Stay With Me (Completed)

By Krizahhh

2.2K 1.1K 186

It doesn't matter where the plane going, What matter is you get on -Stay With Me More

Stay With Me
Simula
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38 The Last Chapter.
Epilogue
Special Chapter

Chapter 14

48 33 5
By Krizahhh

‘Ela POV’

Sa tagal naming nanatili sa restaurant, wala ng taxi na available na masakyan papunta sa hotel namin kaya ang ginawa namin ay naglakad na lamang dahil medyo malapit lang naman din itong pinuntahan namin. Nauuna akong maglakad at nasa likod ko si Luke nakasunod, ramdam ko ang mga titig niya kahit nakatalikod ako sa kanya ngunit hindi ko magawang lingunin si ito dahil sa naiilang ako sa mga titig niya, nasa daan ang tingin ko habang maliliit na hakbang ang ginagawa. Hindi mawala sa isipan ko ang mga pinag-usapan namin ni Luke, akala ko mabubusog ako ng pagkain, yon pala mabubusog ng sakit sa damdamin. Muling nabuhay ang galit na nararamaman ko. Hindi ko na sana ito mararamdaman kong nagpatuloy lang iyong hindi namin pag ungkat sa kahapon.

Ang sabi kasi nila, ang pinaka madaling paraan na makamove on ay ang ibigay ang attention sa ibang tao kumabaga, ituon mo sa ibang tao ang attention mo upang hindi mo maisip na heartbroken ka. Moving on is loving someone, and I guess it was really effective ang kaso hindi ko na siya nakita at itong si Luke na naman ang nagpakita. Paano ako makakamove on kung nakikita at nakakausap ko siya ulit?

Nakakaputang-ina Lang.

“Ela”

Natigilan ako ng sambatin niya ang pangalan ko. Hindi ko kayang lingunin siya kasi ayokong makita ang pagmumukha niya.

“Remember the very first moment na naglakad tayo sa tabing dagat?”

Napabuntong hininga ako, mas lalong hindi ako makaka move-on kung paulit ulit niyang pinapaalala ang aming nakaraan.

“Luke Percival, wala naman akong amnesia para makalimutan ang mga nakaraan natin”

“I know, I was just expecting you will answer me that you forgot all memories that we had”

Napairap ako, bakit ko naman sasabihin yon? Magmumukha akong bitter pag yon ang isasagot ko. Oo, nasaktan moko pero hindi yon rason para kalimutan ko na lahat ng masasayang alala na nangyari sa pagitan natin.

“Akala ko kinalimutan mo na”

Muli akong napairap at hinarap siya. Paulit ulit yata tong taong to eh, nakakairita.

“Bakit ko naman kakalimutan? Pati sex natin diko nakalimutan, pati nga ungol mo ulol”

Luke Percival burst into laughter. “Heyy be serious Ela, Hindi ako nakikipag biruan” natatawa niyang aniya.

Humalukipkip ako “Do I look like joking?”

“Tssss” lumapit ito sakin at inipit ang ulo ko sa kilikili niya.

“Hey! What the fuck are you doing dude?!” sigaw ko dito ngunit naglakad Lang ito ng hilahila ako gamit ang kilikili niya.

“Calling me dude now huh?, Before you call me darling”

Hindi ko na natiis at malakas kong tinulak si Luke gawa ng pagkahiwalay ko sa kanya. “May pagkaibahan sa Mow and before diba? Bobohan mode lang Luke?”

“What ever Ela”-aniya nito at tuluyan ng pumasok sa entrance ng hotel.

Hindi ko maintindihan minsan si Luke, nagiging seryoso nagiging baliw din minsan. Eto ba epekto ng paghihiwalayan namin?

Napailing ako at patakbong sumunod sa kanya at sinapak bigla ang pwet niya.

“What the fucking fuck!!!”-halos mag echo sa buong hotel ang boses ni Luke at ako naman tawa Lang ng Tawa sa gilid.

Kung may sapak si Luke papatalo ba naman ako?.

Hell no. Fuck no!

“It’s ma fucking hand who hit your fucking –” hindi ko na matuloy ang sasabihin ko dahil muli akong napatawa ng tudo.

“What the fucking hell is fvcking wrong with you?!”-sigaw nito sakin Kaya napaatras ako, para kasing anytime susuntukin na ako ni Luke.

“I was just fucking teasing you Luke!”

“Is that how you fucking talk with me?!”-

“You don’t fucking care”-natatawa kong aniya.

Napansin ko din, palamura ako ngayong gabi charr araw araw pala.

Nakita ko ang pagbilis ng hininga ni Luke Kaya tumagilid ang ulo ko.

“What are you staring at?”

“Wala, naboboring Lang ako sa mukha mo”

Umigting ang panga niya. Saka akma na sana siyang lalapit sakin ng tinaasan ko siya ng middle finger.

“Hinahamon mo ba ako?”

Napangisi ako “Iba ibig sabihin nito sakin, Alam mo kung ano?”

“What?”-may bahid ng inis sa Boses niya Kaya napatawa ako.

“One more move, I’m gonna kill you”

“Do you really want to kill me?”

“Di joke Lang, ang bitter ko naman pag ganon ex”

“Stop calling me ex”

“Eh ano gusto mong itawag ko sayo? Baby, Mahal, babe, honey, babi? Darling pvtangina!! Ano gusto mo sagot!!”-halos mag echo and boses ko sa buong hotel pag ako napagalitan dito Malalagot tong lalaking ito sakin.

“Pwede bang makipag usap ka sakin ng hindi nang mumura”

“Shet, kingina pati sa pagmumura ko binabantayan mo”

“Dahil hindi kita makausap ng maayos Ela”

Napairap ako at nauna ng pumasok sa elevator. “Wala namang nagsabi na kausapin moko ng maayos”

Narinig ko ang pagbuntong hininga niya, buti na Lang nakalimutan niya ang ginawa kong pagsapak sa pwet niya.

“Ang hirap kausapin ng mga taong bitter”

Agad ko siyang hinampas sa balikat.

“Aww”-angal niya.

“Wag moko matawag tawag na bitter, dahil kung bitter ako! Ede sana Hindi ako sumama sayo”

“Sumama ka Lang naman ng dahil sa pagkain”

“Exactly! At being pagsama sayo means hindi nako bitter satin! Baka nga sating dalawa ikaw pa tong bitter!”

“Tsss, kung bitter ako ede sana Hindi ako nagpunta dito para Lang makita at makausap ka”

Natigilan ako sa narinig ko. So, Tama nga talaga ang pakiramdam ko na may dahilan siya kung bakit siya narito, at ang dahilan niya ay ako. Hindi ko magawang kiligin dahil sa natatakot ako sa maaaring idugtong sa sasabihin ni Luke.

Nilingon ko siya ng masama.

“Usong technology na siguro ngayon para makausap moko diba?”

“No, I want to tell you this personally”

Tumunog na ang elevator hudyat na andon na kami sa floor na paroruonan namin Kaya agad akong lumabas, feeling ko biglang sumikip ang loob ng elevator ng dahil sa sinabi ni Luke.

“Ela”-tawag niya sakin ngunit nagpatuloy Lang ako sa paglalakad na para bang walang naririnig.

“Ela”

“Oh? Ano?”-sagot ko habang patuloy pa din sa paglalakad.

“I want to say some serious”

“Kelan ka ba hindi naging serious? Eh araw araw, minu-minuto at segundo-segundo naman”

Nakarating na ako sa tapat ng aking room at nakahawak na sa doorknob ngunit agad akong natigilan

“I will court you again”-nakagat ko ang pang-ibaba kong labi.

“I’m asking for a second chance, even if you don’t agree I will still court you”

Mas nahigpitan ko ang pagkahawak sa doorknob, ano ba itong mga pinagsasabi ng lalaking ito?.

“Starting tomorrow I will court you”

Wala akong maisip na salita na isasagot sa kanya sobrang blanko ng utak ko.

“I love you Ela, and I will do everything for you to forgive me and love me back again. Just come back to me, I’m willing to wait even if it takes too long I’m willing to wait”

Nilingon ko si Luke at mapait na ngumiti.

“Tulog kana, inaantok ka Lang”-binuksan ko na ang room ko at tuluyan ng pumasok.

He’s asking for a second chance, he’s going to court me without my permission. Seriously? Nakakagago ulit Ang taong yon. Muli kong tinitigan ang singsing na nasa kamay ko

“Demicco”

Continue Reading

You'll Also Like

525K 2K 16
A revenge story. Full of revenge scenes and ended in a vengeful way. In short, it is revenge story.
1.8K 599 65
May mga taong dadaan sa buhay natin at tuturuan tayo...magmahal at maging mabuting tao. Loving people might as well give you a reason to fight and to...
842K 32.8K 50
"True love has a habit of coming back." (Dear KILLER Book Two) Cover By: @PsycheJermyn
2.2K 325 17
~•~•~ Stand Alone ~•~•~ Isavell believes that she's the personification of the term, bad luck. But even when destiny gives her a lot of troubles and...