Love and Despair
"Calm down, woman."
I exhaled deeply. Hindi kasi ako mapakali rito sa sasakyan habang tinatahak namin ang daan papunta sa kanilang resthouse sa Chalet. Tahip tahip ang kaba ko!
"I told you, my family is not with me."
My lips twisted. "Sa iba na lang kaya tayo?"
Para makabawi, ngayong araw tinuloy ni Hayes ang plano noong nakaraan. He is just planning to let me sight see their rest house.
He glanced at me. "Alright. Where do you want us to go then?"
Iniisip ko kasi kung naroon sina Don Nicholas at Donya Lucianna. Hanggang ngayon ay hindi mawala sa isip ko ang nakakatakot nitong mga ekpresyon.
I think deeply. Iyon nga rin ang hindi ko alam! Hindi naman pwede sa apartment dahil alam kong puro asar lang ang abot ko sa dalawa kong kaibigan. At isa pa gusto ko ring makita ang tinutuluyan ni Hayes. Nacucurious kasi ako. Hindi pa ako nakakapunta roon sa Chalet e.
"Sige doon na lang."
"Are you sure? We can just go to some random coffee shops if you want," he suggested.
"Sige doon na lang."
Dumiretso nga kami ni Hayes sa kanilang rest house sa Chalet de Tagaytay gaya ng gusto ko. Ang structure ng bahay ay mostly gawa sa spanish wood at tropical ang style. Masasabi ko na medyo pribado ito kumpara sa ibang bahay pahingahan dahil kakaonti lang ang tao nang makapasok kami. Akala ko nga ay siya lang mag-isa rito. Hays.
Ako ang pinauna niyang pumasok sa isang silid, nakasunod lang siya sakin. Ang mga bungkos ng bulaklak na nabili ko sa flower farm ay ipinaayos niya sa isang natandang babae roon.
"Thank you, Ate Vina."
Nginitian ko rin ang medyo may katandaang mayordoma pero sinamaan lang ako nito ng tingin. Grabe, galit agad.
Nilibot ko ang paningin ko at ipinadausdos ang mga daliri sa bawat muwebles. Sa aming harapan ay tanaw na tanaw ang magandang tanawin ng Taal Volcano. Bahagya pa nga iyong natatakpan dahil sa hamog.
Kapag dumungaw ka roon ay makikita ang isang parisukat na sementadong pahingahan. May dalawang lounger doon at may mesa sa gilid at mga upuan. Mukhang doon kami gagawa ni Hayes ng mga bulaklak mamaya.
"Alam ba ni Donya Lucianna na may dadalhin kang babae rito, Hayes?" tanong nito habang inaayos ang mga bulaklak sa lamesa.Matalim ang tingin sa akin ng matanda.
"They know."
Nag-angat ako kaagad ng tingin kay Hayes pero nginitian niya lang ako.
"Hindi nga?"
He touched my nose using his finger. "Nagpaalam ako."
"Buti...buti hindi sila nagalit? They seems mad to me when we first met."
He gave me a reassuring smile. "They just stress. Anyway, don't think about it too much."
Sumang-ayon na lang ako sa sinabi ni Hayes.Ayos na kaya sila ng kaniyang ina? Ah kaya. Kaya siguro narito iyong matanda para bantayan kaming dalawa ni Hayes. Human CCTV!
Inilibot ako ang paningin ko sa loob habang siya ay tinutulungan akong hubadin ang cardigan ko. Inilapag niya iyon sa arm rest ng sofa. Walang kahit anong picture na nakadisplay sa kahit saang sulok ng bahay. Mukhang napansin naman ni Hayes ang pagtataka ko kaya inunahan na ako nito.
"We are not fond of taking pictures."
Napatango naman ako. "Kahit isa?"
Umiling ito. "We don't practice that in our family."
Why not? What if they want to remisnisce their memories, how will they do that? They don't have any pictures. The wall look so dull. Naalala ko iyong unang litrato namin sa coffee shop. Siguro ay mahilig nga sa litrato si Hayes pero katulad ng pamilya.
"Do you want some coffee?" he asked.
"Sure," sinundan ko siya sa kitchen.
Umupo ako sa isang mataas na upuan, pinapanood siya sa pagtimpla ng kape.
"What?"
"What?" tanong ko rin pabalik.
"You're staring at me."
"Sa kape ako nakatingin."
Ngumuso siya kaya mas lumapad ang ngiti ko.
Ang lakas pa rin ng dating niya kahit na nagtitimpla lang siya ng kape sa coffee maker. He put some ice after. Hindi ko naman maiwasang mailang dahil sa nakakamatay na pagsulyap sulyap ni Ate Vina. Bakit parang galit na galit siya sa akin?
I sipped on my iced coffee. "You really love coffee, don't you?"
"Absolutely." He said while smiling. Umupo rin siya sa katapat kong mataas na high chair. "In my family, I think I'm just the only one who drink it like water."
"Kung sa droga naaadik ang iba, ikaw lulong ka naman sa kape." I joked.
He shifted on his seat and faced me. "I don't think so."
"Saan pa pala?" patay malisya kong tanong.
He shrugged. "You."
"Ako?"
"You guess."
This time, I pouted.
We stayed silent for a moment pero hindi naman awkward ang atmosphere sa pagitan namin. We are just sitting and facing and admiring each other.
"You're pretty."
"Alam ko."
"Confident huh."
"You made me. You keep on saying that."
"Well because it's true."
"See?"
"And this is not open for an argument. Isn't it?"
Natawa ako. "Atleast you're aware."
He just grinned. He open his arms. "Come here."
My lips protruded. Sinunod ko naman ang gusto nito at niyakap siya. He squeeze me so tight. He look down to me and rub the tip of our nose.
"My beautiful, beautiful, Layana."
My lips pouted. Getting butterflies on how close we are and how he holds me.
"You look like someone."
"Hmm. Who?" I asked, already have a guess for what he'll say.
"My Papa." He said. I wasn't expecting that.
Bahagya akong lumayo sa kaniya. Enough to see his face clearly. "Papa?"
He smiled, this time, his perfect white teeth showed and even his dimples is too perfect not to notice.
"Papakasalan ko."
I felt like all my blood went to my face. Hayes is just staring at me, waiting for my reaction.
"Oh, the flowers." Ani ko nang maalala ang mga bulaklak.
Pinakawalan niya naman ako agad pero hawak pa rin ang pulsuhan ko. "Want to start it?" He asked gently.
Tumango ako at nilapitan ang bulaklak. My heart is still beating so fast! "Yup. Para matapos na at maihatid na agad sa nag-order."
"Can I help?" He asked. Mahihimigan ang panunudyo.
Grabe, ang bilis ng tibok ng puso ko!
"Sure? You're not busy?" Halos mautal utal ko pang sabi.
Slowly, he fold his long sleeves up to his elbow. I was just standing there, watching him in awe. "I'm not busy when it comes to you." He sat on the sofa and pat the empty space beside him. "Come here."
Jeez. That was...hot!
Nagsimula na kaming mag-arrange ng mga bulaklak ni Hayes hanggang sa maubos namin ang iced coffee. Bumababa kami at umupo roon sa isang upuan, tabi ng lounger nang sa tingin namin ay hindi na masyadong masakit ang tama ng araw. He is very eager to learn. Mabilis naman niya iyong nakukuha kagaya noong unang beses ko siyang tinuruan magsaranggola.
"Is it okay?" he asked.
"Lagyan mo pa ng statice rito para symmetrical."
He nodded. I smiled. He is very serious to this, huh.
Nang mag-angat ako ng tingin ay napansin kong nakikitingin sa amin si Ate Vina mula sa bukana ng pintuan ay niyaya ko rin ito.
"Ate Vina, gusto n'yo rin po bang matuto? Tara po."
Nabigla ito sa sa tinuran ko pero agad ding nakabawi. Nagawa niya pa akong ismiran."Madudumihan ang kamay ko. Ayoko."
Itinaas ko ang gloves. "May gloves naman po. Para na rin hindi po masugatan ang kamay ninyo."
She looks at me with tempting eyes. Akala ko ay papaunlakan niya ang pagyaya ko pero nilayasan niya kami ni Hayes sa sala.
"She's always like that," saad ni Hayes.
"Moody?"
He chuckled. "Yeah."
Nagkibat balikat na lamang ako at muling pinagpatuloy ang pag-aarrange ng mga bulaklak. Mayroon akong dalawang order ng white lily flower bouquet at isang pink roses boquet.
May kalayuan ang pinaghatiran namin ni Hayes ng mga order. Kumain muna kami sa isang restaurant pagkatapos kaya magtatakip silim na nang makabalik kami sa kanilang rest house.
Naabutan namin na gumagawa ng boquet si Ate Vina sa kusina kaya naman nakangiti kaming nagkatinginan ni Hayes. Pero nang makita kami ay umakto ito na nadidiri. Dali-dali nitong kinuha ang bayong at lumapit sa amin.
"Mamamalengke ako. May binalatan akong prutas diyan, pwede ninyong kainin iyon," masungit na sabi ng matanda. Muling nagtama ang mga mata namin. Pinasadahan niya ang kabuuan ko. "Aalis na ako."
Pinanood namin namakaalis ang mayordoma habang nakatayo kami sa pinto. Ilang linga ang iginawad nito at masamang tingin ang ipinukol sa akin.
"She really hates me," saad ko.
"She's not just used to it. I'm sure she'll like you eventually."
Nagpahinga kaming muli saglit ni Hayes sa magkatabing lounger doon.Bumangon lang ako nang maalala ang assignments ko! Ang sabi kasi ni Hayes ay maari ko na rin iyong tapusin dito.
"Want some fruits?" He asked while I surveyed my assignments.
I giggle and nodded. "Yes, please."
He ruffles my hair before going upstairs. "Alright."
Sinundan ko ng tingin si Hayes. His round bun is very evident right now as he walked. Initungko ko ang siko ko sa ibabaw ng mesa pagkatapos ay ipinatong ko ang ulo ko sa aking kamao. Hays, what a view.
Ang halay halay ko naman! Alam kong maganda ang katawan ni Hayes pero kumalma ka nga Layana. Maghunos dili ka mahabagin. Nakikita ka ng panginoon!
Sinimulan ko na lang ang paggawa ng assignments ko kaysa pagnasahan si Hayes. Naiinis nga lang ako dahil kahit anong basa at pag-intindi ang gawin ko ay hindi ko talaga siya magets!
"Are you having a hard time?" Hayes asked when he saw how frustrated I am in my homework.
Inilapag niya sa mesa ang isang mangkok na halo-halong mga prutas. Maging ang crystal na pitchel at mamahaling baso ay nagdala ito. Agad akong kumuha ng cherry at kinain iyon.
"Alam mo bang isa sa mga dahilan kung bakit ako nag-agribis ay dahil iniiwasan ko ang math? Hindi ko alam na hanggang dito ay susundan ako ng math!" reklamo ko sa soon-to-be boyfriend ko.
"Let me see." Umupo si Hayes sa katabi kong upuan.
"Nakakainis kanina pa ako diyan!" Nilantakan ko na lang ang nakahain sa mesa at pinagmasdan siyang suriin ang homework ko.
Grabe 'no? Nakakagwapo pala talaga lalo ang lalaking magaling sa math. Ang talino nila tignan! Parang hindi lang math ang ituturo sa'yo e. Pati ata magmahal kaya kang turuan e.
"Don't stare at me," kumento nito habamg busy sa pagbasa ng notes ko.
Napahalakhak naman ako. "Ito naman! Sa view ako nakatingin."
He lifted his eyes to me. "I'm the view."
"Wow ha?"
He smirked. "It makes me kilig."
Mas lalo akong natawa dahil doon. Inasar ko nang inasar si Hayes kaya naman halos mamula na ang mukha at tenga nito. Siya dapat ang nanunukso o bakit siya ata ang napipikon ngayon?
"I won't help you if you don't stop," pananakot nito. He tried to remain his face stoic but his smiles betrayed him.
Ngumuso na lang ako at pinisil ang ilong nito. Agad naman itong umiwas dahil sa hiya. "Cute mo."
Huminga siya ng malalim bago muling itinuon ang atensyon sa papel at sa laptop ko. Look how handsome he is! May ilang modeling agency nga ang lumalapit sa amin minsan para kuhanin siyang model pero puro pagtanggi ang ginawa nito ni Hayes. Alam kong eye catcher siya sa University, paano pa kaya kung tinanggap niya ang offer? Balita ko nga ay makakapartner niya dapat iyong Viatto na model.
"I can send you my notes."
Agad na nagningning ang mga mata ko. "Talaga?"
Tumango ito. "I'll be back. It's in my room."
Napangiti pa ako lalo. Ang swerte ko naman! Bukang bibig din kasi ni Sir Gutierrez si Hayes, prof namin sa Introduction to Animal Science. Ayon sa matanda, mataas daw ang grado nito sa nasabing subject. Gusto ko rin tuloy makita ang mga past record ni Hayes.
Baka mamaya ay lowest grade niya lang ang average ko, amp!
Pagkabalik ni Hayes ay agad niyang ibinigay sa akin ang ilang binder notebooks. Nang buklatin ko iyon ay namamangha pa rin ako sa kung gaano kaganda ang sulat nito. Hindi kinahid ng manok!
"Ang ganda ng penmanship, in fairness," pagpuri ko. "Kapag daw maganda ang sulat kamay matalino e. Totoo kaya?"
His burrows furrowed a little. "Says who?"
I shrugged. "Google."
"You should not believe everything what google says."
"Huh? Eh doon ako naghahanap ng mga sagot sa assignemnts e."
"Hmm. Just choose a reliable source and sites. Don't tell me you are using Wikipedia and Brainly?"
Umiling ako. "Huy hindi kaya. Binalaan ako ni Abes diyan e. Naeedit daw."
He nodded. "He's right."
"So...hindi totoo na kapag pangit ang sulat, hindi ka matalino?"
He sigh heavily. His patience is longer than what I have expected."If that's the case, what about the doctors?" Napaisip naman ako. He has a point tho. "See? There's no connection between someone's penmanship and intelligence. It reflects on their actions. And one more thing, there's diffrent kind of intelligence."
Nagngiti ako lalo.
"Why are you smiling?"
Umiling ako. "Continue." Ani ko at nginuso ang notes niya.
Nang magsimula nang magturo si Hayes ay tila lumulutang lang ako sa ere. Hiniling ko nga na sana ay hindi na muna dumating si Ate Vina dahil alam kong masisira ang moment na ito. There's something different on the way he explains a simple thing. Everytime he talks, he's not making me feel that he was belittling me.
"Always remember that ADG, the Average Daily Grain, is the measure of how many pounds or kilograms an animal grows each day," pagpapatuloy ni Hayes." It is very different from ADFI which is the Average Daily Feed intake."
Tumango tango ako kunwari nakikinig. "It is a measure of how many pounds or kilograms of feed disappears from the feeder each day, right?"
"Yes," kumuha siya ng papel at nagsolve doon. "Just get their ratio and you'll get the Gain Fee. Young chickens and pigs may have a G:F close to 1, while older animals may have a G:F of .3-.7."
Pinanood ko lang siya na mag-solve nang mag-solve sa papel. Napangisi na naman ako nang mapagtanto kung gaano siya gumugwapo sa tuwing tinuturuan niya ako sa mga requirements ko.
Get a man who can teach you to solve math problems, ladies!
"Eyes on your homework, please," masungit nitong sabi.
"Ow sorry, I thought you're my homework."
Oh ano? Ano? Tumatapang na ako.
He sighed heavily and looked at me with dark eyes. Mas lalo tuloy lumamang ang kagustuhan kong asarin ito. No matter how I tried to supress my smile, my malandi self can't relate.
"What?" matawa tawa kong sabi at muling kumain ng cherry. Hinayaan ko iyon sa bibig ko. Napatingin tuloy doon sa Hayes.
"Stop it," saad niya.
Tinanggal ko ang tangkay ng cherry. "Stop what?"
He sighed again. "We're in the middle of studying. I need your focus."
"I am listening!" giit ko.
"Yeah?"
Sungit naman. Muli akong kumuha ng cherry at itinapat iyon sa kaniya. "Eat this. I'm listening swear."
Kunot noo niyang tinignan ang cherry, mukhang ayaw pang kainin. Mas inilapit ko iyon sa bibig niya at inudyok na kumain siya. "Ang seryoso mo kasi masyado e. Ako na nga halos nakaubos ng mga prutas at nakailang balik na sa banyo dahil sa pag-inom ng juice. Pero kahit isang beses ay hindi pa kita nakitang kumain.
"You have to listen to me. This is for you," sermon niya.
I smiled inwardly. "Yes, yes. Say 'aah' na, kapag kinain mo ito makikinig na ako."
Hayes met my eyes. He opened his mouth and slowly put the cherry inside it. I smiled wider after.
"Okay, seryoso na. Promise makikinig na ako. Halika ka na, aral na tayo ulit."
Hindi na nakasagot si Hayes. Nakatingin na lang siya sa akin habang nginunguya ang cherry. Tignan mo itong taong ito. Siya ang nagsabi na mag-aral na ulit kami a.
"Ano? Game na," sabi ko. I get one cherry at put it in my mouth sensually, teasing him. Kanina ko pa kasi napapansin na palagi siyang nakatingin sa labi ko!
"Is it sweet?" He asked.
I nodded innocently. "You just ate one, diba?"
"I want to taste it," nahihirapan niyang sabi.
"Huh?" nagtataka kong tanong. "Gusto mo pa ng cherry?"
Muli ko siyang sinubukan pakainin ng prutas pero umilag ito. He closed his eyes and sighed heavily. He looks frustrated and struggling with something.
"Aral nga kasi tayo. Promise makikinig na nga-"
Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil mabilis niya akong pinaupo sa kaniyang kandungan. Napayapos tuloy ako sa kaniyang leeg. His other hand is supporting my back while the other is placed above my legs. Halos manlaki ang mata ko dahil sa bilis ng pangyayari.
"W-what..."
He brushed my lips using his thumb. Mas lalong pumunghay ang mga mata nito habang nakatanaw sa aking labi. Mabilis kong inubos ang cherry dahil mukhang alam ko na kung saan ito patungo!
"I badly want to taste it," he whispered.
My heart is beating so fast right now. For how the way his eyes looks so drunk while looking at me, it makes me so weak! Kung sa ganitong paraan ang sinasabi nilang pag-aaral, gusto ko na lang mag-aral habang buhay!
"Layana."
"H-hmm?" kinakabahan kong tanong.
He lifted his eyes to me again. "I need consent."
"What?"
He bit his lower lip and gaze at my lips with tempting eyes. "Consent. I need it."
"F-for what?"
Muli niyang sinalubong ang mga mata ko. "I badly want to taste it."
My heart is throbbing so fast! "A-ano ang gusto mong tikman? Itong cherry ko?" Inosente kong tanong at pinakita pa ang cherry kanina.
He frustratedly close his eyes. I know what he wants to do but I felt like I need to do this to ease my nervousness! We are freaking close!
"Gusto mo ba?" Hindi pa rin siya nagmulat. A wick yet nervous smirk appeared in my lips. "Kuhanin mo sa bibig ko." I said and bit the cherry.
That's the time he also open his eyes. His burrows is furrowed. So I urge him to taste the cherry in my mouth. I just keep on groaning since I am biting the cherry!
His amused grin flastered in his face when he realized what I just did. "Is that a consent?"
I nodded. Still nervous. First kiss ko!
He angled his head. I immediately close my eyes and anticipate for his kiss but to my suprise he just took the cherry in my mouth.
"What the?"
He is just holding the cherry. "I need you to say it."
"Eh? Tumango naman ako." Nahihiya ko ng sabi.
He shook his head. "Say it."
"Say what?"
"Can I kiss you?"
Napalunok ako. Bakit pa kasi paalam siya nang paalam!? Tumango naman na ako kanina e. This is making me shy!
"Pwede bang halikan mo na lang ako?" I asked in small voice.
"I will. I just need your verbal consent."
Nilamon ako ng hiya. Parang inaalay ko pa ang sarili ko sa kaniya e. I frustratedly close my eyes. "Oo! Oo na! Pwede nga."SIlence welcome me. This is making me nuts! "Ayaw mo ba? Sige-"
My eyes suddenly went open when he suddenly put the cherry in between our mouth. I felt him kissed my lips softly. He met my eyes after. Sandali lang ang halik na iyon pero naliyo na agad ako.
"Sweet."
Napalunok ako. Bumabawi sa nangyari.
"Can I taste it again?"
"T-the what?" Wala pa rin ako sa sarili ko.
Pumunghay lalo ang mata ni Hayes. Now, he is intently looking at my lips like he is ready to devour it. "This time, I want to taste it... Just your lips." He lifted his eyes. "Consent, Ma'am."
I groaned. I almost roll my eyes. Imbis na magsalita pa ay hinatak ko ang batok niya at ako na ang naunang humalik! Naramdaman ko ang pagngiti niya.
He planted me some kisses but this time, it is much longer. I can almost hear the sounds of our kisses! Sa una ay hindi ko masabayan iyon dahil sa sobrang agresibo at lalim niyon pero kalaunan ay pinaunlakan ko na ang gusto niya. I felt his hand in my back drawing some lazy circles while the other one is holding my neck to deepen the kiss. My lips parted when his tongue flicker in my mouth, tasting every bit of me. The heat immediately spread throughout my body when I felt his hand under my boob!
Nang maghiwalay ang mga labi namain ay parehas kaming naghahabol ng hininga. I bit my lower lip and gazed his. It looks swollen!
"Sweeter." He mumbled, catching his breathe.
Nagpabalik balik ang tingin ko sa mata at labi ni Hayes. There's this urge inside me to kiss him again but I should not my emotions control me.
We kissed.
We kissed not knowing what are we.
"Why did you kiss me?" Habol hininga ko ring tanong.
He fix the strands of my hair. "Let's get back together." Sagot niya agad na animo ay alam ang tumatakbo sa isip ko. "Give us a chance."
My hold to him loosen a bit. I saw a glint of fear in his eyes because of that. Still, he still manage to be calm.
"I'm not forcing you. If this is not what you want, then I'll respect it."
"But we kiss."
"I know. But making you uncomfortable is not on my list. I will respect if you decide draw a line."
I think deeply. Nagbaba ako ng tingin sa kamay kong nakahawak sa balikat nito.
"I'm scared." I utter. He left me before. Hindi imposible na mangyari ulit iyon. "What if you'll leave me again?"
What I have for him rigth now grew bigger. He might be out of my sight for a long time but I only laid my eyes to him. And for all those years that passed, I found myself still waiting for him.
"What if you'll just disappear into thin air? Left me unnotice. River...River Hayes," I trailed off. "Tell me you won't do it again."
Nagtiim ang bagang nito. His eyes are full of mixed emotions so I can't read what's going on inside his mind.
"I told you. I am your River. And I will always be your River."
Bahagyang nabunutan ng tinik ang dibdib ko. He cupped my face and gave me a peck again. "I won't leave you this time."
Nang sumunod na araw ay tumungo kami sa Cavite ni Hayes para masaksihan ang pagdalaw ng kaniyang ama sa aming farm. Magmula nang inanunsyo sa publiko ang pagsasanib pwersa ng aming negosyo ay mas tumaas pa ang sales namin sa merkado. Iba talaga ang kapangyarihan na tinataglay ni Don Nicholas.
"Doon mo na lang i-park, maputik diyan e," sabi ko.
Habang nagpapark si Hayes ay nagsend ako ng text sa mga magulang ko na nasa labas na kami. Hindi pa man kami nakakalapit sa gate ay sinalubong na kami nina mama at papa.
"Hija, I'm glad you came!"
Sinuklian ko ng beso si mama at yakap naman ang kay papa. Tinaasan nila ako ng dalawang kilay nang mapansin ang lalaking kasama ko.
"Ma, pa, si Hayes po."
Nagtagal ang titig ni mama kay Hayes pero si papa ay mukhang nasiyahan pa. Nagmano si Hayes sa mga magulang ko pero si mama ay tila hindi pa rin maproseso ang lahat.
"Ma, siya si River. Iyong dinala ko po dati sa bahay," mahiya hiya kong sabi.
"Magandang umaga po, Tita...Tito." Bati ni Hayes at nagmano sa aking mga magulang.
Tipid na ngumiti si mama kay River, tila may puzzle siyang sinusubukang ayusin pero hindi niya mabuo.
"Don Nicholas is his father," deklara ko.
Namangha si papa dahil doon. "Totoo ba iyon, Hijo? Kanina ko pa iniisip na may kahawig ka."
"Opo. I think he's on his way now."
"Kinakabahan nga ako sa pagdating ni Don Nicholas."
Sumingit ako. "Papa bakit naman po?"
Nagkibat balikat ito. "Lalo pa gayong magiging manugang ko ang anak nito."
Nagtawanan ang dalawang lalaki pero hindi ko iyon masabayan, maging si mama ay naging tahimik.
"Hijo, halika. Ipapakita ko sa iyo ang ilang ani naming coffee beans."
Iginaya ni papa si Hayes papasok sa farm. Lumingon pa sa akin ang boyfriend ko pero binigyan ko lamang siya ng isang matamis na ngiti at sinenyasan na sumama kay papa. Sa tingin ko ay masaya si papa ngayon. Wala kaming lalaking kapatid sa pamilya kaya alam kong sabik siya sa anak na lalaki. Pero hindi naman naging dahilan iyon para maranasan namin ang kulang kulang na pagmamahal.
"Ma, what's with the look?" Natatawa kong tanong.
Ganoon ba kalaki ang naging pagbabago kay Hayes at ganito siya makareact? Akala mo ay ngayon lang nagkita e.
Tipid siyang ngumiti sa akin at umiling iling. "Naninibago lang siguro ako, Hija. He seems different."
Inakbayan ko si mama at iginaya na rin papasok. "Ma, ganiyan din naman po ako noong una. Matagal tagal ko ring hindi nakita si Hayes kaya pakiramdam ko ay hindi na siya iyong taong nakilala ko noon. But believe me, he is the same man I liked before."
Kinurot ako ni mama sa tagiliran. "Inamin mo rin."
"Mama, crush lang naman po 'yung dati."
Pinaningkitan ako nito ng mata at pinisil ang ilong ko. "Crush mo noon, jowa mo na ngayon."
That idea made me smile. Sulit ang paghihintay ko sa crush ko.
Ang lahat ng trabahador sa coffee farm ay busy sa kani-kanilang ginawa. Malinis ang paligi at nagsabit pa ng banderitas sa mga puno. Maging ang pagkalaki laking banner ay nakalambitin sa itaas bilang pagpaunang bati sa pagdating ni Don Nicholas. Naabutan ko sina Hayes, papa at si Lailana sa ilalim ng puno. Nagtatawanan sila sa hindi ko malamang bagay.
"They seems really close now," bulong ni mama habang nakatanaw din sa tatlo.
Hinawakan ni mama ang kamay ko at nginitian ako. "Are you happy with him?"
Ngumiti rin ako ata agad na sumagot. "Yes, mama. Sobra."
I am really happy. I won't dent it. Sa maiksing sandali ay nagawa niya akong pasayahin nang higit sa inaasahan ko. Makita ko lang siya, kumpleto na ang araw ko. Makita ko lang siyang nakangiti, masaya na rin ako.
She caressed my hair. "As long as you're happy, then I am happy too."
I always thanked God for giving me parents like them. I couldn't ask for more. I only want them. Kaya hindi ko alam ang gagawin ko kung mawawala sila sa akin. Pakiramdam ko ay hindi ko kakayanin. Mauubos ako.
Hindi nagtagal ay dumating na si Don Nicholas. Syempre may ilang media rin na pinaunlakang pumasok. They'll document the whole visit of the famous businessman.
"Thank you for coming, Don Nicholas," my parents greeted him.
"It's a pleasure, Mr. And Mrs. Anonuevo," they exchanged handshakes.
"You really look like your Dad, Kuya Hayes," kumento ni Lailana.
"You think so?" Sagot naman ni Hayes habang nakatanaw pa rin sa aming mga magulang.
"You're more handsome tho."
Hayes smirked. Nginiwian ko siya dahil doon. He mouthed the word 'what' but I rolled my eyes. Ang yabang. Gustong gusto rin! At ito namang kapatid ko ang sipsip hmp.
Napaigtad ako nang halikan niya ako nang mabilisan sa pisngi. Luminga linga ako sa paligid, mabuti na lang at ang atensyon ng lahat ay na sa Don!
"Get a room, please," saad ni Lailana at iniwan kaming dalawa ni Hayes sa ilalim ng puno.
Hayes chuckled. Napahinto lang siya nang nasa harapan na namin ang aming mga magulang. Ayon na ang kaba na matagal kong iniiwasan. Nandito ang ama niya!
"I didn't know your here, Hayes," saad ng ama.
Nagtaka naman ako. Ang sabi ni Hayes ay papunta na ito kanina. Hindi ba ito alam nila Don Nicholas? Bakit hindi niya ipinaalam?
"I just want to pay a visit."
Tumango tango ang matanda. "This is supposedly your job but you're so slow-witted."
Napamaang naman ako roon. Napapalibutan kami ng media pero walang prenong sinabi iyon ng Don sa kaniyang anak. Maging ang mga magulang ko ay naalarma. Hindi tama na pahiyain ang isang tao.
"Uhm, Don Nicholas, shall we proceed? We prepared something for you," saad ni mama.
Tumango tango ang matanda at nauna nang maglakad. Nang tuluyan na silang makapasok sa isang silid ay saka ko tinanong si Hayes.
"Your father didn't know that you'll also come here?"
Umiling ing ito at umupo sa isang batong upuan. "I left home. I decided to live in our resthouse...for the meantime."
"What?" Nagugulat kong tanong.
He licked his lower lip. "I...I just don't want to cause a ruckus. My mom and I are not yet fully settled."
Napatango tango naman ako. "Kailan ka babalik sa bahay niyo?"
He shrugged. "Kapag lumamig na ang ulo niya."
Pigil ang sarili ko na tanungin ito patungkol sa bagay na iyon pero iniisip ko, ang ilag ni Hayes kapag iyon ang usapan.
Naging mabilis lang naman ang pagdalaw ni Don Nicholas sa farm. Nagkaroon pa nga ng munting salu-salo pero pinili ko na hindi na lang din makihalubilo dahil hindi rin naman sumama si Hayes. Nanatili lang kami ni Hayes sa ilalim ng puno. Nakaidlip nga ako saglit. Napaayos lang kami ng tayo nang pauwi na ang ama nito.
"Dad," sambit ni Hayes nang huminto sa aming harapan ang Don.
"What are doing here?"
Hayes held my hand. Napatingin naman doon si Don Nicholas. Napahigpit ang kapit ko kay Hayes. E mukhang mamamatay tao ang tatay niya e! Huhu.
"We are together now, Dad." Hayes said in mascular tone.
Don Nicholas lift up his gaze to us with dark expression. Naramdaman ko tuloy ang paghigpit ng kapit sa akin ni Hayes.
"What a stubborn child," he said ni gritted teeth.
Yumuko ako dahil hindi ko kayang pantayan ang galit sa mga mata ng Don. Kinukulob din ako ng kaba kaya humigpit din ang kapit ko kay Hayes. Nang tignan ko siya, nakatindig pa rin ito at pinapantayan ang titig ng ama.
"I hope you'll be happy for me."
Don Nicholas laughter echoed. Hindi iyong sinsero, lamang ang pang-iinsulto roon. My parents are just watching us from the machineries. I just gave them a small smile to make them think that we are having a good time here.
Nang humupa ang tawa ni Don Nicholas ay humakbang ito papalapit sa amin kaya naman mabilis akong hinapit ni Hayes papalapit sa kaniya na tila ba pinoprotektahan niya ako mula sa ama.
"A very protective boyfriend, I see." Don Nicholas smiled evily to his son. "Do you like my son, Ms. Anonuevo?"
My breathing hitched. His voice sounds like a thunder. Binanggit lang naman ni Don Nicholas ang pangalan ko halos atakihin na ako.
"Opo," buong tapang kong sagot.
His brows raised in amused way. "You love Hayes, huh? Hindi ka ba niya pinilit na mahalin siya?"
"Dad," Hayes called him. It is sort of a warning.
"No," bulong ko. "He didn't."
Hindi ako pinilit ni Hayes na magustuhan siya. Ang sarili ko mismo ang pumili kay Hayes. I like him for a very long time and the time we've been apart just only proved me how deep it is.
Tumango tango ang Don at marahan na hinawakan ang maliliit niyang balbas sa baba.
"Then I think it's time that you'll introduce your girlfriend to our family, Hayes. Don't you think, Ms. Anonuevo?"
Walang sumagot sa aming dalawa ni Hayes. Kahit isang beses ata ay hindi naliban ang atensyon ng nobyo ko sa kaniyang ama. Hindi ko alam kung saan nanggagaling ang galit ni Hayes dahil ramdam ko ang galit niya dahil sa panginginig ng mga braso nito at mahigpit na pagkapit sa aking mga kamay.
"Bring her in our house. Let your mom see her."
Iyon ang huling salita na iniwan sa amin ni Don Nicholas bago siya tuluyang sumakay sa kaniyang sasakyan. Nakatayo lamang kami roon ni Hayes habang unti-unting pinapanood ang paglayo ng sasakyan.
Nang iangat ko ang paningin kay Hayes ay madilim pa rin ito. Hindi ko alam kung anong problema nila sa pamilya pero nasisiguro kong mabigat iyon dahil maging sa akin ay hindi niya iyon mabanggit banggit.
Ipinalupot ko ang kamay ko sa bewang nito at niyakap. Idiniin ko lalo ang katawan ko para iparamdam na magiging ayos lang ang lahat. Kalaunan naman ay naramdaman ko ang mga braso ni Hayes na yumakap din sa akin.