Chapter 23
"Lalake ako, babae siya. Mas bagay talaga."
I can't hear anything but shehyee's voice, it was his line in 'Huwag siya' with Donnalyn Bartolome.
Is it illegal to love someone with the same gender? Is it a curse? Because a Man was just destined to a woman?
Because they are made to build a family?
I saw something in social media, someone asked about the importance of Gay in society. Someone answered that Gay was important because we gave laughter, We provide happiness and we're making everyone escape from reality.
But is it just the happiness we can offer? Can't we offer more for us to be accepted by our lover's parents? By our own parents?
Tony gave me a day that I will never forget, the day that I will cherish for the rest of my life. He makes me feel special and appreciated, He made my dreams come true. But just like a dream, I woke up with the reality that Tony was really for Elisha.
That a Husband deserves a wife, not another husband.
I don't know but I didn't cry, I was hurt and broken but I don't have enough tears to shed today.
'You're disgusting! Being a Gay was disgusting!'
I can hear my Dad's voice...
'Sa panahon ngayon, wala nang magmamahal sa baklang ganiyan ang itsura.'
I can hear Tayler's voice...
'I love Rans but Melody's here... I can still see her eyes... She's alive..."
I can hear Tony's voice...
Their words ripped my heart, their statements made me doubt my existence and their words gave me an indication to close my heart.
I was so hurt and I don't know what to do anymore.
I understand that a Man shouldn't be with another Man but I can't understand kung paano sabihin ni Tony na mahal niya ako at mahal niya si Melody.
Pero ikakasal siya.
Mahal niya ako pero 'yong alaala ni Melody, nandyan pa.
Nasaan si Elisha? Nasaan siya sa puso ni Tony?
Nasaan siya?
Bakit siya at hindi ako?
"A 200 million pesos worth of the wedding gown?!" Sabay sabay nilang tanong habang sumisipsip sa mga milktea nila, tinaasan ko sila ng kilay bago sumipsip sa kape ko.
Ain't a fan of milk tea, so Whatever.
We're currently in Amber's Milktea shop in Makati, balita ko nga ang gandang mag-asawa ang may-ari nito. Sinearch ko sa Facebook 'yong mag-asawa at halos lumuwa 'yong mata ko dahil sa kagandahan nila.
Ganda ng lahi mga seswang! Nakakaloka! Sana all.
They are wearing their uniforms dahil nagkataong vacant nila at breaktime namin sa office, inaya nila akong magbonding at pumayag nalang ako dahil maganda ako--eme!
"Bakit? Pangyamanesa ang mga design ko." Mataray kong sagot sa kanila, Eksaherada namang inilapit ang mukha ni Charlotte sa'kin.
"Beks! 200 million pesos?!" Malakas niyang tanong dahilan para magtinginan ang mga tao sa'min. Sinampal ko siya at itinulak palayo, napakabaho ng hininga punyatera.
"Oo nga, isa pang tanong ipapatapon na kita sa Bermuda triangle."
Ngumuso si Charlotte dahilan para mapangiwi ako, nakakadiri ah!
"Beks, yamanesanism ka na..." Bulong ni Edrianne
"Sa sobrang laki ng 200 million pesos, kaya mong bumili ng 50 million point something na Iphone..." Sabi ni Alex habang hawak ang scientific Calculator niya, nagcompute pa nga si bakla. Nakakaloka.
"Beks, tapakan mo ako!" Eksaherada nanamang sigaw ni Charlotte.
"Halika ka dito," Seryoso kong sabi at sinenyasan ko siyang lumapit sa'kin.
"Charot charot lang e!" Pagdadahilan niya at mabilis ko siyang inirapan.
"Pero beks, nakakuha ka nga nga ng malaking pera and tanong, masaya ka ba?" Tanong ni Kyle, nandito pala 'tong baklang 'to? Hindi ko napansin, napakaliit kasi-Charot.
Pero masaya nga ba all?
--
Natapos ang oras ng pagchichikahan at napagdesisyunan na naming mag kaniya-kaniyang landas. Bumalik na sila sa University nila habang ako ay bumalik na sa office.
Nakakamiss mag-aral...
Nakakamiss na libro at ballpen lang ang kaharap araw-araw, ngayon kasi makakaharap ko na si lucifer. Shokot talaga mga organs ko sa baklang 'yon.
Napaupo ako sa swivel chair ko at dahan-dahang minasahe ang sintido ko, I closed my eyes at halos mapatalon ako nang tumunog ang telepono. I reached it at hinayaan ko nalang si Athena magsalita.
Mayroon kaming telepono incase na tinatamad ang secretary-Charot, para privacy narin sa Amo nila. Kaya kapag may gusto silang sabihin, itatawag nilang nila.
"Hello, Mr. Abing. Your client is here..." Panimula niya, nandito na pala si Lucifer at Satan--Eme.
"Let them in," I casually said, ibinaba ko na ang telepono at napatayo ako nang tumunog ang pintuan, hudyat na mayroong papasok.
"Ms. Elish--" Natigilan ako nang hindi ni Elisha ang nakita ko, it's Tony...
"Rans..." Mahina niyang sabi at kitang kita ko ang lungkot sa mga mata niya. Totoo ba 'yan?
"What are you doing here? Where's your fiancé?"
"Rans, I'm sorry... I should've told you the story behind it..." He whispered
I sighed, "It's okay, Let's just forget about what happened." Kibit balikat kong tugon at umupo na sa upuan, hinayaan ko nalang siya at itinuon ang atensyon sa lamesa.
Nakarinig ako ng mga yabag at naramdaman ko ang presensya niya sa gilid ng upuan ko, napapikit ako nang magtama ang mga balat namin.
"Rans, I love you..." Hindi ko na napigilan ang sarili ko at napatayo ako sa sinabi niya.
"Tony, enough with your bullshits. Kung mahal mo ako, ipakita mo. Hindi 'yong sasabihin mong mahal mo ako pero nandiyan pa si Melody, hindi 'yong magpapakasal ka kay Elisha pero ako 'yong mahal mo. Tony, ano 'yan?" Dismayado kong tanong sa kaniya.
"I'm sorry..." Nakayuko niyang sabi
"Mahal mo ako pero magpapakasal ka kay Elisha, kasi hindi puwedeng sa'kin ka ikasal? Kaya naghahanap ka ng alternative sa baklang katulad ko?" Naramdaman ko ang nagiinit na likido sa gilid ng mga mata ko dahil sa mga sinabi ko. Being a Gay is suck, kapag bakla ka maraming hahanaping kulang sa'yo.
Katulad nalang ng hindi puwedeng ikasal kasi nga, bakla ako.
"Rans, please..."
"Please what?"
"Explain..." I laughed sarcastically at bahagyang napatiim ng bagang.
"No need, Tony. Dahil kahit katanggap-tanggap pa 'yang explanation mo, wala na akong balak magbigay ng chance sa'yo." I said at mabilis akong lumayo sa kaniya nang tumunog ang pintuan, tumingin ako sa bintana at ipinagkrus ang kamay sa dibdib.
"I'm here!" Maarteng sabi ni Elisha, "Let's start?" She asked pero hindi ko parin siya pinansin, hindi ko alam kung paano ako haharap sa kaniya.
Nakakaloka 'tong buhay na 'to, para akong nakokonsensya sa krimen na hindi ko naman ginawa.
"My gosh! Do your job!" Sigaw ni Elisha dahilan para mapabalikwas ako papunta sa mga lalagyan ko ng pangsukat.
Sinukat ko ang haba ng binti niya, ang baywang, shoulders, bust and hips. Inilista ko ang lahat at nang matapos ay kaswal akong humarap sa kanilang dalawa.
Hindi ko talaga maintindihan si Tony, ang sabi niya mahal niya ako pero kung makatingin siya kay Elisha, parang ayaw na niyang pumikit...
Ang sabi niya ako ang mahal niya pero sa ipinapakita niya, malinaw na mahal niya si Elisha.
And I think ganoon talaga umiikot ang salitang pagmamahal sa lalaki, madaling magbago at kahit kailan nila gusto, mawawala.
At sa tingin ko, kailangan ko na siyang palayain. Sige lang, bahala siya. Punyeta talaga, naninikip nanaman ang dibdib ko.
"Here's the check, that's 200 million and I already signed it." Nakangiting sabi ni Elisha, mukhang excited na talaga siya sa kasal...
Tinanggap ko ang cheque at ngumiti sa kanilang dalawa, "Don't worry, the gown will be made 2 months from now."
"That's great, Thank you, Rans!" Maarteng sabi ni Elisha at humarap kay Tony. "Let's go, baby!" She said at naglakad na paalis.
I saw how his eyes sparkled nang tumingin as kaniya si Elisha, ganoon din kaya siya sa'kin?
---
I'm currently in the bank and I deposit the money in my account. Naglabas narin ako ng cheque para sa ibabayad kay Tayler at sa inutangan ni Kiefer. I signed the paper and I put the amount in it.
Nang matapos ay nagdrive na ako papunta ng Matthew, I texted Tayler and I told him to meet me in the study area.
I miss this place...
I remember the first time na pumasok ako dito, the time when Tayler stole my first kiss, when Blake kissed me, when Nick made me feel comfortable and when Tony confessed his feelings through song.
Everything feels surreal, everything was just like a dream and everything fades away because of their bullshits.
The memories will always be in my mind and the place will also stay in my heart.
I stood up nang makita ko si Tayler hindi kalayuan, He's wearing his black t-shirt, grey shorts and his slides. He's also wearing his silver necklace with a cross pendant and unlike before, mayroon na siyang piercing sa ilong.
Looks hotter but I don't feel anything right now, unlike before.
"Tayler, Here's the payment." I said and I handed him the cheque
"Wow, ang bilis naman!" Masaya niyang sabi at pinasadahan ng tingin ang papel na hawak niya.
"Sign here that you already received the money and you will not come near me ever again." Iniabot ko sa kaniya ang folder na katunayan na nagbayad na ako at wala na siyang karapatang guluhin ulit ako.
It's better to be safe than sorry, Duh!
"Ayos lang, sino ka ba?" Pang-aasar niya, kinuha niya ang folder at ballpen. Binuksan niya ang ballpen gamit ang bibig niya at mabilis na pinirmahan ito.
"Ayan, tapos na." Nakangiti niyang sabi, "Salamat bakla," Ibinalik niya ang folder sa'kin at mabilis na umalis.
Hindi ko pa sana balak umalis pero nakita ko si Blake at Nick sa hindi kalayuan kaya nagmamadali akong umalis sa lugar.
Wala ng dahilan para makipag-usap pa ako sa kanila, hindi ko na sila blockmates, hindi na kami ni Tony at itinapon na nila ang pagkakaibigan naming tatlo.
Okay na 'yon, tapos na 'yon.
--
I drive until I reached our house, bumungad sa'kin si Kiefer na hawak nanaman ang helmet niya kaya agaran ko itong kinuha sa kaniya.
"What the-"
"Kiefer, Here's the money bayaran mo na kaagad para matapos na." Iniabot ko sa kaniya ang cheque at gulat siyang tumingin sa'kin.
"That's fast, where did you get this?"
"I sell a gown, don't doubt my skills."
"The great Rans..."
"I'm expecting that you'll stop the race, Kiefer. We need to save for the future and I hope you understand that." I said at akmang aalis na nang magsalita siya.
"What the heck, Rans? I'll do what ever I want, get the fuck out of my life." Hindi ko siya pinansin at dumiretso sa kusina para uminom ng tubig, naabutan ko si Manang na mayroong hawak na mga papel kaya tiningnan ko siya.
"Sir Rans... Ito na po ang mga bill na kailangang bayaran." Kinakabahan niyang tanong, nanginginig pa siyang iniabot ito sa'kin.
"Sige po, Manang. Iaabot ko nalang po sainyo mamaya..." Nginitian ko siya at pumunta sa dining, kinuha ko na ito kay Manang para ako nalang ang mag-asikaso ng compute. Masyado na siyang stress sa mga gawaing bahay at ayoko nang ipasa pa ang pagcompute sa kaniya.
Nang matapos ako ay iniabot ko kay Manang ang pera at lumabas ng bahay.
Gusto kong lumayo sa stress...
--
Ang sabi ko gusto kong lumayo sa stress pero bakit parang mas pumunta pa ako sa stress? Baka nga depression pa makuha ko dito.
I entered the station at mabilis naman akong inasikaso ng mga pulis, dinala nila ako sa waiting area at doon ako pinaupo.
Hindi nagtagal ay lumabas na si Daddy, wearing his orange uniform at nakaposas...
Lumalago na ang mga balbas niya at marami siyang galos, mukhang hindi siya natatrato ng maayos dito...
Ipinaupo na siya sa tapat ko at kitang-kita ko ang galit sa mga mata niya.
"Daddy, Bayad na ang utang mo kay Tayler at bayad na din ang utang ni Kiefer. Bayad na ang mga tuition at--"
"Why are you saying this to me? You're making me realize that I'm a worthless father?" Galit niyang tanong dahilan para makuyom ko ang kamao ko.
"Dad, I'm making it easy for you! I'm doing it for you, it's also for your own good! Aren't you happy that We're doing fine?!" Hindi ko napigilan ang sarili kong mapasigaw dahil sa ikinikilos ni Daddy, He's still an uptight man!
Wala parin bang makakawasak ng pride niya?!
"Whatever you did in your life, you're still the disgusting Gay that I've ever met." Matigas niyang sabi
"D-Dad..." Hindi ko mapigilan ang mga luha ko at kusa silang namuo sa gilid ng mga mata ko.
"Be a man, you're not supposed to be like this." Pagmamatigas niya, "And also, Makakalabas rin ako dito. Just wait for it.." He said at mabilis na umalis sa harap ko, what do I expect? Magiging masaya siyang maayos kami?
What do I expect from him?
Hindi na talaga dapat ako nag-expect because up until now, isang talunan at nakakadiri parin ang tingin niya sa'kin.
---
1 day later...
"Mr. Abing... Dumating na po ang mga suppliers..." Panimula ni Athena dahilan para mapangiti ako.
"Okay, gather everyone. We're going to have a meeting." I smiled as I fixed the papers in front of my desk, naglakad ako papuntang conference room at mabilis kong binuksan ang projector.
I realized that kung nakakadiri at talunan parin ang tingin sa'kin ni Daddy, Maybe it's time for me to change his perspective...
I need to do something para maging proud siya sa'kin.
Who knows? One day, magbago na siya...
Magbago na ang tingin niya sa'kin.
Nagsidatingan na ang mga business partners and the stock holders ng Reya's house of design. They were stunned dahil sa murang edad ko ay ako na ang naghahandle ng Reya's but age doesn't matter.
It's the skills and knowledge and of course, the beauty...
"Good morning ladies and gentlemen, This is Rans Keith Abing, Mrs. Reya's son, I'm standing here infront of you because we have a big client. She wants us to make her wedding gown and Here's the design..."
I flashed the design the projector at lahat sila ay namangha sa ganda nito.
Maski ako ay namangha din sa gawa ko, parang hindi beginner ang gumawa...
"The design was great! It's fabulous, how much did She offered about the design? I'll think We're going to gain more if we trade it." Mrs. Santiago said, She's one of the known business woman in the Philippines dahil magaling siya sa negotiation.
"She has a point, trading was more attractive than offering." Mr. Abellana said, He's also one of our stock holders. Sobrang strikto niya when it comes to clients kaya siguro ganiyan siya magsalita.
Well, coming from the person who has a lot of experience in business? No doubt na mas gusto nila ang malaking kita but a 200 million pesos gown...
It's unbelievable.
"200 million pesos, She offered 200 million pesos for the gown." I casually said, lahat sila ay natulala at napanganga sa sinabi ko.
Who the fuck offered 200 million pesos para lang sa isang gown?
Siguro mahal na ang 150 million but a 200?! Iba na 'to.
"A-a 200 million?!"
"Yes, Madame. Are we gonna do it? She wants to us to finish it in 2 months." I said, naipangako ko narin kasi kay Elisha na matatapos ito in two months.
Kung hindi, siya nalang tahiin ko. Hindot, excited masyado.
"So what are you waiting for? Let's start," Bagsak na sabi ni Mr. Abellana. Nginitian ko sila at sinenyasan na magsimula.
I fixed the papers and the amount needed para sa mga gagastusin sa gown. The 30 million pesos ay para sa mga materials and so on, the rest will be divided into two. The 50% is for the one who designed it and the 50% is for the stock holders.
I got 85 million...
"Sir Rans, mayroon pong naghahanap sa inyo sa baba." Bulong ni Athena, I lean my head para matulungan din siya. Narinig ko siyang nag peke ng ubo at wala sa sariling nagpunas ng mukha.
Namumula, shutanamels!
"Is it important?"
"Yes sir, mga pulis po."
"Pulis?" I asked and She immediately nodded, I excused myself at mabilis na bumaba. I went to the information area kung nasaan ang mga pulis ang sinasabi nila.
I fixed my black button shirt at itinaas ang manggas hanggang siko, I faced them at kaswal na nakipagkamay.
"Mr. Abing," Matigas na sabi ng isang pulis na sa pagkakaalala ko ay si chief..
"Do we have a problem?" I asked out of curiousity, hindi naman siguro sila pupunta dito dahil lang trip nila. O baka naman crush nila ako?
Hindi malabo!
"We have a big problem, Atty. Bobby's missing, He escaped from the jail last night."
---
A/N:
If you don't understand some beki language, go back to the "Beki lingo translation"
But if you can't find it there, comment in a certain chapter and I will answer it.
Don't forget to vote! Happy reading!
Love, meriemei