Label
"Layana," si Anton, patuloy pa rin akong sinusubukang kausapin.
Nang dahil din sa nangyari sa Station Fifteen ay naging usap-usapan si Hayes sa campus. Kumalat kasi ang video nito na pinapaulanan ng suntok si Anton.
"Leave her alone, Anton. By just seeing you, I feel the urge to puke," masungit na sabi ni Lene.
"Lene, I just want to talk to her. I just want to apologize. Layana—"
Humarang bigla si Abes sa harapan para pigilan si Anton sa paglapit sa amin ni Lene. My eyes widened upon seeing him. Ilang araw na siyang 'di nahahagip ng mata ko. He looks very tired now.
"Kapag ayaw kang kausapin ng babae, 'wag mo nang ipilit. Respeto na lang, tol."
"But I just want to apologize—"
"Nabastos mo na iyong tao. Anong magagawa ng sorry mo?"
"Abes," si Lene.
"Hindi, dapat alam niya e. Ano kamong rason mo? Lasing ka?" Umamba si Abes kaya dinaluhan agad namin siya ni Lene."She said no. She fucking told you to let her go pero ano?"
Anton is just silent.
"Ano pre? Salita ka naman. Ang ingay mo sa video sa bar a. Saan na bayag mo?"
"I'm sorry—"
"Anton just go," I immediately dismissed him. I just feel like Abes is fuming mad right now. But Anton is just looking at me with guilty and pleading eyes.
"Oh tamo, isang sabi pa lang ng babae dapat alam mo na!" Gigil si Abes.
"Hey, calm down."
Nakita ko ang mariin na pagtiim ng bagang ni Abes habang nanlilisik na nakatingin kay Anton. Now, I couldn't even look at him longer.
"Layana, I just want to tell you that I am deeply sorry. I crossed the lines. I'm sorry." He keeps on apologizing. I just nodded in the end and urge him to walk away. Bakas sa mukha ni Anton ang pagtutol pero umalis din ito.
"Inang iyon, tuli na ba iyon?" Angil agad ni Abes. "Parang hindi lalaki a."
"Hey, could you please come down?" Si Lene.
"Bakit? Kaibigan natin naagrabyado, Elene. Bakit mahihiya tayo?" Halata pa rin ang inis kay Abes. Bumaling siya sa akin. "Saan ka hinawakan nun? Ano ginawa sa'yo?"
I pursed my lips. I just let him to nag me.
"Dapat sinampahan mo ng kaso ang lalaking iyon."
"Gugulo lang."
"Eh gago siya e siya iyong unang gumawa ng gulo e." Galit pa rin. Nanatili kaming tahimik ni Lene, nakikiramdam sa galit na si Abes. Soon after the long silence between us three, Abes took a deep breathe. "Pasensiya na. Ayaw ko lang kasi na hindi kayo natatrato ng tama. Tamo, pagkabalik na pagkabalik ko dito ayang video mo ang sumalubong sa akin tapos itong mga bahag pa ang buntot na gumulo kay Lene." He said softly.
Lene and I just let ourselves to listen to Abes.
"Kung itrato kayo ng mga gagong mga lalaki na iyan, parang ang baba ng tingin sa inyo. Babae kayo. Hindi babae lang. Di niyo deserve masaktan ng ganiyan."
I took a deep breathe. "I'm sorry."
Lene also apologized. "It was my fault. I dragged Layana in that bar. You know, I think naman we can handle ourselves but yeah, there's some people pa pala na can't handle their own."
"Lene, sumama ako kasi gusto ko."
"Hey," sumulpot din bigla si Hayes, sa tingin ko ay kakapasok pa lang nito. He caressed the back of my waist. "What is happening? What's with the commotion?"
Humigop muna si Abes sa flavored drink na dala nito bago sinagot si Hayes. "Ang kolet ng Anton na 'yon, pre. Dapat ay tinuluyan mo na, e."
"Abes," pagpuna ni Lene ulit.
"Ano? Eh tarantado naman talaga 'yung taong 'yon. Ano kamo ulit ang dahilan niya? Lasing siya? Sad manipulative boy ampota."
Hayes gazed at me.
"Wala. Gusto niya lang akong kausapin." sabat ko.
"Layuan mo ang lalaking 'yon, Layana. Sinasabi ko sa'yo kapag hindi ako nakapagtimpi, ako papatol do'n," galit na sabi ni Abes.
I know that they are being protective of us, most specially si Abes but I somehow felt bad for Anton. Bali-balita ko rin ay lagi na itong bangko kapag may laban sila ng basketball nila Hugo.
"Kalimutan na lang natin iyong nangyari," pakiusap ko. Naging kaibigan ko rin kasi iyong si Anton.
Sarkastiskong tumawa si Abes. "Anong forget forget? Hahaha ulol niya! Hanggang mamatay ako, galit ako do'n."
"Chill, okay!?" si Lene.
"Let's go," bulong sa akin ni Hayes. Nakita kong nagpalitan sila ng tango ni Abes. Nagbaba naman ng tingin si Abes sa pulsuhan ko na hawak na ngayon si Hayes.
"Abes, no fights please." Ani ko.
Inirapan niya lang ako bago kami iniwan ni Hayes. Sumunod si Lene kay Abes.
Pinili kong hindi naman sabayan ang lakad ni Hayes dahil maging siya ay ramdam ko inis nito. Napahinto lang ako nang mapahinto rin si Hayes, nabunggo pa ang noo ko sa kaniyang likod.
Humarap ito sa akin. I looked down. "He just...approached me."
"Hmmm."
"And then he apologized."
"You accept it?"
Hindi ako sumagot.
"His reason won't justify his acts, Layana."
"I know."
"Look at me." I slowly lifted my head. He put his both hands on his knees and bend a bit to level our eyes. "I know that he is your friend or you know, former org I don't care."
I was just there, standing. Listening.
"But I really can't stay still for the way he acts."
"I understand."
"Anong hindi niya naintindihan sa Five Meter Rule." Bulong niya. "Bobo."
Kahit si Abes ay ganiyan ang reaksyon e. Galit din si Hayes pero hindi vocal. Ibang iba kay Abes na halos manggalaiti na sa kaluluwa ni Anton.
Huminga muna ito nang malalim bago kinuha mula sa mga kamay ko ang ilang bitbit kong mga libro.
"Oh, my Jo. I'm sorry for nagging you. How's your sleep?" He said and hugged me. He even swayed me.
Hayes never failed to check up on me. To pursue me. Despite his busy schedule, he still make time. Minsan lang kami sa isang linggo magkita pero sinusulit niya kapag nagkaroon kami ng pagkakataon. He even helped me in my floral shop. Kahit sa mga deliveries ay siya na nag-p-prisinta na maghatid. Everything is going smoothly. I felt like I'm on a cloud nine.
"Kain tayo sa labas! Treat ko!" Pagyaya ko kina Lene at Eka matapos ang klase. We're here in our favorite spot near the Main Canteen. May gazebo kasi dito.
"Huy, go ako! Para man lang makapagliwaliw tayo saglit. Ang hectic ng schedule natin nitong mga nakaraan," pag-sang ayon ni Eka.
"I badly want to go but I have plates to do," ngumuso si Lene.
"Pwede bang ipagpabukas mo na lang? Saturday naman eh bukas e tara na!" pagpupumilit ko.
Napakademonyo kong kaibigan. Eh paano ba naman kasi, sobrang subsob nila sa ginagawa. Ni hindi ko na nga ata silang nakitang tumayo diyan sa harap ng drafting table e. They need to rest, please lang.
"Hindi talaga kaya, you guys should go. I-take out n'yo na lang ako."
"Sigurado ka?" paninigurado ko at tumango naman siya.
Pagkatapos naming kumain ay nag-prepare na kaming dalawa ni Eka habang si Lene ay sinisimulan nang gawin ang plates nito.
Maya maya pa ay natapos na si Eka kaya umalis na kami. I even sent Hayes a text na umalis kami. Si Eka na ang nagbayad ng pamasahe namin dahil sisimutin naman daw niya mamaya ang laman ng wallet ko. Naglibot libot muna kami sa mall at bumili naman si Eka ng ilang school supplies sa National Bookstore.
"Abes is always in Manila. What is he doing there?" Tanong ni Eka.
Nagkibat balikat ako. "Nakita ko kanina a."
"Yeah, I saw him too pero bumalik agad sa Manila sabi ni Migo. Family business daw pero baka ibang business na ang tinatrabaho."
"I bet may kinikita siya ro'n."
I smiled. "Abes is not into girls, Eka."
Ang daming babae ang nagpapakita ng motibo kay Abes pero ML is life ang isang iyon. Sa skin niya na lang daw muna uubusin ang pera niya kaysa sa dates.
She pushed the cart. "You'll never know."
Nang mapagod na kami ni Eka ay napagdesisyunan namin na sa Antonio's Restaurant na lang kumain.
"Hi, ma'am! Good afternoon po! Welcome po sa Antonio's Restaurant!" bati agad ng waiter sa gilid namin.
"Huy, anong sa'yo?" tanong ko kay Eka.
"I think I'll just order spicy chicken steak with rice and mango shake. Samahan mo na rin ng isang slice ng red velvet cake," saad ni Eka sa waiter.
"Yung akin Miss, aussie beef burger, 'yung double patty, buttered chicken, pasta, iced tea and one mashed potato."
Inulit ng waiter ang order naming dalawa bago pumunta sa counter. Agad naming nilantakan iyon, it serves as our lunch. We talked a lot about school stuffs. Naging bonding na rin namin ito ni Eka dahil hindi na kami madalas magkasama nitong nakaraan.
"Anong balita do'n sa taga-UP mong manliligaw?" tanong ko.
Sinamaan ako nito ng tingin. "He is not courting me."
I mocked her. "Sus, nahiya pa."
Eka rolled here eyes. "Unfortunately, yes. Why are we talking him by the way? Kumusta kayo ni River?"
Napangiwi ako sa biglaan niyang pagbago ng topic. Ayaw niya talagang pag-usapan ang manliligaw, hmp.
"Ayos lang."
"Psh. Ayaw mag-share! Eh mabuti kanina hindi na naman sila nagpang-abot ni Anton?"
"I told him to just let it slide. Si Abes lang naman ang ayaw paawat."
Eka chuckled. "Ah that guy. So protective."
"Kahit naman sa ating tatlong babae e."
"Yup. Abes being Abes."
"Swerte ng magiging girlfriend nun."
Eka rolled her eyes. "Wala naman atang panahon iyon sa mga ganun. Tamo, third year na sila wala man lang nalink na isang babae sa kaniya diba."
Sumang-ayon ako.
"But, yeah, you're right. Swerte ang babaeng mamahalin nun."
"Can't wait to see clingy and inlove side," I giggle.
Si Abes, laro at puro manok ang nasa isip. There's this one time na talagang nagyaya siya pumunta sa poultry farm nila Lene. I can't believe him na pinangalanan niya ang mga manok doon! He even make a tag for them! At ito pa, he even bribe us to make a scrapbook for his pet. Imagine?
So him, being inlove, is what we are looking forward to. Siya kang kasi ang wala atang interes sa mga ganito e. Landi kami nang landi samantalang siya ay puro manok ang inaatupag.
"Antayin na lang kita sa labas, a?" Paalam ni Eka pagkatapos naming kumain.
"Sige."
Lumapit na ako sa counter para bayaran ang kinain naming dalawa ng kaibigan pati na rin ang pina-take out ni Lene.
"For table 8, that would be 5, 835 pesos Ma'am."
Bahagya akong nagulat sa laki ng babayaran ko. Mukhang napasubo ako ngayon sa panlilibre kay Eka. Bukod kasi sa unang in-order namin kanina ay muli siyang um-order ng panibago, dagdag pa ang pinapatake out ni Lene.
I search my wallet inside my sling bag pero hindi ko 'yon mahagilap. Omygod, huwag mong sabihin na hindi ko nadala ang wallet ko?
"Miss, teka lang ah."
"Sure ma'am, you can take your time po."
Halos ilabas ko na ang lahat ng laman ng bag ko sa kakahanap pero wala. Naramdaman ko ring may pumila na sa likuran ko kaya mas lalo akong nataranta. Sa pagkakaalam ko talaga ay nilagay ko ang wallet ko sa bag!
"Charge it on my card."
A veiny arms showed in front of me. Inabot niya sa cashier ang card niya to pay our bills. I stiffened when I feel a familiar presence on my back. Nanuot agad ang pamilyar na amoy sa ilong ko. Hindi nga ako nagkamali, si Hayes iyon. Ngumiti ito sa akin nang lingunin ko siya.
"You're here!"
He enveloped his arms around my waist. He kissed my temple. "Hello, jo."
Sinilip ko rin si Eka sa labas pero hindi ko siya matanaw. Mukhang alam ko na kung bakit siya nandito! It was Eka's doing!
"Thank you, Sir and Ma'am. Balik po kayo!" saad ng cashier.
"Babayaran ko na lang bukas. Mukhang naiwan ko kasi 'yung wallet ko eh," paliwanag ko sa kaniya nang makalabas kami sa restaurant.
Umiling iling ito."Don't mention it."
"Pero ang laki ng nagastos. Hindi pwedeng hindi ako magbayad."
Estudyante pa lang kami parehas, kahit na may mga kaya kami sa buhay at mabilis lang para sa amin maglapag ng pera, gusto kong idisiplina ang sarili ko patungkol doon. Pera pa rin kasi ng magulang namin ang ginagastos namin araw-araw.
"Uhm, what about this? Instead of paying me some bills, why not go out with me?" Diretsahan niyang tanong.
Tinaas taas pa nito ang dalawang kilay pagkatapos ay ginawaran ako ng matamis na ngiti.
"I mean, if you don't mind. I won't force you."
"Date?"
He licked his lower lip and brushed his hair. He put both of his hands on his waist and shifted his weight.
"Yes." Napapaos niyang sabi.
Napamulahan ako ng pisngi. I cleared my throat. "Friendly date, then."
His eyes squinted. He crossed his arms and towered me. "Nah, I don't think it's just a friendly date."
Iyong puso ko, nagwawala na naman. Kahit anong gawin kong pagpapakalma sa nararamdaman ko ay mas lalo lang iyong nagiging bayolente.
"Friends naman tayo a."
His brows raised in amused way. He put his tongue behind his cheeks.
Eh ano ba kami? Wala rin naman kasi siyang sinasabi e. Pati ako naguguluhan tuloy. Basta ang alam ko, mas naging close kami nitong mga nakaraan.
He chuckled a bit. Without humor. "What are we again?"
I bit my lower lip. "Close friends?"
Dumilim ang tingin nito sa akin. He stepped forward. I stepped backward.
"Try again."
Napalinga linga ako sa paligid at lumunok. I am sure na mukha na kaming tanga dito sa labas ng resto dahil sa pag-atras at abante. Alam ko na kung saan ang punta nito, i-c-corner na naman niya ako!
"Special friend?" Nag-aalangan kong sabi.
He took another step. "Again."
I am panicking! Bakit ba kasi ganito! Ang hilig niya sa ganito e! At isa pa, he look like a predator and I am a prey. Our height differences is just so...
"Super special friend?"
"Again," madiin nitong utos.
I felt my back pressed against the wall. I put both of my hands above his chest and looked up to him.
"What are we Layana?" He demand for an answer.
My breathing hitched. "I...don't know."
He tucked some strands of my hair behind my ears. I felt his manly hands on my waist and he crouched a bit, leveling my ear.
"Do you want me to label us. Hmm?"
Tila nagsitayuan ang balahibo sa katawan ko nang maramdaman ko ang hininga niya sa aking tenga. May kung ano sa akin na nag-uutos na itulak siya at huwag masyadong maging marupok pero mas hinayaan ko ang sarili ko na damhin ang lapit ng presensiya nito.
"Just so you know, I don't settle for a non-label relationship. Super special friend, huh?"
Nakayanan kong itulak siya nang kaonti at matapang na sinalubong ang mata nito. Everything is too overwhelming for me.
Hindi ko rin alam kung paanong nangyari
I never told my feelings towards him
I don't know if he just assume or I am just that transparent.
"E...ano ang gusto mo?" Alanganin kong tanong.
His eyes became darker. He is clenching his haw so hard.
"Okay." He took a deep sigh. "If you don't want a label...Fine! I'll take what you can offer."
He look so much in pain.
"But you have to assure me that it's just me. No other man. Just me. Just me, Jo."
Noong unang kita pa lang namin ay sinabi niya na sa akin na gusto niyang siya lang. Na kung mangyari man na masuyo niya ako ulit, siya lang dapat. At ganoon din dapat ako sa kaniya.
I tiptoed and kissed him on his cheek. I don't know if it's enough to assure him that he have my words. He have me. All of me.
"Pick me up tomorrow." I told him and caressed his cheek.
He relaxed a bit. He nodded like a child.
"Let's go on a date, Jo." Pangsusuyo ko. Sa malumanay at malambot na boses.
His eyes glimmered in joy. His lips protruded. I can't help myself, too.
"Okay." He said under his breathe.
"Okay." I mumbled too, still immersed in his eyes.
He scratch his temple. Now, he can't hide his smile anymore. "You're with someone? Come on. I'll send you home."
I cannot remember how and from where I first admitted to myself the I like him. I don't want to rush things. Like what he said, he changed. I changed as well. We are not the same people before but our feelings towards each other remains. I want to take it step by step. I also want to fall in love with him for who he is today and not just because he is the man I first laid my eyes of.