Waaahh salamat at nagustuhan nyo ang last update. Tingin-tingin lang at sa bawat chap ay may mga big clue para sa mga mangyayari.
Enjoy this chapter at sana magustuhan nyo :))
Right side----> theme song ng IHSAHMB :))
xoxo
-Yna’s POV-
Haish ang tagal naman nung dalawa. Bakit ba kasi nila ako iniwan dito sa Pat-pat na toh.
“Aww anghang” sabi ko ng may makain akong sili. Kumakain kasi ako ng mani na maanghang.
“Tss arte” bulong ng isa dyan.
“Arte ka dyan baka kapag kumain ka nito umiyak ka dyan” sabi ko sa kanya at umirap.
Habit ko na yata ngayon ang umirap ah.
Medyo namutla sya sa sinabi ko.
“Duwag” sabi ko at kumain nalang ulit.
“H-hindi ako duwag noh!” sabi nya pero halatang kinakabahan.
“Sus obvious ka na! You’re a brat kaya di mo kaya” asar ko pa din sa kanya.
Wiihh ang sarap kaya nyang asarin. Ayos na toh para makabawi naman ako sa pang-aasar nya sa akin. Ang mean ko talaga hihihi.
“Akin na nga” sabi nya kaya binigyan ko naman.
Dinamihan ko para mas maanghang, simahan ko na din ng sili. lagot ka ngayon.
Sinubo nya lahat at nginuya. Nung natapos na nya bigla syang namula.
“Water!!”
Napatawa ako kasi ang pula na nya pero napahinto ako nung makita kong parang nahihirapan na syang huminga. Medyo kinabahan ako.
“P-patrice? Okay ka lang?”
Nakahawak sya sa dibdib nya at naghahabol ng hininga.
Binigay ko yung tubig pero hindi nya din mainom.
“I-i c-can’t breath” sabi nya at parang mahihimatay na.
Waaaaahh anong gagawin ko? Mukhang may allergy sya sa maanghang o kaya sa mani.
“Patrice!” narinig kong tawag ni Lynd.
Napalapit sya sa amin nang makita nyang pulang-pula si Patrice at halos hindi na makahinga.
“What happened?” tanong naman ni Quen na dumating na din pala.
“Pinakaain ko kasi ng mani.. yung maanghang” sabi ko at napayuko.
“F*ck allergic sya sa maanghang” sabi nya at binuhat si Patrice.
“Let’s talk later” pahabol nya na sabi sa akin.
Bago sila tuluyang umalis, I see Patrice smirked at me. I knew it, she planned this. That brat! >___<
***
Nandito kami sa ospital at si Lynd naman kinakausap yung doctor tungkol kay Patrice. Kahit maldita yung si Pat-pat medyo nag-aalala ako sa kanya kasi naman masyado ko na naman pinapaandar yung pagseselos ko.
Oo na aaminin ko na parang gusto ko na sya. >///<
Ewan ko ha pero hindi pa din ako sure dito sa nararamdaman ko at ang hirap sa puso ah. Kahit panget pala yun, masama ugali at playboy pwede ko din pala syang magustuhan. Haayy siguro minahal ko sa kanya ay yung bad sides nya. Ayy wait mahal? >///< Gusto palang pala :)
Pero alam ko naman na lahat ng namamagitan sa amin ni Lynd ay isang malaking pagpapanggap lang. Sinabi ko pa naman sa sarili ko noon na hindi ako papaapekto sa kasinungalingan na ito pero ano ako ngayon ha nga-nga!
“Let’s talk”
Napatingin ako kay Lynd. Kinilabutan ako sa pagkakasabi nya nun. Sobrang cold kaya kinabahan ako at katulad ng dati hindi ko pa din mabasa ang iniisip nya.
Dumiretso kami sa likod ng ospital na parang garden. Wala namang tao. Nandito pa din pala kami sa Tagaytay. Si Quen umalis dahil kailangan daw sya ng kapatid nya.
Tahimik lang kami. Napakalamig ng aura nya na dinaig pa ang lamig dito sa Tagaytay.
“Anong ginawa mo?” tanong nya.
Napaatras ako nung sinabi nya yun. Kasi sobrang nakakatakot yung boses nya. Kahit sobran hinahon ng boses nya sobrang nakakakilabot naman.
Napayuko lang ako kasi natatakot ako sa kanya ngayon. Napakalaki ba ng kasalanan ko para umakto syang ganyan. Sobrang halaga ba sa kanya ni Patrice.
“Sumagot ka!!”
Mas lalo akong natakot nung sumigaw sya. Naiiyak na ako pero pinipigilan ko lang.
“Alam mo ba kung ano yung ginawa mo ha!! Alam mo bang muntik na syang mamatay nung nagka-allergy sya dati!! Kahit ganun si Patrice dapat pagpasensyahan mo nalang sya!! Masyado mo kasing pinapaandar yang pagiging brat mo kaya pati mas bata sayo pinapatulan mo!! Isa pa yang Quen na yan pati sya nilalandi mo kahit alam mong may boy--”
Dahil hindi ko na talaga kinaya yung mga sinasabi nya sumingit na ako at tumulo na yung luha kong kanina ko pang pinipigilan.
“Sorry ha!! Sorry! Masyado ko kasing alam na may allergy sya di ba?! Sorry kasi masyado akong brat at pinatulan ko sya!! Masama na palang magselos ngayon lalo na kung BOYFRIEND mo eh may kalandian. Ay wait ako nga pala yung malandi! Kasi nakikipag-kaibigan ako kay Quen. Alam mo Lynd para wala ka nang problemahin sa brat at malanding tulad ko, ihinto na natin toh lahat. Yung isang million? Babayaran ko yun wag kang mag-alala. Si Patrice nga pala paki-sabi sorry ah, sana man lang kasi tumanggi sya nung sinabi kong maanghang yung kinakain ko at pakisabi sa kanya na panalo na sya, nagawa na nya yung gusto nya...”
Nagtaka naman sya sa sinabi ko.
Pinunasan ko yung luha ko pero wala pa din tuloy-tuloy lang silang pumapatak.
“..wala na. Wala..”
I turn my back on him.
My heart is breaking into pieces.
Tears please stop from falling. Why did they betrayed me in front of him and keep betraying me till now?
Why I am feeling like this?
Haaaaaaaaaaaayy ganito talaga ako pag nasasaktan napapa-english. *fake laugh*
*brrrrooog*
*spoooosh*
At pati panahon nakikisama. Mother earth is also crying with me.
“Bakit ba ang malas ko? *huk*”
Ngayon na nga lang ako ma-iinlove sa maling tao pa. Ngayon ko na nga lang mararamdaman toh bakit sa maling panahon pa. Ngayon na nga lang ako naging masaya binawa pa.
Umupo ako sa malaking ugat nung punong nakita ko.
Tapos na.. wala na pero bakit ang sakit pa din?
Yumuko ako at nag-iiyak. Sana hindi ko nalang sya minahal. Sana hindi ko nalang tinitigan yung mga mata nya. Sana hindi ko nalang sya tinanggap dati. Sana hindi ko na sya nakilala. Sana.. sana hindi ako umiiyak ng ganito ngayon.
Mabuti sana kung kasalanan ko lahat pero hindi may kasalanan din yung Patrice na yun pero ano hinusgahan agad nya ko kahit hindi pa nya alam kung ano talaga yung nangyari. Saka kung makasabi sya ng malandi parang sya hindi.
“Nakakainis *huk* talaga!!”
Naramdaman kong biglang nawala yung patak nung ulan at pagtingin ko ay nakita ko yata si adonis este isang lalaking may hawak ng payong.
“Miss wag kang magpaulan” sabo nya at medyo yumuko para magkapantay na kami.
“Wag mo nga akong pakielamanan! Tingnan mo na ngang basa na ako. Ano toh joke?! Sabihin mo lang at tatawa ako” sabi ko at pinunasan yung luha ko kahit basa na talaga yung mukha ko.
“Miss mahal ang gamot. Maraming nagkakasakit at wala silang pambili kaya sila namamatay samantalang ikaw nandyan ka at naghahanap ng sakit”
“Hee! Mag-teacher ka na lang ang dami mong alam eh” sabi ko at inirapan sya.
“Huu ayoko magdo-doktor ako eh” sabi nya at ngumiti.
Infairness naman ha ang gwapo nya talaga pero syempre mas gwapo si Lynd.
Kaso slow.. -_____-
“Lakas din ng trip mo” sabi ko at pinitik yung noo nya kasi sobrang lapit ng mukha nya sa akin.
“Hehehe, ano nga pala pangalan mo miss?” sabi nya at hindi pa din nawawala yung ngiti sa mukha nya.
Mukha naman syang harmless saka medyo childish.
“Di ko binibigay ang pangalan ko sa panget”
“Ayy >3< .. Di ko naman hinhingi yung pangalan mo eh di pag binigay mo yung pangalan mo sa akin eh di wala ka nang pangalan. Sabihin mo lang hehe ^____^v”
Kahit binara nya ako, hindi ako nainis at pinisil ko pa yung pisngi nya kasi ang cute nya.
“Yna, ikaw?”
“Aerodale Javier ^_____^v”
Napatawa nalang ako kasi ang cute nya talaga.
“Yah don’t laugh at me! >3<”
Lalo syang naging cute nung nag-pout sya.
“Aero!”
Napatingin kami sa tumawag sa lalaking naka-white coat na sa tingin ko ay doctor.
“Oh sige bye Yna tawag na ako” sabi nya at tumakbo paalis pero bago sya tuluyang mawala, lumingon muna sya sa akin.
“Nice meeting you, Yna. See you again!”
Nung nawala sya napangiti ako. Kahit sandali napasaya nya ako.
Tumayo ako at napangsin ko...
the rain stops and the sun now is smiling.
xoxo