"Hyung ဘာလုပ္ေနတာလဲ''
"Tae..ဒီဓာတ္ပံုထဲက ေကာင္ေလးက ဘယ္သူလဲ''
Taehyung တစ္ေယာက္ jin လက္ထဲက ပံုေလးကို
ၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္မ်ား က်လာကာ...
"ကြၽန္ေတာ္ပင္ ပန္းေနၿပီ''
Jin လက္ထဲက ဓာတ္ပံုေလးကို ယူရင္း အခန္းထဲဝင္သြားေသာ taehyung ကို ၾကည့္ရင္း...
"ငါ စံုစမ္းရေတာ့မယ္ tae''
-------------------------
Tae အခန္းထဲက ကုတင္ ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္အိပ္ရင္း လက္ထဲက ဓာတ္ပံုေလးကို ၾကည့္ကာ
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ jiji..ကိုယ္မင္း စိတ္တိုင္းက်
ေနေနတာ မို႔လို႔ စိတ္ခ်ပါ.ကိုယ္ေလ မင္းကို ခ်စ္ေနတံုး
ပဲ jiji..မင္းေရာ ကိုယ့္ကို လြမ္းေနမလား..ကိုယ္အခု
Jin hyung နဲ႔ အတူေနတာ.hyung က ကိုယ့္အေပၚ ေကာင္းတယ္..jiji လည္း ကိုယ့္ကို ကိုယ္အပစ္မတင္နဲ႔ေတာ့. ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း အနားယူပါ jiji''
Taehyung က်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို မသုတ္မိပဲ
"ကိုယ္အရမ္းလြမ္းေနတာ jiji..ကိုယ္က မင္းနဲ႔ပတ္
သတ္လာရင္ အခုထိ ေပ်ာ့ညံ႔ေနတံုးပဲ ကြာ''
Taehyung မသိတာကသူ့ေဘးမွာ သူနဲ႔အတူ ငိုေႂကြးေနတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္႐ွိတာကို...
Jin တစ္ေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္း ႐ုတ္တရက္ စကား
သံေတြၾကားေတာ့ မထခ်င္ထခ်င္နဲ႔ ထထိုင္ရင္း..
"Tae ရာ..hyung အိပ္ေနတာကို ဘာလဲေျပာ..''
"......''
"Tae ႏိႈးတံုးက ႏိႈးၿပီး ဘာမွ မေျပာျပန္ဘူး''
Jin ေျပာသာေျပာေနတာ မ်က္လံုးကမပြင့္..
"ေတာင္း ပန္ ပါ တယ္''
အက္႐ွ႐ွ အသံေၾကာင့္ jin တစ္ေယာက္ အိပ္ခ်င္စိတ္
မ်ား ၾကက္ေပ်ာက္ ငွက္ေပ်ာက္.ေမာ့လည္းမၾကည့္ရဲ..
ေခါင္းႀကီးကို ငံု႔ရင္း.
"Tae ..hyung ကို မေျခာက္နဲ႔ေနာ္..မေၾကာက္တတ္
ဘူးထင္ေနလား''
ငိုသံလို အသံယဲ့ယဲ့ပါေနေသာ jin ရဲ႕ စကားကို
"ကြၽန္ေတာ္က jimin ပါ..park jimin..taehyung ခ်စ္သူ''
Jin ႐ုတ္တရက္ ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ tae အနားမွာ အျမဲေတြ႔ရတဲ့ ေကာင္ေလး...
"ဘာ ဘာ လို႔ ငါ့ဆီလာတာလဲ''
"အကူညီေတာင္းခ်င္လို႔...''
"အကူအညီ..!!''
"ကြၽန္ေတာ္ ဘာအနၱရာယ္မွ မျပဳပါဘူး''
"ကူညီႏိုင္တာဆို ကူညီပါမယ္''
"ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားကို ကားနဲ႔တိုက္တဲ့သူ..''
"ဘာ...!!!''
"႐ုတ္တရက္ ဘရိတ္ေပါက္သြားတာေၾကာင့္ အ႐ွိန္မထိန္းႏိုင္ပဲ တိုက္မိတာ..ေတာင္းပန္ပါတယ္''
"မျဖစ္ႏိုင္တာ...''
"......''
"မျဖစ္ႏိုင္ဘူး...မဟုတ္ဘူး''
Jin မ်က္စိစံုမိွတ္ကာ နားရြက္ ႏွစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္အုပ္
ရင္း ''အမွန္မဟုတ္ဘူး''
.....
......
.......
Tae jin အခန္းထဲမွ အသံမ်ားၾကားေသာေၾကာင့္ေျပး
လာရင္း အခန္းထဲကို ၾကည့္ေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ
ၾကံဳ႔ၾကံဳ႕ေလးထိုင္ေနတဲ့ jin.. ပါးစပ္ကလည္း ဘာေတြ
ေျပာေနမွန္းမသိ....
"Hyung..hyung...''
Jin အားကိုးတႀကီးနဲ႔ tae ကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း.
"Tae..မဟုတ္ဘူးမလား..tae အသိဘူးမလား''
"ဘာကိုလဲ hyung ရဲ႕..''
"Park jimin....''
"Hyung..အဲ့နမည္ကို ဘယ္လိုလုပ္သိတာလဲ''
"Tae မင္းသိရဲ႕သားနဲ႔ ငါ့ကိုမေျပာတာလား''
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ hyung''
Jin tae ကိုၾကည့္ေတာ့ tae အၾကည့္လႊဲကာ..
"Hyung..ကြၽန္ေတာ္႐ွင္းျပပါရေစ''
"အင္း..''
Tae မ႐ွင္းျပလဲ သူ႔ရဲ႕ ခ်စ္ရပါေသာ jimin လာ႐ွင္း
ျပမည္မဟုတ္လား...
"Jimin က ကြၽန္ေတာ့ ခ်စ္သူပါ.ကြၽန္ေတာ့ဆီလာရင္း
အခုလိုျဖစ္သြားတာ.. ကြၽန္ေတာ္သာ သူ႔ကို လာေခၚဖို႔
မေျပာရင္.....''
Taehyung မငိုဘူးဆံုးျဖတ္ထားပင္မဲ့ jimin နဲ႔ပတ္
သတ္ရင္ သူအလိုလိုေပ်ာ့ညံ႔လ်က္..
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ hyung...''
"မင္းေကာင္ေလးေရာ..''
"သူအေရးေပၚ ခန္းထဲက ထြက္ေတာ့ ကိုမာဝင္ေနတဲ့
Hyung ဆီ အျမဲတမ္းလာေတြတယ္...ၿပီးေတာ့
ေတာင္းပန္ပါတယ္လို႔ အျမဲေျပာတယ္....''
".....''
"Hyung အေမက အလုပ္ေတြႀကိဳးစားလုပ္ေနေတာ့
သူက hyung ေဆးကုသစရိတ္ေပးမယ္ေျပာတယ္..
Hyung အေမက လက္မခံဘူး..ၿပီးေတာ့ hyung
ဆီခဏခဏမလာဖို႔ေျပာတယ္.hyung အေမက jiji
ကို အျပည့္အဝ ခြင့္လႊတ္ေပးတယ္.ကားဘရိတ္ေပါက္
လို႔ျဖစ္တာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အျပစ္မယူဖို႔ေျပာတယ္...
Hyung အေမဆံုးေတာ့ hyung ကို လက္ေလ်ာ့ဖို႔
လုပ္ၾကတယ္.အဲ့အေၾကာင္း jiji သိေတာ့ hyung
အေမဆံုးတာ သူ႔ေၾကာင့္ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္အျပစ္တင္ရင္း ႏွလံုး အေမာေဖာက္ရင္း ေဆးရံုတင္လိုက္ရတယ္..ေဆးရံု ေရာက္ပင္မဲ့.....''
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ tae''
"သူ...သူ ကြၽန္ေတာ့ဘဝထဲ ထြက္သြားတယ္ hyung.
ကြၽန္ေတာ့ကို ထားၿပီး....''
Jin သူ႔ကို တိုက္တဲ့ တရားခံကို သိေသာ္လည္း အမုန္း
ႏိုင္ခဲ့...
အငိုမတိတ္တဲ့ tae ကို ၾကည့္ရင္းနဲ႔လည္း သနားလာမိ
ျပန္သည္။
"Hyung နားလည္ပါၿပီ tae.မငိုပါနဲ႔ေတာ့..hyung
မနက္ဖန္ jimin ဆီသြားၿပီး ခြင့္လႊတ္ခ်င္လို႔ လိုက္ပို႔ေပးမယ္မလား''
Tae ေခါင္းေလးၿငိမ့္ျပရင္း.
Jin ကေတာ့ tae ကို အားေပးလ်က္...
=======================
Tae jin ကို jiminအ႐ိုးျပာ ထားေသာေနရာတြင္ခ်
ေပးခဲ့ၿပီး ေဆးရံုသို႔ျပန္ေမာင္းလာေလသည္။
"Jimin shii...hyung ခြင့္လႊတ္တာကို လိုခ်င္လို႔
အခုလိုေစာင့္ေနတာလား''
အ႐ိုးျပာအိုးေလးအားၾကည့္ရင္း စိတ္မေကာင္းစြာ ေရ
ရြတ္ေျပာဆို မိေလသည္.
"Hyung ခြင့္လႊတ္ပါတယ္..ၿပီးေတာ့ အားလည္း နာမိတယ္.မင္းအခုလို hyung ေၾကာင့္ မကြၽတ္မွန္းသိရင္
Tae လည္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္.''
Jin စကားေတြမ်ားစြာေျပာၿပီး အေ႐ွ႕ကခံုတန္းေလးမွာ
ထိုင္ေနရင္း.
"Jimin..''
"ေက်းဇူးပါ..ခြင့္လႊတ္ေပးလို႔..tae ေလးကို ဂ႐ုစိုက္ေပးပါ..hyung''
Jimin တစ္ေယာက္ jin အားျပံဳး ျပၿပီး ထိုေနရာမွ
ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္.
Jin အိမ္ျပန္ဖို႔ bus car ေစာင့္ေနခ်ိန္ေဘးမွ နန္းတြင္းဝတ္စံုနဲ႔ လူက သူ႔မ်က္ႏွာ ေ႐ွ႕တြင္ ပံုစံမ်ိဳးစံု လုပ္ျပရင္း လက္ရမ္းလိုက္ ေခါင္းခါလိုက္နဲ႔ ၾကာလာေတာ့ jin
ိတ္တိုကာ..
"ခင္ဗ်ား႐ူးေနလား..ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ႐ိုက္ကြင္းက ဒီမွာ မဟုတ္ဘူး''
မ်က္ေစာင္းထိုးကာ ေျပာေတာ့ နန္းတြင္းဝတ္စံု ဝတ္ထား တဲ့လူက သူ႔ရဲ႕ ယုန္သြားေလးေတြ ေပၚေအာင္
ရယ္ျပရင္း ျပန္ေျပာလိုက္သည္မွာ...
"ကြၽန္ေတာ့္ကို ျမင္ရတာလား''
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Jk ေလးပါလာပါၿပီေနာ္..
Thz for reading 💜
For Unicode