KEYİFLİ OKUMALAR
Şaşkınlık..Hissedilen tek duyguydu cılız beden de. Aslı karşısındaki adamın dürüstlüğü konusunda şüphe ederken o derin gözlerde bir an tereddüte rastlamaması yutkunmasına neden oldu.
Bir adım geri gitti, tüm bedenini korku sarmışken bir garip heyecana tutsak olmuştu şimdi. Bir hayat demişti,nefesine ortak etmişti nefesini. Bir ömür vadediyordu en güzelinden,ömrüne ortak olmak istiyordu en samimi haliyle.
Ali net bir adamdı her zaman bunun bilincindeydi ancak ondan böyle bir şey asla beklemiyordu. Bağlılık Ali Varol için asla ve asla olmayacak bir şeydi. Son günlerde değişiklik göstermiş olsa da bir yanı hep rahatsızlıkla kıvranıyordu.
-Ali sen,ne dediğinin farkında mısın?Söylediklerinin anlamı,bunun altından ne sen ne de ben kalkamayız Ali.
Kaşlarını çattı önce. Karşısındaki bedenin korkusunu anladığında kendini sakinleştirmek için yalancı bir tebessüm kondurdu yüzüne.
-Evet ve sen de dediğim şeyi duydun ben seninle bir hayat isteyecek kadar bencilim. Masumluğun yanında sırıtacak çok günahım var ancak karşı koyulmaz bir arzuyla bağlıyım sana Aslı..eğer biraz düşünürsen senin de benden başka yolunun olmadığını...
Aslı gözleri dolu dolu arkasını döndü. Uzun saçları rüzgarın dokunuşuyla oradan oraya savrulurken ardında bıraktığı adamın sessiz küfürleri yankılandı kulaklarına. Gözünden akan bir damlayı hızla sildi. Dudaklarını sıkıp ellerini yumruk yaptı.
Attığı her adımda daha çok inanamadı Aslı,Ali'nin söylediklerine. Bir çekim vardı evet aralarında evlilik bu çok başka bir meseleydi. Bunun geri dönüşü yoktu pişmanlık gibi bir hakkı yoktu. Derin bir nefes çekti içine. Kahvaltı masasına oturduğunda Mustafa Beyin ve Hasan'ın meraklı bakışlarını görmezden gelip domatesini kesmeye çalışan kızına odaklandı. Yanakları kızarmış büyük bir ihtimalle oradan oraya koştururken kendini kaybetmişti yine.
-Anne kuşum biliyor musun bu ev çok büyük bizim evden bile. Neler var neler eğer bunların hepsini yersem gezebileceğim tüm buraları.
-O zaman önündekileri çabuk yiyelim bir tanem,burayı gezmek için sabırsızlanıyorum,dedi zoraki bir gülümsemeyle.
Çiçek ellerini çırpıp Aslı'nın uzattığı çatalı küçük dudakları arasına aldı keyifle.
Zoraki bir gülümsemeyle izledi kızını, yan sandalyenin sert bir şekilde çekilmesiyle yerinden sıçradı.
Kaçamak bakışlarla bergamot kokulu adama baktığında kızgın olmasını beklerken daha çok üzgün ve pişman gibiydi tavırları. İçinde tarifsiz bir kırgınlık peydah olmaya başladığında rahatsızca kıpırdandı. Önündeki fincana uzanıp ufak bir yudum aldı.
-Sevgili kardeşim yine suratsızlığın üzerinde,diyen Hasan ortamdaki gerginliği hissedip dağıtmayı amaçlamıştı.
-Uğraşma benimle mümkünse uzun bir süre çekemeyeceğim hiç.
-Aa ben bu fırsatı kaçırır mıyım sevgili kardeşim?
Çiçek kaşlarını çatmış Hasan'a bakarken minik işaret parmağını kaldırıp tüm korkutuculuğunu kuşanmıştı. Komik görünüyordu ancak kimse gülmedi onu utandırmamak için.
-Amcacım, babamın yarısı,kızdırma babamı.Sonra bize küser yeni barıştık biz. Yapma derken bakışları babasındaydı.
Ali hüzünle gülümsedi. Kızı kendini korumaya çalışıyordu ufacık bedenine bakmadan. Hoşuna gitmiş bu duygunun altında epeyce ezilmişti kendince.
-Duydun kızı kendine gel. Ben getirirsem biliyorsun iyi şeyler olmaz.
-Neyse siz baba kız müttefik olmuşsunuz bu işin eğlencesi kalmaz. Bana bak bıcırık hazırsan hadi bakalım,keşfedelim burayı birlikte.
Çiçek hızlı hızlı başını sallayıp ayaklandı. Önce Aslı'yı sonra Ali'yi sulu sulu öperken yine çok konuşuyordu. Mustafa Beyin tebessümlü ve hayran bakışları bu ailenin üzerindeydi. Fark etmeselerde onlar çoktan aile olmuştu. İsyankar oğlu kendi yuvasını kurmuştu.
-Babacım,babam yarım benim gezdirecekmiş,buralar çok büyük ve değişikmiş o yüzden onunlayım elini hiç bırakmayacağım, deyip masum bir ifadeyle izin istiyordu daha doğrusu olayı aceleye getirip bir an evvel kaçmak için fırsat kolluyordu. Ali onun bu şirinliğine gülmemek için direnirken Aslı olaya el attı.
-O zaman dediğin gibi asla bırakmıyorsun amcanın elini meleğim,anlaştık değil mi?
Çiçek başını sallayıp Hasan'ın elini tuttu.Düz patika yoldu yavaş yavaş uzaklaşırken Mustafa Bey aradaki gerginliğin farkında olduğundan yavaşça oturduğu yerden kalktı. Yeni evliler gibi kavgalı ancak barışmak için fırsat kollayan bir halleri vardı.
-Ben de yoruldum odamdayım size iyi eğlenceler,deyip çekildi.
Aslı ve Ali ikisi de sessiz kalmış bu sessizliğin verdiği gerginlikle daha da gerilmişlerdi.
Ali boyasını temizleyip Aslı'nın yerde olan bakışlarını kendine çekmeye başardı.
Büyük ellerini ufak elinin üzerine koydu. Parmaklarını parmakları arasına geçirip sımsıkı sardı.
-Elim eline ne çok yakıştı değil mi?
Aslı tebessüm etti. Gözleri ellerine kenetlemişken hafifçe başını sallayıp gözlerini o kara gözlere dikti.
-İçimde bir yerlerde yanlış yapıyorsun bir çığlık yankılanıyor,yüreğim sızlıyor. Seninleykende alamıyorum nefes sensizkende. Şimdi bana dediğin şey. Ben dostumun pişmanlığı olmaktan korkuyorum Ali. Bir yerlerden izliyorsa beni ben..ben..deyip bir hıçkırık koptu dudaklarından.
Ali güçlü kollarıyla sardı Aslı'nın cılız bedenini.
Yavaşça yerinden kaldırıp bir çocuk gibi kucağına oturttu. Ellerini saçların da gezdirdi. Ağlamsını durdurmak istemiyordu biraz önceki itirafı altında hala ezilirken bir gülümseme vardı dudaklarında. Burnunu saçların da gezdirdi,o güzel kokusundan bir kaç nefes çaldı. Ciğerlerinin en kuytu köşelerine hapsetti.
-Vicdan azabı yaşayacak bir şey yapmadın ne sen ne ben. Aslı biz sevmeyi bilmeyen iki kişiydik birbirimizi bulduk. Ben senin o gülünce yanağındaki iki çukura,güzel yüreğine sadakatine merhametine vuruldum. O kadar yabancıydımki bu duygulara bazen inanamadım böyle birinin var olabileceğine. Ancak şimdi kollarımdasın,kokun ciğerlerim de, parmaklarım tenin de geziyorken gerçeksin. Ve ben benim olan için herkesle her şeyle savaşırım. Peki sen Aslı sen beni neden sevdin? Sevilen, sevilecek bir adam değilim ben.İzin ver bileyim, bu küçük kalbin her dokunduğumda neden çırpınıyor?
Aslı biraz tereddüt etti ancak bergamot kokusu öyle uyuşturmuştu ki başını,istemsiz boynuna biraz daha başını gömüp güçlü kollarına daha çok sarıldı.
-Hayatla kendi başıma mücadele etmekten yoruldum. Her ne kadar ayaklarım üzerinde durmak için bir savaş versemde sana,gölgenin bir adım arkamda olduğunu bilmek,sığınacağım bir limanın varlığı yer etti sanırım önce gönlümde. Ama şimdi baktığın yerde ben olayım istiyorum. Söylediğin tüm kelimelerde adım geçsin istiyorum. Bencil biri olduğunu söylüyorsun ancak sanırım en az senin kadar bencilim.
Ali gür bir kahkaha atıp Aslı'nın saçlarına bir öpücük kondurdu. Aslı genç bir kadındı. Çocuk olamadan büyümüş biri,en az kendi kadar yaralıydı bu kadın gülerken gözleri arkasına saklanmış o hissizlikten anlıyordu bunu.
Derin bir nefes aldı.
-Bir şey söylemedin ne yapalım evlenelim mi,dedi gülümseyerek.
-Bırakacak gibi durmuyorsun başka şansım var mı Ali Varol?
-Yok olmasında başka şansın benden başka yolun olmasın Aslım,dedi dudaklarını alnına bastırıp.
-Çiçek peki o ne diyecek bu işe?
Aslı aklına gelen bu detayları korkuyla gözlerini dikti kızının üzülmesine dayanamazdı.
-Çiçek anne ve babasının evlenmesine bir şey demeyecektir. Baştan beri istediği şey beraber olmak değil mi?Olacağız işte hep beraber olacağız.
Aslı bir heyecanla yeniden kaldırdı başını. Bir anda üşüdüğünü hissetse de aldırmadan parlayan gözleriyle baktı bergamot kokulu adama."Beyaz bir elbise istiyorum sadece bir sen bir de kızım. Başka bir şey değil"
Ali kaşlarını çattı. Sesine yalancı bir kızgınlık ekleyip Aslı'nın beline ellerini koyup kendine çekip aradaki mesafeyi kapadı.
-Ben Ali Varol'um Aslı benden daha çok şey istersen inan bunun altından kalkabilirim. Düğün,gelinlik, ev ne istersen.
-Senden sadece o karanlık kalbini istiyorum. Kimseyi almadığın o kalp ben ve kızımın sevgisiyle dolsun istiyorum.
Ali derin bir nefes çekip güldü. Etrafındaki herkes ya soy ismine yada cebini dolduran o kâğıt parçalarına yaklaşırken kollarındaki bu ufak tefek kız sadece sevilmek istiyordu.
Bir kez öptü Aslı'nın saçlarından. Gülümseyip başını arkaya atarak bu güzel günün tadını çıkarmaya baktı. Mutluydu,Ali Varol kollarındaki ufak kadının varlığından mutluydu. Gözlerini kapadı,boynuna vuran ılık nefesin varlığına şükür etti.
***
Akşam olmuş herkes yorgun bir şekilde eve zor atmıştı kendini. Çiçek enerjisini asla kaybetmeden eve gelir gelmez neler yaptığını Sevda'ya anlatırken Ali ve Aslı koltuğa kendilerini bir çuval gibi bıraktı.
-Yaa Sevda abla orası öyle güzeldi ki rüya gibi, hayal gibi,masal gibiydi. Böyle bir sürü ağaçlar var. Babam yarım beni havuza attı sonra
babamı da birazcık kızdırdı ama sonra hemen barıştılar. Biliyor musun orda bir çok at da vardı. Annemle birlikte ata bile bindik. Bidillide vardı.
Sevda gülerek dizleri üzerine durdu ve Çiçeğin elini tutup öptü"Midilli tatlım"
-Olsun işte o bebek atlardan vardı. Ben onlara da bindim ama onlar da bebek ve yorulmasın diye hemen indim, dedi heyecanla. Sevda gülerek Çiçeğin saçlarını toparladı. Terlemişti farkında değildi.
-Sevda abla biliyor musun babam yarım beni gizli yerine götürdü çok güzel söyleme annemle babama. Oraya sadece beni ve birini daha götürmüş biliyor musun?
-Biliyorum Çiçek,dedi yanakları kızararak.
Ali yerinde dikleşip kaşlarını çatıp baktı Sevda'ya.
-Biliyor musun sen çiftliği gittin mi daha önce Sevda?
Sevda kırdığı potu son anda anlayarak korkuyla gözlerini büyültüp dişlerini dudaklarına geçirerek kemirmeye başladı. Aslı gülmemek için kendini kasarken Çiçek neden babasının kızdığını anlamaya çalışıyordu.
Aslı Hasan ve Sevda'nın geldiği gün arasında birşeyler olduğunu hissetmişti. Hasan'ın kaçamak balkışları sürekli onun üzerindeydi ve şuan duruma el atmaz ise kötü şeyler olacağı belliydi.
-Sevda Çiçeği banyo yaptırıp yatırır mısın? Hanımefendi şuan anlamasa da çok yorgun hiç uyumadı,dedi Çiçeğe baktı imayla.
Sevda hızla başını sallayıp Çiçeği kucağına aldı. Ali'nin radarından çıkmış olmanın verdiği rahatlıkla gülümseyerek Çiçeğin yanağını öptü
Ali peşlerinden gidecekken Aslı elini tutup kalmasını sağladı.
-Ne yapıyorsun?
-Duymadın mı abim olacak adamın yaptığını,kızı kandırmış.
-Ali sen böyle şeyleri kafaya takacak biri değilsin şimdi neyin öfkesi bu .Üstelik seviyorlar birbirini. Ben o gün gözlerinde gördüm bunu.
-Hangi gün?
-Tanıştığımız gün işte. Gözleri parlıyordu Hasan'ın Sevda'ya bakarken.
-Seviyor diyorsun yani?
-Evet seviyor sırf abine öfkelisin diye karışmak,hele hele işe çomak sokmak istiyorsun ama yapma.
Ali tek kaşını kaldırıp Aslı'ya baktı ne olduğunu anlamaya çalışan Aslı düşünürken Ali'nin elleri ince beli kavrayıp gıdıklamasıyla tüm ev Aslı'nın kahkahalarıyla yankılanıyordu."Çomak sokmak he nerden biliyorsun sen çomak ne olduğunu? "deyip koltuk altlarından da gıdıklamaya başladı. İkiside gülerken Çiçeğin naif sesi karıştı kahkaha seslerine. Babasının yanına geçip küçük elleriyle karnını gıdıklayıp oda gülüyordu." oley oley hep annem yapıyordu şimdi biz en güçlü baba kız biziz" deyip koltuğa oturdu boyu yetmediği için. Ali gülerek yanağından öperken Aslı'nın rahat nefes alması için ayrıldılar. Nefes nefese biraz soluklandılar. Ali Çiçeği bir süre süzdükten sonra konuya girmek için uygun anı bekledi. Ona söylemeliydi sabah net konuşuyordu ancak en ufak pürüze dahi tahammülü yoktu.
-Kızım annenle birlikte,yani biz bir daha ayrılmak istemiyoruz yani sen ben annen.
-Zaten ayrılmıyoruz ki sen hep bizdesin.
-Geceleride.
Çiçek kaşlarını çatmış bakarken Aslı dudaklarını kemiriyordu."Annenle evlenmek istiyorum Çiçek sen."
-Gelin mi olacak yani, dedi büyük bir heyecanla.
Aslı gülümserken Ali başını salladı.
-Annem gelin oluyor sıra bana geliyor, annem gelin oluyor sıra bana geliyor, deyip yerinde kıvırmaya başladı. Ali kızgın bir ifadeyle onu kucağına çekerken öfkeyle burnundan soluyordu.
-Ne diyorsun kızım sen? Ne sırası ne sana gelmesi?
Sevda gülmemek için kendini sıktı,Çiçeği tekrar kucaklayıp kaçar adım uzaklaştı salondan.
-Çocuk o sence de telkin yersiz değil mi?
-Çocuk o,dediği şeye bak Aslı.
Aslı Ali'nin elini tutup başını göğsüne yasladı.
-O çok konuşur ve bazen daha doğrusu çoğu zaman ne dediğini bilmez o yüzden Ali takılma ne dediğine.
Ali başını sallayıp Aslı'yı kollarıyla sardı.İyi geliyordu Aslı. Ehlileştiriyordu,sakinleştirdiği gibi.
-En yakın zamanda kıyalım nikahı düğün konusunda.
-Hayır istemiyorum benim zaten kimsem yok nikah olsun sadece birkaç kişi fazlaya gerek yok.
Ali dudaklarını Aslı'nın saçlarına bastırdı.
-Sen nasıl istersen öyle olsun dediğim gibi mutlu nasıl olacaksan her şey öyle olacak güzelim.
Aslı başını kaldırdı.Burun buruna geldiklerinde Ali özlediği o bal dudaklar için yanıp tutuşuyordu.Bir an güldü.O daha fazlasını yaşamış biri olarak öpüşmek,öpmek,koklamak daha anlamlıydı artık.
Aslı'nın ılık nefesi dudaklarına değdiğinde daha fazla dayanamadı ve kavradı ince dudakları.İçti kana kana. Vücudunun en kuytuları sanki bu ana hasretmiş gibi hissediyordu. Elini beline atıp daha çok çekti. Onun acemi halleri bile bir şeyleri anlatıyordu. Aslı tecrübesizdi her konuda tecrübesizdi. İlk olmanın verdiği o hayvani dürtüyle inledi kadının dudakları üzerine adam.
Aslı utancla başını eğecekken Ali sol elini çenesine koyup kendine bakması için zorladı.
-Kaçırma güzel gözlerini,kızarmış yanaklarını benden. Ben senin utangaçlığına bile vurgunum.
-Elimde değil.
-Olsun,utanılacak,baş edilecek bir şey yok Aslı önce bunda anlaşalım tamam mı?
Aslı başını sallayıp beline sarıldı. Biriyle bu yakınlaşma onun için uzakken şimdi kadınsal dürtülerle yapıyordu. Ali'nin onu öpmesini istiyordu. Yaşadığı arzuydu ancak ondan daha öte bir şey vardı Aslı için. Aşk dedi içinden bunlar hep aşktan.
-Ali ?
-Söyle güzelim,dedi saçlarını okşarken.
Aslı bir an tereddüt etse de aklındakini sorması gerektiğini biliyordu.
-Söyleyecek misin? Hasan'a ya da Mustafa Beye Çiçeğin benim..
-Anne yada baba olmak için doğurmak gerekmiyor bunu senden öğrendim. Sen kızımın annesisin Aslı.
Ayrıca bu kimseyi ilgilendiren bir durum değil. Bizim meselemiz bu. Belki Çiçek büyüyünce ona anlatırız bilmiyorum ama başkaları hayır.
Aslı gözleri dolu doku başını salladı. Bunu başkalarına anlatmak Ali'den başka birine daha yaralarını açmak elbette ki istemiyordu. Bu çok ağırdı ve kaldırması mümkün değildi.
-Teşekkür ederim Ali.
-Etme Aslı teşekkür edilecek bir şey yok olması gereken bu. Sen benim kızıma annelik yaparak tüm teşekkürleri iyi olan her şeyi haneden bir kadının bana değil ben sana teşekkür ederim.
Aslı gülümsedi. Başına konan o eşsiz öpücükle kaldırdı kafasını,bu sefer acemice o kavradı kalın dudakları. Ali tüm kontrolü ona bırakırken ne yapacağını merakla bekliyor aynı zamanda kendisine alışmış olmasına içten içe seviniyordu. Dudağının üzerinde hareketsiz duran ince dudaklara hafif gülümseyip Aslı'nın alt dudağını kavradı büyük bir açlıkla.
Öptü,öptü. Nefessiz kalıp ayrıldıklarında göz göze gelmeleriyle ikiside en güzel gülümsemelerini bahşetti bir birine.
-İyiki hayatımdasın Aslı,iyi ki geldiniz bana en karanlık zamanda. İyiki nefes oldun nefessizlikle boğulurken. Karanlığıma ışık oldunuz.
-İyiki,iyi ki gelmişim sana.
Evet bir bölümün daha sonuna geldik. Öncelikle okuyan destek veren herkese teşekkür ederim.
Umarım sıkıcı gitmiyordu kurgu.
Sizce Ali zamanı geldiğinde Çiçeğe anlatmalı mı bu durumu?
Yıldızlarınızı eksik etmeyiniz :):)