A/N: Hello po sa inyo ^^. pasensya na kung maraming typo at grammatical errors tong story na toh.. kasi po wala talaga akong time mag edit. Wala po akong personal gadget na pwedeng gamitin sa pag-gawa nito. Hehe sort of past time ko lang talaga ang pag-gawa ng mga storya.. kaya do understand nalang po sa mga Erroneous nyong mapupuna sa storya.. Thanks!
Seantal's POV
This is really amazing ! Amazing in the sense na unti-unting bumabalik ang dating kami. Masayang -masaya ako ngayon at sana'y magtuloy-tuloy na toh! Naayos ko na ang problema sa pagitan namin ng barkada at naayos ko narin ang friendship namin ni Tovy. Nung isang araw dun sa coffee shop nung nakikipag-ayos ako sa kanila it was a cool feeling lalo na nung kaming dalawa nalang ni Tovy. Hindi ko maiwasang kiligin pagnaiisip ko yung mga tagpong yun. Sana ganun nalang lagi, okay naman eh masaya lang, I wasn't able to correct Tovy's thought na kami na ni Rielle kasi... parang gusto ko lang na ganun yung tingin nya sa'min. Si Rielle? Gusto ko ng e-clear up yung misunderstanding niya tungkol sa aming dalawa. I like Rielle as a friend but none other than that. I don't want him to hope that there's gonna be Seanelle love team coz it's not gonna happen. Haay! Lord tabang palehug.
Sa kakaisip ko di ko na namalayan ang pagtunog ng cellphone ko. Mabuti nalang di agad huminto yung ring tone. I grabbed my phone from the bedside table, nasa kwarto kasi ako ngayon making another poem for my Hanky Man. Ano bang ine-expect nyo? Syempre inspired yung tao eh.
Ooops! As soon as I got the phone nakita ko agad ang pangalan ni Rielle. He was calling me!
"Hello?" as I answered the call.
"Hi! What are you doing?" masigla nitong saad sa kabilang linya.
"Bakit?"
"Hmm... May gusto akong ipakita sayo."
"Ano?" taka kong tanong.
"Basta, sunduin kita sa inyo kaya you better dressed up okay?"
"Teka, san tayo pupunta?"
"I'm coming in 5 mins. bye." at agad ay binaba nga ni Rielle ang phone. Kinakabahan ako sa ginagawa nitong isang toh ah!
Lito man ay nagbihis narin ako. Hindi na kasi ako makatanggi eh. Sana lang hindi problema ang dala ng isang yun mamaya. Nang biglang nag-ring ulit ang phone ko kaya agad ko na yung pinindot siguradong si Rielle na naman yang tumatawag.
"Oh Rielle ba't napatawag ka ulit?" diretso kong bungad sa phone.
"Rielle agad? Callmate na pala kayo." ibang tinig yung narinig ko sa Phone kaya tiningnan ko yung nakalagay.
"Ah.. sorry sino toh?" tanong ko, napahiya tuloy ako. Naman eh!
"At hindi mo narin kilala yung boses ko ngayon?" may himig pagtatampo sa boses nito. Agad namang nag-jumping rope yung puso ko nang ma-himigan ang nasa phone,
"Tovy? Ikaw ba yan?" tanong ko na medyo nag-aalangan pero naka-ngisi na ako nyan. Oh my gulay I'm giggling!
"Opo bombay! Ikaw ha puro Rielle nalang yang bukambibig mo."
“Sorry po, tumatawag kasi yun kanina tsaka hindi kaya naka-registered yang number mo sa phone ko.” sabi ko habang naka-ngiti.
"Okay, save mo na itong number ko."
"Opo, ba't ka pala napatawag?"
"Punta ako diyan sa inyo?"
"Ae wrong timing ka ube, may lakad kami ni Rielle ngayon eh"
"Ganun? eh gabi na ah, papayagan ka ba ng mama mo?”
"Ah..--"
"Seantal May andito na si Rielle, bumaba k na diyan!" sigaw ni mama sa baba at mukhang narinig atah yun ni Tovy.
"I guess, narinig mo naman siguro." tugon ko kay Tovy.
"Okay, Take care!" sabi nito at hindi nakalampas sa'kin ang pag'buga niya ng malalim na hininga.
"Thanks ube!" I said to him at tsaka niya ibinaba ang phone.
"Haay naku Tovy, wag kang mg alala aayusin ko toh ngayong gabi para wala ng problema." sabi ko habang nakatingin sa sariling replekasyon sa salamin.
"Seantal! wag mong pinag-aantay ang bisita." ayun tinatawag na naman ako ni mama.
"Opo! pababa na po!"
Isang simpleng t-shirt lang ang suot ko at skinny jeans na pinaresan ng rubbershoes at sout ko rin ang aking mahiwagang eyeglasses. Okay na toh handa narin akong sabihin ang dapat sabihin kay Rielle. I hope this will turn out positively.
Pagbaba ko sa hagdan agad na nakita ko si Rielle na naka-suit napanganga tuloy ako. He was smiling like he was a model of toothpaste.
"Oh Seantal May ba't ganyan ang suot mo?" si mama na nag-react agad.
"Okay lang po tita. Seantal is beautiful no matter what she wears." Sabi nito at saka nag wink sa akin.
"Lets go?" I told him half smiling. Nahiya naman ako sa suot ko.
"Oh ang bilin ko sayo Rielle, uwi na before 11 pm. okay?" si mama na nagbilin pa pala kay Rielle.
"Yes po, promise yan tita." nagkaka-unawaan talaga silang dalawa.
Hanggang sa kotse ay akay-akay parin ako ni Rielle. Naku naman mas mahihirapan atah akong simulan ang diskusyon na plano ko. Hindi ko mapigilang mariin na mapapikit habang nasa biyahe.
"Sean, okay ka lang?" tanong ni Rielle ng mapansin ang mga kinikilos ko. Hindi kasi ako mapakali.
"Ha? Ahh.. Oo, oo naman." pilit kong nginitian si Rielle na nasa tabi ko. Tumango lang siya.
Hanggang sa makarating kami sa lugar na mukhang pinagka-abalahang disenyohan para sa akin?" Para kasing sinadya talagang lagyan ng isang table for two sa gitna ng gym na punong-puno ng balloons at pink petals.
"How do you find it?" untag ni Rielle sain. Agad din naman akong napatingin sa kanya.
"Bakit may ganito?"
"I made it for you, for giving me a chance to be part of your life."
"Rielle..."
"Can I have this dance?" sabay offer nito ng kanyang kamay. Wala na naman akong nagawa kundi tumango at ibigay ang kamay ko sa kanya.
Habang nagsasayaw kami, walang ibang tumatakbo sa isip ko kundi ang problemang ihahatid pa nito dahil hindi ako kayang ipahiya si Rielle sa kabila ng at effort niya. He's so ideal for every girl pero para sa akin? Mukhang he's not worth for me masydo siyang mabait para saktan.
"Seantal thank you or making me happy." sabi nito ng pabulong,
"Rielle, talaga bang masaya ka?" tanong ko.
"Ofcourse! I'm happy, very much!" tugon nito saka ako niyakap. Napayakap narin ako.
Matapos ang sayawan na iyon ay pagkain naman ang tinounan namin ng pansin. Masarap ang handang pagkain kaso di ako nakakain ng maayos nagdadalawag isip ako kung sasabihin ko ba kay Rielle yung gusto kong itama na relationship namin.
"Seantal are you akoy?" Pansin ko kanina ka pa uneasy eh." puna nito sa pananahimik ko.
"Ah.. ahm.. wala, wala toh! Don't worry." tanggi ko naman agad.
"Sure ka?"
"Oo, salamat pala dito sa handa mo. Sobra ko itong na-appreciate pero sana wag mo nang ulitin gagastos ka lang ng malaki eh."
"No, its okay. Worth it naman basta ba't mapasaya kita."
"Salamat talaga, pero pwede bang umuwi na tayo ina-antok na kasi ako eh." pag iiba ko nalang ng usapan. Ayokong sakyan yung ka-sweetan ni Rielle baka masaktan ko lang siya ng sobra sa susunod na mga araw.
"Okay let's go. late na din naman." Agad din akong inakay nito at nakipag-holding hands habang pabalik kami ng kotse.
Bigla namang tumunog yung phone ko kaya agad ko yung binunot sa aking bulsa. Message lang pala pero ini-open ko narin para lang makita na text pala yun gling kay Tovy.
"Umuwi ka na ba?" tanong nito sa text. Agad naman ang pag ngiti ng labi ko. Gusto ko sanang replayan ang text niya pero expire na pala load ko kaninang 8: pm eh 10: pm na.
"Sino yang nag-text?" tanong naman ni Rielle.
"Ah si mama, nagtatanong kung pauwi na ba tayo." pagsisinungaling ko. Sorry Lord, napaka-Bad ko.
"Ah okay." tango niya. Agad ko na ding ibinalik sa bulsa ang cellphone.
Hanggang sa nakarating narin kami sa bahay. Hindi na tumuloy si Rielle dahil nagtext mama niya. Pinapadaling umuwi, may emergency raw. Kaya hinatid tanaw ko nalang siya papalayo ang sisakyan niya. Saka ako tumalikod at papasok na sa bahay.
"Bombay!" pigil ang lakas ng tinig na tinatawag ako ng isang lalaki sa may puno. Hindi ko naaninag ang mukha niya kasi madilim pero kinawayan nya ako at sumenyas na pumunta ako sa kinarorounan niya. Pinuntahan ko naman kasi an taong tumatawag sa'kin ng bombay.
"Bombay good evening!" naka ngiti na saad nito ng makalapit ako.
"Gabing-gabi na ah, ba't nasa labas ka pa?" tanong ko.
"I'm just checking kung naka-uwi ka na." Naka kamot sa ulo na sabi nito.
Hindi ko naman maiwasang ngumiti sa ginagawa nito.
"Asus! Ikaw talaga, naka uwi na ako kaya umuwi ka na. Ba-bye!" sabi ko at aaktong tatalikod na sana kaso hinila ako pabalik ni ube.
"Ikaw naman, porket galing ka sa date ganyan kana." pagtatampo nito.
"Naku ang bestfriend ko naman tampo-tampo pa!" sabi ko habang kinukurot ang tagiliran niya
"Sige na pumasok ka na nga, muntik ko ng makalimutan na bestfriend lang pala yung role ko sa buhay mo." sabi nito saka tumalikod sa akin. Pero ako naman ang pumigil sa kanya. At agad ay niyakap siya ng mahigpit.
"Hindi ko nga gusto yung role mo sa buhay ko eh." sabi ko habang nakayakap parin ng mahigpit sa likod niya. Inaalis niya yung pagkakayakap ko sa kanya para harapin ako. I'm nervous and excited at the same time. Nervous kasi, ako yung nag-initiate na e-open ang topic and excited because I want to say it right in front of him na I love him so much.
"What do you mean?" tanong nito sa nagnining-ning na mga mata.
"Can I promote your role to the next level?" mahina ngunit klaro kung tanong. Nabigla ko atah siya dahil natameme ang ube.
"Ayaw mo?" Okay!" sabi ko at aalis na sana kaso madali niya akong hinarangan sa daan.
"Teka! Hindi ko naintindihan eh." sabi nito sa nalilitong mukha.
"Para maintindihan mo ito oh!" sabi sabi ko saka hinalikan siya ng saglit sa lips.
"Sean-Sean, ginugulo mo ako eh! Diba boyfriend mo Rielle?" tanong nito.
"Oo... ah este hindi!"
"Ano?"
"Hindi ko siya boyfriend na misinterpret lang nya yung sinabi ko." Agad siyang nag-smile nang abot tenga.
"Oh ba't ngiting aso ka?" tanong ko sa kanya.
Bigla naman ay kinabi ako ni Tovy at saka mariin na hinalikan sa labi. Hindi naman ako nagpatalo at sinabayan ang paghalik nya. I want to taste the sweetest lips on earth, I missed chis kisses. Pareho kaming hiningal ng hingal ng malayo ang mga labi namin.
"Does this mean Im already your best boyfriend?" tanong nito.
"Hindi rin!" sabi ko habang naka-cross arms. Agad namang nag-iba ang mukha niya at nalito.
"Ligaw muna noh!" sabi ko ng naka-taas kilay.
"Aah... sige payn! Libre naman kiss eh!" Sabi nito at akmang hahalik ulit.
"Hep!Hep!Hep! Bawal na umuwi ka na gabi na." sabi ko nalang.
"Ang daya kiss muna." naka-pout nitong sabi.
"Sumu-sobra ka na, sige na uwi na." sabi ko sabay tulak sa kanya paalis.Sumunod naman ang mokong at umalis na.
Bukas ko na lang siguro eexplain sa kanya ang lahat. I want to clear this up. Pero pa'no ko ba toh e-eexplain kay Rielle ng hindi sya masasaktan ?
Help me readers please .. >.<