Chapter 4: Paano ba ang magmahal?
Chance's POV
I DON'T KNOW but that woman is insane. 'I am happy' seriously?
Masaya? Pero kitang-kita ang sakit na nararamdaman sa mga mata niya.
Bwiset. Pero bakit ba ako affected?
Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Just like now.
I left my own engagement party para sundan ang babaeng 'yun. Mabuti na lang at naniwala silang may emergency ako.
Sinundan ko siya habang papalabas siya sa exit ng events room. Hanggang sa nakasakay na siya sa sasakyan niya.
Sinundan ko kung saan siya patungo. We drove shortly kasi malapit lang pala 'yung pinuntahan niya.
It was a bar. Named BLOCK C.
Narinig ko na ang bar na ito sa mga kakilala ko. BLOCK C is very famous for it's drinks and good services.
Nung nakaraan nalaman kong isang Miss J ang may-ari nito. And definitely Miss J is Jasmine.
And then suddenly I just found myself sitting in one of the tables inside the bar. The table was facing the stage for band performances. Pero medyo 'di kita 'yung table ko sa stage.
Nakita kong parang naghahanda ang isang banda para tumugtog.
I ordered 2 bottles of beer habang hinihintay si Jasmine kung nasaan man siya.
Pero biglang may babaeng umakyat sa stage. Kinuha niya ang microphone at nagsalita.
"Hello Everyone!!! This is Miss J the owner of this bar. And we're very glad to serve you, our customers, tonight. I will sing with the band tonight and I will specially dedicate this song that I will perform tonight to MY PRINCE." Ngumiti ito
My prince?
Is she referring to me?
Fuck. Bakit ko naman iniisip 'yun?
The band starts to play.
—●—
Jasmine's POV
I STARTED to sing.
{Now Playing: Paano ba ang magmahal? Song by Piolo Pascual & Sarah Geronimo}
Heto na naman ako,
Nag-aabang ng bago sa istorya ko,
Paulit-ulit na lang,
Paulit-ulit na lang.
Heto na naman ako,
Tinitignan sa'n nagkamali ang puso ko,
Parang walang katapusan,
Walang katapusan.
Saan nga ba nagkamali ang puso ko? Ang ipaglaban ang minamahal ko? O ang ipaglaban ang maling tao?
Kahit pilitin pa'ng sarili,
Ibigin ka mali, mali,
Ako'y mali
Kahit anong pilit sa sarili ko, walang magbabago. Hindi kami pwede, ang ibigin siya'y mali. Isa sa pinakamalaking mali na nagawa ko.
Ako'y mali
Paano ba ang magmahal?
Palagi bang nasasaktan
Umiiyak na lang palagi,
Gusto ko nang lumisan.
Paano bang magmahal?
Kailangan bang nasasaktan
Lagi na lang, di maari
Ngunit ayaw lumisan.
Heto na naman ako,
Parang hindi nadadala ang puso ko
Kahit nasusugatan
Aking ipaglalaban
Kahit pilitin pa'ng sarili
Sa pag-ibig kailagan ba talagang masaktan ng paulit-ulit? Anong magagawa mo eh puso ang kalaban.
Kahit mamanhid man ang puso mo, ipaglalaban at ipaglalaban mo ang taong minamahal mo sa isang simpleng rason. Dahil mahal mo siya.
Ibigin ka mali, mali,
Ako'y mali
Ako'y mali
Paano ba ang magmahal?
Palagi bang nasasaktan
Umiiyak na lang palagi,
Gusto ko nang lumisan.
Paano ba ang magmahal?
Kailangan bang nasasaktan
Lagi na lang, di maari
Ngunit ayaw lumisan.
Hindi ko maiwasang magtanong minsan sa itaas. Kung ano ba ang kasalanang nagawa ko para hindi ako pahintulutang mahalin ang iisang taong,
Nagpapatibok ng puso, nagpapasaya sa'kin, nagbibigay halaga sa'kin, nagbibigay sa akin ng rason para mabuhay pa, para magpatuloy, ang kaisa-isahang taong minahal ko.
Mula noon 'yun lang ang pinakahiniling ko sa lahat. Kung nasaan ako ngayon ay hindi importante, kasi walang saysay ang lahat ng ito dahil ang tanging hiniling ko lang naman ay ang mahalin niya ako.
Kailan ba, ang tamang panahon
Kailan ba, magkakataong malaya na
Ang puso mo, at puso ko.
Pero dahil hindi kami pwede sana'y palayain na niya ang puso ko. Sana'y maging malaya na ako, sana...
Paano ba ang magmahal?
Palagi bang nasasaktan
Umiiyak na lang palagi,
Gusto ko nang lumisan.
Paano ba ang magmahal?
Kailangan bang nasasaktan
Lagi na lang, di maari
Ngunit ayaw lumisan.
Paano ba ang magmahal?
Palagi bang nasasaktan
Umiiyak na lang palagi,
Gusto ko nang lumisan.
Paano ba ang magmahal?
Kailangan bang nasasaktan
Umiiyak na lang palagi
Lagi na lang, di maari
Umiiyak na lang palagi
Lagi na lang, di maari
Ngunit ayaw lumisan...
Bakit nga ba kahit di kami pwede ay hindi na lang mawala? Mawala ang pagmamahal ko sa kanya. Bakit ba ang hirap magmahal?
The song ended and I can hear loud claps and praises from the audience.
Mabuti na lang at madilim ang loob ng bar para hindi makita ng mga tao ang mukha ko.
Because I found myself shedding a lot of tears. Patuloy ang pag-agos ng luha sa mga mata ko.
Hindi ba pwedeng madala sa pag-agos ang luha ang sakit na nadarama ko?
"Thank you everyone for listening. I hope you enjoy your night!" Bumaba na ako sa stage palabas sa parking lot.
Hinanap ko ang sasakyan at sumakay sa driver's seat.
And then I just found myself crying... again.
I laid my head in the steering wheel at humagulgol hanggang sa wala na akong lakas at maubos na ang lahat ng luha ko.
—●—
Chance's POV
MY MIND flies. I could feel a lot of emotions. Mixed emotions precisely.
While she's singing, I was dazed. Pero habang tumatagal sumasakit ang dibdib ko. My breathing became hitched.
Every lines of the song was given a lot of emotions.
Kahit madilim sa loob ay kita ko ang pag-agos ng luha mula sa mga mata niya.
I can't understand myself. But seeing her cry makes my heart ached.
All I can see, all I can feel, is pain, nothing but pain and misery.
Kung ako ba ang tinutukoy niya, ganun ko ba talaga siya nasaktan.
I don't know. 'Cause I can't remember anything. So I'll stick with what I was believing.
Because I'm sure, na kung ano ang katotohanan lalabas at lalabas ito.
I stood up and exited the bar to drive home.
Nakalutang sa hangin ang utak ko. Next thing I knew is nasa labas na ako ng pinto ng condo ko.
I opened the door. And then I stripped naked and then I took a bath.
Pagkatapos ay sumalampak ako ng higa sa kama ko.
Remembering what happened earlier.
A lone tear fell from my eyes.
—●—
A/N: thank you for supporting this story!!! Don't forget to vote, comment below, and share.
Love lots!!!❤️
_seokmincarrot_