Sam's POV
It's been 3weeks since na discharge ako sa hospital and I'm currently working now. Pinayagan na naman ako ng doctor na pwede na akong magtrabaho. Nasa opisina ako ngayon at nagsimula ng tumanggap ng email galing sa oorder ng wine.
Tatlong linggo narin simula ng nalaman ko na umalis na si Kent at si Alexandra dito sa pilipinas. And their business right now is slowly going down.
Tumingin ako sa pinto kung sino ang pumasok. I immediately smiled and stand up. "Hey, Love." He said and kissed me softly.
Yeah, it's been weeks since we've been together again. Ilang linggo narin ang lumipas since sinugod ako ni Astrid. In 1week I was staying at home because I need to rest and that was I did. In 2weeks, Nagsimula na akong pumasok sa office at isang araw bigla nalang akong sinugod ni Astrid.
Flashback...
I'm now going to office to work. Pababa palang ako ng hagdan ay nakita ko na si Lucas na naghihintay sakin. He's currently talking to my parents, I don't know what they're talking. I don't want to ask either. Nang nakababa na ako sa hagdan ay ngumiti lang siya sakin at nginitian ko rin siya.
"Let's go?" He said.
"Kumain ka muna anak.." I just shook my head and go to her to kiss her cheek. Ganun din kay Daddy.
"We'll just eat outside, Mom." Sabi ko.
"You sure? Are u fine now?" Worried was written her face.
"Yeah, I'm totally fine now, Mom. No need to worry!"
"I'm sorry, baby! I just can't help to get worried for you." She hugged me, I hugged her back.
"I know, Mom. And I understand," After I said that we bids goodbye to them and Lucas held my waist to get closer to him. Clingy, I like it. I giggled at my own thoughts. Lucas look at me.
"What?" I said. A small smile creeped on my lips. We're not yet together but he's courting, We're just getting it slowly and I'm fine with it. He shook his head and open the shotgun seat for me.
"Thank you," sabi ko at umikot na siya para sumakay sa driver's seat.
"Where do you want to eat?" Sabi niya habang nakatuko ang siko niya sa bintana at hinahawakan ang labi niya at ang isang kamay ay nakahawak sa steering wheels habang nakatoon ang mata sa daan, tumingin siya sakin ng hindi ako sumagot. Our eyes meet and I looked away.
"A-Ah, fastfood will.. do," nauutal-utal na ako ano ba yan.
"Fastfood then." Sabi niya at tahimik na ulit kami habang papunta sa SM. Dun na kami kakain ng fastfood. Hindi ako sanay na tahimik kaya umubo-ubo ako at tumingin lang sa labas.
Tinanggal ko ang seatbelt ko at pinagbuksan na niya ako ng pintuan. I smiled to him, hinawakan niya ulit ang beywang ko at nagsimula na kaming maglakad papasok. Naagaw kaagad niya ang atensyon ng mga kababaehan dahil matangkad siya at gwapo rin. I giggled, sorry girls! He's mine.
Sa akin lang tinoon ni Lucas ang tingin niya at hindi niya pinansin ang mga babaeng napapatingin sa kaniya.
"Masyado ka namang gwapo at napaptingin sayo ang mga babae." I teased him. He just shrugged.
"Yabang!" Bulong ko. He smirked.
Napagdesisyonan rin namin na sa Jollibee nalang kami kakain para madali lang. Gusto ko ng magtrabaho dahil masyado akong na bored sa bahay, 1week ba naman akong nagpahinga habang walang ginagawa. Gusto ko na nga sanang magtrabaho pagkalabas ko palang e, pero umangal kaagad si Mommy pati si Lucas. Tsk!
Pagkatapos naming kumain ay nagmaneho na ulit si Lucas papunta sa office. Naglalakad kami papasok sa opisina, nakita pa namin si Sabrina sa department niya at napatingin siya sa amin. I didn't look at her, Lucas already cleared everything about them. He just said that they're just flings and nothing more. Wala siyang pinansin na kahit sino sa kompanya sa akin lang talaga naka toon ang atensyon niya. I am just so happy that finally, after all the pain, the sleepless nights. I'm here with him, again. I can't help but to smile as we go to the elevator.
"Why are you smiling? Did you think of me?" He teased me. Yabang talaga ng isang to, porke't naging okay na kami at niligawan na niya ako ulit.
"Ang yabang mo talaga no?" Inis kunyaring sabi ko.
"I'm just stating the fact. What's wrong with it?" Kinurot ko naman siya sa tagiliran at napa-igik siya sa sakit.
"Stop it! Or I'll kiss you." Seryosong sabi ko. Napahinto naman ako sa banta niya. Mahirap na't baka totohanin niya, nasa elevator pa naman kami.
After ilang seconds na harutan este bangayan, umabot narin kami sa floor ko. Hinatid niya lang ako sa loob ng office ko.
"I'll go ahead! May aasikasuhin pa ako sa Firm." Sabi niya sakin habang nakatingin ako sa kaniya. I just nod my head and smiled. Malakas na namang tumiblok ang puso ko sa sinabi niya.
"Yeah, sure.. just text me if you're not busy."
"Ofcourse, I'll go ahead. I love you!" Sabi niya at hinalikan niya ako sa noo at sa lips saglit.
I love you too, Lucas.
Umalis na si Lucas at pumasok naman si Alexa sa opisina ko. Nakangiti siyang nakatingin sakin.
"Hi Ma'am! How are you?" She smiled at me. I smiled back.
"I'm fine Lex, you? How's the company?"
"It doing well, Ma'am!" Sabi niya habang nakangiti. Si Daddy kasi muna ang namahala nung na-coma ako at nung nagpahinga ako.
"Strict ba si Daddy?" Tanong ko sa kaniya. He's strict when in terms of business that's why I ask.
"Hindi naman po, masyado. Konti lang hehe." Awkward na sabi niya natawa naman ako sa kaniya. Yeah, Dad is a monster in handling the business. But he's the greatest father I had, and I'm lucky enough.
Sabay kaming napalingon sa pinto ng may nangahas na pumasok sa opisina ko. Nakakunot ang noo ko ng tumingin ako sa kaniya. What is she doing here?
"Yes? Do you have an appointment?" I seriously asked. Bigla-bigla nalang siyang sumusulpot dito sa kompanya ko. At siya pa galit hah!
"How dare you steal Lucas to me!!" Galit na sigaw niya sakin. Ako?! Inagaw ko si Lucas?! Excuse me? Sa ganda kung to?
"Excuse me? I didn't steal him from you. I have a question? Naging kayo ba?" Mataray na sagot ko. I can sue her from tresspassing to my company. Mas lalo ata siyang nagalit sa sinabi ko.
"Well, if that's the case. I'll steal him from you." She threatened, as if I'm threatened with her. Hindi na no! Lucas explain everything to me.
"Edi subukan mo, kung maagaw mo. Sayo na! Don't threatened me because I'm not." Matapang na sabi ko sa kaniya, nakataas pa ang kilay ko. Serve's you right bitch!
Galit siyang umalis sa araw na yun at nung sinundo na ako ni Lucas sa kompanya ay kinwento kaagad niya sakin na pinuntahan siya ni Astrid. At sinubukan daw siyang halikan buti nalang daw hindi niya pinaalis ang sekretarya niyang si John.
We already talk about being honest to each other kaya masaya ako na hindi siya nagsinungaling sakin at kinwento kaagad niya sakin.
I hope, this time. I'll be happy...
I'm tired of being hurt and betrayed...
I hope so...