"ေမေမ ေဖ...
ဆယ္ဟြန္းကားေပၚကဆင္းတာနဲ႔အိမ္ထဲကိုအေျပးတပိုင္းဝင္ၿပီးေမေမနဲ႔ေဖေဖကိုေခၚျပီးဝင္ခဲ့ေပမယ့္.ဧည့္ခန္းမွာ႐ွိေနၾကတဲ့ဧည့္သည္ေတြေၾကာင့္..ေျခလွမ္းတို႔ကရပ္တန္႔သြားရသည္
"သြားေလဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ"
"အာ..
"သား တို႔ေရာက္လာၿပီလား"
"Nae Mommy.."
လူႀကီးကေတာ့သူ႔အေမျဖစ္ပံုရတဲ့အမ်ိဳးသမီးႀကီးလွမ္းေခၚလိုက္လို႔ေ႐ွ႕ကေနဝင္သြားေလရဲ႕
ဆယ္ဟြန္းလည္းေလးလံေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ေနာက္ကအသာေလးလိုက္လာခဲ့လိုက္တာ
"သားကအေခ်ာေလးပဲ ေယာလ္ေလးအေရြးေတာ္တယ္"
"ဒါေပါ့Mommyတို႔သားပဲေလ "
"ဟားး"
ဆယ္ဟြန္းခုထိနားမလည္ႏိုင္လို႔ေမေမ့ကိုၾကည့္မိေတာ့ႏြမ္းလ်စြာေကြးၫြတ္သြားတဲ့အျပံဳးတစ္ခုပဲရခဲ့တယ္
"ဒီက.ဆယ္ဟြန္းေဖေဖတို႔ဘက္ကလည္းအဆင္ေျပၿပီဆိုေတာ့ဒီတစ္ပတ္ထဲအၿပီးမဂၤလာကိုစီစဥ္ၾကတာေပါ့"
ခ်န္းေယာလ္ေသခ်ာအျမန္ၿပီးေစခ်င္လို႔စီစဥ္ခိုင္းတဲ့အတိုင္းdaddyကေတာ့ေျပာေပးၿပီ...
မျငင္းႏိုင္တဲ့ Oh သခင္ႀကီးကိုသိပ္သနားသြားၿပီ...ဟက္ ဝဋ္လည္တယ္ဆိုတာဒါမ်ိဳးလား?
"ေဖေဖ "
ဒီတစ္ခါေတာ့ဆယ္ဟြန္းၿငိမ္မေနႏိုင္ေတာ့ေပ
"သားဘာမွ မေျပာနဲ႔ေတာ့"
"မဟုတ္ဘူးေလ တစ္ခုခုေတာ့လြဲေနၿပီ ေမေမ ေျပာေပးအံုးေလ သားကဒီလူႀကီးကိုဘာလို႔လက္ထပ္ရမွာလဲ"
"မင္းကိုအဆင္ေျပေအာင္စီစဥ္ေပးတာ ငါ့ကိုမ်က္ႏွာပ်က္ေအာင္မလုပ္နဲ႔"
"သား..
"သားငယ္ကိုသူနဲ႔ေမေမစိတ္ခ်တယ္"
"ဟင့္အင္း သားလက္မခံဘူး လက္မခံဘူးေနာ္..."
ဆယ္ဟြန္းအိမ္ေပၚေျပးတက္သြားမည္စဥ္းစားကာထလိုက္ေသာ္လည္းဆြဲထားေသာလက္တစ္စံု
ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ေတြးကာၾကည့္လိုက္မိသည္ကာလူႀကီးမ်က္ႏွာ
"မာန္ပါၿပီး ေသသပ္လွသည့္မ်က္ႏွာ..
အာဏာပါလွသည့္အၾကည့္စူးစူး.."
ထိုအရာေတြကလူကိုသိမ္ငယ္ေစၿပီးခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးအားမ႐ွိသလိုေပ်ာ့ႏြဲ႔သြားေစေအာင္စြမ္းႏိုင္လွသည္..
ျငင္းလို႔မရေတာ့တာလား...မျငင္းႏိုင္ေတာ့တာလား...
အေတြးတို႔ထက္အရင္လူကမူလေနရာမွာျပန္ထိုင္မိၿပီးေလၿပီ....
****
"သားငယ္ ေမေမတို႔ကိုစိတ္မဆိုးပါနဲ႔ ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ဆႏၵပါ"
"ဟင့္...သားအတြက္ေတာ့မေကာင္းဘူးေမေမ..ဟင့္..ဟီး...."
"မ..မငိုပါနဲ႔ေတာ့သားငယ္ရယ္ "
"ေမေမကဘာသိလို႔လဲ အာ့လူႀကီးက သားကို..ဟင့္ သားကို မခ်စ္ပဲအႏိုင္က်င့္ဖို႔ယူတာ"
"ခ်န္းေယာလ္ကခ်စ္တတ္ပါတယ္ ကဲပါေမေမလိုမယ္ထင္တာေလးေတြထည့္ထားၿပီးၿပီ မ်က္ရည္ေတြသုတ္ေအာက္မွာခ်န္းေယာလ္ေစာင့္တာၾကာေနေရာမယ္ "
"ဟြန္႔ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကထည့္ဖို႔စဥ္းစားထားတာလဲ သူမ်ားလက္ထဲကို"
အျပစ္ဆိုဖို႔က်ငိုတာေလးေတာင္ရပ္ၿပီးစြာတက္တဲ့သားေလး..
စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိၿပီး ေတြးလိုက္တိုင္းဟိုအရင္ကမင္းေဖေဖရဲ႕အတၱေတြကိုပဲအျပစ္ျမင္မိတယ္.
"အဲလိုမထင္ပါနဲ႔သားငယ္ရယ္"
"ဒါနဲ႔မမကေရာ"
"မင္းမမ သူ႔ေယာက္်ားနဲ႔စိတ္ဆိုးထားလို႔ေခ်ာ့ဖို႔ အဂၤလန္လိုက္သြားတယ္ေလ"
"အာ...ေတြ႕ခြင့္ေတာင္မ႐ွိလိုက္ဘူး"
"ေနာက္ေတာ့ေတြ႔ရမွာေပါ့ လာသြားမယ္"
"တကယ္လိုက္သြားရမွာလား မဂၤလာၿပီးမွလိုက္လည္းရတာကိုခုတည္းကအႏိုင္က်င့္ခ်င္ေနၿပီ ျမင္လားေမေမ.."
"သားကလဲကြယ္.."
ျပံဳးၿပီးကေလးတစ္ေယာက္လိုယုယုယယေခါင္းေလးကိုေမေမကထိေတြ႔ကာဆိုလာတယ္...
"သြားမယ္..ဟြန္႔"
^^^
တစ္ေရြ႔ေရြ႔နဲ႔ထြက္လာတဲ့ကားေလးကတိတ္ဆိတ္လွသည္
"ဟိတ္ ငိုေနတာလား"
"ဘယ္..ဘယ္မွာငိုလို႔လဲ"
ဆယ္ဟြန္း က်လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြကိုအျမန္သုတ္ၿပီးေျဖလိုက္တာ
"ငိုခ်င္လည္းငိုေပါ့ မင္းကိုေခ်ာ့မယ့္သူမ႐ွိဘူး"
"ခင္ဗ်ား..."
"ေအာ္ အေစာကမင္းအိမ္မွာေတြ႔တာငါ့daddyနဲ႔Mommy ခုသူတို႔ကမဂၤလာပြဲအတြက္ေရာျပင္ဆင္ရင္းhotelတစ္ခုမွာေနမွာ ၿပီးရင္သူတို႔ကUSကိုျပန္လိမ့္မယ္ဒီၾကားထဲဆံုရင္ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံေပး"
"..
"ဟိတ္ေျပာေနတာၾကားလား"
"..
"ေဟ့..
"စိတ္မဝင္စားဘူး"
"မင္း....
ခ်န္းေယာလ္ဆက္မေျပာႏိုင္သည္က ေကာင္ေလးရဲ႕ၾကည့္ေကာင္းတဲ့မ်က္ခံုးတို႔ကိုက်ံဳ႕ ကာ ေတာက္ပတဲ့မ်က္ဝန္းတို႔ကိုပိတ္ၿပီး...အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္လို႔ပဲ
"ဒီဟာေလးေတာ့ ေနာ္ ငါလုပ္သတ္ခ်င္စိတ္ေတြကတဖြားဖြား"
ထုတ္ေတာ့ဘယ္ေျပာပါ့မလဲစိတ္ထဲကသာဆိုရတာ..
.
.
အိမ္ေရာက္ေတာ့အထုပ္ေတြကိုျခံေစာင့္ႀကီးနဲ႔သယ္ခဲ့ခိုင္းလိုက္ၿပီးအေပၚထပ္တက္လာလိုက္တယ္
"အိုဆယ္ဟြန္း"
"ဘာလဲေျပာစရာ႐ွိေအးေဆးေျပာ လက္ကိုဆြဲဆြဲမထားနဲ႔"
"ငါ..ငါကလည္းႀကိဳက္လြန္းလို႔ဆြဲတယ္ထင္မေနနဲ႔"
ခ်န္းေယာလ္လက္ကိုအျမန္လႊတ္ၿပီးတျခားအခန္းဘက္သြားမယ္လုပ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုေျပာစရာ႐ွိေနတာ
တကယ္ပဲအဲ့အခန္းကသူ႔အပိုင္မ်ားထင္ေနလား
"ေျပာ ဘာထပ္ေတာင္းဆိုအုန္းမလို႔လဲ"
"မင္းငါ့အခန္းထဲေနရမယ္"
"ဘာ..ဘာလို႔ေနရမလဲ ဟိုအခန္းမွာပဲေနမွာ"
"ဒီေန႔ကစၿပီးမင္းကိုငါပိုင္သြားၿပီေနာ္ အထြန္႔မတက္နဲ႔"
"ခင္ဗ်ား အရမ္းအႏိုင္က်င့္လြန္းတယ္.."
"ငါ...
"သခင္ေလးဒါေတြ"
ခ်န္းေယာလ္ဘာျပန္ေျပာစရာမ႐ွိေနတာနဲ႔အေတာ္ပင္
"အာ..ဒီအခန္းထဲပဲထည့္လိုက္"
"ဟုတ္ကဲ့သခင္ေလး"
..
..
"မင္းမဝင္ေသးဘူးလား"
ပစၥည္းေတြေတာင္အကုန္ထားေပးသြားႀက ၿပီ ခုထိေပရပ္ေနတုန္းအဆိုးေလးက
"မဝင္ဘူးဗ်ာ ဟိုအခန္းမွာမေနရရင္လဲေအာက္ကဧည့္ခန္းထဲပဲ..အာ.အမေလး ဘာ.. ဘာလုပ္တာလဲျပန္ခ်ေပး"
ခင္ဗ်ားေျပာေနတယ္ အာ့ ေသပါၿပီ"
အခန္းထဲကအိပ္ယာေပၚကိုညင္သာျခင္းမ႐ွိပစ္ခ်ျခင္းခံလိုက္ရတာ
"မင္းပဲခ်ေပးဆို"
"ယုတ္မာတဲ့ခင္ဗ်ားႀကီး အသာခ်ေပးေတာ့ေသသြားမွာမို႔လားဒီမွာခါးနာသြားၿပီ"
"ေကာင္းတယ္"
"ဘာဗ်"
"ဘာမွမဟုတ္ဘူး ဒီမွာပဲေန ငါ့စကားနားမေထာင္ရင္အျပစ္ေပးမယ္ သိတယ္မလား ဟြင့္းး..ဟြင္းး"
"ႏွာဘူး႐ုပ္နဲ႔"
"ငါၾကားတယ္ေနာ္"
"ဘာေျပာလို႔ၾကားေနတာလဲ...အား..ငါ့ခါးေလးနားမွျဖစ္ေတာ့မယ္"
"ဟက္..တစ္လမ္းလံုးအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာအားမရလို႔ခုပါလုပ္ျပန္ၿပီ မႏိုင္ဘူး...အခ်ိန္ခဏပဲသည္းခံခ်န္းေယာလ္ေရ မင္းေရြးတဲ့လမ္းပဲ"
ေတြးလိုက္မွသတိထားမိတာက
အျပစ္မ႐ွိတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ျဖဴ စင္တယ္
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္
အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမင္းကိုသံေယာဇဥ္မျဖစ္မိဖို႔ပဲကိုယ္ဆုေတာင္းရေတာ့မွာပဲ...ဟူးးး
တကယ္ျဖစ္မလာေစခ်င္တဲ့အရာတစ္ခုကေရာက္ကိုေရာက္လာခဲ့မွာကို...စိတ္ကမသိခ်င္လဲခန္႔မွန္းလို႔ေတာ့ရမိတယ္...
ခ်န္းေယာလ္ကိစၥေတြလည္းေအာင္ျမင္သေလာက္ေလးေတာ့႐ွိလာၿပီမို႔ ေကာင္ေလးကို
ေအးေဆးေလးနား ေစခ်င္တဲ့စိတ္ေလးကေပၚလာလို႔
ခဏတာေတာ့လြတ္လပ္ခြင့္ေပးဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္မိတယ္.........
Thu,jul2
မုန္းတိုင္းမႀကိဳက္တဲ့mayaeriက ေတြးလိုက္ေရးလိုက္ဆိုေတာ့ဇာတ္ကေျပာင္းေျပာင္းသြားတယ္ sweetမလာဘူး...😅
ဇာတ္လမ္းက႐ိုးသြားရင္ဒီကအဆိုးေလးရဲ႕မေသသပ္မႈေလးပါပဲ..ㅋㅋㅋㅋㅋ♥♡
Unicode......
"မေမေ ဖေ...
ဆယ်ဟွန်းကားပေါ်ကဆင်းတာနဲ့အိမ်ထဲကိုအပြေးတပိုင်းဝင်ပြီးမေမေနဲ့ဖေဖေကိုခေါ်ပြီးဝင်ခဲ့ပေမယ့်.ဧည့်ခန်းမှာရှိနေကြတဲ့ဧည့်သည်တွေကြောင့်..ခြေလှမ်းတို့ကရပ်တန့်သွားရသည်
"သွားလေဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ"
"အာ..
"သား တို့ရောက်လာပြီလား"
"Nae Mommy.."
လူကြီးကတော့သူ့အမေဖြစ်ပုံရတဲ့အမျိုးသမီးကြီးလှမ်းခေါ်လိုက်လို့ရှေ့ကနေဝင်သွားလေရဲ့
ဆယ်ဟွန်းလည်းလေးလံနေတဲ့ခြေလှမ်းတွေနဲ့နောက်ကအသာလေးလိုက်လာခဲ့လိုက်တာ
"သားကအချောလေးပဲ ယောလ်လေးအရွေးတော်တယ်"
"ဒါပေါ့Mommyတို့သားပဲလေ "
"ဟားး"
ဆယ်ဟွန်းခုထိနားမလည်နိုင်လို့မေမေ့ကိုကြည့်မိတော့နွမ်းလျစွာကွေးညွတ်သွားတဲ့အပြုံးတစ်ခုပဲရခဲ့တယ်
"ဒီက.ဆယ်ဟွန်းဖေဖေတို့ဘက်ကလည်းအဆင်ပြေပြီဆိုတော့ဒီတစ်ပတ်ထဲအပြီးမင်္ဂလာကိုစီစဉ်ကြတာပေါ့"
ချန်းယောလ်သေချာအမြန်ပြီးစေချင်လို့စီစဉ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်းdaddyကတော့ပြောပေးပြီ...
မငြင်းနိုင်တဲ့ Oh သခင်ကြီးကိုသိပ်သနားသွားပြီ...ဟက် ဝဋ်လည်တယ်ဆိုတာဒါမျိုးလား?
"ဖေဖေ "
ဒီတစ်ခါတော့ဆယ်ဟွန်းငြိမ်မနေနိုင်တော့ပေ
"သားဘာမှ မပြောနဲ့တော့"
"မဟုတ်ဘူးလေ တစ်ခုခုတော့လွဲနေပြီ မေမေ ပြောပေးအုံးလေ သားကဒီလူကြီးကိုဘာလို့လက်ထပ်ရမှာလဲ"
"မင်းကိုအဆင်ပြေအောင်စီစဉ်ပေးတာ ငါ့ကိုမျက်နှာပျက်အောင်မလုပ်နဲ့"
"သား..
"သားငယ်ကိုသူနဲ့မေမေစိတ်ချတယ်"
"ဟင့်အင်း သားလက်မခံဘူး လက်မခံဘူးနော်..."
ဆယ်ဟွန်းအိမ်ပေါ်ပြေးတက်သွားမည်စဉ်းစားကာထလိုက်သော်လည်းဆွဲထားသောလက်တစ်စုံ
ဖြုတ်ချဖို့တွေးကာကြည့်လိုက်မိသည်ကာလူကြီးမျက်နှာ
"မာန်ပါပြီး သေသပ်လှသည့်မျက်နှာ..
အာဏာပါလှသည့်အကြည့်စူးစူး.."
ထိုအရာတွေကလူကိုသိမ်ငယ်စေပြီးခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးအားမရှိသလိုပျော့နွဲ့သွားစေအောင်စွမ်းနိုင်လှသည်..
ငြင်းလို့မရတော့တာလား...မငြင်းနိုင်တော့တာလား...
အတွေးတို့ထက်အရင်လူကမူလနေရာမှာပြန်ထိုင်မိပြီးလေပြီ....
****
"သားငယ် မေမေတို့ကိုစိတ်မဆိုးပါနဲ့ ကောင်းစေချင်တဲ့ဆန္ဒပါ"
"ဟင့်...သားအတွက်တော့မကောင်းဘူးမေမေ..ဟင့်..ဟီး...."
"မ..မငိုပါနဲ့တော့သားငယ်ရယ် "
"မေမေကဘာသိလို့လဲ အာ့လူကြီးက သားကို..ဟင့် သားကို မချစ်ပဲအနိုင်ကျင့်ဖို့ယူတာ"
"ချန်းယောလ်ကချစ်တတ်ပါတယ် ကဲပါမေမေလိုမယ်ထင်တာလေးတွေထည့်ထားပြီးပြီ မျက်ရည်တွေသုတ်အောက်မှာချန်းယောလ်စောင့်တာကြာနေရောမယ် "
"ဟွန့် ဘယ်အချိန်ကတည်းကထည့်ဖို့စဉ်းစားထားတာလဲ သူများလက်ထဲကို"
အပြစ်ဆိုဖို့ကျငိုတာလေးတောင်ရပ်ပြီးစွာတက်တဲ့သားလေး..
စိတ်မကောင်းဖြစ်မိပြီး တွေးလိုက်တိုင်းဟိုအရင်ကမင်းဖေဖေရဲ့အတ္တတွေကိုပဲအပြစ်မြင်မိတယ်.
"အဲလိုမထင်ပါနဲ့သားငယ်ရယ်"
"ဒါနဲ့မမကရော"
"မင်းမမ သူ့ယောက်ျားနဲ့စိတ်ဆိုးထားလို့ချော့ဖို့ အင်္ဂလန်လိုက်သွားတယ်လေ"
"အာ...တွေ့ခွင့်တောင်မရှိလိုက်ဘူး"
"နောက်တော့တွေ့ရမှာပေါ့ လာသွားမယ်"
"တကယ်လိုက်သွားရမှာလား မင်္ဂလာပြီးမှလိုက်လည်းရတာကိုခုတည်းကအနိုင်ကျင့်ချင်နေပြီ မြင်လားမေမေ.."
"သားကလဲကွယ်.."
ပြုံးပြီးကလေးတစ်ယောက်လိုယုယုယယခေါင်းလေးကိုမေမေကထိတွေ့ကာဆိုလာတယ်...
"သွားမယ်..ဟွန့်"
^^^
တစ်ရွေ့ရွေ့နဲ့ထွက်လာတဲ့ကားလေးကတိတ်ဆိတ်လှသည်
"ဟိတ် ငိုနေတာလား"
"ဘယ်..ဘယ်မှာငိုလို့လဲ"
ဆယ်ဟွန်း ကျလာတဲ့မျက်ရည်တွေကိုအမြန်သုတ်ပြီးဖြေလိုက်တာ
"ငိုချင်လည်းငိုပေါ့ မင်းကိုချော့မယ့်သူမရှိဘူး"
"ခင်ဗျား..."
"အော် အစောကမင်းအိမ်မှာတွေ့တာငါ့daddyနဲ့Mommy ခုသူတို့ကမင်္ဂလာပွဲအတွက်ရောပြင်ဆင်ရင်းhotelတစ်ခုမှာနေမှာ ပြီးရင်သူတို့ကUSကိုပြန်လိမ့်မယ်ဒီကြားထဲဆုံရင်ကောင်းကောင်းဆက်ဆံပေး"
"..
"ဟိတ်ပြောနေတာကြားလား"
"..
"ဟေ့..
"စိတ်မဝင်စားဘူး"
"မင်း....
ချန်းယောလ်ဆက်မပြောနိုင်သည်က ကောင်လေးရဲ့ကြည့်ကောင်းတဲ့မျက်ခုံးတို့ကိုကျုံ့ ကာ တောက်ပတဲ့မျက်ဝန်းတို့ကိုပိတ်ပြီး...အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်လို့ပဲ
"ဒီဟာလေးတော့ နော် ငါလုပ်သတ်ချင်စိတ်တွေကတဖွားဖွား"
ထုတ်တော့ဘယ်ပြောပါ့မလဲစိတ်ထဲကသာဆိုရတာ..
.
.
အိမ်ရောက်တော့အထုပ်တွေကိုခြံစောင့်ကြီးနဲ့သယ်ခဲ့ခိုင်းလိုက်ပြီးအပေါ်ထပ်တက်လာလိုက်တယ်
"အိုဆယ်ဟွန်း"
"ဘာလဲပြောစရာရှိအေးဆေးပြော လက်ကိုဆွဲဆွဲမထားနဲ့"
"ငါ..ငါကလည်းကြိုက်လွန်းလို့ဆွဲတယ်ထင်မနေနဲ့"
ချန်းယောလ်လက်ကိုအမြန်လွှတ်ပြီးတခြားအခန်းဘက်သွားမယ်လုပ်နေတဲ့ကောင်လေးကိုပြောစရာရှိနေတာ
တကယ်ပဲအဲ့အခန်းကသူ့အပိုင်များထင်နေလား
"ပြော ဘာထပ်တောင်းဆိုအုန်းမလို့လဲ"
"မင်းငါ့အခန်းထဲနေရမယ်"
"ဘာ..ဘာလို့နေရမလဲ ဟိုအခန်းမှာပဲနေမှာ"
"ဒီနေ့ကစပြီးမင်းကိုငါပိုင်သွားပြီနော် အထွန့်မတက်နဲ့"
"ခင်ဗျား အရမ်းအနိုင်ကျင့်လွန်းတယ်.."
"ငါ...
"သခင်လေးဒါတွေ"
ချန်းယောလ်ဘာပြန်ပြောစရာမရှိနေတာနဲ့အတော်ပင်
"အာ..ဒီအခန်းထဲပဲထည့်လိုက်"
"ဟုတ်ကဲ့သခင်လေး"
..
..
"မင်းမဝင်သေးဘူးလား"
ပစ္စည်းတွေတောင်အကုန်ထားပေးသွားကြ ပြီ ခုထိပေရပ်နေတုန်းအဆိုးလေးက
"မဝင်ဘူးဗျာ ဟိုအခန်းမှာမနေရရင်လဲအောက်ကဧည့်ခန်းထဲပဲ..အာ.အမလေး ဘာ.. ဘာလုပ်တာလဲပြန်ချပေး"
ခင်ဗျားပြောနေတယ် အာ့ သေပါပြီ"
အခန်းထဲကအိပ်ယာပေါ်ကိုညင်သာခြင်းမရှိပစ်ချခြင်းခံလိုက်ရတာ
"မင်းပဲချပေးဆို"
"ယုတ်မာတဲ့ခင်ဗျားကြီး အသာချပေးတော့သေသွားမှာမို့လားဒီမှာခါးနာသွားပြီ"
"ကောင်းတယ်"
"ဘာဗျ"
"ဘာမှမဟုတ်ဘူး ဒီမှာပဲနေ ငါ့စကားနားမထောင်ရင်အပြစ်ပေးမယ် သိတယ်မလား ဟွင့်းး..ဟွင်းး"
"နှာဘူးရုပ်နဲ့"
"ငါကြားတယ်နော်"
"ဘာပြောလို့ကြားနေတာလဲ...အား..ငါ့ခါးလေးနားမှဖြစ်တော့မယ်"
"ဟက်..တစ်လမ်းလုံးအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်တာအားမရလို့ခုပါလုပ်ပြန်ပြီ မနိုင်ဘူး...အချိန်ခဏပဲသည်းခံချန်းယောလ်ရေ မင်းရွေးတဲ့လမ်းပဲ"
တွေးလိုက်မှသတိထားမိတာက
အပြစ်မရှိတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်
ဖြူ စင်တယ်
ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်
အချိန်ခဏလေးအတွင်းမင်းကိုသံယောဇဉ်မဖြစ်မိဖို့ပဲကိုယ်ဆုတောင်းရတော့မှာပဲ...ဟူးးး
တကယ်ဖြစ်မလာစေချင်တဲ့အရာတစ်ခုကရောက်ကိုရောက်လာခဲ့မှာကို...စိတ်ကမသိချင်လဲခန့်မှန်းလို့တော့ရမိတယ်...
ချန်းယောလ်ကိစ္စတွေလည်းအောင်မြင်သလောက်လေးတော့ရှိလာပြီမို့ ကောင်လေးကို
အေးဆေးလေးနား စေချင်တဲ့စိတ်လေးကပေါ်လာလို့
ခဏတာတော့လွတ်လပ်ခွင့်ပေးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်မိတယ်.........
Thu,jul2
မုန်းတိုင်းမကြိုက်တဲ့mayaeriက တွေးလိုက်ရေးလိုက်ဆိုတော့ဇာတ်ကပြောင်းပြောင်းသွားတယ် sweetမလာဘူး...😅
ဇာတ်လမ်းကရိုးသွားရင်ဒီကအဆိုးလေးရဲ့မသေသပ်မှုလေးပါပဲ..ㅋㅋㅋㅋㅋ♥♡