Anaïs POV
THIS IS THE RIGHT THING TO DO , TO FIGHT FOR MY MAN.
Okay naman na siguro ang mga niluto kong mga paborito niyang pagkain and syempre thank you na din sa kaibigan kong bruha na nag insist tumulong sa akin.
"Gabri,thanks ha kasi nandito ka actually you're always here for me through my ups and down you never left me and thank you for that kasi nararamdaman ko na maykapatid ako na nagpapalakas at tumutulong sa akin"
Madrama ko pang sabi
"Ano ka ba hindi mo ba narinig sinabi ko noon na lagi lang ako nandito for you,thoug you have Parsa as your real sister I am here naman as your sister by heart always remember that okay and please ano magdadramahan tayo mabuti pa you go to your room and fix yourself para makaalis na tayo and makita mo na si Dem"
Yep we prepare some of his favourite dishes let's say peace offering ba, I decided to surprise him sa office para naman makabawi bawi ako sa kasalanan na nagawa ko sa kaniya and for him to feel na totoo yung pinapakita kong may tiwala ako sa kaniya.
Well I hope magustuhan niya lahat ng ito.
"Gabri okay ba ang suot ko,yung buhok ko?"
ani ko dahil nangangamba ako ewan ko ba pero iba pakiramdam ko
"Relax okay,kahit anong suot mo maganda kana Aïs so please stop and seat malapit na tayo sa hospital okay"
Kalmado pa niyang sabi
Huminga naman ako ng malalim habang nakatitig sa salamin na hawak ko.
Yung pakiramdam ko parang first time ko lang siyang ma meet pero iba yung kabog ng puso ko na parang may maling mangyayari
Pero sana naman mali ang pakiramdam kong ito
"We're here but..."
Pagpigil pa niya sa akin bumaba
"What"
"Sasamahan pa ba kita o kaya mo ng pumunta sa kaniya mag isa?"
"I can handle and para makapag usap kami, call you nalang if okay na kami sa office ka na din niya kumain kasi marami naman itong hinanda natin e"
"Okay okay goodluck and advance congratulation to you my friend sana naman maging okay na talaga kayo kasi you deserve to be happy"
Masaya pa niyang sabi
"Thank you"
Ani ko at nag beso bago tuluyang bumaba ng sasakyan
Habang naglalakad ako papasok sa ospital hindi ko alam kung nag aassume lang ba ako na nakatingin sila sa akin o nakatingin talaga sila?
Pero sa halip na pansinin iyon ay binalewala ko nalang ito at mabilis na naglakad patungo sa office ni Dem
"Goodmorning Doctora mukhang blooming tayo"
Nakangiti pang bati ng mga nurse na nakasalubong ko
"Bola naman good morning din sa inyo"
"Naku Doctora seryoso po kaya naman bagay na bagay kayo ni Doc Harriet"
Nangiti nalang ako sa sinabi nila at nagpatuloy na sa paglalakad honestly talagang natuwa ako see even them alam na bagay kami ni Dem
Oh my Gosh selp!
Bago pa ako tuluyang makapasok sa office ni Dem ay nakasalubong ko pa si Lucas
"Goodmorning beautiful"
"Goodmorning, seems like inlove do you"
"Yep actually everyday lalo na nakita kita"
Ngiti lang ang tangi kong naisagot
"So, you're going to visit him right?"
"Yes and I need to talk to him"
"Okay mauna na ako and goodluck"
Makahulugan pa niyang sabi
Akmang bubuksan ko na ang pinto ng umimik pa ulit si Lucas
"Btw Aïs parang nakita ko si Parsa na pumasok diyan kanina"
Nakangiti pa niyang sabi
Sa sinabi niya ay mas bumilis ang tibok ng puso ko na hindi ko alam kung bakita,para bang may mali
Ngunit sa halip na umurong ay nilakasan ko ang loob ko na buksan ang pinto
Halos matumba ako,matumba sa aking nasaksihan
Para bang paulit ulit na sinasaksak ang puso ko ng matatalim na kutsilyo na tumatagos hanggang sa loob looban nito
Seeing the man that you loved kissing the person you care the most is like killing yourself again and again.
Bago pa man ako malapitan ni Dem ay nakatakbo na ako papalayo sa kaniya
Akala ko magiging okay na lahat,akala ko maayos pa pero sa nasaksihan ko lalo lang pinakita at pinaniwala ni Dem na hindi ko dapat siya pagkatiwalaan
I made a mistake AGAIN!
"Come with me"
ani ng isang lalaki na hindi ko na nasulyapan ang mukha
"who are you"
Nalingon naman siya kaya nabigyan ako ng pagkakataon na malaman kung sino siya
Lucas?
"Luc"
"Sino ba ineexpect mo? Umiiyak ka na naman Aïs"
Malamya niyang sabi habang patuloy sa paghatak sakin papunta sa parking
"Bitawan mo na ako kaya ko sarili ko"
Pagpupumiglas ko pa
"Stop it Aïs, kilala kita and please let me help you with this one oo alam ko na mahal kita pero hanggang dito nalang dahil alam ko na si Dem ang mahal mo, hayaan mo naman ako na alagaan ka kahit ngayon lang alam ko na hindi mo kaya na nasasaktan ka kaya nga nandito ako para pagaanin ang loob mo bilang kaibigan"
Seryoso pa niyang sabi
Para akong bata na umiiyak sa kawalan ni hindi ko alam kung ano ang isasagot ko,pero salamat na din dahil nandito si Lucas since then alam ko na isa siya sa tunay na kaibigan na nandito lagi para sa akin.
Siya yung taong kahit ilang beses ko ng nareject ay hindi ako pinababayaan.
Niyakap ko siya sa kadahilanan na hindi ko na kinaya ang tumayo pa sa sobrang lumbay ng katawan ko
"Aïs let's go kailangan mo magpahinga tawagan ko nalang si Gabriana kung ayaw mong kasama ako"
"No,please stay Lucas"
Mahina kong sambit
"Aïs Aïs wait"
Sigaw pang tawag ni Gabriana na papalapit sa amin
"Thank God your here Gabriana she needs you"
"Aïs what happen where is Dem"
Nag aalala pang sabi niya
I cried so much na hindi ko na masabi pa kung ano ang nangyari basta ang alam ko lang ay magpaubaya na kay Parsa
I know to myself na ako ang siyang nang agaw sa taong minamahal niya noon pa man
Kung ano man ang nangyari sa amin noon ni Dem ay burado na ang lahat dahil ang aming nakaraan ay isang pagkakamali na hindi na dapat binibigyan ng halaga.
"Pwede bang ihatid niyo na ako sa bahay gusto ko sanang mapag isa muna"
"Sige,ako na maghahatid sayo Aïs and kung may kailangan ka one call away pupuntahan kita"
"Ako rin Aïs tapusin ko lang ang check up ngayon then puntahan kita ha promise"
Dagdag pa ni Gabriana
Bakit ba bumabalik sa isipan ko ang nakita ko kanina
Oo na masakit tanggap ko na na si Parsa ang pinili niya pero bakit kelangan makita ko pa yun
Sobrang sakit kahit mahirap tanggapin pero kailangan
Napabalikwas pa ako ng bangon ng may kumatok sa pintuan ko
"Aïs"
"Ang kapal naman pala ng mukha mo para pumunta pa dito at sinama mo pa ang babae mo"
Sa pagkakataon na ito hindi ko na makita ang pagmamahal ko sa kapatid ko lalo na sa lalaking dahilan ng sakit na nararamdaman ko.
They're the reason of my pain!
"Aïs please let ne explain please,alam ko mali yung nakita mo pero parang awa mo na makinig ka naman hindi ko ginusto ang nangyari siya yung humalik sa akin pero kaagad ko siyang tinulak dahil alam kong mali at ikaw ikaw ang mahal ko"
"Parsa sabihin mo ang totoo diba wala lang yun"
"Shut up Demi nagustuhan mo rin naman hindi ba and please stop acting like you're a victim dahil hindi"
"Magsitigil na kayo dahil kahit ano pang sabihin niyo na kasinungalingan hinding hindi ko yan papaniwalaan kaya umalis na kayo"
Ani ko at pinipilit isara ang pinto na hinaharangan ni Dem
"Please Aïs makinig ka naman sa akin ako ang nagsasabi ng totoo"
"Dem ano ba hayaan mo na si Aïs"
"Shut up Parsa I knew from the start na sinisira mo lang kami ni Aïs,please love maniwala ka naman sa akin mahal kita mahal na mahal kita"
"Tama na Dem masyado ng marami ang nangyayari mabuti pa magsama na kayo ni Parsa at huwag na kayong babalik pa dito"
Ani ko habang tinatanggal ang nakapalibot na kamay ni Dem sa bewang ko
"Dem let's go ano ba"
Paghapit pa ni Parsa sa braso ni Dem
"No get off me"
Ani Dem kaya naitulak nito sa Parsa dahilan para matumba ito
"Dem ano ba you shut up okay umalis na kayo"
Pareho pa kaming natigilan ng sumigaw si Parsa ng pagkalakas lakas
At bumungad sa amin ang duguang binti nito
Wait anong nangyayare?
"Saan galing ang dugo Parsa oh my ghad Dem help me dalhin natin siya sa ospital"
"Aaaaaaahhhhh ang sakit"
"Dem bilisan mo naman ang pagdadrive,Parsa ano ba nangyayare sayo"
Nang makarating kami sa ospital ay saktong nakita ko si Gabriana na siyang tumulong sa amin para maipasok si Parsa sa loob
"Aïs oh my ano nangyari kay Parsa"
nag aalalang sabi pa niya
"Hindi ko rin alam,na-natulak siya ni Dem kanina tapos tapos yan dinugo hindi ko na alam lung bakit at paano pero nag aalala ako sa kaniya please Gabriana do something"
"Okay okay kumalma ka and aasikasuhin ko siya sa loob"
Habang nasa loob pa si Parsa kasama sila Dem para sa mga test ay nagtungo naman ako sa chapel
"Lord, alam ko hindi ako madalas humihiling sa inyo dahil sa galit na meron ako sa puso ko. Pero sana naman po maging okay ang kapatid ko. Hindi ko alam kung anong nangyayari sa kaniya pero sana gabayan niyo siya"
"Aïs hinahanap kana ng Doctor"
Pagtawag pa ni Lucas
Natayi naman na ako at sumunod sa kaniya
"Doc ano ba ang lagay ng kapatid ko anong nangyare?"
"No need to worry about Doctora Aïs actually it's a good news to everyone specially to Parsa and Doc Hariett"
Nakangiti pang sabi ng Doctor
"What do you mean Doc"
Naguguluhan pang tanong ni Dem
"She's 2 months pregnant congratulations"
Masaya pa niyang balita sa lahat
Ewan ko pero parang ito ang pinaka masakit na good news na narinig ko
But sa halip na malungkot ay pinilit ko ang sarili ko na ngumiti at yakapin si Parsa.
"Congratulations"
"Dem did you hear that magkakaanak na tayo"
Ani Parsa na yumakap pa kay Dem while Dem still staring at me pero ako na ang umiwas ng tingin
Nagpatiunan na akong lumabas ng room ni Parsa at hindi ko naman alam na sinundan ako ni Dem
Natigil ako sa paglalakad ng may yumakap mula sa likuran ko
"I'm sorry"
Mahina niyang usal
Nagsimula ng pumatak muli ang mga luha ng sakit
"it's okay,bumalik kana sa loob baka hinahanap kana ni Parsa"
"No ikaw ang mahal ko,ayoko hindi ibig sabihin na magkakaanak kami ay susukuan na kita hindi Aïs ipaglalaban kita dahil ikaw ang mahal ko"
"Dem stop please kailangan ka ni Parsa at ng bata ayokong maging dahilan para masira ang pamilya ng magiging pamangkin ko kaya please itigil na natin lahat ng ito. Kaya kong magparaya para sa bata buhay na ang usapan Dem buhay ng batang kadugo ko" ani ko habang nakaharap sa kaniya
"Aïs please"
Naiyak niyang sabi
"Listen to me Dem,mahal na mahal kita kahit ilang ulit mo na akong sinaktan ikaw lang ang mahal ko pero sa pagkakataon na ito siguro tamang hanggang dito nalang ang meron tayo. At magfocus kana sa magiging pamilya mo kay Parsa and sa batang nasinapupunan niya."
Ani ko at niyakap siya sa abot ng makakaya kong higpit
i kissed him for the last time and left him without words
Honestly, it's not easy to give up masyadong maraming pasakit ang pwedeng dumating pero ito ang dapat gawin.
Ipaubaya ang taong mahal mo sa iba ay isang bagay na alam kong tama lalo na kung alam ko na maaaring maging dahilan ito para lumaki ang pamangkin ko ng walang ama.
Mas mabuti pang lumayo nalang muna ako sa lahat para na rin sa sarili ko at maka move on sa lahat ng nangyayari.
Vote and comment 💛