Isang linggo ang lumipas ng gabing iyon pero wala siyang nababanggit sa akin. Maaga akong umalis ng bahay dahil nasasakal ako sa mga nangyayari. Binagabag ako buong gabi sa binaggit na pangalan ni Morgan. Sino si Zoey?
Natatakot akong magtanong dahil natatakot ako sa mga malalaman ko. Si Zoey ba yung uuwi dito sa Pilipinas? Sino pa ba ang ibang babae sa buhay niya? Trip trip niya lang ba ang relasyon namin?
Gusto ko munang magpunta sa may garden ng school. Doon muna ako magpapalipas ng oras. Tutal payapa doon at walang iistorbo.
Pagkarating ko ay agad akong umupo sa may bench. Pumikit ako at dinama ang hangin. Napakapayapa ng paligid.
Napaisip tuloy ako. Kung hindi kaya ako naglayas ng araw na iyon, ano kaya ang nangyari? Kung nagstay ba ako doon mas naging maayos ng buhay ko?
Ngayon isa na lang akong dayo dito sa lugar kung saan wala akong kilala. Para akong isang pusa na nawawala at pilit na nagsusumiksik para mapansin at pahalagahan.
Tears fall down my cheeks. I can't help it.
I wanna talk to Morgan. Akala ko ba wala ng sikreto? I think ako lang ang may problema. Hindi pala dahil kahit siya ay may itinatago rin. I felt guilty all those times dahil sa mga nagawa ko pero kahit siya! Kahit siya meron din palang lihim.
Ibinuhos ko ang sakit ng nararamdaman ko. Wala na akong pakialam kung ano ang itsura ko ngayon ang gusto ko lang ay mailabas lahat-lahat.
Medyo gumaan ang pakiramdam ko matapos akong umiyak. Pinunasan ko ang mga luha ko at nag-ayos ng sarili.
Pumasok ako sa klase at pilit na nagconcentrate sa tinuturo. Hindi dapat ako nakakaramdam ng ganito. Kaya ko ito. I need to act na walang problema. Ayokong kaawaan ang sarili ko dahil tapos na ako sa mga ganoong senaryo ng buhay ko.
Paglabas ko ng room ay nandoon si Morgan nakasandal at hinihintay ako. Hindi ko inaasahan na makita siya rito. Tahimik akong lumapit sa kaniya.
Sinalubong niya ako ng isang malaking ngiti. Tinignan ko ang mata niyang kumikislap. It's a genuine smile. Pero hindi ko siya magantihan ng ngiti. I tried pero halatang pilit lang kaya hindi ko na lang tinuloy.
"Sabay na tayong umuwi." He kissed my forehead saka pilit na kinuha ang bag ko. He looked so happy and I wonder why? What's behind those smiles?
Siya na ang nagdala ng bag ko habang nakaakbay ang kanang kamay niya sa akin. I should be happy right? Kasi hindi na siya galit sa akin.
Pero hindi ko magawang ngumiti man lang. Sumikip nanaman ang dibdib ko ng maalala ang mga bagay na bumabagabag sa akin tuwing gabi. Isang linggo na to be exact. Ramdam ko ang hapdi sa lalamunan ko. Naiiyak ako.
Huminga ako ng malalim at pilit na pinakalma ang sarili ko. Nagsasalita si Morgan pero wala akong maintindihan dahil busy ako sa pagpapakalma sa sarili ko.
"Hey, are you listening?"
Ayaw kong magsalita dahil alam kong once na bumukas ang bibig ko ay mababasag ang boses ko.
Tanging pagtango lang ang nagawa ko. He didn't bothered anyway. Nagpatuloy lang siya sa pagsasalita pero nanatali akong busy sa pagpapakalma sa sarili ko. I think anytime magbebreak down ako lalo na at katabi ko siya.
"Bukas na ang trip natin for our 1 week vacation. Mag empake ka na mamaya pagkauwi dahil maaga tayo tomorrow."
Oo nga pala yung offer ni Rhys na vacation. Okay na rin siguro para makapag unwind ako at malessen ang stress ko.
Tumango lang ulit ako. Paliko na kami sa parking lot ng makasalubong namin si Wallace.
Pumayat siya kitang kita yun. He seemed so stress. Naawa ako sa itsura niya. Nagtama ang mga mata namin. Napahinto ako at napahinto rin siya. I miss him. Lalapit na sana ako sa kaniya kaya lang agad na hinablot ni Morgan ang kamay ko.
"Where do you think you're going ? Let's go."
Hinigpitan niya ang pagkakakapit sa akin at saka pinalandas ang mga kamay sa balikat ko. Pinisil niya ito at alam kong naiinis na siya.
Ilang months ring hindi ko nakita si Wallace. He's my friend, my only friend here. Gusto ko siyang lapitan at kamustahin. Naguilty ako sa mga ginawa kong pag-iwas. I wanna hug him too. I don't know pero gusto ko iyong gawin because I need it. Siya lang ang kaibigan kong alam kong dadamay sa akin.
"Addie..."
Binigkas niya ang pangalan ko at puno iyon ng kalungkutan. Mukhang malaki ang pinagdadaanan niya. Gusto ko siyang ireach out baka kasi kailangan niya ang tulong ko. No one can understand me beside him.
"Wallace...I miss you."
Bumitaw na ako kay Morgan at kusang lumapit kay sa kaniya. Hindi na ako napigilan ni Morgan dahil binigay ko na ang lahat ng lakas ko para makawala sa pagkakahawak niya.
"Bullshit Addie! Anong ginagawa mo?!"
Hindi ko siya pinakinggan. I hug Wallace na halatang ikinagulat niya dahil nanigas siya sa kinatatayuan niya. Hanggang sa maramdamn ko ring yinakap niya ako pabalik.
"A-Addie..."
Mukha namang nabuhayan siya ng muli niyang bigkasin ang pangalan ko. Kusa na lang na lumandas ang mga luha kong kanina ko pa pinipigilan.
"I miss you too. Why are you crying? Sobra mo ba akong namiss at ganiyan ka?" Mas lalo akong napahagulgol dahil sa sinabi niya. Tumawa siya ng mahina.
"Damnit Addie! Umuwi na tayo!" Lumapit si Morgan at pinaghiwalay kami.
Tinignan ko siya. Kitang-kita ko ang galit sa mata niya pero agad na napalitan ng pagkagulat ng makita niya ang mata kong lumuluha.
"Fuck. What's wrong?"
Umiling iling lang ako sa kaniya. Marami akong katanungan pero hindi pa ako handang makinig. Hindi sa pagkakataon na ito.
"Morgan sinaktan mo ba siya? Damn you." Kita ko ang galit sa mata ni Wallace. Halata ang dark circles sa baba ng mata. Ano bang nangyari sa kaniya at ganiyan na lang ang itsura niya?
"Addie tell me what's wrong? Sinasaktan ka ba niya?" Concerned is in Wallace voice.
"Huwag ka ng makisali pwede? Let's go."
Agad niya na akong nilayo kay Wallace. Tanging pagsulyap na lang ang nagawa ko dahil malakas si Morgan at desperado na siyang iuwi ako.
"Ano ba! Nasasaktan ako Morgan!"
Pilit niya akong ipinasok sa loob ng sasakyan saka padabog na isinara ang pintuan.
He's breathing heavily ng makapasok siya. Sumandal siya sa upuan at saka pumikit. Pilit na pinapakalma ang sarili. Alam kong galit siya kaya hindi na lang ako umimik. Sa bintana lang ako nakatingin.
Pinupunasan ko ang mga takas na luha ko na ayaw pa ring tumigil.
"Fuck."
Pagod na pagod ako ngayong araw at gusto ko na lang matulog. Kahit ngayon lang sana makapagpahinga ang isip ko pero mukhang madadagdagan pa.
Nakatingin pa rin ako sa bintana at pinapanood lang ang mga ilaw ng poste sa labas.
Pinaandar na niya ang makina ng kotse kaya dumiretso na ako ng upo. Sobrang higpit ng pagkakahawak niya sa manibela kaya bakat na bakat ang mga ugat sa braso at kamay niya ngayon. Hindi pa rin ata siya kumakalma.
Nang makapasok kami sa gate ay hinablot niya ang braso ko at mabilis na kinaladkad ako hanggang sa kwarto niya.
"Ano ba? Gusto ko ng magpahinga. I'm tired."
"Diyan ka lang." Pinaupo niya ako sa kama niya. Pumasok siya sa banyo. Rinig ko na lang ang pagbukas ng shower.
Pumunta akong veranda ng kwarto niya. Malakas ang hangin kaya agad na tinangay ng hangin ang mahaba kong buhok. Maganda ang view rito napakapayapa dahil kakahuyan na ang makikita. Kita rin ang iilang ilaw sa may bandang lawa.
Naalala ko ang mukha ni Wallace kanina. Is he okay? Bakit sobra siyang nangayat ng sobra? What happened exactly to him?
Nagstay lang ako doon habang nililipad ang isip ko sa mga katanungang wala pang sagot.
"Baby."
Agad na pumulupot ang mga braso niya sa akin. Idinantay niya ang kaniyang baba sa leeg ko at agad na isiniksik ang mukha doon. He's sniffing me. Hindi pa ako nakakapagshower man lang.
"Morgan stop."
Pero nagpatuloy lang siya. Hanggang sa dinadampian na niya ng mga halik ang leeg ko patungo sa likod ng tenga ko. Nakiliti ako sa ginagawa niya. Nanghina ang mga tuhod ko buti na lang at nasa likod ko siya bilang sumusuporta.
"Ahh Morgan s-stop."
"W-why? I just miss you." Mas hinigpitan niya ang yakap sa akin. Ramdam na ramdam ko ang mabangong hininga niyang lumalagpas sa may tenga ko.
"Ano ba! I said stop!"
Tumigil na din siya sa ginagawa niya at lumuwag na ang pagkakayakap sa akin. Rinig ko ang malalim niyang paghinga.
"Bullshit Addie. Bakit ayaw mo? Namiss lang din kita why can't I hug you?" He spit out sarcastically. Lumayo siya sa akin sumandal sa may railings.
"Bakit yung Felix na yun? Sa kaniya lang pwede? Damn it Addie why can't you understand? Alam mo namang ayaw na ayaw kitang makita na kasama ang gagong yun tapos you hug him in front of me! Saying you miss him huh? Are you happy seeing me mad? That is bullshit." He's fuming mad. He clenched his jaw while gritting his teeth saka lumapit sa akin gamit ang matatalim niyang titig.
"You still flirting with him, are you that desperate na kahit may boyfriend ka na nagagawa mo pa ring makipaglandian sa ibang lalaki? Am I not enough? Bakit magaling ba siyang humalik kaya hindi mo siya malayuan? Or is he that good in bed?"
I slapped him really hard. He's too much. Talking to me as a flirt? A slut?
Ako dapat ang nagagalit. Punong-puno na ang dibdib ko ng hinanakit. Kanina ko pa gustong sumabog, masyado na niya akong sinagad.
Nakatabingi pa rin ang mukha niyang sinampal ko.
"How dare you. Ganiyan ba ang tingin mo sa akin?" Ang kaninang pigil-pigil kong luha ay agad nang bumuhos. Ang sakit ng mga binitawan niyang salita.
"I tried to understand you Gian. Oo alam ko marami akong kasalanan sa'yo pero sobra naman na yata ito. Am I a slut to you? I hate you!"
Tumayo na siya ng maayos. Tumingala siya at nang magtama ang mga mata namin kita ko ang sakit sa mga mata niya. Pulang-pula ang mga ito kaya alam kong nagpipigil lang siya ng luha.
"Then why?" Tanong niya gamit ang paos na boses.
"Bakit patuloy mo pa ring ginagawa Addie? Why? Why you still making me feel this way na para bang kulang pa rin ako?" He looked at me intently in the eyes. Tinapatan ko ang mga titig niya.
"Morgan why can't you understand? Siya lang ang kaisa-isahang kaibigan ko sa lugar na ito. Siya lang ang nagmalasakit sa akin. Ikaw marami kang kaibigan eh ako? Naisip mo rin ba na hirap na hirap ako dahil wala akong mga kaibigan? And now you're not allowing me to see or talk to my only friend here? Ganoon ba ako kaselfish at kalandi para sabihin mo ang mga iyon?"
Humahulgol kong sabi at marahas na pinunasan ang mga luha ko.
"Magaling siyang humalik? Oo magaling siya! Is he that good on bed? Sige we'll try that next time salamat sa suggestion huh?" Sarkastiko kong sabi sa kaniya. Agad na nagdilim ang mga mata niya. Igting na igting ang panga at kita ko na ang mga ugat sa leeg niya.
"Tangina! He kissed you? Putangina naman! You'll try next time? Puta! Papatayin ko ang Felix na iyon! Magkamatayan man Addie sinasabi ko sa'yo! You let that fucking bastard kissed you? Oh come on woman, I'm saying this to you. I will kill that fucking asshole."