Chapter#83
"Training Area for Archery"
•••
•••
Nasa hallway ako ng Infirmary Room namin. Pa alis na ako ng Infirmary Room, naiwan naman dun si Vincent sabi niya babantayan daw muna niya si Diane. Saka dun daw sila matutulog. Sinamahan kodin kanina si Vincent na kunin ang mga ilang gamit ni Diane at sya din ay bumalik muna sa dorm niya saka nag bihis.
Habang nag- lalakad ako ngayon sa hallway ay naisip ko yung nangyare kanina sa Infirmary Room. Kase napansin ko lang kanina na ang weird nanaman ng ikinikilos niya diane. Kase nung TAHIMIK kameng kumain ni Vincent ay biglang nagising si Diane kaya kailangan na nyang kumain.
Nagkasabay pa kame ni Vincent sa pagkuha ng tray ni Diane kaya nagkatinginan naman kame. Ako na yung unang bumawi, umupo nalang ako. Saka pinag patuloy ang pagkain. Kaso sa hindi inaasahang makita ko, ngiting-ngiti si Diane. Punyeta! Para bang hindi sya natulog at nagpapanggap lamang na tulog kaya baka narinig niya ang usapan namin ni Vincent. Tss!
Nung tinanong ko naman sya kung natulog ba sya, sumagot naman ya ng 'Oo' natulog DAW sya. Tss! Pero sa ikinikilos na kanina. Nagsinungaling sya. Hindi niya kase ako kayang titigan kaya alam ko na nagsinungaling sya. Kaya malamang sa malamang. Narinig niya talaga yung usapan namin. Tss!
At nung kumain na sya, hindi din nakaligtas sakin ang nakangiting kumakain si Diane. At lalong-lalo na na napapasulyap sya saming dalawa ni Vincent. Taga subo niya, napapatingin sya sakin. Then sunod na subo naman niya kay Vincent. Tss! Weird! Pero nararamdaman ko talaga nun na parang pinipigilan lang ni Diane na kiligin. Connected kame sa isat-isa kaya nararamdaman kodin ang nararamdaman niya. Tss! Hindi ko ngalang alam ang talbo ng isip nun.
Hindi ko alam kung saan na ako dinala ng mga paa ko. Kaya nagulat nalang ako nang tumambad sa harapan ko ang Kakahuyan. Punyeta! Sa sobrang lalim ng iniisip ko, umabot ako dito! Tss!
Napabuntong hininga nalang ako saka para ding may nagtulak sa paa ko na pumasok dun. Eto yung gubat na una koding pinasok. Yung gubat kung saan narinig ko mismo ang boses nina Eiron, Walter at Ronnie. Kasama ata din nila si Cylex at Fyre.
Pinasok ko ang kakahuyan. Tss! Sa sobrang lalim ng iniisip ko, sobrang layo na pala ng nilakad ng paa ko. Tss! Nice Catarina! Nice! Habang naglakakad ako ay parang may nararamdaman akong presensya. Tss! Hindi ko alam kung kaninong presensya o sino yun. Kaya nagpapanggap ako na parang wala akong naramdaman.
Kunwari mag-isa lang ako. Tss! Hanggat hindi nagpapakita sakin ang kung sino man ang nagmamay-ari ng presensyang yun ay hindi ako lalabas sa lintel na kakahuyan nato.
Medyo madilim ang daan na tinatahak ko. Gabi na. 10pm na nang hating gabi at gising pa ako. Ewan, pero hindi ako ako makatulog. Sa twing pipikit ako dun sa sofa sa Infirmary Room kung saan si Diane ay naaalala ko ang panaginip nayun—hindi... Ang alaala nayun. Ang alaala ni Diane sa nakaraan niya.
Hindi ko alam kung saang parte na ako nang gubat nato. At namalayan ko nalang na parang nasa isang training room ako. Pero iba dito, napapalibutan ang lugar nato ng mga nagtataasang mga puno. At nakapalibut pa mismo. Maliwanag ang buong paligid dahil sa kitang-kita ko mismo ang laki ng Buwan.
May nakita pa ako na parang Circle Board that is marked with circles on the middle. Yung parang bilog na circle na pang Archer. Ganun! Basta! Hindi ko alam kung anong tawag dyan. Tss!
Nagtaka ako sa lugar nato. Mukang training area sa gitna ng kakahuyan. Tss! Kung sa gitna nga to, edi nasa gitna na pala ako ng kakahuyan? Tss! At baka maliligaw nanaman ako nito.
Tiningnan ko ang kabuuan ng Lugar. Magulo dahil sa mga dahong patay sa lupa. May mga kahoy din. May nakita pa ako. Hindi lang pala nag-iisa ang board with circle in middle na pang Archers. Lima silang nakalinya. Parang training area talaga to sa mga Archery.
Napa-isip naman ako sa lugar nato. May Magic naman ako, Lightning Wind. Kaya madali lang siguro tong linisan. Kaso, ang unfair naman nun para sakin. Gusto kong paghirapan. Hindi padin nawawala ang presensya kaya kunwari Catarina, hindi mo alam na may nilalang dito. Tss!
Nag stretch muna ako saka inumpisahan kong linisan ang lugar nato. I mean na tatanggalin ko lang ang mga lintek na tuyong dahon nato at inigpit ko lahat ng mga kahoy. Kaso, mukang matatagalan ata ako sa sobrang dami nito. Kaya no choice nalang ako kundi gamitin ko ang Magic ko—i mean, magic ni Diane. Tss! Baka malaman pa na lintek n presensya to kung sino ako. Wala padin naman akong balak na sya ang unang makakaalam.
Gumawa ang medyo maliit na Whirl-Wind. Kaya natatangay dun ang mga dahon, pag-ipon ko lahat ng Dahons sa Whirl-Wind na gawa ko ay itatabi ko yun sa likod ng nagtataasang puno. Syempre, assist din ako. Habang control ng isip ko ang Whirl-Wind. Kaya pinupulot ko ang ilang maliit na kahoy. Kaya ang naiwan ay ang mga malalaki.
Since hindi ko naman to mabuhat kase mabigat dahil masyadong malaki. Kaya nagpalabas ako sa kamay ko ng konting Electricity saka gumawa ako ng Electricity Spear. Ginawa ko yung panghati sa naglalakihang kahoy kaya naging maliit na ang mga kahoy dahil sa ginawa ko. Madali ko lang naman yung nailagay sa likod ng mga puno.
Kaya ang itshura ngayon ng Training Area for Archery ay sobrang linis. Tss! Galing ko talaga. Hindi na katulad nung una na sobrang dumi. Tss! Napatingin naman ako dun sa Board para sa target ng Archery.
Tss! Masubukan nga. Pumwesto muna ako sa gitna. Tinantya ko na nasa 20 meters ata ang layo ko. Tss! I can shoot an arrow in 100 meters away. Depende kung nasesense ko ang presensya ng target ko.
Sinummon ko ang Crystal Bow ko. Yung Bow ko ay kayang umabot ang tira ng 200 meters. Pero impossible na atang makatira pa ako ng 200 meters sa sobrang layo niyan. Tss!
Itinaas ko na ang kamay ko. Saka itinutok ko ang Bow ko sa Archery Board. Medyo kitang-kita ko naman yun dahil sa sobrang liwanag ng buwan. At paghila ko sa String ng Bow ko ay lumabas ang Crystal Arrow ko.
Tinantsya ko ang target ko. Ipinikit ko ang Left-Eye ko saka ako nag focus. Nang nasentro ko na ang Red-Dot sa gitna ay saka ko pinakawalan ang Arrow ko. At ayun, sapul. 10 points!
Pumwesto naman ako sa pangalawang Circle. Since Lima naman ang Archer Board ay dapat lima din ang tatargetin ko. Syempre nagpapanggap padin ako na kunwari hindi ko nararamdaman ang presensyang yun. Deep inside, naiinis na ako nagmamay-ari ng presensyang to. Walang balak magpakita! Tss!
Kagaya nang unang Circle ay sapul din sa pangalawa at nagsunod-sunos yun sa pangatlo. At nang papakawalan ko na sana ang Arrow ay hindi ko tinuloy muna. Kunwari din pinag-isipan ko. Pero sa totoo niyan, may naramdaman pa kase ako na iba pang presensya. Tss! So dalawa na sila? Hinde... May iba pa... Tatlo na! Ang galing naman pala nilang magtago. Tss!
At sa pangatlo din ay sapul na sapul din. Ewan ko kung anong oras na pero sa tingin ko, mag aalas onse na ata. Ewan. Kaya sa pang-apat dun na ako na kating-kating nang itira ang Arrow ko sa nag mamay-ari nang presensyang yun. Tatlong presensya ang nararamdaman ko pero nahanap ko na ang Isa. Tss! Titirahin ko muna ang pang-apat. Bago ko sya isusunod.
Pagkatira ko sa pang-apat ay dun na ako sa huli. Sa pang-lima. Pumwesto na ako saka itinutok ko na ang Bow ko. Kunwari, pinokus ko ang Arrow ko sa Archer Board. Pero kung akala niya siguro sa isip niya na papakawalan ko ang Arrow ko sa Circle ay iniliko ko yun papunta sa nagtataasang isang puno at dun ko pinakawalan ang Arrow ko.
Napangisi naman ako. May narinig pa ako na parang naapakan na tuyong dahon kaya sa isip ko ay tumalon ang nag mamay-ari ng presensyang yun pababa ng puno. Tss!
Hinintay kong magpakita sya at lumabas sa dilim na pinagtaguan niya. At hindi naman ko nagkakamali. Unti-unti kong naaaninag ang anino ng nilalang nayun. Pero ganun nalang ang pagkunot ng noo ko nang makilala ko kung sino ang DALAWANG taong yun.
Oo! Dalawa talaga silang lumabas sa pinagtataguan. So may Isa pang natira. Na tshak ko ay nanood lang ata samin. Tss!
"Queen Miriya and King Kash... Ano pong ginagawa nyo dito?" kunot-noo kong tanong. Kung sa tingin nila na bastos akong magsalita. Tss! Mali sila. Dahil ganito talaga ako kumausap sa hindi ko pa masyadong kilala.
Seryoso lang nila akong tinitigan. Pero may konting ngiti akong nakikita sa labi ni Queen Miriya. Nakasuot si Queen Miriya ng Black Dress na hanggang tuhod ang haba. May suot din syang Cloak at Black Booth. Si King Kash naman ay naka Black T-shirt na pinaresan niya ng BlackPants.
Oo! Si Queen Miriya Clan Hernandez at King Kash Alex Sarmiento... Ang Mama ni Walter na si Miriya at ang Papa ni Cylex na si Kash. Kaya nagtaka talaga ako nang nandito sila. Bakit magkasama silang dalawa?
Inikot naman ng paningin ng Mama ni Walter ang buong paligid. "Not bad..." sabay tingin niya sakin. "... You know what... I remember this place to you." mas lalong nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya. So alam niya ang tungkol sa lugar nato? Sa kanila kaya tong Training Area noon?
"Ano pong ibig nyong sabihin?" salubong padin ang kilay ko. Naglakad palapit sakin ang Mama ni Walter at wala akong balak na umatras. Tss! Napangiti sya. Ewan ko lang kung bakit sya napangiti. Tss!
"There's someone in this place... Na laging nandito mismo na lugar nato... She can also use a Bow and Arrow... Like yours..... And I remember her from you..." napaamang ang bibig ko sa sinabi niya. Nananatili pading salubong ang kilay ko. "... Alam mo ba..." naglakad sya papunta sa gitna. "... Ang hirap mong basahin..." biglang umilaw ang kamay niya kaya nakita ko nalang na unti-unti nang natutubuan ng mga ibat-ibang bulaklak ang walang buhay na lupa. "... I miss this place..." napatingin sya sa Moon. "... And I Miss her..." sabay tingin niya sakin. Nagtaka pa ako sa tingin niya. "... I Miss Athena Claes." ewan, pero bakit kailangan sambitin pa talaga ang pangalan habang nakatingin sakin? Tss!
So ang Ability ng Mama ni Walter ay 'Nature'? Ganun ba? Na kaya niyang buhayin ang mga halaman na patay na? At kaya niya ding patayin ulit? In short... Pinapaganda niya ang buong paligid. Binubuhay niya ang kapaligiran. Ganda din pala ng Ability niya. Pinapangalagaan niya.
"Can i ask?..." nagtatanong kana. Tss! Gusto ko pa sana yang sabihin sa Mama ni Walter kaso naalala ko. Queen pala siya. Tumango nalang ako. "... How old are you?" teka! Eto din ang tinanong ng Mama ni Fyre kanina ah. Tss!
Ano bang meron sa Age ko? At bakit naman tinanong pa niya? Edi magsinunangaling nanaman ako nito? Tss! Bala na. Sana man lang mapatawa nila ang ginagawa ko ngayon... Bumuntong hininga muna ako bago ko sinagot ang tanong ng Mama ni Walter.
"16... Im 16 years old..." nakita kong bigla syang napako sa kinatatayuan niya.
"16..." mahinang wika niya. Tss! "... Its been 16 years since that Incident happen..." nagtaka ako sa sinabi niya. Anong incedent ba ang sinasabi nila? "... I wonder..." nagdududang tumingin sakin ang dalawang Mata ng Mama ni Walter. Weird! "... I wonder... If youre the Long—"
"Tita Miriya!" isang familiar na boses na nagbabanta ang narinig ko sa likuran ko. So sa kanya ang pangatlong presensya? Tss! At anong ginagawa niya din dito?
"Ang tagal mo namang lumabas Fyre... Mabuti nalang at nagpakita kana..." hindi ko padin nililingon ang likuran ko. Sa boses na sinabi ng Mama ni Walter ay nasisiguro ko na mukang alam na niya na si Fyre Andrada ang isa pang presensya.
"Tita Miriya! Im asking you... Do Not to finish your sentence..." parang nagbabantang sabi ng lalakeng nasa likod ko ngayon.
To be Continued .....