'm just listening to the clock go ticking
I am waiting as the time goes by
I think of you with every breath I take
I need to feel your heartbeat next to mine
You're all I see in everything
Tinitignan ko siya habang kumakanta ako. Sino nga bang makakapagsabi na mamahalin ko siya. Siya na nagpanggap bilang isang lalaki.
I just wanna hold you
I just wanna kiss you
I just wanna love you all my life
I normally wouldn't say this but I just can't contain it
I want you here forever right here by my side
Galit ako noon sa mga babae. Wala akong pakialam sa kanila. Hindi din ako naniniwala sa totoong pag-ibig. Ilang ulit kong sinabi sa sarili ko na walang tunay na pagmamahal. Pero binago niya lahat ng paniniwala ko.
All the fears you feel inside
And all the tears you've cried
They're ending right here
I'll heal your hardened soul
I'll keep you oh so close
Don't worry; I'll never let you go
You're all I need
You're ever
Malaya na ako sa lahat ng nararamdan ko.
Nakita kong naiiyak na ito.
Silly girl. Hindi ko naman siya pinapaiyak.
I just wanna hold you
I just wanna kiss you
I just wanna love you all my life
I normally wouldn't say this but I just can't contain it
I want you here forever right here by my side
Ikaw lang ang gusto kong makasama sa habang buhay. Ikaw na nagturo sa akin kung pano magmahal ng totoo.
No one else would ever do
I've got a stubborn heart for you
Call me crazy but it's true
I love you
I didn't think that it would be you who made it clear to me
You're all I need
Masaya akong kinakantahan ka ng ganito. Sabi ko noon, dapat unique pag magpropropose ako pero hindi naman ako marunong sumaway kaya idadaan ko na lang sa kanta.
I just wanna hold you
I just wanna kiss you
I just wanna love you all my life
I normally wouldn't say this but I just can't contain it
I want you here forever right here by my side
Nang matapos ang kanta, Ibinaba ko ang gitara. Lumapit sa kaniya at kinuha ko ang papel sa bulsa ko.
Binuklat ko iyon dahil tinupi ko kanina. Ipinakita ko sa kaniya. Four words lang ang nakasulat doon pero napakabigat at panghabang buhay na obligasyon. At sa isang sagot niya, pwedeng mangyari lahat.
Huminga ako ng malalim habang nakatingin ng deretso sa mga mata niya. Kinuha ko ang singsing sa bulsa ko. Lumuhod sa harap niya. Tumingala ako kasi nasa stage siya e. Nasa baba lang ako.
"Precie Joy Andres, Hindi ko maipapangako na hindi ka na iiyak sa piling ko. I can't even promise you that you and I will never fight again. But I will promise you that I will love you forever." Argh! Bakit ba ako naiiyak? Naman oh!
"Argh. I'm really nervous right now you see.. I. I practice a lot for this moment and the words that I would say to you, now I can't remember it all. But this is I know is true, I love you. Will you marry me?"
Nakapikit na ako. Hinihintay ko ang sagot niya. Pero ilang segundo na ang lumipas hindi pa din siya nagsasalita.
Binukas ko ang mata ko. Nakatayo na ito sa harap ko. Umiiyak pero nakalahad ang kaliwang kamay sa akin.
"Oh, hindi mo ba isusuot yang engagement ring ko?" Nakangiti nitong sabi.
Napangiti ako ng maluwag. Tumayo agad ako at binuhat ko siya sa may bewang. Grabe. Hindi ko alam na ganito pala ang pakiramdam.
Ibinaba ko siya at isinuot sa kaniya ang wedding ring na ipinasadya ko pa. Nagpalakpakan ang mga tao.
Niyakap niya ako.
"I love you. I love you. I love you Xander. I love you so much Cheesecake!"
Ahh. Sweet music in my ears.
"Ahem.."
Humiwalay siya sa akin ng may tumikhim sa gilid namin. Nakita namin si Tito John na medyo namamasa ang mata.
"Daddy." Lumapit si Precie para yakapin ang ama.
"Hayy. Mag-aasawa na din ang bunso ko."
"Daddy naman..."
"Ikaw Xander! Aalagaan mo ang anak ko maliwanag ba!?"
Ngumiti ako, "With pleasure Tito."
"Ay aba! Dapat mo lang alagaan ang apo ko kundi malalagot ka sa akin."
"Lola Ganda!" Agad na tumakbo si Precie palapit sa matanda at niyakap ito.
"Dito din ako."
"Whoa. Kuya Lance! Pero bakit? Paano?"
"Tanong mo sa fiance mo." Nakangiting sabi ni Lance at tumingin sa akin ng nakangiti.
"Xander?"
"Tinawagan ko sila. Gusto ko kasi na pag nagpropose ako, nandito din sila. Kaso medyo nalate yung flight nila kaya natagalan ako."
Lumapit sa akin si Precie.
"Loko ka talaga! I'm so happy right now that I just want to cry." Naiiyak pa na sabi nito.
"Silly. Don't cry. Sira na make up mo oh."
"Don't care. Maganda pa din naman ako sa paningin mo e."
Napatawa na lang ako sa sinabi niya. Haha. Loko talaga.
"Congrats Bro!" Si Keith na tinapik pa ako sa balikat.
"Salamat."
"Naks naman oh. Haha. Congratulations!" Si Andrei.
"Haha. Salamat."
"Welcome to the family bro." Sabay na wika ng kambal sa akin. Binati din kami nila Chocola, Ella at Sandra.
"Congrats Kuya." Si Karlo. Tumingin ito kay Precie, "Ate Precie, pag ayaw mo na kay Kuya, lagi mong tatandaan, dito lang ako ah."
"Hoy!!" Sigaw ko.
Nagkatawanan sila at napa-face palm naman ako.
Hawak hawak ko ang kamay ni Precie. Nasa swing kaming dalawa. Katatapos ng party at naiwan kaming dalawa.
"I'm glad I fall inlove with my pare." She said while laughing.
"You should. I'm one of a million you know."
"Yeah." She was just looking at me.
"And why are you looking at me like that? Hnm?"
"I just wonder.. Ang sungit sungit mo naman sa akin noon. Lagi mo akong inaaway pero nainlove pa din ako sayo."
Tumayo ako at humarap sa kaniya. "Because love is such a mystery that you can't even solve but I know it was God that brought us together. For you to cure this woman hater guy and for men to love you more than anything in this world. I love you so much Pj, Precie... Cheesecake."
Inilapit niya ang mukha niya sa akin.
"I love you too Cheesecake, Xander.." Ngumiti ito, "Pare."
Ngumiti ako at unti-unting inilapit ang labi ko sa kaniya.
I kiss her slowly. She close her eyes and I close mine. We just let our feelings guide us.
Maraming nangyari.
Napaiyak ko siya.
Umiyak ako dahil sa kaniya.
Umalis siya.
Naiwan ako.
Bumalik siya at minahal ako ng higit pa.
At eto kami ngayon, masaya sa piling ng isa't isa.
The End~
[Read the Author's Note at the next chapter. Thank you!]