'Kiely POV'
Unti unti kong ginalaw ang katawan ko pero, masakit talaga eh kaya iminulat ko na lang ang Mata ko.
"Kiely! Gising ka na!"
Sabay sabay na sigaw ng tatlo. Tinulungan ako ni Valerie na umupo ng maayos, may benda ang dalawa kong kamay, tinitigan ko ito ng mabuti
"Anyare? Ba't benda lahat ng kamay ko?"
"Ateng Wala ka naman sigurong sapal sa utak para makalimutan ang nangyare kagabi"- maarteng saad ni Jensen
"Himala at nagpakita ka samin"
Sumeryoso ang mukha niya sa sinabi ko.
"Sorry kung naisipan kong ipagpalit kayo sa iba"-panimula niya
"Sorry kung, nakinig ako sa mga magulang ko, My life will never be complete without you guys, Please Let's fix our friendship again"
Umiling si Livvy
"Sana sa una pa lang inisip mo na, Bakit hindi tayo pwede maging? Why Can't we be friends? Kasi naalala mo, you was once a bullied by random guys, ayaw Sana naming iligtas ka kasi una pa lang alam naming hindi tayo pwedeng maging magkaibigan"
"Sana inisip mo kung paano ka namin pinaglaban noon bilang kaibigan hindi bilang strangers"-dagdag pa ni Valerie
"Malaki ang naging kasalanan ko sa inyo, kasi akala ko mabubuhay akong Wala kayo sakin, kasalanan ko na sinunod ko ang utos ni magulang ko, kasalanan ko na ipinagpalit ko kayo, akala ko madali lang pero napakahirap kayong ipagpalit"-Jensen
Sabay sabay na namuo ang Luha sa aming mga Mata except kay Livvy, hindi to iyakin eh.
"Sa araw araw na hindi ko kayo nakakausap sobrang hirap, sa araw araw na hanggang tingin lang ako sa malayo sa inyo hindi ko kaya"
"Mahirap sakin Yong ginawa ko sa inyo kasi kahit anong gawin kong limot sa inyo hindi ko magawa-gawa, kasi Mahal na Mahal ko kayo hindi lang bilang kaibigan kundi pati bilang kapatid"
"Bakit mo hinayaang sundin ang magulang mo kesa sa puso mo?"-saad ko habang pinupunasan ang Luha sa aking pisngi
"Nong una ayoko talaga pero nagawa ko eh, pero promise ko sa inyo na babawi ako sa lahat ng pagkukulang ko"
Ngumiti si Valerie at pinunasan ang mukha ni Jensen.
"Makakabawi ka naman yun ay kong papatawarin ka namin, wag ka na umiyak para ka Ng drakula dahil sa eyeliner mo"-saad ni Valerie na Ikinatawa ko
"Kahit na hindi niyo ko patawarin, babawi pa din ako sa inyo"
"Sino ba naman ako para hindi ka patawarin"-ngiti kong saad at ibinuka ang bisig upang mayakap si Jensen, niyakap naman niya ako ng saglit bago hinarap si Valerie.
"Oo naman! Ako pa, syempre papatawarin kita uy, nag-iisang beke namin"-nagyakap din silang dalawa at Panghuli si Livvy, tinaasan lang ni Livvy si Jensen.
"Hindi mo lang ba ako yayakapin?"
"Hindi pa ako nakakaget over sa ginawa mo, Yoko nga"-
Sabay naming tinawan si Livvy,
"Ang arte mo, patawarin mo na kasi Livvy"-natatawang saad ni Valerie
"Mapapatawad kita in one condition"
Lumiwanag ang mukha ni Jensen pagkasabi ni Livvy non
"Ano? Kahit ano gagawin ko"
"Lebre mo kami araw araw ng lunch tsaka Night out"-ngingiting saad ni Livvy.
Napakatakaw talaga ng pagkain, sobrang inot din ng Babaeng to ayaw gumastos ng sariling pera, ibang klase talaga tsk. Tsk. Tsk.
"Ang enot mo talaga sa pera mo, pero sege dahil Mahal ko kayo, Ako na sponsor sa pagkain nating apat"
"Talaga!!! Uwuuuuuu"-agad na niyakap ni Livvy sa Jensen
"Takaw mo talaga pag Lebre, mayaman ka sana"-saad ko dito sa kanya na agad naman humiwalay sa yakap ni Jensen.
"Pake mo Dre! Lebre yon! Lebre! Masarap kaya Kumain ng lebre"
Our day ended up laughing together and being with them together really makes me happy.
Pumasok na kami sa school habang may benda pa ang kamay ko, sa kanan kong kamay wala ng benda kasi tinanggal ko na, hindi naman masyadong magalos kesa sa kaliwa, kaya may benda pa ang kalewa ko dahil ito yong ginamit ko ng sobra kagabi.
"Kiellyy"
"I love you"
"I miss you Mahal"
"Langga Mahal kita"
"Kiely how to be you"
"Kiely! Can I court you!"
"Kiely, Mahal na ata kita"
"Kiely Sana mapansin mo na ako"
Sabay sabay ko silang nililingon, nginitian at kinakawayan.
"Uy Ulerat na babae hindi ikaw si Catriona Gray para mag kaway kaway diyan"-saway sakin ni Jensen
I chuckled.
"Gusto nilang Mapansin kaya pinapansin ko, baka sabihin nilang ma Arte nako at snobber noh"
Umiling lang ito sa sagot ko.
Pake ko ba kung anong masabi ng in sa ginagawa ko, Basta importante na-aaliw ako sa ginagawa ko sa kanila.
Unti unting may nagsilapitan sakin at nagbigay ng mga bulaklak.
"With or without a chance I'm courting you miss Kiely"-sabay kindat ng lalaki habang nagbibigay sakin ng bulaklak na agad ko namang tinanggap at nginitian.
Naglalakad kasi kami ngayon sa hallway kaya my Manliligaw it's time to shine.
"Kiely para sayo"-abot na naman ng isang freshmen sakin ng isang box na chocolate at tatlong roses.
"Thanks, God Bless you"-sagot ko na Ikinatawa ng kasama ko.
"Kiely, I love you kahit nakakahiya"-abot na naman ng bouqet of flower mg isang lalaki, as far as I remember basketball player to sa campus namin.
"I love you more"-malaking ngiti kong saad
"Kiely para sayo"- isang box ng pizza ang inabot niya.
"Thank You, god bless you"
Ipinahawak ko kay Livvy ang pizza at Yong Box ng chocolate kay Valerie habang ang mga bulaklak nasa kamay ko lang niyayakap ko sa sobrang dami.
"Kiely, my mom prepare for you a food"
Tinanggap ko ito medyo madami at ipinahawak kay Jensen
"Thank You, I appreciate your efforts"
Nagpatuloy na kami sa paglalakad.
"Kiely for you"-sabay sabay na saad ng apat na lalaki, iba't ibang klasi ng chocolates at pagkain kasama ang bouqet of flowers, medyo nahihirapan na ako sa mga pinagdadala ko andami ng bulaklak, habang ang mga kaibigan ko hawak nila mga pagkain. Nakarating kami sa Canteen habang nasa entrance pa lang tanaw na namin sila Demicco sa kalayuan naka upo.
"Sila Archer andon? Hindi ba tayo makikisalo sa kanila?"-tanong ni Jensen na agad ko namang inilingan.
"No, hanap tayo ibang table, madami tayo foods eh"
"Tama! Ayoko makishare ng pagkain ngayon"-aniya ni Livvy na sinapak naman Ni Valerie
"Kala mo naman sayo, nakakahiya ka"
"Basta! Galing sa mga Manliligaw ni Kiely para satin na din yon"- Livvy
"There! May bakanteng table pa"-turo ni Jensen sa medyo kalayuan sa kinatatayuan namin. Na agad naman naming pinuntahan, para akong timang nito andaming bitbit na bulaklak.
"Jensen penge favor"-nakapuot kong saad
"Sure! Kahit ano Sabi senyo babawi ako eh"
"Pwede lagay mo to sa sasakyan ko?"-turo ko sa mga flowers.
"Oh sege! Basta antayin niyo kong Kumain ah"
"Yes! Naman sabay sabay tayong maglu-lunch"
Tumayo na si Jensen at dinala ang mga bulaklak ko ng Lumingon ako kila Archer, biglang nanlumo ulit ang kalamnan ko.
Bakit ba hindi ako pinapansin ni Archer sa school?
Bakit nga ba?