Nagising nalang ako sa tunog ng paulit ulit na nag d-doorbell. I groaned as i sat up on the bed, rubbing my eyes.
Maliwanag na sa labas, i glanced at the digital clock on the study table and it was 7 in the morning. Tumingin ako sa gilid ko at awtomatikong napangiti—my boyfriend is still sleeping like an angel.
Mahimbing ang tulog niya dahil hindi parin maganda ang pakiramdam niya, i told Neobe that he'll be absent today kaya hindi na rin magawang mag pumilit ni Dice.
Lulugo lugo akong bumaba ng kama at sinuot ang slippers ni Dice, nasa kabilang side ang slippers na pinahiram niya sa akin pero tinatamad akong pumaroon kaya ito nalang ang ginamit ko.
"Wait." Sigaw ko habang papunta na sa tapat ng pinto. Kung maka doorbell naman kasi wagas! Hindi naman pang pabilis ng lakad yung kung gaano kabilis pipindutin ang doorbell!
"Ah--" Naibagsak ko ang pinto dahil sa gulat. Shit! Bakit ko sinarado ulit! Dali dali kong pinag buksan ulit si Ashton, mukhang nagulat din dahil sa ginawa ko.
"A--ashton..hehe." Mukha siguro akong tangang bagong gising na tamang kamot lang sa batok dahil hindi alam ang sasabihin. Ano nalang ang iisipin niya? Oh bakit nandito yung ex ng kapatid ko pag tapos niyang mag MIA ng 9 years?
"It's been a while." Nakangiting sabi niya, he was supposed to go for a hug pero napa atras ako. Bagong gising ako, bakit ako magpapayakap sa napaka ayos na nilalang na ito. Agad niya namang naintindihan iyon kaya natawa nalang siya.
Sabay kaming pumasok sa loob ng bahay, pasimple kong sinusuklay ang buhok ko gamit ang mga daliri at nag tatanggal ng muta kung mayroon man. Mabuti na nga lang at wala akong natuyong laway.
"So you slept here?" Bigla ay tanong niya.
"Y-yeah.. May sakit kasi yung kapatid mo. Teka gisingin ko na," Hindi ko na siya inantay makasagot at tumakbo na ko paakyat sa kwarto.
As much as i want to stare at his sleeping face, i have to wake him up! Hindi ko na alam ang gagawin ko kay ashton!
"Gising." Niyugyog ko ang balikat niya, he just groaned and turned around on the other side.
"Dice, gising na." Tinapik ko siyang muli pero hindi parin siya gumigising.
"Yung kuya mo nasa baba.."
"Hmm.."
"Dethrion. Yung ex fiancee ko nasa baba, ako nalang ba ang kakausap?" Pinag krus ko ang braso ko at mataray na tinignan siya. I hid my smirk when i saw him immediately sit up, still half asleep.
"What the hell, love?" Asik niya, habang inis na ginugulo ang kaniyang buhok. Iniwan ko na siya roon para makapag hilamos, Sabi niya sa akin kagabi ay kumuha nalang muna ako ng damit sa closet niya kaya iyon ang ginawa ko.
I took a shower, sadly wala akong extra undergarments kaya yun nalang rin ang isinuot ko. I wrapped my body with a towel and entered his walk in closet. Katulad na katulad nga ng sa loft niya, pati lahat ng damit ay bilang lang ang kulay.
In the end i decided to borrow a pair of black sweatpants and a white hoodie. Pinatuyo ko muna ang buhok ko bago ako bumaba sa living room kung saan nag uusap ang mag kapatid.
"Where's Frion?" I asked once i sat beside Dice who gave me a kiss on the cheek. mukhang nakapag hilamos na siya, hindi na siya mukhang bagong gising maliban na lang kung titignan mo ang magulo niyang buhok.
"Sa hospital namin sa Tenejero siya naka assign, busy. Halos hindi umuuwi. ay hindi pala talaga umuuwi." Natatawang sagot ni Ashton. Tenejero? Ang layo naman, bakit sa probinsya in-assign si Frion? Paano uuwi yun eh ang layo ng Bataan?
"Bakit hindi nalang siya sa Manila? para kasama niya to?" Nginuso ko ang katabi ko na nakasimangot ang mukha habang nakatingin sa kawalan. Inaantok pa ata.
"Kulang ang neuro doctors doon kaya siya ang pinadala ko since fellow naman na siya. mga 3 months na ata since i sent him there, i plan on sending some reinforcements by the end of the year or if not then next year." I nodded, feeling a little worried about Frion. Kung bilang ang Neuro roon panigurado ay sakaniya ang bagsak ng lahat ng trabaho. Fellowship training palang siya? kakayanin niya kaya iyon?
I should visit him sometime.
"Why are you here kuya? I'm tired." Isaac scowled, Ashton glanced at me and gave me a suspicious look. Kumunot ang noo ko at agad na umiling, tinatanggi ang mga paratang niya bago pa man niya ito sabihin.
"Mom's been looking for you. Pinapauwi ka rin ni Dad bukas after ng duty mo." Hindi ko napigilan mapangiti. I guess Dethrion's okay with his family now, to the point that they're even asking him to go home.
"I don't like." Inihilig ni Dice ang kaniyang ulo sa balikat ko, at pinikit ang mga mata. Ganito ba talaga to kapag bagong gising?
"Huy bakit ayaw mo? Pinapauwi ka ni Tito Richard saka Tita Celine tapos ayaw mo?" Bulong ko at mahinang pinalo ang braso niya.
"You're not mad at our parents?" I was taken aback by Ash' question. I know na may masasamang salitang binitawan si tito sa akin noon pero hindi sapat yun para magtanim ako ng galit.
I shook my head. I was mad but not to them, to my parents. I'm sure Dice is the same. We both got mad on our own parent's but not to the latter, if anyone—they should be the one to understand us most, yet that time they're the only ones who didn't.
Or was it us? Were we too young that time and only thought of ourselves? I don't know. Maybe we're all wrong in some way.
I needed to go back home, mukhang mag tatagal doon si Ashton kaya nag paalam na akong uuwi. Isaac was against it pero wala siyang magagawa, i still had work to do.
Pagkauwi ko ay wala roon si kuya, ang sabi ay may kinailangan raw i meet. I took a bath before doing my work, isa isa kong binasa ang physical copies tungkol sa status ng Lazuli company for the past 7 years, i also asked Lei to give me the 7 years copy before that.
To how she gets this confidential files, i don't ask.
Kumunot ang noo ko habang binabasa ang income sales ng Lazuli for the past 8 years na si Uncle Luis ang nag aasikaso.. This is ridiculous.
[Yes Louie? what's the problem baby?] Bungad ng malambing na boses ni Mommy. Wala siyang trabaho kaya i could call her anytime.
"What the hell did uncle Luis do to the company?"
[Ewan ko bakit ka sakin nag tatanong anak]
"Mommy." Singhal ko. Saan natuto ang nanay kong maging sarkastiko?
[what did your uncle do?] I heard her heave a sigh before asking,
Sinabi ko sakaniya ang lahat ng nalaman ko. My family has been supporting different kinds of foundations and orphanages under the company's name and it's a part of the expenses. Kahit pa man marami kaming sinusuportahan ay kami parin ang number 1 jewelry company sa bansa.
But apparently uncle Luis cut all ties with all of them, that should've raised the company income since all the sales directly goes back to the company. Pero that wasn't the case.
All the accounts for the whole 16 years i've read are stable. It didn't rise when it's supposed to. Kung anong total sales, minus the funds for the support group ay siya ring total sales sa pamamahala ni Uncle when it should've been a lot, lot more.
So basically the sales dropped?
Lazuli jewels have been on top for consecutive years! Pero now... oh my god. We aren't even on the top 10!
[What the hell is your uncle doing!] Ngayon ay dama ko na ang galit sa boses ni mommy.
[Daddy naman kasi pinakahandle pa kay Luis yun eh anong alam non sa jewelries?!] Bulong niya sa sarili niya, it's because Uncle owns different plantations.
taniman ang negosyo nila, kaya walang alam si uncle tungkol sa kahit anong bagay ukol sa alahas.
I called Lei and canceled my appointment to Uncle tomorrow. Ngayong alam ko na ang totoong lagay ng kumpanya ay mukhang walang kahihinatnan ang pagkausap ko sakaniya.
[Are you sure, anak? Do you want me to come with you?]
"No need mom." Alam kong hindi siya magiging komportable kapag nagpasama ako sa kaniya. I plan on visiting california, most probably on Saturday.
Bakit pa ako pupunta kay Uncle kung pwede naman dumiretso na ako kay lolo?
Mag hapon ay puro ganoon lang ang inatupag ko. I even found out the list of investors. One of them sounded familiar.
Orialde?
agad kong sinearch ang pangalan ng kumpanya at roon lumabas ang may ari nito. I'm still not familiar with the man so i checked his profile and there i found the answer i was looking for.
Selena Reine Orialde.
Ang nag iisang anak na babae ng mga Orialde.
Napangisi ako, ah. So they're company invested in mine? Okay, I see.
Natapos lang ako nang kumatok si kuya para sa hapunan. Hindi ko nga napansin ang pag dating niya. I told him that i'll go to California, though literal na babalik din ako kaagad right after talking with my grandfather. I don't plan on staying there kaya iyong private jet namin ang gagamitin ko.
Kuya refused to come, ayaw niya makilala si Lolo. Hindi dahil galit siya rito kung hindi tinatamad lang talaga siya. He'll have to tell his stories all over again kaya wag na lang daw.
Kinabukasan ay binisita ko si Dice, dinalhan ko ulit siya ng lunch since cinancel ko ang meeting with my uncle so i had my free time. 12:30 PM ako pumunta para saktong breaktime niya.
"Love!" Masayang bati ko, nakaupo siya sa swivel chair niya at minamasahe niya ang kaniyang sentido. Tanghali palang ay pagod na agad siya. Ganito ba talaga kapag Fellows? kwento niya sakin ay bago matapos ang taon matatapos na itong fellowship training niya. For formality na nga lang daw iyon.
I placed the paperbag on the table and kissed his cheek, bango ng baby ko.
"Pagod ka na agad?" Tanong ko habang inihahanda ang pagkain namin. Sasabayan ko na rin siya mag lunch, para di ako mukhang tanga na pinapanood lang siyang kumain.
"I had 2 consecutive minor surgeries and another minor an hour after break then one major surgery tonight." He sighed, looking so dead tired already.
"Bakit ang dami naman?"
"Dr. Mercadez took an emergency absence today, his wife is expected to be giving birth today."
Kumunot ang noo, ko habang pinagmamasdan siya habang kumakain ng Buffalo wings na tinake out ko. "Kakagaling mo lang sa sakit ah?" Angil ko. hindi ba pwedeng saluhin ng ibang doctor ang isa o dalawa sa upcoming surgeries niya? Mag o-over time pa siya. Overtime pa nga ba yun o mag t-two day shift siya ng walang pahinga? I heard normal na sa mga doktor ang ilang araw dire diretsong pag t trabaho.
"Yeah. But i'm fine now, i'm a doctor. i know."
"Mukha mo. you know? you know na umuulan pero di ka sumilong mukha mo you know!" Reklamo ko, he chuckled and playfully shook his head as he took another bite of his chicken.
"Wala bang ibang doctor? bakit andami naman?"
He just shrugged, "Well, that's what doctors do. This is normal, we can't postpone things like this because a person's life will be on the line." Parang nahumaling ako lalo dahil sa mga sinabi niya. Forget Dice as a business man. He's hottest in his white coat.
Hindi ko alam ngunit tumayo ako at lumapit sa kaniya, natigil rin siya sa pag inom ng tubig at sinundan ako ng tingin. I pulled his chair so that he could face me, and took a gulp of his water before leaning closer and touching his lips with mine.
Nagulat siya sa ginawa ko pero hindi ko lang talaga napigilan. I was caught in the spur of the moment. He was just so mesmerizing and i was just so engrossed with this man. He preoccupied my mind and my thoughts.
Tinanggal niya ang plastic gloves upang mahawakan ang batok at baywang ko. He was looking up to me as i looked down to him, i rested my knee on the side of his chair so i could reach him just fine.
I could still somehow taste our food in us, it was spicy... and sweet. Napadilat ako ng bigla niya akong iupo sa kandungan niya! Hindi ko tuloy mapigilang huminto at tignan siya.
Para akong maduduling dahil sa lapit ng mga mukha namin sa isa't isa. We were both breathless, his lap gave me the most comfortable feeling. As if it was the best seat in the world. Ang mga kamay ko ay naka angkla sa batok niya, my lower back arching a bit as i look down to him.
"You kiss well now." He smirked, bumping his forehead to mine as we both chuckle.
============================================================================
68