"Five, four, three, two, one... Happy new year!!!!"
Malalakas na sigawan at mga paputok ang bumalot sa bahay ng mga Ford nang pumatak na ang alas-dose hudyat na panibagong taon nanaman ang darating. Para sa iba ay panibagong buhay, start of something new and other forms of new beginnings. But not for Dami.
It's just a normal day for him. So what kung magbubukas nanaman ang panibagong taon? What's new? Eh by next week, back to normal nanaman siya sa kanyang trabaho. He stopped caring for what's going on around him. For him, New Year's just an occassion wherein he could drink as much as he can.
"Bro, where's Isaac?" tanong sakanya ni Adam na akbay-akbay ang pinsan nitong si Ailee.
Nagkibit-balikat siya. "Probably in his house, enjoying his new girl. I don't know."
Malakas na pumalatak si Ailee. "What's wrong with you twins? Ang nagagawa nga naman ng pag-ibig."
Matalim na tinignan niya si Ailee. Inirapan lang siya nito habang humalkhak naman si Adam sa ginawa ng pinsan. Iniwan sila ni Ailee at pinuntahan ang Mama nitong si Tita Adie.
Inisang lagok na niya ang natitirang laman ng bote niyang beer at padabog na ibinaba ito sa mesa.
"I'm out," sabi niya kay Adam.
"Huwag mo nang pansinin iyong si Ailee, alam mo naman iyon," pagpigil sakanya ni Adam. Tinapik nito ang kanyang balikat. "Come on, let's celebrate."
Umiling siya at tinapik sa likod si Adam. "I'll pass. Sige na, mauuna na ako."
Pinuntahan lang niya ang Mommy at Daddy niya na busy sa pakikipagkwentuhan sa mga kaibigan ng mga ito. Nagpaalam na siyang uuwi, nung una ay ayaw pang pumayag ng Mommy Mitch niya dahil nga ay may mga nagpuputukan pa pero sa huli'y nakawala rin siya. Nang makarating sa kanyang bahay ay hindi na siya nag-abala pang buksan ang ilaw at dire-diretso nalang siya sa kusina para kunin ang isang bote ng alak at tsaka dinala ito sa balkonahe ng kwarto niya.
He sighed and stared at the night sky. Humilig siya sa balustre at ininom ang alak na kinuha niya habang pinagmamasdan ang mga fireworks na nagpapatingkad ng madilim na langit.
He once had his own firework that lights up his life. But he let her go.
"Fuck," mura niya sa sarili nang maalala nanaman niya ang nag-iisang babaeng minahal niya. Kinuha niya ang kanyang phone at binuksan ang facebook app niya. And then at the top of his news feed, bumungad sakanya ang litrato ng babaeng matagal na niyang hinihintay kahit na walang kasiguraduhang babalik ito.
Baking a cake for the New Year's Eve later! Can't wait!
Kasama ng status na iyon ay ang litratong may hawak itong icing pipe at katabi nito ang isang lalaking nakaakbay rito. Humigpit ang hawak niya sa kanyang phone at mabilis na ibinato ito sa upuan malapit sakanya.
Mabilis na lumagok siya ng alak at nagmura ng paulit-ulit. Ito naman ang gusto niya, 'di ba? Ilang beses niya itong pilit ialis sa isip niya, pero tangina 'di niya kaya. Ilang beses niyang sinubukang magmahal ulit, pero pucha, 'di niya parin kaya. Kaya naman isinubsob niya ang kanyang sarili sa trabaho.
"Bakit mo kasi hinayaan?! Kuya, sundan mo siya!" Kanina pa siya sinisigawan ng kapatid pero hindi niya ito pinapansin at pinagpatuloy lang niya ang pag-inom. Graduation niya kanina at pinili niyang mag-inom mag-isa sa condo nila ni Isaac. Nakakairita lang dahil sinundan pala siya ng barkada.
Ilang buwan palang magmula nang umalis na si Chiara patungong Canada. Nandoon siya nung nasa airport ito, alam ng Diyos kung gaano niya kagustong pigilan ito pero nakapagdesisyon na siya. He has to let her go. Pilit niyang isinisiksik sa utak na ito ang mas makakabuti.
"Let him be, Michelle," sabi ni Isaac sa kapatid nila.
"Pwede namang mag-LDR sila, kuya! We have Skype, Facebook, Twitter, ang daming social networking sites diyan!" hysterical na sagot ni Michelle.
"It's not that easy, Chelle," mahinahong sabi ni Adam.
Napangisi nalang siya at ininom ang natitirang alak sa baso niya. Tingin ba nito hindi niya naisip ang LDR? Gusto niyang i-offer iyon kay Chiara pero naisip niya na hanggang kailan? Hanggang kailan sila magpapakakuntento na ipagpatuloy ang relasyon nila na tanging webcam at monitor ang pagitan nilang dalawa. Akala ba nila madali ang long distance relationship? Isa pa, ayaw niyang ikulong si Chiara sa kanya. Malaki ang Canada, maraming pwedeng magbago. Hindi niya hahayaang umasa si Chiara sa kanilang dalawa ng wala naman talagang kasiguraduhan.
"Magmumukmok ka nalang diyan?" seryosong tanong sakanya ni Calix.
Nagkibit-balikat lang siya at nagsalin ulit ng panibagong alak. Iinumin na sana niya iyon nang biglang agawin ito ni Elisha at ito mismo ang lumagok ng laman.
"Bakit hindi mo siya sundan sa Canada?" tanong nito sakanya. Her piercing eyes bore into him. Nakakatakot si Elisha lalo na kapag seryoso. She would always say things that would really make one think.
"Para saan pa? Nasaktan ko na siya. Wala naring sense kung susundan ko pa siya. Besides, I'll train for the company next week, wala na ring saysay," matabang na sagot niya.
"Pero nasasaktan ka rin naman," sabi ni Ailee na kanina pa tahimik. Not her usual self, he guess.
"It'll stop, eventually."
Limang taon. Limang taon na ang nakakalipas but the pain is still there. Konting alaala lang ni Chiara ay mabilis na bumabalik ang sakit ng paghihiwalay nila. Anim na buwan palang magmula ng umalis si Chiara, gumawa siya ng fake account at hinanap agad ang facebook nito. Kahit doon man lang, malaman niya ang nangyayari sa buhay nito doon. He saw how she was happy when she got her master's degree. Nakita niya ang pagbabago sa itsura nito. Ang unti-unti nitong pagtatagumpay. Sa mga nakita niya, doon niya napagtanto na tama lang talaga ang ginawa niya. Chiara's happy and successful. Iyon lang naman talaga ang hangad niya.
He was back from his thoughts when his phone rang. Tinignan niya ang caller at sinagot iyon nang makita ang pangalan ni Belle.
"Hello?"
"Dami darling! Happy New Year!" masayang bati nito sakanya.
"Happy New Year Belle, how's London?" tanong niya.
Narinig niya itong humagikgik sa kabilang linya. "Great! Sold out nanaman ang play namin kanina."
"Congratulations, Belle." Bumuntong-hininga siya.
"Please tell me that you're not in your house again, alone, drinking." Nahimigan niya ang pagkairita sa boses nito.
Ngumisi siya. "Okay, I won't tell you."
"Dami!" suway nito. "Hanggang kailan mo gaganyanin ang sarili mo? She's happy now. Ikaw? Kailan darating iyon?"
He let out a deep sigh. Pinasadahan niya ng mga daliri ang kanyang buhok. Sumandal siya sa may balustre at mula sa kinatatayuan niya ay kitang-kita ang malaking portrait ni Chiara. He sighed again.
"How can I be happy, when she's my happiness?"
He heard Belle groaned. "Well, news alert lover boy, you chose to let that happiness go. So bear with the consequences. Anyways, tinatawag na ako ng mga kasama ko. Happy New Year Dami, I wish you the happiness that you've been waiting for."
Hindi na siya sumagot pa at hinayaan nalang na si Belle na ang magtapos ng tawag. Napapikit siya ng mariin at piniling pumasok nalang sa kwarto niya. Nagpalit lang siya ng damit at ibinagsak ang sarili sa kama niya. He just stared at Chiara's face.
Will you grant my wish? Will you please come back to me?
--------------
Nakakatuwa naman ang daming nag-comment sa last chapter! Nakakatuwa dahil maraming galit kay Dami. Well, this is his POV para naman mas lalo niyo siyang maintindihan. People have to grow mga peeps!
Advance Merry Christmas babies!
VOTE AND COMMENT :)
Follow me @kendeyss