The gathering that they planned work. Hindi na rin ako nakatakas kay Chesca dahil ito mismo ang sumundo sa akin. She can't let me not enjoy it. Talagang pinanindigan ang kagustuhan.
She's with her car which I think has a driver on it. Iyong suot niya ay talagang napakaganda at nababagay sa pupuntahan namin.
Ako? I'm just wearing a simple jeans and a white shirt saka iyong sapatos kong matagal ko nang hindi nagagamit. Ngayon lang nagkaroon ng chance.
She dragged me inside of her car and then gave me the paper bag. Kunot noo kong hinawakan iyon saka tinignan ang laman.
"Ano 'to?" Kinuha ko iyon saka pinakatitigan.
It's a short and a sleeveless top. Ni minsan sa buhay ko ay hindi ko kailanman naisipang magsuot nito.
Sure I can handle wearing these but inside the club? No. Masyadong maraming bastos doon minsan kaya bakit ko ito susuotin?
"You'll wear that. Hindi bagay suot mo roon."
"Eh? Iinom lang nga 'di ba? Okay na'to. Sa'yo na 'yan."
Ibinalik ko sa kanya iyon pero kaagad niya ring iminuwestra ulit sa akin. I rolled my eyes and gave her my annoyed look.
Kung bakit sa dinami-dami ng susuotin, ito pa ang naisipang ibigay sa akin. Pwede namang iyong mahahaba, hindi iyong kita na halos ang buo kong binti.
"Ngayon lang naman. Marami naman tayo kaya suotin mo. 'Yong iba nga mas sobra pa dyan. And look, I am sure that will look good on you. Huwag nang maarte, okay?"
"Ano pa bang magagawa ko? Hanggang anong oras ba tayo roon?"
"Hanggang alas tres ng umaga. Well, depende kung gusto nang umuwi ng iba. Basta bahala na mamaya."
Sa huli ay nakumbinsi niya ulit ako. She always has this silver tongue. Lagi akong napapapayag kahit na minsang labag sa kalooban ko.
We arrived at the club she's talking. Kasabay naming dumating iyong ibang kaklase namin. And I could say that I don't really belong here. I mean, iyong suot ko, masyadong out of place.
They're wearing the appropriate dress code here while I am normally wearing the opposite one. Labas iyong mga braso saka kita ang mga pusod.
Mukhang ako nga lang ang medyo disente rito. Baka pagpasok ko mamaya ay magiging belong na rin ako sa kanila dahil sa laman ng paper bag na bitbit ko.
Kaunting batian lang ang ginawa namin sa labas. They seems enjoying while the agenda's not yet starting.
Nakapasok na kami sa loob kaya sa CR ako pinadiretso ni Chesca. I have no choice but to wear what she gave to me.
Nang makita ang repleksyon sa salamin ay halos nagsisi ako.
My skin is exposed. Halos makita na rin iyong dibdib ko dahil sa lalim ng cut sa parteng dibdib.
I hate this. Nakita ko pa naman iyong itsura ng mga lalaking halos lumuwa na ang mga mata kakatingin sa ibang babae. Baka isa rin ako sa magiging target mamaya. Sana hindi.
I went out and then welcomed by Chesca's clap. Nakanguso akong nagpatianod sa hatak niya habang papalapit sa magiging pwesto namin.
Hindi nga ako nagkakamali. Almost half of our class are here. Iyong iba ay nagsisimula nang uminom kahit kakarating lang. We occupied five tables to fit us. Kaya nakiupo na lang ako sa gilid habang nakatingin sa kanila.
Chesca motioned to me the bottle of beer. Tinanggap ko iyon bago inumin. Some of us are now shouting like they own the place. Habang ako ay tahimik lang sa gilid at tinutungga iyong inumin.
Tanging ang ginawa ko lang ay ang pagmasdan ang nagiging kilos nila. They started creating a game which is the sexual one. Naroon iyong lap dance na kanilang sinasabi kaya hindi ako nakisali.
I will look like an idiot if I do that. Hindi pa naman ako marunong sumayaw. Mabuti sana kung P.E. time namin, mapipilitan ako kasi sayang grades. Kaso hindi kaya huwag na lang. As if that can benefit me.
The second game was a bit easy so I joined myself. Kung sino ang unang malasing ay automatic na pagtitripan. It's either letting you go home without letting you know (since you're drunk) or it's up to the majority decision.
Isa-isa kaming binigyan ng walang bawas na drinks. Hindi pa nga nauubos iyong una kong ininom ay bumigay na naman sila kaagad.
Knowing my classmates, they're a pro drinker. Kaya ang ginawa ko, dahil ayaw ko naman talagang mapagtripan ay kaunti lang ang nilulunok ko. Iyong iba ay palihim ko na lang na dinudura sa likuran ko kasi mahina ang alcohol tolerance ko.
Buong oras ay puro laro iyong ginawa namin. Walang nakatakas kaya iyong iba ay nalasing talaga. Malas nila dahil hindi sila marunong dumiskarte. They can copy my dirty game though.
Ako lang yata ang nandaya.
We continued drinking until they planned to dare someone. Naunang pumili si Chesca which is ako iyong pinili niya. Pinandilatan ko siya ng mata dahil hindi ko yata kakayanin iyong iniisip niya.
"I want Aria to dance in the middle of the dance floor. Show us your moves."
"Ayoko."
"Oh c'mon friend of mine. Gusto kitang makitang sumasayaw! Sige na!Bawal kill joy rito!"
But still, I shook my head, not agreeing on her. Inudyok niya pa ang ibang kasama namin na kumantyaw kaya halos iyon ang ingay na dinig ko sa loob.
Hinila ako nito pero nagmatigas ako. That would be the most embarassing moment for me. Dancing is not my thing. I hate it. Mukha akong tuod kung sumayaw.
I was traumatized when I was in high school. Sabihan ba naman akong mukhang kahoy noong nag-practice kami kasi halos hindi ako gumalaw buong sayaw.
And now, I really can't do it especially at the middle. Masyadong maraming tao kaya.
"Just few minutes. Pagkatapos no'n ay wala na."
"Ayoko nga. Kayo na lang."
"Sige na. Kung ayaw mo, iba ang iuutos ko."
"Ano naman?"
She smirked and then roamed her eyes around.
"Introduce your name to the guys here and say 'You look handsome as fuck'."
Naibuga ko iyong iniinom ko saka masamang tinignan siya.
She's out of her mind. Alam naman niyang hindi ko kayang gawin iyon kaya iyon ang iniuutos. Parang hindi rin ako binigyan ng choice.
"Quit that game. Basta ayoko, ayoko. Pass na lang."
"Maraming naghihintay, Ria. Isa lang naman. Just choose between dancing and introducing yourself. That's just a piece of cake."
"Piece of cake my ass. Ang baho ng laro niyo, seryoso."
And I've been convincing them through showing my bad attitude. Mukhang hindi umuubra dahil iyong mukha ko ay parang normal lang.
"Oh edi hindi ka makakauwi. Boys, pakihatak nga 'yan sa dance floor. We'll make her dance."
At ang mga uto-uto namang lalaki ay sumunod. I drank another shot before standing, losing my patience and then went to the dance floor.
Napansin ko pa ang tagumpay nitong ngiti kaya inirapan ko siya. I went to the dance floor, not in the middle because I am sure I would embarass myself there. Doon lang sa medyo gilid.
Umirap akong muli nang makitang nakaabang ang mga ito sa magiging galaw. And as what they wanted me to do, I danced.
Ginaya ko lang ang galaw ng iba kasi hindi nga naman ako marunong sumayaw. Some eyes are on me now. Marahil nagtataka kung bakit ganito ang nagiging galaw ko.
Kung alam lang nila kung anong pakiramdam na mapagtripan.
I stopped when someone bumped on me. I made that as a cue to get myself out of there.
Hindi pa ako nagtatagal doon ay may bigla na namang humawak sa akin.
"Hi, Miss."
Automatic na biglang sumama ang tingin ko sa lalaki. He's smirking like an idiot who thinks he can lure me out.
"Sorry. Not available. Humanap ka na lang ng iba."
"But I want you. Can't you just dance with me here?"
And this guy in front of me really wants to be with me. Paano kung ayaw ko? I'm still a human, still have rights to decline.
"Pinanganak kang mag-isa kaya makakasayaw ka ng mag-isa. Bitiwan mo na ako kasi gusto ko nang makaalis."
"Not so fast--"
"You're fast already. Bitiwan mo na ako."
Sinubukan kong hugutin ang kamay ko pero hindi niya iyon binitiwan. I groaned because of it. Kung pwede lang sanang manuntok dito.
"Don't force her. Ayaw ng tao, huwag mo nang pilitin."
I stopped and then my eyes went to someone. Mabilis niyang inalis ang kamay no'ng lalaki sa akin saka tinaboy ng ganoon kabilis. I uttered a silent thank you or that.
"Thanks. Ba't ka nga pala nandito?"
"Your friend invited me. Na-late lang kaya ngayon ako nakarating."
"Okay. Sorry kung iyon pa ang naabutan mo. Masyadong mapilit, hindi ko naman maalis kamay ko."
"Ganyan talaga mga tao dito."
Tumango ako saka sabay kaming dumiretso sa table namin. I was thankful because Mavy was there to save me. Hindi ko nga alam kung sakaling hindi ako nakaalis doon. Baka ang ending ay nakikipagsayawan ako roon.
Chesca's a bit surprised when she saw Mavy. Kaagad na inayos nito ang sarili na ngayon ay medyo nagulo. She acted normal in front of Mavy though she's already a bit drunk.
Napailing na lang ako saka ininom iyong akin.
"Oh? Sana man lang nag-text ka! Hindi kita tuloy nasundo sa labas," she said and handed Mavy a shot glass.
"It's okay. Late naman ako kaya okay lang na hindi sunduin."
"Hmm. Hindi ka tuloy nakasali sa game namin. Anyways, thanks for coming."
"Sure."
Uminom lang ako habang tabi ko si Mavy. He looks good on his outfit today. Club ang pinuntahan pero iyong suot niya ay naka black longsleeves saka pantalon lang. Of course, with his signature specs.
Lakas maka nerd ng dating pero bagay na bagay sa kanya.
"Lagi ka bang nandito noon? Mukha kasing saulo mo na 'tong lugar na 'to." He drank on his drink and then moved himself a bit closer to me.
Paano ba naman kasi, busy na iyong iba naming kasama saka si Chesca naman ay mukhang may pinuntahan.
Hindi ko naman alam kung nasaan.
"Sometimes. Lalo na kapag stress sa school o gusto ko lang ng pampaantok."
"Ah. So bale dito ka kumukuha ng pampawala ng stress? Sa pag-inom?" Tumawa ito saka tumango.
"Exactly. Bakit? Hindi ba halatang umiinom ako?"
"Hindi naman. Mukha ka kasing puro pag-aaral ang inaatupag."
"Hindi lahat. And that's natural for me."
Inubos ko iyong akin bago kami nagpatuloy sa usapan. Nag-text na rin ako kay Gab na nasa isang club kami. Pasundo na lang sa kanya kasi mukhang nahihilo na nga ako.
We remained sitting as we talked about something. Minsang inaayang sumayaw pero kaagad na tumatanggi. And Chesca's nowhere to be found. Siguro ay may natipuhan na naman rito.
Kung bakit naghahanap ng iba, eh nandito lang naman sa tabi ko ang nababagay para sa kanya. Talagang pinapagod ang sarili.
It's already midnight when I received the reply from Gab. Malapit na raw ito kaya tumayo ako saka kinuha iyong bag.
"Labas na 'ko. Hindi ka pa uuwi?" Kahit medyo pumipikit na iyong mata ko ay nilabanan ko ang antok na lumulukob sa akin.
He stood up also when he noticed it. Kaagad akong inalalayan sa likod kahit ilang tanggi na ang ginawa ko at sinabing okay lang kahit hindi halata.
"Samahan na kita sa labas. Uuwi na rin ako mamaya."
And since his charms got me, we went outside. Pasuray-suray na iyong nagiging direksyon ko. Nakaakbay ako sa kanya habang ito ang nagtuturo ng tamang daan sa akin palabas.
"Salamat. 'Sensya na, nahirapan ka pang dalhin ako rito." We waited outside and my hand is still on his shoulder to have some support. Bukod sa medyo umaalon na ang tingin ko ay tingin ko'y sa kama agad ang bagsak ko mamaya.
"Saan na ba si Joaquin?"
"Malapit na."
And what we did was to wait for him there. My mind's already flying as Mavy started talking to me.
"Kayo na ba ni Joaquin?" My eyes went to him. Sobrang lapit ng mukha niya sa akin kaya medyo nagulantang pa ako.
I laughed awkwardly and then shook my head.
"Lapit na."
"He seems lucky. I wish the best to you both."
Saglit na katahimikan ang bumalot sa amin.
People are walking back and forth. Mukhang nilamon na ng alak ang sistema ko. My body wants to lie down and just sleep. Kaso ang tagal naman ni Gab.
"Alam mo bang crush kita noon? Sa ating dalawa, ako ang unang nagka feelings. But that was long time ago. Mga panahong medyo hindi mo pa ako masyadong tinutuunan ng pansin."
That just came out of my mouth. Maybe it is because of the liquor. Kaya nagkakaroon ako ng buong tapang na sabihin iyon sa kanya ngayon.
And really, I want to admit it. Ayoko namang habambuhay na makulong sa loob ko ang naramdaman ko sa kanya noon. He became part of my life once and he deserve to know it.
"Well I guess, you're not the only one who's good at hiding. I like you even before, Aria. Sad to say but I was too coward to confess. Noong outing lang ako nagkaroon ng tapang. Ang malala, hindi rin ako napagbigyan ng tadhana."
He chuckled. Muntik pa akong makawala sa kanya pero kaagad niya ring nahawakan ang bewang ko. I pulled myself up and then made myself to stand normal.
"Malay mo, baka nakilala mo na ang para sa'yo. Nasa tabi lang 'yan."
And before I could say anything again, I began vomitting. Napayuko ako saka ibinuhos lahat nang iyon. Hinagod niya ang likod ko pero patuloy pa rin ang pagsuka ko.
I hate this.
Kasabay niyon ay ang pagparada ng kotse sa harapan namin. Kaagad na sumara ang pinto niyon, kaya bago pa ako makatayo ay naramdaman ko na lang ang sariling lumutang.
I am sure that Gab carried me. Hindi na dahil iyon sa kalasingan ko, kundi dahil sa mga kamay na bumubuhat sa akin.
"We'll go home." Tumango na lang ako kahit unti-unti nang bumibigat ang talukap ng mga mata ko.
"Let her sleep and rest. I'm sure she--"
"I know what to do, Maverieck. You don't need to dictate me."
With that, he opened the door and went inside his car, manuevered it until darkness covered me.