GABB's POV.
Hinarurot ko na ang kotse.
Hindi na ko nagdalawang isip pumasok sa bar na ito.
sumalubong sakin si Cole. Mapungay ang mata at namumula ang mukha. Bakas rin ang amoy ng matapang na alak.
"Cole! Asan si Coleen?"daling tanong ko pero tinawanan lang niya ako.
"Hinahanap mo?"
Hinawakan ko ang magkabilang braso nito at deretso siyang tinitigan. Namamaga ang mga mata niya na para bang kakagaling lang rin sa iyak.
"Nasaan siya? Please sabihin mo."
Inangat nito ang dalawang palad niya at umiling "Wala na."
Agad ko itong binitawan. Walang patutunguhan tong pagtatanong ko sa kaniya. Naglakad na ako papasok ng bar at baka sakaling makita ko si Coleen.
"Wala kang kwenta!" Biglang sigaw ni Cole.
Napahinto ako sa paghakbang.
"Ang sabi mo iingatan mo siya!"
Dahan dahan kong nilingon si cole at dumadaloy na ang luha sa pisngi nito.
"Ang sabi mo hindi mo siya sasaktan."
Pinilit siyang naglakad papalapit sakin kahit na pagewang gewang pa ito.
"Ang sabi mo hindi mo siya ipapaubaya sa iba!"
"Pero anong ginawa mo?!"
"Gusto ko lang sabihin sayo. Napakawala mong kwenta!"
Bawat salitang lumalabas sa bibig niya deretsang tumutusok sa dibdib ko.
"Kung alam ko lang ganito gagawin mo kay Coleen. Sana hindi ko na lang siya pinaubaya sayo!"
"Lagi siyang umiiyak at ikaw lagi ang dahilan."
"W-wala kang alam samin."
"Oo wala akong alam! Pero alam kong nasasaktan siya dahil sayo!"
"nasaan si Coleen? Sabihin mo."
"Itigil mo na to , Gabrielle."
"Mas mabuti pang wag ka ng magpakita sa kaniya kahit kaylan."
THIRD POV.
"Uuwi na tayo? Baby ko?" Lasing na sambit ni Coleen habang nakakapit sa leeg ni josh.
Di naman nito maiwasan mapangiti ng tawagin siya ng ganoon ni Coleen.
"Hmm. Uuwi na tayo."
"Bakit mo ko binalik kay daddy? Diba sabi ko ayaw ko sakanya?" Lasing na tanong ni Coleen at yumakap pa lalo ng mahigpit sa leeg ni josh.
Mas lumawak ang ngiti ni josh dahil ngayon lang niya naranasan ang mahagkan si Coleen.
Humiwalay na ito ng yakap at hinawakan siya sa magkabilang pisngi. Halos bumilis ang tibok ng puso ni josh at Napapikit na lang sa gulat.
"G-Gabb?"
Marahan niyang idinilat ang mata at Unti unting nawala ang ngiti sa kaniyang labi.
"Ikaw ba si Gabb?" Walang kamuang muang na tanong ni Coleen.
Kahit masakit para sa kaniyang mapagkamalang iba. Tuluyan niya ng sinakyan ang pagkakataon.
"Yes, I'm Gabb." Sagot nito.
Kahit nanlalabo ang paningin agad na yumakap ito sa leeg ni josh at siniil ito ng matinding halik.
Halos hindi makagalaw si josh ng biglang gawin iyon ni Coleen. Hindi niya alam kung anong mararamdaman niya dahil alam niyang hindi talaga para sakanya ang halik na iyon.
"I miss you." Naluluhang sambit ni Coleen.
"C-Coleen." Namanhid ang buong katawan ni Gabb ng madatnan si Coleen.
Kusa ng bumagsak ang mga luha sa kaniyang mata.
Nagsimula nanaman pumatak ang ulan mula sa maiitim na ulap na bumabalot sa buong kalangitan.
Wala siyang ibang magawa kundi panoorin ang dalawang matapos sa paghahalikan.
Pangalawang beses na itong nangyari ngunit sa puntong ito doble ang sakit.
Mahigpit itong nakahawak sa manibela habang hindi pa rin inaalis ang tingin sa dalawa.
"Sa huli."
"Ang pangako ay mananatili na lamang isang salita."
"Gusto ko pang lumaban."
"Ayokong sumuko, kahit pagod na pagod na ako."
"Pero ngayon hindi ko na alam kung may karapatan ba akong ipaglaban ka."
"Lagi kong iniisip kung paano ka na. Pero hindi ko manlang natanong ang sarili ko kung paano na nga ba ako?"
"Paano ka na pag naiwan ka."
"Paano ka na pag wala na ko."
"Pero ngayon, Malinaw na wala lang pala talaga ako para sayo."
Muli niyang pinaandar ang makina.
Mabilis niyang pinaandar ang kotse kahit wala na siyang kasiguraduhan kung saan pa siya pupunta.
Dahil sa madulas na daan muntik na itong mabanga sa motor pero agad nitong naliko ang manibela at muntik na rin bumanga sa poste.
"Putang*na! Lasing ka ba? Malapit ka na makasagasa!" Dali daling bumaba sa motor ang lalake at sinugod ang kotse ni gabb.
"Lumabas ka riyan!" Galit na galit na sigaw nito.
Dahan dahan bumaba ang bintana ng kotse. Halos mawala ang galit ni bruno ng makita ang nakasakay sa kotse.
"G-Gabb?"
Walang emosyon ang mukha ni Gabb ngunit tuloy tuloy ang pag daloy ng luha sa pisngi nito.
Walang imik itong lumabas ng kotse.
Iniwan niya na lang ang kotse doon at naglakad na lamang palayo.
"Gabb anong nangyare?" Alalang tanong ni bruno at hinawakan ang braso nito.
"Bitawan mo ko please." Mahinang sambit nito.
"G-Gabb?"
"Please."
Dahan dahan niyang binitawan ang braso nito at pinanood na lang siyang maglakad papalayo.
Wala na ito sa kaniyang sariling naglakad sa gitna ng ulan. Hindi niya na rin alam kung saan pa siya pupunta.
Napkahawak ito sa kaniyang dibdib at madiing ginugusot ito.
pinipilit niyang humakbang kahit nanginginig na ang dalawang tuhod.
Tuluyan na itong bumagsak sa naglalawang sahig.
"Fuck!"
Dinukot niya ang phone sa kaniyang bulsa. Napangisi na lang ito ng makita ang pangalan ni Sela na kanina pa siya tumatawag sa kaniya.
Walang gana niyang binitawan ang cellphone kaya nahulog ito sa maputik na sahig.
Pilit itong tumayo at Nagpatuloy na ito
sa paglalakad hangang sa makita niya ang rooftop na madalas nilang tinatambayan ni Coleen.
Ngumiti ito ng napakapait habang nakatingala sa makulimlim na langit.
"Is this the end?"
"I hope it is."
"Sobrang durog na ko."
"Pagod na ako."
SELA.
Napakalakas ng ulan, masyado na ring madilim ang paligid. Pilit kong hinahanap si Gabb.
Sinubukan kong pumunta sa unit niya pero wala akong nadatnan doon at naiwang pang nakabukas ang pinto nito.
Maraming beses kong tinawagan ang cellphone number niya pero ni isang beses hindi ito sumagot.
"Gabb, Nasaan ka na ba?"
Hindi ko na alam kung saan siya hahanapin. Sinubukan ko ulit tawagan ito. nakita ko sa kalsada ang kotse nito na bara barang nakaparada. Agad kong nilapitan pero wala rin siya roon.
Mas dunoble ang pagaalalang nararamdaman ko ngayon. Feeling ko may mangyayaring masama.
"Jusko."
Mas lalong bumibigat ang patak ng ulan. Sinamahan pa ng nakakatakot na ingay ng kulog at kidlat.
Nanlaki ang mata ko ng makita ang cellphone ni Gabb sa sahig. Medyo sumisindi ito kaya agad kong napansin.
Agad ko itong pinulot at sinubukan punasan pero tuluyan ng namatay dahil napasukan na ng tubig ang loob.
"Pano nato ngayon?!" Tarantang sigaw ko dito.
Napatigil ako sa paglalakd dahil
Parang may kanina pang nakatingin sakin. Nilibot ko ang tingin sa paligid.
Walang ibang tao.
"Gabbb!! No way!"
Nakaupo ito sa pinakaedge ng rooftop habang walang emosyong nakatingin sa akin. magkamali ka lang ng galaw pwede ka ng mahulog sa taas ng pitong palapag.
"Tekaa! B-binabalak mo bang?! "
Agad akong pumanik sa taas ng rooftop na iyon. Hindi ko alam kung anong taas ginawa ko para lang makarating agad doon.
Napahawak na lang ako sa aking dibdib sa sobrang hingal.
"Gabbb! b-bumaba ka diyan please!"
"Umuwi na tayo please."
Hindi ito sumasagot at nanatiling nakatingin lang sakin.
Walang buhay ang mga mata nito.
"Ano bang problema Gabb, pwede naman nating pag usapan yan."
"Please Gabb."
Ngumiti lang ito pero nanatiling walang buhay ang kaniyang mga mata.
"Wala na silang lahat. Si lola na tanging nag aaruga sakin."
"Wala na siya.."
"si Coleen...Wala na rin."
"Iniwan na nila ako."
"Gabb, nandito ako, okay. Please Gabrielle umuwi na tayo." Sambit ko.
"Iniwan mo rin ako diba? Nandito ka lang kasi naaawa ka hindi ba?"
"I really need some help But now I feel so helpless."
"You don't have any idea what ive suffered."
"Only heaven knows what kind of pain
I've been through."
"Gabb, pag usapan muna natin to."
"I just want to end this pain, and this is the only way I know."
"Gabb, please. No!"
"Fuck!" Agad kong hinawakan ang kamay nito.
"Let go of my hand, please!"
Kaylangan kong gamitin pagiging ufc ko dito. Mas hinigpitan ko ang hawak sa braso nito. Wala na akong pake kahit madurog pa ang buto niya. Hindi ko kayang pabayaan na lang siyang mamatay dito.
"No!! Gabrielle!"
"Tulong!!!" Pilit kong sigaw. Nangangawit na ang braso ko at hindi ko rin siya mahatak dahil may kabigatan rin ito.
"Hoy!!" Sigaw ng dumating na lalaki at dali dali akong tinulungan hatakin si Gabb.
"Gabb..Gabb!" Tinapik ko ang pisngi nito.
Dahan dahan dumilat ang mga mata niya.
"You're safe." Sambit ko.
"I h-hate you." Sambit nito bago pa mawalan ng malay.
Agad namin dinala si Gabb sa unit niya.
Inaapoy ito ng lagnat.
Lumabas muna saglit si bruno para bumili ng gamot. Nagpapasalamat na rin ako dahil dumating siya kung hindi. hindi ko na alam nangyari kay Gabb.
Tumunog na ang doorbell kaya agad ko itong binuksan at baka nandiyan na si bruno.
"T-tito?" Basang basa ito sa ulan.
"Nasan si Gabb?" Seryosong tanong nito.
"N-nasa loob po."
"Pwede ko ba siyang makita?"
"O-opo naman. Pasok ho kayo."
THIRD POV.
"Gabbi."
Dahan dahan dumilat ang mga mata nito dahil alam na alam niya kung sino ang may ari ng malaking boses na yon.
"Gabb, I'm sorry."
Agad niyang iniwas ang tingin at pinigilan bumagsak ang luha.
"Bakit ngayon ka lang?" Nanghihinang tanong nito.
"I'm sorry."
"Dad, I tried my best."
"I know."
"You did great."
"I'm so proud of you."
"Ang tagal kong hinintay marinig yan mula sayo."
"Patawarin mo ko. Kung hindi ako naging mabuting ama sayo.., pipilitin kong magbago."
"D-dad. Ayoko na dito. Please! Ilayo mo na ko."
"Kung yan ang gusto mo, gagawin ko."
"Ipikit mo na ang pagod mong mga mata. Bukas, magiging okay na ang lahat."
.
.
.
.
Bahala na sa next chap. AHAHHAHA
Bahala na bahala na! HAHAHAHA