Here is a call for the endurance of the saints, those who keep the commandments of God and their faith in Jesus.
~Revelation 14:12
. ⋅ ˚̣- : ✧ : - ⭒ ⊹ ⭒ - : ✧ : -˚̣⋅ .
Ika-Tatlumpu't Isang Kabanata
TIME passed like a blur. I celebrated my Christmas, New Year, and birthday without any shadow of Nash.
What should I expect? We're not together and I ended up the strings that are connected between the two of us. Kahit na sinabi niyang babawi siya, parang wala lang. Kaya dapat ko pa ba siyang paniwalaan?
Today was the last day of Christmas Vacation and I'm scrolling on my social media to kill time. I have already done with our school works that our teachers gave us before vacation.
Napahinto ako sa pag-i-scroll nang mayroon akong nahagip na picture. Muntik ko nang mabitawan ang cellphone ko dahil sa nakita ko.
Nash Callen was tagged in a photo.
I clicked the photo and I think my heart stabbed with millions of needles. I don't want to overthink but my mind was stubborn.
It's a childhood picture of two guys. The one had a caramel brown eyes and the other one has a gray eyes and that was probably Nash. They are both wearing navy blue long sleeves and cowboy hat.
"Miss you hart hart," I read the caption and it hurts. Edi wow. Ang sarap i-report ng account mo Milkata Ty!
Tinitigan ko ng mabuti ang litrato, mukhang pamilyar ang batang kasama ni Nash sa picture. Lalo na 'yung kayumanggi niyang mga mata. Parang nakita ko na siya rati ngunit hindi ko lang matandaan kung saan.
Comments on Milk post suddenly caught my attention. So, I decided to read it. Oo na, chismosa na ako.
Ezequias Jacob
Sana all miss :<
Malfie Ty
Aww. I also miss them, especially Lace.
Aphelion Lim
Ang popogi naman! Totoy lang noon, binata na ngayon. Ka-miss kayong dalawa, lalo na si Lace.
I scroll down again. Most of the comments are pertaining to that boy named Lace. Who is he? I suddenly stopped scrolling when I saw Nash comment.
Nash Callen
I miss you too and Lace♥
Hindi ko namalayan na nabato ko na pala ang cellphone ko sa kama sa sobrang inis. It was just six words, but I'm already jealous. Akala ko ba ay babawi siya? Tapos ngayon makikita kong may pa-I miss you, I miss you pa siyang nalalaman!
Just wow. Dapat talaga ay hindi na ako umasa pang babawi ka talaga Nash. Dapat pala ay blinock ko na ang account niya rati pa.
Hindi na talaga ako maniniwala sa lahat ng sasabihin ni Nash. Akala ko ay sincere na siya sa sinabi niya noong Christmas Party, ngunit mukhang hindi pala.
Nash is just playing my heart... I guess...
✦༝══˚♕ ♡ ♔˚══༝✦
NANG magpasukan, mas naging abala ako ang aking sarili sa pag-aaral. Ilang buwan na lang kasi graduate na kami. College is coming.
I don't know what's with Nash. Para siyang kabute na lilitaw lang kapag may bibigay sa akin. O 'di kaya ay isu-surprise ako.
Todo explain siya sa akin noong pasukan about sa post ni Milk. Wala lang daw iyo at hindi ko dapat kaselosan. Totoo rin daw ang sinabi niyang babawi siya. Pinatapos lang daw talaga niya ang Christmas vacation.
I remember when we back to school last January 06, he treats me to a Korean restaurant. Pambawi raw noong hindi siya nakapunta ng Pasko, Bagong Taon at birthday ko. Pinag-ipunan daw talaga niya ang paglibre sa akin dito. He even gave me a bracelet again. Dapat daw isuot ko iyon kabilang na ang binigay niya sa akin dati.
Lagi ko silang nakikitang magkasama ni Milk. Ang sabi niya huwag ko raw isipan ng masama si Milk sapagkat kaibigan lang daw niya ito.
Paanong hindi ko iisipan ng kung anu-ano eh lagi nga silang magkasama?! Nagte-training kasi sila for Regional Chess Tournament. Nash needs to reach regionals because it was his last game this senior high.
Sinabi pa ni Nash na I should trust him. It okay to be jealous daw but hanggang selos lang talaga. Walang hiwalayan. Akala mo sinasagot ko na siya. Hindi ko alam sa sarili ko ngayon kung ano ba talaga kami ni Nash. '
Ang hirap kasi ng sitwasyon, baka kapag naging kami, mawala ang lahat ng pinagsamahan namin. Tuwing sinusubukan ko siyang sagutin ay mayroong masamang nangyayari.
Hindi ko alam kung dapat pa akong maniwala sa lahat ng kaniyang sinasabi at kinikilos. Masyado nang masakit at hindi ko alam kung ano pa ang totoo sa kaniya.
Parang hindi na talaga siya ang Nash na kilala ko.
✦༝══˚♕ ♡ ♔˚══༝✦
"XEIDRINE, pahiram ng suklay," saad ni Aera habang tinitirintas si Coast.
Nandito ngayon sa bahay ang mga kaibagan namin. Naisipan naming tumambay dito dahil matagal na kaming hindi nagkakasama-sama. Ang totoo niyan ay magre-review sana kami sa darating na entrance exam ng isang prestigious University. Kaso ang problema tinamad kaming anim at tumambay na lang.
We already took three different CET's last year, noong nilunod ko ang aking sarili sa pag-aaral nang ma-brokenhearted ako kay Nash sa unang pagkakataon. Pero may isa pa kaming gustong pasukan na University kaya ayan.
The more entrance exam you have, the more chances you can pick where you can study. Kaysa isang University lang ang pag-applyan mo tapos bagsak ka pala roon.
"Numinipis ata buhok mo Coast at pumapayat ka!" puna niya rito at pinagpatuloy ang pagtitirintas.
"Don't mind that," bumaling si Coast sa akin. "Xeidrine, kamusta kayo ni Nash? Madalas silang magkasama ngayon ni Gatas na malandi ah."
"Bumabawi naman siya. Ang sabi rin sa akin ni Nash, Milk was just a friend."
Her forehead ceased on what I've said. Mukhang hindi siya sang-ayon.
"Ang rupok mo talaga! Naghalikan na nga sila sa harapan mo, pinatawad mo pa." Singit ni Aera.
"Wow. Parang kayo hindi marupok ah. Ikaw Aera, on and off 'yung relationship niyo ng jowa mo. Switch ka girl?" Bwelta ko at tumingin naman kay Coast na natawa sa sinabi ko.
My cousin has already a love life like I always said in the past, last year pa pero ayoko nang makialam pa roon. Masyado silang kumplikado, ang hirap nilang intindihin. Namomroblema na nga ako sa love life ko, iisipin ko pa ba ang iba?
"Ikaw din Coast, tatawa tawa ka riyan isa ka pang marupok! Magkakaibigan tayo, kaya pare-pareho lang," pabiro ko ring sambit.
"Sana all marupok!" Sabay sabay na wika nung mga lalaking nakaupo sa sofa at kumakain.
"Edi kayo na matino ang lovelife!" pasaring ni Aera sa kanila.
Nakaasaran pa kaming anim at masasabi kong napakaingay namin. Akala ko nga ay titigil na sila kakaungakat sa amin ni Nash ngunit hindi pa pala.
"Pero Xeidrine, ganu'n ganu'n na lang 'yun? Papatawarin mo na lang si Nash at kakalimutan mo na lang ang halikan nila ni Milk?"
"Naikwento na ni Nash sa akin 'yan. Binigyan ko raw kaagad ang malisya ang nakita ko." I paused for a while upang bitinin sila.
"Hindi naman sila naghalikan in the first place. Napuwing si Nash, in my perspective I thought they are kissing, but the truth was not," pagpapaliwanag ko.
Napatango naman silang lima sa akin. Sa totoo lang, nagsisisi rin ako dahil nagpadala ako ng galit ko. Kaya lang pala namumula noon ang labi niya ay kumain siya ng lips, 'yung candy na may kulay. Parang gusto ko na ngang magpalamon sa lupa nang malaman ko ito kay Nash.
Kaso, hindi ko nga alam kung totoo pa ba ang sinasabi niya. Mayroon sa parte kong naniniwala sa kaniya, ngunit mayroon ding nagsasabi na dapat mag-ingat na ako kay Nash dahil sinungaling siya.
"Fake news ka pala. Ang daming nasayang na panahon sa inyo!" Coast was right but it was already happened.
"Oo nga Xeidrine. Nabugbog pa tuloy namin---" hindi na natuloy ang sasabihin ni Keist nang sikuhin siya ni Stair.
"Bal!" tawag ko rito at pinanlakihan ko siya ng mata. Kaya ba noong first day of second semester ay may mga sugat si Nash?
"What?! Bumawi lang ako sa papanakit niya sa iyo."
I shook my head. Sinermonan ko siya sa ginawa nila. Pati na rin si Keist at Axti na kasama sa pananakit ng tao. I never thought that Bal can do it just to get revenge on what Nash did to me. Na-appreciate kong concern lang sila sa akin ngunit dapat hindi na nila dinaan sa dahas.
"Nuod tayo! I want Thai drama!" Aya ni Coast matapos kong sermonan ang tatlong lalaki.
"I will get the flash drive."
"Nasa wallet ko sa kwarto," aking usal.
Tumayo si Bal at kinuha ang flash drive sa kwarto ko. Sabi ko na nga ba, scam ang review namin ngayon. Nauwi na naman sa movie marathon.
"What the heck is this Bal?!" Rinig naming sigaw ni Bal mula sa kwarto.
Dali-dali siyang lumabas bitbit ang wallet ko at isang maliit na papel.
"Alin?"
"This paper! Sino may bigay nito?"
Napatingin ako sa hawak niya, ganun na rin ang mga kaibigan namin. Pilit kong inaalala kung saan ko iyon nakuha. Ilang sandali pa ang naalala ko na. It was Nash schedule last year.
"N-nahulog 'yan ni Nash dati. Napulot ko lang." What's with that paper ba?! It was just Nash schedule, nothing more nothing less.
[You can check Stare XIV]
"Masasaktan ko na talaga 'yung lalaking 'yun!"
Naguguluhan ako sa sinasabi ni Stair. Pilit ko siyang pinakalma. Pagkaraan noon ay pinagpaliwanag ko siya kung bakit siya nagagalit kay Nash.
"Look at this paper. At first, aakalain mong simpleng schedule lang 'to with jumbled letters but not."
Weekdays
08:00 to 14:30 - V
14:30 to 17:30 - ARRQ
18:00 to 22:00 - WHFGVPR
23:00 to 03:00 - SBE
Saturdays
06:00 to 14:00 - UVZ
15:00 to 17:30 - ERIRATR
20:00 to 12:00 - VF
Sundays
12:00 to 06:00 - GUR
07:00 to 23:00 - XRL
I don't see nothing special with this, just a schedule. Ano bang iniisip nitong kambal ko? Don't tell me na iniisip niyang codes ang mga ito.
"Nash used a Rot 13 Cipher on this. Disregard natin yung time schedule. 'Yung letters lang ang pansinin mo." Bal crossed out the time and he cracks the code.
So, it was really a code? How did he know that? And why Nash wrote a schedule with codes?
V = I
ARRQ = NEED
WHFGVPR = JUSTICE
SBE = FOR
UVZ = HIM
ERIRATR = REVENGE
VF = IS
GUR = THE
XRL = KEY
Revenge? Him? What the?! Sinong tinutukoy dito ni Nash? I'm confused.
"One more thing, at the bottom you'll see a morse code written here. Medyo maliit pero kung titingnan mo ng mabuti, makikita mo. Halatang pilit itong tinatakpan gamit ang lapis."
Tiningnan ko ang sinasabi ni Bal. Mayroon ngang dots and dashes na nakasulat dito ngunit hindi ko maintindihan. Stair crack again the code and gave me after that.
•••• = H
••– = U
•–• = R
– = T
–••– = X
• = E
•• = I
–•• = D
•–• = R
•• = I
–• = N
• = E
[Actual Picture of Nash's Schedule]
Napalunok ako ng ilang beses sa nabasa ko. Para akong binuhusan ng malamig na tubig...
"So, Nash was just playing Xeidrine all along?" tanong ni Coast.
"I think yes," tugon naman ni Axti.
Hindi ako makapaniwala. Paano at bakit niya ito nagawa. Baka naman ay masyadong OA lang si Bal? What if Nash was just create these codes because of boredom.
"N–nash saved my life five years ago and then he will just hurt me? You cannot say that just because of one piece of paper!" I hissed.
Tiningnan ko silang lima. Mukhang hindi sila naniniwala sa akin. I saw Aera sighed and come nearer to me. She pat my shoulder.
"No, Xeidrine. I think that paper was true. And about the Nash save you? He's lying."
Napatingin ako sa pinsan ko dahil sa sinabi niya. "W–what do you mean?"
"Remember last time, noong umuulan tapos nagdala ako ng ulam dito kasi wala si Stair at humiram ako ng Physics book?" I nodded and Aera continue what she's saying.
"Tapos nandito 'di ba si Nash? I heard what he said behind his long sleeves. 'Yung mga sinabi niya sa iyo ay hindi totoo."
"Teka, naguguluhan ako. P–paano mo nasabi 'yan?"
I'm getting nervous. I think I don't want to hear what will she said.
"Sabi niya 'di ba na nakuha niya 'yung sugat niya sa sunog sa fast food chain? Ang pagkakaalam ko ay hindi naman 'yun ang kinuwento niya noong nag-open forum kami noong grade seven."
Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. Ang lakas ng kabog ng puso ko. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan sa mga malalaman ko ngayon.
"Keist and I were his classmates that time, may nagtanong na isa naming kaklase kung bakit siya laging naka-long sleeves. Ang sagot ni Nash ay nabanlian daw siya ng kumukulong tubig ng mama niya noon kaya itinatago niya ang mga peklat niya."
"I remember that!" pag-sang ayon ni Keist.
Hindi ako makapaniwala. Nash was playing with me all along. Niloloko lang niya ako. Nagawa pa niyang sabihin na siya ang nagligtas sa akin ngunit kasinungalingan lang pala ito.
Parang may kung anong tumutusok sa aking puso sa nalaman ko. Ang lahat ba nang pinapakita niya sa akin ay planado lang? Ngunit ano ang dahilan niya? Ang daming mga katanungan na gumugulo sa aking isipan. Kailangan kong makausap si Nash.
Ayokong mag-conclude muna ulit at hindi pakinggan ang paliwanag niya. Kaso ito na nga ba ang kinatatakutan ko.
Mayroon pa kayang totoong sinasabi sa akin si Nash o pawang mga kasinungalingan lamang ang lahat?
✦༝══˚♕ ♡ ♔˚══༝✦
"MAMA! PAPA!" pagtatangis ko.
Nagulat ako nang mayroong bumagsak na kahoy sa aking harapan. Kailangan ko nang makalabas dito. Kumakalat na ang apoy sa gusali. Kinakapos na rin ako sa hiniga. Mukhang aatakihin na ako ng hika.
"Bata! Sa itaas mo!" sigaw ng isang bata sa akin.
Hindi kaagad nagproseso sa aking utak ang sinabi niya. Nagulat na lamang ako nang bigla niya akong itinulak at siya ang nabagsakan ng bato galing sa kisame
"U-umalis ka na ri-rito. Ili-ligtas mo na ang sa-sarili mo." nanghihinang sambit niya. Iniligtas niya ako. D-dapat ako ang maaaksidente hindi siya.
"Hi-hindi kita iiwan dito!" tugon ko sa kaniya at sinubukan kong alisin ang mga bato na nakadagan sa kaniyang katawan. Subalit hindi ko ito maalis, napakabigat nito at hindi ko mabuhat.
"Iligtas mo ang sarili mo para sa akin! Umalis ka na rito!"
Mababakas mo sa mukha ng bata na nahihirapan na rin siya. Ang mga mata niyang kulay kayumanggi at nangungusap. Para bang sinasabing huwag kong balewalain ang pagliligtas niya sa akin.
Napabalikwas ako sa aking kinahihigaan. Hinahabol ko ang aking paghinga. Nagparamdam na naman sa akin ang batang nagligtas sa akin.
Ang kaniyang mga kayumangging mata na nangungusap sa akin. Hindi ko ito makakalimutan. Ang mga luhang kanina pang nagbabadya pagmulat ko ng aking mga mata ay tumulo na.
Hindi ko alam ang nangyayari sa akin. Para bang hinahabol na naman ako ng konsensya ng kahapon.
Isa lang ang alam ko. Nagsisinungaling nga si Nash. Tama si Aera. Hindi siya ang batang nagligtas sa akin sapagkat kayumanggi ang mga mata nito hindi abo.
✦༝══˚♕ ♡ ♔˚══༝✦
"GUYS, mabango na ba?" tanong ni Wenfree at pinaamoy sa amin ang homemade ointment na gawa namin.
We are here at science laboratory of our school doing our Capstone. It was the ointment, but it is not an ordinary ointment, it was two in one. It can ease the pain just like others and it can be a hand sanitizer. Pampawala rin ito ng pasma.
"Mas mabango pa sa iyo," banat ni Markien. Binato naman siya ni Wenfree ng hawak niya tissue.
"Okay na 'yan. Hindi naman cologne ang capstone natin Wenwen."
"Quias was right," pag-sang ayon ko.
Tumango naman si Wenfree at inilagay na sa lalagyanan ang mixture ng ointment. Tinulungan ko naman siya rito.
"Konti push na lang makakaraos na tayo sa mga research!" Masayang wika ni Wenfree pagkatapos naming gawin ang ointment.
"Nakakainis lang kasi, buruin mo 'yung ibang strand work immersion nila, tapos tayo Capstone at Research Project ang kaharap!" dugtong pa niya.
We all agree on what she said. Dito kasi sa West Wood High, kapag STEM students ka, capstone at research project ang haharapin po pagtungtong mo ng second semester of grade 12.
"Okay lang 'yan, Wenwen. Masaya kayang gumawa ng Research!"
I face palm on Quias. Makasabi siyang masayang gumawa ng Research akala mo ang laki ng tulong nilang dalawa ni Markein. Dumbbell naman silang dalawa. Kidding. May mabubuga naman sila pagdating ng defense kaya okay lang.
"Parang kailan lang noong PR 1, buhat na buhat namin kayo ni Xeidrine, tapos ngayon binubuhat pa rin!" I chuckled when Wenfree's frankly said that.
Nagkwentuhan pa kami habang inaayos ang product namin. Ang ingay naming apat. Mabuti na lang at kami na lang ang tao rito sa sci lab dahil uwian na.
"Sayang din noh, hindi tuloy retreat. Aamin na sana ako sa crush ko," Wenfree said and pout.
Our retreat cancelled two weeks ago because our adviser said that there was an accident. Hindi naman niya sinabi kung ano 'yung aksidente dahil confidential daw. Our school just gave our refund on our payment.
"Edi umamin ka na sa akin ngayon. Alam ko naman na ako ang crush mo," pasaring ni Markein at sabay smirk.
"Oo na! Crush na kita!" deretsahang wika ni Wenfree at mukhang hindi man lang nahiya.
Namilog ang aking mga mata sa sinabi niya. Hindi ko man lang nahalata 'yun! Wala rin naman kasing kinukwento si Wenfree sa akin.
Lumingon ako kay Markien at bakas din sa kaniya ang pagkagulat. Namula pa ang kaniyang tainga.
"Crush din kita. So, tayo na?" Pag-amin ni Markien.
"Ligawan mo muna ako!" Wow. Speed lang. Nagkamabutihan dahil sa Research.
"Sana all crush," singit ni Quias.
After we finished our product, Wenfree and Markien decided to leave. Uumpisahan na raw nila ang love story nilang dalawa. Kami naman ni Quias ang naiwan.
I gulp many times and I come nearer to him. I guess this is the time for me to know the truth. Ilang araw ko nang binabad ang sarili ko sa Research, kaya naman sa tingin ko ito na ang tamang panahon.
"Quias, can we talk?"
"Ang seryoso mo naman Xeixei."
Halos isang linggo na simula noong malaman ko na hindi talaga si Nash ang batang lalaki na nagligtas sa akin. As much as possible, I was to ask it directly to Nash but I don't have a chance. He's now in Tarlac for Regionals with Milk. So, I decided to talk with Quias instead.
"Who's Lace?" I directly said and he was shocked when he heard the name Lace.
Nitong mga nakaraang araw, hindi ako tinantanan ng mga tanong sa aking isipan. I stalked Nash and Milk to find answers but I didn't find one. Ang tanging nakita ko lang ay 'yung litrato ni Nash at noong Lace.
I don't want to have a conclusion yet, but I think there's something with Lace. Sa palagay ko siya ay mayroon siyang kinalaman sa pangyayari five years ago. How can I say that? Because of his caramel brown eyes.
"I-It's better to talk with Milk or Nash. I'm not in the position," he stuttered.
I can feel that he's nervous. But why? I'm just asking about a guy and suddenly Quias was acting like this. Sino ba talaga si Lace?
"Why can't you answer my question? Bakit kailangan ko pang sila ang tanungin ko?"
"Just talk to them," he said and walk away.
✦༝══˚♕ ♡ ♔˚══༝✦
IT was already foundation week again. Ang dami pa ring mga tanong na gumugulo sa aking isipan. Simula noong makausap ko si Quias, nadagdagan pa ang aking mga katanungan.
Ngayong araw din ang balik nila Nash galing Regionals. Balita ko ay pasok siya ngayon sa Palarong Pambansa. Good for him, but I want to enlighten. So, I really need to talk with him.
Kahit na alam kong masasaktan ako sa katotohanan ay nais ko pa rin itong malaman. Kaysa naman mamuhay ako sa kasinungalingan. Mayroong maliit na konsensya na nagsasabing dapat kamuhian ko si Nash dahil sa nalaman ko ngunit hindi ko ginagawa. Kailangan ko munang maliwanagan sa lahat.
"Xeidrine, kain na tayo. Tapos na naman duty natin," aya sa akin ni Markien.
"Baka magselos si Wenfree," biro ko.
"Sus. Ikaw pagseselosan nu'n? Ganda ka?" Sinamaan ko siya ng tingin. "Joke lang."
Tumayo na ako at sumunod sa kaniya. Nakakapagod ang araw na ito. Kahit half day lang ang duty namin sa pagbabantay ng booth, para na akong mamamatay. Ang init kasi!
"Nandiyan na ang mga players galing Regionals!" rinig kong sigaw ng isang estudyante sa hindi kalayuan.
Napatigil ako sa paglalakad. They are here. Liningon ko si Markien at nagtataka sa akin kung bakit ako huminto. "Mauna ka na pala! May pupuntahan ako saglit." Paalam ko sa kaniya.
Hindi ko na siya hinintay pang sumagot at tumakbo papuntang field kung nasaan ang bus na sinakyan ng mga players. Ilang sandali pa ay bumaba na sila isa-isa but I didn't see Nash.
Aalis na sana ako nang mahagip ko sa aking paningin si Milk. Agad ko siyang pinuntahan. I badly want to know the truth.
"Milk!" I called her.
Her brows furrowed when she saw me. Milk looks tired right now but I don't care. I want to talk to her.
"Milk, can we talk?" tanong ko nang makalapit ako sa kaniya.
"Tungkol kay Nash na naman ba?"
"Sort of but also I want to ask about Lace."
Gaya ng reaksiyon ni Quias noong narinig niya ang pangalang Lace, nabigla rin si Milk. Ngunit nawala rin ito at pinaningkitan niya ako.
"I'm tired and I don't want to talk about them," mataray na tugon niya.
"Hindi kita tatantanan hangga't hindi kita nakakausap tungkol sa kanila."
"Oh, I'm threatened..." she raised again her eyebrows, "I want to rest, I'm tired because of the trip. Ciao!"
Tumalikod siya sa akin at akmang aalis na ngunit pinigilan ko siya. Lumingo si Milk sa akin at mukhang naiirita na. Humugot muna ako ng hininga bago nagsalita.
"Please Milk..." pagmamakaawa ko.
Kung gusto niyang lumuhod ako sa harapan niya ay gagawin ko. Ilang linggo na akong hindi pinapatulog ng aking konsensiya. Ayokong tumagal pa ito kaya kailangan ko nang malaman ang totoo.
Hinawi niya ang kamay ko sa pagkakahawak ko sa kaniya. Hindi ako nagpatinag. Kinulit ko siya ng kinulit hanggang sa mapapayag ko siya.
"Fine!"
Pumunta kami ni Milk sa mini forest. Umupo kami sa isa sa mga bench dito. Mabuti na lang at kaunti ang mga tao dahil busy halos lahat ng estudyante ngayong foundation week.
"Milk, hindi na ako magpapaliguy-ligoy pa." Panimula ko.
"What is it?"
"May alam ka ba sa nangyaring sunog sa isang fast food chain five years ago?"
Tiningnan ko ang reaksiyon niya ngunit parang wala naman itong pinagbago. Mataray pa rin siya.
"I know something about that because Nash and Lace were there..."
. ⋅ ˚̣- : ✧ : - ⭒ ⊹ ⭒ - : ✧ : -˚̣⋅ .
Somehow edited. There are still errors and incorrect words. Please bear with me.
Read. Vote. Comment. Lovelots!