Kabanata 35
CODE'S POV
Time moves really fast, just like a bullet train. And the more I missed her, the more it gives me pain. No matter how many times I'll look for her, I can't change the fact that Persis and I was over and I feel like the pain that she gave in me, indebly marked not just in my heart and mind but it pierces into my soul.
Why did she have to let go of me at the time when I needed her the most?
Kung gaano ko katapang na pinaglaban siya sa lahat, bakit kailan niya akong bitawan ng ganoon kadali? Na para bang napakahina ko at ang desisyon niyang iyon ang magsasa-ayos ng lahat.
That's bullshit.
Kung sana pinakinggan niya ako, kung sana nagtiwala siya sa akin. Hindi kami hahantong sa ganito.
Isinuklay ko ang mga daliri ko sa buhok ko at frustrated na sinabunutan ko ang sarili ko, habang nakasalampak ako sa carpeted na sahig at nakasandal sa bed frame ng kama ko.
Nandito ako ngayon sa kwarto ko. Sa two storey house na nirerentahan namin dito sa california.
Malamlam ang liwanag na nagmumula sa lampshade na nakapatong sa nightstand, ganoon pa man ay natuon ang paningin ko sa itim na hair tie sa wrist ko.
Tinanggal ko ito at tinitigan sa palad ko at saka ko ito inamoy. Napapikit ako nang samyuhin ko ang amoy 'non. Pumasok sa ala-ala ko si Persis. It's her hair tie and it's impossible not to think of her when It's the only thing I have, that reminds me of her.
I can still smell her smooth and long flame like hair, with the scent of honeycomb that combined with wild vanilla. Her pure sweet aromatic scent still lingers in her evocative hair tie that certainly brought a lot of my memories of her.
I can't let these memories of her cage me, but I know that my heart wants me to keep all the memories I have with her, because even if she hurt me. I still want to remember that she once made me happy.
And I can't deny myself that I still want to hug her tight, kiss her slowly and caress every inch of her body. She's still hunting me everynight, between my sweet dreams and nightmares.
Tumingala ako at ibinagsak ang ulo ko sa kama at muli ay nanumbalik sa akin ang mga masasaya at mapapait na ala-ala.
SUMANDAL ako sa hamba ng pinto sa kwarto ko at tahimik na pinanonood ko si Persis na nakaupo sa ibabaw ng kama at tumutugtog ng gitara.
"Ay mali!" nagkamot siya ng ulo.
Kumunot ang noo ko. Ako ang nahihirapan sa kanya dahil sa buhok niyang nakalugay at tumatakip sa kanyang mukha. May itim na panali akong nakikita sa pulsuan niya, pero lagi ko lang nakikita iyon doon, hindi niya ginagamit. Parati lang naman kasi siyang nakalugay. Halos naging bracelet na lang niya ang hair tie na iyon.
Tumikhim ako na siyang nagpaangat ng kanyang tingin.
"Code, nandyan ka na pala! Kanina ka pa?"
Ibinaba ni Persis ang kanyang gitara at saka nagmamadali siyang bumaba ng kama at niyakap ako. Yakap na para bang nagrecharge ng lakas ko.
Niyakap ko rin siya at hinalikan ang tuktok ng kanyang ulo.
"Nainip ka ba?" tanong ko sa kanya.
Umiling siya at saka tiningala niya ako. "Ang daming magandang palabas sa tv mo, paano ako maboboring?" nakangiting tugon niya.
Hinaplos ko naman ang kanyang buhok at ang ilang hiblang tumakas ay ikinawit ko sa likod ng kanyang tenga.
"Bakit ba hindi ka nagtatali ng buhok?"
Humaba ang nguso niya at namungay ang mga mata. "Bakit? Ayaw mo ba ng nakalugay ang buhok ko?"
"Hindi naman sa ganoon, nahihirapan lang ako para sa iyo kapag nakikita kong tumatakip sa mukha mo ang buhok mo, lalo ka pang naggigitara ka. But don't misinterpret me. love your hair, because that makes you more beautiful."
"Nangbobola ka na naman. Gutom ka siguro, kumain ka na ba? O gusto mong ipaghanda kita ng makakain?" aniya na para bang balewala lang sa kanya ang pamumuri ko dahil akala niya'y nangbobola lang ako.
"Hindi na. May dala nga akong pagkain para sa atin, eh. Come on, let's eat."
"Mamaya na, Code. Busog pa ako. Kakakain ko lang. Do you want me to get fat?"
Umangat ang isang sulok ng labi ko. "Why not. Tumaba ka man, mamahalin pa rin kita."
Inilagay ko ang hintuturo ko sa ilalim ng baba niya. Nag bend ako ng kaunti at napapikit ako nang hagkan ko ang kanyang mga labi.
Ang plano ko'y magaan na halik lang ang ibigay sa kanya but when she kiss me back. I started losing control.
She have a very soft, sweet, naturally red lips. Bahagyang magkahiwalay ang mga ito sa natural na pagkakataon. I can always see her two white front teeth. Manipis ang upper lip ni Persis while the lower one looks a little swollen, na para bang napakasarap kagatin. The curves on her lips and the shape of it looks perfect, parang labi ng mga modelo ng lipstick. Persis can pass as one.
Naging alerto ako. Nang nararamdaman ko ng nilalampasan ng mga labi niya ang nga galaw ng labi ko ay ako mismo ang kumalas sa paghalik sa kanya. Napangiti pa nga ako nang makita ko sa mukha niya ang disappointment.
It's not that I don't want something more to happen. I just know that we can't do it right now because she's on her period.
Kinuha ko na lamang ang kamay ni Persis. Inangat ang braso niya at saka kinuha ko ang hair tie niya.
"Hey, anong gagawin mo sa panali ko?" tanong niya sa akin nang mahigpit kong ikinulong sa palad ko iyon.
"Hindi mo naman ginagamit, eh. Akin na lang." nakangising sabi ko.
Tumaas ang kilay ni Persis pero hindi na siya nakipag agawan sa akin.
"Hindi naman mahaba ang buhok mo. Wala kang tatalian." sabi pa niya.
"Sinong nagsabi sa iyong ipangtatali ko 'to?" nangingiting sabi ko at saka ko isinuot sa kamay ko ang panali niya at saka inamoy.
"Kapag wala ka sa tabi ko, aamoyin ko na lang ito, para kahit papaano...naiisip kong kasama lang kita." and then I winked at her.
Napangiti ako sa ala-alang iyon. Iyon ang mga panahong ilang araw palang 'non si Persis sa maynila. Ako naman ay abala sa pagrerehearse, para sa magaganap na concert namin sa cebu.
Sa Cebu. Isang pangyayari ang bumalik sa ala-ala ko noong nasa cebu naman kami.
"You're so damn lucky, Code! You got a girl." dinig kong sabi ni Chard na nasa likod. Bakas sa mukha nito ang paghanga habang nasa likuran ko sila at tahimik na pinapanood namin si Persis, habang naggigitara at kumakanta ito. Ang mga tao ay pinalilibutan siya at halatang namamangha din sa kanya. Masyado siyang tensyunado kanina nang ayain ko siyang tumugtog, but now she's confidently singing and playing her guitar.
Katulad ko ay mahal na mahal din ni Persis ang musika at naniniwala ako sa talento niya. Doon nga kami nagkasundo, eh. Dahil iisang pangarap lang ang gusto naming tahakin. She's a very supportive girlfriend and I'm here to be a supportive lover for her. Kaya lang, di tulad ko, Persis doesn't have a lot of courage to reach for her dream. Lagi siyang pinangungunahan ng takot at hiya. At sa nakikita kong kakulangan ng lakas ng loob sa kanya noon ay hindi ko ipinilit sa kanya na pasukin ang mundong kinalalagyan ko. Lalo na't alam ko na gusto rin niyang mag-aral at may maipagmalaki sa mga magulang niya.
Iniisip ko rin na kung papasukin ni Persis ang industriya ng musika ay siguradong hindi siya makakalampas sa mga intriga at kontrobersya, lalo pa at marami ang nakakaalam na girlfriend ko siya.
Hindi ko hahayaan na tumungtong si Persis sa industriya ng musika hanggat hindi ko nakikita sa kanya na handa na siya.
She's fragile. Hindi siya bagay sa mundong magulo kung hindi buo ang loob niya at mahina. Ayoko siyang masaktan.
Muling bumalik sa ala-ala ko ang simula ng mga pagsubok na dumating sa relasyon namin noon.
Kaliligo ko lang at kalalabas ng banyo nang marinig ko na tumutunog ang cellphone ko na nakapatong sa nightstand. Wala sa loob ng kwarto si Persis at naririnig ko ang tv sa sala, marahil ay naroon siya at nanonood.
Ipinulupot ko ang puti kong tuwalya sa bewang ko at saka naupo sa kama at sinagot ang tumatawag sa aking si Mr. Frazer.
Pangalan niya kasi ang nagpa-flashed sa screen ng cellphone ko.
"Code, bukas na ang photoshoot niyo para sa promotional ng album niyo. You have to get ready, medyo intimate ang mga gagawin mong pose sa photoshoot at magkakaroon ka ng kaparehang babae."
Kumunot ang noo ko. "Bakit intimate? Bakit may babae? Persis wants to watch the photoshoot."
"Eh, di wag mong papuntahin. Sige na, iyan lang naman ang itinawag ko dahil gusto na maging aware ka."
Pinagbawalan ko si Persis na pumunta sa photoshoot namin. Pero hindi ko sinabi sa kanya ang totoo. Sinabi ko lang na baka maboring siya dahil, isa pa ay may lakad din naman siya mamaya, ihahatid ko siya sa UST. Sinabi ko na lang na maghanda siya ng hapunan namin pag-uwi niya. Hindi rin naman niya ako kinulit. Kaya ang akala ko ay nagkakaunawaan na kami, pero isa sa mga staff ang nagsabi sa akin na nakita niya si Persis na pumunta ng studio.
Sinubukan kong sundan si Persis, pero hindi ko na siya naabutan. Ngayon ay mas lalo akong nasasabik na matapos ang photoshoot at makauwi na.
Alas-sais nang matapos ang photoshoot. Excited na akong umuwi at balak na sanang tawagan si Persis pero nalowbat ang phone ko.
Okay lang sana kung hindi na ako makakatawag o makakapag message kay Persis dahil uuwi na rin naman ako, kaya lang ay biglang dumating ang mga big boss ng Rise Records, nag-aayang mag advance celebration para sa nalalapit na releasing ng album namin. Dahil big boss ang mga iyon at bibihira lang mag aya ay hindi kami nakatanggi sa alok ng mga ito.
Kumain kami sa isang bar and restaurant, pero hindi ko dinamihan ang pagkain ko dahil may usapan nga kami ni Persis na sabay kaming maghahapunan.
Maya't-maya kung tignan ko ang oras sa wrist watch ko. Nakokonsensya ako dahil pinaghihintay ko si Persis.
"Baka may powerbank ka dyan, Chad?"
"Sorry, Code. Lowbat na ang powerbank ko, lowbat na nga rin ang phone ko." ipinakita niya pa sa akin ang cellphone niyang nasa ten percent na lang.
Mag-aalas diyes na nang magkanya-kanya kaming umuwi, pero dahil hindi ko dala ang sasakyan ko kaya napilitan akong sumabay kay sir Frazer, kasama ang babaeng model na kasama ko kanina. Si Katherine.
"Code, anong tipo mo sa mga babae?" malambing nitong tanong habang nakakapit sa braso ko at nakahilig ang ulo sa balikat ko.
Bakas sa namumungay nitong mga mata ang tama ng alak na ininom kanina.
Kung ako ang boyfriend nito ay pagagalitan ko ito. Kung ibang lalaki ako ay baka pinagsamantalahan na siya dahil sa kalasingan niya. Bakit kasi kailangan kasi iinom-inom, hindi naman kaya.
"Hindi ko alam." sagot ko na lamang sa tanong nito.
"Bakit hindi mo alam? Anong masasabi mo sa akin, Code? Alam mo kasi, gustong-gusto talaga kita. Masaya ako dahil nakapareha kita."
Hindi ako umiimik. Nanghihingi pa nga ako ng tulong nang luningon siya rito sa likod, sumisenyas naman siya sa akin na lumapit raw ako sa kanya, nakaupo kasi siya sa unahan.
Paglapit ko kay Mr. Frazer ay sumadsad pahiga ang katawan ni Katherine sa upuan.
"Code." paungol nitong tawag sa akin ungol nito na tuluyan ng pumikit ang mga mata.
"Ihatid mo iyan sa hotel. Ireserve mo ng room." utos ni Mr. Frazer sa akin.
Agad na nagprotesta ang isip ko sa utos niya. "Bakit ako? Anong iisipin ng mga nasa front desk kapag nakita nila ako at kasama iyan?" reklamo ko.
Hindi ba siya nag-iisip?
"Iyon nga ang maganda, eh. Gagawa tayo ng issue para maging matunog pang lalo ang pangalan ng banda niyo."
"Banda namin? Eh ako lang naman ang gagamitin mo."
" You're the face of the group, ikaw ang may pinakamalaking fanbase sa inyong lahat. Kahit ikaw lang ang gamitin ko ay magiging matunog pa rin ang pangalan ng Downtown, Nicodemus." nakangising sabi nito.
"Para saan ba ito? Kung para ito sa promotion namin ay kaya naman naming magbigay ng mataas na sales, kahit wala kaming issue na kinasasangkutan."
"Hindi lang ito para sa promotion niyo. Kailangan nating tapatan ng issue mula sa inyo ang bagong banda na idedebut ng Dream Record Labels. Hindi pwedeng malamangan kayo ng bandang iyon at posibleng mangyari iyon dahil mas malaki at kilalang record label ang DRL."
"Pero kapag kumalat ang balitang ito, hindi magugustuhan ni Persis at nang mga kaibigan ko iyon."
Handa akong sundin ang mga iuutos sa akin kung para iyon sa banda. Pero kung ganitong klaseng utos ang matatanggap ko ay si Persis agad ang pumapasok sa isip ko.
"Ipaliwanag mo sa kanila ang totoo. Sige na, Code. Pagkakataon na ito."
May girlfriend akong naghihintay sa condo at pagkatapos ay maghahatid ako ng babae sa isang hotel. Damn it!
Sinapo ng palad ko ang aking noo.
"Wag kang mag-alala, kung hindi man maniwala si Persis sa iyo ay akong bahalang kumausap sa kanya. Come on, Code. Let's not slip away this opportunity."
Opportunity my ass.
In the end ay ginawa ko rin naman ang utos ni Mr Frazer at umuwi akong masama ang loob ni Persis sa akin.
Sobrang guilty ako na pinaghintay ko siya. Nagsagutan din kami pero buo ang loob ko na hindi ko siya patutulugin ng may sama ng loob sa akin, wala nga lang sa plano ko na hindi siya patulugin sa sobrang pagod, because we made passionate love until we both exausted.
Mapait akong napangiti at saka patuloy na binalikan ang mga ala-alang kasama ko si Persis.
"Oh, sino yung mga kasama ni Persis?" nagtatakang tanong ni Ashton nang pabalik na kami sa pwesto namin.
Kumunot ang noo ko at saka mariin kong tinitigan ang mga lalaking kasama ni Persis. She's with Zenith. Ang bandang sinasabi ni Mr. Frazer na posibleng makatalo sa amin.
Nasa isa kaming malaking pagdiriwang. Imbitado ang lahat ng magagaling na music artist at isinama ko si Persis bilang partner ko.
She looks so beautiful with her dress. Humahapit ang elegante niyang gown sa kanyang katawan. Namumukadkad sa lahat ang ganda niya. Magarbo ang kasuotan ng marami. Kumikinang sa alahas mapababae man o lalaki.
But Persis is like a rarest diamond. Namumukod tangi ang ang natural na kaputian niyang mamula mula. Tawag pansin din ang kanyang copper hair and hazel eyes na kung tumingin ay parang hinahalukay pati kaluluwa mo.
Napakaganda niyang pagmasdan and she didn't know how beautiful she is. How her beauty stand out to everyone.
Nang malaman kong ang vocalist ng Zenith ang ikinukwento sa akin ni Persis na siyang nakilala niya nang mag enrol siya sa UST ay nakadama ako ng takot at selos.
Lalaki rin ako at nakikita ko sa mga mata ng Brayden na iyon na interesado siya kay Persis. Because the way he looks at her, is the way I look at her.
Nawala ako sa mood nang gabing iyon. Kahit sino ay hindi ko pinapansin.
Pero mahirap balewalain at magtampo sa isang Persis Neshamah Buenrostro, lalo na nang malasing ito sa ilang basong alak na ininom nito.
Inaya pa niya akong halikan ko siya sa harap ng maraming tao and I gladly want to do it, but still I controlled myself. Dinala ko siya sa isa sa mga rooms ng hotel na kinaroroonan namin. Nanatili ng ilang oras doon upang bigyan siya ng pagkakataon na mahimasmasan sa alak na ininom niya.
Ilang oras din akong nagpigil matakasan ko lang ang nakakaakit na presensya niya. Para akong sinisilaban makita ko ang makikinis niyang hita na nalalantad sa likod.
But our soul stirring love became on the rocks. There's a lot of circumstances happened between us. At isa sa pinakamahirap na pinagdaanan namin ay nang mainvolve ako kay Laarnie. Ang co-star ko sa isang tv drama.
Sumagi naman sa isip ko na maiissue kaming dalawa dahil makakapareha ko siya. Ang hindi ko lang lubos maisip na lalaki ang issue sa pagitan naming dalawa at dahil iyon sa mga plano ni Mr. Frazer, sir Gerry at ang manager ni Laarnie na si sir Donald.
Gusto nilang papaniwalain namin ang mga tao na may relasyon kaming dalawa. Para raw mas maging matunog ang tv drama na pagsasamahan naming dalawa.
Pero labis ang pagtutol ko sa plano nilang iyon, dahil masyado ng naaapektuhan ang relasyon namin ni Persis.
At ang pagsuway ko sa mga plano nila ang naging dahilan nila para isiping si Persis ang maaaring makasira sa akin, na wala siyang magandang maidudulot sa karera ko.
Naaawa ako kay Persis at naiinis ako sa sarili ko, lalo na nang mapilitan siyang umalis sa condo ko at lumipat sa dorm.
"Code, saan ka pupunta? Hindi pa tapos ang taping natin. May last scene ka pa!" pasigaw na sabi ng director namin.
Hindi ko ito pinansin. Nagtuloy-tuloy ako sa paglalakad palayo sa kanila.
"Nicodemus! Hindi tama 'tong ginagawa mo. Hindi mo kami pwedeng iwan dito, you are so u professional!" dagdag pa ng direktor na nanggagalaiti na sa galit.
Sinubukan akong habulin ni sir Gerry pero tinabig ko ang kamay niya sa braso ko at marahas na hinarap ko siya at dinuro habang mariin ko siyang tinititigan.
"Wag mo akong pigilan, sir Gerry. Hindi ako magkakaganito kung hindi mo inilipat ng dorm si Persis. Nag-usap na tayo, diba?"
"My God, Code! Pwede bang pagkatapos na ng taping mo siya puntahan."
Hindi ko ito pinansin. Nagdire-diretso ako papunta sa kotse ko at pinaharurot ito, hanggang sa makarating ako sa tapat ng isang bar. Ito ang sinabi sa akin ni Persis na bar kung saan siya tutugtog.
I can't miss it out.
Nagsisimula ng kumanta si Persis nang dumating ako. Napangalumbaba ako habang pinakikinggan ko siya.
Her voice sounds so good. Napakakalmado, para kang hinehele sa lambing at lamig'non. Nananayo ang mga balahibo ko sa tuwing kumakanta siya.
Muli kong idinilat ang mga mata ko at nagbalik ang isip ko sa kasalukuyan. Tumayo ako mula sa pagkakasalampak ko sa sahig. Kinuha ang jacket ko na nakasabit sa likod ng pinto at saka nagmamadali akong lumabas.
"Code? Saan kapupunta?" tanong ni sir Gerry.
Hindi ko siya pinansin. Nagtuloy tuloy ako sa paglalakad, ngunit nang buksan ko ang pinto ay may naalala ako.
Nilingon ko ang manager ko.
"Where's your car key?" tanong ko sa kanya.
"Saan ka nga pupunta?"
"Dyan lang. Can I borrow your car?"
Dumukot ito sa bulsa niya at saka hinagis sa akin ang susi ng sasakyan niya.
Gamit ang di kamahalang sasakyan ni sir Gerry ay napadpad ako sa Santa Monica Blvd, dito sa Los Angeles, California. Pumasok sa isa sa mga nightclub na narito.
Habang nakaupo ako sa bar counter ay may ilang babaeng americana ang lumalapit sa akin. Nakikipagkilala at nag-aaya pa na pumunta raw kung saan. Bilib talaga ako sa pagiging liberated ng mga tao rito.
Gusto ko lang naman magpalamig. Wala akong planong gumawa ng gulo o anuman, pero iyon nga yata ang nakatakda sa gabing ito.
May grupo ng kababaihan ang makatawag ng pansin ko. Nasa likod ko lang kasi ang mga ito.
"Don't touch me! I told you that I'm not going with you. I'm not a cheap dirty slut you think, dumbass." dinig kong singhal ng isang babae.
Nang lingunin ko ito ay napakunot ang noo ko. I know that girl from somewhere. She's tall, with wavy and dark brown hair. Hinagot ko ito ng tingin. Hapit na hapit sa kurbada nitong katawan ang suot nitong dress, na napakaiksi.
Ayokong sabihin na dahil sa suot nito kaya nababastos ito, sadyang marami lang talagang lalaking hindi makapagpigil. Hindi maitago ang kalibugan.
Alam ko iyon dahil lalaki ako and luckily I have control and strong patient. Because I fell in love to a pure and innocent woman.
"Bitch, don't be so fussy." the big bald guy impatiently said.
"Leave us alone or we will call a cop!" banta ng isa sa mga kaibigan ng babae.
Tumawa ang lalaki. Walang sindak na makikita sa mukha nito. "Go, call a cap. You bitches!"
Isang malakadna sampal ang dumapo sa mukha ng lalaki mula sa babaeng sinusubukan nitonh hawakan kanina.
Napatayo na ako sa kinauupuan ko nang makita ko ang galit sa mukha ng lalaki at nang akmang itataas na nito ang kamay sa babae ay sinanggi ko iyon.
"No man has a right to hurt a woman. Don't you know that?" mariin kong sabi rito.
"And who the hell are you motherfucker?"
"I am your regret for calling me motherfucker."
Pagkatapos kong sabihin iyon ay isang malakas na suntok ang pinatikim ko sa lalaki. Natumba naman ito. Tuluang nagkagulo sa loob ng nightclub. Nagulat pa nga ako nang may humawak sa kamay ko. Ang babaeng kaaway ng lalaki kanina.
"He has a squad and they're gonna kill you if they will get you." sabi ng babae habang hinihila ako nito palabas ng nightclub.
"Where's your car?" tanong ng babae.
Sumakay kami ng babae sa sasakyang dala ko at mabilis na pinaharurot ito.
Ito ang kagandaan sa california. Hindi gaanong crowded ang mga daan. Walang gaanong traffic, kaya mapapaharurot ka talaga sa pagmamaneho, but still you have to follow their rules or you'll go to jail.
"Where you live? I'll take you home." tanong ko sa babae.
"Nah. I don't wanna go home yet. If it wasn't because of that guy I'm still probably happily drinking with my friends. But thanks for helping me out with him. I'm Aviana."
Nakangiting inabot nito sa akin ang kamay niya, pero hindi ko iyon kinuha.
"Code." tipid na sagot ko.
"Code? Nice name."
Kumunot ang noo nito nang at pinakatitigan ako.
"You look familiar and I think you're not american."
Natahimik ito at nag-isip. "Oh! You're in a band. You're a member of Downtown! Am I right?"
Napangiti ako at tumango sa kanya.
"I'm also a filipino. Both my parents our celebrities. My dad is an action star and my mom is a singer." tumawa ito. "Oh my God! Why am I telling you about my family? By the way, my mom and dad really likes all your songs. They are a fan."
"Really?"
"Ah-huh. I always hear them playing your music in our house. They will be very happy to meet you. Gosh! I can't believe that I'm gonna meet you here."
Sa isang park dito sa L.A kami nagpalipas ng oras ni Aviana. Ayaw pa raw kasi niyang umuwi sa kanila.
"What about your friends?" tanong ko habang nakaupo kami sa park bench.
"They'll be fine and they will understand why I can't go back."
Aviana has full of spirit, very confident and bubbly. She became the light in my dark days. She's a model and because of her, nagkaroon kami ng pagkakataon ng banda ko na tumugtog sa isang fashionshow kung saan siya naroon. Ipinakilala niya kasi kami sa producer ng show and they see potential in us, kaya kinuha nila kami.
Ang alam ng marami ay doon kami nagkakilala ni Aviana, dahil iyon ang unang beses na nahagip kami ng camera na magkasama.
Ilang beses kong inignore si Persis na kausapin siya nang sabihin sa akin ni Chard na gusto nga raw niya akong kausapin. I tried to ignore her really hard and I'm glad Aviana's there for me.
"Don't mind her. Tell her I'm busy. We're over chard. There's nothing we can talk about anymore. We're over since I left the philippines."
Ilang beses akong kinulit ni Chard. Nakakapikon na nga e.
Wala na kami ni Persis, binitawan niya na ako. Ano pang magagawa ng pag-uusap na iyon? Sinaktan na niya ako and I'm healing myself now.
Itinuon ko ang isip ko sa paggawa ng mga kanta at sa pagrerecord nito. Nakatulong din si Aviana upang maenjoy ko ang buhay dito sa America.
Nakakasama ko siyang gumimik, minsan kapag hindi siya busy ay nanonood din siya sa amin kapag rehearsal ng banda. Minsan ay bumibisita rin ako sa bahay nila at personal na nakilala ang kanyang mga magulang.
Sa loob ng anim na buwan ay nagkapalagayan kami ng loob ni Aviana, hanggang sa ayain ko na itong maging nobya.
"Sigurado ka na ba dyan, Code?" gulat na tanong ni Chard nang sabihin ko sa kanila na balak ko ng ayain na magpakasal si Aviana.
"What's the matter?"
"Limang buwan pa lang kayong magkasintahan. Hindi ba masyadong mabilis?"
"Anim na buwan kaming nag-date. At sumatutal, isang taon at isang buwan na kaming magkakilala. Hindi pa ba sapat iyon? Isa pa, wala naman sa tagal iyon."
Parang may kung anong gumuhit na sakit sa dibdib ko sa mismong sinabi ko.
Totoo naman. Ang tagal naming nagkasama ni Persis, pero sa huli naghiwalay din kami. Kasi nagsawa siya sa akin.
So, bakit pa patatagalin ang lahat? Kung mahal mo ang isang tao. Pakasalan mo na.
"Hindi kaya, iniisip mo lang na pakasalan siya para masabi mong nakamove on ka na nga kay Persis?"
"Psh. Ano ba ang sinasabi mo? Matagal ko ng nakalimutan si Persis."
"Kung matagal mo na siyang nakalimutan, bakit hanggang ngayon ay suot mo pa rin iyan?"
Itinuro ni Chard ang panali sa buhok na nasa pulsuan ko.
"You can't keep something from the past if you haven't forget about it yet."
"Eto lang ba ang ebidensya mo? Fine." tinanggal ko sa kamay ko ang panali ni Persis at saka itinapon ito sa basuraan.
Pabagsak na naupo ako sa sasakyan ko pagpasok ko roon. Isinandal ko ang sarili ko at hinilig ang ulo ko sa headrest at saka muling pumasok ang ilan pang ala-ala sa isip ko.
Maaga akong nagising kahit na anong oras na kami nakatulog ni Persis dahil magdamag ko siyang paulit-ulit kong inangkin.
Hinaplos ko ang kanyang pisngi. Napakapayapa ng kanyang mukha habang natutulog. Nag-igting ang mga panga ko nang maalala ko na naman ang mga ipinagtapat niya sa akin.
Hindi ko ipagsasawalang bahala ang ginawa sa kanya ng hayup na Remington Ynarez na iyon. Magbabayad sa akin ang gagong iyon.
Gagawin ko ang lahat, maipaghiganti ko lang si Persis sa lalaking iyon dahil hindi ikatatahimik ng kalooban ko kung hindi ko matuturaan ng leksyon ang deminyong iyon.
Para akong nadudurog kagabi habang nakikita ko ang kaawa-awang mukha ni Persis. Nasasaktan ako para sa kanya.
"Pasensya na po, sir. Hindi niyo maaaring makausap si Mr. Ynarez dahil wala naman po kayong appointment sa kanya." sabi ng isa sa mga tauhan ni Ynarez nang dumating ako sa building na pag aari nito.
"It's emergency. I don't think na kailangan pa ng appointment ang emergcy na ito." sabi ko naman.
"Pero, sir---"
Nag-isip ako ng iba ko pang idadahilan sa babae hanggang sa may lalaking dumating at kumausap dito.
Sinamantala ko ang pagkakataon at nagdire-diretso ako pasakay ng elevator. Narinig ko ang boses ng babaeng kausap ko kanina, tinatawag ako nito pero napangiti lang ako nang tuluyang sumara ang sinasakyan kong elevator.
Sa tulong ng janitor na nakasalubong ko ay nalaman ko kung saan ang opisina ng gagong rapist na si Ynarez.
"Mr. Silve---"
Hindi na naitukoy ni Ynarez ang kanyang sasabihin nang sugurin ko siya at pagsusuntukin. May ilang suntok ko ang dumaplis lamang sa kanya, may mga suntok din siyang tumama sa akin pero mas marami akong suntok na tumama sa mukha niya.
Kung hindi dumating ang secretary ni Ynarez ay hindi ko titigilan sa pagsuntok ang lalaking iyon.
"Nasisiraan ka na ba, Nicodemus? Kung may problema ka kay Ynarez ay hindi mo dapat siya sinugod sa opisina niya at binugbog." panenermon ni sir Gerry.
Nasa tapat siya ng kulungang kinaroroonan ko.
Nasa tapat ako ng rehas. Nakatagilid ng upo. Nakasandal sa naninilaw na pader na may mga sulat-sulat pa. Nakasalampak ako sa lapag. Nakatukod ang mga braso ko sa aking tuhod at nakatingin ako sa kawalan.
"Kulang pa ang sinapit ng gagong iyon. Kung hindi dumating ang pakialamero niyang sekretarya ay napatay ko na sana siya."
"Nahihibang ka na talaga! Alam mong napakarami ng kontrobersyang ikinakabit sa iyo ay dinadagdagan mo pa!"
"At hindi ako nagsisisi sa ginawa ko." ngumisi ako at humarap kay sir Gerry.
"Hindi mo iniisip ang reputasyon mo."
"I don't care about my reputation, what I care about is my girlfriend's dignity and that guy stole it from her."
Umawang ang bibig ni sir Gerry sa sinabi ko.
"What do you mean?"
"Kilala mo ako. Hindi ako gagawa ng bagay ng walang sapat na dahilan. Mabigat ang ginawa ng lalaking iyon at kahit lumuhod siya sa akin o halikan niya ang paa ko. Hinding-hindi 'non matutumbasan ang ginawa niya kay Persis."
Muling nanikip ang dibdib ko nang maalala kong muli ang mga ikinuwento ni Persis sa akin kagabi.
Ilang oras akong nanatili sa presinto. Si sir Gerry ay hindi ako iniiwan dito. Si Mr. Frazer ang nakikipag areglo. Naririnig ko na maraming tao sa labas ng presinto at marami rin daw reporters ang naroon, nag-aabang na makuha ang pahayag ko.
Nang makalabas ako ng presinto ay kinuyog ako ng mga reporters ngunit wala silang narinig mula sa akin. Hindi ko masabi sa lahat ang dahilan kung bakit ko ginawa kay Remington iyon, siguro dahil gusto kong protektahan si Persis. Hindi ko rin plano na itago ang nangyari sa kanya, ilalaban namin iyon but we have to plan.
After all. Hindi ko akalain na isang araw, makikipaghiwalay sa akin si Persis.
Para akong naiwan sa ere. Naiwang lumalaban mag-isa sa gyera. Parang isang sundalo na naubusan ng bala at walang katiyakan kung mabubuhay pa.
Sumugal ako, sumugal sa maling tao.
Habang tinatanaw ko si Persis na pasakay ng taxi pagkatapos niyang sabihin na tinatapos na niya ang relasyon namin. Halos gumuho ang mundo ko.
She's my dream, my world and my everything. But he choose to let me go. She cares for my dream and she didn't notice that my dream is her.
Kinaumagahan ay nanatili ako sa condo. Nagmukmok. Nagpalipas ng oras, gusto ko rin bigyan ng oras si Persis, baka kasi nabibigla lang siya sa mga desisyon niya.
Pero hindi rin ako nakatiis. Nagtungo ako sa UST. Sinundan ko siya, kasama niya si Brayden. Gusto ko siyang lapitan, yakapin at hilain palayo sa lalaking iyon. But I know it was wrong to do that kaya naghanap ako ng pagkakataon.
Hanggang sa napadpad sila sa isang park. Doon ay naglakas loob na akong lapitan siya. Pero pinagtabuyan ako ni Persis.
Natapakan ang pagkalalaki ko sa ginawa niya. Kahihiyan ang dinanas ko dahil sa dami ng taong nakakita noon. Alam kong kasalanan ko naman dahil hindi ako naging mahinahon sa pakikipag usap sa kanya, pero masyado lang akong nadadala sa emosyon ko.
Masakit sa akin na pagkatapos akong hiwalayan ni Persis ay makikita ko siyang kasama ang lalaking pinagseselosan ko. Pakiramdam ko 'non ay pinagsawaan niya na ako.
Nag-igting ang mga panga ko nang bumalik ang isip ko sa kasalukuyan. Matalim akong nakatingin kay Persis na nakikipagtawanan kanila Robert. Inimbitahan kasi siya ni tita Leticia at ng papa sa kaarawan nito.
Kahit na galit ako kay Persis. Hindi ko pa rin maiwasang mamangha sa taglay niyang ganda. She's wearing a very revealing dress that shows her naked back, her flawless skin na para bang paghinawakan mo ay magsusugat agad iyon.
My mind keeps telling me not to stare on her, but sometimes I can't help it. She gets more beautiful and she more confident. Ibang ibang Persis ang nakikita ko ngayon, ngunit katulad ng dati ay napakalakas pa rin ng attraction na nararamdaman ko sa kanya.
But I have to remind myself that I'm getting married. Ikakasal na ako sa babaeng nag-alis sa akin sa kalungkutan na ibinigay ni Persis noon.
Pagkatapos kong ianunsyo sa lahat na engaged na kami ni Aviana ay maging si papa at tita Leticia ay nagulat doon.
"Bakit pabigla-bigla naman yata ang desisyon mong iyan, Nicodemus?" ani tita Leticia nang kausapin niya ako sa balkonahe pagkatapos ng party.
Kauuwi ko lang din dahil hinatid ko si Aviana sa hotel kung saan siya tumutuloy. She doesn't want to stay in the mansion dahil nahihiya raw siya sa tita at papa ko. Masyado kasing mataas ang pride ni Aviana at ayaw din niya ng pinipilit siya, kaya hinayaan ko na lang siya sa gusto niya. Ang mga kabanda ko naman ay dito na natulog dahil iyon naman ang napagkasunduan namin, na dito sila sa bahay tutuloy ng ilang araw.
"Noong isang buwan pa ako nag proposed kay Aviana, tita. Hindi biglaan ang lahat. Hindi lang namin sinasabi sa inyo dahil hinintay namin ang pagkakataon na ito."
"Biglaan pa rin, parang kailan lang nang malaman namin na may girlfriend ka na. At ngayon pakakasalan mo na agad?"
"Mahal ko si Aviana at walang dahilan para hindi ko siya pakasalan, tita."
"Sigurado ka na ba dyan?"
Kumunot ang noo ko sa tanong nito. "Nang ayain ko siyang magpakasal ay alam kong sigurado ako."
"Ang tinutukoy ko ay ang babaeng iyon. Sigurado ka na ba sa kanya, Nicodemus?"
"Ofcourse!"
"Liar. Pag-isipan mo pang mabuti ang desisyon mong iyan dahil hindi ko nakikita sa iyo ang kasiguraduhan. I saw how you stare on her awhile ago."
"Ano bang sinasabi mo tita?"
"I'm talking about Persis. I can still see admiration on your face while you're looking on her."
"Namamalikmata ka lang." pagtanggi ko at saka ininom ang alak na laman ng kupitang hawak ko.
"Hindi ganoon tumingin ang lalaking walang nararamdaman sa isang babaeng sinasabi niyang matagal na niyang kinalimutan."
Pagkatapos sabihin ni tiya iyon ay inalikuran na niya ako at naglakad ito palayo sa akin.
At ngayon ay nakikita ko si Persis na nakikipagkulitan sa mga kaibigan namin at sa mga kabanda ko. Nakakainis.
Bakit pakiramdam ko ay parang wala lang sa kanya ang mga nangyari noon?
"Don't make me jealous again, Code. Kulang na lang ay sakmalin mo ang babaeng iyan sa mga tingin mo sa kanya." ani Aviana nang tabihan ako nito sa gilid ng umaagos na tubig ng talon.
"What are you saying? Kung anu-ano ang iniisip mo. Hindi siya ang tinitignan ko." pagsisinungaling ko.
"Since we came here. Para kang laging nawawala sa sarili, parang napakalayo ng iniisip mo. O baka, siya talaga ang laman nyan?"
"Masyado kang malisyosa."
"Hindi nagkakamali ang instinct ng mga babae. At malakas ang kutob ko na sa puso mo, malaki pa rin ang puwang ng babaeng iyan sa iyo."
Natigil ang usapan namin nang lumapit sa amin si Valdemir.
"Bakit nakaupo lang kayo rito? Aviana, are you not having fun?"
Ngumiti si Aviana kay Valdemir. Ngiting alam ko na napipilitan lang.
"Of course not." aniya at saka siya tumayo at hinala ang kamay ko.
"Let's go up there, Code." yaya niya sa akin habang nakangiti. Akala mo'y walang iniindag panibugho sa kanyang damdamin.
Para mabawasan ang mga agam agam sa damdamin niya ay nagpatianod ako sa pangyayaya niya sa akin.
Pero hindi ko na napigilan ang labis na panibughong nararamdaman ko habang nakikita kong nakikipag saya si Persis sa mga kaibigan at ilang kabanda ko. Kaya nang bumagsak ako sa tubig pagkatapos kong tumalon mula sa itaas ay nagkaroon ako ng pagkakataon na kausapin si Persis. But instead of asking her if how is she, gusto kong pagalitan ang sarili ko sa panghuhusgang ginawa ko sa kanya.
Siguro dahil sa selos kaya ko nasabi ang mga iyon. But I swear to God. Ang intensyon ko talagang gawin noon ay puriin siya, puriin kung gaano kaganda ang mga pekas niya na nagkalat sa kanyang mga balikat at mukha na para bang mga alikabok na may taglay na mahika, dahil nakakabighani ang mga pekas na iyon. Gusto ko rin sanang punahin ang kanyang mga matang tila nagiging kakulay ng pinaghalong tubig, mga puno at rock formation na nakapaligid sa amin. Napakaganda ng mga iyon. Ang kanyang mga labing tignan ko pa lamang ay alam kong napakalambot 'non.
Pero ang mga nais kong sabihin ay nanatiling nakabinbin sa isip ko at ang mga nakakasakit na salita ang siyang pinakawalan ko.
"Are you alright, babe?" tanong ko kay Aviana habang tinatahak namin ang daan pabalik sa sentro.
Hindi sumasagot sa akin si Aviana that's why I tried to reach her hand, pero pinigilan niya ako nang marahas niyang tinabig ang kamay ko.
"What's wrong with you?" naiinis kong tanong sa kanya.
"Ginagamit mo ako, Code! Ginagamit mo ako para pagselosin ang ex mo."
"That's not true! Ganyan na ba kakitid ang utak mo para mag-isip ng ganyan, Aviana?"
Mapakla itong tumama. "I'm not stupid. I know it and I can feel. You still love her."
"You're wrong. We've just been here and we've seen her twice, but you're already accusing me that I'm still in love with her?"
"I'm not acussing you! Because I know that it's true."
Hinilot ko ang sintido ko.
"I know you're just making her jealous. Kunwari ka pang sweet sa akin, Code!"
Gusto ko pa sanang magsalita pero hindi na ako umimik. Hanggang sa makarating kami sa hotel kung saan siya nakacheck in.
"I'll buy you a food. What do you want? Let's have dinner together." sabi ko kay Aviana nang makapasok na kami sa room niya.
"Code, you've been a very good man to me. You made me happy. When I'm with you I didn't have to be somebody else, because you bring out the best in me. You made me who I am, but I guess.."
Nakita ko ang paghikbi niya. "You're love for me wasn't enough to forget her. No matter how much you deny it, you can't hide it. I love you, but I want a man that will love me more than I love him and you know that it's not you."
Tinanggal ni Aviana ang engagement ring na ibinigay ko sa kanya at mapait siyang ngumiti. Lunapit siya sa akin at saka kinuha niya ang kamay ko at inilagay sa palad ko ang singsing na ibinigay ko sa kanya.
"I'll go back to the US. Tomorrow."
"But---"
"Please, don't stop me, Code. Get her back."
Pagbalik ko ng mansion ay hindi rin naman ako makatulog agad dahil sa mga sinabi ni Aviana kanina, kaya nagpasya na lang akong magpahangin muna sa balkonahe.
"Bakit ang lalim yata ng iniisip ng anak ko?"
Napalingon ako kay papa na naglalakad palapit sa akin at nang makalapit na nga siya'y tinapik niya ang balikat ko.
"What keeps you awake?" dagdag niya pa.
Ipinakita ko kay papa ang engagement ring na ibinalik sa akin ni Aviana. Nakita ko naman ang gulat sa nanlaki niyang mga mata.
"Is that----"
"She bring it back because we broke up. Hindi na po matutuloy ang pagpapakasal namin."
"Why? Halos isang araw pa lang ang lumipas nang ianunsyo mo sa kaarawan ko ang plano niyong pagpapakasal."
"Because she thinks that I don't love her completely."
"Is that true?"
Huminga ako ng malalim at saka tumango.
"Si Persis, siya pa rin ang mahal mo?"
"Akala ko nakalimutan ko na siya, nakalimutan ko na hindi pala madaling makalimot ang puso. Lalo na kung nalaking bahagi 'non ay nilaan ko sa isang babae. Mahal ko pa rin siya, papa."
"Alam mo, ganyan din ang naramdaman ko noon. Noong nakilala ko ang mama mo. Kahit na ipinakasal ako sa iba, hindi pa rin nawala sa puso ko si Narcisa dahil sa puso ko, nag-iisa lang siya. At kahit na hindi siya ang pinakasalan ko, siya ang nag-iisang babaeng naging laman ng puso ko. Siguro nga talagang ganoon. Kapag puso na ang nagpasya, kahit pagbali-baliktarin mo man ang lahat ng bagay sa mundo. Mananatili sa puso mo ang kung anong nilalaman nito. Hindi pa huli ang lahat sa inyo ni Persis, magsimula ulit kayong dalawa."
"Pero matagal na niya akong itinaboy, papa. Matagal ng naglaho ang pagmamahal sa akin ni Persis."
"May nobyo na ba siya?"
"Sa pagkakaalam ko ay napapabalitang nagkakamabutihan na sila ng isa ring bokalista."
"Pero wala siyang boyfriend?"
"Hindi pa siya nagkakaboyfriend simula ng maghiwalay kami."
"Ayun."
"Anong ayun, papa?"
"You still have a chance, son. Dahil kung matagal ka ng nakalimutan ni Persis, hindi niya irereserba ng matagal ang puso niya. Iyon ay dahil umaasa pa siya sa inyong dalawa."
"But what if...she just preserve herself because she's just busy o kaya naman ay tinatago lang pala niya ang pakikipag relasyon---"
"Oh, Come on. Nicodemus. Don't be cynical. Believe in the power of love. I'm pretty sure, you and Persis feels the same way."
Kinabukasan ay ipinasyal ko ang mga kabanda ko sa rancho. Nangabayo at tinuruan kong umakyat sa puno ng niyog ang mga ito at nanguha ng buko. Ipinaalam ko na rin sa mga ito na wala na kami ni Aviana at lahat sila, binubuyo na ako at pinagmamadaling suyuin ko raw ulit si Persis.
"May kutob ako na gusto ka pa rin niya, Code. Kitang-kita ko kay Persis kung paano siya kabahan kapag nandyan ka na sa tabi niya. Ibang-iba ang eskpresyon niya kapag kasama niya kami at kasama ka niya." ani Chard.
"Siguro dahil naiilang lang siya kasi nga ex niya ako at sa tuwing magkakasama kami ay kasama ko rin si Aviana."
"Sus, hindi ganoon iyon. Nicodemus." ani Ashton na inakbayan ako habang nakaupo kami sa damuhan.
Narito kami sa talampas. Tinatanaw ang mga bundok at mga luntiang mga kapatagan, palayan at mga malalawak na bukirin.
Gusto kong maniwala sa mga sinasabi ng mga kaibigan ko, pero natatakot din akong umasa.
Nang maghapon ay nagtungo naman kami sa Ashralka National Highschool. Inilibot ko pa nga rito ang mga kamyembro ko. Nagkwento ng ilang masasayang karanasan ko noong nag-aaral pa lamang kami rito.
Sa eskwelahang ito ako nagsimulang tumugtog, kaya isa sa mga hindi ko makakalimutang lugar ang eskwelahang ito.
Sa ilang oras na itinakbo ng concert ay nag enjoy naman ako. Hindi ko rin mapigilang mapatingin kay Persis. Lalo na sa tuwing masakit ang kinakanta ko. Dahil lahat ng iyon, nabuo noong sugatan ang puso ko dahil sa kanya.
Nang matapos ang concert ay pinilit kong umiwas kay Persis. At iyon din naman ang nararamdaman ko sa kanya. Naninikip ang dibdib ko na nakikita ko siyang nakikipag ngitian sa mga kasama ko, niyayakap ang mga ito pero ako...halos hindi man lang niya mapantayan ang mga tingin ko sa kanya.
At ikinagulat ko ang pagpunta niya sa dressing room namin nang piliin kong mapag-isa na lamang doon. Tutal, parang hangin lang ako kay Persis, pero ayun nga...hindi ko inaasahan na pupuntahan niya ako rito.
Umakto akong wala sa mood na makipag usap sa kanya. Pilit umaaktong matigas. Hanggang sa sabihin niya sa aking may anak kaming dalawa.
"Okay ka lang, Code? Umalis na si Persis at Robert. Naggaling ba si Persis dito?" sunud-sunod na tanong ni Chard.
Narinig ko ng buo ang sinabi niya pero nag eecho sa isip ko ang mga sinabi ni Persis.
May anak kami? Simplicity ang pangalan. May anak ako kay Persis.
Nag celebrate kami ng mga kamyembro ko sa isang bar sa sentro pero hindi rin kami nagtagal, dahil may usapan kami nila Robert na mag mag iinuman din kami sa kanila.
Kaya pinauna ko na sa mansion ang mga kamyembro ko at ako naman ay dumiretso kanila Robert.
I didn't say anything to them. Nakatahimik lang ako habang nagkukwentuhan sila. Iniisip ko kasi kung gaano kahirap ang pinagdaanan ni Persis nang ipagbuntis niya ang anak namin, hanggang sa maisilang niya ito.
Naiinis ako sa sarili ko na ngayon ko lang nalaman ang lahat, pero hindi ko naman masisisi si Persis dahil ilang beses ko talagang blinock noon ang number niya. I never gave her a chance to talk to me when Chard keep telling that Persis wants to talk to me. I'm so sure that it's because of our child.
Kung hindi ako nagmatigas 'non, matagal na sanang naayos ang lahat. Hindi na sana aabot ito ng dalawang taon.
"Ang lalim naman ng iniisip mo, Nicodemus. Saan ka na nakarating?" pang-aasar sa akin ni Felix.
Nginitian ko lang ito at inabot naman niya sa akin ang tagay ko.
"Ako na ba? Baka dinadaya niyo ako?"
"Iyan ang napapala sa iyo, ang lalim kasi ng iniisip mo. Pero mamatay man ako, hindi kita dinadaya dyan."
Hindi na ako nakipagtalo sa kaibigan ko. Tinungga ko na lang ang lamang alak ng maliit na basong ibinigay ni Felix.
Muli ay natuon ang isip ko sa anak ko. Ano nga ulit ang pangalan niya? Simplicity? Iyon na nga yata ang isa sa pinaka-unique na pangalang narinig ko. Kasing unique ng pangalan ng mama niya.
Gusto ko siyang bilha ng laruan ng maraming damit. Pero wala akong ideya kung gaano na kalaki ang anak ko. I need to meet her first.
Kinabukasan ay maaga akong umalis kanila Robert. Halos dalawang oras lang yata ang itinulog ko.
Hindi na ako nakatiis at binilhan ko ng mga laruan at damit ang anak namin ni Persis. Gusto ko na kapag binisita ko ito ay marami akong pasalubong sa anak ko na matagal kong hindi nakita. Ganito yata talaga ang pakiramdam kapag nalaman mong may anak ka na. I can't wait to see my daughter.
"Oh shit. Ano nga palang address ni Persis? Saan ko sila pupuntahan ng anak ko?"
Nang kunin ko ang cellphone ko ay napamura ako. lowbat na pala ang cellphone ko.
Nang bumalik ako kanila Robert para itanong dito ang bahay nila Persis ay wala naman ito sa bahay niya, kaya wala akong nagawa kung di ang bumalik sa mansion at sabihin kay tita Leticia at kay papa ang tungkol sa anak namin ni Persis na ikinagulat din nila, ngunit tuwa ang mas nanaig sa kanila.
Nang mabuhay ko na ang cellphone ko ay sunud-sunod na message ang natanggap ko muka kay Persis.
Naroon ang address ng bahay nila, ang telephone number nila at ang oras ng alis niya pabalik ng maynila.
Nanlumo ako nang makita ko ang oras sa relo ko. Mag-aalas onse na. Hindi ko na maabutan si Persis.
Ganoon pa man ay nagmadali pa rin akong makarating sa katibangahan. Umaasang maaabutan ko pa si Persis.
Nagdadalawang isip pa ako nang huminto ako sa isang bahay. Nagdadalawang isip pa nga ako kung iyon ba ang bahay nila Persis. Malayo ang bahay na iyon sa bahay nila sa La Solimatra.
Pero nang makita ko ang pamilyar na sasakyan sa tapat ng gate ay doon na ako nagkalakas ng loob na bumaba ng sasakyan ko at kumatok roon.
Matapos ang ilang beses kong pagpindot ng doorbell ay pareho kaming nagkagulatan ni Robert nang siya ang magbukas ng gate.
"C-Code? Bakit ngayon ka lang? Nakaalis na si Persis."
"Then I want to meet my daughter."
Kumunot ang noo ni Robert. "Sinadya mo ba ito? Para hindi mo maabutan si Persis?"
"Hindi ko agad nabasa ang mga messages niya sa akin. Nawala sa isip ko na ngayon ang alis niya sa Ashralka. Nakaligtaan ko ang oras dahil sa pamimili ng mga damit at laruan para sa anak ko. Maaga akong nagising para magpunta sa mall. I am so excited to meet her. "
Nagkamot ng ulo niya si Robert at saka inaya ako sa loob.
"Aling Remedios, mang Noel may bisita po si Simplicity." ani Robert.
Nahihiyang pumasok ako sa loob ng bahay nila Persis.
"Sino iyon, Robert?" tanong ni mang Noel at nang tuluyan akong makapasok sa loob ng bahay nila Persis ay bumungad sa akin ang malawak nilang sala. Si Mang Noel na nanonood ng sabong sa isang Tv channel.
Nagulat ito nang makita ako at saka tinawag si Aling Remedios.
"Ano ba at tawag ka ng tawag. Pinaliliguan ko pa itong apo---"
Hindi naituloy ni Aling Remedios ang sasabihin nang makita niya ako. Buhat buhat niya ang anak namin ni Persis na nakabalot sa pink na tuwalya.
Lumambot ang puso ko nang makita ko si Simplicity. Hahakbang sana ako palapit sa anak ko ngunit pinigilan ako ni aling Remedios.
"Bibihisan ko lang ang apo ko." anito at saka nagmamadaling pumasok sa isang silid.
"Maupo ka muna, Nicodemus." alok ni mang Noel."
"Bakit ngayon ka lang pumunta? Kung kailan nakaalis na ang anak ko. Napakalungkot ni Persis dahil ang akala niya ay hindi mo gustong makilala ang anak mo."
"Hindi po totoo iyan. Kagabi pa ginugulo ang isip ko nang mga sinabi ni Persis at kagabi pa ako sabik na makilala ang anak namin. Nakalimutan ko po kaso na ngayon ang balik ni Persis sa maynila, namili ako ng mga laruan at damit para kay Persis at nang maisip ko kung saan ko pupuntahan itong bahay niyo ay tsaka ko lang naisip na icharge ang phone ko at malaman ang address niyo. Sorry po kung nahuli ako."
"Hindi ka naman nahuli."
Napalingon ako kay aling Remedios na buhat buhat ang anak ko na kinakagat ang kanyang daliri. Maraming pulbos ang leeg nito at parang napakasarap kurutin ng buo nitong katawan dahil sa lusog niya.
"Maaari mo pa rin naman makilala ang anak mo." aniya.
Nag-init ang gilid ng mga mata ko nang mas makita ko nang malapitan ang anak namin ni Persis. Namana nito ang kulay kay Persis, pero kahawig na kahawig ko si Simplicity. Iyon din ang sabi ni Robert.
"Simplicity, iyan ang papa mo. Iyan ang kamukha mo." ani aling remedios.
"P-Puwede ko po ba siyang mabuhat?"
"Apo, gusto mo bang sumama sa papa mo?"
"Papa!"
Napangiti ako nang banggitin ni Simplicity iyon at saka nginitian at inaabot ako nito.
Agad namang ibinigay ni aling Remedios sa akin si Simplicity. Niyakap ko ng mahigpit ang anak ko. Pinakatitigan ko rin ito. She have a dark brown round eyes. Namumungay ang mga iyon. Katamtaman ang tangos ng kanyang ilong at mapupula ang kanyang maliit na labi.
Pinisil ko ang pisngi ni Simplicity.
"You look so pretty, my princess." just like your mom.
Hindi ko lang iyon masabi ng harapan dahil naroon lang sa harap namin si aling Remedios.
"Mag eextend pa po kami ng ilang araw dito. At gusto ko sana na sa pagluwas namin ng maynila ay kasama kayo. Gusto kong sorpresahin natin si Persis sa araw ng concert niya. Sa ngayon ay ayoko munang malaman niya ang tungkol dito."
"Wag kang mag-alala makakaasa ka, hijo." ani mang Noel.
"At iyon ang mga nangyari."
Ipinulupot ko ang mga braso ko sa maliit na baywang ni Persis at hinawi ko ang buhok niya sa kaliwang balikat at saka ipinatong ko ang baba ko sa balikat niya.
Narito kami ngayon sa veranda ng vip room na pag-aari pa rin ng banda rito sa clubhouse. Dito ko siya dinala pagkatapos ng concert niya, upang makapagpaliwanag kami.
Hindi ko halos matanaw ang golf course sa harap ng veranda, napakadilim kasi roon.
Nang umiihip ang malakas na hangin ay mas lalong humigpit ang yakap ko kay Persis. Napakatahimik ng paligid. Tanging ang mga kuliglig at ihip lang ng hangin ang maririnig.
Umikot si Persis paharap sa akin at saka marahan niyang hinaplos ang mukha ko.
"Patawarin mo ako, dahil bumitaw ako para sa atin. Hindi kita pinaglaban." karalgal na sabi ni Persis.
"It's over. Nauunawaan ko na ang lahat. Kung ako ang nasa sitwasyon mo 'non, siguro pinili ko rin iyon. You made a right choice at that moment, Persis. Because look what we are now. We're standing in the same ground. We both reached our dreams. Maybe we didn't mean to be together for the past two years, because destiny might just preparing us, to be together forever. There's really a right time for everything and this is it."
Persis bites her lower lip as her tears fell down. Maagap na pinunasan ko ng daliri ko ang luha niya.
"I love you, above all considerations and under all circumstances." naluluhang sabi ko pa.
Muli ay umihip ang hangin at napansin ko na ipinagkrus ni Persis ang kanyang mga kamay sa kanyang dibdib.
"Stay there. I'll get something." paalam ko sa kanya.
Kumuha ako ng makapag ba kumot at saka ako nagmamadaling bumalik sa veranda at saka ipinulupot ko ang kumot sa katawan namin ni Persis.
"I want you back, Persis. Will you please give us another chance?"
"I'm just waiting for you to say that."
Nakangiting sabi niya at saka ipinulupot niya ang mga braso niya sa leeg ko.
"I love you, Code. Hindi ka nawala sa puso ko."
Nakangiting tumango ako. I wrapped my one arm around her slender waist and pulled her closer to me, as the warmth of our body underneath our clothes begins to ignite.
I gently stroke her cheek while staring on her lovely face that looks like anticipating something. Namumungay ang mga mata niya at ang mga labi niya ay nakaawang na para bang naghihintay na sakupin iyon.
She's making a very seductive expression that probably she's not aware of. It's turning me on. Naninikip ang pantalon ko. I can feel my manhood getting hard and bigger inside my pants.
Wala pang ginagawa si Persis, pero nagwawala na ang katawan ko.
Hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa. I cupped her chin and raised it a little as I crashed my lips against her and slid my tongue inside her mouth.
I can feel her knees trembling that's why I guided her to sit on the floor.
Nalaglag sa katawan namin ang kumot na nakabalot sa amin. Ang isang kamay ko naman ay marahang hinagot ang likuran ni Persis, hinanap ang zipper ng kanyang suot na dress at nang makapa ko iyon ay dahan-dahan ko iyong binaba.
She wrapped her arms around my neck as a soft moan escaped into my mouth when I left it. Gumapang ang mga halik ko kanyang panga, pababa sa leeg niya, sa balikat.
Huminto ako upang ibaba pa ang dress na suot niya. Namangha ako nang muli kong makita ang kanyang dibdib. It's bigger than before and the red tiny tip of it was hard already.
She gasped when I squeezed it and pulled it a little before I take out my tongue and licked her in a circular motion.
Persis moaned again when I sucked while my hand is on her twin bosom, teasing his nipple with my finger.
Tuluyang bumagsak iyon sa sahig ang kumot na nakapulupot sa katawan namin at marahang hiniga ko naman si Persis, sa sahig na nasasapinan ng kumot.
Ang isa kong kamay ay malayang hinahagod ang kanyang mga hita niya. Marahang ibinuka ko pa ang mga.
My other hand is on her thighs, caressing it slowly until I reached her underwear and rubbed her mound underneath the thin fabric.
She's so wet down there and it's making me more excited to take her.
Persis stroked my hair when I already put sneak in my hand inside her undie and begin to rubbed her moist mound.
Her moan become more heavier and harder when I slowly slide my fingers inside her bud. I slowly thrust it while my lips are moving down to her belly down to her center.
Balewala ang humihigpit na sabunot ni Persis sa buhok ko habang nakikita ko siyang naliligayahan sa ginagawa ko.
She's making a lot of loud and erotic sounds.
While licking her slit, my fingers are still thrusting in and out of her dripping folds.
"Faster, Code! I'm almost there."
I did what I said. My tongue and my fingers keep moving until she reached her orgasm.
"I can't help it."
Hinubad ko ang pantalon ko at mabilis na hinubad ito kasabay ng boxer brief na suot ko.
I stroked my member and started positioning myself on her, while holding her thighs really tight.
"Ready?" tanong ko sa kanya.
The way her body arched and reacted in every pleasure I'm giving to her, looks like she haven't been on it for a long time and I don't think it's gonna be easy for her to take my shaft.
"Be gentle." aniya.
Napangiti naman ako.
"I don't think I can be gentle, but you'll gonna love it."
"Just like before?" nakangiti niyang sabi.
Kinubabawan ko siya at hinaplos ang mukha niya.
"Yes, baby. Just like before." I whispered on her ear as I rubbed my erection on her really wet entrance.
Her fingernails digging into the flesh of my back while my shaft sliding in deeper inside her tight folds.
"Virgin again?" biro ko sa kanya.
"Why did you get bigger?"
She doesn't sounds joking but I laughed to her question.
She let out a loud moan that echoed through the quiet night when my shaff completely get inside of her core. I didn't move yet for awhile and when I felt that she can take it already. I started thrusting in and out, slowly to rough, gentle to hard.
I take her in every position, passionately move at the top of her, in middle of cold night under the moonlight from here in veranda, facing the dark golf course.
And when I hit her high spot. We both reached our sexual climax. Bumagsak ako sa tabi ni Persis. gasping for breath while and sweating hard.
Ipinaunan ko sa kanya ang isa kong braso at hinalikan ko siya sa noo.
"I love you." I hoarsely said before I closed my eyes.
Nagising ako na nakayakap sa akin si Persis. Nakaunan ang isa kong braso sa kanya at ang hubad naming katawan ay nababalutan ng kumot habang nakahiga kami sa sahig ng veranda. Nakagat ko ang ibaba kong labi nang bahagya siyang gumalaw at ang nakatanday niyang hita ay nasanggi ang bagay sa pagitan ng mga hita ko.
Damn, she's turning me on, kahit na natutulog pa rin siya.
Marahan kong hinagod ang mukha niya. Her beauty is the definition of good morning. The rays of sunlight in her face makes her freckles turned into a golden dust and her copper hair, is like wings of a beautiful resurrected phoenix.
"G-Good morning, sir." bati sa akin ng isang matandang katiwala, na nangangalaga ng golf course. Mula sa malalaki at hiwa-hiwalay na railings ay hindi kami nakaligtas ni Persis sa tila nanunukso nitong mga tingin.
Nginitian ko na lamang ito at tinanguan at saka muling dumapo ang tingin ko kay Persis.
Persis is a dream, a lifetime dream.
Itutuloy...
[This is the last chapter. WAKAS is up next.]