BRENTH POV
Suspended na lahat ng klase sa Metro Manila dahil sa sobrang lakas ng ulan.
Nagluto ako ng instant noodle habang nakatambay dito sa balkonahe ng kwarto ni Bunso.
Kasama ko ang dalawang pusa na kapwa tulog sa kabilang upuan. Napakalamig, antahimik ng paligid.
Pagkatapos kong higupin ang huling sabaw na natitira sa mangkok ay binitbit ko 'yon para dalhin sa kusina.
Paglabas sa kwarto ay nakasalubong ko si Kuya Clifford. Dala dala ang laptop niya.
"Nakakausap mo ba ang kapatid mo" Alam ko nag aalala siya, kahit di niya ipakita sa blanko at seryoso niyang mukha.
"Wala po atang signal sa Isla" kita ko ang pagguhit ng inis sa kanyang mga labi.
"Paano natin malalaman na ayos siya 'don" di ko alam ang isasagot ko dahil di ko rin alam if paano makaka usap si Bunso.
Pareho kayo ni Ganny.
"Try ko pong tawagan mamaya" nakakunot na ang noo niya. "Alam ko, last day na nila ngayon"
"Yon nga huling araw ngayon, aba paano sila makaka alis sa isla kung ganito ang panahon"
"Sabi sa balita, maya pa ata hapon sa--"
"Nariringig mo ba sinasabi mo Brenth" inis na ngisi niya. "Mamaya pang hapon ang landfall? Anong pinagkaiba nun, nasa panganib parin ang kapatid mo dahil napapalibutan sila ng tubig sa lugar na 'yon"
Alam ko.
(-.-)"
"Lalabas ka ba?" pagpapalit niya sa usapan.
'Hindi'
"Paloadan mo nga ako, hindi nagana mga mobile transaction ko." sabi nito. "Gusto ko rin makausap kapatid mo, ibigay no sakin mamaya number niya"
Napakamot nalang ako. Ayoko lumabas eh.
May inabot siya saking isanglibo
"Magkano kuya?"
"Five hundred, regular" pagkatapos ay dumeretso na ito papunta sa kwarto niya.
Bat di kase mag asawa nalang para may nauutusan.
Dumeretso ako sa kusina.
Hinugasan ko muna yung mangkok bago lumabas.
Nakatsinelas, short at puting Tshirt lang ako. Nagdala nalang din ako ng payong, kahit pwede ko naman gamitin ang sasakyan ni Kuya.
Nakakamiss narin maglakad dito sa subdivision.
"Manang pabukas nalang po pagbalik ko" paalam ko sa matandang naglilinis ngayon sa sala.
Malakas ang ulan at ang kalangitan ay kulay abo, Umaga palang pero andilim na.
Dahan dahan akong naglalakad sa gilid ng kalsada.
Marami ring taong nasa labas, yung iba ay nagpapa ulan.
Maraming naglalaro sa ulan, di alintana ang kapahamakan hindi lang sa malakas na hangin pati narin sa sunod-sunod na pagkulog at pagkidlat.
Paglabas ng subdivision ay agad akong dumeretso sa sa 7/11.
Pagkatapos magpaload ay lumabas rin agad ako. Baka ginawin yung dalawang pusa sa balkonahe, nakalimutan kong ipasok.
Naglalakad ako pabalik ng magulat akong biglang may tumamang bola , sa payong ko. Dahilan para mabitawan ko 'yon.
Sabayan pa nang pagtalsik ng mga tubig sa kalsada sa aking damit.
Kitang kita ko ang mga taong may gawa nun.
"Huy pre lagot ka"
Inis kong tinignan yung grupo ng mga batang naglalaro.
Bumuntong hininga ako, pinulot yung bola at payong.
Dahan dahan akong lumapit sa kanila.
Kita ko ang kaba sa mga mukha nila. Drinibble ko muna yung bola bago...
Ko inabot pabalik sa kanila.
Parang iba ang nasa isip nilang gagawin ko.
"Umuwi na kayo" sabay tinalikuran sila.
Tsch. Basa natong damit ko, kulay puti pa naman. Kitang kita yung dumi.
Pabalik na ako sa bahay ng matanaw ko ang isang lalaking walang saplot pang itaas, nakapaa habang sinasalo ang patak ng ulan na bumubuhos.
Sumisilip silip to na tila may hinahanap.
Dahan dahan kong tinungo ang harap ng bahay.
Nasa likod niya lang ako pinagmamasdan siya. Ano naman kaya kaylangan ng taong to.
(-.-)"
Pero di ko inaasahan ang pag atras niya habang nakaharap sa bahay.
Hindi nito inaasahan na may tao sa likuran niya. Kaya tulad ko ay na out of balance din siya.
Ang nakakainis ay nakasalampak ang katawan niya sa ibabaw ko. Ramdam ko na yung pagdikit ng mga tubig na umaagos sa daan, sa aking likuran.
"Shit, sorry" ringig kong sabi niya habang nakahiga sa akin. Alam mo yung nakasalpak ako sa daan tapos siya sa katawan ko.
Naramdaman ko ang mabilis niyang pag alis, kitang kita ko siya na inaayos ang sarili kahit pumapatak sa mga mata ko ang ulan.
Hindi ko narin hinintay na maglahad siya ng tulong, dahil ayaw ko. Tumayo ako mag isa.
Kita ko na dahan dahan niya akong tinignan.
Hindi niya inaasahan na ako ang makikita.
"Anong ginagawa mo dito?" matalim ko siyang tinitigan.
"Ahhhh ahhh" nagiisip pa ito ng palusot.
"Sinong hinahanap mo"
"Ikaw" mabilis na sagot niya. Pero sinimangutan ko lang siya. Nagdirediretso ako sa gate ng bahay. "Nagluto ako ng champorado, yung paborito mo"
Napatigil ako. Inis ko ulit siyang tinignan.
"Ano ba talagang kaylangan mo?"
"Gusto kitang makausap, miss na kita Brenth"
Randam ko na lumapit siya sa akin. Pero binantaan ko siyang dumistansiya gamit ang hawak kong payong.
CARLITO'S POV
Nang makakuha ng pagkakataon, habang abala ang tingin ng ibang nagoorganize sa mga naglalaro.
Mabilis kong tinakpan gamit ang isang basang panyo, ang bunganga ng baklang Hernandez.
Nagtangka siyang pumalag, pero nahinto ng ipakita ko ang baril na hawak ko.
"Manahimik ka diyan" ramdam ko na ang panginginig niya. "Akyat!" utos ko ng makarating kame sa bungad nitong burol na paakyat sa tabi mismo ng Tidal Pool.
"Please nagmamakaawa ako" yung pagtatangis niya ay nagsimula na. "Ano bang nagawa ko".
"Marami at pagbabayaran mo yun ngayon" dahandahan siyang humarap sa akin.
Mas lalo siyang kinabahan ng makita ang aking mukha.
Pinandilatan ko siya ng mata.
"Ang sabi ko umakyat ka! Mamaya na ang drama." inakma kong itutuk ang baril sa kanya.
Dali dali itong, umakyat. Halos magkanda dapa dapa pa sa kakamadali.
Ganyan nga Hernandez para kang baboy na umuugik sa nalalapit na pagkatay.
Nalalapit na ang katapusan mo, pero bago ang lahat gusto ko gumawa ng napakalaking palabas.
Nang makapunta sa tuktuk ay, agad ko siyang niyayang lumapit sa akin.
Yung mga luha niya dahandahan ng umaagos.
"Halika ka dito" tila malambing kong boses."Lapit.." tawag ko pa.
Pero parang ayaw niyang lumapit at nakatuon ang tingin sa baril na hawak ko.
"Sabi ko lumapit kang putang ina ka!" babala ko sa kanya. Pero imbis lumapit ay lumuhod ito sa harapan ko.
"Ga..Gagawin ko lahat ng gusto mo, patawarin mo na ako" nakakairita ang pagiyak niya.
"Wala na, wala na akong gustong marinig sayo.. Ang tanging gusto ko mamatay ka ng perpekto sa harap ng mga putang inang taong nandiyan sa baba!"
Muli nanaman siyang humagulhul at patuloy na nakaluhod sa paanan ko. Tila santo pa ako na nakahalik ang mga labi niya sa paa ko.
Sinipa ko siya kadahilanang para tumalsik siya at pumlakda sa lupa.
Yung sugat sa nguso niya kanina ay mas lalong dumugo sa ginawa ko.
Batid ko ang pinaghalong sakit at takot na nararamdaman sa mukha niya.
Nasasayhan ako sa bagay na 'yon.
Lumapit ako sa kanya, kabang kaba siya. Hahahahahaha. Hindi niya maikilos ang sarili, takot na takot siya sa baril.
Inapakan ko ang Tiyan niya. Habang nakatutuk ang baril sa kanya.
"Ahhhhh!" daing niya sa ginawa ko pero, tinawanan ko lang siya inasar ko pa sa pamamagitan ng pag iyak ko kunwari parang bata.
"Wawa namam ang baby" inilipat ko ang paa ko papunta sa mga hita niya at sunod sunod ko yung tinadyakan!
Medyo humiyaw siya ng may kalakasan.
"Ang sabi ko wag kang maingay, kundi papatayin na kita agad!" Halos ikumot niya ang mga kamay sa mukha sa takot. "Manahimik ka ah, hindi pa ako nag eenjoy"
"Pleasee, maawa ka na sa akin" mugtong mugto na ang mga mata niya. Nginusuon ko lang siya.
"Pleasee maawa ka na sa akin huhuhuhubels" pangagaya ko sa kanya. Na kunwari kinukusot kusot ko pa mata ko. "Manahimik ka diyan! Awa awa! Huwag na wag kang gagawa ng ingay dahil pag ginawa mo yun. Papatayin kita pati ang mga kaibigan mo!"
Nagpigil ingay siya habang patuloy sa pag iyak. Nakakita naman ako ng bagong iideya ng makakita ako sa tabi ko ng halaman na may tinik.
Para itong bogambilya, pero wala na akong pake kung ano man ang tawag dito.
Pinatayo ko ang baklang Hernandez. "Tayo!" gigil na utos ko. Dahan dahan naman niya akong sinunod.
"Putulan mo ako niyang sanga ng halamang yan na may tinik" dahan dahan siyang lumapit dun. "Pag di mo binilisan yang buhay mo ang puputulin ko"
Agad siyang nagmadali at ibinigay sa akin ang sanga na may tinik.
"Dapa!" utos ko. Pero nag aalinlangan siya. "Pag sinabi ko sundin mo' sumunod ka, dahil di ako magdadalawang isip na pasabugin yang ulo mo. Dapa!" dahan dahan siyang sumunod.
"Please.."
"Alam mo sa gingawa mo Hernnadez mas pinadali mo ang kamatayan mo!" ako na ang lumapit sa kanya at sinipa ko siya pabagsak at dun ko na siya pinilit na dumapa.
Mabilis siyang sumunod Hahahahaha!
Naupo ako sa tabi niya habang nakadapa siya. "Manahimik kalang diyan" itinutok ko ang baril sa may leeg niya para matakot siya.
Hinawakan ko ang laylayan ng short niya. Pumalag siya, pero ibinaon ko ang baril ng husto. Kadahilanang para tumigil ang kalikutan niya.
Ringig ko ang mahina niyang pagtangis.
Tuluyan kong ibinaba ang salawal niya kasama ang brief. Tumambad sakin ang napakakinis at napakatambok na pwet.
Natawa ako sa sarili ko ng makaramdam ako ng bahagyang libog, nabubuhay ang pagkalalaki ko sa nakikita ko.
OhmayGoD hahahahahaha, ano tong naiisip ko Hahahaha
"Anong gagawin mo" takot na takot siya.
Pagkatanong niya ay agad kong hinampas yung tinik sa pisnge ng pwet niya
"Ahhhhhhhhh!"
Idiniin ko pa ulit yung baril senyales na manahimik siya.
Muli kong hinampas ulit yung Tinik hahahahahahahahaha.
Natutuwa ako sa ginagawa ko, nakaka enjoy!
Yung pagdaing niya ay halos iniipon niya lang sa bunganga niya.
"Masarap ba? Eto pa"
Hinampas ko ulit ng malakas!
Kita ko ang pamumula ng pisnge ng pwet niya at may mga dugo narin akong nakikita Hahahaha.
Dugo!
Lumiligaya ako sa nakikita ko! Hahahahahahah.
Hindi ako masaya sa pwesto ko, nag isip ako ng magandang pwesto sa pagpapatuloy sa ginagawa ko.
Tumayo ako at muli naupo, at sa pagtataong iyon ay ang ulo niya ang ginawa kong upuan Habang nakamudmud ang mukha niya sa Lupa.
Itinutok ko sa batok niya ang baril at tinuloy ko ang paghampas sa pwet niya gamit ang mahabang sanga na may tinik.
Sunod sunod na hampas at malakas 'yon!
"Arhbhhhhhh" para siyang bulate na galaw ng galaw. Habang sakit na sakit sa ginagawa ko.
Tinigilan ko na yun, sapat na ang dugo na nakikita ko. Nabubusog na sa saya ang aking mga mata.
Habang nakadapa ay kita ko ang paglinga ng ulo niya patingin sa akin. Basang basa ng luha, puno puno ng takot at nanginginig sa sakit.
"Aaa aanong kasalanan ko" umubo pa ito na kinainis ko dahil medyo malakas yun.
Sinipa ko ang pwet niyang may sugat!
"Ahhghhhhhh!"
"Kasalanan mo ang binangga mo ako, kasalanan mo na humarang sa dinadaanan ko!"
Sa inis ko ay pinuntirya ko ang butas ng pwet niya at itinapat dun ang baril.
"Hahahahahahaha!" tumawa ako na parang demonyo. Mas lalong natakot ang mukha niya.
"Huwaa huwaag.." kabado ito.
"Diba dito ka magaling? Magpakantot? Sanay ka na dito Hernandez wag kang paawa.. Pag titi pinapasok dito gustong gusto pag baril nag iinarte?!"
Wala siyang magawa sa sitwasyon, hawak ko ang buhay niya ngayon Hahahahaha.
"Pag titi sarap na sarap pag baril takot na takot? Bala lang naman pinagkaiba ah, tamod sa titi pilak sa baril! Mamatay ka sa sarap sa burat, mamatay ka sa sakit sa baril!"
At tuluyang kong idinikdik ang baril papasok sa butas ng pwet niya.
Hahahahahaah, ansaya napakasaya ko!
Hahahahah bahala na kung maiputok ko tong baril sa pwet niya Hahahahah. Ang mahalaga ansaya ko Hahahahahah.
"Tama na tama nagmamaka awa ako...."
"Tama na? Okay sige na nga nakaka awa ka naman" inalis ko na yung baril sa butas ng pwet niya.
Kita ko na kumalma ang mukha niya. Ayokong nakikitang hindi naghihirap ang napakapangit niyang mukha.
"Sa iba naman!" gulat siya ng sipain ko ang mukha niya. Tapos nun ay hinablot ko ang buhok niya at iminud mud ko ang mukha niya sa lupang may bato bato.
Parang nilulunod ko siya sa lupa na walang tubig.
Sa inis ko pa ay pahampas ko siyang minumud sa lupa. "Sisirain ko yang mukha mo gaya ng pagsira mo sa akin!"
Hinarap ko yung muka niya sa akin. At ngiti ngiti akong pinahmamasdan ang mukha niyang puro na ngayon gasgas.
"Pleasee.. wala naman akong ginawa sayo. Ikaw naman ang gumawa nun sa sasarili mo" dahil sa sinabi niya ay mas nangigil ako.
"Putang ina mong hayop ka! Sumasagot ka pa talaga!" kumuha ako ng mga tuyong dahon na nakakalat sa paligid at pinakain ko yun sa kanya. Habang ang baril ko ay nakatutok sa noo niya.
Wala siyang reklamo, gusto man niyang pumalag pero. Wala, para siyang bangkay na pinag eexperimentuhan ko lang hahahah!
Nang mapuno ko na ang bibig niya ng dahon ay agad kong ipinasok ang baril sa bunganga niya.
Hahahahahahaha.
Yung takot sa mukha niya, parang sumasagad na Hahahahaha.
Ansaya napakasaya ko!
"Yan, yan ang chupain mo ngayon Hahahahahahaha!"Nilalaro laro ko pa yung baril sa loob ng bunganga niya.
Wala akong pake kung maiputok ko na ang nag iisang bala. Dahil nasisuguro kong mamatay rin siya.
"Do you feel the pain? Do you feel the hell?" habang tumatawa ko Hahahahaha. "Queen Cazi is here to welcome you to hell" Sinakal ko rin siya!
Sobrang saya ko sa nakikita ko, wala siyang kalaban laban Hahahahahahahaha.
"Isang bala kalang Hernandez" at mas hinigpitan ko pa ang pagkakasakal.
Halos masuka na siya. Pero imbis na masuka ay nalulunok niya pa ata ang mga tuyong dahon.
Napakasaya ko Sobra!
To be continued...
COMMENT🖤 & VOTE🌟
TheSecretGreenWriter